장음표시 사용
241쪽
De Sacramento Extremae-UnStionis .
De Materia, Forma, 8c Partibus
inungendis. I. Extrema- filo est virum Sacramentum. a. Efeius hujus Sacramenti. 3. Materia oleum ab Episcopo benedictum. 4. Quando oleum benedicatur ἰ π quo ritu a Parochis accipiaturr 3. si modo oleum benedictum sit servandum annis singulis renovandum 6. Apud Graecos oleum eriam a Presbteris benedicitur.
. Quae huius Afri plinae origo Z. Ecclesia Latina hane disciplinam Grae
. Qua ratione Synodus Tridentina dixerit materiam esse oleum ab Episcopo benedictum. o. Forma huius Sacramenti ex Decreto Eugenii IV. σ Synodi Tridentinae, Or praescripto Ritualium. II. me forma non es necessaria ex Insiturione d ina. Ιχ. Eam numquam adhibuit Ecclesia Graeca. 3. Ecclesia Latina multis seculis eamdem ignoravit, forma indicatima fuit
I . Forma Ambrosiana erat indicativa; atque usque ad praeter tum sectium in quibusdam Gelasis Latinis talis usi lata fuit . II. Usus antiqtius formae indieati vae non repugnat Decreto Concilii Gidemini; neque eam isnodus improbaυit. I 6. Chriptis nullam specialem formam huius Sacramemti in lituit. II. Partes inungendas Apostolus Iacobus
8. Non ranseat primis seculis plures corporis partes fuisse inunilas . I9. Secula vi. moris fuisse videtur pectus
tantum inungere. 2o. Seculo UI . ea erunt plures inungi; sed non eadem tibique .
et r. Aliquando moris fuit , ut pars magis etla nungeretur : σ qua huius ratio, o quare postea seritum P 22. Circa ritum inungendi pridem fuit E
23. Synodus Tridentina Ecclesia Romanaritum probando, aliarum Ecclesiarum alios ritus non reprobavit. 24. Quae partes ex praescripto Ritualis R mani inungendae R23. An ultra quinque sensuum organa alia partes sint necessario intingendae 26. Quomodo hodie in partium in tione forma pronuntianda ρ27. In morbis eontagiosis, m miste immunente quid servari velit Manuale meracens 'χ8. Non facile omittenda inunctio quinque
cramento Extremae- Milonis , inter alia definit Gn. t. Si quis dixerit Extreis mam-Unctionem non esse vere, & pr ,, prie Sacramentum a Christo Dominois nostro institutum , & a beato Iacobo,, Apostolo promulgatum ; sed ritum tanis tum aeceptum a Patribus, aut figme is tum humanum; anathema st ,, . II. Deinde Can. a. effectum huius Sa-eramenti adstruit his verbis: Si quis dixe- , , rit, Sacram Infirmorum Unctionem non ,, conferre gratiam, nec remittere peccata, is nee alleviare Infirmos; sed iam cessasse, ,, quasi olim tantum fuerit gratia curatio-
III. Eugenius IV. in Instructione pro Armenis materiam hujus Sacramenti dicit esse oleum olivae per Episcopum henedictum. Idem docet Synodus Tridentina eitata Seg. cap. i. ubi relatis verbis Jacobi Apostoli ex Epiliola Cp nonica cap. I. I firmatMν quir in vobis' inducat Presbteras Ecclesia , o orent super eum UNGENTES
242쪽
eum olio in nomine Domini : oratis μῶi sal bii infirmum ς o alimiabit eum Domina, si in ρecratis sit, dimittentuν ei; Immediate subiicit: Quibus verbis,
is ut ex Apollolica Traditione per manusis aceepta, Ee lesia d dicit, docetque mateis riam, sormam, proprium Miniitrum, &is effectum hujus fallataris Satramenti. Ino tellexit enim Ecclesia , materiam esse ,, Oleum M Episcopo beneditium. IV. Oleum hoe dictum Infrmorem semel in anno iuxta ritum Eeclesiae Latinae benedicitur ah Episcopo inter Missarum solemnia, seri 1 quinta in Coena Domini . Illud quoque annis singulis, eodem ritu quo saerum Chrisma de quo supra tit. 3. cap. 3. Parochi singuli accipiunt: nee Sacramentum hoe sine oleo se benedicto administrare possunt. V. Unde passim Ritualia eonformiter ad Rituale Romanum praecipiunt: Habeatis Pamchus loco nitido, & decenter oma- to in vase argenteo, seu stanneo, diliis genter custoditum Sacrum oleum Infir- D morum, quod singulis annis seria quint is in Coena Domini ah Episcopo benedi-D ctum, veteri combusto, renovandum est. se id tamen si forte insta annum aliquo is modo ita deficiat, ut sumere non posseis videatur, neque aliud benedictum haberiis queat , modico oleo non benedicto in is minori quantitate superinfuso , reparariis poterit ,,
Ul. Testatur Iambus Goartius in notis ad Rituale G eorum , 'ag. 436. nota 21. Cum Saeerdotalis si ministerii aegrotosis oleo Sacro linire , usu consentiente sa- ω ctum esse, ut non a Graecis Pontificibus, ,, sed a Sacerdotibus consecratum, & qu
D ties urget necessitas renovatum & re-- eens bene die tum hule Sacramento cons se rendo proferatur ,, .
