Jus ecclesiasticum universum antiquae et recentiori disciplinae praesertim Belgii, Galliae, Germaniae et vicinarum provinciarum accommodatum ... auctore Zegero Bernardo VanEspen presbytero, J.U.D.SS. canonum professore in Academia Lovaniensi. Tomus p

발행: 1766년

분량: 571페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

PARs II. sne T. I. TIT. X. De I regularitate, eiusque Speciebus. otΗaee igitur similitudinaria Bigamia, potius ex interpretatione Canonillarum, quam ex genuino Canonis sensu originem suam habere videtur, utpote qui ad sui temporis disciplinam respicientes , solam irregularitatem , non autem poenitentiam Bigamis infli Elam noverant, ac proinde reputabant voti fragos , dum ad elassem Bigamorum reiectos videbant , non in ordine ad poenitentiam, sed in ordine ad contrahe dam irregularitatem Bigamorum , Bigaemis comparari .MXXXII. Unde, &non mirum apud veteres, nullam huius B stamiae similitudinariae mentionem fieri. Monet Fagna ius ad cap. NUPER ia De B amis , nec hodie inter Doctores eonvenire , num hie dici queat Nigamia ς atque nonnullos credere hujusmodi votis agos nuptias contrahentes esse quidem irregulares , non ex ulla sp eie Bistamiae , sed propter praesumptionem incontinentiae , & ad maiorem sacri ordinis reverentiam : Alios vero amrmare , tales nulla ratione esse irregulares, sed solum suspensos tamquam notorie criminosos iae tandem concludit, sibi videri hane quaestionem sere esse inutilem; cum parum intersit , an ministrare, aut pnomoveri non polsint tamquam similitudinarii Bigami, an uero ut irregulares & suspensi; quandoquidem etiam inter omnes conveniat, Epist

pum super hujusmodi Bigamia dispensare. CAPUT III.

De Irregularitate ex desectu Natalium. r. me .rregularitas multis seculis inc

gnita .

2. Tem re Gratiam nondum noto fuisse

3. Non ubique eodem tempore rerema. . Innoeentius originem retulit ad secu

lum XI.

I. Circa secutam xl. plures Canones o Iiatura edita ad exclusonem illosisA

morum .

6. Ob Cieri inrent nentiam his Camnibus opus fuit οῦ π quare R7. Iure Decretalium Iιabilita irregularitas. 8. Primum actum fuit de exeludendis f-

Iiis Presbyterarum. 9. Tandem generaliter irregularisas exten ad omnes illegitimos. IO. Hae inestilaritas etiam hodie excludit

II. Prima inducta irremiaritatis ratio petita ex dignitate Sacerdotum. I 2. Secunda ratio ad remimendam quorum dam incontinentiam .

I. Tertia ob periculum incontinentiae in m iis , Ο successonis haereditaria. I Irresularitas hie tollitur per dispensationem ς π qualiter Di opus dispenset. II. In quibus solus Pontifex eum illegitimis dispenset. I 6. Non omnis species illegit;mἰtatis essaeque turpis ἰ Ο pro obtinenda dias notione species exprimenda. i7. Dispensatus ad obtinendum Beneficium,

unicum tantum potes obtinere.

18. Qui semel obtinuit di pensationem, deabet hiatus in secunda facere me

tionem .

iq. Dior alio restrinsenda ; nee compreti dii nisi expresta. 2o. Decialiter inordinatum est , ut Filius illesii mus habeat Beneficium in E elesia, in qua Pateν habuit. 1i. Decretum Comitii Tridentini circa eumdem Articulum.

22. Synodus Tridentina excludit filium , etiam a simplici Beneficis , quoa

Pater habuit.

23. Etiamsi persina media fuerit inter p trem , ct flium. 24. Non potes quo Amqtie modo filius ill gitimus ministrare in Delesa, in qua

Pater unquam Beneficium habuit. a . Nec ad hoc dispensatio quantumvis gemneraliter concepta se extendit. 26. Dispensario contra hoc Decretum haud facile annuenda.

27. Modus tollendi hane irregularitatem es

Religiosa Professo .a8. Ratio cur tollatur hoc modo irregularitas.

χρ. IIbsitimi in Religione Professe non egenν dispensatime pro sacris Ordinibus , secus si tantum set Novitii. 3o. Illegitimus per Religiosem Professionem non fit capax Pralatura.

312쪽

3ox Ias Delesasiem Universum. 3t. Solus Poni ex Me dispensat ς π quis Eta sit, haud eonstat; videtur non ubique

si mitis Paenitentiaria P eodem tempore , sed in aliis Ecclesiis ei-31. Per subsequens Matrimonium tollitur tius, in aliis serius introducta, & recepta. defectus natalium. IV. Innocentius III. primos hujus irre-33. Faltit, si inter Parentes tempore tan- gularitatis auctores videtur supposuisse V eeptionis fuerit impedimentum diri- banum II. & Synodum Pictavi ensem: An mens. dreae enim Lundensi Episcopo, ae Danorum Metropolitae, & suo per Septentrionem I. TN pristinis Conei liorum Canonibus, Legato, interroganti: Si Presbyterorum I. aut Ponti fieum meretis non legitur is filii sint indifferenter ad saeros ordines illegitimos ab ordinibus aut Eeelesiallieis functionibus seu ministeriis ob solum defectum natalium fuisse exclusos; modo ceterae dotes ad Sacerdotium requisitae ipsis non deessent. Nee enim parentum vitia aut merita, sed propria merita , aut demerita in assumendis ad Ecclesiae munia attendenda esse eredebant ; quemadmodum

multis Veterum Patrum testimoniis adstruit Gratianus Diss. 16. ubi pol quam Canoni primo praemiserat hoc quasi summarium , Pres terorum etiam filii ad sacra ustia non fiant admittendi, immediate post recitatum hune Canonem Concilii Claromontani sub Urbano II. Presbterorum filios a sacris istaris miniseriis rem emus , subiungit r

Sed hoe intelligendum est de illis , qui

se paternae incoutinentiae imitatores fuerunt. Verum si morum honestas eos commen-

, dabiles secerit, exemplis & auctoritatiis bus , non solum Sacerdotes sed summi ,, Sacerdotes fieri possunt ,, .l I. Uidetur ergo Gratianus supponere ,

quod filii illesitimi a saeris Altaris ministeriis non essent exeludendi , si paternae incontinentiae imitatores non fuerint i &Consequenter, quod solus natalium defectus neminem sacris Altaris ministeriis exclud ret, aut irregularem faceret.

