장음표시 사용
271쪽
Multa quidem restant, quae de hac honesia familia oestra dici possent θ' deberent: sed F meae muArae occupationes vobis non ignotae, me excusabami. Vosque consido pro aequanimitate vestrapraetermiDJorum veniam Mattio vestro liberaliter esse condonaturos. Superes, ut hos tres libros meos opinionum , quos in lucem nunc primum exeuntes vobis
commendo , in sidem clientelamque vestram , quod spero vos libenter esse facturos, recipiatis. Valetovi. Kalend. Maj. cId. Ia. uc.
272쪽
CARMEN. Quos hortos cernis, quaeso, ne temne, Diator, Traxerit huc casus, duxerit aut ratio; . Si ratio, prudens, si te fortuna, beatus Hesperidum pomis hinc potiora feres. Irriguum viden hic tu duplice sumine campum, Gleba olim triplex ubere qui vigeat pngresso tibi jam liceat perpendere cuncta, Ferreque de cunctis omnia, quae placeant. Omnia cum tuleris, nihil at de corpore toto Dempseris en artem talia campus habet: Tu sed enim fructus carpas ne dente maligno, Vel fores laedas, gramina sacra caUe; Custodes opifex sapiens nam quattuor agriSMst, quo nullus damna pudenda ferat,2uorum qui que innutius, alto easanguine quisque, animes omnes, singulus atque potens: Ouin θ' quinctus adest Glinus vir maximus unus Majorum factis, clarus S ipse suis. Nullum permittent campis hi laedere quicquam,hises dum ignotos omnia ferre snenr. Mattius haec latis de multis perlege ) chartis Transtulit, orna animum providus ipse tuum. 2uae vitam spectant, quae mores, eloquium, artes Summas, hoc libro condidit exiguo: Vel Latium teneat te, docta vel Attica tellus, Cecropis hic, alta hic moenia Martis habes.
273쪽
SACERDOTIS, CANONICI MAXIMI TEMPLI ALEXANDRIAE, .
Ut tradunt veterum scripta: Terentium verunt sapiens Laelius, Ufera Qui victa retulit nomen ab Africa: Urbis Romuleae cum novus incola Calcaret Latiam scenam humili pede. Nec vates fuit ut pectore candido Soccis conticuit praebitam opem suis A tantis Ducibus miliueiae S domi. Ergo I modici subsidii memor Euterpe Libγci Musa Terentii In ligni meritos laude beat viros , Quantum, obsecro, honis ARNUTTIS tribus Omnes Chtaliae debuerint Deae
stuorum consilio , quorum ope nobilis, Et rubris Arabim dignus odoribus , Nunc prodit liber hic γ nitidum capus D dii radios exserit aetheris pMacti, Macti animis ese Sodalium Chors vos docta jubet. vestra animum viro , Laus Amphrisiacis empta laboribus Addat : quo properet promere cetera, Ouae mens tanto homini parturit inchia. Hoc
274쪽
Hoc nγmphae patrii Tanarides fili, Virtus vestra id avet, postulat, exigit. Sic Rex aetherei vos foveat poli. Sic vos perpetuis auctet honoribus.
Sic post sera levis funera scandat in usis pollicitum Spiritus aethera.
275쪽
Amantissimis te verbis oro, quisquis es, humanissime lector , ut, si quid unquam libenti animo fecisti, si quid , quod tibi profuturum speraveris, si quid tandem meditatus sis, quod perfectum te juverit; hunc, quem manibus sumpsisti, librum libentisiuime, atque studiosissime perlegas e spero enim fore , ut intelligas, neque me unquam meis typis mandasse quidquam, quod studiosis hominibus plus in hoc genere scribendi utilitatis afferret , neque te inter recentiores libros quemquam legisse, qui te vel majori varietate oblectaret, vel uberiori utilitate juvaret. Veros namque comperies hortulos illos, quos superiori carmine per elegantem metaphoram irriguos, amoenos, fructiferos ingeniosus & facundus Victorius Mutius descripsit. Nam doctissmus Mattius ad ingenuas artes lucidandas, ditandas, ornandas praeter multa ex foecundo suo ingenio deprompta plurimos locos in variis artibus, variisque scriptoribus, vel a librariis corruptos, vel obscuros, vel dubios, partima nullo usque ad hunc diem notatos, partim perperam expositos notavit, emendavit, atque illustra-Vit; permulta Varia, nova, eademque utilissima in hunc librum congessit non secus, ae gnavi, dii, gentesque agricolae soleant ad divitum praepotentumque virorum hortulos conserendos quicquid suavissimorum pulcherrimorumque fructuum quoquo
modo inveniri possit vel ex remotissimis regionibus comportare, quo nihil ad suavitatem, nihil ad amoenitatem possit desiderari. Sed, ut quam prumum suavissimos hosce fructus degustes, degustatisque te expleas, haud te pluribus moror. Vale.