VH. Benedieit quidem & ipse Epist pus ritu Graecorum seria quinta in Gna Domini, Saerum oleum; sed mox post ru iam benedictionem , totum oleum benedictum consumitur : nam more Graecorum cuncti aetemuri ad saeram Synaxim in is peccatorum expiationem sese ungendosis offerunt ; & Episcopus ipse primus o- mnium oeconomi manu unctionem susciis piti quem deinde omnes alii sequuntur, De Sanamento Extremm Unctionis. 23ris & ab Episcopo unguntur is et ait ibidem
Goartius. Hae itaque unctione quantumvis ramtum caeremoniali eum oleum totum con-
,, sumitur, facultatem illud denuo conseo erandi privato euicumque Parocho ipsi
is Pontifices tacite , ex antiquo more Vi- ,, dentur remittere,, . Ita Goa tius.
VIII. Quidquid sit de origine huius
moris , hoc constat , Ecclesiam Latinam numquam improbasse hane Graecorum consuetudinem e imo eam sat aperte prob ivit Clemens VIII. in sua instructione ad Episcopos Latinos , qua inter cetera dicit t
Non sunt cogendi Presbyteri Graeci oleais Sancta, praeter Chrisma , ab Episcopis,, Latinis Dioeceianis accipere e cum e ut
se modi olea ab eis, in ipsa Oleorum, &is Saeramentoriam exhibitione , ex veteriis ritu eonficiantur, o benedicantiar , .
IX. Hine ulterius statuit. Synodum Tri dentinam non eo sensu, Oleum ab Disi m benedictum materiam huius Sacramenti reputata , quas ex institutione diuina sine huiusmodi Uleo conferri hoc Sacramentum valide non possiet ; sed duntaxat eam esse veram, & lumeientem ae etiam necessariam, spectata scilicet Ecclesiae Latinae conis suetudine. X. Formam huius Saeramenti hane esse
dicit Decretum Eusenii IV. Per Viam sam ctam inctionem , , suam piissmam mi ricordiam indulgeat tisi Dominωs quid Aid 'per visum deliquisei. Et smiliter in aliis
Eamdem assignat Synodus Tridentina etiatato eap. 1. eamque omnia RituaIlia proinponunt , & a Saeerdotibus exacte observari praeseribunt: neque aliam hodie agnoscit Ecelesia Latina. XI. Ceterum quod ei rea materiam se pra notatum est , id quoque ei rea hane sormam notandum ; nimirum , eam non ita huic sacramento ex institutione divisna esse essentialem, ut sine illa numquam Saeramentum valide conferri posset, aut potuisset.
XII. In primis eertum est , Eeelesiam Graecam nee hoὀie uti , nee unquam usam fuisse hae sermula r & tamen Ee-elesia Latina numquam de validitate eoi IMi hujus Sacrameati cum saraea a Gmcis
243쪽
eis usitata , ipsis quaestionem movit . ponens quomodo sensim hare mutatio emis XIII. Ad haee constat, in Eeclesia La- tigerit.
tina hane se am antiquitus usitatam non XU. Neque haee doctrina ait -- fuisse Et quidem in Sacramentario San- is nardus adversatur Concilio Tridenti-cti Gregorii apud Hugonem Menardum is no , cum ait Se g. I cap. I. Formam pag. 23 I. legitur sub hoc titulo, oratio ad se deinde esse illa verba PER isTAM UN-infrmum tingendum e Inungo te de oleo A CN NEM , &e. nam Concilium depreis Sancto , sicut unxit Samuel David in is eatoriam non ita adstruit, ut reiiciat inis Regem & Prophetam. Operare , crea- is dicativam, quam olim in usu fuisse, iu- ,, tura olei , in nomine Patris omnipo- ee meridiana clarius est I ut me ita se tentis : ut non lateat illic spiritus im- is adstruit per illa verba, per i iam unctiose mundus, neque in membris illius, neque se nem, ut destruat formam Gra corum , is in medullis, neque in ulla compagine ,, quae licet deprecatoria sit, ejusmodi veris membrorum : sed in te habitet virtus is ba non tamen agnoscit ., .
si Christi altissimi , & Spiritus Sanctus Et revera, Synodum Tridentinam nonis per eumdem ,,. improbasse formam indicativam probat al-
Ad quae verba reflectens ipse Menardus legatus Launotus; idque ex variis Manua in notis , pag. 332. ait : Olim forma libus, in quibus exhibetur se a indieatiis, , huius Sacramenti fuit indicarisa, ut hic va, editis post declarationem factam a Sy- is apparet quamvis hic appelletur Ora- nodo Tridentina; & quidem ab Episcopis, se iis, sed improprie , vere etenim oratio qui ipsi Synodo interfuerant. se non est & clare constat ex Codicibus XVI. Notat insuper Launoius , Chriis manuscriptis Ratoidi , & Titiano Μω stum nullam specialem Hrmam huius Sa- is nasterii Sancti Remigii , & Manuali eramenti instituisse; sed eam instituendi li-
,, excuso Ecclesiae Suessionensis, quae indi- bertatem Ecclesiae suae reliquisse. Meminitis eatiυam habent, deprecatoriam ignorant, , . quidem Iacobus Apostolus Orationis Haee ille , qui contextum dictorum C Unctionis ; sed quibus verbis oratio iun-dicum exhibet pag. 336. & sequentibus; denda; & quomodo, aut qu1 verborum sor- in quibus nulla forma deprecatoria , qua- ma perfieienda sit Unctio , non determi-lic est nostra hodierna , sed sola inuica- nat: quare haee arbitraria esse eredidit E 1 va occurrit. llesar ideoque unul quisque in his Ecclesiae XIV. ostendit insuper Μenardus ibi- suae morem sequi tenetur. dem, B am Ambrosianam relatam a San- XVII. Haee Ecclesiarum varietas noncto Bonaventura esse indicativam; eamque tantum circa verba, quibus orationes &a Bonaventura, aliisque antiquis Seholasti- Sacra Unctio exprimi debent, intercessit; eis non Hisse improbatam ; adeoque ere- sed etiam circa partes eorporis inungendas diderint , formam deprecatoriam non esse magna fuit Ecclesiarum diversitas: eo quod de substantia hujus Sacramenti ex institu- Iacobus Apostolus nullam partem corporistione divina; idque supposuisse Faeultatem ungendam in particulari designaverit. Theologicam Parisiensem, dum anno 1633. XVIII. Plurimos tam veteres , quam permisit sustineri publiee hane positionem: Tecentiores libros Rituales, &Sacramenta- Etiam unica olei unctione in necessitate , rios, hane diversitatem manifeste olfenden- verbisque INDic ATIvΕ prolatis perfici posse. tes, profert Launotus in citato libro sub Sententiam Menardi probat quoque Mori- hoc titulor Explitata Ecclesiae traditio ei
nus de A inytratione Sacramenti Poeni. ea PARTEs corporis , qua tinguntur H G-tentiae, lib. 8. eap. I 6. & novissime Ioan- eramento Extremae Unctionis cap. I. Et eost. nes Launotus in speetali libro de Sacramen- Observat. r. ex allegatis monumentis conto unctionis infirmorum e qui ulterius pro- cludit, nullum apud primorum seculorumbat , a multis Ecclesiis illustrioribus BD auctores reperiri testimonium , quo prob mam indieativam usque ad proxime ela- tur, antiquitus plures corporis partes in uu-psum seculum retentam suisse ; ac tandem ctas ni M.
