장음표시 사용
311쪽
ram plus saris mihi iam videor de diebus nostris Aera iacis disseruisse. Tempus igitur est, ut scriaptioni huic modum finemque statuam, atque vela ,
S XIX. . ἰAntequam vero finiam, aequum esse censeo, ut duin hiis nonnullis, quae let torum animis obiicere se possint, occurram, eaque pro virili evellam. Quid enim, inquiat aliquis, Aegyptiis, Romae morant, hus, et vitam sorte totam transigentibus, cum Nilo, ut de incrementis eius solliciti essent, eorumque memoriam annuam religiosa celebritate recolerent' ob lectionem hanc fateor esse notae levioris. Quia tamen mihi in mentem venit, credidi id, quod mihi contigit, contingere aliis itidem posse. Satisfaciam igitur dubio huic, sed paucis. Aegyptiis omnibus, sive in patria, sive alibi locorum viverent, nihil unquam neque maius, neque sacratius, neque venerabilius erae Nilo fluvio, cui Aegyptus, patria dulcissima, tantant honorum copiam de bata Totam Aegyptum cred hant imaginem coeli, et in ea Nilum septeno' suo alveo sidera coeli imitari iactabant. Quae res Manilium non latuit, ex mento Aegyptiorum ita carinentem:
. x -Hermes Trismeri r allocutionct ad Mele pium, inter opera Apulati p. 9o edit. Elinendiormi. - s) Astron. Lib. m p. 73 edit. Scaligeri. Ceterum s cuius suia eaeendatisaea R. Maurit,-viri.
312쪽
. Atque haec MIMeas demum est mensura per oras ἰ ua rigor aestiris maridus forrentibus arra: Hilus , et erumpens imitatur sidera m di Per septem faucer, atque ora fugantia Pontum Idem testatur Heliodorus, qui cet) Deum esse, in quit, Nilum singum Aeraptii, et ex Numinibus maximum ducunt, aemium esse coeli, fluvium praedia eantes. Itaque solemnitates ipsorum sacrae astinam omnes θectabant ad Nilum nihilque erat, quod ,tam impense colerenx Aegyptii, atque hunc δε- νἱum. Quin imo scimus ex linimonio Semii, cel bris Grammatici, Aegyptios Romae, in sacris, Nilum quasi praeseisiem vivere sibi visos eger Seiandum.
ait ce ), in sacris simulata pro veris accipi - nam et ἱn templo Isidis Romae aqua sparsa de Nilo esse diacebatur. Estne igitur, quod quis miretur, Festa, Inhonorem Nili adscendentis et agros Aegypti irrigantis decreta, ab Aegyptiis Romae etiam celebrari conis suevisse.
Verum id sorte altioris indaginis quibustam vigeatur, quod praeter dies A vriacos, de quibus no dum satis liquet, in Kalendario nostro commemore tur Festa alia, velut Isidis N igium, Serapia, Ilia, de quibus nemo sane ambigit, quia significent solemnia
α Aethiopic. Lib. Ix p. os edit. Bourdelota, Aristides Rhetor in Aguttaeo fin. p. 96 b, edit.
Graecae Florentinae. Plutarchus de Isid. et Osiri p. 629 edit. H. Steph.ceb Hirrisii Aeneid. Lib. II vs. II6.
