Jus ecclesiasticum universum antiquae et recentiori disciplinae praesertim Belgii, Galliae, Germaniae et vicinarum provinciarum accommodatum ... auctore Zegero Bernardo VanEspen presbytero, J.U.D.SS. canonum professore in Academia Lovaniensi. Tomus p

발행: 1766년

분량: 571페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

PARs II. SECΥ. I. TIT. an postquam ab Ecclesia communiter prae seripta sunt, & recepta cum reliquis, quae

antiquitus semper adhibita sunt, non constituant nune materiam & Brmam essen-

tialem , a qua validitas ordinis dependeat. XVI. Quamobrem enim ait Μori-

nus Exercit. 7. cap. 6. num. Σ- non

,, poterit Ecclesa Sacramento Ordinis, ut is laepe fecit Sacramento Μatrimonii , ,, novas pro materia & Hrma eonditionesis apponere , quarum praevaricatio Sacra- is mentum reddat irritum & nullum eum se Christus nullam materiam aut Hrmam

is huius Saeramenti , non secus ae Matri se monii in specie definiverit ,,. XUII. De Unctione in ordinatione Episcoporum & Presbyterorum adhiberi s lita, ait Synodus Tridentina Can. 3. Sio quis dixerit Sanctam Unctionem , quasi Eeelesia in Sancta ordinatione utitur,

is non tantum non requiri, sed contamne

,, dam & pernieiosam eta, similiter & aliasis ordinis caeremonias; anathema sit ,, . Hie a Synodo , Unctionem inter eam monias reponi satis evidens est. Et merito; nam eam nee in Episcoporum, nec Presbyterorum ordinatione unquam adhibuit E elesia Graeca; & Ecclesia Latina , praesertim in ordinatione Presbyterorum non semper adhibuit, imo plures Ecelesiae satis sero eam admiserunt; uti ostendit Morinus, De n. Ordinat. Exercitat. 6. cap. I. ' a.

CAPUT II. A quo ordines reeipiendi.

r. Semper ordinum rellatis Episcopo delata. a. Ius Ne Di opis Patres uris consen

tribuerunt.

3. Eugenius IV. Synodus Tridens naEpiscopum ordinationis Ministrum

dixerant.

. Id de ordinaria potestate inreuisendum ἰ non de extraordinaria seu δε-

. . .

s. Discopi ius ordinationis ultra Iuas

Dioeceses extendere non possunt.

ri re non poterat titulo Originis , aue Domicilii. IX. De Saeramento Ordinis . . ast . Titulus originis aut domicilii olim. vi e

atienciebatur .

8. Unicus pene titulus Ordinationis erat alicujus in Clerum adferiptio . 9. Hodie Beneficium Clericum Eale altringit, uti olim ordinatio. io. Rationa Beneficii hodie quis ab Epi ream ordinara potes. xi. Clericus senesciatus hodie , seus aeolim, triplici titulo, Beneficii, originis, Domi ei lii, ordinari potest. ia. Triplex hiis titulus probatus per merea talem Bonifaeti VIII. r3. Episcopus originis idem es, qui Nati,

. vitatis.

t . Non attenditur origo seu natisitas paterna ἰ sed propria ordinandi.

13. Quis Episcopus Domicilii; Olim hi

36. Quando qu/s Domicilium habere eensetur I . Commoratio longi temporis in ali κο l co non sufficit. i8. Exemplum in Academkis. im Aliquando quis dicit ν habere Domierulium sussciens ad suscipienda aliqua Sacramenta, non ad fuscipiendos Ordines aro. Ordinarie potior habenda ratis originis, quam Domi ei lii; ct quare a r. Decretum sancti Caroti ad praevenien iam fctam domicilii electionem. χχ. Ratione Beneficii dicitur proprius Diascopus, in cuius Disces Beneficium es situm, licet alitis iis Coliator. 23. Indisserens eii , quate si Beneficium pmodo viri Benefeti rationem habeat.14. Licet non fusticiat in prementibus pro titulo Ordinationis.

deat, poterit a diversis ordinari. 26. Beneficium impetratum ad subterfugienciam examen proprii Episcopi non sufeir. 274 Episcopi in Galila optant fotum OL Icopum originis pro Ordinatione Omdinarium reputari; σ quare '28. an Me Discoporum motum laudandum3 29. Aliquando convenit, Clericum ab Dia βονο Emincii ordinari.

3o. Quocumque titulo quis sit proprius senscopus , potest etiam dare Dimi

riales.

262쪽

a a . . Ius Ecclesiasteum inisessum. pr. Noluit S Mus Tridentina, ut Dis pi alienos subditos ordinarem p sed

quo titulo consituatur proprius non dinnivit. 3 a. Episcopi Titulares iae decretum viola-hant , O' quomodo occumum ρ33. Decreto a Fnodi Tridentina nullus

ordinari potes; nis a proprio Di-

suram

33. Ilus potes ordinari vigore reserint.

monio commendatus.

36. Etiam Retulares a propria Diso ordinandi. 37. Bulia Pii V. eontrarium insinuans ad terminos Concilii Tridentini redue a. 38. Regularium Superiores debent suos mittere pro Ordinibur suscipiendis ad

tis eorum proprius

mittatur .

non ordinet , oe qua his esurio adhibenda ρ

ga. Quae mala ex hujusmodi fraudibus in

menda .

3. Decretum Innocentii XII. cirra ordi

nationes.

