장음표시 사용
291쪽
PARs II. sic T. I. TUL3 . Edicta Principum de non alienandis Titutis. o. Prohibitio alienationis ἱntelligitur , sal
r. Redditus redimibilis ἰn Titulum assignatus potes redimi ,' sed reappli-
42. Titklus patrimonialis an alienari queat mox adepto Beneficio'εῖ. Filius, mortuo patre, an bona in Titselum data retinere queat P44. Quae sit poena sine Titulo Ordinatorum 43. An Ordinati Rue Titulo irregularit rem incurrant , si miniserent in Ordine fuscepto '46. De obligatione Disivi providendi O
dinato de necessariis . 47. Unde eontingat Epifrastos esse plus foIli eius de titulo Oidiuandi, quam de ejus idoneitate.
I tur Ecelesa, ad quam deserviendam ordinabantur Diaeoni aut Presbyteri; ita ut in ea flabilitatis promissionem Leere
tenerentur, & ab ea recedere non possent.
eui intersuit Bonifaeius Apostoli eae Sed is Legatus circa annum 744. cap. I. Deri Sacerdotibus, qui suos titulos absque liri centia Episcopi dimittunt aut dimiseis runt , statutum est , ut tamdiu a comis munione habeantur alieni , quousque ad
se suos titulos revertantur, , .
In Canonibus Isaaci Episcopi Lingonenset seculo ix. legitur titulo IO. ca'. 2. - Utis Presbyteri . qui in titulis conseeranturis secunὸum Canones , antequam ordine
is tur , promissionem flabilitatis loci illiux,, faciant ,, Synodus Remenss anno 8rῖ. Can. χα- Ut Presbytero de minore titulo ad ma- ,, iorem non liceat transmigrare,, .
Addit sub idem tempus Synodus Tur nensis III. ωρ. Iq. Sed in eo permaneat, ad quem ordinatus est. Neque alio sensu aecipiebatur in Synodo Londinensi anno ira 3. ubi ita tuebatur: Nullus in Presbyterum, nullus in Dia-Van-Eoen rim. II. IX. De noramenta ordiali. agris eonum nisi ad certum titulum ordineture,, qui vero absolute fuerit ordinatus, sum-- pt 1 careat dignitate ,, .
eilii Chaleedonensis vetitum erat, aliquem absolute sive smpliciter ordinare ; Canonis verba sunt: Placuit nullum absolia te orisse dinari , nee Presbyterum , nec Diac , , num , nec omnino aliquem eorum, quiis sunt in Ordine Ecelesiastico, nisi specia se liter in Ecclesia civitatis, vel pagi, velis martyrio, vel Μona flerio, is, qui ordiri natur, destinetur. Eos autem, qui abs is lute ordinantur, deerevit S. Sunodus im,, ritam ae invalidam habere eiusmodi m , , nuum impositionem , & nusquam exemis cere ac operari posse ad ejus, qui ordiis navit, iniuriam ,, . Hle ordinari absolute opponi ordinati ni ad certam Eeelesam . sive Oratorium vel Monal erium, eui. ipsa ordinatione a linligetur, ut ibidem functiones Ordinis sui obeat, ipse Canonis contextus lassicienter
Vigente diseiplint , qui Clericus
ordine saero insignitus certae Ecclesiae adscribebatur , nulla erat quaellio de titulo, sive Ecclesiastico, sive Patrimoniali, e quo Ordinandus honestam sustentationem vitae haberet di illaque omnia juramenta , quae ordinandos frequenter periculo periurii exponunt, aliaeque circa titulos ordinati nis exorientes dissicultates, suerunt ignota is Proinde vel hoe motivo Episcopi meri to ad laborarent, ut pristina illa Patrum disciplina in usum revocaretur ; quod &menti Patrum Coneilii Tridentini conso me videtur, dum stituerunt Seg. 2'. cast. i6. de Res or. Vestigiis Canonis n. si Concilis Chalcedonensis inhaerendo , ut is nullus in posterum ordinetur , qui illiis Eeelesiae aut pio loco, pro euius nemmis late aut utilitate assumitur , non adinis scribatur , ubi suis fungatur muneri
idem sonabat, quod alicui Ecelesiae in ipsa Ordinatione adicribi, aut eidem intitulari. Antiqua admonitio Synodalis : Rex
a Vide quid doctissimus Van. Espen de istis,noeem VI. Chalcedonensem.
Ordinationibus dixerit tomo vin . Scholion in Ca-
292쪽
aga Ius Ecclesiast cum Universum. ,, & saeuitates, quas post diem ordinatio.
M nis vestrae acquiritis , ad Ecclesiam, ad ,, quam tittilati estis, pertinere setatis A.
