Triga opusculorum criticorum rariorum in quibus multa veterum auctorum loca explicantur, iluustrantur, & emendantur ..

411쪽

quod faciunt, proicere, interdum esse proferre, &promere: alioqui peccasset Virgilius, cum lib. v f Aen. G. ΦΟΙ- θ diXit. In medium geminos immani pondere caesus

quod Donatus quoque sentit, qui interpretatur, pr tulit. Pedestris autem sermo cum alibi prorsam orationem etiam apud Horatium significet, tamen hic pro humili, demisso, & abiecto, atque suppliciost accipiendus.

Nec sic incipies, ut scriptor secticus olim. ' Fortunam Priami cantabo, F nobile bellum. - De Cyclo poemate ca), & Cyclico poeta super-

m De Cyclo Epico & poetis Cyclicia merentur omnino vi deri , quae habent summi Viri, Casaubonus ad Athen. Lib. VI cap. 3. & Salma sius Exercitat. in Solin. pag. Jeqq. Ed.jraject. In eo autem falli videtur Mattius nost*r quod eum Scaligero & Cafaubono I. c. 'Iλαδος φώκροις auctorem faciat Stasimum, vel Stasinum Cyprium: neque enim I. Parvam Iliadem scripsit, sed aliud Poema, eui nomen fuit κοπρια, α cujus hoc initium. - 1 , Iλιον αοίδω καὶ Δαροαύην ἐυπωλ sicuti eum versum profert Herodotus, qui illud Poema etiam 'Iλιαδα τή, ἰλιι distis dictum scribit. Alii tamen Grammatici in sine hujus versus habent, Δαρδανιο ερ-- Verum diversumsut dixi, opus fuit ' Iλιας μικρα : quam Lesichen Lesbιum auctorem habere censent Scholi tes Pindari, Eusebius, Θneellus

aliique; & qui cum illis sentiunt Salmastus I. c. p.

412쪽

OPINIONES. LIB. III. CAP. XIII. 4os

vacaneum est quidquam addere ad ea, quae supra nos diximus, ct quae observavit in Catullianis commentariis. ad Epigr. xc II. Iosephus Scaliger, viris, in quo tingularis eruditio certat cum nobilissimi generis splendore. Unum ibi in disquisitionem adduci fortasse potest: Si Stasimum Parvae Iliadis auctorem facimus, quod ille sentit. Iliadis autem Parvae primus versus hic fuit.

quid excogitabimus , ut persuaderi nobis aequo animmo patiamur, poetam illum quem Horatius Cyclicum adpellat, a vitio immensi S numquam finiti& eodem semper recurrentis poematis o est enim ἐν κυκλω ut initium nullum, sic finis nullus) Stasimum fuisse 2 cum a Graeco , quem CitaVimus , primo Parvae Iliadis versu longe diversissimus sit

& Fabrisius Bibliotb. Graec. Lib. II. cap. 2. Voti. I. p. 2796Ast apud ipsos etiam veteres non plane certum fuisse Parvae Iliadis auctorem crediderim. Pausaniam certe illam Lescheo non tribuisse puto: quicquid contendat Salmasius, qui Lesches ἱλίου Περσιν a Pausania saepius adductam non diversam fuisso censet ab illo Poemate, quod aliis 'Iλιως ἡ μικρα dicitur. nusquisque enim, qui attente leget ea, quae scribit Pausanias in Phocicis es. xxv. pag. 86o, 861. & cap. xxv . pag. 86aῶ satis intelliget, Leschen illum & Iliadis Parvae auctorem tani quam distinctos plane scriptores memorare: Leschei 'Iλίου Περσιν a parva Iliade omnino distinguere: sicuti etiam in Lais Conicis cap. ult. pag. 278. nulla Leschei facta mentione sim

ac ne vix quidem capio, quod in fine hujus capitis refert Mattius, Eusebium Parvae iliadis auctorem adnotare Lescoseo linum. . Apud Eusebium enim ad Obmpiad. xxx. lib. D. pago I 3. Ed. Scalig. hodie legitur Λεώκης Λέσβιος o, μικραν 'Iλι αὲλ ποιησας. & in Latinis ibid p. I 2I. Alcmaeon clarus habe, tur , Lesiches Lesbius, qui parvam fecit Iliadem. M In Margine prioris editionis habebatur. Tα τρο αυτοῦ, υποθι σιν ταυτοι κυκλικοε ελεγεν. Scholiastes Aristopha

