Pauli Ernesti Iablonskii opuscula, quibus lingua et antiquitas Aegyptiorum, difficilia librorum sacrorum loca ... Edidit atque animadversiones adiecit Iona Guilielms te Water. Tomus primus quartus 2

발행: 1806년

분량: 503페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

. i i

ris societatem pertraxit. Ceterum Gnosties omnes diem vi Lanuarii memoriae et nativitatis et baptismi Domini consecratum voluere, eodemque die suos baptismo frequentissime immergere solebant, cuius rei vestigia satis luculenta, etiam in Gemmis ipsorum, quae vulgoppellantur Abraxeae, ostendere possum. Voluerunt igitur Gnostici, eodem die, quem vetus Aegyptiorum superstitio cultui Solis dedicaverat, me moriam adventus Christi Domini, Iussitiae, et laetissimorum eius beneficiorum recolere. Hoc ipsum eorum institutum, quamvis non ab omni parte recto perspectum, tangere et vituperare videtur Irenaeus, quando de ipsis haec resert cm θ: Ad omnia Gentialium Asia et oblectamenta, quaa ad idolorum honorem cultumque celebrantur, i si comeniunt primi. Id vero aliter cave accipias , quam quomodo nunc a me ex Positum est.

sueti.

282쪽

In coniectaneis meis ad clausulam Tabulae Bembinae, . vel 1siacae, G xvi, usus sum auctoritate vetusti K Iendarii Romani, sub imperio Constantii, circa an. '354 compositi, ut probaret r. Aeoptios Romae d. vlIanuarii , vel d. dici labi, Festum aliquod genti suae solemne celebrasse. Id enim ex hisce Kalendarii illius verbis collegi: Iv Non. Ianuari dies AK ptiacus. Equi-

Primin edita est Tom. vII Miscellaneorum Beresinensium Pag. ΑΟ6-442. - Sententia Iablomstii de significatione Durum Aegyptiaeorum in MIendario - Romano, quam h. I. commendarat, displicuit Sinnero. Tom. a Catalogi Codd. ΜSS. Bibliothecae Berne sis, p. 42, et minus certa visa est Schmtatio, in opusculis, quibus res antiquae, praecipue Aegyptiacae explanantur, p. ω sqq. , coniect Tam tamen IabIonstianam probanti de loco Plutarebi , de Isi et Osir P. 363 , si pra memoratam p. 259 sq. In Kalendario, quod, adi Hum Missali NS., in Bibliotheca Genevensi asservatur, videturque scriptum seculo X, mensi cuique praeter Decembrem adscribuntur dies Aegrptiaci, monente I. Senebier, V. Cl. . in Catalogo Codd. ΜSS. istius Bibliothecae p. Io8 -IIo, qui intelligi vult dies nefastos, infaustos, airos, vulgo dictos, neque adeo ad sententiam Iablonalia accedit.

283쪽

uidem inter eruditos hactenus nondum peni co venit, quidnam per dies illos Aegaptiacos intelligere oporteat. Lambecium certe virum doctissimum, eum ea de re ageret, ita iudicasse lego De die Argyptiaco, cuius mentio in hoc Kalendario passim occurris, nondum mHi satis liquet. Non ignorabat vir m lioribus literis egregie politus , quae esset, apud alios quosdam scriptores, dierum Aeraptiacorum signium- illa, et quomodo viri eruditissimi eos essent interpretati. verum quo erat ingenii acumine, pervidit facile, vulgarem illam vocis huius acceptionem, in L lendaris Romano, quod illustiandum sumserat, locum omnino habere non posse. Quare maluit inmue f..teri, de die illo Aeraptista sibi hactenus nonduim satis

liquere.

praeter tam esum ceteri onmes, sn quos quidem ego incidi, dies AEnptiaeor interpretantur dies ex positione astrorum idemiae ad inchoanthun vel perficiendum quidquam inidoneos, de quibus, ut alios nunc taceam, Salma ι inprimis erualle et diligenter commentatus est. Apud Lindenbrogium. dies hi Aenpilari, in veteri membrana, ordine erane notati, quos utinam nobiscum communicasset. Initium, ut ipse relati, in membrana ita sonabat Incipiunt dies Aegaptiui, in quibus nulla opera inc pera debes. Observatione autem indignum non est, quod scriptores plerique, qui dierum Agaptiaeorum.

ab In annotat. ild intendarium constantis Illip. p. araedita Schurtasseistati. ch In libro de Annis tamacteriris, 3Is ac seqq. e Lindenbrarius Observat. in Ammianum Marcellinis a Ie editum, Lib. xxviII P. I 8g.