ubique deprecatoriam alium piam. Una ex- XIX. Qui Sancti Eugendi vitam seripsit,
244쪽
Paas II. Ille T. I. TVr. VIII. De Sacramento Extremm clions. 233
tantum unius partis, scilieet pectoris, inun- tum hodiernum Ecclesiae Romanae exhibetctae meminit . Voeato , ait , uno ad se Rituale Pauli V. his verbis . Quinque se de Fratribus, cui eum libertate peculiari is vero corporis partes praecipue ungi d se olim etiam perun mendi infirmos opus in- ,, bent , quas veluti sensuum instrumenta se iunxerat, secreti iii me quoque sibi pectu- is homini natura tribuit, nempe oeuli, au-- fulum petiit ut moris eil inungi ,,. D res, nares, os,&manusi attamen pedes Ergo tunc moris erat, pectusculum tantum is etiam , & renes ungendi sunt ; sed re- inungere. Quod & in praefatione ad pri- is num unctio in mulieribus , hane statismum ieeulum Benedicti norum , obser cat se gratia , semper omittitur : atque etiam Mabillonius num. O . Uixit autem Sanctus is in viris, quando infirmuς co Tmnde mo- Eugendus seculo vi. ,, veri non potest. Sed sive in mulieribus XX. Deinde Observat. a. ex praeallegatis is sve in viris, alia eorporis pars pro reis libris ritualibus concludit Launotus, post is nibus ungi non debet ,, .
tempora Sancti Gregorii paulatim invalui se XXV. Quoad quinque partes eorporis, se, ut plures corporis partes inungerentur; quae sunt praecipua sensuum instrumenta sed non eaedem in omnibus Eceleliis; imo Rituali Romano consentiunt nostra Belgi- in aliquibus quasdam debuisse inungi, quas ea , sed nullum praeter baee inungendum in aliis inungi vetitum erat . membrum praescribit Manuale Cameraeea XXI. Constat in pluribuς Latinis EG se: & indubie horum unctio ad validita-elesiis visum sui me , eam esse ungendam tem Saeramenti sumeit . Unde Pa lora Ie eorporis partem , quae majori dolore eru- Mech liniense , tametsi ultra in unctionem claretur. Sie in Codice Titiano apud Me- horum quinque membrorum, requirat etiam nardum pag. 3 o. legitur: Et sic perun- inunctionem pectoris , & pedum , diserte is stant singuli Saeerdotes infirmum de oleo tamen monet: Prioribus partibus inunctis, ,, sanctificato, eruces faciendo in collo, & Pres teri animur quiescat, quod tum inm- is gutture, ti pectore, & inter scapulas , mus receperit Sacramentum . Et in momis seu in loco tibi dotον plus imminet,, . bis contagiosis , & peste grassante dieit, Haec autem unctio suam habet rationem posse inungi TANTUM organa quinque seu-
in Iacobi Apostoli verbis : Et ali labit suum. eum Dominus ; sed anni iam plures sunt , XXVI. Quoad Lirmam in ipsa pirtium
eum haee unctio ubique plane desiit : ne unctione pronuntiandam vult Rituale Ro- sorsan videretur Unctio haec Sacri olei ad manum , ut eamdem ae integram sormam medicinam eorporis magis, quam animae ad singulorum membrorum unctionem Sa- adhiberi. cerdos pronuntiet ῆ monetque dum oeu-XXII. Circa ritum ungendi infirmum , is los, aures, & alia corporis membra, quae non eadem quoque fuit semper Ecclesiarum ,, paria sunt , Sacerdos ungit , caveat ne disciplina : nam in quibuscam sub tiuica ,, altero eorum inungendo , Sacramenti Verborum formula omnes partes inungeban- ,, sormam prius absolvat, quam ambo h
tur ; in aliis singMia partes sub diυersa se iusmodi paria membra inunxerit ,, . verborum sermula. In aliquibus etiam uno Pastorale novum Mech liniense, tametsi Sacerdote ungente , alius formam prosere- in morbis contagiosis , & pelle grassantebat; uti notat Menardus pag. 332. permittat tantum quinque sensuum organa XXIII. Unde prudenter processit Syno- inungi , vult tamen ad singulas unctiones dus Tridentina, dum aliarum Ecclesarum diei ἰntegram sormam , senini qui inungi-
ritum non reprobando , simpliciter defini- tur aeeommodatam.