Et Ratherii Veronensis Episcopi Epistola
Synodi ea ad Presbyteros: Nullus Ecele-- siam; ad quam titulatus est , relinquat, - & ad aliam quaestus eausa migret, , . Ita quoque habetur in Capitularibus Caroli M. Iib. 3. cap. 3. Adde Concilium Pla
Itaque antiquitus ordinari ad titulum nihil aliud erat, quam ordinari ad eertam
Eeclesiam , sive alicui Ee lesiae intitulori seu adseribi ad hoc , ut Ordinis suscepti
V. Huie autem titulo sive Ecclesar, cui quisque ordinandorum adscribebatur , in ipsa Ordinatione publice denuntiabantur :cuius denuntiationis formula in antiquo Ordine Romano exprimitur his verbis r Ascendit lector ambonem , & elevata
se voce legit Brevem in aures populi con- tinentem : Agnoscat charitas vestra, quia
se ille δc ille advocantur in tali ossicio velis in tali gradu : si quis habet eontra hosis viros aliquam querelam, exeat ccinfiden-m ter propter Deum & secundum Deum , is de dicat, , ω Quod si nullus aliquid opponeret, tunc vel ab Episcopo, vel ab Archidiacono pronuntiatio haec coram populo fiebat: De domo sanctae Mariae eligimus Petrum in
Pres tertim ad eumdem TITULUM , velis Diaconum, aut in Subdiacmtim in relinHasia . Istiusmodi publieationis & inti-tulationis meminit Glossa ad eost. 34. ia De Eles . Uerbo , Inritulatum. VI. Haee disti plina, quae alium titulum non agnoscebat, nisi Ecclesam, cui Clericus per ordinationem adscribebatur, in ea serpetuo ministraturus , duravit usque adseculum x II. ita ut toto illo tempore, cum de titulo Ordinationis agebatur, numquam mentio patrimonii aut proventuum, unde ordinanὸuς sustentationem accipere
posset, ulli bi fieret. VII. Primo, Concilium Lateranense sub Alexandro III. habitum ano ri79. de insulo Ordinationis aliquam mentionem Patrimonii Leit . Resertur Deeretum in eam Episcopus a De Praebendis , his verbis r Episeopus si aliquem sine eerto titulo, is de quo necessaria vitae pereipiat, in Dia- is eonum , vel Presbyterum ordinaverit ris tamdiu ei necessaria subministret, donee si in aliqua Ecclesia ei convenientia stipen-- dia militiae Clericalis assignet . . . Niliis talis Ordinatuς de sua vel paterna haeis reditate, subsidium vitae possit habere,, . VIII. Sat manifestum est , Concilium Lateranen se hoc suo decreto nequaquam voluisse, pristinam & tot Canonibus stabilitam disciplinam de non ordinandis Presbyteris, aut Di amnis siue tituti, id est sine adsiriptione certa Ecaesiae, revocata aut
immutare ; sed duntaxat poenam decernere in Episcopos sne titulo ordinantes; nimirum , quod ipsi tenerentur huiusmodi Clerico tamdiu necessaria subministrare , d nee in aliqua et Ecesesia convenientia stipendia militiae Clericalis assignet. Sed quia
aequum non videbatur obligare Episcopum, ad subministrandum necessaria Clerico sine titulo ordinato, qui lassicientia habebat ex patrimonio, addiὸit Concillum hanc exemptionem : Nis forte talis , qui ordinatur , extiterit, qui de sua , vel paternσ haerediatate subsidium vitae missi habere a
IX. Interim quia Concilium nullam aliam poenam contra ordinantes sine titulo decrevit, nisi quin ordinantes Clericis sieordinatis nece saria subministrare tenerentur;
atque ab hae poena etiam ex decreto Con-eilii eximerentur, si Clericus se ordinat uxaliunde haberet vitae sumetens subsJium , paulatim creditum fuit ordinationes fine titulo licitas esse , modo ordinandis de sus-ficienti uitae subsidio foret provisum.
X. Quare non sine fundamento creditur, hoe deere tum Concilii occasionem Scoriginem dedisse titulo Patrimoniali, nec non mutationi disciplinae per undecim secula circa titulum ordinationis religiose observatae ; tametsi id praeter intentionem
Concilii accidisse videatur. Uide Ludovi- cum Thomasoum De Disciplina Ecclesiae
XI. Quidquid sit , hoc negari nequit,
293쪽
PARs II. SECT. I. ΤIT. IX. De Sacramento ordinis.
titulum patrimonii a lecula xi M. passim invaluisse , atque tituliam ordinationis non amplius acceptum fuisse pro Ecclesia, cui Ordinandus adscriberetur , eum in finem, ut ibidem stabiliter functiones Ordini promas obiret sed pro proventibus, e quius ipse Orὸinandus honeste vivere possit radeo ut dum hodie de titulo tractatur,
hoe unum bene examinetur , an ordinam
do sat provisum sit , ut honeste vivere queat; ne alias incidat in incommoda, quae ex penuria & necessariorum dele flv oriri
agit Synodus Tridentina Ses. 2 . cap. 2. De Reformat. decernitque : Cum nonis deceat eos, qui divino mini lierio ad-- scripti sunt, eum ordinis dedecore menis dicare , aut sordidum aliquem quaelium
is exercere e compertumque sit, compluresis plerisque in locis ad sacros Ordines nul- ,, lo sere delestu admitti; qui variis arti- ,, bus ac fallaciis confingunt , se Benefi- ,, cium Ecclesia ilicum , aut etiam idoneas is facultates obtinere e statuit sancta Sy- ,, nodus , ne quis deinceps Clericus secu- ,, laris, quamvis alias sit idoneus moribus, si scient ij, & aetate, ad sacros Ordines pr. moveatur, nisi prius legitime constet, ,, eum Beneficium Ecclesia ilicum , quod
si s bi ad victum honelle lassiciat, pacifice ,, possidere . Id vero Beneficium resignare,, non possit , nisi lacta mentione , quod si ad illius Beneficii titulum sit promotuς;
neque ea resgnatio admittatur,n. si con-
