Pauli Ernesti Iablonskii opuscula, quibus lingua et antiquitas Aegyptiorum, difficilia librorum sacrorum loca ... Edidit atque animadversiones adiecit Iona Guilielms te Water. Tomus primus quartus 2

발행: 1806년

분량: 503페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

tilatentrionem iacet, et ad mare vaeque rGrinn extrem M. Observa, esse partem mmtis Libani,

.monente Schinoro ι . Sed erat tamen reveru urbs, dicta hoc nomine, in illa regione sita; imo vox erat pars nominis variarum urbium , de quibus

vidundus 'A cub. Quid, si sit Aegyptiacum Eremus , Desertum P Ita κατ' εξοχη, vocatur desertum illud, quod Istillitae ingressi sunt.

Exod. v. I, VIII. 27, 28, XIIIo 18.

Ierminus itisersi si elisarum per desertum Aervit

mare ruistim, vel Sinuo Arabios. Terminus itineris Israelitarum per desertum Aegypti fuit 'Τnet', Exod. XIII. I 8, X v. 4, Deut. I. ψον per quod mare omnes hactenus intellexerunt marest quod dicitur, obrum, vel Sinum Arabicum , excepto viro illo erudito, cuius sententiam singularem cyb alio loco tetigi. Nempe cum is pro ingenii acumine facile perspiceret, Israelitarum habitationem in tractu Pelusiaco et Tanitico, cum eorumdem exitu per mare rubrum dissiculter admodum conciliari posse, quoac 1 In Leraco p. 223.

Palaest. Bl. p. oro, 6II. Pari ratione urbs est ri Silistria, a Turc. appellata dam, cuius nominis et mologiam tradit Demetrius Cantemtrius in Historia Ottoma Dic p. 498, not. 67. Est quoque in Arabia mons excelsus, cui nonren Δο αρης teste Stephano Zontis, quod proprie sipuisicat Dominum Mara. Vin Pocockium in Decimine Hulor. Arabum P, Σολ

172쪽

DE TERRA GO ABIR

maluit intelligere Larem Semonidem, Pelusi vicinum. De lacu Serbonide, tamquam is esset coniecit etiam Masius cx . Adversus sen tentiam Nermanni ab Haro, quam nonnulli deinde amplecti et ornare conati sunt , observemus, quod Exod. x III. Ir, I 8, distinguantur duae viae in Canaanem ducentes, altera per terram Philistaeorum, in qua via eli lacus Ser-honis, sed hac via Deus Israelitas ducere noluit, altera vero, qua re ipsa Deus Israelitas duxit, est pia persus desertum maris uisi S M. ut alia iam taceam, solum nomen Hebraicum non permittit, ut de alio, quam de mari rubm, cogitare hic possimus. LXX interpretes , qui in Aegypto scribebant, quosque vera illius nominis ratio latere omnino non poterat, 'at semper c ab transtulerunt ἐρυθράν θάλασσαν, innuentes s

cr Sententiam de laeu serbonide, quasi dicto

confutat etiam Lae. Mehius in Beleuchteten filiob Part. Ἀp. 4ω - 4os. De sententiis aliorum, hic a nobis discedentium, vide Loh. Sisonis Onomasticon vet. Τestamenti P. S3, 59, in notis. eb Loca, in quibus occurrit, vide in Con-eordantiis Bibliorum Latinis sub ante. Raber tvel Tra AGraecis των LXX v. Ἐνυ uJ. Perpende inprimis locutuNtimer. I XI. 4. Confer Et Metria Leio Criticam Sacram fol. I . b., et Harenherni additiones, quas sic vocat, ad Relandum in Novis Miscell. Lips. Vol. v I p. '44s, ubi et nudat Oidermanni dissertationem de ad God. xx III. II. Heimstadii Irist, in quibus' tamea Harobe oui contradicit iis, quae affirmaverat p. 4 Φ.