vit: si quis dixerit Extremm Unctionis XXVII. Cameraeense Manuale in modiis ritum & usum , quem observat Sancta bis contagiosis, ac peste grassante , atque ,, Romana Ecelelia repugnare sententiae insuper etiam morte urgente , permittit, is beati Jacobi Apostoli; ideoque eum mu- ut ungantur celeriter quinque sensuum is tandum , pomque a Christianis absque ,, organa in capite , dicendo femeI : Peris peccato contemni; anathema sit, , . Can. 3. se istam Unctionem, & suam piissimam
XXIV. Quoad partes inungendas, ri- is misericordiam indulgeat tibi Dominus Hin-Eoen rim. II. G g is quid
245쪽
α 34 Ius Ecclesiasticum misissim .is quidquid deliquissi per visum, auditum, &e. se Quin & addit hoe Manuale: Quod
se s tantum sit contagii, vel mortis peri- , , culum , ut nec consuetae partes ungi, nec ,, illa forma pronuntiari possit I ungaturis organum sensus magis ad unctionem exis positum , dicendo : Per diam sanctam M inctionem , me. quidquid deliquisi per
,, quinque sensus tuos is . Ulterius ad vitandum eontagium adiicitidem Manualet In rabidis ungatur pars ,, ori vicina, ne saliva, quae inficiendi vim ,, habet, tangatur. In pestiferis uti liceis bit virga oblonga oleo tinita, quae dein- ω de eomburatur, aut servanda purgetur,, . XXVIII. In variis D oecesibus moris est , ut etiam extra periculum contagii , aio fiat non pollice, sed virgula. Interim ex cit. to Manuali Carneracensi tolligitur , ab auctoribus illius Manualis creditum non fuisse , alicuius determinatae partis unctionem ad Saeramenti validitatem requiri. At quia hoc certum non est, haud facile Sacerdotes quinque sensuum organorum inunctionem ob infectionis periculum , praesertim si propinquum non sit , omittere possunt ; praecipue iis in locis ubi Ritualia licentiam omittendi expresse
Quibus & quando hoe Saeramentum admini lirandum I. Solis infirmis , ex sententia Sancti Jacobi. er Traditione GHesia . a. Id confirmat Synodus Tridentina. 3. Quam gratis debeat esse infirmitas, in-
q. Non requiritur extrema omni convalescentia spe desituta. 5. Graci extremam non requirunt. o. Hodierna Ecessa Latinae disciplina ν quirit eam, quae morale mortis perneulum ingerit.
7. Non susscit morale mortis periculum snis adsit infrmiras . 3. An mktieribus in partu graviter laboranιibui ρρ. Quomodo pureis admia serandum 'IO. Amentibus quomodo dandum Rii. Infrmis sensu , m ratione desistitis quomodo adminisirandum RI 2. Nequaquam disserendum quousque ins mus sit sensibus desittitus. 3. A Parochis monendi Fidales , ne nimium hoc Gινamentum disserant.14. Ouem sulta fuit persuasio , quod hoe Sacramento suscepto fas non esset infirmo condere testamentum.
I 3. Evellenda persuaso , de adempta spe eouvalescentiae post fusceptum hoc Sa
16. Aliquando persuasum fuit , non licere coniugatis post semel acceptum hoe
r7. Item non licere vesci earnibus . 18. Ob vulgariam deliramenta sensim Me Sacramenitim dilatum fuit ad extromum mortis artiextam , Hatira ρο insitum. 9. Deliramenta hae invaluerunt , eo quod Extrema-Unctio reputata esset pro solemni poenitentia. Io. Infirmus ungendus cinere , cilicio
periebatur. at. Fusus estenditur deliramentorum praefatorum origo. 22. Extrema-Unctio tamquam Poenitentia complementum cre batur olim Viritico praemittenda.
23. Hie Ritus praescribitur ia Sacrament ris Sancti Gregstrii. et . Ritur usque ad annum I OO. ubique
23. Etiam secuto xi II. perduravit , o in
26. Demum circa fluem decimi sexti foetili, aut decimo optimo mutatus. 27. Inquiritur ea a mutati ritus. 28. Hodie etiam ex praescripto Ritualium Vi tittim Sacνe Unctioni praemittendum. 29. Apraescripto suorum Ritualium inferiores Presbyteri facile recedere non possitini. 3o. Episcopis expendendum , num quo usque pristina disciplina revocanda .
I. V X Epistola Apostoli Iacobi , ad In quam, quidquid de vera huius Sa-
eramenti natura dicitur, tamquam in ceditam resulam trausserendum eii , nequaquam
246쪽
Pxxx II. se e T. I. TUR VIII. De Sacramenta Extremminctionis. 233 quam obscurum est , solis infirmIs eo ore
hoc Saeramentum esse administrandum :nam de his solis loquitur, dictas: Si QVis INFIRMATUR in vobis , indutat Presbteros , &c. Quapropter eonstans fuit Eeclesiae, praesertim Latinae traditio, non nisi aegris hoc Sacramentum exhibendum esse. Innocentius I. in Epistola ad Deeentium, cap. 8. relatis verbis Apostoli Jae
bi: Si quis infirmatur in υobis , &α subnectit: Quod non eli dubium de Fideri libus aegrotantibus accipi . vel intelligio debere, qui sancto oleo Chrismatis peris ungi possunt : quo ab Episcopo conseo cto, non solum Sacerdotibus; sed omni- si bus uti Christianis licet in sua, aut su
II. Traditioni hule, & Apostoli Iaeobi
verbis inhaerenς Synodus Tridentina Sef. 6. cap. 3. De Extrema- nctione, declarat, se esse hane Unctionem infirmis adhibenis dam; illis vero praesertim, qui tam pe- riculose decumbunt , ut in exitu vitaeis eonstituti videantur: unde & Sacramen
ti tum exeuntium nuncupatur ,, .