III. Quidquid sit de mente Gratiani &disciplina eo tempore vigente, hoc sat eo stat , quod irregularitatem ex solo desectu natalium Eeeselia dudum ignoraverit , uti recte etiam notavit Christianus Lupus ν-. 3. Setit. pag. 79. Etenim, ait, in- ter Nicephori Consessoris Canones ha-M bemus & hune is . Qui ex concubiua, scorto , Digamis, aut Trigamis nati sunt ,

si virtutibus praediti apparearet, oe sint Sacerdotio digni, ordinentur . Extant Canones δomo 9. Bibliothecie sanctae.

Quando haec irregularitas primum indu-

promovendi , , respondit: De Presby- ,, terorum filiis, tam ex Decreto Urbaniis fecundi, quam ex Concilio colligitur Pi-- ctaviensi, quod ad saeros non sunt ordiis nes promovendi, nisi aut in Coenobiis, is aut in Canonica Regulari religione sue- rint conversati se . Lib. 4. Dc'. ii 8. Tam Canon Urbani II. relatus a Gratiano Cl. 37. Can. r. quam Canon Conisellii Pictaviensis relatus in Cap. I. MDe Filiis Presbtererum editi sunt ei rea finem seculi undeeimi ; atque ita ad illud tempus huius irregularitatis initia retulitavidetur Innocentius III. V. Hoc equidem non ambiguum est, in primis eirca haee tempora plures Can nes , nec non plurimarum Ecclesiarum statuta ad exclusionem illegitimorum edita

esse . Eo namque tempore ait Chriis stianus Lupus pag. 79. ) Duces & C ,, mites suos passim ex anelliis hastardosis violenter intrudebant in saeras dignita- , , tes, atque ita servili fimul & adulteri- ,, no tanguine foedabant Ecclesias. Adveris sum illos solemni iuramento se adstrinxe- se runt plura Capitula , de nullis deincepsis in suum Collegium admittendis Basa ,, dis , nullisque servis , nisi ex Eeelesiae se suae familia legitime natis ,, . UI. Ad haee constat , eo tempore vitio incontinentiae supra modum Clerum suisse infectum ; ae praesertim Anglicanum , uti patet ex ses. 99. tor. Paschalis II. sub idem tempus seriptis, ut & notat Vir

eruditus Franciseus Florens in commentario ad Cap. 6. De J ure Par natus , una observans plerasque Decretales , quae tum sub titulo De Cur eis coniugatis, tum sub titulo De Filiis Presbterorum extant, pertinere ad Angliam : Ex quibus colligi - ,, mus ait quamvis saepius in Anelia ,

is Conciliis, di Apostolicis Coastitutionibus

313쪽

PARs II. SEe T. I. TUL X. De Irregularitate, e usque Speciebus. 3o is prohibita fuerint Μatrimonia , vel po-

is tius contubernia eorum , qui in Saeris is erant constituti , praevalente tamen coris ruptela, non obtemperatum se.

Hi vero nefandi ae impudici Sacerdotes, omnibus artibus filios suos in Ecclesias, quasi jure haereditario intrudebant; fiebat lue tandem ipsum Dei Sanctuarium, qua

i haereditarium.

rum statuta , quae ad exclusionem illegiti. morum laeulo XII. & sub initium seculi XIII. condita sunt; nee non dubia occasione hujus irregularitatis Pontificibus proposita; atque i piorum Pontificum super illis responsa, ae signanter Innocentu III. in Cap. s. De Electione , in tertia collectione apud Antonium Augustinum , facile videbit, quod non videatur haec irregularitas firmiter & generaliter flabilita ante ultimam Decretalium collectionem factam & evulgatam auctoritate Gregorii IX. quae pro Jure communi Ecclesialtico,

uno consensu recepta fuit.

In hae Collectione Titulus i . libri ita inseribitur di De Filiis Presbterorum ordinandis vel non : At in prima Decretalium apud Antonium Augulfinum, additur: Nee in paternis Ecclesiis tolerandis . in quodam manu scripto legitur , uti notatur in margine Corporis Canonici editionis Antue

piensis apud Meursium t De Filiis Presbγ-

rerorum, O A Llis ILLEGITIME NATIs o dinandis vel non .

inseriptione ; hoe satis con: lat, primum ac praecipue in Conei liis actum fuisse de exeludendis filiis Presbyterorum ; ideoque mirum non est , si horum tituli inscriptio recipue meminerit . Ad haec expeditum est, maxime curae fuisse , ne filii Presbyterorum simul cum parentibus in eadem Ecesesia tolerarentur ; ad quod ipsa tituli inscriptio in antiqua Decretalium collecti

ne respexit.

