Jus ecclesiasticum universum antiquae et recentiori disciplinae praesertim Belgii, Galliae, Germaniae et vicinarum provinciarum accommodatum ... auctore Zegero Bernardo VanEspen presbytero, J.U.D.SS. canonum professore in Academia Lovaniensi. Tomus p

발행: 1766년

분량: 571페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

PARs II. SECT. I. TIT. is lent promoveri, publice in Eeelesia pro- is positis, de ipsorum ordinandorum narari libus , aetate , moribus , & uita a fideo dignis diligenter inquirat , M litteras

M teii imoniales , ipsam inquisiticinem sa- ,, ctam continentes, ad ipsum Episcopumis quam primum transmittat is .cii iuxta tenorem hujus mereti , Ordinandi mense uno ante ordinationem se Episeopo silerent , in dubie id plurimum conduceret , ut Episcopi se praevie ante ordinationem de moribus, atque capacito te, ceterisque ordinandorum qualitatibus in farmare possent.

XX. Quod vero Synodus velit, nomina ae desideria eorum , qui Ordinandi sunt , per Parochum . aut alium , cui Episcopus commiserit , publice in Ecclesia proponi , id pristi me disciplinae consorme eis . Iampridem enim Patribus usitatum fuit , nomina promovendorum ad Ecclesiastieum Mintllerium publice populo proponere ieorumque testimonium de ordinandorum vita ac conversatione exquirere, teste Cypriano Epistola ad Clerum , & plebes in Hispania; uni docet, ordinationes non nisi sub populi assissentis conscientia feri προν-

rere , ut plebe praesente, vel detegantur mρ- Ioriam crimina , vel bonorum merita praedi

Hine illud Concilii Carthaginensis IV.Can. 22. apud Gratianum Dio. 24. Can. 6. Episconus si te consilio Clericorum se is rum Clericos non Ordinet , ita ut eiri vium conniventiam , dc ressimonium m quaerat

XX I. Patrum disii plinam hodiernum

Pontificale in Presbyterorum ordinatione, exprimit his verbis : Quoniam , fratresse chari II imi , rectori navis Sc navigio deis serendi 2 eadem est, vel securitatis ratio,

is Vel ccmmunis timoris par eorum de- b. t esse sententia , quorum causia com- munis extitit . Neque enim sa: t frustrari a Patribus initi tutum , ut de electioneri illorum . qui ai regimen altaris adhi- is bendi sunt , ccnsulatur etiam populus eis quia de vita , & conversatione praesenis tandi , quod nonnumquam ignoratur ais pluribus, se itur a paucis, & necesse est, se ut facitius ei quis obedientiam exhibeatis ordina Lo, eui assensum praebuerit ordi- IX. De Saeramento Ordinis. 27 Iis nando . Horum squidem Diatonorumis in Presbyteros, auxiliante Domino, Oris dinandorum eonversatio quantum mihi

is videtur probata & Deo placita existit, se & digna ut arbit mr Eceles asti ei h

is nCris augmento. Sed ne unum fortasse, is Vel paucos , aut decipiat assensio , velis f. llat assectio , sententia est expetendari multorum . Itaque quid de eorum acti-ri bus aut moribus noveritis, quid de me-- rito sentiatis , libera voee pandatis, &is his testimonium Saeerdotii magis prori merito, quam affectione aliqua , tribuari tis. Si quis igitur habet aliquid contra se illos, pro Deo, & propter Deum, cum is fiducia exeat , & dicat ; verum tamenis memor si e ditionis suae M . XXII. Verum cum adverterent Patres Tradentini , hanc populi ex insultationemitu er ipsi Ordinationiς solemnia ex praescripto Pontificalis fieri seli tam , tandem

factam este mera caeremonialem, aliam prae-vie ante ordinationem fieri uoluit publice in Ecclesia . Unde synodus Iprense sub Rithovio tit. t 8. east 6. postquam egit de inquisitionibus per hujusmodi publicam n minum in Ecclesia denuntiationem, addit: Quae inquisitiones eo pertinere credun is tur, ut aptius iuxta Aut colla eohaeis reant, quae de testimonio populi, in oris dinibus , ex veteri consuetudine requi-

XXIII. Hate sat ostendunt , mentem Ee lesiae in hae nominum proclamatione esse, ut omnes admoneantur, si quid eo tra ordinandos notab. te opponendum sciant, illud mani sellent , atque ita de vita , Scconversatione, nec non de reliquis ad O dines requisitis necessaria , & iusta inso matio haberi queat . Neque illum Eeelesiae seopum obscure expressit Synodus Tridentina , dum satis insinuat , hane nominum publicam in E elesia propositionem fieri, ut Episcopus de ordinandorum natalibus, aetate , moribus, ae vita diligenter a fide dignis inquirere

valeat .

De hoe Ecclesiae scopo non dubius S.Carolus, voluit, ut haec nominum publieatio fieret a Parocho, ab eoue , cui Episcopus

id negotii dederit , publice die sella inter solemnia , in Ecclesia Cathedrali, & Pa-

282쪽

Ius Delisiasticum Gisessum .

272mehiali propria, & in illa quoque in euius finibus postremo domicilium habuerit, ct praeterea ubi Episcopus censuerit. XXIV. Synodus P. II. Mech liniensistit. 9. eap. 3. vult, ut fiant proclamati is nes promovendorum ad fingulos ordinesis Malores iuxta Decretum Concilii Triis dentini , & qui de iis non docuerint ,

- rejiciantur , , . Synodus P. I. Cameraeensis titi de BIiniseriis Eccles. eap. 3. similiter requirit , ut Dominica die ante, sive per mensemis ante ordines futuros, aut prius, Pasto-D res Eeelesiarum nominatim denuntientis populo eos, qui promoveri velint ad Sari cros Ordines , ut liceat opponere , si

is quid vitii deprehendi possit , & huius

is proclamationis sectae adserant testim is nium ordinandi se . XXV. Fusius eiusdem Provinciae Synodus Dicecesana Audomarensis rit. 9. cap. 6.