III. Quam gravis autem corporis infimmitaI requitatur , ut ad mentem Apostoli Iacobi , Sacramentali hae unctione inii mus inungi queat , facile determinari nequit et quia simpliciter & indefinite dieit rai quis i NpiRMATUR in vobis , inducat
Presbyteror, &c. IV. Hoe sat videtur expeditum , non eam infirmitatem requiri , quae extrema sit, nullam reconvalescentiae pene spem relinquens; led gravem sufficere. De Sancto Eugendo , cuius supra meminimus, refertur, quod cum Unitionem sibi impertiri petiit , ultra sexagenariam aetatem sex sere mensibus inaequalitate coris poris laborasset, adhue tamen eorpore fie- mus , quos numquam Canonico inque ad horam defuisset cursu , nee bis in ale mom ustilo eoaElus fuerit aliouid inistertiri . V. Notat Goartius ad Rituale Graecorum pag. 432. apud Graecos moris esse, ut aegri plurimi Unctionem Sacram accepturi , aliorum manibus & ope ad Ec-M Uesiam se deserri faetant ; ibique plu-
,, rium nonnumquam dierum spatio in Ca- is techumenaeis iaceant, pernoeteat , m -
,, rentur , & Sacra tandam Unctione sibiis remedium exposcant ,, . Indicium, Graecos non credere , extremam plane infirmitatem ad suscipiendum Uactionis Sacramentum esse necessariam.
VI. Quidquid sit de pristino Eeelesiae
usu , quoad gravitatem infirmitatis in unia endo requisitam ; hodie saltem io Eesea Latina , requiritur infirmitas perietilo-D ; & quidem talis , ut ob eam videatue morale mortis periculum imminere. D. Rituale Romanum ait r De eis autem hoc Sacramentum infirmis praeis beri , qui eum ad usum rationis peris venerint , tam graviter. laborant , ut ,, mortis periculum imminere videatur, &,, iis, qui prae senio defieiunt, Sc in diemis videntur morituri, etiam sine alia i
VII. Pastorale Mechliniense praeseribiti Nemini , qui groi morbo affectus notari si , Sacramentum Unctionis dare licet,
is quamvis periculum mortis adeat, vel quinis periculosam navigationem parat, vel quia is praelium initurus sit, a quo certa mort, , illi impendeat; vel etiam capitis damnais tus ad supplicium raperetur, , . Non ergo sufficit imminens mortis periaculum y sed requiritur , ut hoe vi morbῖ immineat : conformiter ad verba Sancti
Jacobi: Si quis infirmatur, &c. VIII. Idipsum expressit Rituale Romanum , item sanctus Carolus in suis Instruis
Elionibus Extremae. Unctionis , additque e Neque mulieribus in partu laborantibus . Manuale tamen Cameraeense vult hoe Sacramentum administrari feminis in partis deficientibus: adiungitque: Rabidis, pe- is ste infectis , lethaliter vulneratis , ecis hausto veneno periclitantibus ; etiam
se dum adhuc robusti sunt , si postea iusti,
,, piendae Uactionis opportunitatem non ,, habent. IX. Non miniseretur puer e ratisvis usum non haberetibus , ait Rituale Romanum eidem habet Pastorale Mech liniense ; unR tamen monens : Secus de pueris perrcu- lose aegrotantibus, qui peccati mortalis, is ac consessionis capaces sunt , licet sintis solum octo , aut novem annorum , &is quamvis numquam communicaverint; itari tamen , ut si eos mori eoatingat , non
247쪽
Σ36 Ius Ecclesias eum in versum. is sint eorum parentes urgendi ad exequias
X. Amentes, qui ab ipso ortu num- is quam fuerunt mentis compotes , ungen-- di non sunt se ait Pastorale Meehliniente . Amentes autem , & suriosi aitis idem Pastorale a habentes interdum ra- tionis usum , si eo potissimum temporeis piam animi figaificationem dederunt, aut is hoc Sacramentum petierunt, licet postea se in furorem, aut insan am incidant, unis gendi sunt , nisi tanta sit laenesis , ut is infirmus aliquid eontra reverentiam Sari cramenti facere possiet ; quo ea su nonis ungantur , nisi periculum tollatur in
XI. Infirmis autem, qui dum saniis mente, & integris sensibus essent, illud ,, petierunt , seu verisimiliter petiissent , is seu dederint signa contritionis ait Riis tuale Romanum etiamsi deinde loqueis iam amiserint, vel amentes e Scti sint, is vel delirent , aut non sentiant , nihil
Dieit Pastorale Meeli liniense: μ Quam-
, , vis non petierit ; si tamen erat honaeis vitae , quia non praesumitur immemoris suae salutis in morte plus uuam in Ui- ta . Unde praesumitur quod petat, vel
is quod petiisset , si advertisset ; & quod
is petere voluit, sed non potuit, , . XII. Itaque juxta modernam disciplinam , signanter Ecclesiae Latinae , Sacramentum Extremae Unctionis dandum non est, nisi infirmitas tanta fuerit , ut morti perieulum vi istius infirmitatis imminere videatur ; haee tamen infirmitatis gravitas non eousque extendenda est ; nec adminis ratio huius Sacramenti tam diu differenda est, ut vel nulla omnino spes convalescentiae supersi ; aut ipse infirmus sens bus& ratione destitutus si , uti expresse inculcant Synodi nostrae . XIII. Parochi aestrotos saepe invisant , ho tenturque ne ais extremum Sacramenti,, huius susceptionem differant ; ac potius is fecibus ration; ue usu adhue integris , is illud sibi administrari petant, ut ita uberi riorem ejus fructum percipiant ,, ait SP nodus P. II. Mech liniensis tit. 8. cap. I.