Ponti fieum; nee non Canonibus Concili rum in Decretales Gregorii IX. relatis , patescit, non solum filios Presbyterorum& spurios; sed quoscumque illegitimos ta dem irregulares fuisse deel aratos. Ut fi-

,, iii Presbyterorum, di ceteri ex fornicatis.

is ne nati , ad sacros Ordines non prom is urantur, ait Cap. I. ia De Filiis Pro

Et in Cap. fio. eod. Archiepiscopo Turonensii scribit Gregorius IX. Nimis is in tua Provincia Ecesesiae deformaturis honeilas, ex eo quod filii Sacerdotum is & alii non legitime nati ad Dignitates, si & Personatus, & alia Benefieta euramis animarum habentia , sine dispensationeis Sedis Apostolicae promoventur,1. Imo etsi procreati essent ex legitimo Matrimonio; sed tempore illo, quo conj ges se mutuo consensu voto solemni eas li

tatis obstrinxerant, irregulares censentur . Cay. I 4. ia eod.

X. Nee tantum ad saeros Ordines, &majora Benefieta; sed & ad primam Tonsuram, Minores ordines, & simplicia quae eumque Beneficia, haec irregularitas paul tim extensa est ; uti expresse habetur ici Cap. I. De Filiis Presbterorum in VI. XI. Triplex huius inductae irregularitatis causa communiter a Canonii is post Glossam in Cap. m. De Filiis Presbtein rerum in VI. assignari solet. Prima petitur ex Saeri ordinis praerogativa seu dignitate , quam etiam tangit S. Thomas in IV. Sentem. Di i. 23. ara. II. quaeli. 3. Or-

, , di nati ait in quadam diguitate praeis aliis conitituuntur ... Et quia obscur ,, tur hominis claritas ex vittas Origine , ,, ideo etiam de illegitimo toro nati ais susceptione ordinum repelluntur A. XII. Secundam rationem iam pridem expressit in sua doctissima praefatione S Iuci Camutensis , dicens : Quidam Romani ,, Pontifices decreverunt, ne filii Presisteis rarum assumerentur ad Presbyteratum, is non quod personarum aceeptio apud Deum is alicuius si momenti : vel natura , quae is omnium par eli genitrix, ab aliquo pos- ,, si reprehendi, vel filius pro iniquitateis Patris condemnari Sed ad repriis mendam quorumdam Presbyterorum inisis continentiam, vel tutius muniendam ali

, , rum continentiam ,, .

XIII. Tertia ratio petitur ex inconti nentia , quae in filio timetur iuxta illud vulgare: Saepe Iolet limitis filius rise patri. Qua ratione utitur Sixtus V. in Conllit.

contra illegitimos edita de qua insta f. r.

314쪽

in verbis: Illisit me genitos, qui ut plurimum parentum vitia ct incontinentiam imitari flent, &c. Unde in formula dispensationis super hae irregularitate, iuxta stilum Curiae Romane inseritur haee elausula : Si ἐνδε paternae .ncontinentiae imitator non sit, sed bona conversationis σ vita. Addi merito posse perieulum successionis quali haereditariae in ministeria Eeclesiallica ; quam ad excludendos filios Presbytero-Tum ab omni Ecclesiastico ministerio nonarum eonsderatam fuiss); imo & primam uic irregularitati originem dedisse, salverisin te eli.

Xi U. Irregularitas haee tolli potest ,

Prina 3 per dispensationem . Unde S. Thomas verbis supra allegatis hanc exceptionem immediate subjicit: Nisi cum eis difpensetur ; Gr tanto es disscilior dispensatio,

quanto origo est turpior.

Iuxta hodiernam disciplinam quoad Minores Ordines, ae simplieta Beneficia Episcopus dispensare potest, Cast. r. De Filiis Presbterorum in V . ubi dicitur: Is qui ,, defectum patitur natalium , ex dispens- tione Episcopi lieite pote it si ei aliud ,, Canonicum non obsistatὶ ad ordines pro- moveri Minores, & obtinere Benefeium ,, cui animarum cura non imminet, dumis modo sit tale, super quo per ipsum Epiis scopum valeat dispensari ,, . Per finalem clausulam intendit excipere Beneficia, quibus non imminet quidem eura animarum ἱ sed tamen aliunde excepta sunt ; ut sunt Persenatus, aliaque Beneficia maiora , tamets curam animarum proprie dictam annexam non habeant ; ad quae Episcopi dispensatio se non extendit, Cap. fn. v. De Filiis Presbyterorum. Imo teste Rebuta in Praxi Benes. sta re r. titulo De Dispensatione super defectis natalium num. II. servat stilus Curiae ,, Romanae, ut Episcopus nullo modo in se Praebendis Eeeseliae Cathedralis dispen- is set cum illegitimo, propter honorem &is praeeminentiam illius Ecclesiae si . XU. Itaque quoad saeros Ordines , &maiora Beneficia, nec non curam animarumh1bentia , solus Ponti sex hodie dispensat , p. fm a De Filiis Presbterorum , &Cap. eod. in o. ubi verbis mox citatis suta licitur : Ad ordines quoque Maioresis vel Beneficia euram animarum habentia,

,, super quibus nequit Discopus dispensa- ,, re, sine dispensatione Sedis Apollolicaeis promoveri non potest,, . In margine autem notatur: In aliquot antiquis codiis cibus itar Vel Beneficia super quibus ne- ,, quit, absque illis verbis: Curam animaia se rum habentia 4. Quae lectio verior apparet ; cum multa sint Beneficia, quae curam animarum annexam nIn habent, super quibus Episcopus dispensare nequit. & eon. sequenter in illis Pontificis dispensatio requiritur.