173쪽

cs, quod frustra negaretur, sinum Arabicum. etelam ab antiquo maris rubri nomen inditum fuisse, ex Iectione veterum scriptorum indubie constat, etsi fi teamur, esia tantum sinum illius maris, cui nomen

illud proprie competit. Dicitur autem 'ad'n' Ηe-hraeis, quemadmodum Inter praestantissimos interpre- res fere convenit. ab a ae ve, tunes, in mari illo Provenientis, copia. in Exod. xi II. Id: Dicunt nonnulli, mare pociari et nomine , quod peri eius circuitum nascuntur panr . Et R. Salomoscribit: Soph iuncum signi at, quo momise mare appellaear, quod calamorum et porrorum copia in eo nascatur a J. Quod de mam, isto restantist etiam,

tum veteres scriptores, tum recentiores itinerariorum compilatores. E veteribus videtur eo etiam respicero

Martialis Lib. x Epigri xv x , etsi ad mare Indicum , etiam Erythraeum dictum, transferens, quod de sinu Ara eo legerata Verba eius sunt cuicqui Erythraea niger Avenit Indus in alga Videtur autem respicere ad uniones. Vide Plinia, His . Natur. Lib. Ix cap. 35, Lib. XXXVII cap. 4 extri Martialis se ipse explicat Libro eodem et Epigri xxx V1 II. 4, s, O nox omnis et Lora, qu- notata essoris littoris Indici lapillis. Tibullus Lib. II Eleg. II Is, Nec tibi gemmarum quicquid felicibus unias Nascitur, Eoi qua maris unda rubet. ca vide Augii notas in euaed. IOculu.

174쪽

Igmnus Dionys. Lib. Iv p. 74 editi Graec. Araver 'Ου-φλβουσαν ερυθραην λίθον Plinius Lib. xxxv II cap. 4, Proximum apud nos Indicis Arabicisque margaritis pretium ess Reis Centiorum quoque testimonia non sunt negligenda.

Scribit Vincentitas te Blane ce): ,, Le long de la

le temps se forment des istes, ce qui rend la cote dctra auuais abord, & ceux du pals soni contra inis de laeratoier si gneu sement. C'est de l, , , ce que l'ondit, que les Hebrem appellent cette mer Sot .' Similia tradit Lobo confirmantque Missionarii recentiores ce), item Thomas Maw cs . Uti vero Graeci interpretes ' ma' reddunt ερυθραν θαλαπσαν, ita vicissim interpres Aegyptius vocem hanc Graecam

semper transfert , exprimens vim vocabuli non Graeci, sed Hebraici, cuius tamen certeisnarus fuit. Equidem vox illa nonnisi in ' . hae

h) Conser Crotium in Exod. x. Ist, Bochartum Parti 1

Geogr. Sacr. Lib. I V C. 29 P. 32O.

e Voyage Part. I chap. VIII p. 33. ' ic d) La Relation historique d'Abigini e p. 42, 257. e Les Nouueaux Momoires des Missions Tom. v p. 169, TOm. VI P. 52, 53, 57, 7 . f) Le Vonge de la Barbarie Tom. II p. 88 V 89. In Maligeranis Fratrum Pithoeorum, Lugduni Bat. I68seditis, haec lego p. az3: ,, Mer rouge, qui est Erythraeum, ab Erythro rege, est plutot Sinus Persicus qu'Arabicus, qui Happelle Mare Sur, Ptolomee I appelle autrement 4 c est. Amre pamri; il est blen Wal, quo tout au tour du Nil crottila plante, doni on Di it te papyrus, mais tes lieux de laemer de Sur elant salsagineux, a pei ne produiroient iis eespiantes: m ne stati la raison de cette appellation. '

175쪽

hac compositione, quando Sinus Arabicus designatur. in Coptorum libris, quos mihi licuit evolvere, Occurrit, ut hac de causa de vera nominis illius significatione aliquando dubitaverim. Sed dubium omne exemere scriptores Graeci et Latini, qui vocabuli h ius Aegyptiaci genuinum sensum me edocuerunt.

Theophrastus cgb το καλουμιενον ΣAPI memorat subi loquitur de Plantis Aegyptiacis, illudque mox ita explicat, Sari in aqua provenit, circa paludes plamaque, ubi amnis recesserit. Concinit Neochius, ΣΑPIN, φυτόν τι γινομιενον ἐν ταῖς κατ' XIγυπτον Unum adhuc addimus Plinium, quia ille Sic Uin papyro similem esse memoriae prodidit, quod tamen etiam Theophrastus scriptum reliquit. Ita autem Historiae Naturalis scriptor c. Λ 9: Eruticosi est generis et Sari circa Nilum nascens, duorum ferme cubito. rum altitudine, pollicari crassitudine, corura pamri, similique manditur modo. Iam facile intelligitur, quid sit φ,DM. Mare Sari, nempe id ipsum, quod iunceum et a sum, quod nomen mari illi in Aegypto proprium et peculiare fuit. Ab Aegyptiis nomen illud acceperunt Iudaei, et strinmone suo constanter retinuerunt. Quomodo autem