XIV. Idipsum passim omnes Synodi praecipiunt; uti & illud quod dicta Sya dux Meebliniensis immediate subii eit east.2. Falluntur qui existimant , suscepto hocis Sacramento, vel testamentum condi nouis posse, vel spem convalescendi ob id imis minui ; ideoque Pastores eontrarium iu is inde populum doceant . Eis sorte aliis cubi usu introductum sit , ut testamenis tum a susceptione hujus Sacramenti conis ditum non subsistat, declarat haec Syn se dus eiusmodi consuetudinem pro corruinis pleta habendam esse , utpote causam , is cur tam salutaris Sacramenti su emio , is ad extremum vitae spiritum a plerisque is differatur ; iique interim effectus Saera- menti non percipiant , & saepe etiam
Communis atque vulgaris haee de adempta facultate eondendi testamentum opinio in hoe Belgio sui me videtur quandoquidem omnes passim Synodi moneant , ut stultam hane opinionem eonvellant: haeque sorsan Synodorum monitione effectum , ut hodie contrarium sit persuasum, & quotidie testamenta post husus Sacramenti susceptionem ab infirmis fieri videamus; nee ullus eo titulo invaliditatis arguere testomenta praesumat.
XU. Utinam aeque e mente Fidelium evulsa esset altera de adempta omni spe convalescentiae stulta opinio, qu1 etiamnum hodie contingit , ut frequenter hoe Sacramentum ad extremum usque vitae spiritumd:fferatur; atque hinc ulterius fiat, ut sine ullo devotionis affectu, non raro sine omni effectu recipiatur.
XVI. Observat Ioannes Mabillonius in Praelatione ad primum seculum Benedicti
luisset, praesertim in Britannia, stulta opinio , quod uxoratis post susceptam Sacram Unctionem non liceret reverti ad opus conjugale ; eamque superstitionem ad alia nonnulla erroris capita sensim prolapsam . Richardus Episcopus Sarisberiensis in Constitutionibus editis anno I 217. cap.68. ait: Dieant etiam ae denuntient confiinis denter Sacerdotes, quod post susceptum is hoc Sacramentum licitum est reverti adis opus coniugaleis. Habet ut tom. II. Con-cii. generat. eol. 26 . Idipsum reperitur in
248쪽
XVII. Synodus Wigomiensis anno I 2 P. cap. I9. haec inter alia habet: Sunt auis tem quidam, ut audimus, qui post perse eeptionem huiusmodi Sacramenti sanita-- ti pristinae restituti nefas reputant , velis uxores suas cognoscere , vel ea es c is medere, vel etiam aliqua ratione nudisse pedibus ambulare . Horum autem err is rem utpote doctrinae sanae contrarium D execramur , & eos excommunicationiis bus, & monitionibus duximus esse comis rigendos ,, . Has erroneas vulgarium opiniones rursus anno II 87. Synodus Exoniensis, & aano I 3o7. Synodus Wintoniensis acriter eonis vellunt; ut vel inde appareat, eas opiniones altas radices in mentibus vulgarium
egisse. XVIII. Ad iterata haee deereta reflectens Mabilloniuς dicit , veris mile esse, ,, ob ea vulgi deliramenta Unctionem in-
is firmorum in mortis articulum reservariis ecepisse ἔ ae sensim usum in omnes Ee- ,, elefas suisse propas' tum se . Cul forsan& stulta opinio de adempta facultate condendi tellamentum non parum contulit. Credit quoque Mabillonius ex hae vulsi perversa opini Ine tactum esse, ut seeu-IO TIM. contra hactenus obseroatam distiplinam Saerae Unitioni Uiaticum praemiseium fuerit XIX. Praedicta autem deliramenta hine ortum suum habui me videntur, quod veteres habuerint Sacram Unctionem pro complemento Poenitentia: adeo ut propterea Grae- ei etiam sani Saera Unctione utantur in poenitentiae signum , & peccatorum expiationem , ut multis docet Goartius in no. tis ad Rituale Graecorum pag. 432. quam vis eam non ut Sacramentalem , sed ut eaeremonialem duntaxat a fanis adhiberi eredat . XX. Hi ne vetus quoque eaeremonia poenitentialis m exhibitione huius Sacra me
ti, in quibusdam Ecclesiis adhibita, signandi scilicet aegrum signo crueis ex cinere a que imponendi aegro cilicium .