XVI. Supra ex sancto Thoma intelleximus, dispensatione quidem hane irregularitatem tolli , addita hae cautione : Et tanto es docilior dispensatis , quanto origo est turpior. Puta, si adulterini fuerint, vel ex itupro, incestu, aut sacrilego actu nati, difficilior erit dispensatio, quam si ex simplici fornicatione . Id ipsum expressti non obscure Innoce lius III. in Cap. io. De Renunciati ne, ubi adducto loco Scripturae Exodi eam ro. Ego sum Deus zelites , Vindicaus pec eata Patrum in filios, usque in tertiam σquartam generationem , in his qui Oderunt me id est ait ι qui contra me pate ,, num odium imitantur is r Subjieit dein hane conelusonem eum subiecta moder tione : Unde patet, quod illis, qui pari terna vitia non sequuntur, propriae poseis sunt in talibus su tragari virtutes. illo is discretionis adhibito moderamine, ut in- , , ter Nothos & Maneteres, Naturales Sc,, Spurios distinguatur is .

Unde de Stilo Curiae qualitates spu-

,, rietatis veniunt in dispensatione expriis mendae, ali . qui legitimatio vel dispensa-- tio nulla est se: ait Rebuisus loco citato

XVII. Ad haee , quia haee dispensatio

tamquam a iure exorbitans restringenda est, uti loquitur Ponti sex in cap. i. De Filiis Presbterorum in 6. insertur ibidem , quod is ille, cum quo per Sedem Apostoli eam, , dispensatur, ut non obstante natalium is desectu valeat ad Beneficium , etiamsi is curam animarum habeat , promoveri :is nequeat praetextu hujusmodi dispensatjo- ,, nis, nisi unicum Beneficium obtinere,,

315쪽

XVIII. Rurius in eap. a. eod. in K. ex eodem iundamento declaratur, quod si eum aliquo a Sede Apolloli ea suerit dispens tum , ut non obstante hae irregularitate possit ad omnes Ordines promoveri, & Beneficium etiam eum cura animarum obtinere; si postmodum obtineat aliam dispensationem, ut duo vel plura Beneficia similem curam habentia possit recipere, & ea simul retinere, nisi rursus hic desectus fuerit expressus , & super eo dispensatum , haec secunda dispensatio nulla est , & nullius momenti, vel ut per subreptionem obtenta ; eum non sit verisimile Sedemis Apollolicam eum illo praedictum patie , , te desectum voluisse, si hoc fuisset ex- is pressum , eidem in pluralitate Beneficio- rurn hujusmodi dispensare,, . XIX. Ex eodem prinei pio recte inseri

Rebussus loco supra allegato num. 47.

is quod si Papa simpliciter diseenset , ut is ordines sumere possit, intelligatur deo Minoribus, non de Majoribus,, . Ulterius num. 48. quod dispensatus adis Ordines etiam Sacros, non censeatur di Dis penuatus, ut Beneficium habeat. Dispen- , , satus illegitimus simpliciter , ut possit se habere Beneficium, non poterit habere,, curatum ait Sebussus ibidem num. 3 r. is quia major idoneitas in illis requiritur: is ideo oportet exprimere in dispensationeis est praebendas & Canonicatas in Ecclesia

si Cathedrali ,, . Insuper A est exprimendum, quod etiam is Dignitates habere possit , alias dispensa-

,, tio non extend: tur ad eas di imo etiamsi

is expressum suerit, quod Dignitates obti- ,, ne re possit, adhue non poterit obtinereis Dignitates curatas: ideo hoc quoque ex- is primendum erit in dispensatione,,. Re-buisus idem num. 32.

XX. Si Beneficium sit stum in eadem

Ecclesia, in qua Pater ministrat, vel ministravit, id necessario exprimendum; eo quod difficilius dispensetur, ut illegitimus Benefic: um habeat in eadem Ecclesia, in qua Pater ministrat, vel aliquando ministravit. Quare & id ob specialem inordinationem in variis Canonibus & Pontificum Decretis vetitum fuit. In cap. l . v De Filiis Presbterorum , scribit euidam Innocentius III. Filiis Canonicorum Praebendaς in Van .EDen Tom. II.

Irregularitate, eiusque Speciebus sosis eisdem Ecclesiis conserti non sinatis ,

is quarum sunt Canonici patres eorum

Rationem notandam subjicit: Cum indose corum sit, ut in Altaris ossicio illegitiis mus filius impudico patri ministret, iari quo Unigenittis Dei Filius aeterno Patri, , pro salute humani generis victimatur ,, . Et ex Coneilio Lateranensi sub Inno centio III. resertur in cap. I 6. ia eod.

Ad abolendam pessimam quae in pluri- ,, bus inolevit Ecclesiis eorruptelam, fi , , mitet inhibemus, ne Canonicorum filii, is maxime spurii, canonici fiant in seeula rigibus Ecclesiis, in quibus instituti suntis Patres eorum M.

XXI. Plura sunt in hane rem Pontifi-

eum & Conciliorum Decreta , quae innovans , & in aliquibus ampl: ans Synosus Tridentina Seg. 23. ea'. IS. De Re D mat. edicit : Ut paternar incontinentiae is memoria locis Deo consecrat:ς, quos se maxime pur; tas sanctosque decet , lon- ,, gissime arceatur; non lieeat filiis Cleri- ,, corum, qui non ex leg timo nati sunt ,, matrimonio, in Ecclesiis, ubi eorum Pa , , tres Beneficium aliquod Ecelesia fleutri ,, habent , aut habuerunt , quodcumque

se etiam diis mile , Beneficium obtinere , si nee in dictis Ecclesiis quoquo modo mi , , ni lirare , nec pensiones super fructibus,, Beneficiorum , quae parentes earum ob is tinent, vel alias obtinuerunt, habere, is XXII. Hoe Dee riuum non tantum filios ille itimos Presb terorum, sed goner liter Clerieorum excludit a Beneficiis quibuscumque , etiam simplicibus, quae Patres eorum habuerunt quod & ante editum hoc Decretum edixerat Clemens V ΙΙ. in Constitutione, quae incipit: Ad Canonum Conditorem 3 o. in Bull. Rom.

