장음표시 사용
231쪽
γro Ius Ecclesia eram insessum. is corum , adhibitis duobus de Capitulo,
si debitis temporibus publicandas esse ,, . Synodus P. II. Mech liniensis tit. 6. expresso hoe Tridentino Decreto , addit ris mod ab eis Episcopis erit diligenteris observandum , summa in illis indulgen-M tiis recognoscendis adhibita diligentis ,,. XVI. Sanctus Carolus in Concilio Mediol. V. parte I. tit. De Indulgentiis, eon- formiter ad citatum Tridentini Decretum declaravit: Ne cuivis Rectori Eeese saem etiam exemρια quovis modo, neque ulliis ordini Regularium, neque tuiquam sch M lae, constatriae, etiam Rcdarii, & Cruceis signatorum , loci ve pii Collegio , prae- ,, textu , causave vel privilegiorum etiam se antiquorum , vel indulgentiarum , quasse sibi quovis inodo concessas. etiam instaris Ee lesiarum, locorumque piorum , con- se statriarumve Urbis Romae habet, liceatis illas ipsas in suis Ecclesiis promulgare; M sed, ut Decreto Tridentino cavetur, peris Episcopum adhibitis duobus de Capitulo, se illae quotannis publicentur, atque evulines gentur, a
Si hoc exactum examen praevie ad publicationem Indulgentiarum ubique ab Episcopis institueretur , spes esset, maiorem futuram in earum publieatione moderationem ; atque illae exorbitantes, quae in multis Confra temitatum libellis, multisque E elesis proponuntur, rescinderentur.
XVII. Addit insuper Synodus Tridentina eodem hoc decreto : Quibus Epi- ,, scopis adiunctis duobus de Capitulo
m etiam eleemosynas atque oblata sibi chao ritatis subsidia , nulla prorsus mercede is a toepta , fideliter eolligendi iacultas da
XVIII. Hoe decretum innovavit Sanctus Carolus in Coneilio Mediolanensi U.
loco supra citato ἔ ae una omnem quaestus saetendi speci m in hac materia remotam cupiens, cavit ' : Ne Indulgentiarum litis terae, inscriptionesve earum nomine exam ratae , eo loco , ubi capsa ad eleem is nam colligendam apparata est , etiam ,, extra Eeclesiam proponantur , assiganis turve , sed vel in altari majori, vel in is alio, ubi Indulgentiae caus1 , statio, is oratiove censtituta est .
LX. Deinde addit: v Ae proinde iu-- tis iis diebus , quibus Episcopus Indu
,, gentiam promulga dam decreverit, eum ,, fideles ad eleemosynam Ecclesiae, loeove, , pio tribuendam , ubi illius Indulgentiae is celebritas agitur , Parochus , Conciona- torve excitabit, doceat simul diligenter,
is eius consequendae causa non esse necessi
is no praestitutam eleemosynae largitionem: ,, ut coelestem eum Ecesesiae thesaurum, si spiritualiaque munera exponi omnes in-ri telligant, non ad quaestum, sed ad pe ,, eatorum satisfactionem , & ad pietatis is exercitationem . Si vero aliquando Epiis scopi concessu eapsa, in quam eleemosy- ,, na fidelium coniiciatur, palam ponatur,
si intus in Ecclesia loeo longe ab altari, , , ubi Indulgentiae statio agitur, decoreis collocetur,1.
I. Primus huius formulae Indulientialis Auctor ereditur Bonifacius VIII. a. Formula Indulgentialis ex praescripto Bonifatii. 3. Conditimes pro lueranda Dddistentia amni Deio requisitα.
4. Qui plus participent ρ π quid per plenis smam Indulgentiam intelligattir Ps. Bonifacius VIII. non concessit Indulgemtiam nisi personaliter Basilicas Ape Iiblorum vistantibus. 6. Annum Iubilaei Clemens VI. contraxit ad annum quinquagesimum. 7. Clemens in sua Bulla Indalgentia aiyiruit thesaurtim Indulgentiarum. 8. Cui thesauri hujus dioenotio a Chriapo credita sit, explicat. 9. Rationes contracti Jubilaei ad annum
quinquagesimum. Io. Extensa In Isentia a Clemea te ad alia quos personaliter non vistantes Baiasilicas. II. si anta hominum multitudo ad lucrandas Indaleentior Romam perrexerit. Ιχ. Anuum Iubilaei rursus contraxit Urba. nus H. ad annum trigesmum te
232쪽
laeum ab Urbano indit tum celebravit, sed plures illud non agnouerunt; σquare RI4. Romana Ecclesia rediactionem Urbani VI. non admisit.
II. Sixtas IV. reductionem Pauli II. Iubila ad annum 23. probavit: π illo anno omnes alias Indulgentias δε- fpendit. 16. Quomodo Bonifaeius m. Indulsentias Iubilaer et tom ad alias Ecclesias extenderit ρ quare hae Indulgentia
a nonnullis parum aestimarentur.
I . Sub medium sectili XV. Indulsentia hunondum generaliter omnibus Ecclesiis
I 8. Primus extensiouem fecisse legitur ad omnes Ecclesias Paulus II. I9. Sub medium feruli XV nondum tam fessariis factilias absolvendi a rese
vatis, aut commutandi vota per Bullum Jubilaei data .eto. Usque ad seculum XVI. Iubilaeum non dabatur aliis Ecclesiis, uis anno Jubilaei Romae absitato. a I. Sixtus V primus videtur Jubilaeum extra annum sequentem annum Itibilii
sequentes eum secuti Raa. Conditiones in hodierna Iubilaei forma praescripta. 13. Populus a Paracho inservenias qωomodo hi conditiones Iendae. 24. Datur libera electio Consess,ri; πρη lati , idque eum saeuitate absolveu-di a referuatis, ο ista commutandi.