Curent autem & ipsi , a Parocho lociri domicilii M , nomina sua ae desiderium, is tribus diversis Domini eis, aut festis die se bus publice in Eceselia proponi, ubi adis sermam Bannorum Matrimonialium , is omnibus , & singulis sub excommunica- tionis poena mandetur, ut si quod no- is verint Canonicum impedimentum , obis quod illi , a luseipiendis Ordinibuς reis pelli, aut non admitti debeant , statimis denuncient, sive illud malam, & Eccle. si sae Ministris indignam convertationem is concernat, sive aliud quidlibet. Quibuqis legitime peractis, curent etiam litteras,, testimoniales Parochi, huiusmodi inqui-- stionem , & bannorum proclamationemo factam continentes, quamprimum ad nos , , transmitti, cum declarati ne an aliquod is impedimentum, ob quod ad sacros Oris dines admitti non debeant , denuncia-

is tum sit , necne, ,

Similiter Ritho. ius Episcopus I prensis

in sua Synodo tit. I 8. ωρ. S. mandat , is nomina ac desideria ordinandorum, tri-- btis disinctis Dominiuis , aut Festivisis diebus publice in Ecclesia proponi se ;utque P. rochus, aut alius, cui Episcopus comta iserit, oπnibus & singulis ad somis mam bannorum matrimonialium ) sub M poena excommunicationis mandet; ut si is quod noverint Canonicum impedimenis tum , ob quod Ordinandi a suscipieno se dis ordinibus repelli debeant , statimis denuntient

I6i8. tit. 8. cap. q. praecipit , ut Ordiis nandi teneantur Parochum suum anteis adire, eurareque, ut populo suo ad Mi Lis sarum solemnia quodam die Dominico, si vel sestivo congregato , idipsum denun-ri eiet, ut si quis sit, qui contra natalia, ,, aetatem, vel mores ipiorum quid habeat, is Passori suo quamprimum indicet : litteis rasque testimoniales ejusmodi publicati , , nis fidiae , & nullius impedimenti r is perti secum deserat M. Post haee exprimit illos , qui ordinari prohibentur, atque inter alios qui ru-

, , des , dc ignari sunt: Qui lapsi sunt post ,, Ordinem suscentum : Ebrietati, gulae, se aut impudicitiae dediti : Qui in adol

is scentia moechati fuerint se. Haec Synodus vo ins, ut Ordinandi Parochum proprium adeant , eurentque ipsi ut nomina sua per Parochum proponantur, hodiernam sere praxim expresst . Neque enim solent hodie nomina ordinandorum ab Episcopo ad Parochum mitti, imo frequenter ipsi Ordinandi usque ad extremos dies Ordinationem praecedentes, plane ign

ti sunt Episcopis , sed ipsmet ordinandi nomina sua in schedula deseripta publice proponenda Parocho exhibere r Neque etiam Parochi Testimoniales de inquisiti ne, aut publicatione facta ad Episcopum mittere , sed ordinandis simplex publieationis factae testimonium dare solent; quod ips postmodum Episcopo exhibent , uti etiam dicta Synodus fieri vult.

XXVII. Dubium tamen non est , quin convenientius , & Decreto Concilii Tri- demini conformius esset , ut Ordinandi uno ante ordinationem mense Episcopum adirent , & nomina sua darent , ac tum Episcopus nomina ipsorum ad Parochum, aliumve, quem huic rei aptiorem novisset, publicanda mitteret , eum obligatione devita, ac moribus Urὸ inandorum diligenter inquirendi. XXVIII. Hoe interim ex Synodis allegatis constat , scopum harum denuntiationum , seu proriamationum et se , ut etiam populus de vita, ac moribus ordinandorum testi-

283쪽

testimonium dare queat . Quare populus Ecclesa, ut hae pia eo oris easti satione, subinde monendus, ut libere Par ho aliis- & poenitentiae operibus, a Deo dige i Eeve, quibus magis opportunum videbitur, clesiae Ministri impetrentur ; ideoque iam pandat, si quae vitia ordinandorum nove- pridem in Ecclesia institutum , extra haeerit; ollendendo quantum malum populo, Ieiuniorum tempora ordinationes fieri noti& Ecclesiae ex indignorum ordinatione poste ἔ adeo ut eontrariam eonsuetudinem immineat; quodque iis an ipsis imputabi- tamquam abusum, & corruptelam iam priutur, si vitia ex humana aliqua considera- dem reprobaverit Alexander III. seribenstione , vel timore celantes, inidonei aut ad Episcopum Hersordiensem in cap. SAHEvitiosi ordinentur. M De temporibus ordinat.