276쪽
JOANNIS MARII MATTII. Brixiam,
Archiamus, Marchiareus, Exiareus. Locus Heschii emendatus E expositus.
ibro X. Cossi de Excusationibus munerum: Titulo XLVII. lege VI. extat epistula a Imperatoris Constantini Aug. ad Volusianum. cujus initii haec sunt verba: Medicos, maxime Archiatros , vel Exarchiatris, Grammaticos profesores , S alios liberalium literarum Doctores , una cum uxoribus S s-liis , necnon rebuS , quas in civitatibus suis possident, ab omnifunctione, S ab omnibus muneribus civ Iibus, vel publicis, immunes esse praecipimus. Jacobus C actus ad L. cit. Tom. H. Oper. pag. 756.J m imus aetate nostra jurisperitus, Archi tros exponit, qui in aula Principis curant. Exarchiatros autem, qui dimissi sunt ex Palatio, sive comitatu. In Comment. Vero ad Pandectarum Ti
- a Imo vero extat ea in titulo Cod. De Pνofessoribus is Medicis, qui est Lit. Libri x.
277쪽
tulum de Excusationibus , Archiatros adpellari 1cribit Romae tantum S Constantinopolis Medicos: quasi Ρrincipales Medicos. Quod ad Archiatros pertinet, utraque Cujacii interpretatio eadem est & recta. Ρrincipales enim
Medicos intelligit ut etiam nonnulli alii faciunt
Medicos principis : ΠΟΠ autem principes , eXcellentes , coryphaeOS , ceteriSVe praefectos: quales sunt, quos Vulgo nune Protophuicos , aut Protonita dicos , voce eX Graeco Latinoque vocabulo conis
flata, Vocant. Q inquam est etου
ἰοειρος : non ut in 'Αρπερεἰς, 'Aρόμος, & in reliquis ejusmodi Vocibus : quae primum seu princi, pem sacerdotem: S primum eXemplar , primamque formam significant. Quod quidem vidit etiam vir doctus Joannes Brodaeus eXtremo tuarum Adnotationum libro. lib. VI. cap. 3o.J Haud ita pridem legi apud novum scriptorem, cujus nomen memoria eXcidit, tradentem , in Epistula medica a quodam Vindiciano , quem auctorem non mihi contigit legere, Aesculapium Archi trum ob excellentiam fuisse adpellatum. Apule-jus quoque eumdem Aesculapium medicorum principem praedicat, eXcepto tamen Hippocrate. Quod ad vocem Exarchiatris pertinet, nequaquam C acii interpretationi adquiesco exponentis, qui dimissi sunt ex Palatio sive comitatu. Ego cumscriptum videam apud Hesychium 'Eξuιτρος, quod verbum de suo more verbo altero hoc 'Εκθυταο exponit, valde impellor ad suspicandum : quemadmodum fuerunt Ἀτροὶ & ἐξιοιτροὶ, sic 'Αρ ι ατρους S 'Eξαρχιατρους potuisse esse, & debuisse. Dicet aliquis: quodnam fuit munus, quae functio, quaeve dignitas Exarchiatrorum istorum 8 Amplius quidem hic pronuncio. Neque enim est considerati
278쪽
OPINIONES. LIB. I. CAP. I. 27I hominis in re vetustate, & silentio historiae obliterata confidentius quidquam statuere. Attamen munus Archiatrorum non potuit esse admodum dissimile muneris Exiatrorum: quorum, eX his, quae adferam , argumentis conteio has fuisse partes: ut essent tamquam praefecti aliis medicis: a quibus ipsi reposcerent quasi ἐωαςαὶ aut censores medendi rationem. Namque Aristoteles lib. III. Polit, Corum. cop. II. pag. 468. Ei Paris. 16S4.J scri
bit: ωσπερ ουν ἰατρον δεῖ διδοναι τὼς ἐυθυνας εν ἰατρο ς Ουτω καὶ τους αλλους ἐν τοῖς ομοίοις. Hujusmodi exi
gendae rationi praefuiste puto hos, quos Hesychius Vocat. Itaque apud eumdem esse conruptam Vocem illam Puto : quam expositionis loco subjungit 'Eκθυτικοta quando nihil aliud addens scribit. Ἐξιατρὸς, 'Eκθυτικος. quod UOCabulum cum
hic & alibi sit nulli rei, ego pro illo si doctorum suffragium adcedat) ego inquam ab Aristatele