Ax Latinos, quam Graecos, ut ordinarium hujus Saeramenti minit frum habitum sui sse Episcopum , manifestum est ex Canonibus, & Patribus, qui ubi de Ordinatione , praesertim Preshyterorum ae Diamnorum , loquuntur , ejus ministrum non nisi Epitcopum aEnoscunt.

rium Haereticis annumerans , quod Episcopos ad eamdem eum Presbyteris sortem redigeret, atque aeque his ae illis ordinandi ius vindicaret ; errorem illum poliditaris arguit, eo praecipue titulo, quod Episeopalis ordo Patres Ecclesiae generet purordinationem; Presbyteratis Filios duntaxat Eeclesiae per Baptismum ἔ ae deinde hos ordines ita inter se eomparat : Si- is quidem unus ordo Epistopalis ad πι-

,, Mendos Patres praecipue pertinet : hu- se ius enim est, Patrum in Eeclesia propaga- tiso Alter, cum Patres non possi, H-- Γοs Eeclesiae , lotionis.generatione pro- is duxit , non tamen Patres aut Magi se stros,,. Haeresi I s. alias 77. m. 3. σε. Has prerogativas unanimi consensu Patres pasti m Episcopali ordini tribuunt; &quidem nonnulli ita laquuntur , quas hoc solo iure Episeopi Presbyteris eminerent :Sols quine ordinatione superiores illi Episcopi sunt , atque hoc tantum pDAuam Presbmeri habere videntur a , ait Chryso omus , Homiι. it. in D: R. r. ad Tiamoth ad cap. 3. Et Hieronymus, Dis. 83. ad Masritim e Quid facit Disopus , exemta ordinatione , quod Presbter non faciat 'Quamquam seiam etiam alias praerogativas Episeopis supra Presbyteros competere , ae olim competiisse . ae citata Patrum dicta commoda interpretatione mollienda r nihilominus haec evincunt , Patribus indubitatum fuisse, Oia nationem Epti scopis propriam esse. III. Recte proinde dixit Eugenius IV. in Instructione pro Armenis r Ordinarius Minitiis hujus Sacramenti es Discopus. Similiter Synodus Tridentina, SUI. χῖ.

cap. 4. De Ordine: Docet Episcopos Pre-- sbyteris superiores esse , ae Sacramenis,, tum Confirmationis conserre ; Minississis Ecelisiae ordinare ς atque alia pleraqueri peragere ipsus posse : quarum sunm is num potestatem reliqui luserioris ordiis is nis nullam habent IU. De ordinaria potesate hie loqui Synodum, non est dubitandum: eum opti me novissent Patres Tridentini Abbates iure saltem WHilegiars, ministros Ecclesiae inferiores ordinare; ordines nimirum Minores conserendo ; de quo jure pari. I. tit. 3 . cap. 6. Notum quoque erat Patriis bus , multos e Theologis , & Canonistis sustinere, nee sine fundamento, Presbyterum posse auctoritate delegatu ordinare

263쪽

PLRs II. SEc T. I. TIT. Diaeonum , quin & Presbyterum , iuxta illud Glosse ad Can. 4. Di f. I. De Cou-

feeri ordinatus Ordinem , quem habet, confert, Papa delegante . Quod ex antiquis Canon istis, & Schol alti eis latius prolequitur Morinus , De n. Ordinat. pari. 3.

Exercitat. q. cap. 3.

ordinationis Ministrum esse Episcopum . Sed quia sngulorum Episcoporum auctoritas , & potellas ab ipsis pene Ecclesiae

exordiis, cerris terminis circumscripta fuit; atque eonfusionis evitandae causa itatutum, ne quis in alienos terminos suam extenderet iurisdictionem ; sed suis singuli essent

limitibus contenti, uti pari. I. xit. I 6. cap. I.

dictum est, tamquam consequens iam pridem decretum suit, ne quis Episcopus alterius Episcopi Ecclesiam turbaret , iura ordinationis sine ejus licentia in alienos

subditos exercendo. Synodus Nicaena Gn. I 6. postquam Uetuit, Presbyteros aut Diaconos a suis Ecelestis sine Episcopi licentia recedere, subjungit : Si quis autem ad alium Epiis scopum pertinentem audaciter inva)e,, re, & in sua Ecclesia ordiuare tentave- rit, non consentiente Episcopo , a quo is discessit is, qui regulae mancipatur; ordi- ,, natio hujusmodi irrita comprobetur a Similiter in Synodo Sardicensi , suggerente Osio , unanimi sententia Patres dixerunt : Et hoe Universi constituimus, is ut quicumque ex alia Parochia volueritis alienum ministrum sine eonsensu Epiis scopi ipsius, & sine voluntate ordinare, is non sit rata eius Ordinatio . Quicum- is que autem hoc usurpaverit , a Fratri-- bus, & Cin Episcopis nostris, & adm se neri debet, & corrigi M.

Rationem Decreti praemiserant: Quia se ex his contentionibus solet nasci dis eor-- dia , & ideo prohibet omnium senten-- tia, ne quis hoc facere audeat, , . De hae disciplina secuto v. ita loquitur Synodus Venetica: Episcopus quoque ab , , aliis Episcopis ordinatos Clericos , sine,, permissu eorum, a quibus fuerint ordiis nati , promovere ad superiorem Ordi, IX. Da Taeramento ordinis . a II is nem non praesumat , me concordiam fra se ternam iniuria illatia contaminet is .

Infiniti pene sunt Canones antiqui , &reeentiores hane disti plinam stabilientes,

quos ordine seculorum servato , resere Franeiscus Haliter , De Sy. Electionibus , & ordinationibus , pari. 2. Seci. I. cap. 3.

art. l. f. r.

VI. Sed quid si Clericus unius Ecel star ex alia Diceeest oriundus esset; aut forsan alibi domicilium haberet, nonne ab Episeopo Originis , aut Domicilii ad altiorem fradum promoveri poterat; etiam sine licentia Episcopi , cuius Ecclesiae per Ordinationem erat adscriptus Nequaquam .