R eies eii , quae Iubilaeum vocari solet: eaque omnium largissima aestimatur. Huius Indulgentialis sermulae monumentum hactenuet non reperitur antiquius Constitutione Bonifatii VIII. quae resertur in Extravagante ANTIQUORUM , De Poenitentiis σ Remissi. in Communib. Dicit quidem Pontifex in hae Constit tione : Antiquorum habet fida relatio, is quod accedentibus ad honorabilem Basi- ,, licam Principis Apostolorum de Urbe, is concessae sunt magnae rem is sones & Inis dulgentiae peccatorum is : sed quia ha-τ. VII. De Indulgentiis. 21 .
rum Indulgentiarum olim concessis rum non reperitur authenticum R. sussiciens testimonium , hactenus hie Pontifex Boni laetus VIII. habetur primus hujus Indulgentialis sermulae promulgat . II. In hae Constitutione Bonisaeius VII Lait: Nos de Omnipotentis Dei miseriuri eordia , Sc eorumdem Apostolorum ejus - Petri & Pauli γ meritis & auctoritate ,, eonfisi , de Fratrum nostrorum consilio. ,, & Apostoliear plenitudine potestatis , o ,, mnibus in praesenti anno millesimo treis centesimo a festo Nativitatis Dominiis nostri Jesu Chri isti praeterito proximeo inchoato, & in quolibet anno centesmois secuturo ad Basilicas ipsas accedentibus
is reverenter , vere poenitentibus & eon-
,, sessis; vel qui vere poenitebunt, & co si fitebuntur in hujusmodi praesenti &qu is libet eentesimo secuturo annis , ncn si is tum plenam , & largiorem , imo pleni ,, simam omnium suorum concedemus &
is concedimus veniam peccatorum ,, .
III. Poth haec, eonditiones lucrandae Inisdulgentiae exprimit his verbis r Statuen-- tes , & qui voluerint huiusmodi Indulis gentiae a nobis concessae fieri participes iis si fuerint Romani , ad minus triginta, , diebus continuis seu interpolatis, & lal- tem semel in die et Si vero peregrini ,, suerint aut serenses, simili modo diebus
s. ad Basilicas easdem accedantis. Romanos ad 3o. peregrinos ad II. visitationis dies adilrinxit : quod nempe ad Urbem Iaboriosa peregrinatio si in partem satisfactionis computanda.
IV. Hoe deinde monet r Unusquisque is tamen plus merebitur , & indulgentiam is emcacius consequetur, qui Basilicas ipsasse amplius & devotius frequentabit, , . Dum ergo dixit, se non plinam , aut largiorem duntaxat, sed & plenissimam I dulgentiam dare; idem est , ae si dixisset,
omnem possibilem atque unumquemque eo amplius de ea percepturum , quo se maςis per devotam Basiliorum visitationem ad lucrandam Indulgentiam praepara
Antiquus G ἰωIoaraphus quaerens , qu
modo δι a se compatiantur, PLENAM , LAR GIOREM , & PLENissi MAM . Respondetris Dico Papam interpretatum fuisse in Con-
233쪽
Ius Eeclesiasteum Unmersum. se sitorio, me praesente, hane Indulgentiam se adeo plenam, prout Clavium potestas seis extendit, , .
U. Hane Indulgentiam Bonifacius VIII. iis salis concessiit, qui recurrente eentesimo anno personaliter ipsas Basilicas Principis Apostolorum reverenter & devote visitarent , nullὶ alterius Basilicae , aut absurium, qui ipsum iter suscipere , aut perfi-eere non possent, facta mentione. VI. Necdum a prima Indulgentia Bonifaeiana anni quinquaginta erant elapsi, eum Clemens VI. ad instantiam & supplicationem Romanorum , qui de hae re
ad eum nuntios miserant, mutaverit magnum Iubilaeum de anno quinquages mo in quinquagesimum , quod Bonifaeius VIII.
uoluerat esse de centesimo in centesmum; atque ita Clemens VI. anno II o. voluit esse Iubilatum; cum iuxta Constitutionem Bonifacii annus Iubilaeus tantum recurris set anno I oo. voluitque Clemens VI. ut imposterum de quinquages mo in quinquagesimum annus Jubilarus semper reeurreret.
Extat diploma hujus Iubilaei in Extraυ. UNIGENirus De Poenis. σ Remi F. in
VII. In hae ante omnia sua ostenditur , Ecclesiae relictum esse thesaurum ex meritis Chri ili conflantem : Ad euius is quidem thesauri eum uiam beatae Deiis Genitri eis, omnium Electorum a primois Justo usque ad ultimum merita admini-
VIII. Deinde dieit, quod Christus huneri thesaurum non in sudario repositum, nonis in agro absconditum, sed per beatum Pe- ω trum coeli Clavigerum, ejusque Suece Lis fores suos in terris Viearios commisit ,, Fidelibus salubriter dispensendum : &M propriis, & rationabilibus causis, nune D pro totali, nunc pro partiali remissioneis poenae temporalis pro peccatis debitae, is tam generaliter quam specialiter prout is eum Deo expedire cognoscerent vereri poenitentibus & conseisis misericorditeris applicandum is . I x. His expositis, adducit rationes conistracti temporis indicendi Iubitat . Primo, quod Iubilzeum Iudaicum non quovis annoeentesimo duntaxat, sed quovis quinquagesimo recurreret; ipsumque suisse imaginem
Seeundo, quod numerus quinquagen si rius in Teilamento veteri ex Legis da-M tione, in Novo ex vis bili Spiritus Sanais est in Discipulos missione , per quem is datur remissio peccatorum , singulariteris honoratur.
