장음표시 사용
61쪽
puerperium ad mentem Sinnodi ρε. Mulieres Novi Testamenti legi Purif-cationis non subiectae , CT quare ρ . Pium tamen es, ut mulieres a partu aliquo tempore ab ingressu Ecelesiae absineant ; m hodie mulieres Cath lica aliquo tempore is tinent ; σnonnisi purificatae intrant.
3. Ptiri alis fedii debet in Ecessa Pa.
. rcchiali; a proprio Parocho. s. Sententia Sacra Congregationis Cardinalium super hoc ture Parochorum .
Io. Sentent L haee de mandato Episcopi Antuerpiensis publicata , eum inhibitione facta Regularibus mulieres purificandi. II. Decrettim Sinnodi Cam eraeensis huic sententia conforme. II. aso ritu miasieres in templum introducantur 'II. Ex ritibus patet purificationem fieri ad me iam Diυae Rrginis . I . Mulieres solent Sacerdoti nummum offerre: quare II. Mulieres numquam possbnt extra Era
sam, aut per subsitutas purificari. L TUxta legem Mosa iram , de qua cap. I 12. Lmitici: mulier , si suscepto,, semine pepererit masculum , immunda ,, erit septem diebus, iuxta dies separa- tionis menstruae. Et die octavo ei reum- ,, ei detur infantulus : Ipsa vero triginta ,, tribus diebus manebit in sanguine puri- ,, ficationis suae. Omne sanctum non tan- ,, get , nec ingredietur in Sanctuarium , ,, donec impleantur dies purificationis suae. . Sin autem seminam pepererit, immun-
,, da erit duabus hebdomadibus iuxta ris, rum fluxus menstrui , & sexaginta sex,, diebus manebit in sanguine purifieati ,, nis suae . Cumque expleti fuerint dies,, purificationis suae , pro filio , sive prori filia, deferet agnum anniculum in hol ,, caustum , & pullum columbae sive tu ,, tu rem pro peccato , ad ostium tabema-M euli testimonii, & tradet Sacerdoti, qui ,, offeret illa eoram Domino , di orabit ,, pro ea , & sie mundabitur a profluvio
is sanguinis sui. Ista est lex parieatis inais sculum, aut seminam. Quod si non Ino Venerit manus ejus, nec potuerit offero re agnum, sumet duos turtures vel duos
,, pullos columbarum , unum in holocauia is stum, & alterum pro peccato , Orabit is que pro ea Sacerdos, &sic mundabitu , . Mulier interea ingredi sanctuarium seu templum non poterat, donec implerentur dies purificationis.
II. Diva Uirgo, etsi huie legi non suta iecta, quia non fuscepto femine pepererat nihilominus voluntarie , & humilitate se subjicere voluit ; eamque legem iubivit ruti legitur Lucae 2. Atque hinc originem sumpsit sestum Purificationis B. Mariae vi ginis ; quod circa tempora Justiniani Imperatoris institutum fuisse notat Baronius in notis ad Martyrologium ad diem a. F bruarii . III. incisione hujus sesti consuetudo ex quadam plebeia ignorantia invaluerat seculo vir. ut hoc die homines placentas sive similam eoquerent , ae sibi mutuo mitterent , honoris scilicet praetextu PUERPERII imputatae Virs uis Matris , ait Canou 79. Synodi VI. sve Trullanae , adjungens Statuimus , ut deluceps nihil tale fat aridotibus . IV. Exponens hune Canonem Zonaras, ait: Nonnulli , se in eo semper Virgi- , , nis ac Dei Matris honori aliquid dese ,, re existimantes, die, qui sanctam Christiis Natalis Festivitatem proxime consequi is tur, quaedam Leere soliti sunt, ex eis is quae in aliarum quoque mulierum puer
,, perio agi consuevere,, . Mulieres autem eonsueverant propter perieuli & doloris evasi gaudium, convivia eum ferculis, & placentis facere. U. Hoc ergo cum etiam in honorem Virginis agerent ; atque ita indicarent , Divam Virginem ad instar aliarum mulierum puerperio fuisse obnoxiam , Patres Synodi sextae id praesenti Canone fieri prohibent: Absque pMerperio editum ex Vimis gine divinum Partum esse confitentes , is ut qui sine semine eonstitutus st: idquais toti gregi annuntiantes, eos, qui ex ignois rantia faciunt, quod non decet , corre
,, ctioni subiicimus,,. Puerperium de quo in praesenti Ca- is none est ait Zonaras emissio scelus,nquam
62쪽
,, quam doloris sensus ae profluvium sanes minis comitantur : quibus quidem malisis nullatenus obnoxiam fuisse Dei paramis credimus VI. Porro si eut Dei para ob rationem
iam distam legi purifieationis subjecta non fuit ; similiter mulieres novi Testamenti , tametsi puerperio, omnibusque , quae illud
consequuntur, non seeus ac mulieres veteris Tel amenti subiectae, hae lege caerem niali non constringuntur : quia, ut ait Innocentius III. in Cap. unico a De Puri- featione pui partum . Licet secundum ,, legem Mosaicam eerti dies determinatiis suissent , quibus mulier post partum ais templi cessaret ingressu, lex per Mo enis data es , gratia veritas per IEsUM is CHRisTUM facta est . Ioan. c. I. U. II. Hine ulterius inseri & dispondet Archiepiscopo Armachano in Hibernia , quod is poli quam umbra legis evanuit, & illuxitis veritas Evangeliit si mulieres post pro- is lem emissam acturae gratias Ecelesiam is intrare voluerint, nulla proinde peccatiis mole gravantur, nee Ecclesiarum est eis,, aditus denegandus , ne poena illis eω- ,, verti videatur in culpam ,, . Et sub nomine S. Gregorii refertur Can. a. Di L 3. Si mulier eadem hora , quais genuerit , a tura gratias intrat Ecel ,, ham, nullo pondere peccati gravatur , . VII. Addit nihilominus Innocentius III. in eitata Decretali r Si tamen ex veneis ratione voluerint aliquamdiu abstinere , se devotionem earum non eredimus impro-- bandam is Un8e & hodie mulieres sue ex quadam erga Eeclesiam, ae divina mysteria , quae in ipsa peraguntur, veneratione, sive exemplo Divae virginis, quae ex humilitate legi se subdidit , cui non erat subiecta ,
etiam consueverunt ad tempus aliquod ab ingressu Ecclesiae abitinere ; nec in eam intrare, nisi se Sacerdoti praesentaverint , & ipse precibus aliquibus praemissis introduxerit , iuxta ritum praescriptum in m
demis Ritualibus sub titulo: ordo introdu- et T. II. De Bapti a. lxeen ι mulierem in Ecclesiam post potum . . VIII. In Synodo P. II. Meehliniensitit. 3. cap. 8. dicitur: Puerperae, cum ais puerperio domum exeuntes se ad Eois clesiam contulerint , a proprio Parocho ., iuxta probatissimam Ecclesiae consuetuisis dinem purificentur, , .