Id enim pristina Patrum disciplina non

admittebat . Hoc ipso enim , quo quis in Clericum aut Mimilrum Ecclesiae ordinabatur, mox et Ecclesia vinculo perpetuo, nee sine v

luntate Episcopi solubili , alligabatur, &in subditum Episcopi illius Ecclesar transibat ; ut amplius nec originis, nec dami ei lii ratio haberetur : eredebaturque Ct ricum nee alibi , quam in sua Ecclesia , cui servire tenebatur, domicilium habere. VII. Imo, uti advertit, & multis exemplis probat si aliterius loco citato g. . olim in Ordinatione vix Domi etsi, aut Originis ratio habebatur; nec poenam ullam decretam reperimus in Epi copum, qui alienum Laicum in Chri cum suum orat nasset; adeo

ut omnes Canones eo tendere viderentur,

ne quis alienum Clericum, seu Ministrum ab Ecclesia, eui addictus erat, ab illa heret; atque per Ordinationem suae Ecclesiae adseriberet. VIII. Praecipuus ergo titulus, ratione cuius quis proprius Discopus quoad ordinationem, juxta pristinam patrum disciplinam existimabatur , erat alicuius in Ct rum adscriptio ; qua semel iam , lieebathule Episcopo clericum hune ad superiores ordines promovere: alius vero nullus, sine huius licentia, illum ordinare poterat. IX. Porro , quemadmodum olim ipsa ordinatio ordinatum certar Eccletiae adstringebat: ita hodie Beneficii Eectes ast ieiadeptione Clericus Ecclesiae, in qua est titulus o Hune Cano m docte . S dilucide -- l cilio Nicaeno , Canone Io. ponit D. van. Elpen in sua daretatione de Con- I

264쪽

114 Iux Ecclesias eum inive fum.

tulus ipsius Benefieii. adscriptus censetur,& Clerieus, seu Minister illius Eeclesiae

reputatur.

X. Itaque senti antiquitus ordinatio subi ieiebat ordinatum Episeopo illius Ee- eleuae , ad quam ordinatus erat, ita hodie Benefietum subiicit Clerieum Episcopo , sub euius Dioecesi situm est Beneficium ;habeturque eatenus proprius ipsius Episcopus, ut ab illo tamquam proprio Epise m ad ordines superiores promoveri queat: cum notabili tamen differentia inter m demam, & pristinam disti plinam. XI. Pristina enim distiplina , non nisi unicum ipsus Cleriei alicui Eeelesiae per ordinationem adscripti , proprium Episto-pum agnostebat ; ita ut nullus alius Episcopus citra huius licentiam posset iure o dinario Clerieum ad superiores Ordines promovere ; at moderna disciplina , praeter titulum Beneficii agnostit insuper duos alios titulos, stitieet Originis, o Domki-ιii ; in tantum ut ratione omnium trium titulorum quis diei queat eodem tempore,& respectu ejusdem Cleriei proprius Episcopus: atque per consequens queat Clerieus Beneficiatus tres habere Episcopos proprios , ut a quolibet illorum sne alteriuslieentia ad ordines promoveri valeat. XII. Quo praeelse tempore haec mutatio disti plinae incoeperit , ineertum est ;hoe constat , nullum reperiri Canonem , nullamque Deeretalem , qua hie triplex titulus probetur , ante Decretalem Bonifa-eii VIII. relatam in cap. 3. De Temporii. ordinat. in VI. Sedit autem Boni faei us sub finem seeuti xiii. & initium secuti xiv. In hae Decretali, dieit Bonifatius VIII. Cum nullus Clericum Parochiae aIienae, is praeter Superioris ipsius licentiam debeatis ordinare : Superior intelligitur in hoe

is casu Episcopus , de euius Diceees est , , is, qui ad Ordines promoveri desid rat, is oriundus ; seu in cuius Dicetesii Bene se rium obtinet Ecclesiasticum , seu habetis clieet alibi natus fuerit Domiciliam in

is eadem, . . .

XIII. Episcopus originis, de quo in citata Decretali , dicitur Episcopus loei, equo ipse ordinandus est oriundus, hoe est, originem habet, sive natus est; quemadmodum sat indicat ipse Pontifex, quando lo-ouens de Domicilis, ponit hane parenthesim, licet alibi NATus D ; quibus verbis manifeste idem indicat, quod ante dixerat de origine , ita ut iuxta Pontificem eadem

sint, natum esse, & σriundum . Quapropter, tametsi olim maior soleret esse respectus ad locum ubi quis esset Baptizatus , seu spiritualiter regeneratus, quam in quo esset camatiter natus , seu gener tus ; tamen hodie spectata hae Decretali , si contingeret, aliquem uno loco esse n tum , & alio Bapti tum , videretur potior

ratio habenda quoad susceptionem ordinis, Episcopi nativitatis , quam Baptismi. XIV. Similiter , tametsi leges habere videantur pro loco originis filii illum , in

quo pater ejus natus et , L6. β. I. ad Municipalem . Tamen verius est, iuxta hanc Decretalem, per Episcopum originis interuligi Episeopum loci, in quo ipsemet ordinandus orginem habuit , sue natus est ἔnon autem loci, e quo pater ejus oriundus est. Unde Nieolaus Gareias , De Benef-ciis, parr. 7. cap. 9. num. 23. postquam dixit , de stilo Curiae verbum ortiandus a cipi pro orto, tamquam consequens docet, quod oriundus de aliqua ei vitate est, quinatus est in illa ei vitate , non in qua Pa ter eius natus fuit. Neque in Gallia, uti monet Hallierius , pari. a. s l. 3. cap. d. art. 3. g. 2. Paterara originis , quoad ordines recipiendos ulla solet haberi ratio et ideoque monet , tutum non esse , quod

quis ad Episcopum loti nativitatis pare e pro suscipiendis Ordinibus aeeedat; si nutulo alio titulo is proprius Episeopus sit rquod & in Belgio merito attenditur; quia

nee hic originis palemae rationem haderi videmus; maxime quia nee eum Deeret ali Boni saeti VIII. congruere videtur.