Tertio , quod vellet , quamplurimosis eiusmodi Indulgentiae fore participes,
,, cum pauci multorum respectu propter se vitae hominum brevitatem valeant adis annum centesmum perVenire,, .X. Praeterquam quod Iubilaeum ad annum quinquagesimum reduxerit Clemens VI. addidit insuper : ut ii etiam , quiis pro ea consequenda ad easdem Basiliosis & Ecclesiam accedent , at post iter aris reptum impediti legitime , quominus ad
se urbem illo anno valeant pervenire , aut se in via , vel praetaxato numero dierum is non completo, in urbe decesserint, vere,, poenitentes & confessi , eamdem indul-M gentiam consequantur ,, . Atque ita rurissus hoe titulo Indulgentiam Boni saeti extendit, qui iis tantum, qui personaliter, &quidem praefinito numero dierum , Basilicas Apostolorum visitassent , Indulgentiam
XI. De hae Clementis liberalitate agens magnum Chronicum Belgii, scribit: ,, An- is no illo Iubilaeo a Clemente VI. institu is to & publieato per totam Christianita- is tem , innumerabilis populus utriusque is sexus turmatim Romam perrexit pro In- ,, dulgentiis impetrandis. Cuius tanta fuit se multitudo, scut quidam ex peregrina D tibus narravit, ut quotidie infra diis umis annum 3COO. peregrinorum intrantes &is exeuntes Romae computarentur is . Haec
XII. Rursus anno quinquagesimo a celebratione Iubilaei nondum expleto Urbanus VI. a quo famosum ac diuturnum schisma Aventonense incoepit tempus Iubilaei eontraxit ad annum trigesimum te tium ; ita enim de eo scribit Theodoricus A Niem lib. 1. De Schismate , cap. 88. is Urbanus ultimo annot Pontificatus an- ,, num J ubi laei abbreviavit, scilicet ad sinis gulos triginta tres annos , & eonili tuitis quod tunc anno Domini millesimo treis centesimo octogesimo octavo in festo Na
234쪽
,, Urbe, 8c duraret per annum inelusve . ,, Prout & factum fuit. Sed ipse Urbanus illum non vidit : Quia prius ab haeis luce migravit . Et innumerabiles pereis strini toto illo anno , poliquam in eoepit
,, Iubilaeus , praesertim de Allemannia , is Hungaria, Polonia , Bohemia, Anglia, is & aliis Regnis ae Provinciis, quae fue- is runt de obedientia Urbani , ad Urbem
is venerunt : Unde & maxima offertoria
se Eeeles is & Basilicis Urbis per visitat ,, res data suerunt, sed residuum & maior, , pars ad manus Bonifaeii IX. & quo-
, , rumdam aliorum devenit ,, .
gno Chronim Belgii , Dr. 3oo. additque de Bonifaelo IX. Successore Urbani VI. Anno Pontificatus Bonifacii primo, tu is ta ordinationem Domini Urbani Papae,, UI- & ex huius approbatione , plurimiis qui obedientiam Bonifaeio praestabant, is pro Indulgentiis anni Iubilari consequenis dis de universis mundi partibus ad Umis iam Romanam eonfluxerunt. Illi vero,
,, qui de Regno Franciae erant , & alii
is eius obedientiam repudiantes, hoc anno is pro hujusmodi Indulgentiis Romam non ,, Venerunt , sed iuxta primam ordinati ,, nem Clementis UI. anno Dominit milis tesmo quadringentesmo, in maxima mulis titudine pro eisdem Indulgentiis obtinendis Romam venientes Limina Sa - ctorum vistabant ,, Grassabatur enim eo tempore schisma ς
sedentibus duobus , qui se pro Pontifice fererent ἔ altero Romae stilicet Bonisaeio X. altero Avenione in Gallia Petro de Luna, qui dicebatur Benedictus XIII. huneque ut solum lagitimum Pontificem Galli& alii nonnulli agnostebant; atque Urbanum & Bonifacium pro intruss Pontificibus habebant ; ideoque alteratum ab ipsis
is stanti ense, & extinctum schisma, etiam is Romana Ecelesia abseeit illam Urbaniis nouitatem, rediitque ad Decretum Cle- is mentis VI. Et ita fuit usque ad Pau-
is tum II. qui Iubilati Indulgentias esse
se voluit quovis anno vigesimo quinto is . Haee Lupus Ioeo citato.
T. VII. De Indulgentiis. ar 3 eonfirmavit Sixtus IV. cuius Constitutio
refertur in iatro. QUEMADMODUM, De Poenit. Ο Remig. in Communib. atque una omnes quaseumque Indulgentias etiam plenarias admi ar Iubilati quibustumque Ee-elesiis aut locis extra Urbem, & sub qu
eumque se a a Sede ApolloIica non conincessas, durante anno Iubilato suspensas esse voluit, nee interim alicui suffragari. Et ita ctiamnum hodie vivimus.
