장음표시 사용
221쪽
Io. Indulgentia extra easum imminentis mortis, non nisi fedata persecutione, σ post mortem MartFrum a batur; r quare 'M. Haec oretes Indulgentia quando desierit' 11. Secuti x Ir. exmrunt Gisol aliqui in dandis Indulgentiis excedere; σqua ratio excessus 't 3. Romani Pontifera in dandis Indulgentiis etiam secuti xo. moderationem
I . Indulgentiae aliquot centenorum , aut millium annorum 'litiae.1 . Romani Pontifera πρI cationem InduLgentiarum aliquando commiserunt G
modesse eonfutatur. 17. Concilium Lateranense culpat exressum India sentiarum. 28. Discoporum auctoritas ἰn dandit Iu-dulgentiis pre Guellium restricta . 29. Concilium excit it Ερisopos ad modorationem exemplo Pontificum Roma
ao. Osreditur Ponti es etiam secuti x m.
parce dedisse Indulgentias ; sed sen im fuisse Iiberaliores.
at . Ossenditur exemplo Indulgentiarum comeessarum in eanonietatione Sanctorum. 2 a. Sixtus M. Indu entias nimio a se,o' a Praedecessoribus indultas refrinxit; O quare a 3. Quare aere debita moderatis In usu I dulgentiarum obtineri potuerit '24. Moderationem iuxta veterem usum fer vari voluit Synodus Tridentma.
23. Synodi notant adhiberi fdam Ii liis promittentibus plurimas Indulgentias .ae levissimis eausis. 26. Merito Parochi hodie de his populum
27. Hallucinantur , nocent pereatoribus, qui temnore Indulgentiarum pro fravibus peceatis imponiant leves poeni
18. Regula Canceuaνia volens exprimi Din
29. Quomodo hae regula mutata' 3o. Regula Caneellaria vetans dari Indatigentias adinstar. 3I. Confregatio Indulgentiis rancedendis , r examinandis praeposita.
stuoso Indulgentiam dedisse ostendimus capite primo: at non nisi poli a Lis flictionem Poeni tentiae tam gravem , ut is ex ea desperationis perieulum metuere is tur, illi Corinthio residuum donat Poe- is nitentiae se ait Estius in IV. Sentent. Dis. χo. g. io. Unde intelligitur, quant moderatione haec Apostoli ea Indulgentia eo effa fuerit. II. Eam attendentia antiqua Coneilia declararunt quidem , Episcopis esse potestatem dandi Poenitentibus Indulgentiam,
seu remissionem : at eum summa moderatione , & circumspectione eam conceden
Statuimus ut Episcopi, modo conve is sationis examinato , potestatem habeantis vel utendi clementid, vel plus temporis is adi ieiendi is: ait Synodus Aneyrana Can. 3. additque: Ante omnia autem , & praeis cedens vita, & quae consecuta est, exa- is minetur , & sic eis Hementia impertia-
Idipsum indicat Canon Ia. Nieamus, permittens iis Poenitentibus Indulgentiam concedi, sue humanitis eum illis agi: quiis cumque, & metu, & lacrymis, & toleis rantia, & bonis operibus, eonversionem opere , & non tantum habitu osten
Recte proinde Astius post supra citata verba immediate 'subiungit : Et vetera is Concilia liatuunt ei rea eos Poeat tentes se humanius aliquid cogitandum , qui cumis omni rempore , & lacrymis perleveranis tibus conversationem bonam ostendisi
III. Hine tanta iam pridem fuit EpIscoporum vigilantia ae diligentia , ut m dum conversandi , peragendique statutam Poenitentiam ipsorum Poenitentium probe noscerent . Idcirco Presbyteros vel Dia - 3 constituebant, qui continuo Poenitentibus
Q Integrum Canonem. 8t elux sensi ni diserte Synodo Scholion in ia. Canonem. exponaI noster Auctor ta sua Dissert. de Nicaena
222쪽
tibus invigilarent , eorumque curam age rent , atque statuto tempore de conversatione , & statu Poenitentium sine odio , aut humano affectu sincerum testimonium Episcopis darent : quo Episcopi intelligerent quam elementiam , seu indulgentiam attento modo eonversationis, & statu Poenitentium , dare eonveniret.
IV. Haec moderatio ut servaretur in largiendis Indulgentiis ad preces Martyrum , in primis Episcopi volebant , ut Martyres lapsorum personas, & eriminum qualitates diligenter expenderent , antequam Indulgentiae beneficium pollicerentur , sive libellos darent. Unde ad Martyres seribit Cyprianus Din. io. oro vos, quibus possum preciis bus , ut Evangelii memores , & consiis derantes, quae & uualia in praeteritum
is antecessores vestri Martyres concesserint,
is quam folliciti in omnibus fuerint , vosis quoque si iis, & caute petentium deis sideria pondereris. Ipsorum quoque deliis sonum genera , & qualitates cogitetis,
is ne si quid abrupte , & indigne vel ais vobis promissum , vel a nobis factum is suerit, apud Gentiles quoque ipsos E se etesia nostra erubescere incipiat ,, . U. Cum quidam Lucianus, & ipse unus
de Confessoritas fis quidem calidus , σ
ctione fundatus ut de ipso scribit Cyprianus Epist. 23. his non attentis, promiscue sine examine lapsis pacem deditat, graviter a Cypriano reprehenditur: uti &a Chro Romano Ddi. go. inter Epistolas Cypriani ; ubi & istam quorumdam Martyrum , seu Consessorum imprudentiam , & lapsorum, qui illa abutebantur,
VI. Et quia sub saevissima Deeiana perinsemtione tempore S. Cypriani, magna eL set copia Consessiorum , hoc est, qui fidei musa in earceribus detinebantur , etiam plures idiotae , nee litteras callentes , &disciplinae Eeclesiasticae plane ignari inter illos inveniebantur ; ideoque erant Dia
ni ad carceres commeantes , qui Martyrum
G Hia eonsiliis Dis, er Seripturarum praeceptis gubernarent; teste Cypriano Dis. io. ne Martyres temere, nee satis moderate hostibὸllos Indulgentiarum annuerent.