XXIII. Ad haee , sat manifestum est, vi huius Deereti, Filium ille itimum non posse admitti ad Beneficium in Eeclesia , in qua Pater habuit aliquod quodcumque,

tametsi etiam media perfna intercesserit ;id est, post Patrem tertius aliquis illud Beneficium possederit; & ita declarasse Sacram Congregationem Concilii Interpretem testatur Fagminus ad cap. AD ExTIRPAMDA; a De Filiis Pres terertim num. I ris idque expres, deereverat Clemens UII. in citata Conit: tutione eum derogatione De-Q. q er -

316쪽

Ius Ecclesiasticum inmersim. cretalis Alexandri III. in eap. 7. eod. ubi filium illegitimum ad Beneficium Patris admittebat , modo Patre defuncto , media intercesserit persona , cui illud Bene- fietum fui fiet eollatum. XXIV. Quin ex Deereto Coneilii Tridentini non potest filius illegitimus quodcumque Beneficium, etiam dissimile, obtinere in Eeclesia, in qua pater non tanIum de praesenti habet, sed vel unquam habuit qualecumque Beneficium t quin nec Vica-xiam aut aliquod incium etiam manuale obtinere ; eo quod vetet non solum , ne filius ullum quodcumque etiam dissimile Beneficium obtinere queat; sed addit: Necta dictis Daesis quoquo modo mini rare. XXV. Itaque illegitimus , quantumvis generaliter ad quaecumque Beneficia etiam curata, & majora dispensatus, nullum equidem Beneficium , quod pater quecumque

nodo possidet, imo nee aliud licet dissimile, & simplex in eadem Ecclesia habere vi istius dispensationis potest; sed specialis hic dispensatio exigitur. XXVI. Dispensationem, ut filius illegitimus , & pater in eadem Eeclesia simul

Beneficia possideant, non esse annuendam , sat insinuat Synodus, dum verbis ante citatis subjicit: Quod si in praesenti pater se & filius in eadem Eceles a Beneficia ob-m tinere reperiantur , cogatar filius suum ,, Beneficium resignare, aut cum alio per- ,, mutare extra Ecclesiam intra triumri mensium spatiuin; alias ipso iure eo pri- ,, Vatus existat , super iis quaecumque diri Densatio subreptilia censeatur is . XXVII. Alium modum purgandi , seu tollendi hune desectum natalium , saltem quoad ordines recipiendos , expressit iam pridem Canon Synodi Pictaviensis relatus in cap. I. De Filiis Presbi. qui postquam declaravit, filios Presbyterorum, ceterosque ex sornieatione natos ad saeros Ordines non promovendos, subnectit hanc exeeptionem : Nisi aut Monachi fiant, aut o Congregatione Canonica regulariter vi ventes o vel ut alia lectio habet , vivant. Eamdem exeeptionem fecit in suo deerato Urbanus II. relato apud Gratianum Dis. 36. Can. r. illiusque meminit S. Ivo in Praelatione ad suum Decretum ; rationem illius indicans , verbis supra relatis haee subi ieiens: Sed quia ex iis quasdam

1, personas , nou tantum religiosas , sedis etiam Eeesesae Dei necessarias esse eois gnoverunt, Decretum suum temperave-- runt : & ita Mnitos, quorum comematio,, in Μonaileriis , vel religiosis Ecclesiari probata suerit, non solum ad Presbyteri ratum , sed etiam ad summum Sacerdois tium promoveri permiserunt o. XXVIII. Ratio ergo huius exceptionis ex mente Ivonis erat , quod suspieio incontinentiae ex paterna incontinentia proinfluens , per profestionem , & conversati nem resigiosam ablata videatur.

Ad haec, quia professio Religiosa reddit

professum incapacem Beneficii secularis , periculum non erat , ne per admissionem filiorum illegitimorum Beneficia fierent haereditaria ; quod praecipue huic irregularitati inducendae occasionem dedit. XXIX. Quidquid sit , eertum est iuxta modernam disciplinam , per professionem Resigiosam tolli hane irregularitatem saltem quoad sacros ordines ; neque illegitimos sic professos indigere ulla dispensatione, ut possint saeros ordines, etiam Presbyteratum suscipere non tamen sum cere Novitiatum , sed requiri emissam Pro sese sonem ; eo quod haec t nium constituat Regularem sive Religiosum , ut notat Fa-gnanus ad eap. UT PH.ii, De Filiis

XXX. Tametsi ipsa Religiosa pro sessio

illegitimos reddat capaces ad suscipiendos saeros ordines , nequaquam tamen ipsam tollit irregularitatem; quasi ipsum Professum totaliter , & per omnia legitimaret ;sed tantum effectum ipsius irregularitatis quoad exclusionem a sacris' Ordinibus suspendit , manente alio irregularitatis este-ctu in suo vigore, in quantum ipsos Pr sessos adhuc exeludit a Praelaturis , ut dicitur in citato Canone Synodi Pictaviensis

relato in cap. I. ia eodem in verbis: Pr lationes vero nullatenus habeant .

Ex quo eliciunt Canon istae , Prosessionem non habilitare illegitimum ad Praelationes obtinendas: idque indistincte sive in

eisdem , sue in aliis Monaileriis , sue in Ecclesia seculari , sive regulari , uti po:l

alios notat Fagnanus loco citato num. I

XXXI. Monet quoque ibidem Fagna

317쪽

PAhs II. SEc T. I. TIT. X. Denm, num. 22. quod cum illegitimis Regularibus ad Praelaturas, & Dignitates solus Papa dispenset ; & ita Sacra Poeniten-- tiaria ait ) dispensat in utroque sorose cum Regulari ad quascumque Dignita-- tes, & officia suae Religionis, quamvisis consueverint apponere clausulam , nonis ramen ad Generalatum .