413쪽

hic Cyclici poeεae versus, ab Horatio sic latine redditus y uFortunam Priami cantabo, hy nobile hellum. Quid est etiam, quod Eusebius lib. IV. Obmpiadis xxx. Lescoselinum quemdam eadem aetate cum Alcmaeone auctorem adnotat Parvae Iliadisy An Leseoselinum sic enim diserte in meo manu in pergamenis scripto libro scribitur Stasimum adpellatum esse cognomine dicemus a nugis y enim id. significaqt. .

. CAPUT XIV.

Locus Horatii in eadem epistula non recte ab interpretibus declaratus. Fabulae constitutio. Indignatio.

Ficta voluptatis caussa snt proxima veris: 'Nec quodcumque volet, poscet sibifabula credi: Neu prassae Lamiae vivum puerum extrahat aluo. Credunt interpretes poetae, tradi ab Horatio hic de Art. Poet. V 338. seqq.J praeceptum. Non esse ecta sunt interpretum) in fabulis sngendum, ex

Lamiae alvo vivum puerum ex rahi, queis paullo ante sua ingluvie devoraverit: sed falluntur. Immo, nisi hujusmodi miracula fingeret poeta, poesis fundamentum minimum convelleretur: quoniam fabula constituitur ab optimis poetis eX argumento eZ-Tum etiam rerum, quae fieri non positant, dummo do fama & vulgi opinione sint receptae. προαιροῖσθαι inquit Aristoteles. de Poet. cap. 24. p. 29.J απυ νατα, καὶ εἰάοτα μαλλον, δυνατα, καὶ ἀπιθανα: quo in loco posuit Aristoteles εἰκοτοι pro πεινα, ut non multo post ab eodem auctore docemur sic repetente. 'ρε τε ν ρ τυ ποι ιν ditετώτερον πιθοον οἰδυνατον ,

414쪽

OPINIONES. Lia. III. CAP. XIV. ΑΜ

θανον, καὶ δυνατον. Docet ergo Horatius, po tae non esse. eniXius laborandum, postulandumve, ut fabulam spectatores verum esse credant: quod Obtinere conati nonnulli mali poetae oculis spectatorum interdum facinora &flagitia subIciebant m to exemplo ,& eventu etiami infelici: abhorret enim animus, atque oculi celeres & fidi ad animum nun- 'cii a spectando atrocia & facinorosa. Itaque hanerem omnino non tentandam paullo supra probat his

versibus f 179. -J

. Aut agitur res in scenis, aut acta refertur. Segnius inritant animos demissa per aures,

Quam quae sunt oculis subjecta fissibus, S quae se Abi tradit spectator. Non tamen intus

Digna geri promes in scenam: multaque tollerΕΣ oculis: quae mox narret facundia praesens. Nec pueros coram populo Medea trucidet. Aut humana palam coquat exsta nefarius Atreus. Aut in avem Progne vertatur, Cadmus in anguem. Duodcumque Gendis mihi is, incredulus odi.

Sic mihi, qui multum reissat, si Choerilus ille. Quem bis terque bonum cum risu miror: S idem Indignor: quandoque bonus dormitat Homerus: Verum opere in longo fas es obrepere somnum. . Quidquid dicant post Ρetrum Victorium Iason, Lambinus, & alii, persto ego in sententia: quam in libro mearum Adnotationum Cap. C.J pridem declaravi cum adprobatione excellentium virorum: qui librum illum meum legerunt. Omnino indignor verbum Horatii refertur ad felicem casum Choerili, indigni tamen felicitate illa: quasi dicat posita: admiror, S rideo felicem illum, ut in tesserisjactum: aequo tamen animo ferre non possume excandesco, doleo, ae indignor, Rrtem eam, & fortunam con-

415쪽

tigisse ea felicitate indigno. Quis autem nescit, indignationem esse aegritudinem nascentem in animis hominum : quando non merenti S indigno boni aliquid contingit ' De risu porro atque admiratione' si qui cupiunt legere scitu ad hane caussam opportuna, adeant Vincentium Madium, civem meum, Fracastorium, S aliquot alios: qui aetate nostra docte & sapienter de utrisque scri pserunt.