In antiquo Codice Rotaldi Abbatis apud Menardum in notis ad Sacramentarium Sancti Gregorii pag. 337. in ritu Uncti nis dieitur: Tune Saeerdos facit crucemis ex cinere super pectus ejus, & imponit De Sacramento Extrem Unction s. agris cilicium desuper , dicens: Si quis infir-
,, matur, agat poenitentiam , etiam ex ne is cessitate, quia misericors est M. Idipsum habent alii veteres Sacramentarii libri editi ibidem a Menardo ἰ quibus
Ioannes Launotus addit Librum Pontifim-lem MS. Eeelesiae Cameraeensis , in quo ritus Unctionis describitur atque inter alia, Benedictio eineris, Bunedictio ei sic L& nonnullae orationes , ae dein dicitur r Tune Sacerdos facit crucem ex einereo eum aqua super pectus ejus, & impo- is nit cilicium desuper se. De hoe ritu in pluribus Ecelesis olim religiose, at non ubique uni sormiter obse uato, ex libris Ritualibus late agit ei latus Launotus sub titulo : Explicata υetus E etesiae traditio eirea Gum CINERIs , O CI-
iacit in infirmis, o circa lectum seu βω-
tum einere respersum in morituris . Advertitaue ex Breviario Romano, S. Carolum
se huie disciplinae submisime : de ipso enim
legitur: Mediolanum reversus, ingrave- ,, stente morbo , cinere ae ei licio coope
is tus , & oculis in Cruei fixi imaginem is defixis, migravit in coelum,,. XXI. Cum ergo Extrema. Unctio iam pridem reputata fuerit pro poenitentia . quin & quidam ritus in si temnis poenite tiae. impositione adhiberi solitus hic quoque aὸhiberetur ; quidni hine sensim aliquibus persuasum misse credamus . com itionem carnium , altum e niugalem , flesimi lia vetita esse post impositim hane quasi publieam poenitentiam ἱ quandnquidem eon staret, similia Poenitentibus fuit se iam pridem interdicta, uti multis ostendit Mori nus lib. 7. east. Io. & sequentibus. Quidquid sit de horum deliramentorum,& falsarum opinionum origine , seu sundamento , duo tamen certa sunt. XXII. Primum, quod Extrema. Unctio reputata suerit ut complementum poenite tiae ; atque ad reliquias peceatorum abste
Eendas emcax , iuxta illud S. Jaeobi : DI tu peccatis fuerit, remittentur ei. Alterum quod reputaretur , Sacra me rum hoe convenienter post Sacramentum
Poenitentiae susti pi ; ut si quae peccat rum reliculae superessent , Sacrii hae V Etione abstergerentur ; atque ita maiore cum puritate viaticum Corporis, & San
249쪽
38 Ius Delesiasticum Greessum.
minis Domini ab infirmo sumeretur. XXIII. Unde in Sacramentario S. Gregorii apud Menardum post recitatas preces , & Unstionem infirmi , subditur tDeinde eommunicet cum Corpore , Samguine Domini. Ad quae verba notat M
nardus pag. 334. Ita in Codice Rotra-- di, & Ratoidi, Sc Titiano , & S. R migii, & S. Germani a Prat ita in qui- ,, bus datur Eucharistia post ipsam Vn-
,, ctionem . Quod valde notandum est ris quia olim ungebatur infirmus antequam is sumeret Uiaticum Corporis, & Sanguio nis Domini ,,. Hae ille , qui hane disciplinam ibidem pluribus adstruit ; atque latius prosequitur Ioannes Launotus sub titulo r Explicata vetus Ecelesi Traditio
de data infirmis pos Unmonem Eucharisia. XXIV. Primi parte huius tituli profert Launoius monumenta , & exempla , quae hanc traditionem adstruant ab anno P . usque Iooo. atque inter cetera Cainnonem 3. Coneilii Aqui ranensis anno 336. eelebrati: Si quis infirmitate de . is pressus fuerit, ne consessione atque ora- tione Sacerdotali, nec non Unctione san-- ctificati olei per ejus negligentiam ca- is reat; denique si finem urgentem perspe-M Xerit, commendet animam Christianam se Domino Deo suo more Sacerdotali , is eum acceptione Sacrae Communionis se. Hic videmus , non tantum Unctionem datam ante Sacram Communionem ; sed insuper , dat iam Unctione , demum Sa- eram Communionem fuisse datam, si ulterius Sacerdos finem urgensem perspexerit. XXV. Parte seeunda sui tituli refert Launoius Scriptorum testimonia , eamdem traditionem adstruentia ab anno millesimo
ad millesimum trecentesimum: ae inter cetera monumenta adfert antiquum Librum
Pontificalem MS. Ecclesiae Cameracensis , ubi in ordine ad visitandum infirmum primo ponuntur orationes a Sacerdote recitandae , deinde ipsa Unctio infirmi , qua
absoluta sequitur oratio : Domine San-- Re Pater omnipotens, aeterne Deus, te se fideliter deprecamur , ut accipienti sta- tri nostro Sacrosanctum Corpus, & San-
guinem Domini nostri Iesu Christi Filii
is tui, tam corporis quam animae sit salus. is Per eumdem Dominum mistrum,, . &c. Hoe hie reserendum eredidi , ut appareat , etiam in Belgio noliro pridem hane disti plinam viguisse.
tualibus praxis quarumdam Ecclesiarum , probans eamdem disciplinam ab anno millesimo treeentesimo ad annum millesimum sexcentesimum ἔ atque ibidem notat , inplerisque Ecclesiarum Gallicanarum Ritualibus sive Manualibus, etiam decimo sexto seculo excuss , veterem ordinem administrandi Sacramentum Unctionis ante Uiati eum , fuisse servatum; at illum mutatum
fuisse in plerisque illis Ritualibus, deeimo
septimo seculo reeusis. Unum tamen Manuale Cenomanensis Ecclesiae , quod anno I 6o8. recusum est, antiquum ordinem reistinui me observat.
Ex his constat, in multis Eeetessis etiam usque ad xv M. seculum, aut saltem finem xv I. perseverasse praxim dandi Sacram Unctionem ante Uiaticum ; at eam in aliquibus Ecelesis mutari coeptam Deuto x m. ae tandem sub finem xv r. aut initium xv M. seculi ubique pene in Eeelesia Latina mutatum esse ordinem οῦ atque Viaticum V ctioni praemissum fuisse. XXVII. Putat autem Launoius , quod ,, ad illam mutationem plurimum valuitis male percepta Extremae Unctionis notio, ,, quae quorumdam e Schola Theologorum ,, animis Extremum Sacramentum obiecit. si At profecto sonat tantum Unctionem , is quae in genere Unctionis Extrema est , is non quae Extremum Fidelium Sacramen is tum is . Haec ille obfem. 3. ad citatum titulum ; qui dein Asem. 6. ostendit, apud veteres nullum occurrere testimonium , quo probetur , Sacram hane Unctionem fuisse)ictam Extremum Sacramentum . Launolo consentit Mabillonius in ei tata praefationenum. 98. asserens , Extremam vocari coeptam sub finem secuti x M. idque ante. quam Unctio Uiatico posterior esset: ut proinde nomenclatura illa , Uiatico eam postponendi occasionem aliquam dedisse potuerit .