313쪽
religionis Aegyptiorum sacra. Cur milia, 'dicat qui*piam, ab Aenpilaeis diebus manifesto vis inguuntus si tamen dies Aenpilaei fessos gentis huius dies designent Non negabo igitur, quod res ipsa clarius multo loquitur, quam ut negari possit, esse aliquam inter bia ac Serapia, et dies Aegγptiacos diχrepantiam. Uerum discrepantiam hanc in eo sitam esse eo tendo, quod Festa Aegyptiorum notiora, Serapia nempe ac I ia, sacra quaedam peculiaria designent, ab antiquo inter Romanos nota et celebrata, dies vero Aenptiaci solemnitates guntis huius in universum omnes significent, diu post, auetoritate Impisatorum, et permissu Senatus Romani introductas, et promiscuetum publice concelebratas. . Quod ad priora illa νum et Serapiorum solemnia attinet, videntur ea non tam ab ipsis Aepyptiis, AEuam potius a Graecis ad Romanos transmissa fuisse, et paulatim sacris horum patriis annumerari coepisse. Certe in non uno ex vetuis 1lioribus Romanorum Kalendariis solemnia haec ut Romana inter reliqua reserri, nemini obscurum esse
vi hoc exemplo aliquo satis luculento illustrem, est inter antiquiora Aegyptiorum Fella, Romae celebrori solita, et in Kalendaris nostro annotata, Festum, quod Navigium Isidis nuncupatur, ad c ιII Nonae Manli, vel v Martii. Illud vero, quale nempe in Graecia et Romae celebrari solebat, existimo in u ai- versum ingenio Graecorum deberi, non Aegyptiorum, ut igitur longe potiori iure pro solemnitate 'Romana
haberi possit, quam 'o Festo religionis Απyptiacae. In eadem sententia video quoque suisse Labantium,
314쪽
cum in haec verba scriberetid 9: Quo igitur arat mento probari pores, nec Europam in I 'auro sedisse, nee Lo factam bovem p Quod certus dies habetur in Faestis, quo Isidis navigium celebratur: quae res docet, non tranasse illam, sed navigasse. Igitur dies illo hahebatur in Romanorum Eastis. Et celebritatis illius vera origo, non ex tabulis allegoricisci Theologiae Aegyptiorum, sed Graecorum solorum, petiis recte potest. Non equidem ignoro, Aegyptios in Fastis suis aliquod etiam celebrasse Isidis suae navigium, suod ita appellare possis, diem nempe, quo memo riam reditus deae huius e Phoenicia in Aegypto recolebant. Verum Aegyptii sacrum illud vocabant, ut diserte Plutarchus tradit ce), αφιξιν 'Dτιδος ἐκ Φοινικηe, iactentum Isidis e Phoenice, Graeci vero et Romani solemnitatem suam dicebant navigium Isidis. In eo quidem parum omnino situm. Verum id maioris utique momenti quivis facile putabit, quod Aegyptii solemnitatem illam peragerent d. II Ianuarii, ea
anni tempestate, qua mare frequentari cog nondum solebat, Graeci vero et Romani celebritatem suam coniicerent in mensem Martium, aut illam anni partem, qua navigaturis mare nunc apertum esse credebatur. Solemnitas Aegyptiaca spectabat ad Osiridem iam
iam ed) Lib. I cap. II. De Isid. et Osiri p. 66a edit. Steph. vel a I Paris. ' Vide Plutarchum loc. cit., et confer hanc Comis mentationem S x. Epiriamma Graecum de Mensibus Aegyptiorum,
in Anthologia Lib. I cap. xCI num. II, initium navigati Dis refert ad Mechir mensem , respondentem Februario Romanorum s
Indicaι nautis Mechis narigationem insiturata.
315쪽
iam inveniendum, Graecae veM ad selix navigationis auspicium. Eam csebritatem brolixe Apuleius deseri- bit, ubi inter alia et haec legimus chbr Tunc unus ex his, quem Gincti Grammasea Drusia vota praefatus Principi magno . Senatui e et Equisi, rotique Romano Populo, nauticis navibus, imperio mundi nostratis ci regantur. renunciin semmone rituque Graeciensi Da, HAOIΣ ΑΦΕΣΙΣ.iliis verbis hisce Graecis mirum in 'nodum erudith se to Nserunt. Multi ea contulere cum Glabratissium λε- mula, qua olim concirineri plebis tela istianae duruit re moris erat: Ite, mi a emi. Verum corinione librav, de qua Apuleius loquitur, verbis illis diminin dum fulsis, ex iis, quae illico sequutrium, spicitur. Res ipsa clare docet. legendum esse ΠΛΟΤΑΦΕΣΙΣ , id est, Navigationis initium. ' φεσις inde cis initium rei cuiuscunque sim ficat, dueta metaplu,
ra a carceribus in stadio, ex quibus dimittebantur curissores, cursum suum auspicat'ri, quod erudite do
omnibus, ac navibus nauticis sigillatim, renuntiabat ΠΛΟΥ Α bEΣα. idem est, ac si dixisset: Licet nunc omnibus navigationem feliciter auspicari. Unde confestim sequitur apud Apuleium: Quam vocem feliciter cunctis exenire, sinapis populi clamor insecutus.