Haee Synodus patenter supponit , ritum hune purifieationis in Ecclesia Parochiali , atque a proprio Parocho esse celebrandum; uod & generalis Belgii eonsuetudo eo rmat; atque Sacra Congregatio Cardin lium nuper probavit ay. IX. cum enim in ei vitate Antuerpiensi nonnulli Regulares in suis Eeelesis mulie res ad purifieationem post partum admitterent ἔ ae ea de re Pastores ei vitatis illius ad saeram Congregationem querelas detu-I: Tent . prodiit Sententia huius tenoris.' is Conquerebantur Parochi civitatis Anis is ruerpiensis, quod non obstante contrari ,, consuetudine, nec non Constitutione Sy- is nodi Provincialis , per sacram Congre- ,, sationem recognitae, & per Sedem Apo- ,, stolicam approbatae , Regulares Mendi is cantes iunctionibus Pastoralibus se imis misceant , & praesertim audeant in suisse Ecelestis mulieres poli partum ad puriis fieationem admittere t addebantque , ais Domino Episcopo Antuerpiens , utpote se Regulari, huiusmodi praeiudiciis per Reis gulares illatis minime eonsuli . Quareis ab Apostoli eae Sedis auctoritate subsi- is dium ac tutelam suppliciter petentes, is quaerebant : An praedictis Regularibus,, civitatis Antuerpiensis liceat in propriis is Eeclesiis mulieres post partum ad puri
se ficationem admittere,, .se Die I 8. Novembris M. DC. LxII. Saera
,, Congregatio Eminenti IIimorum S. R. E. ,, Cardinalium Concilii Tridentini Inte
is pretum, utraque Parte audita, censuit,
si praedictis Regularibus civitatis Antue is piae non licere . Signatum I. Episeopus,, Sabinensis Cardinalis Scaehetti Praeses, si Sc C. de Ueehiis Ep. Clus. S. R. C. S is eret. a latere impressum erat sigillum G a is pra
cQ Eadem consuetudo viget quoque in Galliis: in earum Melesti vetus est ille mos . ut eonstat ex iis,tiquo Rituali Catalaunens, ct Lemoulares ubi ritus mulieris post partum purificanda deseriis bitur . Consule Doctissimum Ed mundum Mariana Benia ictinum de Antiquis Melesae ritibus tit. a. pag. 37S. 382. Edit. AntuerP. ann. 3734.
63쪽
sa Ius Ecele sicum uersumia praefati Cardinalis Praesidis in rubro pa-D - ω δε - .X. Haee sententia ex mandato Episcopi Antuerpiensis publicata fuit, ae per publicum programma locis consuetis affixa ao. Novembris 1663. per Petrum Van dea Perre tune Episcopi ossicialem una vigore auctoritatis sibi commissae inhibens,, praelitis Regularibus , ne deinceps ali- ,, quas mulieres post partum ad purifca-
tionem admittant: mulieribus autem pueris peris iniungens, ut iuxta sententiam prae-ὐ mi Tim ad Ecclesias suas respective Pa- rochiales 'pro purificatione se conserant , is ut ibidem , juxta probatissimam Eeeleri sae consuetudinem a proprio Parocho be-