Israelitae sinum illum Arabicum, spatio temporis noui ita magno, traiicere potuerint, in quo nonnulli, sed sne omni causa, haeserunt, Ioh. Clericus coprimis Sicordus c. k θ proprio suo exemplo, ista osten derunt, et planum fecerunt, ut scrupulum, qui postea restet, nullum invenire possim.

opuscul. p. 266, 267J. . cha Lib. XIII c. 23.

' c G in Dissertat. de Traiectione auris Idumaeu

λὶ Ia Dpistola laudata.

176쪽

praetermisso nune argumento ex nomine Gosen peten8M , transitur ad traditionem Aegaptiorum. Postquam ea argumenta, quae ex ipso situ terrae Gosen et Provinciae Heracleopoliticae capi possunt, prout ratio instituti mei sert, breviter exposui, ostendendum nunc esset, quod et pollicitus sum, etiam ηο- men terrae Gosen huic nostrae, quam lectoris arbitrio permisimus, sententiae insigniter favere. Gosen enim, ut omnia paucis complectar, nisi me opinio. faellit, id plane Aegyptiis sonat, quod Graecis 'Hi et Terram Hereuli Doram et dicatam. Ve rum dum istud argumentum de nomine Gosen apud ani-rium meum volvi et revolvi, dignum mira visum est, quod una alterave dissertatione seorsim explicareturis. 'Omita igitur illo tantisper argumento, nunc nOS ad traditionem Aegyptiorum antiquam , in hodiernum usque diem contervatam, conferamus, atque Videa- .

177쪽

mus. Equidem ultro haud invitus largior, argumenta quae solis traditionibus huius generis innituntur, apud lectores inrnii sagaxeioris parqm profice e. . Sed uti tamen iraditiones omnes, gentium praesertim literarum studiis expolitarum, temere fastidiri et condemnari non possunt, uti quaedam antiquitate sua, quodque et inter se et cum aliis conspirant, aliisque notis, certitudinis aliquam speciem prae se ferentibus, ad asse tiendum nos invitant, ita praesertim, si ad alia argumenta solidiora, illustrationis ergo, tantum adiiciuntur, attentiorem considerationem utique merentur.

Liceat igitur etiam notas, ad alia argumenta, quibMusi hactenus s*mus, ad eruendum verum situm terrae Gosen, et hocce adiungere, quod ex traditionibus hac de re Aegyptiorum, et yetustiorum et hodiernorum, peti potest. Si quis traditionibus hisce parum fidei haberi posse contenderit, non tamen iniucundum erip1ntelligere, quomodo memoria eorum, quae ab Israe litis, Iosepho praesertim et Mose, in Aegypto gesta sunt, in regno illo ab antiquissimis temporibus conser .vata, et ad nos transmissa merit.

ordo observandus in traditionibu his referendis

Ne quis vero hic a me expectet, pi omnia, quae tot scriptores, Graeci, Romani, Arabes, Iudaei, Christialis, ex vetustis aut etiam resentioribus Aegyptiorum traditionibus: de commoratione Israelitarq in Aegypto, memoriae prodidorunt, hic in unum , coacervem. Plurima enim, quae appd veteres, D*- ῆum, Eusebium, Preculphum G oxiensem aliosque, hac de re congesta inveniuntur, ad praesens nostrum institutum non magnopere taciunt. Iis igitur conten-

m ero, ex quibus de domicilio e Iedibys Is elita m

178쪽

in Aegypto iudicium serro licebit. Cumque et hari, dum traditionum numerus satis sit copiosus et amplus, deiectum aliquem adhibebo, hunc quidem in modum,. ut illis, quae antiquitate sua prae aliis se commendant, primum locum tribuam , sed illarum tamen, quas media secula et haec nostra aetas nobis offerunt, rationem etiam aliquam habeam. Etsi autem traditio-.nes illae, ut fieri solet, non somper et in omnibus. inter se congruant, in hoc tamen mirabilis quidam eorum inter se ςonsensus observari poterit, quod, si earum aliquam admittimus auetoritatem, sedes Israelitarum in Aegypto 4uperiori, circa Μemphim et Heracleopolin, necessario cuilucandae veniant. Ut vero 'in adserendis hisce traditionibus ordine aliquo proce-'dam, illas primo commemorabo, quae ipsam Hera :uleopolin spectant. Hisce subneliam eas , quae aut Iosephum Patriarcham, aut Mos*n eiusque vix m et g est sigillatim Vtingηnti .