XU. Episcopus Domitilii eensetur Episcopus ejus loei, in quo ordinandus D

micilitim habe . Hie titulus olim parum notus erat; uti notat Hallierius loco citato art. q. f. I. qui deinde j. a. ollendit, qui ratione, ne-eessarium fuerit posterioribus seculis magis, quam olim remittere ordinandos ad Episeopum Domicilii p atque hine tandem legem Ecclesiastieam natam, quae Episcopum Domicilii pro proprio Episcopo Ordinati nis agnoscit. Ut

265쪽

PARs II. SEc T. I. TI Ut vero quis hoe titulo Episeopum pro ordinibus suseipiendis aecedat, requiritur, ut revera Domicilium in ejus Dioecesi fixum

habeat .

XUI. Quando vere quis Domiellium

alibi fixisse eenseatur, explicant Imperato res in L. Ctv Es Cod. de Deolis, dum aiunt: In eodem loeo singulos habere Domiei-- lium non ambigi , ubi quis larem , re- ,, rumque ae sertunarum suarum summam ,, constituit : unde rursus non sit discemuis rus, si nihil avoeet e unde eum pros is eius est, peregrinari videtvr; quo si reis diti peregrinari destitit A. XUII. Ut vero quis huiusmodi domicilium fixum firmumque elegisse eenseatur , potius ab animo atque circumstantiis, quam a temporis spatio desumendum est. Fieri enim poteli, ut quis pluribus annis m lom aliquo moretur, nec tamen eo

in loco domiellium fixum firmumque habere credatur, ratione cuius posset ab Episeopo illius loci ad ordines promoveri . XVIII. Exemplum est notorium in degentibus studiorum caua in Academia ;quin & in nonnullis Prosessoribus inseri rum praesertim seientiarum , qui multis subinde annis continuo in Academia m rantur; sed tamen fixum firmumque dom, ei lium non videntur habere eo quod east professionum illarum eonditio , ut ali

quot annorum eurriculo absoluto, eam de- erere, & alio migrare Prosessores soleaqt; nec eo anima videantur suseipi, ut perpetuo in ea functione persistant. Unde nee Prosessores Humaniorum litterarum. nee Philosophiae; neque Paedagogorum Regentes , vel Uiee.Regentes s lent pro ordinibus reeipiendis ad Archim piscopum Meehliniensem, in cuius Dioecesi Universitas Lovanienss est eonstituta, pro ordinibus accipiendis recurrere neque Cr do . eos facile hoe solo titulo recipiendos. XIX. Quat nee eommoratio in aliquo loco suffciens, ut quis dicatur ibidem tabere domiellitim ad suscipienda alia saer menta, U. gr. Communionem Paschalem , quin & Matrimonium contrahendum, semper lassicit pro eonstituendo domicilio lassiciente ad reeipiendos ordines . Firma enim magsque fixum dom: cilium videtur

Pro recipiendis ordinibus requiri, uti loco - IX. De Saevamenta ordinis. 23scitato notat Hallierius, & quotissiana praxis in iuventute Aeademica evincit. XX. Ceterum , quia domicilii probatio dissicilis est; nee facile vera domiellai electio a ficta ae simulata disterni potest , merito laudat Hallierius loco supra in die to f. 9. Episcopos Galliae, quod abo se dinatione Cleri eorum , qui alibi natiis sunt, sibi temperare soleant , non quolis ut opinor ait id sibi interdictum pu- is tent, sed quod originis probatio faeilioris sit & expeditior, ad euius pro inda Epiis scopum remittunt, nis in extranea quisis patria, vel extra paternum domi ei lium is fortuito natus sit , quo easu domicilii, is quod originis locum quodammodo obtiis net, rationedi habent , & ordines eis is conferunt, qui apud eos domicilium ha-- buerint M.

Haee Hallierius , qui ibidem notat, ius originis multum praeponderare iuri domicilii . Quod ius originis naturale sit ; ius domieilii tantum ei vile ; ius originis necessarium; ius domicilii voluntarium; hoe variabile & temporarium , illud immutabile. XXI. Sieuti eommoratio plurium etiam annorum non sume it, ut quis habere censeatur fixum firmumque domicilium ; ut ratione illius possit ab Episcopo aliquo ordinari; ita nee ea semper requiritur, ut verum domi ei lium in aliquo loco figatur . Potest enim aliquis sine mora temporis ad aliquem locum vere migrare ἔ ib que animo semper manendi, larem , rerumque ac fortunarum summam constituere; atque ita

firmum fixumque domi ei lium eligere ; sed quia similis subitanea domi eilii electio sta

di bus, & fictionibus obnoxia eli, nisi ter': poris mori iuvetur, merito S. Carolus in Conei lio IV. Mediolanensi pari. Σ. tit. 8.decrevit, ne quis natione domicilii ab Episcopo ordinetur, nisi ut minus decem annis in eodem loco eommoratus esset ἔ v

lens , - ut suseepturus Tonsuram vel Oris dines probet, se vel origine, vel Bene- ,, ficio Ecclesiasti eo, quod in Dioecesi o, is tinet , vel DECENNALI domicilio , velis alia quavis legitima rati me Di inces in

is num esse is .

XXII. Titulo Beneficii, proprium Episcopum e s litui illum, in euias Dioecesi

266쪽

J1 6 Iur Ecelisasticum Greemum. Beneseium stum est , manifestum est excitata meretati Bonifaeti VIII. eumque

titulum ex veteri disciplina originem traxisse supra notavimus.

Nee refert s Beneficii huius provisio seu collatio spectet ad alium Episcopum ;modo revera titulus Benefieii sit in Eces fia hute Episcopo subiecta ; sive quod B neficium quoad Episeopalia Iurisdictioni Episcopi subjiciatur ; ita Garcias De Boneficiis stor. a. cap. q. num. II.