XI. Quod hὶe a saera Congregatione Melaratum fuit , etiam in Synodo P. II.
Cameracens, tit. 6. ωρ. 3. decretum fuerat his verbis: Prima vice qua mulieres,, a puerperio domum exeunt, Iuxta anti se quam Ecclesiae eonsuetudinem ad Ecele-M siam recta se conserant , gratias acturaris Deo pro beneficio puerperii , & ut a
se proprio Pastore , seu eius vicem gerente, is & nou ab alio purificentur ,,. XII. Sicut autem in sello Purificationis Dei parat solent Fideles cereos aeeenses in manibus portare; ita quoque mulier purificationem satiens , candelam accensam in manibus habet. Sacerdos introducturus mulierem porrigit stolam ex collo dependentem manui mu Iieris, dieitque: I redere in templum Dei, in adora Filium Beati Mariae Virginis , ut tibi Deuuditatem tribuit prolis. XIII. Ex hac formula , uti & ex precibus a Presbytero reeitandis haud obseu-Tum , hane mulierum purifieationem ad
exemplum purificationis Divae Virginis institui 1 unde Pastorale Meehliniense etiam monet, quod si Missa celebretur , astrissia me huie laudis escio tangruat Missa de Purificatione beatae Maria, quae incipit, SU-
XIV. Omnibus eaeremoniis ae precibus absolutis , Sacerdos praebet mulieri osculandam Crucem libri Sacramentalis dicendo i Dominus det tibi fuam pacem ἰ respondet minister: Et vitam aternam. Inter osculandum solet mulier nummum aliquem ipsi libro per modum oblationis imponere, qui in usum Sacerdotis, &Minii ri , pro locorum consuetudine , cedere
Hae oblatione imitari voluere piae mulieres Christi parentes, de quibus legitur: Et postquam impleti funt dies purgationis eius, tulerunt litam in Ierusalem , tit Marent eum Domino, scut scriptum es in I ge Domini: quia omne masculiam adaperiens vulυam , faustum Domino vocalitur ut darent HosTIAM feevntam quod dictum sin lege Domini , par turturum , aut duos
pullos columbarum . I. uc. 2. vers. 22.
Circa has oblationes merito expendent,& observabunt Parochi, ahique Sacerdotes ea, quae circa oblationes in administrati
ne Sacramentorum fieri consuetas observanda notavimus.
XU. Pastorale Mech liniense deinde m net: Si contigerit mulierem adversa vari letudine , certo tempore a purificationeis impediri , differatur purificatio , donee is utcumque restituta, in Ecclesiam ingrediri possit , etiamsi mortis immineat pericuisis tum , quia purificatio extra Ecclesiam is facienda non est, neque substituenda aliari mulier purificanda in locum defunctaeis puerperae 1,.
co Hoe decretum reperitur integrum ad hujus volvae is finem, littera N. diagnatum .
64쪽
Qui confirmandi, & quomodo imstruendi,& quo tempore confirmandi
I. Qua de hoe Sacramento eradenda pr ponat Synodus Tridentina 'Σ. me Sacramentum variis nominibus olim appellatum fuit. 3. Olim non υocabatur Confirmatio , unde hoc nomen derivatum sit 84. Olim recenter baptizatis dabatur Sacramentum Confirmationis.
I. Quomodo , CT ρυa occasione hae disia Hina apud Latinos desierit R6. Quare eomeniens Ecclesa iudicaverit parvulos non mox a suscepto Baptismo confirmare p7. Baptizati olim non credebantur persecti Christiani ante Confirmationem. 8. Qua esset illius ratio , o quare hodie dicantur Christiani q. Synodi Belgicae passim requirunt m eon
firmando aetatem ut minus 7. an
IO. Quomodo eonfirmandi , instruendi , σpraeparaudi 'II. Populus de dignitate , vi , oe essectu
huius Sacramenti a Parochis in-yrtiendus. 2. Pueri confirmandi testimonium Parochi
ad erre debent de sufetenti infructione a 3. Olim hoc Sacramentum conferebatur in
Paschate , o Pentecoste ; quod σhodie feri optoiat S. Carolus. q. Discopus aegrum non confirmatum invisere, er confirmare debet. II. Episcopus Parochos tempe1titis moere debet, quando hoe Sacramentum conis ferre intendite quid hλe observaverit S. Carolus.
O matione, Cau. I. ait r Si quis db , , xerit Confirmationem baptietatorum otio- is iam caeremoniam esse, &non potius veri rum , & proprium Sacramentum , autis olim nihil aliud fuisse, quam eatechesimis quamdam, qua adolescentiae proximi fideiis suae rationem coram Ecclesia exponebant; M anathema stis. Deinde Can. a. Si quis dixerit ini is rios esse Spiritui Sancto eos , qui saerois Confirmationis Chrismati virtutem albis quam tribuunt; anathema sit, , . Insuper eddem Sessione de Sacramentis in
genere Can. 9. anathemate percutit eum ,
qui diceret in hoc Sacramento non imprimi eharacterem in anima, hoe est, signum quoddam spirituale, & indelebile, unde l. lud iterari non possit. Haee Ecelesiae dogmata contra modernos,& nobis vicinos Haereticos , ex Patribus& pristinis Eeelesiae Canonibus adstructa viruderi possunt apud Theologos, qui ex prinsesso de hac materia contra Haereticos ieri
II. Illud singulariter pro intellectu Ca-
nonum notandum, hoc saeramentum mulintis diversisque nominibus olim dictum fuisse. In primis apud veteres frequenter v vtur simpliciter manus impositio; quia licet in omnibus pene ritibus Eeelesiallicis fisret manuum impositio ς specialiter tamen huic Sacramento tribuebatur, quod in Actiabus Apostolorum cap. 8. per manuum imis positionem esset expressum . Hoc nomine appellabatur a S. Augustino , lib. 3. contra Donatistas, cap. 6. Item a S. I sdoro, lib. MDe infici Ecel. east. 26. Amaratio Fortu nato t. t. de OS GA. cap. 27. Dicitur etiam nonnumquam Supereati Chrisma ; ut in Can. 48. Laodiceno ubi dieitur : Quod oportet eos qui illumiis nantur, poti Baptisma inungi superco
is testi Chrismate , & esse regni Christi
is participes . . III. Oitae hoe Sacramentum frequentius Ctiri
65쪽
ChrismatIo a Chrismate , vel etiam misntium impositio dictum fuit, quam Confirma
tio ς quo nomine apud Veteres non occuriarit desinnatum.