XXIX. Insuper Measione huius publi- XXXI. Post haec Synodus Tridentina

rationis nominum ordinandorum , Paro- Sess. 23. cap. 7. De Reformat. Antiquorum chus excitet populum, ut specialiter oret, Canonum veltigiis inhaerendo , decernit , quatenus Deus dignos mittat operarios in is ut, quando Episcopus ordinationem famessem suam , & ordinandis ministerium is cere disposuerit, omnes, qui ad sacrum suum adimplendi gratiam infundere di- is mini iterium accedere voluerint , seriagnetur. D quart1 ante ipsam Ordinationem , vel Hae de musa S. Carolus in suo Conci- is quando Episcopo videbitur , ad ei vitatio Provinciali II. tit. i. Decreto a I. iussit, o tem evocentur. Episcopus autem Sacer

ut Dominico die, qui stata quatuor tem- is dotibus, & aliis prudentibus viris, pe- porum jejunia , quibus ordinis Sacra- ritis divinae legis , ae in Ecclesiasticisis mentum administratur, antecedit, ParO- is sanctionibus exercitatis , sibi adstitis , is ehi in sua unusquisque eorum Parochi Ordinandorum genus , personam , aeta-ἡ li Ecelesia, supplicationes , litaniasque , , tem, institutionem , mores, do trinam, se pie ae religiose , vel intus habeat , vel ,, & fidem diligenter investiget , & exa is prosequente fidelium multitudine foris is minet , .se Eeelesam sicut moris , obeat ; ut Dei, Hoc Decretum desumptum est ex Conais Sanctorumque ope implorata, tum Epi- cilio Nannetens in Can. QUANDO Ddi. 1 o seopus in eorum delectu, quibus ordi- atque conformiter ad hoc Decretum , s ,, nes conseret, Spiritus Sancti lumine il- lent Ordinandi in seriam 4. aut s. anteis lustretur : tum illi quibus conseruntur, diem ordinationis evocari ad civitatem is in vitae sanctitate, doctrina, religiosisque Episcopalem , ut ibidem examen subeantis virtutibus proficiant se. ad praescriptum Concilii Tridentini. Quoad Et rursus eiusdem supplicitionis indi- aetatem dissicultas esse non solet; haee enimeendae meminit in Coneilio Mediolanensi extracta ex Registro Baptismali facile proia

IV. pari. a. tit. 8. Impedimento irretiti hi bari potest. funt; monetque iterum, populum ad oran- XXXII. Circa institutionem , mores , dum esse excitandum , atque preces publi- ceterasque personales qualitates ordinanda- eas instituendas, quibus unusquisque se- rum, major dissicultas etl; hleque diligenis cum mente reputans, quam pauci opera- tior atque exactior requiritur investis tiose rit in mese multa sint, hoc Deum.toto atque circumspectio.

is corde exoret, ut qui Dominus est mes In ξrimis eorum, qui in seminariis EpNis sis, ipse mittat operarios tu me bem suam scopalibus educantur , si Episcopus eam , o Quod ut eo nomine Deum p quae necessaria est, in visitando, ae curarib, , pulus supplex saepius oret; id illum sn- ω suo Seminario curam impendat da is gulis Dominicis diebus per mensem an- qua infra titulo XI. poterit aliqualem n se te sacra ordinationis tempus , crebra titiam habere: multumque indubie hὶ eadis eohortatione Parochi intra Missarum s. iutorii habebit Episcopus, si eruditum, is lemnia praemoneant, , . pium, atque in disciplina Ecclesiastiea exet XXX. Ad haee merito monebunt Paro- citatum seminarii sui Rectorem adeptu chi in promulgatione ieiuniorum quatuor siti qui convenientem de sanctitate, atque temporum, ea potissimum instituta esse ab morum integritate in Ordinandis requisitann- pen Tom. II. M m ideam

284쪽

ideam habeat r euius testimonialibus litteris de moribus ordinandi seeure fidem adhibere queat.

XXXIII. At illorum, qui vel in Academi is , aut parentum domibus hactenus habitarunt ἔ atque antehae Episcopo parum noti fuerunt , maxima saepius oritur dissicultas ; ut de moribus vitaeque integritate Episcopi sum eienter initruantur , ut secure ipsis manus imponere possint. Neque enim similes alia solent aclferre

morum vitaeque recte actae argumenta, nisi vel Praesidum seu Rectorum tuorum respective Collegiorum, aut Parochorum testimonia ; quibus hi testantur , ordinandos esse tales quoad mores & vitam , ut eos ad ordinem suseipiendum ea paces iudicent. XXXIV. Uerum quid ex his testimoniis securitatis ordinarie habere poterunt Epi- scipi, nisi apprime noverint, Praesides aut Parochos esse tales , qui ejus sint eruditionis, prudentiae, & pietatis, ut merito confidant, quod nulli hujusmodi testimonia. les sint daturi, nisi iis quos sciunt qualitates ordinibus sacris necessarias habere Alias quis nescit, quam fragile saepe stargumentum, quod hujusmodi litteris testimonialibus innititur Quis enim ausi negare , plures ho8ie iuventuti formandae in Collegiis Aeademicis praeesse; itemque Parochos quam plurimos, qui aliam eamque multo inferioremae viliorem, imo plane diversam de morum integritate vitaeque sanctitate in Ordinandis requist 1 ideam habent, ab illa, quam in Sacris Canonibus , & suo Pontificali Ecclesia expressit Nonne plures videmus huiusmodi iuventutis Μasistros, omnibus passim ad Saeros

Ordines litteras testimoniales annuere, m do annorum trium aut quatuor studium

persecerint, & saltem ab exterioribus gravioribusque eriminibus se continuerint; parum attendentes, num ea sint vitae morum-rue integritate, quae Ministrum Eeclesiae

XXXV. Frequenter nee certius de omῶinandorum Regularium meritis & idoneitate ad Saeros Ordines requisitis , argumentum habebunt Episcopi ex testimonio

Superiorum.

Quam multos enim videmus Monasteriorum praesertim eorum , quae ex Missarum honorariis victitare solent, Superi res, qui suos Religiosos, mox ut debitam

aetatem attigerint, ad sacrum etiam Pr sbyteratus ordinem mittunt ἔ atque testiis moniales litteras coneedunt Cum tamen

certum sit, nee ipsi dubitare possint, quin in omni communitate snt , qui non ita pietate ae castis moribus sunt conspieui ,

ut praeelarum bonorum operum exemplum& vitae monita ab iis possint exspectari ;quemadmodum in promovendis ad Presbyteratum requirit Synodus Tridentina Seg.

