Iani GulielmI Plautinarum quaestionum commentarius. In quo omnes ordine M. Plauti comoediae, tum multa veterum scriptorum, poetarum inprimis, & M. Tullii loca varie illustrantur, corriguntur, augentur

발행: 1583년

분량: 371페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

tura

Emendant alij aliter, sed proxime libros ego

Longum est iterare omnia. Ita aliquanto post. De Piatonis inconstantia si m est dicere. In V erre de Signis. Iuum est in non necessarium comm morare, quae apud quosque visendasunt rara Graecia.& omnino haec illemnis formula sermonem praecidendi,quam ignorarui homines vappa qui hunc locum ptimi contaminarunt.

322쪽

IANI GULI ELMII

IN PLAUTI TRI NUMMUM

I. G. IOSI E ME E IO. F. S.

BIT V M te parare, Iosia Mercere, dc Avaricum Bituriguin cogitare, dolebam; quod suauitate tua Milla studiorum gratissima vicissitudine aegre me cariturum Videre. nunc a minore cura ad summum timorem deductus tam repetino morbo tuo,vehementi sime conturbor. Ego vero, mi Mercere, in Biturigibus te esse multo mallem, dum saluus de validus esses. nam fruereris prςstatissima doctrina summi ac diuini viri : cuius assiduus usus tibi emolumento maximo esset, ad prosectum studiorum,mihi non leui solatio,quare facilius ferrem dijunctionem nostram. an Oenim te maxime caussa tua,.ita fructu iucu-ditatis quam ex cosuetudine nostra capio delector, ut tuorum in primis commodorum rationem ducam ; salutem vero etiam meap tiorem habeam. Itaque adnitere, si me amas, ut quam commodissime covalescas, inq.eam sarem contende neruos accerrimi istius ingenutui. Ouod a te profectum etiam permult

323쪽

hetinuitum audio. nam sollicito mihi de volitudine tua Iacquierius noster hodie renunclauit, meliuscule tibi esse,&tertianam abisse. Quod sic me recreauit,ut haec e Plauto depros perauerim tibi, quibus dum firmior esses ani- mu morbo lassum reficeres. ad Trinummum sunt coniectanea quaeaam,Vt vides, ipsa quoque vix trioboli: sed amor tuus facit, ut minima maxima nostra tibi placeant omnia. quemio huc adhibet, dc V A L E atque SALVE, Merc re noster.

324쪽

IN PLAUTI TRINUM M v M

AESTIONES.

C A p v r I. est cum malo. Exungere, . ntidire. . ntidhac. Incipisso. Trinummus multoties correcta,illustrata. emendatus apud Nonium Varro.

Ac NA fides Io. Camerarij in Plauto emendando, summa religio fuit. non indulsit ille, vulgo ut iam fit, ingenio, quo praeclarissimo fuit, in muta- 11tione scripturae ussitatae; sed in i js omnabus quae de suspicione cogitate & deliberate nouauit, facti sui nos conscios esse voluit. Vel hoc Trinummi initio, quod me dosissime legebatur, χο si hi exquiratur Upιe astirpe auctoratis, de quiquid auditum dicant, nisi id appareat, Famigerator nae sit cum damno em malo,

quam probabiliter edidits Famigerarer iureset. M tamen testari voluit in nass. aliter haberi, Fa migetator iresit, & quidem cum litura. quod notemere ab eruditissimo homine factum, sed excitandae industriae nostrae cum scirem, coepi attentius considerare scripturam membranaceam, dc licet illud Camerarii non improbem, tamen affirmare prope ausim Plauti νγ

325쪽

acti IN TRI NUMMUM Esnnianam me eruisse scripturam. Famigeratori res sit cum damno m malo.