XXIII. Ad haee, attentis verbis ipsus Decretalis, indisserens est, quale si Bene-feium ; an simplex ; an eum cura animarum ἔ an requirens residentiam ; an eam non requirens; an multos, an paucos prinventus annexos habeat ; 'odo tamen sit

verum Beneficium, & in titulum Beneficii possideatur. XXIV. Imo lieri Beneficium adeo esset tenue in proventibus, ut non esset sufficiens pro titulo Ordi pationis, nihilominus, s sit verum Beneficium , valebit ut ratione illius effieiatur subditus Episcopi , eui Bene seium illud subii eitur , atque possit ab illo tamquam proprio Episcopo ordinari,

etiam ad titulum alterius Beneficii, aut patrimonii.

XXV. Quin si plura Benefieta in diversis Diceeesbus possideat, habebit & ratione Beneficii tot proprios Episcopos , a quibus ordinari possit, etiam sine Dimissorialibus, quot possidet Beneficia. XXVI. Si tamen ex circumstantiis appareat , Benefietum esse tantum impetratum, ut subterfugiat proprii Episeopi examen , & alieno se subiiciat Beneficium ita impetratum eum non subjiecte Epist illius Benefieii , non semel declara it Congregatio : uti refert Fagnanus his verbis r Clericus primae Tonsurae , quiis Beneficium obtinet in alia Diceres, etsi pri moveri possit ad minores ordines abis Episcopo Beneficii quantumvis tenu s, adis praescriptum capitis Cum nullus, titi deis Temporibus ordinationum in sexto, tamense s illud Benefietum sibi in fratidem eou-

,, serri euravit, ut eudat examen ac iu-

is dicium fui ordinarii, tensetur male pr is motus, & remanet suspensus ab execu-ca Haee laguntur in novis Cleri Gallicani COI-M tione ordinum tamquam ordinatus ais non suo Episcopo juxta cap. 8. Seg. 23. is ut Saera Congregatio declarauit, , .

XXVII. Episcopi Gallieani animadve tentes, ex multiplici titulo, quo quis proprius Episcopus efficitur, occasonem sum peditari Clericis ineptis in Sacros ordines involandi ; & Episcoporum , quibus vita illorum nota est , & quorum examen subire metuunt, subtersuPiendi , in generali Conventu Cleri Gallieani anno 3637. declaraverunt: Vix dignosci possie, quan- tum annorum ad domicilium figendumis requiratur, & vix posse rationem haberi

se Episcopi Beneficii ; eum non ita jam si ut onm quique Cleriei Eeelesiae suaris astigantur: cum Beneficio renuntiare si-

is ne sui Episcopi consensu , cum plura is possidere possint in variis Dioeeesbus , is quo Cleri eis evagandi, & elevandae obeo dientiae ansa praebetur, Decretum Boni-- laeti VIII. de tribus Episcopis propriisse vix in Gallia receptum unquam fuisse ;is porro expeditissimum jam esse, ut Epi- ,, scopus proprius non esset , nisi unus ais quo posset ordinari. Denique decretum is est , monendos horrandosque Episcopos, se ne quos ordinarent, nis ex suis Dici e si sibus oriundos γ .Haee deelaratio ossendit, Episeopos Gallicanos praecipuam rationem haberi volui Lis Episcopi originis e eo quod hic titulus non sit ita mutabilis; neque tot seaudibus sublestas, sicut titulus Domicilii, aut B nescit . XXVIII. Hane Episeoporum Galliae de-elarationem, & consuetudinem, quae lice tiam ordinandi passim ad unum Episeopum originis restringit , nec lieentiam a variis Episcopis recipiendi ordines passim indu sel , non improbat Hallierius ; tamen

,, exoptat quam maxime, neminem, quiis Beneficium residentiam requirens , prae- ,, sertim vere curatum habet, absque ejus,M in euius Dicetes tale Beneficium obti-- net , licentia a quopiam ordinari r posiis set enim ille, quem forte ad Beneficium is non admi sit , ab ordinatione , si infli-ri gnus esset, reiicere; posset & eumdem,

si si post obtentum Benefietum aliquid reis is lecti

lectaneis Tom. s. tit. 7. pari. 3. cοI. 477. 478.

267쪽

PARs II. s Rc T. I. TIT. IX. De Saeramento orianis. o lectione dignum secisset, vel olim Dei Dis se de novo deprehenderetur , ab ordiis natione repellere, qui sine eius lieentiari ordinatus Ecclesiae seandalo, & infamiae is suturus est

XXIX. Et sane, si quis in aliqua E

elesia Beneficium possideat, eique Iam notabili tempore deservierit ; atque ex conditione Benefieii, aut aliunde sufficienter pateat, eum perpetuo eidem delerviturum, omnino rationi ae pristinae disciplinae in sentaneum est, ut is non nisi ab Episcopo Beneficii ordinetur. Similis enim Clericus, eum titulo Beneficii perpetuo vinculo quasi Eceseliae illi censeatur alligatus , rationem Canonum, qui adeo enixe vetarunt, alienum Clericum a quovis Episcopo ordinari , hie locum habere non obscurum erit ,

si quoe supra de his Canonibus dicta sunt,

expendantur .

XXX. Quoeumque autem titulo sive Beneficii, sive Domicili I, sive friginis constituatur proprius Episeopus, habebit licentiam non tantum conferendi Ordines ; sed etiam dandi Dimissoriales , dispensandi super intersit is, aliaque faciendi, quae passim ab Episcopis circa Sacras ordinationes respectu suorum subditorum licent , uti post alios docet Barbosa de Potestate Episcopi pari. 2. allegat. q. & quotidiana praxis probat. XXXI. Synodus Tridentina nihil ei rea titulum, quo quis promius Episcopus em-citur , mutavit aut destniit; sed id non uno Decreto stabilire studuit, ut nullus abalieno Episcopo, nisi de proprii licentia , ordinetur.