,, set, quod aliunde vivere commode posse sit : & aliter iacta resignatio nulla sit.,, Patrimonium vero, vel pensionem obti- ,, nentes Ordinari posthac non possint, nisi ,, illi, quos Episcopus judicaverit assumen- ,, dos pro nece ilitate vel commoditate Ec-- clesiarum suarum; eo quoque prius per-
, , specto , patrimonium illua , vel pens
is nem vere ab eis obtineri, taliaque esse,
is quae eis ad vitam sustentandam satia
Ex hoe Decreto patet , Synodum quidem agnovita duos titulos ordinationis, Beu friatim stitieet, & Patrimonialem ἡ non
XIII. Nam deeernendo , ne quis deinceps Clericus secularis ad sacros ordines promoveatur, nisi prius legitime constet, eum Beneficium GHe situm pacifice possidere , satis indieat, titulum Beneficii esse
titulum ordinarium ; eumque solum ut i lem agnosci a Synodo ; Patrimonialem vero , tamquam extraordinarium; ad quem nullum ordinari permittit, nisi quem Episcopus admittendum iudicaverit pro necessitate vel commoditate Eeelesiae suae. Hine eolligit Fagnanus ad cap. EPIscoispus De Prahendis num. 24. Synodum
Tridentinam sussulisse dispositionem ea I uis eod. in quantum ibi concedebatur, indi serenter ordinari ad titulum P trimonii vel Beneficii: Nam, ait, hodie is solum Bentificium est titulus Iet timusis ad Sacros Ordines , patrimonium vero is non nisi dioensatiis, quemadmodum aliasis etiam declaravit S. Congregatio Concilii is interpres,, a . XIV. Inde ulterius concludendum, Synodum Tridentinam non voluisse, in tit lo Ord: nationis solum attendi , utrum O dinandus habeat sulficiens vitae subsidium. Id enim aeque ex patrimonio , quam ex
Beneficio haberi potest : sed insuper , ut Clericus alicui Ecclesiae vi sui tituli adscriptus esset , ubi flabiliter functionibus sui ordinis incumberet ; quemadmodum Patrum disciplina religiose servavit ; quae Clericos otiosos & vagantes nulli speciali
Ecclesiae adscriptos exclusos volebat. XU. Per Beneficium autem ex moderna disti plina Clericus conlii tuitur minis ers ineialis illius Ecclesiae, in qua ipsum Bcneficium est iundatum; atque ita Synodus d
O Hie lector advertat Deeretum , quod de titulis a Coneilio Tridentino latum est. fuisse in Galliis piomulgatum a Synodis piovineralibus ,
Tolosana asso. Edicto Blesensi , art. 7. Plurima
leguntur Artesta Supremorum senatuum, quibus titulorum partimonialium necessitas Clelicis ad S, cerdotium promovendia asseritur . ubi Beneficium suffciens deest . Consule hae de te nova Cleri Galliem Collectanea lom. s. ris. 7. μνι. η. m. 1 9. do. Oe.
294쪽
cernendo nullum ordinandum , nis qui Benefietum Eeilesiasticum possidet , una censetur deere vita . nullum eri ordinandum,
nisi certae Eeclesiae tamquam illius Minister foret inscriptus: quod postmodum GC.
ravit, ubi inhaerendo vestigiis sexti Ca- is nonis Cone j lii Chalcedonensis, statuit, ,, ut nullus in posterum ordinetur, qui il-M li Ecclesiae , aut pio loco , pro cuius,, necessitate aut utilitate assumitur, nonis adscribatur , ubi suis iungatur muneriri bus, nee incertis vagetur sedibus,, . XVI. Porro eum hodie plura sint Beneficia, quae vel non requirunt residentiam, aut personale servitium, aut adeo exiguum, ut Clerici ea obtinentes , pene tota die otiosi esse . aut incertis sedibus vagari queant , nullatenus Episcopi mentem Decreti assequuntur , qui quoslibet , etiam Bene fietum Eceses asti eum habentes ordinant ; si ulterius non examinent, num ordinatus vi sui Benefic. i ita censebitur Ecclesiae adseriptus, quod ibi convenienter ad uam vocationem muneribus Ecclesiasticis fungetur, nee incertis sedibuς vagabitur.
XVII. E contrario, si Episcopus Clericum , nullum quidem Beneficium habentem ; sed doctum , pium , & non obscura vocationis ad statum Ecclesiasticum signa Pr ferentem quemque paratum videt ad obeundas functiones Pastorales aut Eees fasticas, quas ipsi imponere Superiores lim dieaverint , ad saeros ordines solo titulo Patrimonii admittat vel assumat; haud dubium, quin hie ipsam Decreti mentem,&Eeclesiae intentionem assequetur. Et sane, plurimos hodie videmus Seminariorum , & Collegiorum Aeademicorum alumnos ad titulum Patrimonii ordinatos , qui strenue & in magnam Ee lesiarum utilitatem functionibus Eccles asticis, vel tamquam Uice-Pastores, vel Confessarii, aliove titulo ineumbunt: ita ut nullatenus titulus Patrimonii si reprobandus , modo hoc unum ea veatur , ne passim eo titulo otiosi ae vagabundi in sacros Ordines involent ; quod iam pridem Ecelesa praeca - ere voluit, dum neminem absolute ordinari voluit; uti supra notatum est. XVIII. Ceterum in Decreto Concilii Tridentini nomine Beneficii veoli veram Beneficium , quod nimirum in ii intam per χpetuum per Canonicam institutioneni obti
Unde ad titulum Uieariae temporalis , aut alicuius fundationis Missarum, vel alterius officii ad nutum amovibitis, neque in titulum dari soliti, nemo potest promo- veri tamquam ad titulum Beneficii : imo nequidem pro titulo Ordinationis seruire potest, quam diu manet in terminis ammi-hilitatis ad nuttim : quia per hujusmodiciscium , tametsi opimos proventus habe- 'ret annexos, non satis consultum esset ON:
dinato de sui scienti vitae subsidio r cum illi ad nutum alterius posset auferri . Neisque ipse Episcopus aliquem ordinando ad hujusmodi Vicariam fundationem , aut cmeium , potest illud ex temporali seu amavi bili facere perpetuum sive inamoesbia te, uti reste advertit Barbosa De potestate Episcopi pari. a. Allegat. I9. Num. II. XIX. Si tamen fundatio Missarum, alteriusve omeli Eccles alliei ad aliquem pleno iure spectaret, ut si v. g. ipsemet fundasset ea conditione, ut pro suo arbitrio Saeerdotem ei praeficeret , non apparet , eur de eonsensu huiusmodi Fundatoris non nosset huiusmodi sun datio in titulum Ordinationis admitti . Hoc ipso quippe, quo eam in titulum allignat, censetur eam non ad tempus duntaxat, sed in perpetuum ipsi ordinando assignare . Et licet per hoe in
Beneficium non transiret, nee consequenter
in titulum Beneficialem assumi possit, saltem ut titulus Patrimonialis admitti poterit. XX. In hac quippe materia , Patri menti voeabulo intelligitur, non solum quidquid ex bonis patris filio obvenit , verum etiam omne, quod aliunde, & quavis ex causa illi delatum est ; quia satisfit intentioni Decreti Concilii Tridentini , unde-
eumque habeat victum, ne mendicet. Baris sa loeo allegato num. 32. XXI. Ut quis ad titulum Beneficii ordinetur , requiritur, ut illud vere N. non
ficte possideat, idque pacifice; id est, sine ulla lite, sive quod nullam patiatur controversiam sve iuris, sive facti super ipso titulo Beneficii, in iudicio vel extra iudi-eium ; Barbosa loco citato num. i6. tametsi esset aliqua difficultas aut controversa super aliqua parte proventuum etiam maj re i
295쪽
Te ; quia equidem verum manet , ipsum Beneficium pacifice possideri. Posset tamen fieri , quod tanta pars proventuum esset controversa, ut Beneficium in titulum admitti non deberet; non quia pacisce non possideatur I sed quia dubium & controversum eli , num officiens sit ad honestam ordinandi sustentationem. Synodus P. II. Mech liniensis tit. 9. ait: Nemo ad ordines ad titulum Beneficiiti quantumvis opimi promoveatur, nisi Ca- is nonicam institutionem, & pacificam posis sessionem antea obtinuerit ,, .XX ll. Similiter ut titulo patrimonii quis ordinetur , requiritur , ut patrimo nium vere dc non sese possideat; sive quod revera tamquam proprium illud habeat; ut proventus illos libere sibi suisque usibus applicare queat. Ficte autem possidere censetur, qui illud accepit ea conditione tacite vel expresse adiecta, quod illud quidem in titulum ordinationis lupponere & assectare queat, sed quod numquam proventus illius accipiet, at illos integros aut majorem illorum partem danti relinquet. XXIII. Ordinatus autem ad titulum patrimonii ex smili ficta donatione procedentis non manet securus in conscien is tia, imo revera esset tamquam ordinari tus sine titulo, & incurreret unam suis spensionis positam eontra ordinatum sineis titulo, per Constitutionem Sixti U. con. is tra Clericos male promotos,, ; ita poli alios citatos Barbosa citata aIlegatisne 19. num. 37. qui deinder addit ex Gareia de
Beneficiis, pari. a. cap. 3. num. I 69. Si
is tamen pa tum & conditio in patrimonio,, adsit de illo reddendo eum ordinatus, , habuerit Beneficium seruiens, vel alias,
, , unde vivere possit , nulla tune incurriti tur suspensio, cum non sit contra men-
,, tem, & dispositionem Concilii Tridea-
rent Episcopi nostri in suis respective Synodis statuerunt , ut iuret quilibet O ,, dinandus ad titulum patrimonialem, aut se beneficialem, quod titulum , quem pro se futura sua promotione exhibet, vere &,, sne ulla fraude possideat ,,. Ita Synodus P. ll. Mech liniensis, tit. 9. cap. 8. Synodus P. II. Cameracensis ι imo. cap. IX. Da seeramento orianis. 28sqq. proponit formulam iuramenti praestandi ab iis, qui patrimo itati titulo ad Ocdinti sunt promovendi , iuxta quam ordinandus inter alia iurat : Quod in aequisitioneri bonorum meorum patrimonialium , ad se quorum titulum sum promovendus ad se Sacros ordines , nulla fraus, aut dolusis intercessi, quodque illa vere possideo,, . XXV. Singulare lite imminet periculum Clericis tenuioris fortunae , qui a consanguineis suis interdum emenditant , aut ex quadam compassione, aut respectu aliquo humano aceipiunt bona aliqua in titulum, vel a parentibus bona omnia, aut majorem partem eorum, etiam consentientibus aliis
prolibus sat indigentibus, in titulum assumunt ; facile enim hic si non expressia , saltem taeita promissio intervenit , de non convertendis proventibus illorum bonorum in proprios usus; ita ut duntaxat fi Ete &specie tenus bona illa in ordinandum trans
XXVI. Sanctus Carolus in suo Concilio Mediolanensi IV. pari. Σ. eap. 8. vo luit, ut Beneficium, vel census in titulum assignatus etiam a Parocho publice in Ecclesia proponeretur ante ordinationem ;idque potissmum in ea Parochiali Eecle-sa, intra eujus limites major ejus censuqs .e Ecclesiastici, sive alterius generis pars posita est. XXVII. Ulterius quia requiritur, ut sta trimonium in titulum assignandum vere γλsideatur ab ordinando, non sufficit , quod ordinandus habeat patrem divitem , amplamque ex successione paterna hereditatem exspectet; sed requiritur, ut aliquam bonorum partem a Patre sbi in titulum aD signatam habeat , & vere possideat ; uti post alios notat Barbosa loco citato num 6o. & late Fagnanus ad eam EPIsC PUS De Praebendis numeris 26. 27. 28. XXVIII. Si autem filius Ordines ata mere intendat ; atque ad eos vocatus videatur, pater autem titulum dare recuset, poterit ad eum assignandum cogi, non secus atque ad danὸam dotem filiae nubere volenti; quemadmodum aliis ei tatis monet Barbosa ibidem num. 6ῖ. XXIX. Patrimonium vero in titulum assignandum eonstitui debet super re certaes enim esset res in ria, sciri non posset,