XXXII. Enicacissimus tandem modus purgandi desectum natalium est subsequens parentum Matrimonium . De quo in cap., 19τA ia Qui filii sint legitimι, ubi Exoniensi Episcopq rescribit Alexander III.

Tanta est ois Matrimonii , ut qui an-- tea sunt geniti , post contractum Mais trimonium legitimi habeantur, , . Neque refert, an medium Matrimonium intercesserit ; hoc est si parens post susceptum filium illegitimum inierit Matrimonium eum tertia ; qua mortua , demum contrahit cum illa , e qua suscepit filium illegitimum , hic filius legitimus esticitur,& quidem ita legitimatur , ut ab initionativitatis legitimus suisse fingatur ; sive iuris fictione habeatur , uti uno consensu tradunt Canon istae. Per hane legitimatione' ipse natalium desectus quasi in radice tollitur , ideoque legitimatus pro legitime nato reputatur ob subsecutum Matrimonium, habeturque capax non tantum ad Ordines, & Beneficia minora , sed etiam ad maiora , & Praela

turas.

XXXIII. Non tamen h: re legitimatio

procedit quoad natos ex adulterio , aut incestu, & generaliter quoad natos ex parentibus, inter quos tempore copulae erat impedimentum dirimens ; uti communiter docent Canon istae moti verb:ς citati Capituli Tanta: Si autem vir, vivente ux se re su θ, aliam cognoverit, & ex ea pro-- lem susceperit , licet post mortem ux ,, ris eamdem duxerit, nihilominus spurius, , erit filius o. Irregularitate, eiusque Speciebus . go

CAPUT IR

De Irregularitate ex desectillenitatis. i. Ecclesa vult Dos Ministros a Drauianis effusicine ese alienos, er quare r. Olim Di opi pro damnatis ad mortem intercedebant, cir ad quid ea intemerso tenderet RI. Mansuetudinem Sacerdotibus convenire etiam Gentiles viderunt. . Iudicium Do uiuis exercere ina suum os Sacerdotitus. 3. Variis Canonibus vetitum Clericis Hurentiam sanguinis proferre , aut ad

eam concurrere.

6. Neque id possunt ut Delegati Principis. 7. Clerici incium, cui judicium sanguinis

annexum est , habere non possunt.

8. An Praelati iurisdictionem temporalem habentes possint per suos .ciario itidisium faneuiuis exercere 'ς. An Episcopus Clericum degradatum tradens Brachio seculari, e latuν imregularis pio. Olim esticae iter intercedere densat, ne morte viceretur , omodo hie tacta intelligeretur ρir. Cyid sedis obtineat stra. Metitum Clericis adesse ubi iladi

sanguinis exercetur.

II. Clericus, si praesens a quo modo in famguinis iudicium in h. at , irregularia Efficitur.

34. An Notarii, Graphiarii, oesimiles iueausa fanguinis sui irregulares Ri Quid de Ad eatis insessoribus Pi 6. Au te ses taut irregulares pi7. Quomodo indirecte, o remue ad isdiacium Ianguinis concurrentes , non

fant irregulares PI 8. Au accusautes de erimine cap tali faue irregularer, se mors sequatur PI9. Quae requirantur, ut Clericus his evadet irrestilaritatem, an semper necessaria aliqua protesatio peto. An exterior protestatio semper submclat st

ri. In Galliis , Belsis inardis es illa

318쪽

Ius Ecclesias cum Misersum. aa. Hodie pretestatis Episcopi est tantum

eaeremonialis.

23. Retinetur ea protestatio, ut pristinae di- se simae spiritus refricetur. 24. Au accusans evadat irregularitatem, si perfecuatuν injuriam alteri illatam' et 3. Etiam Laici hane irregulaνitatem --

26. Irregularitas non incurritur , nisi mors aut mutilatio reipsa sequuta fit.

Iia irregMures non funt. α8. Neque etiam Graphiarii. a P. Super hae irregularitate suus POut fodi pensat , G qua δίpensationis formati 'I. CEmper Ecclesia suis Ministris eom.

I mendavit animi mansuetudinem ad exemplum Christi , qui hane prae ceteris, tit a se discerent , Distipulis proposuit ,

dieens. Matth. cap. II. Discite a me, quia

Biliis sum, o humilis corde ; Unde inter qualitates, quas in Episcopis, & Diaconis requirit Apostes us, haec una est, Non percuporem, ad Tim. cap. 7. ad Tit. cap. I. Cum autem mansuetudini specialiter aedirecte eontrarietur sanguinis humani effusio; ideo ab hac Sacerdotes omnino alte. nos esse desideravit Ecclesia , imitans inhoe Magistrum suum Chrillum, qui passim

in Scripturis non vult mortem peccatoris , sed ma is ut coninrtatur, vivit.

1 I. Hinc olim Ep scopi unice solliciti

erant, ut quos ob sua scelera reos mortis scirent , a morte vindicarent . eosque per poenitentiae labores ad Christum reducerent , vitamque non tantum temporalem , sed & aeternam procurarent , quod evin-xunt crebrae illae Episcoporum apud seculi iudiees pro reis intercessiones ; de quibus variis locis agit S. Augustinus, ac signanter Dissus 133. ad Macedonium, ibidem

una ostendens, Ecclesiam non quaerere impunitatem eriminis , sed correctionem criminosi , desiderans hane vitam tempora- lem, non ut temporaliter vivat, sed ut ,, spiritualiter per poenitentiam resurgat . ,, Morum porro corrigendorum, ait, nulis lus alius , quam in hae vita locus est iri Nam post hane vitam quisque id habe- ,, bit , quod in hac conqu.sierit . Ideo is compellimur humani generis charitateis intervenire pro reis, ne istam vitam seis finiant per supplicium, ut, ea finiti, nouis possint finire lupplicium,, . III. Quin &ipsi Gentiles subinde viderunt , quam haec mansuetudo Sacerdotibus conveniret , quae eos non ad occidendum peccatores, sed ad convertendum incitaret. Suetonius refert, Titum Imperatorem acceptasse suminum Sacerdotium , ut hoc pacto ntillius morti substri here cogeretur , fideliter illum hoe propositum servasse, &malle se mori professum fuisse . quam ab eo recedere. Pontificatum maximum ideo,, se prosessus aeeipere , ut puras servaretis manus o praestitit fidem ; nee auctor post ,, hale cuiusquam necis , nec conscius , ,, quamvis interdum ulciscendi causa non