Quod indicare videtur Innocentius III. in Cap. unico, g. De sacra Unctione; una indieans unde Confirmationis nomen derivatum sit . Per frontis Chri alio- ,, nem, ait, manus impositio designatur ;M quae alio nomine dicitur Confirmatio dis quia per eam Spiritus Sanctus ad aug-
Cui eongruit instructio ab Eusenio IV. data Armenis , ubi effectum huius Saer menti exponens, ait: Effectus huius Sari eramenti est, quod in eo datur Spiritusis Sanctus ad robur, sicut datus est Apostolis ,, in die Pentecostes, ut stilicet Christianus
is audacter eonfiteatur nomen Christi,,.
deesset , fortesque redderentur ad fidem , ruam in Baptismo professi erant , gener e ae libere verbo, & opere profitendum, olim in more positum fuit , ut baptizati mox accepto Baptismo confirmarentur ἱ ut titulo praecedente cap. monuimus, & clara citatus Canon Laodieenus indieat. Et apud Latinos Tertullianus de Baptismo , cap. 7. ait: Exinde egressi de Lari vacro perungimur benedicta Unctione deis pristina disciplina , qua ungi oleo de
,, eomu in Sacerdotium solebant .... De-m hinc manus imponitur , per benedicti ,, nem advocans , & invitans Spiritum ,, Sanctum ,, . Huius pristinae diseiplinae innumera sunt tum apud Veteres, tum apud Reeentiores obvia testimonia ἔ quae recitat Hugo Me- nardus in notis ad Sacramentarium LGregorii pag. 344. additque quod, hae duranis te disciplina, non ungebatur Neophytus in vertice a Presbytero ; cum huiusmodi unctio instituta sit ob desectum Episcopi. Haee disciplina, scilicet confirmandi Ne phylos mox post datum Banti sinum adhue hodie servatur in Ecesesia Graeca , uti ex eorum Rituali colligitur, & probat Iae
bus Coat in notis ad Rituale par γ67. 8c propterea nec aliam Chrismatis unetionem adhibent.
phylos , sue Sacramentum Confirmationis una eum Baptismo eonserendi in Erellisaiatina desierit, ineertum est. Admodum verisimile est, quod quamdiu frequens fuit adultorum Baptismus, etiam haec perduraverit dῖsciplina. Nec enim dubium, quin Ecclesia semper optaverit , ut Christiani in Christi militiam ingressi, spiritualibus armis ad pugnam inli ruerentur,& robur spirituale ad pugnandum in hae Christiana militia per Sacramentum Con
Hine in moderno Rituali Romano sub titulo De Baptismo adultorum, praescribi intur e . . ad ι Discopus , qui id te time praestare posit, ab eo NEOPHYTI Sacramento Gormationis initiantur. Dum vero Baptismus adultorum desinere coepit ἔ atque solus pene infantium invaluit, ipsum Confirmationis Sacramentum eoniungi Baptismi dationi paulatim desiit. VI. Visum enim fuit satius esse Sacramentum Confirmationis differre in eam ait tem, in qua Baptizati ratione utentes maiori eum fructu illud accipere possenti maxime quia parvulis usum rationis non habentibus nondum cum hoste pugnandum est: qeque si morte praeveniantur, ob eius d sectum salutis dispendium incurrunt e cum jam per Baptismum regenerati a peceato originali generatione carnali contraAo, sint liberati.
VII. Sed dieet quis , observat & probat Vir eruditus Gabriel Athaspinaeus Epi,
scopus Aurelianenss, lib. I. Ob e . east. 2I. quod nemo Christiani nomen olim sortiebatur, nemo perfectus existimabatur Chrisiantis, qui dono Spiritus Sancti confirmatus , & donatus non esset. Quod ipsum insinuat Canon 39. Eliberitanus , dicens : Gentiles si in infirmiis late ὸesideraverim sibi manum imponi , se s fuerit eorum ex aliqua parte vita ho- nella, placuit eis manum imponi, & fie-- ri Corasianos D. Hie per manum imponi , intelligi Ceu- fmari, multis ostendit ad hunc Canonem nominatus Episcopus Aurelianensis, ei tana etiam Cyrillum Hierosolymitanum Cateis
etis q. M iam cs , qui similiter docet
per Chrismationem Neophytos primum fieri Chrisianos: Huius Sancti Chrismatis is dono accepto , ait, merito appellamini
66쪽
PAas II. s E c T. I. T r T. III. De Sanamento Confirmat onis. 13is Chrisiani : veram emeientes appellati
is nem in ipsa regeneratione : ante enimis quam haec gratia vobis donata esset, nocio eratis proprie digni eo nomine, seὸ peris gentes eo usque progressi eliis , ut essiis ceremini Christiani ,, VIII. Ut verum sit , olim Neophytos seu recenter Baptizatos nequaquam finge dictos Fideles , aut preseritis Chri fianos puel etiam simpliciter Chrissianos, priusquam
Confirmationis Sacramentum accepissent ;id non propterea contigit, quod ante Confirmationem non crederentur per Baptismum vere in Christo regenerati; sed quia ante Sacramenti Confirmationis suscepti nem nondum omnibus armis spiritualibus
instructi videbantur , quibus Jesu Christi milites instructos ad praelium oportebat , ideoque seu ti militet seculi non habentur . pro persectis militibus quousque armis idoneis sint instructi , ita nee Neophyti illi persem ae veri milites Christi, seu Christiani reputabantur ; quamvis revera iam essent per Baptismum regenerati, & militiae Christi adscripti , imo Christum induissent, & cum illo surrexissent. Ad haee olim dum Confirmatio iungebatur Baptismo , nulla Chrismatio nisi sola Sacramentalis Neophyto impendebatur . Cum vero a Chrismate dicamur Christiani, proprie eo nomine appellari ante hae Chrismationem non poterant.