T. VII. De IndulgenHis. Eamdem ob eausam in libellis nominatim designari volebant a Martyribus , quibus paeem , seu Indulgentiam dari rogarent . Sed & illud ait eadem Epillota io. si ad diligentiam vestram redigere , &,, emendare debetis, ut nominatim designeis se iis eos, quibus pacem dari desderatis ris audio enim a quibusdam se libellos fie-- ri, ut dicatur: Communicet ille cum Dis. se Quod numquam omnino a Μartyribus is factum eli , ut incerta , & caeca petitiosi invidiam nobis postmodum eum utet: visis enim pδtet quando dieitur r ille eum
is fuis, & possunt nobis viceni, & ιν reni, si & σN6us offerri, qui pipinqui & aiari fines, & liberti, ae domestiet eme asseia
is verentur eius, qui accipit libellum se. VII. Deinde haee notanda sub ie. t: Ee,, ideo peto , ut eos , quos ipsi videtis, is quos nostis , quorum paenitentiam fatisia ,, faetioni proximam eonspicitis, desgnetisse nominatim libello, & se ad nox fidei aesi disciplinae congruentes litteras dirigatis ,,. En quanta circumspectione, & moderatione hos Indulsentiarum libellos a Ma tyribus dandos eme iudieaverint Patres. VIII. Nec tamen omnes, qui Martyrum libellos acei p ebant, ideo Indulgentiam leupaeem tonsequebantur. Martyres enim pacem lapsis non eoneedebant, sed Episcopis duntaxat pro lapsis
supplicabant; ut ad suas preces & deside ria Indulgentiam lapsis dare vel Ient. IX. Porro Μartyrum desideria, & pr ees Episeopi discutiebant, examinabantque; num his, pro quibus Martyres rogabant , ob honorem , , reverentiam Martyrum , eorumque preces, & menta, aliquid esset indulgendum ; atque ante actam poenitentiam pax danda foret . Ad plebem suam scribit adversus quosdam Presbyterus Martyrum libellos ex qui, & Indulgentiam dare ausos S. Cypri nus exul : Audiant , quis, , patienteris nostrum consilium , expectent regressi is nem nostram, ut eum ad vos per Dei se misericordiam venerimus, convocati Couis pii cupi plures , secundum Domini diseruis plinam , & Confessorum praesentiam , A Beatorum Martyrum titteras, & desed is Ma examinare pollimus, , . Ερ s. D. Rationem assignat in litteris ad Clerum
223쪽
us meumsticam misersum. suum me enim & verecundiae, & diis sciplinae , & vitae ipsi omnium nostrem, convenit, ut Praepositi eum Clero eon- ,, venientes p sente , & stantium plebe,
is quibus & ipsis pro fide, & timore suo
se honor habendus est , disponere omnia is consilii communis religione possimus Episs. I . Tanta ei reum spectione procedendum esse in elargiendis his Indulgentiis credit CDPrianus I ut censeat nee a se sto Primateis totius Africanae Diceeeseos; ideoque nec ,, a quovis alio Episcopo indulgentias dan- ,, das, sed a Synodo, & quidem praesente M Clem, & Stantium plebe si uti advertit Lupus in ei tata Dissertat. prooemiali cap.7. X. Ulterius verisimile est, Indulgentias has datas non fuisse , nisi sedata perseeutione , seu paee Ecelesiae data , extra e sum necessitatis ; nee libellos Martyrum
vim habuisse ante eorum obitum . Hoc non obscure indieat Cyprianus Epis. io. in qua quorumdam Presbyterorum temeriis ratem exaggerat, quod contempta Domiis ni Lege , & observatione , quam Mamis tyres, & Conse res tenendam mandant, M ante extinctum persecutionis metum cominis municent eum lapsis , & offerant , &is Eucharistiam tradant M. Metuebant enim saeviente persecutione Indulgentias dare, ne spe Indulgentiae eo sequendae minus generose , & fortiter to menta Tyrannorum sustinerent ; atque facultas veniae, incentivum esset delinquendi. Ante mortem Martyrum similiter dissiculter eas dabant e eo quod a morte , &merito Martyrum vim suam libelli , &preees Martyrum praecipue acciperent. XI. Haec interim Indulgentiarum species, uti monet Morinus tib. 9. cap. 27. num. 8. cum Martyribus defeeit. Ab eo ,, enim tempore, ut Ethnteorum persecu-
ω tiones desierunt , se & Indulgentiarumis libelli r imo Ecclesiae monumenta post se S. Cyprianum nihil huiusnodi comme-M morant M.