admonitus , ct quasi manuductus libenter repon rem, 'Eυθυντικο : parva admodum, & eadem v recunda, ct fortasse etiam legitima mutatione. Eυ- ταοὶ autem fuere, qui ἐψωνας, id est rationem administrati ossicii reposcerent, Quod si 'Eξιατροὶ fuerunt ἰατρων censores, sic, si Exarchiatros, sive Exarchiatris ut est in verbis Imperatoris cense, mus habuisse in Archiatros eamdem auctoritatem: etiamsi fallamur, excusationem tamen potius quam reprehensionem ab omnium aequitate debeat haec nostra juvandi voluntas eXspectare. Si Cujacius probasset, Exarchiatros, sive Exarchiatris fuisse, qui ex Palatio, ut scribit, sive Comitatu dimissi essent, vel honoris ergo, tamquam Veterani S emeriti, vel quavis alia honesta caussa dimissi, facile concederem, dictos Exarchiatros esse ab Imperatore eo modo, quo
Valerius Max. lib. m. cap. 8. de L. Crasso loquens dicit
279쪽
dicit Exconfule, his Verbis: Nam, cum Exconsule provinciam Galliam obtineret. aut quomodo saepe est in libris legum, Exconsules, Eapraetores pro iis, quos antiqui dicebant Consulares Ρraetoriosque, qui albquando Consules Praetoresque fuissent. Sed cum ille id non probet, nec, ut credo, probare possit, aequi judices aequi boni faciant hanc opinionem nostram s).
CAPUT II. Vir, Pinus, Palaemon, apud Virgilium: Gutta, Stilla.
Longe argutior & mordacior erit sententia vidigiliani illius versus Eclog. m. 7. J
Parcius. Uta viris tamen obicienda memento.
Novimus S qui te. Si sic exponamus. Ut haec obicienda sint, tamen auctoritatem istam non sibi quivis sumat: sed qui purus ipse sit, moribusque & existimatione integer : quasi dicamus. obicienda sunt a viris, non a te polluto , contaminatoque , & turpi libidine infami: quem novimus inter Viros mulierem fuisse.
- - Tam a) Arehiatri non tantum dicti fuere , qui in principum comitatu eorum salutem curabant : sed etiam illi, qui in uris hibus celebrioribus reliquorum medicorum scholae praeerant, eorumque Controversias & contentiones componebant , ceu docuit Cl. mineceius ad Brisson. de Verb. Signis. in vo . Arischiatν s ; & ab eo citatus Elegantiss. Menagius Amoenitatis cap. u. Hinc Exarchiatris eos fuisse crediderim , qui vel ex comitatu principis vel ab inspectione reliquorum medicoiarum missionem impetraverant : quod manifesto probatur ex particula ex , quae ejusmodi in vocibus ita fere semper adhibetur, ut quendam aliquo munere defunctum notet. Exempla congessit Brisson. in voce Ex. f. 7. Ut immerito dicat Mat-ιius, sententiam Cujacii probari non posse.
280쪽
OPINIONES. LIB. L CAP. III. 27s
-- . - Tantum vicine Palaemon .
Sensebus haec imis stes est non parva reponas. Suetonius in libro de claris Grammaticis scapu 23.J. de hoc Palaemone sic scribit: Adrogantiafuit tanta, ut M. V ronem porcum adpellaret. Secum natas V moriturum literas jactaret. Nomen suum in Bucolicis non temere positum: sed praesagiente Virgilio, δε- re quandoque omnium poetarum Palaemonem. In Eclogam VII. Montanam silvestremque arborem ene Pinum norunt omnes. miranturque nonnulli, habitam esse a Virgilio domesticam ct hortensem hoc versu.
Fraxinus in silvis pulcherrima , Pinus in hortis. Sed praeter Virgilium etiam Vegetius lib. IV. cap. 34. admirationem temere susteptam docet, cum sic loquitur: Ex cupresso ergo S pinu domesica, ID ve fluestri larice , abiete praecipue Liburna conin
Aliquot Virgilii loca ex Georgicis adnotata. Moesia, M sia. Viscum. Abolere undis. uuem, uua, abundare. Tonsus. Decores. Exsuperabilis. Nullo tantum se Moesia cultu
IactanHipsa suas mirantur Gargara messes. Cum duplex sit Μysia , una Asiae, altera Europae: jampridem admonuit doctus Hermolaus Ba barus, utramque a Graecis Mυσίαν scribi cum 3 in prima syllaba: Latinis aliter servantibus. quorum mos est Asianam Mysiam: Europeam vero Moe-S ' tam