Hermanni Bouman oratio de historia philosophiae de Deo, sapientiae magistra

발행: 1832년

분량: 119페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

Verum utrique huic honori opportuestates aespes praetulit, quas, per hancce nostram et urbem et Academiam, sibi vel osse ri putabat vel ostendi. Nec spem exitu se

strante, primum Chirurgias et artis Matetriciae Lector, tum, ante hoc ipsum decennium Μedicinae Professor extrao dinarius dictus es Cum enim prioris muneris partes, inde a quarto jam saeculi, quod agitur, anno, nec sine aliqua tamen quietis intermissione, tuitus esset posterioris honor, ejusdem saeculi anno vicesimo acce

sit. 35 - Erat e yliger sius, quod,

testium luculentissimorum auctoritatem sec tus , assimo, artis cum Chirurgicae, tum Obstetriciae eximie peritus, atque in utriusque subsidium accuratam Anatomiae cognia timem advocaverat. Quibus doctrinae dotiatius instructus, non tantum cultro chirurgiaco, si quando , ad aegrotantium mala lente da, pus erat, dextre utebatur; sed juvenibus etiam artis salutaris Studiosis, instit

tione sua prodesse conabatur. Verum non

longam ipsi ham , breviorem aliquanto vitae vim sapientissima largita est rovidentia; quae ut a nobis nostrisque unctis similis es,

52쪽

dis avertat infortunium atque averruncet, unanimes precamur omnes lSed insalutatos etiam dimittere mihi non licet manes Mariae Francisci avi rii d Angely, Lectoris, dum vivebat, e perientissim me sane, si quis alius, Vir variis sortis vicissitudinibus agitatus est. Ex nobili enim Francogalliae gente ortus, plures mundi partes multosque terrae populos sibi visendos esse putavit. Ubi cum haud paucis fortunae casibus, terra marique, domi militiaeque jactatus esset, tandem in hujusce doctrinarum aerarii tranquillum veluti po tum sese recepit. Hic igitur, accurate atque eleganter patrias sua Literas docendo, et mmae ipse suae consuluit et discipulorum si diis. In quo tamen pens persequendo, P0 tremis hisce annis, fortasse felicius, alacrius certe, versari potuisset, nisi et per res mesticas, non semper valde laetas, et per adversam inprimis valetudinem, saepius sed

pressum sensisset.

Cum utroque hoc moniti exemplo videriamus, qualem vim in Migendos artium discia

53쪽

Plmarumque cultores corporis mala habeant ac dolores; gaudeamus oporte profecto, Ac demiae Cives ornatissimi ac nobilissimi quod Vesιhum plures , qui variis hocce anci md bis decubuerant, atque in his si etiam , --xum vitae adeo timueramus', ei jam restituti sint sanitati ac vigori, quo eos cum maxime utente conspicimus quas animi corpori que vires ut et his, et vero Vobis in Ms Onservet augeatque Numen Divinum,um Vestri magis , quam Patriae ac Societatis Christianae caussa, Optamus vovemusque Veiumtamen nec Vestrum ordinem morte intactum adspicere mihi licet . . . . Lugetis enim , Heto deum nos lugemus binos eo que optimos Iuvenes, Jellium Post ma et Johannem Jacobum Metele rham p; quorum ille lenta tabe exhaustus, hic Ghementisinii inorbi vi atque ictu necopinala

Prostratus, rebus humanis ereptus est. Utemque non Vestriam tantum pluribus amicus, εed nobis etiam Praeceptesibus carus erat. In utroque et pietatem in Deum homine

que et Sacrarum Literarum amorem earumque, pr juvenili quidem aetate, peritiam pr bavimus. Uterque, Theologiae jam Candida-

54쪽

ORATIO. M

tis laudabiliter adscriptus , id agebat, ut pro pediem, quam taxae sint ac fragiles res h minum universae, populum Christianum d iceret. Sed tristi sui obitula exemplo, nos do cui uterque , caeteris mortalium rebus incentis stabiliorem non esse nec firmiorem aes iis florem, aut virium juvenilium robur l

. . .

