장음표시 사용
401쪽
,, ciat; ipse vero vi facta veritati eva. ,, dat. Verum Herodem non accuso, si, ,, quidem commodo io, non legi co ,, suluit, sed vos, aut Regem, qui ei tan- ,, tam licentiam tribuistis. Unum scito- M tae, maximum esse Deum. quare hic, quem nunc propter Hyrcanum dimit.,, tere Vultis, quandoque vos & ipsum M Regem torquebit. Hyrcanus autem is quum vidisset, judices ad necem He-M rodis propendentes, judicium in post ,, rum diem distulit, & clam monuit, ut ,, urbe abiret. D ut vero totum de judiciis Hebraeorum negotium brevi manu absolvam, tres Tribunalium ordines fumTe : primus in singulis vicis trium iudi- Cum, qui de multis pecuniariis & bonis mobilibus cognoscebant: alter in civit tibus singulis viginti trium judicum, qui de civium sortunis, litibus, pactis, criminibus minoris momenti, ac poeniS pro nunciabante tertius denique lupremus,
de quo egimus paullo ante, qui sedem
habuit in Aula Templi, & in quo de
maximis causis, & totius reipublicae negotiis, atque de capitis supplicio decemnebatur.
402쪽
' am religionem , verique Dei Cul. tum cum hoc populo veluti navium ac educatum i in eo custoditum ac conservatum , perque illum luisse propa, satum etiam in mediis, quibus orbis ter. rarum profunde immorsius jacebat, idololatriae tenebris, apud omnes in consesso est. Et quidni 3 quum tox signis &Prodigiis, totque beneficiis, S mille ut ita dicam modis supremum Numen siesuamque potenxiam , praeientiam , justiti m , misericordiam, providentiam, alias. que persectiones cognoscend*s adorandaS-que velut sponte obtulerit, quin & Au- 'oris, Legi latoris, Doctorisquς Verae religionis munus in se su sceperit. Non ra ro quidem accidit, ut Hebraei vel diutur. Dae peregrinationis taedio correpti, vel Vicinarum gentium exemplo invitati, Vel suorumet Regum impietate in praeceps acti d idola deflecterente ad Beelphegor θ Camos Moabitarum, ad Dagon, Asta- rusti Beel-sebub Philistaeorum, &c. non
403쪽
tamen aut majoris meliorisve populi pa tis, aut longioris morae fuit ea si perstitionis lues, sed aut poenitentia ducti, aut gravissime castigati ad Deum suum, ejusque cultum & avitam retibionem reVersi sunt. Nulla autem religio est sine sacris, sine aris & focis, sine victimis &Sacerdotibus. Itaque de his, qua ratione
apud Hebraeos constituta fuerint, nunc agendum. Sacrificiorum vetustas tanta
est, quanta ipsius mundi. Quippe Ad mum, ejusque filios, Noemum, ac illius posteros, Abrahamum cum familia sua , Jacobum & Melchisedech veris Deum sacrificiis coluisse pluribus prodit S. Scruptura testimoniis. Sed nondum primis illis temporibus certae Victimae, numerus, locus, mystae, ritus, aliaque ordinata fuerunt e seligebantur res offerendae pro a hi trio vel e terrae frugibus, vel e pecorum foetibus : berbarum, siegetum, & 8 rum manipuli: frumentum, adeps, lac, OVeS , aliorumque animalium sanguis.