Horatium non recte dissentire a Cicersne. Pr bibis canere. Plinii locus emendatus.

Messiocribus esse podiis Non homines, non Di, non concessere columnae.

At longe aliter sentit Cicero: cuius judicium multis partibus justius Deorum, hominum, ac columnarum interdicto antepono. Ciceronis verba haec sunt in Oratore ad Brutum cap. I.J. An in poetismis Homero soli locus es, ut de Graecis loquar 2 aut Archilocho p aut Sophocli P aut Pindaro 7 S non horum secundis, aut etiam infra secundos

Invitum qui servat, idem facit occidenti. Seneca Tirebaid. G 99. seqq. J ex hoc Horatii

versu belle ludendi occasionem nactus sic argutantem inducit Oedipum. Nolentem, in aequo es, S qui properantem impedit: Occidere es vetare cupientem mori. Nec tamen in aequo est: alterum gravius reor. Malo imperari, quam eripi mortem mihi.

aDiuisa

416쪽

Caecutiunt interpretes in expositione hemistichii hujus. ego eXpono, qui in Pythiis cantat. Sic Plin. lib. XXXV. cap. XV., Alcimachus Dioxippum, qui Pancratia Obmpia citra pulveris jactum, quod vocant aconitis coniti Nemaea. Ubi tamen libri vulgati habent: Obm-piae: male: nam & ratio sic S usus postulat: &sta- tim sequitur: coniti Nemaea. Apulejus quoque sic locutus est in libro de Dogmate Platonis, Opag. 25o. J sic scribens. Tantosque progressus exercitatio contulit ei, ut 'thia, Ιythmia deluctata certaverit. Huiusmodi vero formulae apud Lucianum non si mel leguntur. Horatius quoque epistula prima

uis circum pagos S circum compita pugnax Magna coronari contemnat Obmpia y cui spes, Cui si condicio dulcis sne pulvere palmae pLegantur quoque, quae in hos versus paullo post sum dicturus. H

- Spe longus, iners, avidusque futuriaeXponunt, alii Spem longiorem habet vivendi. - Qui P3thia cantat.

CAPUT XVI. alii,

Sperat, se adhuc victurum.

417쪽

Concors est omnium istorum interpretatio: quamne probem faciunt verba haec in eodem versu, au divique futuri. Quae Verba non spem, sed cupidi,tatem longioris vitae indicant. . Ιεitur eXpono, spe longus, δύσελ-. Longus enim hic est in eo sensu, in quo accipitur a Terentio Andria. M. v. D. VI. G. I 3.JAtque adeo longum nos illum exspectare dum

S Cicero lib. VII. Dis. ad Marium. Ep. 3. 4 Haec

tecum coram malueram: sed quia longius sebat, volui per literas eadem. & Caesar lib. vI helli Gallici se . 8.J Longum esse perterritis Romanis Germanorum au- αιlia exspectare. Senectutis autem hoc quoque Vbtium est, ut lenta sit ad merandum , longe enim , ab ea abest spes. Aluntur Ienes inquit Aristoteles lib. II. Rhetor. cap. 29. J) memoria magis, quam spe. Φιλούα ος est seneX. Itaque Horatius recte di- cit, avidusque futuri: sed aliud est longiorem vitam

optare, aliud sperare. -

In eadem epist. male expositum Uersum poetae.. Λ Niti. Centum. As. Ostenduntur enim , quibus es equus, S pater ,

S res. In hujus versus 248. J expositione Grifolus & Iason Nores praeter ridicula cetera, turpissime etiam confundunt ordines , & genus, cum explananthis verbis: Equites, S Patricii, S Res. id est, qui sunt divites, nec eas modo, qui cessum habent equestrem , vel patricium , sed omnes locupletes intelligi: quorum solet esse magna inter cives potentia. Misere inquam labuntur.. Nam si de Gentibus volRerunt intelligere, dicendum, fuit Patricii U Plebei. . Si

418쪽

Si de ordinibus , Senatores, EquiteS , Plebs. Sed de hac doctrina consulendi sunt libri doctissimi, &mei, dum vixit, amantissimi Caroli Sigonii. Ibidem. f. 249-J. Nec si quid fracti se fricti ciceris probat, ave

id est, λεκιθοα ωλης. quod est leguminum vendi tor : de vilibus personis: quarum si est venditor vilis, ergo & emptor, ta leg3

- --.-is Nitique cothurno.