In primis Seis. 6. cap. 3. de Reformat. statuit: Nulli Episeopo liceat , cujusvisis privilegii pretextu, Ponti fiealia in alte- rius Dicetes exereere, nisi de ordinarii se loci expressa licentia , & in personas ei-- dem ordinaris subrectas ,,. XXXII. Huic decreto nonnulli Epistopi mere Titulares fraudem faeientes, Ca-- thedram collocabant in aliquo loco nuia se Iius Dioecesis; atque ibi quoscumque ad ,, se venientes, etiamsi suorum Episcopo- rum, seu Praelatorum Litteras commense datitias non haberent , Clericali charari etere insignire, & ad Saeros etiam Pt D sbyteratus Ordines promovere p sume

Van-E pen rim. II. II A bant; quo plerumque fiebat ait Syn se dus Trident. Ses. I . cap. 2. de Reformat. se ut minus idonei , & rudes ac ignari , se & qui a suo Episcopo tamquam inhabiisse les & indigni reiecti fuerunt, ordinati iis nee divina ossicia peragere , nee Eees se si astica Sacramenta re te valeant mitibis strare M. Ineommoda, quae hie notat Synodus, hodie etiam dissiculter evitantur ob liberta tem adeundi plures Episcopos pro ordinibus recipiendis, quemadmodum ante indi

eavimus .

Synodus, ut iis oecurrat, decernit: Ne ri mo Episcoporum , qui Titulares vocano tur , etiamsi in loco nullius Dioecesis , is etiam exempto, aut aliquo Monasteriose cujusvis orὸ in s resederint, aut moram traxerint, vigore cuiusvis privilegii sibi is de promovendo quoscumque ad se υ ,, nientes pro tempore concels , alterius is subditum, etiam praetextu familiaritatis is continuae commensalitatis suae, absque suio proprii Praelati expresso consensu , aut is Litteris dimissoriis , ad aliquos saerosis aut minores Ordines, vel primam To is suram promovere seu ordinare valeat ,, . XXXIII. Cum autem ineommoda supra recitata non minus metuenda sint, si unicuique liceat a quocumque vera & nou Titulari Episcopo ordinati, quam si a Titulari , Synodus suum decretum extendens, statuit generaliter Sess. 23. ωρ. 8. De Re format. ut unusquisque a proprio Epiri scopo ordinetur . Quod si quis ab alio,, promoveri petat, nullatenus id ei, etiam is cujusvis generalis aut specialis rescriptiis vel privilegii praetextu , etiam statutis,, temporibus permittatur; nisi eius probi- ,, tas ac mores ordinarii sui test moniori commendemur; si laeus fiat , Ordinans,, a collatione ordinum per annum , &,, ordinatus a susceptorum ord. num execuinis rione, quamdiu proprio ordinario vide- ,, bitur expedire, si suspensus,, . XXXIV. Tametsi Synodus hoc deer to specifiee non exprimat Tonsuram Ct riealem, tamen quia generaliter vult, unum ruemque a proprio Episcopo ordinari, etiam, ub illa generalitate eomprehendisse vide tur ipsam Tonsuram 2 eum eam suscipiens,

etiam, in latiore saltem significatione, di-Κ k eatur

268쪽

x38 Ins Eeaesiasticum inmersum.

catur orianari. Et ratio, quae vetat quempiam in alienum subditum Pontificalia exercere, etiam in collatione .Tonsurae Clericalis militate suod scilicet, exercitium Pontificilium sit speetes iurisdictionis , saltem voluntariae, quae in noci subditum exerceri nequit. XXXV. Ad haee, quia Synodus Tride tina etiam suo Decreto excludit cui Dis generatis, vel Derialis reser ριν prietextum, . consulta S. Congregatio Concilii Inter-m Pres, an qui facultatem a Sede Apost b, liea obtinuit, ut possit ordinari ab alios, quam a suo Ordinario, debeat nihilomi- ,, nus probitatem suam , N. mores Ordiis nari i sui testimonio comprobare. Responti dii ita debere , prout Signatura Gratia se iamdudum solita est in huiusmodi facul- ,, ratibus ponere elausulam , de Licentia ,, Ordinariι , euius testimonio mores &m probitas commendentur, , . Ita Famanus ad cap. CUM sECUNDUM a De Praeben

XXXVI. Deereti praedicti generalitas ;nec non expressa clausula , etiam cujusvis generalis, vel Derialis priuilegii praetextu , sit ostendunt, Synodum voluisse non tantum feeulares , sed etiam Regulares quocumque privilegio munitos suo decreto comprehendi. Deinde tv. io. eiusdem Sessonis , nee Abbati permittit , Regulari euicumque Tonsuram aut Mittores conferre , qui non sit eius sabditus ἰ sed horum omnium O dinationem ad Episcopos , intra quorum Dicere sis fines existunt , pertinere vult . Quo satis ostendit, Regularium , qui Abbatibus illis non subsunt, Ordinationem ad Episcopos , intra quorum Dicaeresis terminor existunt, pertinere; idque ut subdit Synodus , non obstantibus quibusvis privilesiis , praescriptionibus , aut consuetudinitus etiam immemorabilibus .

XXXVII. Indulsi quidem Pius V. Coninstitutione sua, quae incipiti Etsi Mendican-rium 4 t. in Bullario Romano, Fratribus Mendieantibus , quod Sacros Ordines aquolibet Antillite , gratiam & communionem Apostolieae Sed is habente , ordinarii Dei licentia minime requisita, in locis seu domibus Fratrum huiusmodi, sirve alibi reeipere possent, sed Pii V. immediatus su cessor Cregorius XIII. hane Constituti

nem Pii V. reduxit ad terminos Iuris e-munis & Coneilii Tridentini , per Bullam , quae incipit, In tanta 9. in Bull. Rom. atque omnia ita esse voluit , quo sutura essent, si Litterae illae Pii V. non emanaia sent; ad quam dioo trionem, o decisonem, suumque integrum flatum, ac terminum uinia omnia ait reducimus . Itaque attenta hac reductione, ad temminos Iuris eommunis & Concilii Trideatini, hodie Regulares non possunt ab Episeopis ordinari , etiam in suis domibus Gne licentia Dicereianorum , uti reste advertit Barbosa, De Osscio seis pi, part.2.