tum probavit reductionem Iubilaei ad annum trigesimum tertium factam per Urbanum VI. sed insuper anno Jubilaei R mar absoluto, easdem Indulgentias per m dum Jubilati ad alias ei vitares extendit , de quo in eitato Chronico Belgii haee I guntur pag. 337. Postquam annus Iubiis laeus iuxta Ccnstitutionem Urbani, &is approbationem istius Bonifacii transiit, is Dominus Boni satius unum annum subis anni Iubilati urbis Romae Indulgentiari rum forma , Coloniens civitati concesse sit. Ita ut venientes Coloniam , vel ibi-- dem habitantes , isto anno mediante viis sitantes eertas Ecclesias ad hoe d. rectauis cum oblationibus suis , possent consequiis Indulgentias , quae vis tantibus urbem is Romanam in anno Iubilaro concessie,, erant, videlicet plenissimam remissio mis omnium peccatorum . Quo anno elapsio, is similis annus ab eodem Boni laeto sutiis eadem serma concessus est ei uitati Madiis deburgens. Et ad utramque hanc ei vi se talem missus est Collector Papae . qui
,, certam partem recepit oblationum. Dei
is de Indulgentias similes concessi visita is tibus alias nonnullas ei vitates Germaniae ,, ad certos menses . Unde in Milinia α,, Praga ex hujusmodi concessione concur is sus magnus populorum fuit. Deinde idem
is concessit multis locis Allemanniae , ut is visitantes certas istorum locorum Eces is fias eonsequerentur Indulgentias similes. ,, quae erant quondam concessae tali velis tali loco, seu tali Ecclesiae, quae in ipso
se privilegio concessionis exprimebantur.
De quibus locis, vel Ecelesiis funa vulis garis erat , quod ea vel eas visitantibus D concessat olim essent a Sede Apostolicari Indulgentiae plenissimae . Praedi elae verois Indulgentiae non solum conceiabantur iuis io
235쪽
loeis insignibus, sed in villis etiam non' muratis, & in Monasteriis vel Ecelesis V sitis in eampis . Et in omnibus privile-- giis concessionum praedictarum ponebais tur Elausula e Porrigentibus manus ad/uis trices . Ita ut hujusmodi Indulgentias, ,, nisi qui ipsis locis, vel Ecclesiis manum, , porrigeret adjutricem , nemo consequiis posse videretur ,, . Subi ieit denique auctor : se Unde quiis dam concessiones huiusmodi non magni se saeiebant, ut quas lucro magis , quamis ex zelo , tum inititui 1s a Papa suspi-
,, cabantur M . Illud equidem eonstat nullum extare vestigium extensionis huius Indulgentiae sive Iubilati ad alias ei vitates ante Bonifacium IX. unde & eommuniter ipse hujus extensionis auctor reputatur.
XVII. In eitato Belgii Chronico p. 38o. Iegitur: Anno i*3o. sedente Nicolao V. se suit annus Jubilaeus Romae , & magnus M populuS ex omni natione perrexit Ro- is mam pro Indulgentiis, , . Deinde paueis interiectis prosequitur: se Anno sequenti Dominus Nicolaus Papa se ad instantiam illustris Dueis Burgundiaeis Philippi, unum annum, sub anni Iubi-- laei urbis Romae Indulgentiarum forma, is concessit oppido Mech liniensi , ita ut is venientes Mechliniam, vel ibidem habiis tantes , si illo anno durante eertas Ee- clesias ad hoc decretas eum oblationibus is suis visitarent, consequi Indulgentias ori mnium peccatorum possent, . .
Ex his distimus, quod Nicolai V. tempore id est sub medium laeuli xv. Iu-- bilaea Indulgentia necdum ad omnes ei- is vitates , oppida, & pagos extenderetur ,, sequenti anno , sed duntaxat ad unam se Regni aut Provinciae eivitatem ; & qui- ,, dem ad preces Regias , ae de singulariis gratia , , et uti recte reflectit Lupus loco allegato, pag. 632. XVIlI. Hane generalem ad omnes E Hesas extensionem primus secisse ereditur Paulus II. ann. I 64. ad Pontificatum assumptus, qui ad Indulgentias & Gratias dandas facillimus esse coepit ἔ adeo ut videns ex nimia sua faei litate poenitentialem disciplinam non parum laedi , suam liberalitatem Moderari debuerit per Constitutionem, quae resertur In Extraυ. 3. De Poenit. Remig. in Comm. XIX. Refert praeterea Belgiei Chronici Compilator , pag. 38o. & sequenti ; quod sub ἡ icto Nicolao U. eodem anno I I. venerit in Allemanniam tamquam Papae Legatus Nicolaus Cusanus Cardinalis; atque omnibus, qui in terminis suae legationis habitabant , postquam ad ipsos pervenerat, vere contritis ti confessis, & qui ad ei stas in dioerss Alle manniae Eeelesiis de eonsilio suo & loci Epistoparum ordinatis certam pecuniae fiammam iuxta bonorum suorum facultatem voluntarie in pios patriae illiuς
usus mox convertendam contribuerunt, con-eesseri t Iubilaeum, id est, plenam omnium
peccatorum rem lisionem Ut auisis tem omnem Clerum, & devotum popu- is tum suae Legationis redderet aptum ad ,, hujusmodi Indulgentias promerendaς, cer se tos Confestares in civitatibus toni lituit, is qui sine pecunia, auctoritate Sedis Apo- is stolicae , etiam in casibus reservatis eo is fitentes absolverent , dicens , non esse ,, absolutos , nec Iubilaei gratiam prome- is reri, qui suis Confessoribus contra man- ,, datum dare quidquam praesumerent se. Hi ne colligitur, nec tempore Cardinalis Culani litteris Iubilaei insertam fuisse hodiernam clausulam , qua omnibus Consese sariis fit facultas absolvendi a ea sibus resem vatis, & eommutandi vota, paucis exceptis. Quae omnia evincunt, etiam in hae Indulgentiarum specie locum habere , quod capite praecedenti notavimus, nimirum, in concedendis Indulgentiis polleriores Pontifices longe fuisse liberaliores. XX. Hactenus tamen nullus Pontis eum Jubilaei Indulgentiam ad alias Ecclesias extenderat, nisi tantum in anno, qui seque-hatur immediate annum Iubilaei Romae a solutum t ut qui Romae Indulgentias lucrati non essent , ex speciali gratia eas in suis Eecles is lucrari possent ; neque nota erat alia indictio generalis Jubilaei ex qua