Plura jam inera Iuximus Nec dum tamen justissimum uum dolorem commemoravimus, clarissime Arnigenii qui flebilibus nuper exsequiis Conjugem extulisti, e dignissimam, quae, Per multorum armorum spatium, desci sima ibi fuerat vitae, in vitaque sorte, est, quae liberis Tuis male erat amanti sima, eademque, si hoc addere licet, ribus nostris amica dilectissima. - vero Tuum etiam luctum, emissitissime N ij j vi lis nos pertinere tensuimus censemusque omnes cum Filio orbatus sis, praematura, ut nobis quidem videtur, morte exstincto, qui juvenili aetate, eam jam prodiderat ara in fortitudinem, quam egregiorum esse Μ dicorum I per clarissimi S uer manni elo quin imam orationem edocti, novimus. 36)Sed et Vos, Viri gravi muli et caeteros ,

a qui

55쪽

in carissimorum sibi capitum iacturam lent, Auditores suavissima erigat persuasio oportet, iis omnibus, qui, sicut Christianos

decet, vixerint, per gratuitum Dei savorem, verae vitae initium mortem esse, et adie tam immortalitatem percipiendam viam a s initam certissimam' - avete igitur, piae defunctorum animae imavete quo Vos abii tis e nos tendimus omnes l Musices conemitia funebris audiebatur. Iam vero, Auditores ut mentes nostras, laetari gestientes, ad gaudii sensum remittamus licet et expedit Multa enim, quae lausta nobis obtigerint, animis ac memoria habemus recolenda. Nonnulla am, quibus amara temperarentur, attigimus. Verum longe plura nobis memoranda supersum, nee Pr si teria illa, nec numero pauca. Quanto enim nos dolore B eam fora L mors pere

sit, tanto nos gaudio, excellentissime C pelli honos resecit ac recreavit, in G, optantibus nobis, collatus. Nostris omnium votis ac desideriis Curatorem Te donatum

esse, et Tu novisu, et nobis dici ineredia

56쪽

bile est, quam suave sit et jucundum Qui ni enim de eo gloriemur rerum nostrarum Praeaide ac Patrono, qui, ne per acerrimi dem belli, quod Tuis auspiciis, in radicloriantati gerendum erat, molitiones ac str pitum, Musas ibi silere, aut Fautorem desiderare passus sis Et vero nunc jam, tam brevi, ex quo Patriae nobisque reddiatus es, temporis spino, munificentiae Tuae

Iiterarumque amori useum nostrum donum

debet amplum et insigne. Accipias igitur,

is exqellentissime pro hoc Tuo bene eis, et pro hocce Tuo praesertim in no tras res animo ac sensu, sinceras maxime gratias atque ita Tibi persuadeas, in arde tissimis hoc nobis votis esse, ut diu Acad iniae salus ex tuo Sorescat praesidi atque ex sapientissimis consiliis, cum uis, tum Collegarum uorum, Virorum gravissimorum, Us emolumenta, ex Te nobis speranda, suo etiam uno generose praetulerunt lAd os nune eompellandos mea Sese m vertat oratio oportet, Viri clarissimi The dore Gerarde an id de de uda et Petre Iohannos Isaac de rem

57쪽

o Vos enim, conjunctissimi nobis est gae aut 'vis aut adauctis in os collatis honoribus, Vestr0rum meritorum praemia i sistis; et eliciter, solennibus habilis orationiatius, haec munera ingressi estis; et vero laustissimis ea auspiciis tueri incepistis . aec igitur et Vobis gratulor et Academiae et Physicorum ac Mathematicorum ordini celebem rimo Quae gratulatio, cum ad omnes pertianeat hujus ordinis socius meritissimos, ruin s prae caeteris spectat, Nicolae Coet ne ii de remery et Jane ops, Iriclarissimi qui, rara selicitate, Filium Gene, rumque in eodem disciplinarum e ro, COI-