296쪽
186 Ius Ecclesiasticum Umsessum.
num annui proventus essent lassicientes honestae sustentationi ordinandi: unde nullus teli promoveri titulo lucri, quod ex inustria acquirere posset puta quod si Musicus, Magister Grammatiees, &α &ita tapius decisum , ait Barhosa ibidem
XXX. Ad haec non quodcumque Beneficium, aut qualecumque patrimonium pro
titulo ordinationis sumeti ; sed requirit Synodus Tridentina, ut tam illud , quam hoe fit sumetens in proventibus & valore, quod ordinando ad victum honeste sum. ciat ; ita ut periculum non sit , quod defectu necessarii vitae subsidii, eum ordinis dedecore sit mendieaturus , aut sordidum
aliquem quaeilum exercitu S. XXXI. Quantum autem requiratur ad honestam illam sultentationem , non expressit Synodus ; neque generaliter de er- minari poterat e quandoquidem uno loco , unove tempore aliqua sum cere queant , quae alio iceo, aliove tempore non lassicerent . Merito ergo hane determinationem
Synodus permittit Episcopis; illud generaliter iniungendo, ut nullum admittant , nisi Beneficium, aut patrimonium, pensi nemve habeat , quae ad victum MONEsTEDDiant, aut talia, quae eis ad vitam δε-
sientandam fatis snt; atque hoc pacto provideant, ne ordinati cum ordinis dedec re mendieare, aut sordidum aliquem quaestum, urgente vivendi necessitate, exercere
XXXII. Unde ipsi Episcopi hle magna
circumspectione procedere debent, ut rite& diligenter expendant Beneficii proventus , ae praeeipue ipsius patrimonii conditionem ; attendentes conditionem temporis, loci , nec non circumstantias omnes , ob
quas ipse valor Beneficii , ipsusque patrimonii decrescere , aut proventuum solutio deficere postit; atque ita ipses Ordinandos ad egestatem redigendos , cum sequela eorum incommodorum, quae per tituli iussi-esentiam averti desideravit Synodus Tridentina .
Utinam non videremus hodie Sacerdotes seu titulo Beneficii , seu patrimonii ordinatos , cum ordinis dedecore quasi mendice vivere, & sordidum quaslum exercere;
idque non in rebus prolanis; sed maxime sacris , v. g. Missarum eelebratione lXXXII i. Requirant Episcopi Beneficium, aut patrimonium, quod annue etiam ad trecentos storenos aestimatur & laxetur. s communi aestimatione snt contenti, nonne frequenter continget, quod vel proventus injuria temporum , vel aliunde decrescent, vel solutio deficiet; atque ita Clerici eo titulo ordinati necessariis vitae sub-s diis destituentur Quid ergo remedii , eum vix amplior titulus requiri posse videatur Sane si Episcopi nullum ordinarent, praesertim ad titulum patrimonii, nisi quem iudiearent pro
necessitate , aut commoditate Ecesesiarum
suarum a tamen dum ; id est, quem scirent, quod tamquam Minister Ecclesiae posset tivellet militare, & operari , non tam soliciti esse deberent de valore tituli ; huiusmodi enim facile per Episcopos servitio Ecclesae, unde honeste vivere possent, ariplicarentur .
XXXIV. Hine Episcopi nonnulli in adinmittendis , & exigendis titulis interdum
iusta rigidiores apparent, praesertim respectu Clericorum, quos vident eruditione , pietate , aliisque dotibus Clericalibus adeo insignes, ut nullus sundatus videatur su esse metus, quod hi desectu necessariorum cum ordinis dedecore mendicare, aut semdidum al: quem quaelium exercere cCgentur.