XXI. Primus, qui Iubilaeum indixit initio suae assumptionis ad implorandum Dei auxilium pro hono regim: ne Reipublicae Christianae, videtur futila Sixtus U. qui mox a sua ad Pontificatum assumptione,
Bullam Jubilaei publicavit ; exitaque in
236쪽
Bullario Romano rom. 2. pag. 69O. neque
alia anterior hujusmodi Iubilaei indictio in Bullario oecurrit ; monetque simpliciter Angelus Cherubinus Bullarii Collector: is Similem indictionem omnes sere Pontifi-
is res promulgare solent , eas tamen praeis terii . hae duntaxat pro exemplo reten-- ta , & ali1 addita Pauli V. Quibus
haud obseure innuit , hane indictionem a Sixto U. primum factam , a sequentibus Pontifieibus in exemplum sumptam esse. Nee tantum in initio Pontificatus ad implorandum divinum auxilium ; sed etiam aliis ex causis subsequentes Pontifices generale Iubilaeum indixerunt; uti & m demus Pontifex Innocentius XII. iterato publicavit , dc ad omnes Ecclesias misit. XXII. Forma ae eonditiones Iubilati in Bulla Sixti V. expreta, eaedem sunt, quae hodie in Bullis Iubilaei exprimi solent : ut vel inde uoque verisimile sit , ipsum primum subsequentibus Pontificibus exemplum dedissir . In primis assignantur duae hebd madae , in quarum altera conditianes reis qui sitae impleri debent ; nimirum ut quis intra hebdomadam illam tribus diebus ieiunet ; eleemosynam , quantum pro sua saeuitate visum fuerit , in pauperes eroget; atque unam ut minus Ecclesiam ex des- gnatis ab Ordinario visitet ; atque ibidemoret, ad finem in Bulla expressum; peccata sua omnia humiliter & contrὲ to eorde eonfiteatur, & Eueharistiam devote accipiat. XXIII. Cirea modum ti rationem haec fructuose adimplendi, populus a Parochis, easione occurrente , rite instruendus est ;atque eum in finem Parochis conducere poterunt litterae Pastorales , quas Sanctus Carolus seripsit, & emisit oeeatione Iubilaei concessi a Gregorio XIII. Eeelesiae Mediolanensi anno i 376. postquam scilicet anno praecedenti, qui erat annus a I. iam pro tertia vice seculo illo recurrens , au-nus Jubilaeus Romae erat absolutus . Nee enim adhue hactenus Indulgentiae Jubilaei alio tempore aliis Ecelestis suerant eoneeLsae. Extant hae litterae in actis Eeclesiae Mediolanensis , pag. 9 86.
XXIV. Ad haee ut fideles ad praedicta
omnia peragenda magis id mi efficiantur, conceditur omnibus Fidelibus , ut possint hae viee, vigore Iubilaei eligere Confessa-Van- pen Tom. II.
T. VII. De Indulgentile. rium , sive secularem , sve regularem ab Ordinario approbatum , qui auditi eius
Consessione, possit eum a quibuscumque eriminibus, uacumque ratione reseruatis. ae etiam a sententiis , eensuris, & poenis Ecclesiasti eis per eum tuomodolibet incursis, iniunctὶ ei pro eulpae modo poeniten tia salutari , absolvere in soro conseientiae duntaxat; ac quaecumque per eum emissa vota praeterquam castitatis & Religionis,
in alia pietatis opera commutare valeat.
Plures occasione hujus potestatis Coninsessariis factae , quaestiones praesertim apud Theologos Seholasticos moventur; quarum deciso ibidem videri poterit.
De Bullis ad eonsequendam Iubilaei
indulgentiam concessis a Bonifa-eio VIII. & Clementa VI. I. D fcut tur origo formula indulgentialis. 2. Nomentum de illius Origine a Bonifa
cio allatum non bene consenis cum
dulgentiae , qua anno quolibet centem mo conferri debebat, nihil adhue D
s. Promulgata Bulia Antiquorum dis 22. Februarii tyoo. incredibilis iamianum multitudo Romam fluxit. 6. Discutitur quid de antiquitate indulge tu ereresimi anni in ea Busia su fit in uarum. . Infirmum videtur testimonium, quo B nifacius VIII. nititur.
8. Ipse non meminit Iubilaei Iudaiei sta
Clemens VI. 9. Clemeus Mopsis aemulus Itib laeum as
Io. Ad preces putili Romani secta in il
r. Inde nomen Iubilaei datum mdulgentia ρυ- naria anni quin fuagesimi in Ecclesia. Ia. De Thesauro νndulsentrali, cuius meminit Clemens VI. nihil certi ex antiquitate habetur.
237쪽
indulgentiarum concesso. 13. Visitius Paρa a Theodeberto Rege conis
fallus faist huic Episcoporum iuri. I. T TI s. quae de Indulgentia Iubio laei iam dicta sunt, quaedam
addere non erit supervacaneum . Observatum est hujus Indulgentia his formulae a uinctorem esse Boni eium VIII. quantumvis in sua Bulla asserere non dubitet , quod ,, Antiquorum habeat fida relatis , quod ,, accedentibus ad honorabilem Basticam is Principis Apostolorum de Urbe eoneesiis is sint magnae remissiones, & indulgenis tiae peccatorum II. Verum quam infirma fuerit haee, de sua loqui ur, Antiquorum fida relatio, curus auctoritate hanc indulgentialem formulam tamquam Antiquitati notam promulgavit , & a novitate vindicare voluit Bonifae ius, intelligitur ex Historia institutae huius indulgentialis formulae descripta per Jacobum Card. nalem lan hi Georgii ad
velum aureum, qui eo tempore Romae praesens erat.