284쪽

76 sensu illo, commeminerunt, sint Ecelesiastici. Illos inter est db Ambrosius, qui in Epistola Paschali ad

Episcopos Aemiliae scribit. plerosque Christianos m re Paganotum 1blere varios quoque mursus Lunae obeundis negotiis commendare, vel cavere quosdam dies;

quemadmodum plerique posteros dies, vel Aegyptiacos declinare connumerunt. Nota sunt ce) quoque, et saepius ab eruditis adseruntur haec B. Augustini verbae Plena sunt conventicula nostra hominibus, qui

tempora rerum agendarum a Mathematicis accipiunt. Iam vero ne aliquid inchoetur, aut aedisiciorum, aut huiusmodi quorumlibet operum, diebus, quos Aegyptiacos vocant, saepe etiam nos monere non dubitant.

Extat g Constitutio aliqua Synodalis Augerii Monte Iconii, Episcopi Conseranensis in Gallia, qui secuto xiii floruit, in qua etiamnum ista legas: Dies qu Aegyptiaci, constellationes, sinationes , Kalendae Ianuarii , initia mensium , dies, menses, annus , cumsur Lunae , Sosis et. siderum, superstitiose obserpari non debent . credendo videlicet , in illis virtutem inesse, quoniam superiora causa non sunt, sed signa. In

omnibus hisce locis dubium non est, quin nomine di rum Aenptiacorum designentur tales, qui, iudicio Altrologorum, ex siderum situ et ad se invicem relatione, pro infaustis habendi sunt. Hos utique in men. te etiam habebat Marinus Platonicus, qui de Proclo suo d) Citatus a Schurninischis , in notis ad Kalendarium

Romanum p. 32 P.

ιγ ldeit, diespostridie Kalendas , Nonas, et Idus. Vide

locum Macrobii citandum mox S lII. f) In Epistolam ad Galatas cap. IV, operum m. IVCol. Izξέ edit. Basil. 1556. g Eam vulgavit D. Bern. de Mont aucon TOm. nia Supplement. Antiquit. p. st I, et emendatius .in nova Bibliotheca gibliothecarum MSS. COdicum, TOmιII P. IIII.

285쪽

IN KALENDARIO. ROMANO suo observat Aeraptiorum nefastos dies diligen-rius obserrabat, quam illi ipsis III. . . LQuae eis ita sint, ego tamen semper etiam atque etiam dubitavi, utrum, in Kalendario nostro, dierum Captiacorum eadem significatio esse posset. Si quis enim Kalendarium istud a capite ad calcem attente perlegendum sumserit, in eo . toto non videbit annot tas, nisi solemnitates, sive sacras, sive civiles, R manorum publicas, Senatus auctoritate aut decretas, aut approtratasti Quid Τ an solemnitatibus huius gen ris putabimus accenseri etiam posse dies, quorum exsestimatio nulla alia re nititur, quam febricitantis cuius-

dam Astrologi co Ocretis, cuius praeterea calculi, ab aliorum in hac arte magistrorum rationibus, non parum dissident, ut igitur decretis his nihil vanius aut incertius fuerit. Romani ipsi, ex edicto Pontificum dies quosdam, experientia, ut credebant, edocti, pro atris haberi volebant, nempe c. k postridie omnes Ualendas, Nomas et. Idus, quas etiam Augustum imperatorem religiose observasse, Suetonius cl) memoriae prodidit.: In Constitutione Θnodali, cuius 3 superiori mentio est laeta, dies hi Romani cum diebus Astrologorum Aeraptiacis rectissime prorsus coniunguntur

et conseruntur, et tamen dierum huiusmodi, quos religio Romanorum expavescere iubebat, nullam in Kalendario nostro rationem haberi videmus. Quis igitur

h Invita Procli cap. xlx, ubi vide etiam notas Fabri. eii p. 36 edit. Anglic. ia vide rei huius exempla I V.