23. cap. I . De Reformat.

Certitudinem de idoneitate ordinand rum ex testimonio huiusmodi nullam sibi formare potest Episcopus, ni credat, omnes in Monasteriis illis professos , ubi aetatem legitimam attigerunt , e1 pietate & castis moribus esse conspieuos, ut Sacris initiari

queant.

Hoc expendens Hallierius dieere non dubitavit: Non adeo Superiorum Regula- ,, rium fidei eredendum est , ut quos illiis tamquam dignos obtulerint, absque ullo,, alio examine, atque discussione ad Saetosis ordines Episcopi recipiant maxi- is me cum notum si, inquit, totius Μ is nailerii interesse , ut quam plurimos omis dinibus Sacris initiatos habeat; & Deileis probi etiam & boni , insist hominibus

is omnibus cupiditate ordinis sui gloriam is promovendi qu 1 Regulares pnae cete- is ris maxime flagrant, quod ordinis sui se amplificationem & ornamentum ad Dei se gloriam , & Ecesesae utilitatem spectare se praesertim arbitrentur sicile, inquam , is hae cupiditate ducti abripiantur , ut te vius de suis censeant, quam par sit, &ri in pondere, & pondere iudicent suorum is industriam, ae dotes magnifice ; Saceris dotii, & reliquorum ordinum Ecesesa-

,, sticorum dignitatem tenuiter aestiment,, . De SS. ordinat. in append. ad sect. I. 3. 3. XXXVI. Haee satis probant, quam leviter procedant Episcopi ; quantoque perbeulo quas ultro se exponant, manus cito aliquibus imponendi, oeeommunicandi pe eatis alienis , qui nulla praeui1 de Ordinandis, eorumque Superioribus, & Praefectis inquisitione , omnes, quantum ad N

res vitaeque integritatem , & callitatem ,

285쪽

tamquam sat probatos admittunt, qui qualecumque suorum Superiorum , & Praesectorum testimonium adserunt; tametsi sciant, aut facile scire possint , quam hi saeiles snt in dandis huiusmodi testimoniis. XXXVII. Examen vero Ordinandorum, eoram Episcopo circa scientiam , sere uni-ee in litui solet: idque non raro sat perfunctorie, propositis per Examinatores quaestionibus nonnullis sterilibuς ae speculativis, v. g. quot sint filiae superbiae; quot partes potentiales temperantiae, aliisque similibus; quem examinandi modum pro merito ex1-nitat eruditus auctor notarum in Ddi tim 26. iij. 13. S. Gregorii Nota 4. additque: Censerem primo quidem inquirenis dum esse de moribus, tum de pruden- tia, de sensu communi , an sciendi mo- is dum habeant, an lectioni Scripturarumis Sacrarum vacent, quodnam sit eorumis Canonum studium, an sint & doeeri , is & docere habiles,, Hie examinandi modus si eonseratur eum his , quae in Concit. Mediol. V. pari. I.

rit. 2. De examiuandi ratione, a S. Carolo traduntur, apparebit, examinandi rationem ibidem praescriptam, non esse a modo examinandi iam descripto multum diversam ; atque inter alia vult de omni ordinando inquiri ; an in orationis sanctae studio sit usque versatus uibus meditationibus instructus Deum tacitus oret ὶ Qui orationis modus ui illius fructus, quaeve utilitates uot quibusve partibus illaeonstet Quae regulae praeparationis ad orationem ἐXXXVIII. Deinde in examine ordinan8orum in Presbyteros inter cetera haee

sigillatim studiose perquiri voluit. An pie& fideliter in ministeriis anteactis se gesserint ὶ An spectata pietate, atque eastis

moribusὶ An praeclarum bonorum operum exemplum, & vitae monita ab eo expectari possint Post haee nonnullis inquirendis ei rex Sa- erificium Missae propositis , subiungit et

M Cum vero a ceteris omnibus , ut prae-

,, scriptum paulo ante est , qui Clericaliis militiae adscribuntur, de vitae spiritualis

si sanctiorisque institutis , atque exercitari tionibus perquiratur , tum maxime abis iis, qui vel Sacerdotio initiantur ... AIX. De Saremmio ordinis. 1 3 is quibus omnibus , & singulis , eum alis examen Veniunt, praeter cetera, quae adis sanctae spiritualis vitae usum pertinent , is ea maxime explorentur , quae de orandiis modo , deque omni sanctarum medita is tionum coelestiumque eontemplati numis exercitatione ab aliis, qui in eo genere,, religiose se exereuerunt, tradita sunto. XXXIX. Ut autem Examinatoresse eertam sibi formulam propnnmt . inquit is qua illorum, qui examinantur & litte. ,, rarum doctrinam, & vitae Cleri ealis diis seiplinam, & rei Eeclesiasti eae peritiam, , experiantur, in omni experimenti, exa.

is minisve ratione, saeris Bibliis, Catechi is smo Romano in primis, Concilio Tri- ,, dentino , sacrorum Canonum Decretis , ,, & aliis Pontificiis Constitutionibus, Syinis nodisque tum Provincialibus, tum Diceisse eesanis utantur, unde suas interrogati is nes hauriant, quibus, prout est illorumis ingenii raptus. explorent eorumdem &,, scientiam, &Eeclesiasti earum rerum n is titiam atque usum, , Synodus Tridentina Seg. 23. east. 7. De Reformat. requirens ab Episcopo assumendos in Examinatores, Uiros prudentes, peritos divina legis, ae in Ecclesiasticis Ianctionibus exercitatos, nonne sat ins nuat, iahisce praecipue examen Ordinandorum in stituendum ἐXL. Interim ex hactenus dictis non dis. ficulter intelligitur, quam parum iuvare possit examen unius mediae aut etiam integrae horae , ut plena ae eonveniens de ordinandorum rapacitate, & idoneitate hauriatur notitia ; quamque temere ad ordinationem vi hujusmodi examinis procedatur, nisi Episcopus iam praevie ei rea Ordinandos se informaverit ; aut saltem eam habeat seeuritatem de Praesectis, ae Directoribus Ordinandorum, ut merito horum testimonii ς deserre queat. .