Sacerdos is ipse, qui sacrificii materiem subministravit, nisi quod in solemnioribus ac publicis sacris honos iste familiarum
aut urbium Principibus, vel Senioribus fuerit delatus. In his autem facrificiis censient nonnulli scriptores , frequenter
ignem non humanis manibus excitatum,
404쪽
sed a coelo ad concremandas hostias su ministratum fuisse , cujus rei exempla non pauca in SS. Literis deprehendere licet, quemadmodum in sacrificio oblato ea die, qua Aaron Sacerdotis summi clignitate inauguratus fuit r in sacrificio Gedeonis, in Salomonis sacrificio , dum templum dedicavit: in sacrificio Eliae in ν monte Carmelo, in sacrificio Machabaei, dum templum ab Antiocho Epiphane profanatum expiavit. Et sane Patres pleri
que e ubi de sacrificio Abelis & Cami
agunt, Opinantur ignem de coelo lapsium munera ab Abel oblata absumsisse, reluquisse vero intacta illa, quae Cain Ohtulit. Humanarum Victimarum gemina in populo Dei electo exempla reperimus runum in Abrahamo, dum Dei iussu ad Isiaacum filium suum immolandum pro- . Na Voluntate sese accinxit, immolaturus etiam, nisi prohibuisset idem, qui mandavit. Alterum in Jephte Istaelis Juduce, qui dum contra Ammonitas cum eXe citu egressus voto se obstrinxit, oblaturum se, qui e domo sua primus sibi o currisset, occurrentem ita filiam, virginem & puellam, re ipsa holocaustum ob.
405쪽
tulit Domino e f de cujus tamen voti religione varia est Patrum & Doctorum sententia. Caetera graVissime a Deo prohibitum legimus Hebraeis , humanas Victimas more gentium immolare. Illud Certum, primo mortalium aevo in offerendis sacrificiis quemque secutum esse pios animi motus , a coelo vel pietate sua, & Numinis reverentia sibi immissos, religionemque, quantum ad ritus & ceremonias , locum & tempus, veluti v
gam fuisse. Ubi autem Lex per Mosen a Deo lata fuit, certa quoque sacrificiis forma est inducta , ut ex sequentibus mox patebit. XII.
Holocaustum praecipuum & antiquissimum erat, cujus discrimen a reliquis , vox ipsia graeca Holocauston, ab ιλ οι
rotas & καὶ ω aerendo derivata indicat.
Nam in hoc lacrificio tota hostia, quae offerebatur, igne penitus absumta fuit , quum in reliquis certa portio una cum libaminibus facerdoti cederet velut in laboris praemium. Ritum, quo sacrificii, g cs Pudic. II.
406쪽
genus istud peragi debebat , praescripsit Deus in Levitico: g Philo autem Hebraeus his verbis explicat. D Ante Omniari seligatur mascula victima ex animalibus,, puris ad sacrificium, juvencus, & agnus, is aut bindus. Hanc qui offert, ablutas D manus imponat eius capiti. Tum aliis quis Sacerdos accipiat eam I mox alius D sanguinem ejus exceptum phiala funis ,, dat per altaris circuitum, detractoque' is tergore Victi inae artus in seu Ila conciis dantur, & ablutis intestinis ac pedibus se tota victima igni altaris tradatur, Con ,, tectis rursum iri unum partibu S, quae ,, modo dissectae fuerunt. ,, Holocausti sic descripti altare , supra quod osterea- dum erat, eη lignis Sethim fabricata, aereisque laminis obducta areae quadratae similitudinem reserebat prominentibus equatuor angulis totidem cornibus aherineis: Ventrem Camum altaris Crates aenea
implevit catenis susipensa, sustinendo igni ac Victimae, cineribusque relictis in fumdum transmittendis apta. Ignis autem is ipse fuerat, qui Aarone sacris initiato e coelo delapsus hostias corripuit, h S a Sacerdotibus perpetuo nutriri oebuit, subjiciendo ligna mane sigulis clie-hus, ita ut nunquam in altari deficeret:
407쪽
nec re ipsis defecit ad usque tempus ilis lud , quo ab aris & socis in captivitatem b bylonicam bobrara sens abstracta fuit. Lilamen erat placentae genus quoddam , quod ex simila , seu farina munis dissima fermento infecta, oleoque affusb, quin & thure conspersia conficiebatur, &vel in clibano, vel sartagine, vel craticula coctum offerebatur ita, ut pars una sacro igne absumta, altera Vero Sacer doti tanquam Operae naVRtae merces r
licta fuerit. Modus onerendi erat, quam lex praescripsit; i Anima quum obtulerit oblutiovem facrificii Domino, Ha, erit ejus oblatio , fundet pue super eam oleum, er ponet thus, ae deferet ad βIios Aaron Sacerdotis, quorum unus tollet pugillum plenum i , er olei, rotum thus, di ponae memoriale Auper aftare iν odorem 'avis ung Domino ; quod autem reliquum erit de sacrificio, erist Aaron edi' stiliorum ejus, Sanctum Sancto.
rum de oblatioribus Domini. Non au tem fas erat Sacerdotibus partem relictam domum deserre, sed intra templi parietes comedere necessum fuit et Aelia quam autem partem Amila comedet Aaron climc i) Levit. a.