286쪽

DE DIEBUS AEGYPTIACI s

iselle sibi persuaserit, disbus Aenptiacis , sive atris

et infaustis Astrologormn, inter publicas Romanorum celebritates, locum tamen fuisse assignatum Credat Iudaeus Apella.

Tanto autem magis in illa, quam dixi, sententia confirmor, quod artes ac disciplinas Astrologorum, sue, uti a Romanis vocantur, Chaldaeorum, ing rum, Mathematicorum, omnes severis Iegibus prohibitas, et ex urbe proscriptas semper fuisse, memin 'rim. Regnante Τliario, etsi is consortio Μathematicorum non parum delectaretur, facta tamen de Matheis

naitieis Magisque Italia pellendis Senatus Consevisa, Tacitus cmJ scriptum reliquit; qui item cn testatur, sub imperio Claudii, se Mathematicis Italia peLIendis factum Senatus Consultum atrox. Has vero leges etiam post id temporis repetitas fuisse et in vigore perseverasse, vel unus Domitivi npianus o nos docere poterit. Praeterea, inquit is, interdicta est Mathematicorum callida impossum et obstinata persuasio. Nee hodie primum interdici eis placuit, sed vetui haec prohibitio est. Denique extat Senatus Consiuisum is , Pomponio et Rufo Cois factum, quo cinetur, uι --ommicis, Choldaeis, hariolis et ceteris, qui sim,

Annal. Lib. II eap. 3 2.cn Annal. Lib. xII cap. sa. οJ J ib. uti de Ossicio Proconsulis, in egregio fragmento , quod reperitur in Collatione Mosaiearum et Romanarum keum antiqua Pithoeana Tit. XV P. 73s 74 . . . p) Anno Tiberii Iin . quarto, unde patet esse illud

287쪽

IN KALENDARIO ROMANO

tim incertum fecerunt, aqua et igni interdica-rur, omniaque bona eorum, publicentur. - Sed fuit quaessum, utrum scientia huiusmodi hominum punia-rur, an exercitio et professio. Et quidem apud veta. res dicebatur, professionem eorum, non notitiam σὲ prohibuam. Postea variatum Non dismula . dum es, nonnunquam irrepsis in usum, ut etiam profiterentur et publice proponereno. Quod quiadem magis per eontumaciam et temeritatem eorum factum est, qua ausi erant vel consulere vel exercere, quam qui fuerat permissum. Equidem nunquam dem fuere, etiam inter Imperatores, virosque principes orbis Romani, qui decreta Mathematicorum Astrolo. gica colerent vehementer et suspicerent; verum legestamen publicae semper substiterunt, quod ab Vlpiano vidimus observatum. Vnde Tacitus de Mathematicia loquens ct , acute, ut solet, genus hominum, i

quit, potentibus insidum, sperantibus fallax, quod in

Pithoeus in notis corrigendum coniicit artem. Ego malim quaesum b. νὼ ita recte locum hunc emendat Salmasius in notis ad Scriptores Historiae Augustae Wm. I p. 92Z. csb Secutus et hic sum emendationem Salmain. ij Historiar. Lib. I cap. 22.

' Lipsit, Gotho redi. Neri , R eri. aliorum virorum eximio. rem, coniecturas criticas de his ceterisque V iani verbis lege in notis p. 78s Iprud. Miq. Iumn. , es in v. Cannegiarari Commenta ad Fragm. vet. Iprud. p. a95. cui placet simila ineertum fecerunt. Longius a vulgari scriptura recedit L Canuegietarus, noti ad D. V ωπι Fragm. p. 249 . legendum suspieatus, Imitem in urbe artem fecerunt. In Adus Literariis Societ. Traiectinae Tom. I p. I 8s. I. Sterkd Uribendum putat, Amilem rem inviam. Quam correctionem vel mut tionem mihi in memoriam revocavit Smauenburgius noster, Vir Clar. Pariter moneus, minori eium molimine lini posse, finium are

288쪽

DE DIEBUS AEGYPTIACI s

eisitate nostra et vetabisur semper et retinebitur. Et illo ipso Constantio Imperatore, quo regnante R glem darium nostrum editum est, Edicta priora adversus, Mathematicorum disciplinas novis stabilita suisse, t .santur ipsius hac de re leges, in cu) Codice Theodosiano superstites. Estne igitur probabile. in Kalem. dario Romano, publico, ut videtur, usui destinato, inter maximas urbis principis solemnitate3, numerari etiam dies, quorum nulla potest esse auctoritas, quam quae ex disciplina Mathematicorum, tot severis legis hus proscripta et damnata, petituri , s V. .