Hi ne postquam Chrismatio Sacramentalis Baptismo iungi desiit , introducta est
Chrismatio caeremonialis , sua Neophytus non in fronte, sed in vertice a Presbytero Chrismate ungitur, uti observat Hugo Me- nardus in notis ad Sacramentarium S. Gregorii par i*4. Unde hodie Chri ii iani dicimur , non a Chrismatione Sacramentali , qua ab Episcopo in fronte ungimur, sed a chrismatione caeremoniali, qua immediate post Baptismum in vetetice a Presbytero ungimur sive Chrismamur a . IX. Passim Synodi Belgicae iuxta m demam Ecclesiae disciplinam requirunt, ut eonfirmandi saltem septennio non sint minores ; ut melius ait Synodua Mechli-
Ex dictis ecillistes nullam olim aetatem ad
exeipiendum Confirmationis Sacramentum deficii- - ιue, sed nilui adeo uin uix loliicilinune p.
is scepti Sacramenti memores esse possint ;is nisi ex rationabili causa Conticipantiis aliud videatur, , . Idem passim inculcant aliae Synodi; adduntque conformiter ad Pontificale Romanum , ut non admittantur ad hoc Sacramentum , nisi rite ini fructi , & disposti .X. Parochis praecipit Synodus Audom rensis, ut subditos suos sedulo moneant, quo pueros suos Confirmationis Saer is mento nondum insignitos, qui quidem is sextum superaverint aetatis annum , adis illud reverenter suscipiendum pCrparent, is edoctos orationem Domini eam, & Symis bolum Apostolorum, quantum seri aetasis atque capacitas , jejunos , si permittatis valetudo , consellione expiatos , si doliis sint capaces, corporis habitu, & capite ,, in primis mundos, , . Id ipsum omnes Synodi uno eonsensu i culcant, monetque S. Carolus in suis I structionibus de Confirmatione pag. 42 edit. i58 . Illud vero maxime hortabi- ,, tur Parochus ut cum hoc Saeramenis to Spiritus Sancti gratia uberrime eonisse seratur , ad eam consequendam se ieiu- niis, eleemosyna, qui per facultates posis is sunt, aliisque pietatis ossietis, & opertiri bus parent: atque in primis frequenti si ri, & ardentiori religiosae orationis stu-- dio devote sese exerceant , exemplois M. Apostolorum ; qui dum expectarent, , Spiritum Sanissum , perseverantes erant ,, tu oratione, CT ieiunio. Am eap. r. XI. Ut vero fideles sint de hoc Saer mento amplius inlimesi ; ac convenientemideam concipiant, praecipitur Parochis, ut
, , de dignitate , vi, & eflectu hujus Ω-- clamenti subditos suos saepe diligente is que instruant, maxime sub id temporis.,, quo illud Epistopus in iis locis adminiis straturus estis. Ita Synodus Mech linimissis P. II. rit. a. eap. r. idipsum aliae Synodi similiter inculcant ; monetque Synodus Bustodueensis sub Masio , rit. q. v. v.
ut id praei ent presertim in festis Pentecostes p & quandocumque Episcopum ad
tavebant antiqui , quam ne segnes aut pigri hae in re inveniremur.
67쪽
es Ius Diae suum inisessum. ad ipsorum lceum venturum esse audiunt. Dum Parochi populum de hisce instrue re volent , merito legent iam citatas instruct ones S. Caroli, in quibus pie ct su- se eius emitus , & dignitas , aliaque eo
pertinentia explicantur. XII. Ut confirmandorum curam recte gerere possint Parochi multum conserunt Episcopi, qui neminem confirmare volunt,
nisi qui testimoatum a suo Parocho attulerit ; quemadmodum edito Decreto 6. Febr. 168 i. declaravit Alphonius de Ber-gues Archiepiscopus Mech liniensis. XIII. Quamdiu hoe Sacramentum ipsi Baptismo quodammodo coniunctum fuit , etiam nonnisi in Paschate, & Pentecolle , seclusa necessitate , conferebatur , & licet mutata disti plina , Episcopo liberum stetiam alio tempore hoc Sacramentum conferre , tamen monet merito S. Carolus in suo Concilio IV. pari. a. titulo de Sacramento Confirmationis, ne flata PENTECO-sTEs solemnitate id praesare praetermittant ἰαdiungitque in Conc: lio V. eodem titulo, ut non solum sacris solemnibus Penteco- is ses diebus , sed etiam si ita civitatisse suae ingens frequentia, multitudoque po- is stularit ) & Paschae Resurrectionis tem- pore, & in Adventu sacro Domini, &is quoties visitationem obibit , Sacramen- ,, tum Confirmationis ministret , & obis eam causam , ut Concilio provincialiis quarto cautum fuit , ad ministrandumis iaepe accurret, quibus in locis Dioecesisis opus erit M.