III. Scribit hie , quod finiente seculo,, xit I. & instante secuto xiv. id est an- no trecente limo supra milles mum incre- is buerit in Urbe Romana rumor, qui Pol - ,, licebatur, tantam fore elux annι υιm,
is ut ad Bissili eam Prineipis Apostolorum M Petri pergentes , Omnium pleni semam
peceatorum Litionem sortirentur.
Hujus rumoris eonscius factus Pontifex Bonifaeius VIII. vetustorum evolvi librorum monumenta edixit , sed in his nihil ejus quod quaerebatur, inventum. Interim advenit prima dies anni hujus trecentesimi supra millesimum , nihilque praeter solitum decurrente die illo visitur; at demum sub mediam noctem, seu ut loquitur H librieus , ad mediae sere noctis intempestae silentium , ipsi Romani ad saeram Basili eam beati Petri frequentes properant : oppressi altaria stipant , alternatimque se, ut vix aecedere fas esset , impediunt, quasi e brevi finienda die expirare , gratiam vel majorem autumarent .
His actis initiis ait Hul oricus in iam dies civium exterorumque fides, & ρο- ,, regrinatio augeri ecepit, quibusdam pri-- ma centesimi die omnium culparum so si des deleri afferentibus; ceteris annorum se indulgentiam fore, sicque sere usque ad se trimetire tempus, smiliter die. 'u1 to- , , ti orbi venerabilis revelatur et res vul- ,, go Sudarium, seu Veronica, s quae inciis dit in Dominicam poli Epiph ἀniam a se longe plus solito compactis turbis conve- ,, ni rent, utrimque dubii sperantes erant A. Itaque usque ad hune diem dubii hire lant , etiam Romani circa centesimi anni indulgentiam. Interim Pontifex Bonisaeius VIII. ut erat ingenio vigilans , re se se tusque solerti 1, eonservabat haec omnia, , , conserens in eorde suo : suoque moreis praesentia , dum haud prohibebat , seeo quentiam acceptam coniiciebat , venien-- tiumque firmabat votum ,, .
indulgentiae valorem nihil determinaverat, eo quod in vetustorum librorum monuia mentis nihil de hae indulgentia Iubilaei reperisset , interim tamen devotioni populi favebat. Pontifice autem se dubio haerente , &populi Romani devotionem, & exterorum advenientium votum severe desiderante , aecessit tandem vivus praeteritorum te-- iiis , qui inquit Hilloricus ) peregrina-- tionis suae centum & septem assieveransis annos multis eodem Praesule Bonifacio,, VIII. coram adstitis) adstrueret memiis nisse Patrem alio centesimo anno Ro- ,, mae , quousque , quem seeum detulit, , agricola , suffecit victus , ob Indulgenis itam moratum , sese admonuime ut si is quod non putaret, advenisset suturo cen- ,, tesimo anno , Romae nequaquam puer se adesse pigritaret , nobisque idem scisci- ,, tantibus intulit unaquaque ejusdem an-- ni die illi centum annorum Indulge is tiam tueri fieri posse , ob quam peregriu
Si fide; hule testi esset, sola emtum annorum Indulgentia anno centesimo promita suerat: At eodem Historico teste, R
,, mae plenissime culpas dilui apud Gallosis vulgatum , tanti aevi duos adhue testes M Dioecesis Bellovacetas , pluresque aliosis Italici soli superesse , qui meminissent, is nobis affertum n .
238쪽
His tactis insormationibus, Pontifex convocavit Collegium Cardinalium, atque de eorum consilio consecta fuit famola illa Bulla, quae incipit Antiquorum, relata inister Extravagantes communes , citata est superius cap. 3.
U. Publicata fuit haec Bulla Romae infesto Cathedrae sancti Petri Antiochiae a a. Februarii i 3oo. atque summo plausu a
Incredibilem porro hominum multitudinem non modo ex Italia , Sicilia , Sardi
nia, Corsica, sed & ex Galliis, Hispania,
Anglia, Germania, Hungaria concurrisse, nee solum iuvenes ad vegetae aetatis , sed etiam septuagenarios, & inficinoς, qui lectieis deserebantur , confluxisse scribit dictuq Cardinalis. Tradit his e semia Ioannes Villanus
Florentinus lib. 8. cap. 36. additque , tantam fidelium multitudinem Romam convenisse , ut praeter Romanos ducenta peregrinorum millia in urbe viderit , quibus omnia necessaria abunde suppeditabantur . Haee fusius narrat odoricus Ramaldus ad annum i 3oo. qui & addit ex Annalium Colmariensium Scriptore , quod tantus fuit lassus concursus Romam , ut fae-pitis un.l die eg Ii sint triginIa millia hominum, pariter Πι vressi.