XLI. Ut autem se ad saeros ordines melius praeparent, magnique diseretione se adstringant, voluit S. Carolus in Concilio Mediolanensi IV. pari. r. iit. 8. ut Su is diaconatum suscepturus, quo diligentiusis Vitae perpendat rationem, eui se, illumis suscipiendo, sanae obli ringit; ae proinis de de re tota aeeuratius deliberata, pu- riori mente, ardentiorique animi voluα-

286쪽

x ε Iur Ecclesiasi eum inminum.

o late , ad rem tanti momenti aecedat , is priusquam eo saero Ordine initietur, ad ,, aliquem semotum locum adeat , ubi ab is omnibus euris & oeeupationibus liber, is cum omnis anteactae vitae suae diligentio eonscientiae discussione peccata rite conis fiteatur e tum in salutaribus meditati is nibus, aliisque spiritualibus exercitati is nibus totus versetur , duee & modera- ω tore sibi adhibito, religioso viro, earumis usu perito , quem Episcopus in primis is probarit ,,. In illis autem , vel mense , vel IO is glori, breviori ve tempore persistat, prout is de moderatoris consilio Episcopus expe- is dire censuerit . Quas item exercitati m nes , eodem praescripto , & modo , eo M tempore Diaconi , cum ad Sacerdotiis, gradum accessuri sunt , pie ineant aem praeitent m. Haee spiritualia exercitia plures Synodi Belgicae etiam praescribunt ; & signanter Synodus Namurcenss anno I 6 39. tit. 8. p. I. decernit : ante quemlibet orditi nem Maiorem quilibet ordinandus in is loco aliquo a secularibus remoto , peris novem dies continuos exere itiis spiritua-M libus se fideliter probet , ibique antea- is Elae vitae exomologesim faciat , & perti sacras meditationes , & pias orationesis Dei voIuntatem exquirat, & ad Sacrum se ordinem suscipiendum se praeparet,, . Sed quia illa pietatis exercitia multum dependent a pietate, & prudentia Direct ris , hine merito addidit S. Carolus , ut agantur sub Directore, quem Episcopus inprimis probarit.

CAPUT RDe Ordinum Interilitiis.

i. ordinum inteUtitia olim nota. a. Adhibita ut ordinandi probarentur. 3. Varia circa moram temporis, qua inter cedere debebat , Ecclesiarum discia plina. 4. Antiquitus etiam necessaria erant inter

3. Ordines etiam unores non eonferebam

tur , nis illi, qui actualiter fumctiones erat peracturus ἰ nec duo endem simul eonferri poterant. 6. Interdum quis, omi'sso Oidine Minore , scipiebat Maiorem p nec tamen per

saltum promotus censebatur. . Hodie ordines Minores requiruntur a te Maiores , non tantum ad proba

rionem ς sed quasi ad integritatem indinis. S. Oriunes Minores hodie eonferuntur , ILeet ordinatus numquam fans ionibariliorum sit πρlicandus. q. Si quis, ordine Minore omisso, ad m--rem fit promotus, dicitur promotus

per saltum ; or deber omissus fur

pleri. Io. Quaeritur quo tempore invaluerit necesseras praemittendi sacris Ordinibus Minores Ordines. II. Minores Ordines non requiruntur pro validitate superioris ordinis. I 2. Optat quoque hodie Ecclesia , ut Ordia nati ineumbant aliqao tempore Mianoribus ordinibus , priusquam σd

Maiores promoveantur.

I 3. Inter Meros Ordines requiritur intersi

tium unius anni.

I . Annus non intelligitur Ctillis , sed Eechsasicus. rue. Episcopus, o Capitulum, Sede vacam te , possunt dioensare. io. Discopus ordinandum vigore Dimisy riatium non potest dispensare. 17. In hae dispe atione praecipue attendendum , num Ordinandi sint fu

eienter probati.

I 8. Quomodo in pluribus hodie dispensendi

ratis obtineat .

x q. Duo Sacri ordines nee ex dispensatisve Episcopi kni eodem die conferri possunt.

eto. Ordines Satri extra statuta tempora , nec dispensante Episcopo, conferendi. a I. Cerollarium ex praecedentibus.