Scilicet S quod geminari debebat semel posi

tum fuit, aut in ea litura fortassis quam innuits Camerarius delituit. mihi cum eo est, usitatum loquendi genus, & frequentatum in litibus & iudici)s maxime.de quibus hic Plautus cum ageret, occasionem sium sit lepidissimi loci, Res cum malo risit; pro quo usitate di-1o cimus, malum habeat. Scaena Minus quindecim.

L E. quid factum est eo '

ST. Comestum, expotum, exutum, elotum, in balneis.13 Correxerim, exunctum, esitum. Magnum luxus instrumentum cottidianae veteru unctiones, lauationes. unde decoctorum verba eluere, exungeret, pro, patrimonium luxu lancinare. Rudente. Eb s tu an exungare, ciccum non ιntem xotaim. Extingere ergo unguentis absumere est , & ea vox myropolas eius argenti, cuius rationem sero insistit Lesbonicus , bonam partem abstulisse significat.eadem scaena omnes edur, Credo ego istuc Stasime ita esse,sed campansgenu αι Multa Syrorum iam anteit patientia. Repono, antiZipatietis,aucioribus Nonij scriptis codicibus. ita Casina dixit antideo non semel,antidhac.quam voce venustissimis ver-sb' M.Varronis restituo,de scietia amici mei.

n. laudat Nonius in Virgindemia ex APthone. Reed tristiorem videa te esse quam angit haec

Lampadion' quod familiarissibus

326쪽

19 2 IANI GVLIELMIr man haecd es est auxili argentaria; Ideoquescapula metuunt virgindemiam. Corrigebat iam ante biennium Gab. Rotandius, quid tristiorem video te esse, quam antidhac, neque illa coniectura quidquam certius. Scin sna, Sal potenti Cr' multipotenti, Nampol Ilacido te cr clementi, meo usque modo ut volui, usu sum , haud alia. In Veteribus est, usus sum in abo. Vnde fecerim, ita enim aliquot post versibus etia loest, absique foret resat scis in alta Dion issent.

Scaena proxima. Nunc egρ si potera ornamentis hominem Ercumd:

certa

Dabo operam ut me esse ipsim plane scopiant m

sentiat.

Malim, ipse plane. nam de conductore loqui, tur. Interiectis multis versibus,sequitur dein

de. .

S T. MAEDum facinus incipis sepetere. CH. quid 'ita'S T quia pater, Lego, incipisiis petere . neque aliter Vmquam poeta scribsit. CAPUT II. UHistrisnum poena. Dignus saltilis. multa ad hanc fabulum censurae. A D E M scaena iocus est,sed eius sententia mihi quidem obscura est, sortassis & alijs. 3 - ..--ST. ergo iUUM

327쪽

IM TRINUMMUM 293hineas oculis ST enimvm serio quoniam

aduenis, Vapidabu arbitratu meo in nouomm ad ilium. nam caussa cur vapularet Charmides in adiss uetu solo nulla est .itaque inclino legere, 'nimuerasero quoniam aduenis Mapulabis. Nam ad histrionum poenas alludi maenisestum. ij autem si quid deliquerant in actione vapulabant. i nCistellariae epilogo. Omamenta ponent: postidea o b, Qq deliquit, putabit: qui non deliquit, biberi in culpis aute futue, si quis serius quam oporteret, proscaenium ingrederetur, non dubium est. Hinc sycophanta Charmidi minatur, qui fabulae iam magnam partem acta peregre dou mum venit, daturum eum poenas, quod sero Venerit. Scaenae sequentis initio. Stasimefacitetrarere celerem, recipe te ad dominis

recite amicus noster N, face te propere ce-- lerem. Paullo post est. uvid homo nihili non pudet te,nibus ne tepoteriis Memoria esse oblitum 'Legerim, Memoria esse oblitum. dc quod non longe sequitur. I cmbitio iam more Aa e Lbbera' a legibus. concinnius videtur, si scribas: liberata legibuή. ad quod exemplum passim V serpatur legibus. Multis versibus postea. dsi non dicto audiens e quid agρ' S T. damnum3o malum. Claudicat versiis, quem restituo leui inmutxtione, da manum maiam: Mod nostrum ita