VI. In hae Bulla asterit Boni eius VIII.
quod Autiquortim habeat Dia relatio , is quod accedentibus ad honorabilem Basiis licam Apostolorum de urbe , eontem is snt magnae remissiones , ct indulgentiae
Nequaquam obscurum est eam Ant θti rum sidam retasionem referri ad relationem eorum peregrinorum excedentiam aetatem 2 a centum annorum, qui aetatem puerilem in praxedenti anno ὸueentesimo supra millesimum agentes, simile aliquid intellexisse laassim ibant.
simonium ex auditu, & similium hominum datum ad requisitionem Pontificis, & populi , id enixe desiderantium , nemo non videt, praesertim de re , quae nemini potuerat fuisse ignota , & euius tamen nulla apud temporis illius hil oricos, aut in vetustis Pontificum regestis . aut epistolis me
moria Occurrebat , atque notanter Inn
centii II L qui ipso anno ducentesimo supra millesimum ponti sex erat , & cuius registra, in quibus eius epistolae, & acta
per annos singulos descripta continebantur,& in Bibliotheca Vaticana asservabantur, hujus remissionis peccatorum , aut populi ad eam lucrandam ad Basilicam Principia
Apostolorum toncursus non meminerunt a .
Mirum videri non debet, quod tam in firmis innixa depositionibus relatio, ut fida per Pontificem relata fuerἰt , cum aliunde eonstet, hune Pontificem Boni saetum VII I. sat suisse Deilem, ut sine discussione vulgi opinionem sequeretur, uti ex Papebroebia
supra cap. 2. hujuS Iit. num. 8. notatura
est ei rea indulgentias Stationarias . Illud nihilominus observandum, est Bo nisaeium VIII. equidem declarare , quod Antiquorum fida relatio habeat , quod a eedentibus ad Basilicam Principis Ap ast
lorum concessae sint magnae remisones, σἰudulgentiae peccatorum, sed nequaquam d elaret num essent plenariae, an vero dun taxat eentum annorum , de quo nec Antia
quorum relatio , nec populi rumor conveniebat .
. Non sex censet Benedictus XIV. Summus Pontifex in sita epistola Encyclica de pseparatiose
ad annum univerialis Iubilat i so. Nostra non interest , inquit , longiorem sermonem hic attexere de irequentiori Regum , Erilcoporum , atque Ecclesiae pyaelatorum , nec non ridelium pene omnium Meessu . ae assidis ad limina Apostolorum peregrinationibus, eum Provineiam hane universam praeoccupaverint eelebres aliquot eruditi, nimi tum onu- rius panvinus, Iacobus Gret irrus , &c. enumeratis quibusium aliis auctoribus , eorum probat sententiam eruditus Ponti lex Formula Mareulfi,
qui soluit seculo va r. S. Chrylostomi , Egina di, ac Nicolai I. qui vivebat xx. laeulo En NIAeolai L. testimonium desumptum ex Epist. R. ad Michaelem imperatorem . M Tanta millia homi- is num pro ectiom ac intercessioni Beati Amstolo- , , rum Principis Petri ex omnibus finibuς terra mperantium sese quotidie conserimi & utque ,, in finem vitae tuae apud eius limana letnel manis sura proponunt , ut , , die Haee satis demo strant in Wetustis Pontis eum litteris etiam ix. se eulo , multitudinem fideirum veni te Romam , ut
Apostolorum limina colerent , atque Indulgentia ruri thelauma sibi compararent.
239쪽
Ius Delesiasticum inhersum. VIII. Praeterea notandum , Boniticium In hae Bulla non meminisse Iubilati Iudaisi , sed primus fuit Clemens VI. qui in Bulla sive Extra vastante , quae incipit tonitus , hujus Iubilaei Judaici exemplum adduxit, ut inde occasionem captain et, anno quinquagesimo post datam a Bonifacio hane Bullam indulgentialem , rursus renovandi, atque deelarandi idque ad instantes preces populi Romani quod hae e
Plenaria indulgentia non tantum de centesimo in centesmum annum recurreret, uti
edixerat Boni iacius, sed de quinquagesimo
in quinquagesimum. IX. Verba Clementis VI. reserre opus est. Nos, inquit, attendentes quod anti nus quinquσgesimus in lene Mosaica quam non venit dominus lolvere , sedis spiritaliter adimplere Iubilatis remissio- ,, nis, & gaudii, sacerque dierum numeti rus, quo lege fit remissio , censebatur; is quodque i pie quinquagenarius numerusti in testamentis , veteri quidem ex legisse datione, novo , ex visibili Spiritu; Da-- lti in discipulos missione, per quem d is tur peccatorum remissio, singulariter ho- is noratur: quodque huic plura, & granis dia divinarum adoptantur mysteria Seri- ,, pturarum : & clamorem peculiaris populiis nostri Romani, videlicet, hoc humiliteris supplicantis, ac nos adinllar Moysi, &is Aaron per proprios , & solemnes nun-- tios, ad hoc destinatos specialiter oran- ,, tis pro toto christiano populo , & di- ,, centis : Domine , aperi eis thesaurum tuum fontem aqua visa s desiderantesis benignius exaudire, non quidem ut scutis illius Israelitiei populi indurati cesseta, murmuratio , sed ut istius praedicti po- is puli , & eunctorum fidelium augeaturis devotio , fides splendeat , spes vigeat ,
D charitas vehementius incalescat e volenis tesque quam plurimos hujusmodi indulis gentiae fore participes , eum paues mulisis torum respestu propter vitae hominum is brevitatem valeant ad annum centesimum is pervenire, de Fratrum nostrorum eonsi-- lio praedictam concessionem indulgentiae is ex supra scriptis , & aliis iustis mussis ad annum quinquagesimum duximus reis ducendum X. Non mirum sane Populum Romanum tam instanter apud Ponti feem institisse, ut terminus hic ad quinquagesimum