I. Λ Ntiqua Ecclesiae Iex est , ut uno

inferiore ordine suscepto, aliqua temporis mora interponatur, priusquam adulteriorem astendatur; neque e Laico mox

ad supremum Sacerdotii gradum quis s

287쪽

PARs II. S E c T. I. T I T. blimetur , sed gradatim a minore ad maiorem p scendat. II. Unde in Concilio Sardicens Can. Io. Hosius Episcopus dixit: Hoc quoque ne- cessarium existimo, ut eum omni cura,

is & omni diligentia examinetur ; ut si is quis dives, vel ex soro Scholastieus Epiis scopus fieri dignus habeatur, non prius is constituatur , quam Lectoris & Diae is ni, & Presbyteri ministerium peregerit: is ut in unoquoque gradu , si dignus exiis stimatus fuerit , ad Episcopatus fastiis gium per progressionem possit ascende- , , m. Habebit autem uniuscujusque ordiis nis gradus non minimi sei licet temporis is longitudinem , per quod & fides , &,, morum probitas, & constantia, & mo. deratio possit cognosci , & ipse divino,, Sacerdotio dignus exiit matus maximum is honorem assequetur M. Haee temporum intervalla, quibus in inserioribus Ossetis est sistendum, antequam ad superiores ascendatur , posterior aetas Ordinum interltitia nuncupavit. III. Circa moram temporis, quae inter haec temporum intervalla intercedere debet, licet non eadem semper Sc una suerit omnium Ecclesiarum disciplina , illam nihilominus , quae ab Ecclesia praescripta erat, religiose seruandam esse, tam Pontifices, quam Concilia frequenter sanxerunt; quorum plura Decreta reseruntur apud Gratianum Distinct. 77. IV. Nee tantum inter Saeros sive maiores, sed & minores Ordines , haec temporum intervalla reliqiose servabantur ;uti ex relatis meretis apud Gratianum

videri potest; imo ipsa quodammodo temporis illius disciplina aliud fieri vix pe

mittere poterat.

V. Pristinis enim illis seculis, nemo etiam minore ordine initiabatur , nisi ut illius functiones aflualiter exerceret, & tamquam Ostiarius v. g. aut Acolythus Eeclesiae ministraret. Et cum singulorum ordinum essent diversae lanctiones, nemo eodem tempore duobus initiabatur; quia inconveniens visum fitillet , duobus Urdinibus aliquem insignire, qui non nisi unius Ordinis sunctionibus esset applicandus. VI. Quare ea erat uniformis omnium Ecclesiarina praxis, eaque multis seculis IX. De Suramento ordinis. 27 invariata, quod ordinum etiam Minorum collatio eum duntaxat in finem fieret , ut quis iunctionibus ordini annexis applicaretur ; si vero iudiearetur aliquem alti rem ordinem mereri, nec in Minore esse probandum , Minor ordo omittebatur ἔeodemque omisso ad Maiorem promovebatur; neque taliter promotus dicebatur per saltum promotus; aut ordo omissus musis quam in superiore ordine suscepto ministrare posset , suppleri debebat ; quemadmodum late , & solide probat Morinus De Sacris Ordiuationibus pari. 3. Exercit. II.

VII. At recentior ae moderna disti plina Ordines inferiores non tantum requirit , ut quis eorum iunctionibus applie

tur, & insiliat ; sed insuper ut necessario prae requisitos ad majorem ordinem ; ita ut ordini superiori aliquid quasi deesse videretur, si omisso inferiore, esset collatus. VIII. Hine si etiam Ecelesiae necessitas aut utilitas postulet, ut quis simplex Clerieus repente ad Sacerdotium promovea

tur; sciaturque , illum numquam inferiorum ordinum iunctionibus applicandum , nihilominus omnibus inferioribus ordinibus erit initiandus, quantumvis eodem die, antequam Sacerdotio initiari queat. IX. Et quidem si, vel uno omisso, pr

moveretur , per saltum promotus temere

tur; atque de hujusmodi promotis agitur sub titulo Deeretalium De Curio per Diatum promoto , & in Concilio Tridentino Sessi. 23. ωρ. r . De Reformat. ubi dicitura Cum promotis per saltum si non miniis straverint , Episcopus ex legitima causa se possit dispensare se: nimirum ut in oris dine suscepto miniit ret , postquam ordinem omissum susceperit; uti colligitur ex cap. Unico M De Clerico per saltum proin

P X. Quamvis invalida non si sacro.

rum ordinum susceptio , etiamsi iis non praemittantur Minores ordines, e stat i men eum graviter peccare, qui in Ecel sa Latina eos omitteret. Quo autem tempore hodierna neceIstas praemittendi omnes quatuor Minores ordines susceptioni sacrorum ordinum invaluerit , & quae eius inducendae suerit oceasio , vel iundamentum, non omnino constat.

Illud

288쪽

1 8 Iur Ecclesias cum Universam. Illud admoὁum verisimile est multum ad eam persuasionem contulisse Epiliolam Dee retalem ab Isidono vulgo Mereatore eonfictam, & Caio Papae suppostam, quae

extat integra tom. I. Conciliorum Generat. colum. 92 I. ubi in margine notat Lab. eus: Suppost a ab Uidoro Mercatore.

In hae ficta Deeretali sub nomine dicti Pontificis , ab omnibus se rei mandatis , tit ad Ordines Eecloasicos se ascendant , .n Ecclesia cui ordinari merentur ; id es, squis Episcopus esse meretur, sit primo Osi rius, deinde Lestor, e. Hoe fragmentum sub nomine Cati Papae Deereto Gratiani insertum Distin. 77.

n. I. tamquam authenticum passim receptum fuit , creditumque quod etiam a primis Eeelesiae seculis , ordines omnes , etiam Minores , reliquis essent praemittendi . Quin & sensim auctoritate hujus Deiseretalis creditum fuit , superiorum ordinum validitatem dependere a suseeptione inferiorum, etiam Minorum ordinum: aetandem constitutum, & receptum fuit quod promotus ad superiorem ordinem , omisso vel uno ex Minoribus censeretur promotus per saltum , eoque titulo irregularitatem contraxisset.

Hine indubie profluxit deploranda hodierna disciplinae Ecelesiasticae ei rea Min res , imo & sacros Subdiaconatus, & Diaconatus ordines collapsio.

