Triga opusculorum criticorum rariorum in quibus multa veterum auctorum loca explicantur, iluustrantur, & emendantur ..

181쪽

Horatii interpretes defensi. Luscinia cur multa.

In Ode xii. lib. IV. Horatii Glareanus male habet ibi interpretes, quod Atticum fuisse Tereum seriabant, quem Thracem fuisse ipse contendit. Intera pretes cum Atticum dixere, Graecum intelligunt, quippe qui nocensis fuit. Atticae autem finitima Phocis fuit. Idque Thucydides lib. H. cap.29.J aper te dOeet. Nihilque Tereo illi attinet, qui Prognen Pan

dionis filiam ex Athenis duxit uxorem. Neque ex eadem ambo Thracia extitere. βquidem Tereus Dauliam, quae nunc terrae Phocidis vocatur, incoluit, tunc a Thracibus habitatae. qua in terra feminae facimus illud circa I xi patraverunt, N a multis poetarum in commemoranda Philomela, Luscinia auis Daulia celebratur. Et credibiale e t Pandionem tantulo dissantem innitatem ex stia propter auxilium mutuum motuisse, quam eam, quae νος aerum viam urique ad Odrysar distaret. Pausanias etiam Phocaicis. cap. ψ.J In oppido Daulide mulieres dicuntur Tereo appolluisse stium epulandum Sc. Idem Atticis. Pop. 61.J Non procul inde tumulus conspicitur Terei, qui Prognen Pandionis sitam uxorem habuit. Regnavit autem, ut Megarenses Wunt, Tereus in iis Megaridis partibus, quae Pegae, id est fontes appe lantur. Sed ut mihi videtur, S certe adhuc conjecturae extant, in Daulide, quae supra Maeroneam est, Tereus regnamir. olim enim barbari ejus, quae nunc Gra cla nominatur, multas partes incoluerunt. Ob flagitia vero, quae Tereus in Philomelam S mulieres in B ucommiserunt, subigere eos non potui . . Atque ideo in

nus sibi ipse Megaris attulit, cui tumulum confesta excitamur. N adbibitis pro mola calculis rem sacram

Ciuitiasti

182쪽

quotannis peragunt. lupam praeterea avem ibi an ruisse asserunt. Mulieres Athenas peruenerunt. ibique dum mala deplorant, quae passae fuerant, quaeque u tionis causa ipsae regeserant, lac marido contabefiunt. Unam item in Lusiniam commutatam ajunt, alteram in hirundinem, non aliam ob caussam, ut puto, quam quod eaedem quoque aviculae miserabilam edunt cantumhy lamentis similem. Strabo lib. VII. Op. M J tradit Tereum Daulidem Terrae Phocidis tenuisse. Idem lib. IX. p. 648. J Secumdum Delphos inquit) -- Rr, qvam Dauliam posteri dixere , ubi Tereus Thrax imperiisn tenuit. Hicque quae de Philomela N Prognotraduntur Sc.

. . . .

Ciceronis locus declaratus. opera quae sint.

operibus, non opibus lego in epistola Ciceronis ad Coelium X lib. II.J oppugnabam oppidum Pind

nissis tantis operibus, tantoque negocio. nec machinas intelligit, cum operibus dixit, ut scripserunt nomnulli. Sed vallis, fossis, cuniculis & ejusmodi oppugnatum , aut aliquibus eorum Pindenisum v luit accipi. Sic Livius operibus captos V os scribit, quos cuniculo captos constat. Sic enim lib. v. fcap. 22.J ait: Postremo jam fato quoque urgente , operibus tamen, non Di pugnata es. paulo autem supra scap. 19.J diXerat: Operum fuit longe omnium maximum ac laboriosissimum cuniculus, in arcem hostium agi coeptus. S paullo post. cap. 2I.J Nihil minus timentes , quam subrutis cuniculo moenibus ameem jam plenam hosium eqse Sc. Saepeque in eo libro operis vocabulo utitur, de hoc cuniculo loquens. Sic reliqui boni auctores opera appellant hujusm

183쪽

et 6 'IOANNIS MARII MATII

hujusmodi oppugnationum genera. Cicero ipse ad Att. lib. v. Mi. go.J de eadem historia. Pindenissism Sc. cinximus vallo, fossa, aggere maximo , vineis, turre altissima , magna tormentorum copia , multis sagittariis . magno labore , apparatu , multis sauciis , incolumi exercitu negocium confecimus. Ρ terculus lib. II. de Numantia. cap. 4. l. 2.J Cimcumdatam operibus Numantiam, excisamque aequavit flo. Aemilius Probus. In Miltiade i cap. 7. l. 2.3Copias e navibus eduxit. urtim operibus clausi. omniisque commeatu privavit. deinde vineis ac testudinibus constitutis propius muros accessit.

CAPUT LVIII. Duo Ciceronis loca defensa S declarata.