XII. Moderationem magnam in dandis Indulgentiis ab Episcopis servatam fui flausque ad seculum xi. satis est in comperto ; nec Vix ullae de Indulgentiarum excessu ante illud laeulum querelae apud antiquos extant. At iam exorta . & invalescente eirca hoe seeulum quinta Indulgentiarum speeie, capite primo expost 1, vix conveniens moderatio servari potuit ; idque ob luerum ex istius speciei Indulgentiis proveniens ;adeo ut sensim ex nimia harum Indulgentiarum extensone summa disti plinae Eeela-sasti eae eollapsio , & poenitentialis satis actionis enervatio sequuta fuerit, uti ostendit Morinus lib. Io. east. ΣΟ. quam tamen
facilitatem , & emisiorem Indulgentiarum emeessionem nee Ecelesia, nee ipsi quoque Romani Pontifices probabant. XIII. Romani enim Pontifices etiam seeuto xi. & xi I. in elargiendis Indulge tiis moderatos, & pareos fuisse variis testimoniis ostendit Baronius. Et quidem ad annum l77. relatis Indulgentiis ianitis anni coneessis ab Alexandro III. in dedie tione maioris Altaris in Ecclesia Ferrariensi , subjicit: Quibus videas usum eius,, temporis concedendi per Pontifices R manos Indulgentias , quae unius anniis terminum non excederent , praeterquam
se in expeditione te, sanctae , ut tonstatis ex aliorum etiam Pontificum diplom is tibus M. XIV. Haee Baronius, qui deinde quasi consequens subinfert: Quibus redarguun- is tur scripta, quibus proditur, concessuruis ab eodem Pontifire primis Dominieis is lingulorum mensium Aneonitanis tantumis Indulgentiarum, quantum arenae possentis capere ambae manus smul iunctae A. Hic obiter nota , quam a diseiplina timoderatione etiam eo seculo a Pontificibus servata , sit aliena Indulgentiarum in annos centenos , aut millenos liberalitas ;quam & absurdam , & Sedi Apostoli ex
minime adseribendam , sed vel mere commentitiam , vel imprudenter extoriam asse
rere non dubitat Estius in IV. Seni. Dimeto. g. 2Ο. Similiter Dominieus solo in IV. Semrant. Dis.ΣΙ .art. I. quaes. a. dicit: imis imo solent nonnumquam divulgari In- dulgentiae, quibus remittuntur quinque is annorum millia, aut plura poenitentiae, is & quadragenae totidem . Ad hoe prim is fronte responsio dari posset eum Gers si nio Caneellario Parisiensi in suo tracta is tu de abstatione Sacramentali, atque iam alio
224쪽
is alio de Indulgentiis, quod istae portento- is D indulgentiae non emanant a Papa , is set sunt Quaestorum imm iura . Quare
se praefatus Doctor eas ire ιι . Et reverais tam immodicus excessus non est serenis dus et nam audies nonnumquam Indu
is gentias viginti mille annorum , & am- D pliores Hactenus ille , qui deinde nonnullis interpositis quaerit i Quid de Indulgentiis
,, centum, aut mille annorum Dicendumis ait quod hujusmodi ρονtenta numisse quam Papa concedere cogitavit .... PM-
is terquam quod nullatenus negari potet , is quin Indulgentiarum Quaestores , cum is sint homines non nimis ad religionem is attendentes, deridenda nonnumquam praeis dicent , qui ideo essent publiea auctoriis tale cohibendi is . XU. Reserr insuper Baronius ad annum Iri 8. Epistolam Gelasii Papae II. ad Gemcisum Chrisianorum , qua Indulgentiam concedit omnibus aliquid conserentibus in exeret tus hujus sustentationem eum hae elausula : eundum laborum, & benefi-- eiorum suorum Eeclesiae impensorum se quantitatem , ad Di commm arbitrium, si in quorum parochiis degunt, poenitem, , tiarum suarum remissionem , & Indu se gentiam consequantur, . Littere Pontificis una eum litteris Episcopi Caesaraugustani, quibus has Indulgentias publicavit,
habentur rom. Io Conci I. Generalis eoi. 8ao.
Hae ostendunt, Romanos Pontifices etiam euio x M. & partiales duntaxat Indulgentias dedisse, & insuper earum determinationem arbitrio Episcoporum eommisisse.
Non abs re sane , eum paria non sntis omnium stetera , & merita , sanitas &- infirmitas is inquit Μorinus lib. IO. cap.
T XVI. Uerissima prosecto esset Μωsini reflexio , & Epistolae Gelasi eonumnienter applicata , si Gelasius in moderam da , vel extendenda hae Indulgentia , vel remissione voluisset poenitentium μια rum conditionem, seu sanitatem , & 1 mmitatem , neenon scelerum gravi atem alte
di , atque ita his mature consideratis, eon formiter ad saeros Canones, tempora nitentiae eontrahi . vel extendi auctoritatem Episcoporum scripsisset. T. VII. Da Indulientiis. MIVerum Gelasus hane siribens epistolam post inductam quartam speelem Ermulae inindulgentialis de qua cap. I. num. 9. dun taxat in hae moderatione Indulgentiarum per Episcopos attendi voluit Ia rem ,
eleemosynarum quantitatem , quae in res Elionem Eeelesiarum , & suilentationem Clericorum in partibus Saracenorum constantium conferretur: Ceterum qui pro is eodem Domini servitio , vel taborent ,
is vel labor erint , & qui praefatae urbis is Ecelesiae a Saraeenis , & Moabitis diis rutae , unde reficiatur , & Clarieti ibiis Deo famulantibus , unde pascantur aILis quid donant , vel donoerint , fecundumis laborum furerum, σ beneficiorum suorumis GHesia ιm Uoνum quantitatem, ad Di- ,, scoporum arbitrium, in quorum Parothiis is degunt , paenitentiarum suarum remissori nem, Gr indulgentiam consequantur,=.
Hane Epistolam Gelasi papae , Epist
pi Hispaniae in Synodo congregati , ree gnoverunt, atque Indulgentiam a Gelasio propositam probarunt, eidem in hune m dum subseribentes: hane absolutismem facio, o eonfirmo.