ubi econtrario, per nimis rigorosam in his titulis exactionem , saepius defraudant Eeclesam optimis, & si renuissimis operariis. XXXV. Itaque in titulorum praeri xione& exactione primum , & ante omnia ad hoe ad laborare debent Episcopi, ut praecaveatur omnis vilis & sordida mendicitas ,& qualiscumque sordidus quaestus in Ecclesiae Ministris, quapropter solicite cavere debent, ne quocumque titulo admittant ad sacros Ordines , quos admodum verisimile est non alium in finem ordines expetere , nisi ut de celebratione Missarum Deiant artem de pane lucrando , qui est quaestus longe sordidissimus. XXXVI. Quare procul a mente Syn
di Tridentinae aberrant Episcopi , qui in
supplementum tituli computant honoraria, quae ordinatus in Presbyterum ex ςelebratione Missarum lucrari poterit ; cum hae computatione ipse Ordinandus quodamna
297쪽
do adigatur ad sordidum quaestum exercen dum t dum stitieet cogitur ex celebratione Mi iurum eeu quodam opificio vitae necessaria quaerere , sive de celebratione Missarum facere artem de pane lucrando. XXXVII. Ut autem titulus ordinati nis sit firmus, & perpetuus ; nec unquam contingat , Ordinandum in eam penuriam incidere, ut ea quasi emente eum ordinis dedeeore ad mendicitatem redigatur, aut sordidum aliquem quaelium exercendum ,
statuit Synodus Tridentina , quod Benefi-eium in titulum ordinationis assignatum&admissum resignari non possit, nisi iam mentione, quod ad illius Benefieii titulum
Resignans sit promotus : neque ea resignatio admittatur, nis constiterit, quod aliunde vivere commode possit ; & aliter facta resignatio nulla sit. De patrimonio similiter & pensione in titulum datis eodem capite decrevit Synodus Atque illa de ineeos sine licentia is Episcopi alienari aut extingui, vel re-- mitti nullatenus possint ; donee Benefi-- eium Ecclesiasticum susticiens sint adepti; ,, vel aliunde habeant , unde vivere pose,, sint ,, . XXXVIII. Synodi Belgicae pro emcaciore executione hujus Decreti , decreverunt , ut v juret Ordinandus , quod tituis tum non resignabit , vel alienabit, nisi is ei de alio titulo suffieienti sit provisum; ,, neque tunc quidem aliter , quam eum ,, scitu & consensu sui Episcopi , in litis teris ipsus resignationis exprimendo ris item quod titulum illum, qui in locum, , prioris tituli laeeesserit , absque similiis consensu non resignabit, vel alienabit, , . Ita Synodus P. II. Mech liniensis tit. 9.cap. 8. Similis formula iuramenti prae-- standi ab iis, qui ad titulum patrimonii is ordinantur, extat in Synodo P. II. Ca-
Et cap. 3. desiderat Synodus Cameracensis , ut impetretur a Regia Matellate seu Constio Regio Edictum , quo fraudibus eorum, qui titulos patrimoniales , contra iuramentum a se praelii tum, saepe alienant,
c. Id pro Gallis Edicto Aurelianensi au. Isbo. IX. De Sacramento ordinis. 287
XXXIX. Hui e Synodi desiderio satisfatere volens Philippus II. in Edicto ad eam
Synodum au. Io. voluit, omnes alien
is tiones, obligationes , oppignerat iones , ,, donationes , aut dispositiones hujusmodiis bonorum in titulum a stignatorum esseis nullas, nulliusque istoris , nisi reser v is to usu fructu, & libero usu horum bo- is norum , durante vita naturali eorum, is qui ad Ordines Saeros titulo patrimonii ,, promoti fuerunt ,, a . idipsum statuerunt Principes nostri in Edicto ad Synodum Mechliniensem art. II. I a. utque fraudibus obvietur , volunt insuper, ut in inItrumento tituli vel oris dinum , bona patrimonialia in titulum assignata specificentur. XL. Porro haee alienationis prohibitio ita intelligenda est, ut tamen tertio praejudicium non generetur ἔ neque bona ia tutum assignata naturam vel eonditionem suam mutent in praeiudicium tertii. Unde si bona ita titulum assignata subiaceant retractui gentilitio ; aut certe ante assignationem pignori seu hypothecae fuerint subjecta , etiam postquam in titulum fuerint assignata, eisdem cond. tionibus manent subjecta, poteruntque a proximi ribus consanguineis retrahi ; aut a credit ribus evinei, non secus ae si non suissent in titulum data.
XLI. Similiter reddituς redimi bilis iatitulum assignatus, non fit irredimibilis ;sed liberum semper manet debitori eum redimere , sive capitale relandere ; quod& Zypaeus advertisse videtur , monens I Cum redditus in titulum assumitur, c
,, veri debet , si fiat redemptio , ex Epi- ,, scopi iudicio disponatur ,,. XLII. Si pater bona filio in titulum
assignaverit, poterit filius, patre mortuo , ea retinere; neque ea in divisionem haer ditatis veniunt imo si filius se a paterna haereditate abstineat , poterit ea sibi retinere ; tametsi multum portionem haereditariam fratrum. vel sororum excedant: at s ad haereditatem eoncurrere velit , illa aut saltem eorum aestimationem conserre
debere verisimilius est, exemplo dotis , &
298쪽
138 Ias Ecclesias eum Univissum.
donationis propter nuptias, quas conserendas esse nemo dubitat. XLIII. Formula iuramenti a Synodo Nech liniensi praescripta sat innuit , patrimonium in titulum ordinationis assignatum, non esse liberum, aut libere alien
ri posse hoc ipso , quo ordinatus Beneficium Ecclesiallieum fuerit assecutus ; sed insuper requiri , ut de consensu Episcopi titulus patrimonii sit exoneratus , & titulus Beneficii surrogatus idque esse conforme Decreto Concilii Tridentini , multis probat Fasnanus ad Cap. EPisCopus M De Praebendis num. ψ6. & addit: Hane,, interpretationem saepius videri sequutam ,, fuisse S. Congregationem; quia aliquan- ,, do tensuit Decretum Concilii Tridenis tini, dum prohibet resignationem Bene is ficii, ad cuius titulum quis suit ordinari tus , non comprehendere resignationem
si illius Beneficii , quod postea consequu- is tus est Clericus jam promotus ad tituis tum patrimonii, sed patrimonium ipsums, manere inalienabiti
XLIV. Synodus Tridentina in fine sui
Decreti addidit hane clausulam : Antiqvorum Canoniam pernas Iuper his innovando . Antiqui Canones relati apud Gratianum Diss. 7o. Ordinationes Clericorum sne titulo irritas , ae vacuas esse ad injuriam ipsus ordinantis decernebant; quem admodum ipse quoque Innocentius III. in in east. I S. ia De Praebendis , notavit his verbis: Licet autem Praedecessores nostri
,, ordinationes eorum , qui sine certo ti- ,, tuto promoventur, in injuriam ordinan- ,, tium irritas esse voluerint , & inanes, , t e. Hi ne nonnulli crediderunt, ex Decreto Concilii Tridentini antiquorum poenas innovante, ordinatos sne eerto titulo esse
a Meris Ordinibus suspensos , & si ministraverint, suturos irregulares. Uerum quia per citatum eυ. rL ia De Praebendis, poena suspensionis per antiquos Canones inflicta abrogata erat ; communi pene Canoni ilarum consensu receptum suit Synodum Tridentinam antiquos Canones duntaxat intellexime eas Decretales , quae
Episcopum obligant ad subministrandum vitae necessaria ordinato sne titulo ; de qua obligatione agitur in cap. 1. 4. 6. M De Praebendis, & in cap. 36. eod. in VI. Haneque sententiam, proposto flubio, sanctam Congregationem Concilii interpretem
amplexam esse , testatur Fagnanus ad cap. CUM sECUNDUM A pos T LUM ia De Praebendis , num. 6 I.