Allegat. 4. num. 6 I.

XXXVIII. Postmodum emanavit De claratio quaedam Sanctae Congregationis Concilii Tridentini Interpretis , probata a Clemente VIII. qua deelaratum est r Superiores Regulares posse suo subdito is itidem Regulari , qui praeditus qualit is tibus requistis Ordines suscipere volumis rit . Litteras dimissorias concedere , ad se Episcopum tamen Dice unum , nempe is illius Monasterii , in cujus familia abis iis, ad quos pertinet, is Regularis posi- ,, tus fuerit o. Hie duo declarantur e Primum , Regu- Iarem pro ordinibus suseipiendis non mia se a Superioribus suis mitti nisi ad Diceoeesanum suum.

Secundum , Dioecesianum Regularium censeri Episcopum illius Monasterii , ineuius Diueeesi situm est Monasterium in quo Regularis Ordinandus collocatus, fuit ab iis, ad quos pertinet; ita stilicet ut de familia illius Monasterii censeatur ; sive incorporatus sit illi Conventui ; adeoque vere dieatur iam esse de illo Conventu , seu familia , ae ibi secundum disciplinam

Regularium , qui Conventum de voluntate Superiorum mutare subinde solent, vere dicatur ibi habitare , & domi ei lium

habere a

XXXIX. Unde Superiores Regulares, qui subditos suos mittunt ad cerros Conventus ea duntaxat intentione, ut ab Episcopis illorum Conventuum ordinari queant; mox eosdem ordinatos ad priores Convenistus revocaturi , in dubie Concilio Tridentino, & Constitutionibus Pontificiis stau-

269쪽

PARs II. SECT. I. TIT. dem faciunt ; ae revera subditos a non D: cecelano ordines suscipere permittunt quandoquidem evidens sit , Regulares se

ad alios Conventus euntes, priorem Conventum revera non deserere , neque fam/tiam mutare ; sed de familia seu Conve tu priori manere; ac per eonsequens, Episcopo hujus Conventus subiectos. Itaque Regulares censentur esse de Dioecesi Episcopi, in qua stum est Monallerium, in quo vere habitant, sive cujus famillae sunt incorporati; etiamsi aliundesntor undi , iuxta cap. 3. f. RELIGIOSI , De Temper cibus ordinat. in VI. neque alium Diceeesanum , sive Ordinarium habere censentur: eo quod per professionem Religiosam , Origini quodammodo renunciaverint . Si tamen de Regularibus agatur , qui Beneficiorum sunt capaces , non apparet , quare non possint quoque titulo Beneficii Regularis promoveri ab Episcopo, in cujus Dioecesi stum est Beneficium, XL. Additur deinde in citata Declaratione Congregationis r Etsi Dioecesanusis abfuerit , vel non esset habiturus Ordi- nationes , ad quemcumque alium Epiri scopum , dum tamen ab eo Episcopo , is qui Ordines contulerit , examineturis quoad doctrinam , & dum ipsi Regula- is res non distulerint de industria concesse sonem dimissoriarum in id tempus ,

is quo Dioecesanus , vel abfuturus , velis nullas habiturus ordinationes esset. Ue- rum cum a Superioribus Regularibus , ,, Episcopo Dioecesano absente , vel Oris dinationes non habente , Litterae dimisi,, seriae dabuntur, in eis utique huiusmo- is di causam absentiae Dioeceiani Episcopi, se vel Ordinationum ab eo non habenda- rum, eXprimendam esse ; quod qui nonis secerint, officii, & dignitatis seu admi- nistrationis, ae vocis activae, di passiuae se privationis . ae alias arbitrio eiusdem se S. D. N. Papae reservatas poenas , in-

current ,,

Declaratione illὶ relata , subdit Hallierius loco citato : Hane, ni fallor , m ,, derationem , & interpretationem Tri- dentinae Synodi Regularium importunaeis flagitationes extorserunt , cui tamen ne

M sc quidem parere aliqui ipsorum vO

IX. De Sacramento ordinis . ais

XLI. Quidquid sit de hoe Hallierii aD

serto , fraudem apertam illi declarationifaciunt, & menti Pontificis contraveniunt, qui credunt, & asserunt, Superiores posse

ex industria differre dationem dimissorialium suis subdit is usque ad id tempus , quo Episcopus sit absens, vel nullas habiturus sit ordinationes . In quocumque is casu, in quo Regulari Praelato constat, is subditos suos este , & quantum ad ma is res, & quantum ad doctrinam sufficieno ter idoneos, & tamen habeat unde pro-- babiliter timeat fore , ut ab Episcopori reiiciamur : quia tunc rationabiliter m is vetur, & vere utitur iure suo, non fa- is ei et contra Decretum Clementis VII Lis s expectet tempus, in quo non sunt se habendae ordinationes in Dioecesi , ut is subditos suos extra Dioecesim dimittatis Ordinandos D. Ita nuperus Auctor Consultationum Canonicarum , Confuit. I. refotat. 6. num. 8C9.

XLII. Quo posito , quid sequitur, nisi

quod quandocumque Superior probabilitet timet fore , ut ab Episcopo non sint a mittendi ad Ordines, quos ipse praesentandos duxerit hos enim , & quantum ad mores , π quantum ad doctrinam finicie

ter idoneos iudicat tunc non faciet contra

Decretum Clementis VIII. si exspectet tempus, in quo non sunt habendae ordinationes in Dicetes , ut subditos suos extra Dioecesim dimittat Ordinandos: sive quod secundum modernam praxim loquendo idem est , si probabiliter timeatur fore , ut ab Episcopo non omnes indisserenter Regul res , praesertim Mendicantes , aetatem &certum in Religione tempus habentes, a

mittantur.