Cum his litteris Gelassi per Episcopos
dict1 form1 signatis miserunt per suas res fit: ve Diceeeses suos Archidiaconos, qui eleemosynas fidelium colligerent , uti ex Hieronymo Blanea in Commentariis rerum Artagonensium refert Baronius ad an
Proinde nequaquam obscurum est, hane esse sormulam indulgentialem, quae sub finem seeuti xi. sedente Urbano II. induetecepit, ae tandem labentibus seeulis dicta
fuit Indulgentia Quasuaria a Quaestiribus, qui hae sermula indulgentiali ad sordidum
quaestum abutebantur . De quibus cap. q. getur. MXVII. Ineunte seeuto x II. in cone dendis Indulgentiis Pontifices speetatum m derationem tenuisse , sed Episeopos nonnubios non parum in iis e cedendis iusto liberaliores fuisse testatur Coneilium Latmranense IV. sub Innocentio III. in cap. I
ia De Paenit. O' Remisi. his verbis: Quia is per indiscretas , & superfluas Indulge is tias , quas quidam Ecclesiarum Praelatio sacere non verentur, & claves Eeclesiaen contemnuntur , & poenitentialis satisfa
225쪽
i14 Iur Ecclesiasticum Gnis sum.
, , ctio mereatur: decernimus, ut eum deis dicatηr Basilica, non extendatur Indulisse sentia ultra annum , sive sib uno solo,
is sive a pluribus Episcopis dedicetur , aeis deinde in anniversario deditationis tem- is pore M. dies de in unctis poenitentiisse indulta remissio non excedat. Hunc qu se que dierum numerum Indulgentiarumis litteris praecipimus moderari , quae pro si qui clibet casibus aliquoties eo edun- rur, eum Romanus Pontifex, qui pleniis tudinem obtinet potestatis , hoc in taliri bus moderames consueverit observare D.
Hle videmus, Concilium impmbasie essu fiorem Episcoporum in dandis Indulgentiis liberalitatem; eo quod per indiscretas,& superfluas Indulgentias et es Eleissa contemnam tir , 'nitentialis sviiiDctio
XVIII. Ut hune excessiim Episcoporum praepediret Concilium, Episcoporum in Indulgentiis dandis auctoritatem restrinxit ad annalem Indulgentiam in Ecclesiarum de- dieatione, & in aliis ad M. dierum; quae restrictio & hodie servatur . Ante hane enim restrictionem Episcopi dare poterant plenariam Indulgentiam; at ex illo tempore planaria Indulgentia fuit Summo Ponti seireservata, ait Lupus loco citato pag. 638. XIX. Denique constat , ad eam moderationem Concilium Episcopos in eita ste exemplo Ponti fieis ; dum pro ratione iniunctae moderationis addit: Cum Roma- is nus Pontifex , qui plenitudinem habetis potestatis hoc in talibus moderamen con-- Leverit observare se . Constat & eam an Pontificibus moderationem probasse, dum eam imitandam Episcopis proposuit. XX. Et sane Pontifices adhue seculo
xt t. in Indulgentiis elargiendis non modicam moderationem servasse , ex variis illius temporis diplomatibus habetur. Urbanu; IU. instituens Fellum Uenerabilis anno x 264. tametsi maximo desiderio in celebritatem illius festi ferretur , ultra tentum dierum tamen Indulgentiam horis Canonicis illius festi interementibus ncinconcessit . Has Indulgentias Martinus V. seeuto xv. duplicavit; quas rursus elus immediatus Sueeetar Eugenius IV. duplicavit per Bullam , quae incipit Excellentissimum 6. in Bull. Rom.
dari Indulgentiae in canonitatione Sanct rum ; at quam parte i Primus, qui eas concessiisse legitur, fuit Honorius III. qui
anno I 223. in canonietatione S. Laurentii
Arehiepiscopi Dublinensis omnibus vereis pcmitentibus, &eonfessis, qui ad Eeeleis ham ubi corpus ejusdem sancti requie-- scit, in die solemnitatis eiusdem , velis infra in as cum devotione aecesserint ,, eius orationum suffragia petituri, vi imis ii dies de iniunctis sibi poenitentiis miri sericorditer relaxavit In Bulla, quae ineipit In fabilis r. in Bull. Rom. Eiusdem seculi anno 33. Gregorius IX.
in eanonietatione S. Antonii de Padua , omnibus vere poenitentibus , & eonfessis
sepulchrum huius Sancti in festivitate ipsus
usque ad octavum diem tum reverentia visitantibus annum unum de iniuncta eis poenitentia relaxavit . Bulla quae incipit , Ciam dicat. g. in Bull. Rom. similem ton. cessit in ea nonietatione S. Dominici; at paulo post in canonizatione S. Elisabeth ad amnum addidit dies quadraginta. Clemens IV. in eanonietatione S. Hed-wigis Ducissae Poloniae anno I 267. sepulturam ejus vistantibus in die festivitatis ejusdem Mirum unum, o quadraginta dirasace entibus vero ad predictam sepulturam infra eiusdem festi in M, eemum dies de iniuncta sibi poenitentia relaxavit . Bulla, quae ineipit Multat 9. in Bull. Rom. Calixtus III. seeuto xu. in canoni ratione S. Vineentii Ferrerit aceedentibus ad
sepulchrum , & Eeesesiam huius Sancti ,
septem annos , & totidem quadragenas de iniunctis eis poenitentiis relaxavit: uti ha
betur in Litteris a Pio II. expeditis, quae eonfieiunt primam Bullam hujus Papae in Bullario Romano. His addidit Sixtus I v.
eodem seculo in eanoni ratione S. Bonaventurae, Dominicis singuIis per annum diescentum. In Bulla, quae incipit Superna a r. Bull. ROm. Deinde Leo X. in eanonitatione S. Francisci de Paula anno tuet q. in loco sepulturae die depositionis suae, videlicet 1. Aprilis Viselo diuino deuote assistentibus perpetuo
duraturam quadraginta annorum, totidemque qaadragenarum Indulgentiam condonavit.