XLV. Unde eum quidam sine titulo ad ordines promoti miniis rassent ; quaesitum inque suisset , an irregularitatem propterea incurrissent, respondit sancta Congregatio, oratores quidem minime debuisse ad Sacros ordines absque titulo sufficientis Beneficii , vel patrimonii promoveri , debuisi seque observare , quod provide statuitur
Decreto, east. a. Ses . a I. Ceterum ordinatos ante felicis record. Sixti V. Constitutionem hae de re editam, nequaquam prOpterea esse suspensos, neque irregulares, tametsi in susceptis ordinibus ministraverim; uti refert Fagnanus ibidem num. 6ψ. Constitutio Sixti U. cuius meminit sanis
E a Congregatio, incipit, Sanctum σ δε-
Ititare 4o. in Bulla Romano , atque in ea
Cleliei sine titulo sumetentis Beneficii , aut patrimonii ad Sacros Ordines prom ri , destrantur perpetuo suspensi ab ex
eutione dictorum ordinum , & si in eis
ministraverint, irregulares. Sed quoad hunc articulum postmodum Clemens UILI. hane Conlli tutionem Sixti U. reduxit ad terminos Coneilii Tridentini per Conlli tutionem , quae incipit , Romanum Pontifrem 3o. in Bull. Romano.
Si tamen Clerieuς fictis instrumentis , aliisve fraudibus decepisset Episcopum o dinantem , salsum titulum supponendo, &fingendo , eo casu iuxta antiquos Canones Clericum suspensum fore ab executione susceptorum ordinum ἔ eamque poenam quGad hune easum a Synoὸo Tridentina innovatam esse, multis probat Fagnanus loco citato ; atque ita aliquando respondisse se Elam Congregationem refert num. 68.
XLVI. De obligation 3 Episcopi submini lirandi Clerico sine sufficienti titulo ordinato , & egenti , vitae necessaria , &quando ejus haeredes, aut sueeessores etiam teneantur, & quibus titulis ab hae obligatione eximi interdum p mi , satis late
tractat Fagnanus ad di hium cap. CUM sECUN Duxi AposTOLUM , qui, casu incidente, consuli poterit.
ta' XLVII. Idem Canonista probat , quod
299쪽
PARs II. fg c T. I. TIT. X. De Irregularitate, ei que Speciebus. 28 quod Episcopus, qui sine titulo ordinavit, non tantum ad alimenta ordinando praestanda teneatur , sed & ejus successor :quin & subinde eius haeredes ad ea subministranda urgeri possint. Quidni & inde eontingere dicamus, quod quidam Episcopi admodum soleant
De Irregularitate in genere. I. Quomodo apud Veteres nota Bregularitas Pa. In quo praecipue antiquitus fundata I regularitas ρ3. Multis seculis solum erimen ea a fuit
Irregularitatis. q. stud ratione collapsio dis plinae modernis Irregularitatibus occasionem dederit . 3. Descriptio Bregularitatis. 6. Quare dicatur impedimentum Canonicumὶ 7. Hodie non contrahitur Irregularitas, nisi tu casibus in iure expressis. 8. Non nisi certa , determinata sunterimina, quibus Irregularitas eis au-
q. Irreeularitas cr mini annexa , non cem fetur contracta nisi crimine confu-
io. Irregularitas directe tantum coucernit fiι- sceptionem Ordiuum, rerumque Issum. tr. Auti qui Canones huic disciplinae dec sonem dedissse videntur. tr. Irregularitas in quo di linguatur a Ce Iura .r 3. Proprium est Iraesularitati , quia per
nis ejusque lassicientia, ut scilicet se, suoς-que haeredes ab hac obligatione , ejusve periculo eximant securosque reddant, quos interim parum solicitos , & anxios videmus circa mores, & doctrinam , aliasque qualitates Ordinandorum.