cha Lib. xt Milesiorum p. edit. Elmenhorstii. sp. 789. Conf. tom. I Opusculorum, p. 143, ἷ44 J.c i) Malim hic legi vehuntur. Sensus tum perspicuus , renuntiat nauticis navibus, quaeque pro quaecunque J sub imperio mundi nostratis vehuntur. Fausta igitur quaeque Grammateus ille apprecabatur navibus in Orbe Romano iter facturis. De Mais Climactericis p. 268.
316쪽
Ex his intelligi iam potest, navigio Isidis et aliis
. nonnullis I Forum et Serapiorum, ad Graecorum ritus inflexorum, solemnibus Romae locum dari potuisse, antequam tota Aegyptiorum religio civitate don retur. Et id re ipsa etiam usu venisse, ex genuinis historiae Romanae monumentis co a viris eruditis egregie demonstratum iam est. Ad antiquiora illa Fesa, pauca tantum numero, quibus Roma a longo iam tempore assueta erat, accesserunt tandem, seculo post Christum natum secundo et tertio, sub Antoninis, Commodo et Caracalla. dies nostri Aeraptiaci, totam sacrorum ab Aegyptiis institutorum seriem complexi, . qui etiam nonnisi sublata tota in universum
Gentilium supe itione celebrari desierunt. O Viqe eumprimis Cuperi Harpoerarem p. 249,
319쪽
Pag. s. l. 36. Orion Grammaticus. Videtur hie
is esse, quem Proclus audivit Alexandriae, atque ex onere sacerdotali apud Aegyptios prognatum fuisse, tellatur Marinus in vita Procli cap. vuIPsg. 6. l. II. Ea omnia , cet. Non tamen persi mnem Aegyptiorum semper tantum designatur eo rum Athor, sive Venus. vide modo loca. in notis citata. In illis, v. g. apud μυ rium luno nonnunquam designat Lucinam , vel Lithran Aegyptiis dictam Bubas . Vide Lib. iii Panthei cap. III
Pag. I a. l. 23. Mochus voeat aetherem. Ex eo apparet, Caulam, Aeonis et primogeniti, non fuissa ventum aliquem, hic vocatum Kolpian, quod vellet Rich. Cumberlandius in animadversionibus ad historiam Phoenicicam Sanctoniathonis p. sta I ae seqq. , sed aliquid vere divinum, quod Sanctoniathon dixit vocem oris Dei, uochus vero apud Eudemum
320쪽
Doceat id nos Damascius Pag. sto. l. 8. sqq. Pro quia illique Iegendum quia illius. Totus Plutarchi locus ita se habet: μυγαλ ν εκτεθειασθαι λέγου ν υπὸ Κιγυπτίων τυφλ.ην ζυσαν, ρτι το σκοτος κ. τ. λ. Ex quo patet, Aegyptios min modo Tenebras.existimasse priores luce, sed easdem etiam per σωφλατοποσαν ut Divinitatem
resigiose coluise. - Quod ita lingua sacerdotum allegorica et symbolica videmus exprimi, Tenebras . esse primum principium, vel Tenebras esse priores buce, id alii distincte magis et proprie sc extule runt, αρχhν νίεν εἰναι τν πυλην, uti Diogenes Laeria in Prooem. I Io. Vide et locum Procli citatum ad p. 19. Pag. ua. l. I 6. Valarius Flaccus Argon. Lib. vIA
. - quem tanta utinam fiducia nostri Sit mihi, hocturnaeque Hecates, vorique vigoris Pag. 24. I. s. Lunam c. . I iam regnum eius nin burnum ess. Sic Manilius Astron. Lib. IlI. I97. Con si jum Noeben imitantem lamina fratris. Semser. , es, in gropria regΠ-ιem rempore noctis.