Petrus Victorius lib. XVI. Lectionum cap. 2I.4 addendam putat negandi particulam his verbis Ciceronis ex Oratione pro M. Marcello. cap. IO.JIngratus es, injustusque civis, qui armorum periculo liberatus, animum tamen retinet armatum. ut jam ille si melior, qui in acie cecidit, quam qui in caussa animam profudit. Legit enim Victorius. quam qui in caussa animam non profudit. Sed omnino male. Existimat Victorius verborum eorum hanc esse debere sententiam. Meliorem fuisse , qui armatus S in acie periit, quam qui non periit. quae sententia non solum frigida est, sed a mente Ciceronis etiam , quantum eΣcogitari potest, aliena. Nam dicit hoc Cicero : Meliores esse judicandos eos, qui armati contra Caesarem in acie perierunt, quam qui, postea quam victi fuerunt, paT-que S securitas ct patria illis est ab victore reddita , tamen ingrati sunt; oc velut liberalitatem Vbctoris

184쪽

ANNOTATIONES. Cap. LVIII. 177

ctoris aspernati eum oderunt. Nihil autem est aliud profundere animam in caussa,quam pertinaciter caussam ad mortem usque probare: nec ejus partis, quam semel probaris, studium nisi cum Vita deponere. Idem lib. XV. cap. II. cum Hieronymo Ferrario inculcat eamdem negantem dictionem in alio loco Ciceronis Philipp. X. cap. Io. J quae quidem negatio addita elegantem sententiam confoderet. Ciceronis verba haec sunt: Ita praeclara

est recuperatio libertatis , ut ne mors quidem si in repetenda libertate fugienda. quod f immortalitas confe- queretur praesentis periculi fugam, tamen eo magis ea tigienda esse videretur , quo diuturnior esset servitus. Illi, ut dixi, negativam Vocem addunt ante eam dictionem, tamen, sic legentes: Quod s immortalitas consequeretur praesentis periculi fugam , =ron tamen eo vmagis ea fugienda esse videretur, Sc. Sed quam insigniter decipiantur, perspicue intelliget, quicumque paullo attentius superiora, ac sequentia verba Ciceronis cum hae ab ipsis invecta lectione contulerit. Sensus autem est, ut ipsius Ciceronis ver- his utari aliae nationes servire non recusant: quoniam pericula mortis S labores libenter fugiunt, nec pro libertate sustinent de vita periclitari. Nos autem nostra omnia conssilia & facta ad virtutem &dignitatem referimus. S mortem servituti anteponimus. adeo ut immortalitatem, quam Omnes mortales appetunt, recusaturi simus, si ea habeat con- .

junctam cum perpetuitate vitae servitutem , id-Φue tanto magis , quanto diuturnior servitus esset iutura, immortalitati scilicet conjuncta. Porro

pronomen, ea, ad immortalitatem, non ad vocem,

fugam , est referendum. quam insulsa enim esset non solum sententia, sed etiam loquendi forma, si sic dicasy tamen fuga ruagis fugienda videretur. M C A-

185쪽

178 JOANNIS MARII MATI ICAΡ UT LIX. Expositus Horatii versus. Turi deberi.

Male ominatur Horatius libro suo in ultima Epistola primi libri Distolar. cum scribit Aut fugies Uticam, aut unctus mitteris Ilerdam. Fies inquit vilis, tuisque chartis tamquam emisporetica utentur salgamarii: ex te fient tegmenta, ct cuculli involvendis salsamentis, aut pipere, aut

ejusmodi mercibus. unctus autem Omnino legendum est, non vinctus.

Idem Horat. ultima epistola secundi. D. I. in sn J

Deferar in vicum vendentem tuI odoreS.

Martiat. lib. m. Epigr. 2.J Vel Turis, piperisque fas cucullus. Quod autem Horatius S post eum Statius & Maditialis libros turi maxime timent destinari, sumptum id a Graecis: qui ut observarunt alii quoque) libros malorum poetarum turi dicebant deberi, proverbii loco. ut est apud Athenaeum lib. IX. δειπνοσογμιων. p. 374. Ad de Alexandride Comi. co loquentem, - Statius lib. Iv. Silvarum Carm. IX.JTu rosum tineis, situque putrem,

186쪽

ANNOTATIONES. C p. LX. LxL 179

. CAPUT LX. uae nomina apud Graecos in ἰωτα ρο

Aristoteles in libro de Arte poetica cap. 2I l tra

dit, tria tantum nomina in ἰώτα terminare: μελι , κομμ', πεπερι. cur praeterit ς μι, σίνηπι, &κ. ιy Idem in υ λιλον quinque tatis tum numerat. πωυ , γονυ, νιλυ, δορυ, αγυ. Cury Cur omittit Homericum μῶλυ Τ An quod fortasse peregrina ea universa sint 8 At etiam Athenaeus libro II. 28. observatione dignum scribit, quod nullum nomen neutrum sit apud Graecos , quod in Iώτα desinat, praeter μελι. Nam inquit πέπερι, κρμμι, κυφι peregrina sunt nomina.