Traditiones Aeraptorum de habitatione Urae Diarum in Heracleopoli. . , Sunt, uti duci, traditiones quaedam, quae ipsam Heracleopolin , Provinciam illam, quae hodie Fioum nuncupatur, respiciunt, quaeque, si fidem aliquam merentur, luculento indicio sunt, Israelitas sedes suas in illo tractu habuisse, adeoque Provinciam Heraoleo isticam esse Gosen. Iure merito huc resero traditionem. illam, cuius iam antea ca mentio laeta a me est, Iudaeorum antiquiorum, qui, teste Hieroumo Ue-

rebant Gosen nunc Thebaidem vocami. Et id quod in

Gene

179쪽

Genesi disitur. Dedit eis ut possiderent optimam Tetaeram in Ramasse, Pagum Arsinoiten sie olim vocatum autumant. Qui vis Geographiae Aegypti non imperi tus, facile intelligit, per Thebaidem hic intelli tractum Heracleoticum, qualem alio loco cὼ de scripsi et definivi, sive Provinciam Fioum, cuius Pars

erat Arsinoe et Nomus Arsinoiticus, etsi haec denominatio Τhebaidis cum rationibus Geographiae accu retioribus non conveniar. Similem osei tantiam deprehendimus etiam in milhelmo JUrio , qui, ubi situm edindolem Provinciae Phium exposuisser, ista de eadem pergit c c antiquum eius νocabutam non tenen Mus, opinamur , priscis temporibus , Thebaidem disti m. Traditio autem illa Iudaeorum ex eo aliquod robuNaccipere potest, quod in Pruvincia Fioum ostendatur hodieque locus, domicilio Iacobi clarus, uti discimus ex his Vanstibii verbis, ex Gallico in Latinum translatis db: Super montem, qui a tergo Monas Hrium illud attingit νersus meridiem , ruinae conspim iciuntur vici cuiusdam antiqui et exigui , quem Coptidicunt domicilium praebuisse Iacobo Patriarchae. Et hanc ob ea iam ruinae illae in hunc usque diem νο- eantur Modsellet Iacub, id est, Tabernaculum Iacobi. Locus autem ille, uti ex eodem Vanslebis stimus, nonnisi duabus Ieucis ab urbe Fioum distat Cum domicilio Iacobi haud immerito coniungimus se pulchrum Beniaminis, silii eius longe dilectissimi, quod in hocce tractu peregrinanti sibi commonstrature observavit P. Lucas Multo his omnibus antiquiorem traditionem possem adferre, ex historicorum

180쪽

Sacerdotum Aegyptiorum memoriae prodidit, Pyramides exstructas inter Memphim et Arsinoen, opus essὰ ποιμάνος Φιλιπιωνος,θος τούτον vis χ ρόνον Dεμε κτήνεοακα ris ταυτα Pastoria seisiationis, qui e intempestate pecudes per haec Dca pascebaia Nomino ποιμένος Φιλιτιωνος significatur pastor Philissaeus vehi Palaesinus. Ita veteribus etiam Aegyptiis dicunturbidaei. Relandus g scribit: Nomen Φιλιςαίωμpostea stixerunt Graeci et Romani , in Παλίυςινοῖς quod ipsis non erat enotum, et magis conveniebat cum cibus aliis , quibis utebanιur. Inde patet, apud Herodotum legendum esse Φιλιςἱωνος, quod nommen Graecis non est infrequens, unde Herodotus assiillud detorsit nomen Palaesint, sibi tamen etiam non, incognitum. Sed Herodotus secutus est hic alios, etitradita sibi tantum retulit. Verum enim vero traditionem isthanc, cuius nunc verbo quidem meminisse satis, erit, res Israelitarum spectare, argumentis, ut spero non contemnendis, ad liquidum postea deducam.

i Neque vero provincia Heracleotica Iacobo tantum et ueteris Iacobi natis. et natorum natis,. domicilium. Praehuisse traditur, verum ipsi etiam Iosepho, quan

SEARCH

MENU NAVIGATION