legam 'bis adjunctum vidistis Sed idem

Tu, quem modo compellabam, gravissime de remery eodem hocpe anno, quo P ter ex Filii decore marissimum gaudium c yisti, et quo Leonis Diagio adscriptus es Ordini equestris eodem inquam, anu', publica optimi Regis auctoritate. 2pro Saluta ri opera, quam in condenda posuisti ha macopae Belgica, praemium accepisti valde Ionoriscum; quod utinam a diutissime Ayus, tenellis povis monstrare nepotibus Me

quibites clim, quin quae ibi, vel ad animi

58쪽

patera sensum grata eontigerunt, vel ait honorem ampla, haec eo majorem mihi laetalitiam pepererint, quo plura benevolentissiμmae nae curae mea debeat inmitia iis similis autem laudis societatem, sicuti par erat, Tu venisti, summe venerande de noscistraque disciplina praeclare merite R. y a ab si enim, qui tot bonae spei Iuvenibus et ad alias doctrinae theologicae partes ad discendas, et ad Societatis Christianae tan

gnoscenda, viam monstrare soles, non tausius certam quam jucundam patriarum quo que rerum Historiographis ea dedisti mo- nita ac consilia prudentissima, quae quantum

Tibi justi honoris attulerunt, tantum illis morulumenti asserant optamus QSed nunc alia nobis res attingenda est,

hujusce anni satis commeminis rare possit celeberrimus, qui mox mihi su inessurus est Rector lino istis enim, clarissi muminostrum chroederum an der

invitatum esse, honorificis non minus quaim lautis positis conditionibus hi ut ' eam AEnam .apud nos, cum omnium approbatione, ceu

59쪽

patam tenet Medicina Cathedram cum autera commutet, in illustrissima Patriae nostrae metropoli, ante aliquod tempus, constia tuta. Timueramus quidem, ut Vir laudatissumus, quem a rum suarum adjuncta retentura

videbantur, sesto bula conventui interesse P aet. Sed eo magis laetor, quod necopinans praesentem Collegam conspicere queo ac compellare. Hoc enim, Auditores bonum facit augurium, utinam non cupidius diis rim, quam veriust quod audiendae certe Academiae voei ses non subtrahendum dux rit Vir Geberrimus Haec igitur, haee Ac demiae vox est, quae e clarissime S cIr σει. de re an de Kolh Virum non minus generosum magnanimumque, quam doctrina nobilem, rogat et obtestatur, ut sortiter illis resistas conditionum illecebris atque ut ne velis Heberrimum hoc et aliarum disciplinarum et Medicinae Sacrarium, tot nobilitatum magnis Medicis, tam praestantibus cum maxume florens arsis salutaris Studiosis, alteri ita

Scholae, atque ei, quam ipsa osseri, spei

postponere Ham, haec non mea magis vox eat, quam Curatorum Prusessorum, Leci

ruma

60쪽

mm, Studiosorum atque eademiae ideo hersael 37

Vos nobilissimi Academiae cives Commia litones ornatissimi quos nunc laetiori, quam modo antea, animo compello Vos, inquam, ineunte eo, qui nune abiit, anno academico, eleganti edito spectaculo mimico, curastis, ne mentibus, per literata studia fatigatis, nesta recreatio deesset atque ea opportun late, quantopere decori servandi studiosi fiatis, luculenter demonstrastis. - Verum quid de eo potissimum Vestro die dicam quasi reliqua, quam hoc anno egistis, vita academica minus probanda fuerit Immo vero hoc inprimis laudamus atque in ea, quae eum pietate Vestra conveniat, ratione dic mus, hanc Deo gratias agendi locupletissumam habemus materiam, quod Vestrum o ge plerique iis fuerint sintque moribus probatissimis, atque eos secerint in artium di ciplinis progressus, ut ipsorum conatus P tria ac Societati Christianae profuturos a

guremur. Quam spem nostram et exspectationem Vos non eludetis; Deus ipse rarim saetati i

SEARCH

MENU NAVIGATION