annum contraheretur , cum non ignoraret
quantus fuisset ob hane evulgatam indulgentiam per Bonifacium VIII. ad urbem
concursus, quantaque eius occasione pecuniae moles Romanis obvenisset, non dubitans quin idem contigerit per hanc indulgentiae publicationem. XI. Praeterea quia Clemens VI. in hae Extravagante in motivum hujus contractioni; assumpsit J ubi latum de quinquagesimo in quinquagesimum annum recurrens , admodum verisimile est , demum ab edita hae Extravagante , hute indulgentiali sedimul e nomen Iubilari adhaesisse. XII. De indulgentiarum thesauro , euius meminit Clemens UI. in Extra sante Unigenitus , nulla mentio occurrit ante seculum xii. in ordine ad valorem, & enfectum induistentiarum : a pluribus enim observatum et , quod circa hoc tempus, invalescente Theologici Scholasti ea , eceperit inter Theologos msputari & inquiri, unde petendus esset indulgentiarum effectus ;quodque hae Oeeasione hujus thesauri meminerint, & eum impenderint, ut ad fruerent indulgentiarum valorem , atque inter
ceteros Alexander de Hales , & Albertus Magnus sa). XIII. Quapropter merito observat V ronius in sua Regula fidei , quidquid de hoe thesauro eiusve applieatione ad effectum indulgentiarum passim asseritur ad
ca Theologi inter artieulos fidei Indulgentia
rum Thesaurum colloeant . Unum laudabo Iue-Minum quas. s. de Indulgentiarum virtuse cap. a. ncιufione i. qine his eo ipitur orbis. Fide cre-
rtim est admitti debeνe in EeeIesia Thesaurum , u constet ea meritir Dpmabω a.tis fatissa-Eionis, quam C bjstis Deo Patri pro homini,st exhibuit. Quod est de fide, debet referri ad Christum Aullatem et quapropter Thelautus Indulgentiatum suam Christo refert originem , notus ergo fuit sanctis Patribus , qui fidei seques res exstiterunt, unde Concilium Tridentinum loquens de quibuslibet Indulgentiis , in bis eoneedendis modera tionem iuxta υeterem , ct probatam in Eeelsa eo uetudinem a biberi cupit. Quod supponit antiquitus ab Eeelesia aenitum fuisse Indulgenti tum Thesaurum, S eius applicationem quoia eL lectuin fissili cognitam.
240쪽
PARs II. SECT. I. Tfidei dogma non spe lare , quandoquidem
nihil fidei eertitudinem attingere possit , nisi a Deo fuerit revelatum, idque constet vel Dei verbo seripta, vel non scripto, ex Traditione Apo follea ad nos transm D .XlU. Clemens Us. Dil quam asseruiteonsormiter ad quorumdam Theologorum Scholasti eorum tune invalestentem opini nem , Ductum sive effcctum indulgentiarum petendum esse ex applicatione thesauri eonstantit ex meritis Chri sti, subiunxit, quod Christus hunc thesaurum per beatum Petrum earli clavigerum, eiusque suceinbres suos in terris Viearios commiserit fidelibust salubriter dispens,ndum. Uerum quemadmodum ante seculum undecimum , vel duodecimum nullam invenimus saEham mentionem de applieatione huius thesauri ad essectum seu fructum Indulgentiarum , ita nee reperitur apud veteres ulla mentio de huius thesauri dispensatione specialiter a Christo commissa deato Petro , ejusque Successori bus Romanis. Ponti fiet bus eius io terris Uieariis. Sed haee opinio demum verisimiliter invaluit, postquam invaluit opinio, notanter in Curia Romana de plenitudine potestatis,& iurisdictionis in Romano Pontifice , de
qua tum pari. I. ritia I9. cap. 7. tum part.2. ait. 6. eap. 6. latius actum est.
Et quantum ad hanc materiam Indulgentiarum , illud eertum est usque ad seculum xl II. plenam iuisse penes Epist pos concedendi Indulgentias auctoritatem , ae demum per Innocentium III. iactam restrictionem, uti notatum est supra cap. 3. Praeterea & hne negari nequit, quin Indulaeutiarum, sive remissionum eoncessio
potius Episcopis in suis respective Di -- T. VII. De Indulsentiis. 229sibus dispensanda eonveniret , quam pee Romanum Pontificem , dum hae Indulgentiae , seu remissiones fiebant a3 praeseri.
pium Canonum Nicaenorum , Ancyran rum, aliorumque, quemadmodum per no
vem , 3c ampliuς secula sacta fuit , ut in
Cum enim vix possibile sit, ut Romanus Pontifex , tum de sani seu eriminis qualitate, necnon vita & eonditione peccat ris sive poenitentis in remotis partibus agentis , rite ac plene sit informatus a satius visum est , modum poenitentiae pro gravitate eriminis determ nandum, neeno eiusdem mitigationem, vel eond mationem, seu induistentiam Episcopis respectu su rum respective subditorum relinquere.
XV. id & seeuto or. vidit, & iudieavit Uigillux Papa . Hie consultus a The deberto Galliarum Rege, cujusmodi poenitenti I illius possit purgari delictum , qui cum uxore fratris sui illicitum praesumpsit inire eoniugium Seripsit Uigilius ad sanctum Caesarium Episeopum Arelatensem his verbis : Charitas tua , totius factiis qualitate, ac paenitentis ipsius compun- etione perspect1 , praedictum gloriosumis Recem filium nostrum , & de temporisis observatione non omittat instruere , dc ,, ne ulterius tale aliquid praelamaturi iu- is stanter exposcat M. Rationem hujus eommiisionis hane praemittit Pontifex: Quia sicut eharitaremis tuam bene nosse confidimus modus o poenitentiae praesentium potius Meeta ,, tum inspectioni eommittitur , ut juxta, , compunctionis meritum, senia quoque posis su indulgeri remedium , tuae hoc potius is aestimationi credimus relinquendum is . U