Effectum quippe inde est, ut hi ordines

non suscipiantur , ut ad eos promoti sunctiones eorum obeant , atque per eorum Ordinum exercitia probentur , ae idem

probati ad altiores promoveri digni inveniantur , uti aetate Patrum , & vigenterristina disciplina fieri consueverat : seduntaxat ut quasi quidam ritus ad validitatem Presbyteratus, aut Episcopatus spectantes.

Idipsum circa alia plurima disciplinae puncta , & opiniones a Canonis is , &Theologis communiter hodie receptas occasione fictarum Deeret alium eontigisse, in decursu hujus operis notatum est. XI. Ceterum quatuor Minores Ordines ex Christi instituto non requiri pro in t gritate , aut validitate Superioris ordinis

indubitatum est: quandoquidem pluribus seeulis non omnes hi ordines noti fuerint in Ecclesia Latina , nee etiam hodie sint

in Erelesia Graeca. Quod igitur num. ς. observatum est, quod Synodus Tridentina Sest. 23. cap. Ig. de Reformat. permittens Episeopis dispensare eum promoto per saltum , modo in Ordine suscepto non ministraverit, loquatur etiam de promoto , vel uno Minore ordine omissio, quodque hic ordo omissus supplendus sit , dieendum eli Synodum inhoe processisse conformiter ad opinionem , & praxim eo tempore in Eeelesia Latina

receptam .

Xl L. Verum tametsi hodierna disciplinaeollationem in seriorum ordinum praerequi rat, tamquam partes quodammodo integrales ordinis superioris, nihilominus etiamnum hodie optat Ecclesia , ut ordinibus

illis insigniantur , qui functionibus ordinum illorum incumbant, atque certo tempore in illis probentur , priusquam ad al

tiores assumantur.

Quid Synodus Tridentina , ae Synodi Belgieat de intersit iis inter Minores O dines servandis dixerint , sufficienter expositum est supra pari. I. rit. I. cv. a. quare

hie duntaxat de luterstitiis servandis inter Saeros Ordines dicendum. XIIL Synodus Tridentina Seg. 23. cap. I 3. De Reformat. ait: Pmmoti adis Sacrum Subdiaconatus Ordinem , si peris annum saltem in eo non snt versati, adis altiorem gradum , nisi aliud Episcopo

is videatur, ascendere non permittantur ,, . Et cam agens de assumendis ad Omdinem Presbyteratus, ait : Et hi sintis qui non modo in Diaconatu ad minusis per annum integrum , ni ob Ecelesia is utilitatem ae necessitatem aliud Epist D po videatur, ministraverint is &e. Itaque ex dispositione Coneilii Tridentini, eui praxis hodierna Eeelesiae est mn-sormis, inter Sacros Ordines requiritur ut minus unius integri anni interstitium. XIV. Annus hie non intelligitur ei vilis constans integris duodecim mentibus ; sed Ecclesiastieus , verb. gr. a vigilia Paschae huius anni usque ad vigiliam Paschae anni sequentis; tamets eontineteret, ob mobilitatem sesti Paschalis nondum duodeeim integros menses a susceptione ultimi ordinis

289쪽

Saeti eminisse r quemadmodum tommuniis ter tenent Canoni istae, uti videre est apud Balbosam De Poteliate Episcopi pari. 2.

XV. Tribuit autem Synodus Episcopis potestatem dispensandi super his interstitiis, modo id utilitas ae necessitas Ecel si ae suae dispensationem postulent. Hane eamdem potestatem esse penes Capitulum , Sede vacante ; eo quod in iurisdictionem Episcopi iaceedat, & haec dispensandi auctoritas iurisdictionis Epistopalis esse censeatur ἔ uti & in Vicarium Capituli , observat Barbosa loco eitatonum. 6. quotidiana praxis ostendit. XVI. Episcopus autem, eui vigore litterarum Dimissorialium lacta est patellas aliquem sibi non subditum ordinandi , i, tum ordinare nequit non observati x interstitiis , nisi proprius Episcopus dispensaverit , ge in litteris Dimissorialibus id expresserit. Illa enim Episcopus eum tantum possit in hune non suum subditum potestatem exercere vigore litterarum Diminsorialium, tenetur ejus tenorem Observare,

nec quidquam sibi arrogare potestatis ultra illam, quae litteris expressa est. XVII. rro quia haee isterstitia iam pridem , uti & hodie praescripta sunt , ut ordinandi in functionibus inseriorum Ordinum probentur , atque ex eorum recta administratione pateat , num ad altiorem gradum promoveri mereantur, iuxta illud Apostoli de Diaeonis Tim. cap. 3. Uers. II. Qui enim,be ue mini seraverint , gradum bonum sibi aequirent, praecipue hic attendendum erit Episcopis , num promovendi ad sacros ordines sint susscienter probati. XVIII. Quid enim si per psures annos in Seminariis , aut Collegiis Aeademicis fuerint versati I seseque idoneos ad saeros

Ordines etiam Presbyteratus multis argumentis probaverint , tametsi vel ob des flum tituli , vel ob aliam rationabilemeaulam , suseipere ordines saeros distulerint ὶ eum his indubie facilius Epistori dispensare poterunt : eo quod finis interstitiorum iam haberi supponatur . Aecedit quod eum hodie Subdia eonatus lanctiones ad solam publieam in Missa solemni Epistolae decintatio aem , & Diaeonatus aἀIX. De Sacramento ordinis. 279 Euangelii decantationem pene sint redacta . nulla aut admodum exigua hodie haberi potest probatio capacitatis, seu idoneitatis pro Ordinibus Superioribus ex functionibus Subdiaconatus , vel Diaconatus , quae non eadem a Clericis , aut Theologis iaseminariis Episcopalibus , vel Collegiis Aeademicis studentibus , & nondum histe ordinibus insignitis, haberi queat. Igitur praecipua cura Episcoporum in conserendis ordinibus , & in dispensando super interstitiis esse debet, ut intelligant, an ordinandi satis sint ipsis quocumque modo probati; ut secure eis manus imp

nere possint.