CAPUT LXI. Praecedentes consonantes posse sequentem vo

calem bra m producere. Vincentius indius civis meus in Commentariis suis doctissimis in Poeticen Aristot. negat plures consonantes praecedentes posse vocalem brevem sequentem longiorem facere. At Moscho. pulus agit causiam Halicarnasset, quem Madius impugnat. Qui in eum versum 328 d operum S dierum Hesiodi.

187쪽

Hermium quorumdam nomina. quidque rodant , ubi nascantur.

Blattae

Campae Erucae Carpae Cephalocrustae Cetrinae Tineae .

Cnipes Scnipes. Iege Convolvoli. lege Cosses Cossi Curguliones

Galbae Gurguliones lege Involvoli. lege Ipes

Persicorum foliis invOIvuntur,

Psenes. Vol voces. Ligna. Frumenta. Ligna virida. Campaea. Esculosis Curgulis Vol voces. Cornua.

188쪽

ANNOTATIONES. CAP. LXII. 18r

Sonipes Ices Lumbrici Midae Mylacres Phalangia

Setes I armetes Termites

Trypes Thilphae Tenthredines

Aurum. Carnem.

Ligna arida.

Chartas. 'Naves Vestes Alvearia. Taeniae sive Tineae prima longa. Intestina, nec sunt Lumbrici. Vestes. Tineae prima brevi Tropes Volucrae Volvoces Convolvosi . Involvoli

LibroS. Alvearia. Faciem. FicuS. Legumina.

Palmites teneros. Uvas teneras.

Et foliis involvuntur

189쪽

CAPUT LXIII.

Cur Rhodus ab Horatio clara dicatur. Horatius pluribus de caussis videri potest appel.

lasse Rhodum claram, eo versu lib. I. Carmi- Od. 7. pr.J Laudabunt alii claram Rhodon, aut Utilenen.

s Plinio credimus lib. II. cap. 87. Si Aristidi in libro de Rebus pubL ct Pindaro G ολυμ'. Io .J quod cum prius tecta undis & obruta fuerit , deinde apparuerit.

ibi Telchines a quibus insula aliquando Telchindidia est) invenerunt. Certe Ρlinius lib. XXXIV. cap. 7. Rhodi tria millia signorum fuisse scribit.

aliarum liberalium artium studia. Concessit Rhodum Cicero, ibique se Apollonio Μolonis Alabandensis distipulo recoquendum tradidit. Delegit eam ct Aeschines exilio suo.

aliquando pluisse tradit ex Pindaro strabo lib. SIV p. 967.J quo tempore Pallas e Iovis capi

te enata est.

adoptata auctore Pindaro Olymp. Od. VII. G. 27. Jfuerit; & a quo nomen invenit. Munt .enim Apollinem puellae cujusdam nomine Rhodae, Rhodon hanc S Rhodiam vocat Diod lib. V. cap. SS.J ) amore captum insulam nomine illius appellavisse. Nam antea diversa habuit nomina. Quippe auctore Plinio Γsib v. cop. 3I.J

Diuitia

190쪽

dicta fuit Aseria, Aethea, Trinacria, Co inhia, Poeessa , Atab3rias , Macria, Ohessa. adduntur ab aliis Stachia , Telchin. Ophiusam , etiam di- , ctam tradit Aristides libro de I ebuspublicis a

serpentum copia. VI. Sexta, propter IalΙsum insignem Protogenis picturam . quam ne perderet hostis Demetrius cognomento Ρoliorcetes oppugnationem solvit Rhodi. S propter illum admirandae magnitudinis Colossum, inter septem orbis miracula cele

VII. Septima, propter praeclaras res mari ab Rhodiis gestas. 1loruit enim diu rei nauticae peritia& gloria. Ut sit Christianis aeternum futurum opprobrium , quorum ambitione S dissidiis factum est, ut tam clara ut Horatiano Verbo utar tam nobilis ut Catulliano insula, tam firmum Christiani imperii propugnaculum patrum memCria Turcarum imperio cederet: de qua, ut ceteras commoditates sileam ab Strabone lib. XIV. p. 964. J celebratas , in praesentia fatis sit hoc ejus Verbi referre: Portubus autem, Solis, N

moenibus S cetero ornatu tantum vincit ceteras um

bes, ut nullam aliam illi parem, nedum meliorem dicere possimus..VΙΙΙ. Octava, propter historiam , quam referunt Plinius lib. II. cap. 62. S Solinus cap. 21. tradentes Rhodi numquam tanta nubila obduci, ut non aliqua hora sol cernatur. quod & de Syracusis idem Plinius, sibid. J & Cicero in Verrem lib. V. cap. X.J scribunt, S de Alexandria Ammianus Marcellinus lib. XXII. cap. 16.4 Qui plura de hac insula cupit scire, adeat Diod. Siculi lib. V. cap. 13. S lib. XX. cap. 91. UY.J S Strabonem lib. XIv. pag. 963. seqq. J