XXVIII. Tametsi oeeasio mutati ritus nonnihil obscura st ; ac forsan non una fuerit in omnibus Ecclesiis , illud tameneonstat , ritum illum pra mittendi Sacram Unctionem Viatico in omnibus Ecclesis
250쪽
PARs II. SEeτ. I. TIT. VIII. Latinis, solis Cille retensibus, & paucis som
san Ecclesis exeeptis, desisse ; contrariumque ora nem non tantum consuetudine invaluisse; sed etiam in plerisque Ritualibus& Synodis praescriptum. Ritu te Romanum Pauli U. sub initium decimi septimi seculi de hoe ritu praemittendi Viaticum Unctioni , tamquam jam generali Ecesesiae consuetudine recepto loqu tur, haec statuens r In quo illud in is primis ex generali Ecclesiae eonsuetudiis ne observandum , ut si tempus , & in- se firmi conditio permittat ante Extremam is Unctionem Poenitentiae , & Eutharistia ,, Sacramenta infirmo praebeantur ,, a . Pastorale Mechliniense praeseribit: - Li- cet Sacramentum Extremae-Unctionis reis gulariter pose poenitentiae, & Euchari ueis Sacramenta ministrari debeat , ei tamen is qui ob insaniam , furorem , vel alium
D morbum , haec Sacramenta recipere nonis potest , conserenda est Extrema Unctio is sine praevia confessione , aut comm- nione M.
Similia aliarum Ee lesiarum Ritualia praestribunt; atque hodiernum ritum a veteri diversum flabiliunt. XXIX. Haec Ritualium praescripta oportet ut inferiores Presbyteri sequantur; nec facile hic reeedendum quasi antiqua disciplina ipsius Sacramenti institutioni videatur consormior; eo quod inititutum si adtollendum peccatorum reliquias, & consequenter ad disponendum infirmum, ut frinthiosus Sacrum Uiaticum recipiatur; quia eum hie de puncto disciplinae agatur, non facile Presbyteris inferioribus a consuet
dine suae Ecclesiae , praesertim iam in R,
De Saeramenta Extremm moli. 27'tualibus libris auctoritate Superiorum stabilita, recedendum est. Si tamen infirmus aliquis de veteri Ee lesiae disciplina inllr Etus, desideraret sibi ad abitergendas peccatorum reliquias ante Viaticum administrari hoe Sacramentum , etiam posset in firmi desiderio interdum satisfieri ; modo non timeretur inde Fidelium standalum , aut Superiorum offensio ; quemadmodum non ita pridem duo huius Academiae eximii Doctores ex ordine Eremitarum S. Au- pullini, Christianus Lupus , & Franciscus Farvaequius optime de antiqua Ecclesiae praxi in liructi , sibi ante Uiaticum dari Extremam-Unctionem postularunt, & obtinuerunt .
XXX. Episcopi autem, aliique Praelati,
quibus disciplinae eonservatio, & rei auratio praecipue incumbit, expendere possunt, quid pro locorum, & temporum conditi
ne retinendum, aut mutandum, vel rellaurandum sit; illud attendentes , per anti quam disciplinam dandi Saeram Unitionem ante Viaticum , suturum esse , nota tantum, quod infirmi a reliquiis peccat rum expurgati, cum maiore puritate, ma
torique fructu Viati eum sint recepturi ;sed insuper futurum sit , quod Extrema- Unctio non differatur usque ad extremum vitae spiritum, & frequenter negligatur. Etenim non est dubium , quin pristina Eeilesiae disti plina administrandi hoc
Sacramentum ante Viati eum videretur em
gruentior primariae rationi instituti hujuς Sacramenti , quae est abstergere reliquias Peccatorum , purioremque reddere infirmum ad sumendum Viaticum b . Optandum esset ut revidendis Ritualiabus
ab Eeelesia Parisensis superiori seculo Eucharistiam infirmis eonferebat ante Extremam-Uncti nem . ut e stat ex ejus Rituali, quod ann. 6s x. praelo mandatum est, verum a plurimis annis hune mutavit ritum , ut veterem eo tequeretur modo. r. Curandum est , inquit recentius Ri uale , ut quan um status xeroti permiserit Extremam-Unctionem Sacramenti Poenitentiae administratio praecedat. a. Conveniens es, ut eum divellis temporibus Extrema. Unctio, & Eucharistia infirmo praehendae sunt, Eueharistiam sequatur Extrema-Un ctio , si tamen devotio infirmi aliud postulaverit, id ei eoneedatur. Ut quoties eum oleo infirm rum Viaticum ad aegrotum defertur , animum, aeger Viatieum sumat, inungatur a Saeerdote. 4. Si periculum adiit, ne infirmus sine Viat leo dee dat . statim Viatieum ante Unitionem adminia
In omnibus Melesiis Germaniae Catholieae , Viaticum ante Extremam-Unctionem more Romano administratur . , Suis quoque momentis nititur usis eons rendae Eucharistiae ante Extremam-Unctionem ς vide Bellarminum ι. a. de a te bene υνυendi eap. 7. Ceterum in Sacramentorum dispensatimne
quisque tenetur sequi ritum , qui luis tempotibus obtinet in Ecclesia, cujus est minister.