XIX. Dispensatio Episcopalis super interstitiis non eo usque tamen se extendere

potest , ut nullum intes ordinem sacrum jam susceptum , & suseipiendum temporis intervallum interoedat, eodemque die plures conserantur: quia Synodus Tridentinacitatis east. Ir. expresse deeernit Duo is Saeri ordines non redem die, etiam Reis gularibus conserantur, privilegiis ae in- dultis quibusvis eoncessis, non obstantiis bus quibuscumque D. XX. Ad haee ad Subdiaconatum, nisiis in uuatuor temporibus , aut Sabbatois sancto, vel Sabbato ante Dominicam deis Passione , nulli Episcoporum , praeter quam Romano Pontifici , licet aliquem D Ordinare,, . Cap. 3. - De Temporibus Ordinat. Quod de Subdiaconatu . dieitur iahae Deeretali, id generaliter de sacris O dinibus asseritur in cap. q. - eod. Verum notandum has Decretales en

Alexandri III. qui sedit sub medium se- euli x M. quando Pontifices plurima sibi

reservare coeperunt, quae prioribus seculis, Iraesertim ante invectas falsas Decretales, receptum Gratiani Decretum omnibus Episcopis erant communia, ut iis pro utilitate , vel necessitate suarum respective

Eeelasarum uterentur.

optandum esset, ut per has similesque reservationes labentibus seculis inductas ea nonicae disciplinae firmata esset observantia,& rarior ab ea recessus haberetur , ut omnibus appareret has reservationes effeinductas , ut Canonum fidelior haberetueeustodia, & rarior eorum relaxatio.

XXI. Itaque eum Episcopus extra sta

Iura

290쪽

13-, Ius Ecclesiasti m inrversum.

tuta haee tempora ordines saeros conserre nequeat ; ae insuper vetitum sit , eodem die duos saeros Ordines dare , consequens est , quod non obstante Episcopi dispensatione, debeat is, qui uno ὸ te horum temporum ordinatus est , ex spem re alterum proximum tempus ordinationum, ut ulteriorem susci re possit. Hinc moris est, ut reeurrant ad sedem Apostolicam pro speciali dispensatione, qui vel extra statuta tempora ordinationum ordinari volunt, vel uno eodemque plures sacros ordines suscipere intendunt.

CAPUT VI.

De Titulo ordinationis.1. Ecclesia , cui in Ordinatisne Clericura cribebatαν , olim dicebatur ejus

Titulus. a. Titulum mutare non poterant.

3. Ordinari sine Titulo, mat ordinari sine adscriptione alicui Ecclesiae. q. Ordinari ad Titulum , CT ad certam Ecclesam olim coimidebant. I. Titulus ordinationis olim publice coram populo denuntiabatur. 6. Disciplina haec nullum alitim Titulumaooscens duravit usque ad seculum x I r. 7. Concilium Lateranens loquens de Titulo , aliquam patrimonii mentionem primum fecit. 8. Concilium Lateranens pris nam diseiplinam Iabefactare non intendit. 9. Oetaso recedendi a pristina diisiplina ex mereto Concilii Lateranensis sumpta .ro. Verisimile dictum Decretum Titulo patrimoniali initium dedisse. II. Set si xi II. plane diversa de Titulo ordinationis idea a prisina invaluit; qtiae oe' hodie obtinet ρ12. Decretum Duodi Tridentinae circa TLtulum ordinationis . 3. SModus Tridentina Titulum patrim nialem duntaxat ut extraordinarium agnoir. I 4. D cius Tridentisa um vult in Tituisio filum attendi , an fulsciat ad

hi nestam fustentationem . II. Requirendo Titulum beneficialem unai Lit miseluam dif*liuam reducere. 16. Quomodo intentioni Maesiae non Iemper satisfaciant Discopi , ad Titulum beneficialem ordinantes. I7. Q d ratione aliquaudo magis satisfaciant , ordinantes ad Titulum patrimonii . 18. Quid nomine Beneficii Ne intelligatur' I9. Fundatio alicuius Missa quando pro Titulo semire pust: Zo. Quid veniat nomine patrimonii a I. Quomodo Beneficium censeatur vere σpacifee possderi, ut pro Titulo ammittatur P22. Quandonam patrimonium ficte possisa

23. CHi fiEhe patrimonium pro Titulo βρ- ponit, habetur pro Ordinato sine 1 L

a . Iuramentum ordinandorum de vera TLtuli pusegione. et . Quibus speciale periurii periculum im

mineat .

26. Ad occurrendum fraudibus circa ritulos patrimoniales , quid It erit S. Carolus 'χ7. Ut quis ordinetuν ad Titulum patrιmonii , non susscit habere patrem dia

28. Pater regi potes ad assignandum flis

Titulum. 29. Patrimonium assignandum super re teria.

3o. Requiritur Titutus si sciens ad fusentationem ordinandi. 3r. Quid susciσι aut requiratur, relinquiatur aeterminationi Discopi. 32. Magna requiritur in hae determinatione eirtvmoectio . 33. Periculosum aliquid generalitra pro Ti-ttili sis ientia determinare . 34. Nonnulti Episcopi lupo rigidiores . . 33. Quid in Totuli determinatione praecipue

attendensim P36. In Titulum Honoraria Missariam non imputanda. 37. Titulus alienari vetitus. 38. Iuramentum ordinandorum de non ali . naιione Titali.

SEARCH

MENU NAVIGATION