eiusque Speciebus. t 6. Irregularitas fere per solam di pensati
17. Duplex omes Irregularitatis. I. T TERRUM illud Dregularitas in anti-V quis Canonibus non occurrit, ait Franciscus De Roye AnteceGr Andegavensis in Institutionibus Iuris Canonei Id. cap. t 6. sed cum regulas praescripserint, ex quibus innotescat, quinam ordinari possint, vel non, hi, qui ab iis regulis alieni sunt, sive qualitates in regulis praescriptas non habent , dicebantur a regula alieni ; uti legitur in Can. i7. Nicaeno, ubi decernitur, quod si quis Clericus inventus fuerit usuras ex mutuo sumere , vel tum e lucrum sectari, e Clem deponatur, sit A LiENUsa CANONE ; uti vertit Hervetus vel ut legit Dionysius Exiguus: Deficiatur a Chiam, CT ALiENUs exi flat a REGULA. Quid vero est aliud , alienus a Canone vel Regula, nisi irregularis, sive secundum Regulam non probatus , vel a Regula
Ad haee eadem Synodus Can. 9. loquens de quibusdam Presbyteris sne examine ordinatis, & peccata ante Ordinationem commissa confitentibus, ait: Tales Regula mu mittit . Quid his verbis aliud indicat , tuam Presbyteros illos esse irregulares pive quod Regula eos ad Ordines non admittat ; sive ex Regula seu Canone exclu
II. Specialiter autem notandum , quod post relata verba immediate subjicit dictus Can. 9. Quia quod 1RREPREHENsin LE es, Catholica defendit Ecclesiar quasi diceret,
300쪽
Ius Ecclesiasticum Vniuers m. et quod reprehensibili est, recipit ae tuetur
Ecclesia. Hi ne non obscurum est, Synodum irre-sul.ritatem praecipue landasse in praecepto Apostoli volentis ordinandum in Episcopum esse irreprehen item, & sine crimine.
III. Et revera multis seculis irregulaxitas , si ve excluso a Sacris ordinibus , eorumve lanctionibus , unice sere in crimine eiusque suspicione constitit; omnisque ille censebatur irregularis , qui non erat reprehensbilis, & sine crimine; ipsumque crimen commissum irregularem constituerit eommittentem ; hoc est, eum a Sacris ordinibus in perpetuum arcebat , si nondum iis esset initiatus ; aut si jam initiatus esset, a sanctionibus illorum suspendebat: adeo ut nee acta poenitentia restitue-xetur e atque ita revera irregularis cens Batur ; uti infra cap. 6. ostendetur. IV. At cum sensim labentibus seculis disciplina circa admittendos reos alicuius criminis , praesertim occulti , nonnihil suit Telaxata; persuasumque tandem suit , crimine per Poenitentiam, & Sacramentalem absolutionem remisso, sublatum esse impedimentum ; atque ipsum reum posse libere ad Sacros Ordines promoveri , aut ad susceptorum sunctiones restitui , coacta suit tandem Ecclesia, hane libertatem ex disciplinae prolapsione progenitam restringere e nonnullaque crimina, defectusque nonnullos notare, quae per Poenitentiam quidem eatenus aboleri possint, ut quis ad iustitiam, di cum communibus Fidelibus usui Sacramentorum restituatur , ita tamen ut qui illis semel fuerint inquinati a Satris Ordinibus , eorumque functionibus perpetuo
ii itaque ob huiusmodi crimen, aut desectum a Sacris Ordinibus, aut eorum sunctionibus excluduntur , hodie dicuntur i regulares, &smile impedimentum vocatur
irregularitas. V. Unde irregularitas eommuniter definitur , Impedimentum canonicum accepti
nem Ordintim Ecclesasicorum, atit aliquem eorum tisum diredie impediens , etiam pos
tu' Emmanuel Ganetales in Commentario ad Cap. q. M de Clericis Ex mur. minist. num. 3. monet , eam in hae significatione a nullo Pontifice fuisse usurpatam ante Innocentium III.
Quidquid sit de Epocha usurpatae huius vocis irregularitas, illud admodum verisimile est , circa tempora Innocentii III. demum invaluisse , quae modernam disciplinam in materia irregularitatis constituunt, & inter quae nonnulla sunt a pristina Patrum disciplina dissona r uti saepius notatum est, & adhue observabitur . Nee id mirum videri debet : certum enim est, circa seculum xvi. &x m. post evulgatum Decretum Cratiani in multis circa sacros Ordines, Ministrorum electionem, necnon eorum qualitates, a pristina Patrum disciplina sensim recessum esse , multaque introducta , & hodie esse recepta , notanter a tempore Alexandri III.& Innocentii III. quae pristina Patrum aetas ignoraverat; ac signanter in hae materia irregularitatis : uti inserius notabitur . TrVI. Irregularitas dicitur impedimentum canonicum, id est, Iure Canonico seu EGelesasti eo inductum . Cum enim jam perdisciplinae eollapsionem eo de ventum esset, ut etiam gravis limorum criminum rei post actam dignam de crimine poenitentiam , &absolutionem a Sacerdote obtentam , ad sacros Ordines promoveri, aut eorum sunctionibus restitui possent , nullum ampliuς ratione criminum , aut defectuum videbatur post peractam poenitentiam superesse impedimentum ; visum itaque suit , omne huiusmodi impedimentum adscribendum esse positivo Ecclesiae Decreto; quo ipsa d clarat, huic illive erimini aut Jefectui o
noxios iu perpetuum a sacris ordinibus, eorumve lanctionibus esse exclusos VII. Hine ulterius pro regula invaluit, irregularitatem sive huiusmodi impedimentum non censeri contractum, nisi in casibus a iure expressis quae regula sata perte probatur a Pontifice in cap. I 8. De Sentem. Excommunicat. in VI. ubi respondet Ponti sex, quod Uis, qui in Ecclesia ,, sanguinis, aut seminis estusone polluta, is vel qui praesentibus maiori excont muni- , , catione nodatis scienter celebrare praeis sumpsit , licet in hoc temerarie agat , is irregularitatis tamea laqueum non in-