Insuper dedit Iadulgentiam plenariam
226쪽
lemnis canoniZationis adstiterant qualem nullus ante hune Ponti fieem hujusmodi eauin dedisse legitur . Quod autem hie Pontifex eoneessit assistentibus solemni ea-nonietationis Officio, hoe subsequentes tandem extenderunt ad visitantes Ecelesias Sanctorum, uti hodie passim observari vi
Hinc perspieuum est , Pontifiees etiam secuto xiii. moderatos sui ste in eoncedendis Indulgentiis ; sed illud manifestum est, sensim eorum in eoncedendis Indulgentiis liberalitatem erevisse ; verissimumque esse quod notavit Christianus Lupus, posteri res Pontifices in largiendis Indulgentiis longe liberaliores fuisse prioribus ; loco su
XXII Inὸulgentias nimias , & exten sis tum a se , tum suis a Praedeeessoribus
concessas, sive importunitate multorum extortas deplorans Sixtus IV. plurimas re voeavit; atque moderationem quamdam adhibuit in Extroag. 3. De Poenit. Re missi in communib. praemissa hae ratione : ne cujusvis Indulgentiae, remissionis, velis facultatis obtentu Christi Fideles pro li-- viores ad illieita in posterum committenis da reddantur ἔ aut facilitas veniae eis is peceandi tribuat incentivum , , . XXIII. At eum ex Indulgentiis praesertim quintae speciei , quae concedebantur iis , qui in aedifieationem , vel utilitatem huius illiusve Melesiae, vel Hospitalis, vel Monasterii denarium obtulissent , notabile Iuerum in Monasteria, Ecelesias, Hospit lia, aliosque de eollectis illis partiei pantes redundaret; non facile dictu , quam difficile fuerit , omnem in earum largitione ν& usu excessum cohibere.
tum abusus , qui in usum Indulgentiarum ex Quaestorum avaritia, & fraudibus irrepserant, quorum oecasione insigne hoc Indulgentiarum nomen ab Haereti eis blasphemabatur , emendatos & correctos voluit ;sed insuper in his e cedendis modera- is rionem juxta veterem , & probatam inis Ecelesia eonsuetudinem adhiberi eupit ἔ,, ne nimia facilitate Eeelesialliea distipli-- na enervetur is . In Decreto De Induia gentiis .
in VII. De Indulgentys. ars tae Notandum tamen est quod Patres
Tridentini non ignorarent Episcoporum a ctoritatem ecincedendi Indulgentias a tempore Coneilii Lateranensis sub Innocentio III. anno Iai 3. reltrictam fuisse ad dies αexcepto solo die Consecrationis Ecelesiae , quo ipsis permittitur unius anat Indulgentiam concedere; quare non videtur, quod Patres in suo decreto , tam respexerint ad Episcopos, quorum auctoritas intra moderatos terminos sciebatur conclusa , quam ad Romanam Curiam, a qua non ea m deratio, quam Synodus exoptabat adhiberi , servabatur in his Indulgentiis eo edendis . UCum ergo Synodus velit moderationem
in his conoedenὸ is iuxta veterem σ pr batam in Ecclesia consuetudinem adhiberi, nemo non intelligit, quanta in iis dandis moderatio ex mente Synodi etiam hodie sit servanda; nam iam ostensum est, quam moderati fuerint veteres ta Indulgentiis dispen fandi vis XXV. Hine merito synodus P. I. C meracensis tit. De Indulgentiis, praecipit , ut Parochi populum suum diligenter ad- is moneant, ne circumforaneis quibusdam, ,, aut etiam impressis libellis temere fidem is adhibeant, qui ex leu bus , vanis , &is superstitiosis causis exorbitantes Indulgenis tias pollicentur : cum Indulgentiae nonis nisi ex piis, & rationabilibus causis con-- eedi debeant ,, . De eadem re suos pios filios monitos voluit Smodus P. I. Mechliniensis tit. De India gentiis, additque: Potissimum , si ,, promissiones contineat certorum e&o Etuum , periculorum stilicet evitati is nem , a gladiis, a tormentis, ab aquis, is a petie, aut liberationem certam a puris garorio; quemadmodum & Missis quia si busdam, & precibus certo numer r is eirandis affixas, alicubi videre licer ,,. XXVI. Quam eonveniens , imQ necessarium sit, ut Parochi conformiter ad haec Synodalia decreta populum de his saepius moneant , haud difficulter agnoscet , qui vel paulisper reflectit ad onnes illos Con- fraternitatum circum Branens libellos, rese tos Indulgentiis pene quotid an is , iisque vel plenariis, vel centenorum aut millium aliquot annorum , tam pria vivis , quam Pro
227쪽
iis Ius Eet iasilicum misersum .pm defunctis; idque levissimis ex eausis ,
etiam frequenter cum promissione certae
liberationis ex purgatorio ; vel non discedendi ex hae vita sine eonfessione & poenitentia. aliisve similibus privilegiis e per quae passim fideles procliviores ad illieita
committenda, aut tardiores redduntur ad faetendos dignos fructus paenitentiae.