,, deestet: sed periturum se potius, quamis perditurum adjudicans ,, . IV. Itaque iudieium sanguinis exercere, sententiamque mortis in aliquem proserre, indignum Sacerdotio iudicavit E elesia : uomodo enim Ecelesia iudieareo debet fundendum sanguinem alienum , is quae a primo ortu suo iussa est fundereis sanguinem proprium is i ait Ivo Carau- tensis Di t. 246. U. In Coneilio Toletano VI. Co. 3I. legitur : Saepe Principes eontra quoslibetis maiestatis obnoxios Sacerdotibus negotia is sua committunt . Quia vero a Christo

, , ad ministerium salutis electi sunt , ibio consentiant Regibus fieri iudicis , ubiis iureiurando supplicii indulgentia promit-

,, titur, non ubi discriminis sententia prae- ό, paratur . si quis ergo Sacerdotum eoa- ,, tra hoc commune consultum discussor in is alienis periculis extiterit , reus effusi,, sanguinis apud Christum , & apud Eeis clesam , perdat proprium gradum is . Apud Gratianum caus a quaest. 8. Cau.

resertur Canone sequenti. His, a quibusis Domini Sacramenta tractanda sunt, iu- ,, dicium sanguinis agitare non licet . Et, , ideo magnopere talibus excessibus pro- is hibendum est: ne indiscretae praesumptio- ,, nis motibus agitati , aut quod morteis plectendum est, sententia propri1 iudiis care praesumant , aut truncationes qui-

,, buslibet personis inserant per se , aut is inse

319쪽

PARs II. s E c T. I. TIT. X. De Irregula rhate, eiusque Speciebus. 3- inserendas praecipiant. Quod si quisquam

,, immemor horum praeceptorum , aut inis Ecclesiae suae familiis , aut in quibusli-- bet personis tale aliquid fecerit , conis cessi ordinis honore privetur , & loco :is sub perpetuo quoque damnationis idiis neatur ergallulo religatus . Cui tamenis communio ex hae vita exeunti non est ,, neganda propter Domini misericordiam; is qui non vult Peccatoris mortem , sed ut is converratur , ct vivat se .

Hujus Canonis meminit Alexander III. in cap. I. u Ne Cleriet , vel Monachi δε- cularibus ne tiis se immisceaut , scribens Archiepiscopo Cantuariensii . Clericis inis sacris Ordinibus constitutis, ex Conci- ,, lio Toletano iudicium sanguinis agitareis non licet . Unde prohibemus , ne autis per se truncationes membrorum faciant, is aut judicent inferendas . Quod si quis,, tale quid secerit , honore privetur , &is loco is . Concilium Lateranense sub Innocentio III. in eam 9. eou. ait : Sententiam is sanguinis nullus Clericus dictet , aut ,, proserat ; sed nee sanguinis vindictam

D exerceat, aut ubi exercetur, intersit ,, .

Hinc primo statue , quod Clericis veritum sit , judices esse in causa sanguinis, aut sanguinis vindictam exercere , quodque ex eo iudicio irregulares fiant. UI. Neque ab irregularitate exemptus

erit, si iudicium hujusmodi exercuerit in qualitate Delegati Principis, uti colligitur

ex cap. q. ia De Raptoribus; ubi Archi piscopo Panormitano respondit Alexander

III. quod si Rex Siciliae quosdam Sarraeenos malesa tores ipsi , aliisque Episcopis

puniendos commiserit , pollit eos pecuri niaria poena mulctare, & etiam flagel- ,, lis assicere , ea , ait , moderatione ad- ,, hibita , quod flagella in Gud eum famis guinis transire minime videantur . Si is vero ita gravis fuerit excessus , quod

,, mortem , vel detruncationem membro-o rum debeant sustinere, vindictam reser- ,, ves Regiae potestati A. VIL Quapropter in citato eost. 3. vetatur sub interminatione anathematis , ne is quis Sacerdos habeat ossicium Vicecomi- tis, tui Praepoliti secularis ,, . Synodus Oxoniensis anno I 222. Cau. 7. renovans Decretum Concilii Lateranensis addit: Clerici Beneficiati, aut in Sacrisis ordinibus constituti non sint Seneschali, is aut Ballivi talium administrationum, nee is iurisdictiones exerceant seculares , prae

se sertim illas , quibus iudicium sanguinis

,, est annexum

Ex quo non obscurum est , huiusmodi omela praecipue Clericis vetita luisse ob iudicium sanguinis annexum. VIII. Hi ne aliquando dubitatum suit , num Episcopi, & Abbates, quibus fas non est , ne quidem ut Delegatis , aut Commissariis Principis iudicium sanguinis exerincere, quin nec administrationes , aut ossi-eia , quibus tale iudicium annexum est , habere aut exercere possunt, si tamen ipsi iurisdictionem temporalem habeant, possint suis Ballivis causas criminales committere. Dubium tandem resolvit Bonifacius VIII. in cap. M. Ne Clerici, vel Monachi feci turibus negotiis se immisceant in A. Epiis scopus, seu quicumque alius Pra latus , ,, vel Clericus , iurisdictionem obtinensis temporalem: si homicidio, aut alio mari leficio ab aliquibus in jurisdictione suari commisso , Balliis suo , aut alii euiis cumque iniungat , ut super hoc verita-- tem inquirens , iustitiae debitum exeri quatur , irregularis eenseri non debet eis quamvis ille Ballivus , vel alius contrari malefactores ad poenam sanguinis prori cesserit , justitia mediante . Rationem se subdit : Nam licet Clericis causas fau-- uinis agitare non liceat , eas tamenis cum iurisdictionem obtinent tempora-- lem debent & possunt, metu irregula- is ritatis cessante , aliis delegare,,.