408쪽
eum siliis fisis absque fermentst , γ cstmeis det in loco Sanctuarii Tabernaculi. k Tertium genus acrificii fuit Paci eum,
vel ut aliis in locis S. Scriptura vocat,
Victima Paemea, Hostia Pacificorum, si Iutaris ho M. Origene teste l) duplex
Crat: unum Voti, alterum laudis. Prius
ad impetrandam a Deo gratiam pacis &salutis seu publicae seu privatae : posterius ea impetrata ad Deum laudandum, ac beneficium acceptum grato animo recolendum instituebatur. Victima igitur huic sacrificio destinata s de cujus co ditione, sexu vel aetate nihil fuit praestri. pium : solummodo nulla labe insectam esse oportuit) ante fores Τabernaculi statuebatur, & imposita manu initiata in eo, qui obtulit, jugulabatur. Tum Cruo-xe circa holocausti altare sparsio adipem, renes, jeeur, & quidquid pinguedinis iω testina obtegebat, quin etiam caudam arietis aut agni si hujus generis hostia fuerit) a reliquis carnibus & ossibus is juncta Sacerdos imposuit offerentis mani-hus , & ad quatuor mundi plabas ci cum ductis denique hostiam sacro igni clevorandam tradidit: ipse autem Sacerdos pectusculum & armum dextrum sibi ven. . db λ Levit. 6. l . Eomit. P
409쪽
dicavit e reliquum vero offerens domum referebat, cum familia su a vel amicis absumendum I ea tamen lege, ut nil ultra diem secundam superstes foret, dicente
Scriptura: m Si voto vel sponte quis obtulerit hostiam, eadem similiter comedetur die. Sed si quid tu erasinum remanierit, vesci lieitum est: quidquid autem tertius invenerit dies, ignis abfumat. Si quis de carnibus victimo Acinoornm die tertia comederit, irrita fiet oblatio , nec proderit inerenti; quin potius quoecunque anima tali edulio se contaminaverit,
Ad Deri tum pro pereatis quod adis
tinet, hoc erat omnibus ita commune , ut nec Principes populi, nec Sacerdotes exciperentur , si forte crimen aliquod,& maculam legibus statutam ignorantes contraxissent. Ritus in hoc sacrificio fere iidem observabantur, sive pro Sacerdote, sive pro Principe, sive pro populo, aut pro opulentis , aut pro pauperibus offerretur. Hostiarum duntaxat diversitas fuit. Itaque Sacerdos summus vitu. tum maculae omnis expertem prae foribus tabernaculi statuebat, manu que illius cervici superposita peccatum suum , quod
410쪽
imprudens commisit, publice professus, Veniamque rogans victimam cultro in collum adacto iugulavit e tum profluentem cruorem viata excipiens tabernaculo intulit, & digitis in sanguine tinctis septies eum contra Tabernaculi velum expansum adsipersiti reliquum vero, post quam thymiamatis aram guttis aliquibus linivit, ad altaris holocausti basim essuadit: vituli vero adipem sacris ignibus in holocausti ara cremandum tradidit, reliquis partibus pelle, pedibus, intestinis)extra castra portatis, ac in cineres ibidem redactis. n Populi Princeps hircum pro peccato immolare jussus est e Populus ipse vitulum e Vulgus ovem aut capram e Pauperes his vitaimis comparandis impares duos turtures, aut duos pullos columbarum e quorum inopia neque his hostiis exhibendis lassiceret, farinae modicam portionem absque oleo ac thure substituere poterant, cuius pars sacris gammis, reliqua Sacerdoti cessit.
Meri tam pro delictis, quod quin
tum est , a priori distinguebatur, quum isto peccata, quae a volente ac sciente perpetratae illo autem , quae ab ignotantibus commissa sunt, suerint expiata.