XX VII. Ulterius eum eertum si, iuxta veterem & probatam consuetudinem , Indulgentias iam pridem datas fuisse prout
merua, & servor Poenitentium merebatur, Synodus Tridentina declarans Indulgentias iuxta veterem probatam eonsuetudinem
dandas esse, sat insinuat, Indulgentias esse
concedendas cum ea moderatione, ut opera enitentiae non negligantur ἔ ne alias per
Indulgentias Diis una Ecclesiastica enem
tur. Unde merito dicit Chri ilianus Lupus in citata Dissertatione cap. 8. Poenitenis tiales Presbyteri, qui tempore Indulge is tiae pm gravibus peccatis imponunt i ves poenitentias hallucinantur insigniter, is & peceatoribus plurimum nocent. Quo D maior eis poenitentia imponitur, eo fiuntis viciniores satisfactioni , & ad Indulgea-
XXVIII. Pro moderatione Indulgentiarum videtur iam pridem consecta Regula Cancellariae, quae erat 37. Innocentii VIII. nunc vero est 33. solita iam pridem his verbis exprimi: Item voluit , quod in is litteris Indulgentiarum ponatur, quod si is riclesiae, seu Capellae vel alias aliqua ,, Indulgentia fuerit per ipsum concessa , se de qua inibi specialis mentio facta nonis sit, hujusmodi litterae sint nullae,, . Notat enim Alphonsus antiquus Regu- Iarum Cancellariae Glossator , quia Papa si sibi fuisset facta mentio de alia Indul-- gentia, forte illam non dedisset, saltem is non ita de tacilio. At si Indulgentia aliqua data sit eidem Ecelesiae a Praedecessoribus hujus pontifieisseeundum Indulgentiam toncedentis; credit
Alphonsus, & post eum Ioannes Choquier.& alii ab eo citati , litteras Indulgentiae non esse nullas, licet prioris Indulgentiae jam concessae mentio specialis facta non sit, ob verba Regulae per i iam . quae regulam restringere videmur ad Pontilicem Indulgentiam secundam concedentem .
XXIX. At hodie in regula illa prout
a summo Pontifice Innocentio XII. promulgata est , praedicta verba per ipsum non habentur, uti etiam notavit R. P. Hunoldus Ple teniargius in Notitia Congregatio-ntim, m Tribunalium Curia Romanae pag. 468. Ideo sor an expuncta , ut maior ial ulgentiis moderatio servetur ; nee facile plures, etiam sub praetextu, quod a diversic Pontificibus indultae sint, 'n eadem Ecclesia aut Capella habeantur atque ita aliquando paulatim perficeretur , quod aggressus fuerat Clemens VlII. de quo Baronius, relata antinu1 Indulgontiarum m
derat 1 forma, ita scribit: Ad quam lauis dabilem antiquam formam S. D. N. Cleis is mens VIII. non sine divino instinctuis effusas nimis Indulgentiarum concessi is nes restringere aggressus est; fiunt enimis potius remissiores vasta In/ulgentiarumis laxitate Fideles A. Haee ille ad annum 847. XXX. Altera Regula Cancellariae 3 habet: Item voluit idem D. N. quod is litterae super Indulgentiis non expe)ia is tur adinstar, nisi specificentur Adinstar, nimirum aliarum Indulgentiarum aliis Ecclesis, locis, aut personis eo cessarum, super quibus non vult Pontifex expediri litteras, nisi Indulgentiae antea
concessae specificentur; tum ne nimium multiplieentur Indulgentiae, tum ut praecaveantur fraudes , quae Deile in hujusmodi generalitate ir punt.
XXXI. Clemens IX. anno 1669. instituit novam Congregationem Cardinalium , & aliorum Praelatorum eum facultateri omnem difficultatem, ac dubietatem ia Indulgentiis emergentem , quae ad fideiis dogma non pertineat cirea graviora &is di ille iliora Romano Pontifice prius eo
is sulto expediendi. Abusus quoque , quiis irrepsisse possent , iudieii tamen se 1 se plane mit post 1 , corrigendi , & emenis dandi Falsas, apocryphas, indiser is tasque Indulgentias typis imprimi vetanis di , impressas recognolcendi , & examiis nandi & ubi Pontifici retulerit , eius
is auctoritate rejiciendi Ae in In-- dulgentiis e cedendis moderatiouem adis hiberi, omniaque pie, sancte, & ineo se rupte fieri curandi is . In Constit. quae
incipit, In ipsis 36. in Bull. Rom.
228쪽
xy. Monendus populus non esse necessariis pecuniae dationem pro lacranda Indulgentia .
De abusu Quaestorum Eleemosynarum; eorum abolitione ; & de quaestu in usu Indulgentiarum
T. Quaesores unde dicti ; σ quo potissimum
tempore coeperint ρΣ. Formula litterarum hujusmodi Quaestoria ιιιι dari solitarum. 3. Quaestores non admittendi nisi Uiemsistitteris, er iuxta earum tenorem. 4. Quae a siuaesoribus emenda ex Decreto Concilii Lateranensis.
3. Quaestores subinde falsum Religionis habittim assumebant.
6. Referuntur multiplices illorum Quaestorum excrisus . 7. Decretum Concilii Viennensis contra Que. Itores .
8. me Decretum esse: um non habuit; σquare 'st. Quaestores a Ioanne XXIII. missi iumst um Io. Quanti esssent horum abusus tempore exortae heresis Liatheranae. II. Horribilem oe infamem horum meret-moniam , o mala ex ea straonientia proponit Comentus principum
Ιχ. Decretum Onodi Tridentina, quo usus Quaestorum aboletur, ratio huius
I 3. Omnes Indulgentis, pro quibus manus adiutrices essent porrigenda , aut quaquae1iuandi dant facultatem , re
I . Ecclesia voluit . arceri omnem quaestum ob Indulgentiarum usu.