XIV. Post haee monet: Quod si quis
is eum periculose aegrotat se Chrismatis
is Sacramento confirmatum non e Te meis minerit , ac propterea id sibi ministrariis petat; tunc Episcopus , si eo loci est , ,, ubi ille aegrotat, ne sine hoe Sacramenis to discedat , eum charitate paterna in- is visat, & rite confirmet ,, . Insuper in suis Instructionibus inter cetera a Parochis circa hoc Sacramentum observanda , praecipit : IEurotos praeterea se nondum confirmatos designabit , eosque ,, Archiepiscopo denuntiabit, ut ne ingra- ,, Vescente morbo , sine hoc Sacramento is discedant eEx his constat , quam ideam de fructu hujus Sacramenti concepisset hic etelosissimus Archi. Praesul ; quamque sol ieitos esse debere Episcopos ostenderit, ut nemo hoc
pus Sacramentum hoc administraturus, diebus aliquot ante moneat Parochos, ut populum interea pro eius digna susceptione disponere, & specialiter instruere valeant; voluitque S. Carolus , eum in finem ab Episcopo Litteras Pastorales, ad Parochos dandas; e quibus ipsi, quae potissimum iis ineumbant, haurire queant, easque populo publice praelegant: ita habetur in Contilio Mediolanensi IV. pari. 3. titi de Vi- statione o & in Instructionibus pnaecipit, merito ab omnibus Parochis aemulandum t Paucis ante ministrationem die- bus , Parochus , in euius Parochia huis ius Sacramenti ministratio indicitur , is primo orationem publicam inllituet; ut ,, sui divinae gratiae dona uberrime reclinis piant, , .
De Ministro Confirmationis , &de Chrismate. r. 'Imis seculis solis Discopos sis δὲ Miniseros Confirmationis male adseruitur
a. Probatur tesimsuto Innocentii I. 3. Presbteri apud Gr.ecos etiam hodie hoe Satramentum admini irant ; neque hane disciplinam GHesa Romanai rebat. s . An eam Innocentius III. improbaverit' s. Etiam in Mesesia Latina Prethyteri dispensatorie admi uiserare possunt . 6. Neque contraritim asseruit Eugenius IV. aut de intest Sinnodus Tridentina.
. Seposita reservatione positiva posset Pro
8. Disciplina, quae solis Discopis dat auctoritatem confirmandi , occasionem ridit seiungendi confirmationem a Bapti O. . Di Opi curare debent, ne quis ex e rum negligentia sine hoe Sacramento discedat.
68쪽
PAas Ir. sae T. I. T T. III. De Sacramento Confirmatisnis. 3,
Io. Incommoda ex huius Sacramenti dilatione nata sequi.
Ir. Primitus Episcopus omni tempore Chrisma conjicere poterat. 13. Quandonam in Lerit, ut in Carna D mini Chrisma esset re ieiendum 'I . Olim Presb teri a stiis Episcopis Chriasma accipiebant.
13. Hodie singulis annis; secus olim Chri
x6. Quomodo hodie ex praesciapto Synod rum Chri a accipiatur, m renovari debeat 'I7. Aliquando Archidiaconi Chrisma disi ἱ-btiebant , oe in illius d. tributione
I. Colum Episcopum huius Saeramenti
O ministrum esse , nee ab aliis quam ab Apollolis, eorumque successoribus Episcopis unquam peractum suisse , aut adminil rari polle , elaris testimoniis declarat Epit lota , quae sub nomine Eusebii Papae refertur apud Gratianum Diu. 3. De Consecrat. Can. 4. Manus quoque impositi
is nis Sacramentum magna veneratione t
se nendum est, quod ab aliis perii ei nonis potest, nisi a summis Sacerdotibus, nec is tempore Apostolorum ab aliis, quam ab se ipsis Apostolis legitur , aut scitur pera- A ctum esse : nee ab aliis quam ab illis,
is qui eorum tenent locum , unquam peris fici poterat , aut fieri debet. Nam si is aliter praesumptum fuerit , irritum ha- is beatur & vacuum, & inter Eeelesasti-
,, ea numquam reputabitur Sacramenta D. Verum norunt hodie eruditi, quam exigua sit hujus ae duarum aliarum Epist larum , quae sub nomine huius Ponti fiet sextant, fides, de quibus in nota marginali ad earum primam intrepide pronuntiat Labbaeus: Confictae ae Duriae omnes r &deinde de hae, quae ordine tertia est, notat : Tota conficta est. Tom. I. Conei LII. Hoe ergo testimonio praetermisso , aliud habetur , licet nonnihil posterius , tertius tamen , nimirum Innocentii I. in Epistola ad Decentium, cap. 3. De eoninis signandis vero insantibus manifestum est, is non ab alio quam ab Episcopo fieri li-nn-EDeu Tom. II. se cere. Nam Presbyteri, licet sint saee is dotes , Pontificatus tamen apicem nomis habent . Haee autem Pontificibus solisse deberi; ut vel consignent, vel Paraes is tum Spiritum tradant , non solum con se suetudo Eeilesiasti ea demonstrat, verum