Hodie Episcopi, aliique Praelati non solent aliquam in particulari eausam suis Ballivis, aut Ossiciatis delegare , sed simpliciter constituunt Ballivos , eosque perpetuos, qui iure sui ossicii jurisdictionem,

praesertim criminalem, sine ulla ipsius constituentis interventione , exercent e unde hie minor est metus incurrenda: irregularitatis .

IX. Maior dissicultas apparet , quando Episcopus Clericum degradatum traὁit Curiae , seu Brachio seculari , quem scit siet raditum morte assiciendum. Videtur enim Episcopus hoc in casu propinquius ac magis

320쪽

Ius Ecclesiasilium inmersum.

3IOgis directe in sanguinis effusionem influere; & ad sanguinis iudicium concurrere. Innocentius III. in rυ. 27. u De V. S. seribens Episcopo Parisiens, resolvit, Clericum convictum de crimine falsi per Episcopum posse Curiae seculari tradi puniendum, addit 1 hae cautione: Pro quo ta- ,, men debet Ecclusa es citer interced

D re, ut citra mortis periculum circa eum is sententia moderetur , .X. Hate intercessio esco nequaquam erit , nisi reipsa se degradatus Clericus , & Curiae seculari traditus, mortis periculum evadat.

Sed quia frequenter similis intercessio eam emeaeiam non habet, similis traditio ab Episcopo facienda dissicultate carere non ridebatur; unde & ipse Innotentius sat tur , quod eius praedecessores super hoe eonsulti non iὸem omnes senserint : Cum quidam Antecessorum nutrarum super hoe confulti diversa responderint. Sane iam pridem Episcopi ipsos eriminosos quidam Christiana violentia e manibus iudicum & executorum rapiebant , ut eis vitam eorporalem , & poenitendi tempus procurarent; nec unquam eos, qui ad Ecclesiam confugerant, aut ejus auctoritati

suberant , lateae potestati tradebant , nisi facta cautione , quod eos mortis supplicio

non assicerent.

Quare & ipse Innocentius in citata Decretali , poli relata verba subjungit: Prois illo falsaris scelerato , quem ad mandari tum nostrum capi feeisii, hoe tibi duxi-

mus consulendum, ut in perpetuum ea ,, cerem ad agendam poenitentiam ipsumis includas M. XI. Hod:e Episcopi Clericos degradatos pro enormi erimine tradunt Curiae seculari , tameis mortis sententiam in eos esse prolatam , & mox a facta degradatione eos morte plectendos certo sciant ; idque

citra metum irregularitatis, modo exterius intercedant, quamvis noverint, intercessionem plane inemeacem futuram; idque auctoritate Decretalis Bonifaeti VIII. in cap. a. De Homicidio in VI. de quὶ infra reeeptum videtur. XII. Concilium Lateranense non tantum declarat, vetitum esse Clerico, sententiam

sanguinis proserre, dictare , aut sanguinis vindictam exercere, sed insuper, tibi exediceatur , interesse .

Uerum ut notant post Glassam Canonistae, si Clericus in toto, ubi vindicta san-go in is exercetur, tamquam merus spectator ex curiositate sorsan intersit , nullatenus ad uindictam sanguinis eoncurrens , pr pterea irregularis non efficitur . Verba

Glossae sunt : Sed si interes tantum , is numquid propter hoc efficitur irregula- ,, ris, ut propter hoc deponaturὶ Non viis detur, quod debeat deponi ; sed aliasse debet puniri, quia intersuit contra prae

is ceptum, .

Haec opinio communi hodie disciplinae eonsona est . Meliores enim magisqtie regulares Clerici existimant quidem, si non omnino illicitum, saltem minus statui suo esse conveniens, huiusmodi spectaculis interesse; at interessentes sola hae praesenti fieri irregulares nemo credit. XIII. At si interessendo Clericus in ipsam sanguinis vindictam sive sententiam aliquo modo influat , aut ad eam concur rat, facile hine irregularitatem contrahet atque ita respondit Innocentius III. Episcopum Albiganensem irregularitatem incurrisse , quia in iudieio sanguinis non

tantum praesentiam eorporalem, sed & auctoritatem praestiterat. Cap. Io. De Emeesbus Praelateriam. Idcirco moderna praxis habet , ut si in Parta mentis Regiis causa eriminalis agitetur, ipsi Consiliarii Ecclesiastici se substrahant ; ne forsan su1 praesenti 1 in ipsam

sangujnis sententiam influere videantur.

XIV. Ulterius Concilium Lateranense addit Nee quisquam Clericus litterasis scribat, aut d .ctet, pro vindicta sangui- , , nis destinandas . Unde in Curii et Prin-- cipum haec sollicitudo non Clericis, sed

se Laicis committatur ,, .

Ex his Verbis Concilii concludunt Ca- non istae, Notarios, Graphiarios, Actuarios, aliosque similes in eausa sanguinis fieri imregulares eo quod ad ipsam sanguinis

sententiam elusve executionem concuris rant .

XV. Advocatos quoque, & Assessiores in causa sanguinis, si eontra reum postulent, vel eonsillant, smili ratione incurrere irregularitatem communi ealculo docent; atque

SEARCH

MENU NAVIGATION