3. Indulgentiae hodie per Diseopum adhi- litis duobtis de Capitulo pabIicari reeognosci debent. i5. Id obtinet tu omnibus Indulgentiis, qua locis quibuscumque, etiam exemptis, concelae sunt. 27. Eleemos nae σ eharitatis ollata sinetilla mercede colligenda; a quibus PI 8. Cuid S. Cariatis ad hune essetium δε-
creverit RVan- pen Tom. II. I. ' Leemosynaria Indulgentia post in-T. - stitutum ab Urbano II. sa- ,, erum bellum coepit admodum frequenta-- ri se ait Christianus Lupus in Disserta De Peccatorum , o fatisfastionum India Lgentiis east. q. Dari coepit omnibus , si cui sanctum illum Domini exercitum is suis eleemosynis adjuvarent . Extendiis item ad sustentanda pauperum hospita-- lia, reparandas Basilicas , aliasque ea uis sis similes. Et tam a Romano Pontifi- ce, quam ab aliis Episcopis instituti suntis Praedicatores, qui per singula oppida &is pagos adjuvarent Indulgentias suis con- ,, cionibus, & poenitentium oblationes eoi-- ligerent. Et hos illa aetas titulavit ele is mos arum Quaesorex , ac Praedi eatoresis quWiuarios ,, . II. De his loquitur Conei lium Latera-nense IV. sub Innocentio III. in e . I De Poenit. π Remis expressa ibidem sermula litterarum Apostolicarum , quae hujusmodi eleemosynarum Quantoribus a Sede Apostolica dari consueverant ; erat autem haee : uoniam ut ait Apost
is lus Rom. east. I . U. o. omnes sabia ,, mus ante tribunal Christi, recepturi prout is in corpore gessimus , sive bonum fierit . o sive malum: oportet nos diem messioni x,, Extremae , misericordiae operibus praeve-M nire, ac aeternorum intuitu seminare iari terris , quod, reddente Domino , eum
,, multiplicato fructu recolligere debeamusis in eoelis, firmam spem, fiduciamque reis fiam tenentes: quoniam teste Apost lo 2. Cor. cap. 9. U. 6. qui parce δε- ,, minat, mree oe metet: Mi feminaeis in benedistionibus , de benediictionibus Gris metet vitam aeternam . Cum ig tur ad ,, sustentationem fratrum & egenorum adis tale eonfluentium hospitale, propriae nonis suppetant saeuitates ; universitatem ve-- stram monemus & exhortamur in D ,, Mino , atque in remissionem vobis i , , iungimus peccatorum , quatenuς de bo ,, nis vobis a Deo collatis pias et remosy-
,, nas, & grata vis eharitatis subsidia emisse getis: ut per subventionem vestram ips E e ,, ruin
229쪽
Jur Erelisiast cum GHersum. ista rum inopiae eonsulitur , & vos per haeeis bona & alia, quae, Domino inspirante, M seeerit .s, ad aeter na posIitis gaudia per .
III. Forma autem idcirco imprimitur, ut ex illa Episcopi litteras salsas a veris discernere possent. Quidam enim, testante
Conei lio, se alios mentiendo abusiones nou- nullas in sua praedicatione proponebant. Unde Quaestores admitti prohibet, nisi prius
litteras veras exhibeant: Et tune praeter id
stiod continuitiar in ipsis litteris, nihil p
IV. Deinde addit : ui autem ad ,, quaerendas eleemosynas destinantur, m se desti sint, & discreti , nec in tabernis, , , aut in aliis locis incongruis hospitentur; ,, nee inutiles faciant aut sumptuosas exins, pensas, ea ventes omnino ne falsae reliis gionis habitum gestent ,, . . V. Notanda sunt verba : at os se mentiendo ne fugae Relis Onis habitum gestent. Quo populum in largas eleemosynas ci is eum scriberent, isti Parasti assumebantti Monasti eum habitum : Simulabant Cu-B rios, & ex alien ς peccatis vivebant Bac- ,, chanalia ,,: ait Lupus loco citato.
in Ctem. a. De Poenit. O' Rem f. sub nomine Concilii Uiennensis refertur ; quod D non sine multa temeritatis audaeia , &is deceptione multiplici animarum , Indul-M gentias populo motu suo proprio de sa-M clo concedant, super votis dispensent, a D periuriis, homicidiis, &peccatis aliis si-D bi confitentes absolvant. male ablata &,, incerta data sibi aliqua pecuniae quanis litate) remittant, tertiam , aut quartam is partem de poenitentiis injunctis relaxent is animas tres, vel plures parentum , velis amicorum illorum , qui eleemosynas eis is conserunt, de Purgatorio ut afferunt ,, mendaciter extrahant, & ad gaudia Pa- radisi perducant, benefactoribus locorum, ,, quorum Quaestores existunt, remissionem is plenariam peceatorum indulgeant, & aliis qui ex ipsis eos a poena , & a culpa ut eorum verbis utamur absolvant ,, .