328쪽

294 IANI GVLIEL MI et

stibilitur ijs verbis quae inibi sequuntur, ut me plura addere non opus sit. Scaena ultima quod editur, L T. Charmidon socerum suum I sitelissaturat. CN. illi dent tibi L sitelis quae s

CH. Non ego flim salute dignus' Nonius in libris suis aliter legit,mn τοβmsi Iutis divus P 3c metaplasmum casuum ait: ego purum putum hellenismum, χασας,

εἰ esse scio. illud Lb finem co

moediae in muliebrem sexum acerbe & virulenter dictum. Miseria una umquidem hominifl assatim. Cm immo hiuc parum HE. Namsi pro peccatis centum ducat uxores, parum

sed dixerat eandem in sententiam Philemo quoque, de quo hanc fabulatu noster inte

neque dissimiliter Propertius, vel potius millime huic loco. i m satis una tuis insimnia portet Ocellis, Ut cir cuiuissemina multa mala. CApvT III. Communitare prouinciam. Haec fabula pluries ema culata. bcus milia Θ cum . nilorhani μ ρ- fit '

329쪽

TRI NUMMUM MAEST. Vo o prologo Luxuria mater filiae Inopiae ait, L hhem iliasunt intro nune

iam.

1 Verius censeam scribi, certe, esto. nam ad se eam verbis & gestu trahit, ut in domum Lesbonici in trudat. Scaena prima, Crede huic tute, iam suam mebin re essent. sic editi veteres. Viderunt Versum ruere cor- o rectores,&dictiones traiecerur, C. h. tute uam iam. Arbitror potius debere, Crede huic tutelam, suam melius re esserat. nam memini, ipsa haefabula alibi id nomen similiter fuisse deprauatum. Ait eadem scaena Megaronidae Callicles tutor liberorum Charmidae. Nunc ego te quaeso ut me opera in consilio iuves, Communice . hanc mecum meam prouinciam. Difficile est explicare hoc loco istud , Ommunices & magna me susipicio prehendit, rectius fore Communites . hanc m. m. p. Prouinciae communiuntur,&--uia nostra,

cum id quod officij nostri est sedulo curamus: De hoc dubitandum vix arbitror. Scaena, Non optuma haec sunt.

' - . lui nihil aliud nisi quo ibisti placet

consulit aduorsum filium, nugin agit, Miser ex animo fit factim nihilo facit. Repono , sem- facit. nam sensias est, ςum qui filio pertinaciter aduersetur, praeterso animi dolore nihil assequi. na ipsum filiu nihilo secius id quod statuerit persequi. Nug xor ille, unde huic fabulet nomLxidicule itorat

330쪽

' , IANI OvLIELMIi interrogationes sitas deprehesus a Charmide. S T. δο ρ si tu is est CH. is enimuera sum. S T. ain tu tandem, is ipsiune es. Cm otio. ST. ipsius es'

C m i, umqtiam Charmidessum. S T. ergo i ' ssusne es' Cm ipsissimus. sed ijs smillima Aristophani Pluto haec sunt.

nunc hic dister, miser,

Propter Misse,quorum cau afti bacaetate exercitus. Nonius Plautum assirmat scribsisse, hoc aetate: de quo nihil asseuero. nisi millim sine, hoc.

tutis. Is

PPVLEIVM quod amas, nihil peccas Mercere. supra vulgi opi- nionem is seriptor bonus est,& in , quo fugitivae vetustatis erudita is ' vestigia plurima copareant:quam qui non reprehestam, sed porro explosam volunt, nihil mirum faciunt, si hunc etiam in-ictorem in manibus esse nutunt. aliud tuum iudicium,quo ad haec examinanda sodes utere. 3o Milesiae fabellae de Asino libro I.

SEARCH

MENU NAVIGATION