si & illa lectio Actuum Apostolorum , 'uae se asserit Petrum , & Ioannem esse dire- ctos , qui iam baptizatis traderent Spiis is ritum Sanctum A. Hoe Innoeentii testimonio utuntur enm muniter Auctores de officiis riclesiastici scribentes, ut probent Episcopum esse hujus Sacramenti ministrum. Nequaquam tamen hine inferre licet , Episcopum ita esse a Christo designatum minii frum, ut ea potestas nullo ea se ins rioribus Presbyteris communieari possit. III. Nam Graeci non tantum olim, sed etiam hodie eam auctoritatem in Presbyteris agnoscunt; hique baptizatos Chrismate in konte consignant ; eamque praxim Eeclesiam Latinam non improbasse, ex iis quae in Conei lio Florentino aEta sunt, non
In huius quippe Concilii eonclusione
Eugenius IV. inter alias quaestiones hanc ordine sextam Graeeis proposuit : Quare Pontifices non inungerent scro chrismate , sed Sacerdotes; etim hoe Pontificibus sit d tum ' Et statim subditur in textu: Haec a Latinis obiecta MF linensis canonice omnia, legitimeque dispoisit. Hine patet, quod etiam tempore huius Conei lii , Graeci Sacerdotes confirmarent. Meundo, quod super ea praxi disputatum suerit . Tertio , quod Graeei suae disciplinae Canonicas rationes dederint; atque Latinorum argumentis satisfecerint. Quarto, quod Eugenius IV. aliique Latini Epist pi acquieverint; nec Graeeos ad aliter coninfirmandum adegerint ; neque de nullitate Confiimationcis sie eollatae scrupulum m
IV. Contrarium prorsus his videtur re sponsum Innocentii III. in cap. 4. M De consuetudine , ubi eam praxim Gnaecorum omnino improbare videtur; atque: Confirmationem a Presbyteris etiam Constantinopoli eollatam pro invalida habere. Verum omnis difficultas evanescet , si consulatur ipsa Decretalis Innocentii, prout H extat
69쪽
3s Ius Ecelesiasticum Universiam. ritat in tertia Deeretalium tollectione apud
Antonium Augustinum; e qua eam desumpsit Raymundus omissa voce Latinis ad vocem 'eumeris ; quae ostendit Innocentium tantum respondisse de Presbyteris Latinis Constantinopoli degentibus; quibus praecipit, ut consuetudinem Eeclesiae Latinae sequantur. He obiter notent Canon istae, quam utile, imo necessarium sit , interdum ad veteres meretalium eollectiones habere. recursum; uti monui , & pluribus ostendi in eommentario ad Canones.
U. Ceterum tametsi diseiplina Eeelesiae Latinae habeat , ut soli Episcopi hoe Sacramentum adminii rent, quin tamen Pre-Sbyteri subinde extraordinarie , & absente Episcopo, dispensatorie id ministerii exem re queant, evidenter iam pridem probavit S. Gregorius.. Scripsit ipse Episcopo Calaritano in Sardinia lib. 3. Dis. ς. Presbyteri bapti Ea- ,, tos insantes signare sacro in frontibusis chrismate non praesumant e sed Presby- is teri baptiratos ungant in pectore , utis Episcopi postmodum ungere debeant in is fronte is . Apud Gratianum De Cons
Cum vero intellexisset Gregorius quosdam e Sardis hoc responso scandalizatos sui me, reseribit eidem Episeopo in haee verba : Peruenit quoque ad Nos quosi,, dam scandalizatos suisse , quod Presby- ,, teros chrismate tangere in fronte eos, ,, qui baptiZati sunt , prohibuimus . Et is nos quidem secundum usum veterem Eeis elesiae nostrae seeimus . Sed si omninois hac de re aliqui e tristantur, ubi Epi- scopi desunt , ut Presbyteri etiam in is frontibus baptitatos chrismate tangereri debeant, eoneedimus Dis. 26. eius.
dem libri, & refertur a Gratiano , Dip.
Observatu digna sunt haee epistolae verba : Nos quidem fecundum usum veterem EccLvs Iae NosTRae I scimtis: tacite innuens
aliam esse Ecclesiae Orientalis consuetudinem, se autem scripsisse Episeopo Calaritano in priori Epistola, ut procederet iuxta eonsuetudinem Ecclesiae suae , id est, Romanae ; quae Presbyteris non permitte-hat haptietatos saero chrismate in imatibus
Sed eum hine offenderentur Sardi , in his Epistola quae ad priorem refertur permittit Gregorius , tibi Disopi desunt,
ut Prerbieri etiam in hontibus baptizatos Chrismate tangere debeant.
VI. Itaque non dubitavit Gregorius, quin Presbyteri etiam subinde esse possent huius Saetamenti ministri; quod de supposuit Eugenius IV. dum in Ini fructione pro
Armenis dixit : Legitur ramen aliquando per Amisitiei Sedis dioenotionem , SIMPLICEM SACERDOTEM Chrismate per Episcopum consecrato hoe adminiserasse Sacramentum Confirmat onis.