Quodsi autem dies Aegaptimos Kalendarii Romanicum diebus Aegaptiacis Astrologorum accuratius conferre, operae pretium ducamus, quis est, qui non illico animadvertere cogatur, rationem horum dierum, a se invicem, toto coelo differre Τ Duos enim dierum Aegaptiacorum, quos Astrologi sc vocant, laterculos nobis suppeditavit Salmasius, quos cum Kalendario nostro comparare licet. In altero eorum hos

quam dies Aegrptiocos notatos deprebendimus: Ianuarii dira

fiet

Februarii

inprilis

Maii

etalla

Iunii

Iulii

289쪽

Octobris d.

Novembris d.

Decembris c

et I .

Si iam laterculum hunc comparemus cum diebus Aenis pilaeis, in Kalendaris Romano annotatis, quodnam poterimus aliud ferre in hac causa iudicium, quam quod Imasium ipsum c. J tulisse videmus, hocce neminper Nihil est, quod conveniat in hac adnotatione di rum infaustorum, cum illa quae in Kalendario est Constantii, praeter unum diem, nempe secundum Ianuarii, qui in utraque recensione infaustus notatur. Pace tamen magni Salmam dictum sit, praeter Heundum diem Lanuarii, alios esse dies, in laterculo, et in Kalendario Romano, qui inter se conveniant, videlicet IiI Aprilis, vi Iulii, III Octobris, et Ictu D eembris. Haec casu ita contingere potuisse, quivis intelligit. Verum quanta non, quaeso, est discrepantia inter dies Aegrptiacos Kalendarii Romani, et dies Aegaptiacos Astrologorum, quae superest y Alium dierum Aeraptiacorum laterculum Salmasiui nobis eodemtoso offert, quorum haec est series et Ianuarii dies a

Februarii

Martii

Aprilis

sto.

Iunii

4 et i 8.

Augusti

Septembris d.

290쪽

obris d. 3 et sto. Novembris s et II. Decembris d. 3 et 24. In quo laterculo non maior, quam in praecedente, apparet cum Kalendario Romano, in notatione disrumaeraptiacorum, conspiratio. Nil igitur omnino inqt dies , Aeraptiaci ,- quos Astrologorum silii nos cavere iubent, alii, quos a Romanis observatos fuisse, IO-lendarium Constantii testatur. s VI. Nescio tamen, quo iure dies iIli infausti, quorum duos laterculos Salmasius produxit, et quos vocat dies Aegrptiacos , nomen hoc re ipsa mereantur. Equidem non dubito, quin Astrologi illi, quibus laterculos debemus, placita Aegyptiorum, in genere, secuti fuerint, alioquin dies, ab illis notati, Ae tiara dici non potuissent. Verum gente suspicor suista Graecos, non Aegyptios, ac praeterea propriis suis cogitatis et meditatis videntur non parum indulsisse, unde factum est, ut in uno eodemque negotio isti duo laterculi tam insigniter a se invicem discreparent. Forsitan igitur dies Aeaeaptiaci, in laterculis Salmasianis descripti, nomen hoc pleno iure non mereri multis videbuntur. Ne igitur sententiae meae ex hac observatione detrimentum aliquod oriatur, dabo diem Aegrptiacum, infaustum, et iudicio totius gentis publico pro tali habitum, sed qui tamen inter dies AEnptiaeos Kalendarii nostri nullus comparet. Is est d. xxvI Augusti mensis, de quo Plutarchus haec in literas retulit

x De Iside et Osir. p. 634 edit. Saepti vel 356 adita

Paris. 4624.

SEARCH

MENU NAVIGATION