Niti hic est Incedere. Ρacuvius Ρeriboea apud . . Nonium scap. 4. pag. 684. Ei Gothos. J Ardua per loca agrest S trepidante gradu nititur. Virgilius faeneid. II. G. 38O.JPressit humi nitenS.. Varro Pranso parato. ap. Non. l. c.J Fertur bisu cis unguibus nitens humi.

Grais ingenium , Grais dedit ore rotundo Musa loqui, praeter laudem, nulliuI aDaris. Ovidius in hanc sententiam sint. Amat. l. III.

Ceteri mortales, quae arant, navigant, aedificant, pretium spectant. Solos poetas inanes beant lamri, atque ederae. .

419쪽

CAPUT XVII.

Fortissima Pndaridarum. Ambubaiae. ABacchae. Labeone insanior. Aqua cur vilissima. Ingenu .

ibri primi Sermonum Horatii Satira prima sunt

a.i-- - At hunc liberta securi

Diuisit medium fortissima Trndaridarum. Quot docti viri in horum expositione versuum Iaboraverunt 8 universique parum feliciter. Fortasse non absurdum fuerit conjungere vocem TFndaridaruin non cum fortissima, id enim natura superlativi non patitur sed cum securi: ut sit. Liberta fortissima hunc medium divisit securi Tyndaridarum : id est, imitata Clytemnestrae Tyndari filiae facinus: quae securi in caput inlisa Paritum interemit. Nec obstat, quod masculino genere comprehendit Clytemnestram. Immo sic ratio postulat. Nam quemadmodum diceremus: Filii JUndari Pollux . Castor, Helena , Ortemnestra , Phoebe:

ita hoc loco masculinum genus femininum coinprehendit. Frequens est auctoribus figura haec. Terent. 'Eunucho AEI. V. B. II. G. I. N 2.3Uterque mater'pater i uas dedita opera domi erant. Vix enim umquam femineo generi masculinum cedit. Vix dixi: quoniam commodum venit in mentem illud Ciceronis epis. XXV. lib. X. ad Furnium. Idamque operam tuam, navitatem, animum in Rempublicam, celeritati Praeturae anteferendam censeo. Ausonius imitatus Horatium patronymico mascul,

420쪽

no comprehendit femininum, de Niobe loquens. ΓΕ-pigr. 244-J , 'Thebarum regina fui, Sinhia cautes ae modo sum , las numina Latoidum.

est enim ibi Latosdum contractum pro Latoidarum Non est vero alienum a superiore argumento admonere, quod Athenaeus Olib. II. cap. Is p. 5 .J scriptum reliquit, de ovo Laedae r ovum adpellatam fuisse aulam,' in qua Laeda liberos peperit. Hinc fabulae origo. 'Paullo supra in ea, quam nominavimus, satira, adnotandus est dativus verbo ,- refert, additus in

Vel dic: quid referat intra . Naturae snes videnti. Quod exemplum fortasse est singulare. Balatrones & Ambubaiae vocabula sunt initio S tirae secundae libri primi Horatii. Otho Frisingensis lib. V. cap. 13. Balatrones eXponit scurras &moriones. Alii Balatronem proprium nomen fuis, se cujusdam insignis scurrae tradunt. Ambubaiae

vocem esse Syriacam dicunt significantem tibicinas. Quo in sensu fortasse Ambubaiae illae apud Suetonium in Nerone cap. 27.J sunt accipiendae. Satira tertia lib. 1. si J legendum esse, Id Baschet, non autem, Id Bacche, ultimae syllabae ratio admonere Lambinum potuit. Fuit autem VOX Baccharum se invicem cohortantium.

In cruce sui at Labeone insanior ipse. De hujus Labeonis procacissima linguae libertate in Augustum, qui maledicta malefactis cumulate poterat retundere , legatur. Dio lib. LIV. p. S3I. C. EL Leunci. J Ibidem poeta vilissimam aquam adpellat, cum