Unde Synodus Tridentina Can. 3. De Confirmatione . dicens , Ministrum huius
Sacrament ν esse Episcopum, exeresse ad vocem ministium addidit, ordinarium. VII. Plura in eamdem rem vide apud Franciscum Faruaequium , De Sacramcnto Confirmationis, cap. q. quaesi. 4. g. I. ῖ. σε. Et quasione 3. ollendit , seposita reservatione, posse etiam in Eccletia Latina Presbyterorum ex sola Episcopi eommiis ne confirmare juxta illud Synodi Toletanae L Statutum eli Diaconum non chrisma- is re , sed ne merum absente Discopo pis praesente vero , si ab ipso suerit praeee
VIII. Quidquid si , eertum est iuxta
modernam Eeclesiae Latinae disciplinam , quam & a seculo iv. in usu suisse, testis est Innocentius I. solis Episcopis fas esse hoc Sacramentum conferre; quae disciplinaverisimiliter oeeasonem dedit seiungendi Confirmationem a Baptismo. Cum enim invaluisset Baptismus infamtium, isque a Presbyteris plerumque conserretur, eontigit , ut hi potestate eonfimmandi destituti , Confirmatio differretur quousque praesentia Episcopi haberetur ;quae, populo Christiano multiplicato, eum
irequenter ad longum tempus expectaretur,
tandem conveniens visum fuit , dissirri quousque baptizati usum nationis attis gissent. IX. Quia ergo ad Episcopos pertinethoe Sacramentum administrare, debent quoque hi omni cura invigilare , ne quis ex eorum negligentia hoc Sacramento diutiusquam oportet, deliituatur; quemadmodum multis ollendit Farvacquius loco citato in
70쪽
PARs II. SEcri I. Tr T. III. De Saeramento Confirmat onis. sua Charitate ; optatque , ut Episcopi
,, Omnes tam vigiles sint ad ministrandumis ovibus Confirmationis Sacramentum ,
is quam alacres, & expediti sunt ad susei is piendum , utinam non sol ieitandum i se sublimioris Cathedrae fastigium . Certe ,, pergit Farvaequius Armaeanus Pri-
mas Hiberniae, lib. 9. cap. 3o. non dubiis tat asseveranter scribere: Cui Sacramen- ,, tum Confirmationis retardam , fine quori plurimi suorum subditorum ab hae Leeis recedunt , graviter valde coram Deo δε- se linquuπt is X. Ex hae insuper Episcoporum mora in administrando hoc Saeramento contingit, tantam subinde multitudinem cons mandorum concurrere , ut vix confuso tempore administrationis vitari queat , nequeatque Episcopus notitiam convenientem
de eonfirmandis accipere e circa quae non
inutiliter consulent Episcopi. quae in suis Inlitullionibus praeseripst S. Carolus, titulo de Modo procedendi ad sumendum Comfrmationis Sacramentiam ς in Actis Ecclesiae Mediolanensis pag. 42I. edit. I 68ῖ.
XI. Sicuti ipsus Confirmationis Μinistrum 6ν ἰπarium salum Episcopum agnoseit Eeclesia Latina , ita nee chrismatis conficiendi , sive benedicendi alium mini, strum agnoscit; nec iam pridem agnovit ;de ouo praeter plures Canones Africanos apud Gratianum, Caus 26. quaesi. 6. n. I.
r. haec habet Canon χo. Concilii Toletani I. sub initium seculi v. Quamvisis pene ubique custodiatur, & absque Epi-- opo Chrisma nemo conficiat ; tamen is quia in aliquibus locis, vel Provinciis, se Presbyteri dieuntur Chrisma conferre , is placuit ex hac die nullum alium , nisio Episcopum Chrisma sacere, &per Diceis cesim dellinare se. XII. Quod vero in eodem Canone subiieitur: Episcopo faue OMNI TEMPORE ILeere Chri a consere , mani seste evincit , nequaquam eo tempore adhue stabilitam modernam disti plinam, quae vult ut Chrisma tantum fena v. ante Pascha , sive in Coena Domini, ab Episeopo conficiatur. Hi ne quoque ostenditur supposititiam esse Epistolam , quae sub nomine Fabiani Papae qui sedit ei rea initium feeuli tra. ad omnes Orientales Episcopos extat, & equa hoe fragmentum resert Gratianus , Ddi. de Consecrat. Can. x8. Litteris A vestris inter cetera insertum invenimus, se quosdam regionis vestrae Episcopos a veis is stro nolimque ordine disere pare, &nouis per tingulos annos in Coena Dominῖ si Chrisma conficere . Errant vero , quiis talia excogitant , & mente vesana po- ,, tius quam rect1 sentientes, haee audent.
- Sieut enim ipsius diei solemnitas peris singulos annos est celebranda, ita ipsius M S. Chrismatis consectio per singulos an-- nos est agenda , & de anno in annum is revocanda, & fidelibus tradenda r quia is novum Sacramentum est per singulosis annos , & iam dicto die innovandum , ,, & vetus in sanctis Eeolesiis cremandum. - Ιsta a sanctis Apostolis & sueeessoribus
is eorum accepimns, & vobis teneada man- ,, damus, a XVI. Videtur autem seculo Uis. prae
sens disciplina de eonfieiendo Chrismate in Coena Domini invaluisse , nam illius me lio fit in Saeramentario S. Gregorii, & au liquo ordine Romano , aliisque, qui circa ea tempora de divinis officiis seripserunt
XIV. Praedictuς Canon Toletanus, vult, ut de singulis Eeesesis ad Episcopum ante diem Paschae Diaconi destinentur, aut Subdiaconi, ut confectum ab Episcopo Chrisma possint accipere.
Et in Cone illo Carthaginensi IV. Gn. s. apud Gratianum Dis. 93. Can. g. Pre M sbyteri , qui per diversas Ecclesias reia D gunt, non a quibuslibet Episcopis, sedis a Dis ἰ nec per iuniorem Clericum , sedis aut per seipsos, aut per illum, qui Sa-
is crarium tenet, ante Paschae solemnit se tem Chri a petant is .
XV. Addit Gratianus post particulam
sed, o MNl ANNO ; idque forsan more suo inflectendo Canonem ad sui temporis disciplinam, quae Chrisma sinstilis annis re novari volebat; qnaeque etiam hodie obtinet r nisi dicere malimus cum Stephano Baiurio in notis ad hunc Canonem Graistiani , mendum hie ede in editionibus Graistiani, & pro omni anno legendum omnino.
XVI. Hodie non singuli Parochialium Ecelesiarum Rectores per se , aut alium , Chrisma accipiunt ab Episcopo ; sed Ar-H a chi