Quid enim notius , quam omnes plane Regulares , s illos , quos Laicos vocant,

excipias, mox ut aetatem attigerint , certoque tempore in Religione vixerint, ordinibus sacris , & quantum ad mores , σquantum ad doctrinam fusicienter idoneos

a Superioribus iudicariὶ Si hoe non sit fraudem sacere Declara tioni , & ordinationi Pontificis , nescio quid tandem erit fratidem ficere ; sed de hae, alii scue similibus fraudibus, quibus

nonnulli se conantur subducere examini

suorum Episcoporum, qui secundum suum K k a geulum

270쪽

xiis Ius ΕαMassicum talismum. genium risidiores videntur , sussus egi inli bello, cui titulus, Repagulum Canouietim inessus uimiam exemptionum a iurisdictione Misoporum eatensionem, f. I . II. σαXLIII. His aliisque incommodi S , quae ex recursu ad varios Episeopos pro ordinibus suscipiendis oriuntur , medendis , summus Pontifex Innocentius XII. Constitutionem edidit, quae incipit, Speculatorer ; qu pene omnia, quae tune ex decla- Tatione S. Congreg rionis ; tum Decretis Episcoporum ei rea proprium Episcopum relata sunt, confirmantur; unde textum Constitutionis, quo haec exprimuntur, hic ain Ponendum credidi. Deeernimus , ae declaramus , nulliri Episcopo, seu cujusvis loci ordinario, is tametsi Cardinatatus honore fulgeat, lim cere externum quempiam , ae sibi ratio.

,, ne Originis, seu Domicilii , iuxta m D dum inserius declarandum, legitime conti tracti , non Subditum ad Clericalem di, Tonsuram promovere , cujusvis Benefi-

is cit Eeelesialliei ei statim ac Tonsura ,, hujusmodi insignitus fuerit, seu ad quod

se is a Patronis jam praesentatus, seu nox, minatus fuerit, praetextu , etiam si B

D neficium praedictum de novo ea expresseis adjecta lege fundatum suisse constiterit, D ut quis immediate post Clericalem cha- ,, racterem susceptum ad illud instituatur; m praeterea Clericum, qui legitime iam ais proprio Episeopo ad eamdem Cleri ealemm Tonsuram, seu etiam ad minores ordi-s3 nes promotus fuerit , non posse ab alio,, Episcopo ratione , ac titulo euiuscum-m que Beneficii in illius Diemesi obtenti, is ad ulteriores ordines promoveri , nisi

is ante eorumdem susceptionem Testimo-m niales litteras proprii Episeopi tam ini-m ginis, quam Domi ei lii super suis Natam libus, aetate, moribus, & uita sibi con-

,, cedi obtinuerit , easque Episcopo ordiri nanti in acti x illius Curiae conservandas m exhibuerit. Licet uero Clericus ratione, cujusvis Beneficii in aliena Dioeeesi ob

se tenti , subjici dieatur iurisdictioni illi ux,, Episcopi, in cuius Dioecesi Benefietum

is hujusmodi situm eli, eam tamen de ceri tero hae in re ineoneusse servari volus, mus Regulam , ut nemo eiusmodi su

,, jectionem ad effultum suscipiendi Ordi

is nes aequirere eenseatur; nisi Benefielumis praedictum ejus sit redditus, ut ad conia is gruam vitae sustentationem , sive iuxta is Taram Synodalem, sive, ea deficiente, is juxta morem Regionis pro promovendisse ad Meros ordines , detrastis oneribus,

is per se sufficiat , illudque ab ordinando se pacifice possideatur , sublata quaeumqueri facultate supplendi , quod deficeret fru-- ctibus ejusdem Benefieii eum adjectione,, Patrimonii etiam pinguis , quod ipse

se ordinandus in eadem . seu alia quavis,, Dicecesi obtineret; ae Episcopus sie Oe- is dinans tam de praedictis Testimonialibus is litteris , quam de redditu Beneficii huis jusmodi expressam in consueta collat

is rum ordinum attestatione mentionem

is facere debebit . Ceterum , Subditus ra- ,, tione originis in tantum sit , ae esse se intelligatur, qui naturaliter ortus est in is ea Diueeesi, in qua ad ordines promo- is veri desiderat, dummodo tamen ibi nais tus non fuerit ex accidenti , occasione,, nimirum itineris , Oificii, Legationis,

is Mercaturae , vel cuiusvis alterius tem- ,, POralis morae, seu permanentiae eius P

is tris in illo loco ; quo casu nullatenus,, eiusmodi fortuita nativitas , sed verari tantum , & naturalis Patris origo eridis attendenda. Quod si quis tanto tempori ris spatio in eo loco , in quo ex acci se denti , sevi praemittitur , natus est , is moram traxerit, ut potuerit ibidem Cari nonico aliquo impedimento irretiri, tuneis etiam ab Ordinario ejus loci litteras Teia se stimoniales, ut supra, obtinere, illasqueis Episcopo ordinanti per eum in collato is rum ordinum testimonio similiter re is Censendas , praesentare teneatur . At si is Pater in alieno loco, ubi ejus filius nais tus est, tamdiu , ae eo animo permano serit, ut inibi vere domicilium de iureis contraXerit, tune non origo Patris, sedis domicilium per Patrem legitime , ut

is p esertur, contractum pro Ordinationeis eiusdem filii attendi debeat . Subditusis autem ratione domicilii ad effemim suis stipiendi Ordines is duntaxat censeatur, is qui licet alibi natus suerit, illud tamense adeo stabiliter constituerit in aliquo i is eo, ut vel per decennium saltem in eo ,, habitando, vel majotam rerum, ac bo

SEARCH

MENU NAVIGATION