Haec autem Caenia . quemadmodum mo
net cincilium ; ut simplices decipiant, σaurum subtili veI fallaci potius ingenis emtorqueant ab eisdem . VII. Hos omnes excessus ealbera mDduit dictum Concilium , atque inter alia districte prohibuit, ne Quaestores aliquiis c nisi Apostolicas, vel Dioeteiani Epitc si pi litteras exhibuerint γ quomodolibetis admittantur , nec permittantur cum is solum i psis competat Indulgentias sibi is concessas insinuare populo, & eharitati- ,, va postulare subsidia suppliciter ab eo- , , dem ullatenus ipsi populo praedicare ,
is nec aliud exponere , quam quod in ii is teris continebitur supradictis . Litteras,, quoque Apostolicas Dioecesini Epistori,, ne quid fraudis committi valeat peris easdem antequam admittant Quaestores,, ipsos, examinent diligenter ,, . VIII. At frustraneum & sine effectu fuit hoc decretum . Hoe enim hominum genus ad quaestum unice intentum , simili repagulo cohiberi non potuit. Nee soli quorumdam hine inde Epiis scoporum, sed etiam Romanorum Ponis is lificum Quaestores eommiserunt gravi misis mos abusus ,, inquit Christianus Lupus loco allegato. IX. Et quidem inter articulos eontra Ioannem XXIII. in Synodo Constantiensi allegatos erat hie ordine a 3. Dominus D Joannes Papa Nicolao Mercatori in L is garione existenti concessit, indulsit , &o commisit, ut idem Nieo laus quibuscumia is que hominibus utriusque sexus ad suae is libitum voluntatis deputare posset Conis sessores. Et quod huiusmodi Consetaresis deputati absolvere possent a poena, & ais culpa, certis tamen pecuniis taxatis meis diantibus . Quas quidem praetensas In is dulgentias idem Mercator publicavit, &is publicari secit in certis locis, Civitatuis bus, & Villis, utpote Trajecti , M is chliniae, Antuerpiae, & abbi , de quiis bus maximas pecuniarum summas exhauisse se, & extorsit, Christi fideles seducenis do, ac statum, & vitam totius Eceses aeri Catholicae enormiter scandaliZando,, .X. Quam horribilis effet Quastorum illorum excessus tempore exortae haeresis Lutheranae, narrat Ioachimus Camerarius de Bello Smaleat dico: Venales proponeis se bantur defunctorum animae, quas licebatis redimere certo soluto pretio, & pecca-
tis suis quisque qualibuscumque hanc
230쪽
PARs II. SECT. I. Τ sis veniam impetrare poterat numerata pe- is eunia quantum Institor petebat . Acis nummi collecti ab illis negotiatoribus is insumebantur in varias voluptates, cum is de Germanorum stolidorum opibus anisi mo illi quieto delicatissime viverent .is Haec autem mercatura vocabatur venia
XI. Has Quaestorum nundinationes sub idem pene tempus exposuit Conventus N rimbergensis a in sua ad Adrianum VI. Legatione; asseritque , quod hi Indulgentiarum Buecinatores Laudes suis merciri bus occinerent; miras & inauditas eonis donari per emptitias has condonationes, D nedum noxas pririeritas, aut suturas vinis ventium ; sed & functorum villi , exiis stentium in purgatorio igne, modo m se neretur ali uid, modo tinniat dextra, , . Post haee, quid ex hae mercimonia natum
sit oriri subdit : Atque his mercedum is nundinationibus , simul & spoliata estis aere Germania , & Christi pietas extinis Ela, quando quilibet pro pretii , quod
is in has merces expenderat, modo , pec-
is eandi impunitatem pollirebatur . Quod ,, enim malorum amplius iam horrebuntis mortales, quando sibi peccandi licentiam ,, ac impunitatem, nedum in vita, sed &is post obitum, aere licet immodico, cominis parari posse a nundinatoribus illis Inis dulgentiariis, semel persuasum habent ,, Maxime Germani, quibus hos verae pie- tatis sucos, sub religionis persona, nihil ,, non persuaderi difficile est , ut ingenio, , plane ad pietatem credulo est Germari nia M.
XII. Cumque Patribus Tridentinis hi
Quaestorum excessus nimis quam noti ese seni ; atque ab ipsis materiam haeresi Lu- theranae praebitam esse scirent; ipsisque sat persuasum esset , a diversis Conciliis adiaversus horum abusus adhibita remedia suisse frustranea ; eorumque malitiam & Daudem , ita quotidie magno Fidelium omnium scandalo & querela excrescere , ut de eorum emendatione nulla spes amplius relicta videretur , unanimi consensu decretum est; ,, ut poli hae in quihustumque Chri- se ilianae religionis locis eorum nomen, a Nec Conventus iste habitus est an. Isaa. de quo
T. VII. De Indulgentiis. at is que usus penitus aboleatur; nee ad offiis elum hujusmodi exercendum ullatenus is admittantur, non obstantibus privilegiis,
o Ecclesiis , Μonasteriis , Hosp talibus . ,, piis locis , & quibusvis , cuiuscumqua,, gradus , status , & dignitatis personis ,
is concessis , aut consuetudinibus , etiam se immemorabilibus,, . Sus M. cap. 9. De
XIII. Cum nan obstante hoe Conei lii Decreto , nonnulli praetextu Indulgenti rum certis Eeesesis, Hospitalibus & M nasteriis per Romanos Pontifices eoneess rum, lucrum ex illis quaerere pergerent, Pius V. omnes & singulas indulgentias ,, etiam perpetuas , & peccatorum remiseis siones quiduscum ue Ecclesiis, Hospita-- libus , Monasteriis , Conseaternitatibus is aliisve piis loeis etiam per ipsum aliosve se Romanos Pontifices , sub quibustumque
,, tenoribus & Armis , ac cum quibui vigis clausulis & decretis, etiam motu pro . is prio & ex certa scientia, ae ex quibus,, vis etiam urgentissimis causis, etiam cau- ,, s1 redemptionis captivorum , & alias is quomodolibet concessas; pro quibus mainti nus sunt porrigendae adiutrices , de quae is quaesuandi iacultatem quomodolibet con- ,, tinent , auctoritate Apostoli ea perpetuo is revocavit, cassavit, irritavit, & annul-- lavit, ac viribus vacuavit is . Constiti
quae incip:t , Etsi Dominici 3 o. in Bull. Romano . Est 3c alia ejusdem Ponti fieta Constitutio , quae incipit , Quam plenum 99. in Bull. Romano, qua similem abusum in quibusdam Hispaniarum Emesis adhue
Pontificiis constitutionibus non obscurum est praecipuum Ecclesiae in abrogatione Quaestorum scopum fuisse , omnem quae stum ab Indulgentiarum usu arcere ut , , tandem coelestes hos Eeciesae thesaurosis indulgentiarum non ad quaelium, sedis ad pietatem exerceri omnes vere intellia ,, gant se et uti in citato Decreto icquitue Synodus Tridentina XU. Ut autem fidelius disensentur, mandate Indulgentias, aut alias spiritua-- les gratias deinceps per ordinarios i E e a se