장음표시 사용
361쪽
Pag. Cxx. l. 23. Unitatem, anestarent Apollinem.
Vide et Porphrium Lib. ii de Abstin. g a6 p. Dedit. Cantabr. fi 67J.
Pag. CxxI. l. llo. Ex nuris Geometrisis. Conser, hic Simplicium in Aristotelem de Anima Lib. ifol. 6. a, et fol. IO. a, b. Pag. CXxviI. I. penuit. Qui Poetam hune genera . Aerapti*m. Auctoribus hic sub lit. c. a me adductis iunge Obmpiodorum apud Photium in Bi- . blioth. Cod. Lxxx p. I9a, ubi legitur: . Φαπὶ δὲ - καὶ ' Ομηρον εκ τῆς πρὸς ταυτν Oasi Θηβαιδορ ἔλαειν τὸ γένος. Pag. cxxxvIu. l. 8. Faba Aenptia optima esset. DE . fiba hac vide, quae veteres et recentiores eruditi, oblatvant de ciboris. Teste Arriano de Expedit. Λlexandri Lib. vl p. 378 setas J, Fabae ad ripas . Acesinis in India crescunt, quales seri Aegyptus. - . Vide et Strabonem Lib. xv p. 479, Lib. xviI
: dosalem. Qualis fuerit illa dialectus in Aegypto, . exempla hic allata satis declarant. Ceterum in India quoque Sacerdotes dialecto usi sunt peculiari. - et a. vulgari penitus distincta. Lingua Brachmanica. ex relationibus Missionariorum Danicorum satis nota est. Apud Siammenses memoratur etiam Lingua - Sacerdotum , quae a lingua reliquorum Siammensium dissert. Vide Balaaei descriptionem Ceylo-
Pag. CXXXIII. l. I ' Αὐαριν. Nomen urbis huius cor- . rupte effertur in editionibus τυ Vide eiusi orationem ad Graecos cap Llx p. Iso kit. Oxon. ,. et adde. Omnino noxam . Fronἔonis Ducaei. Quae Manetho tradit, si vera sunt, uti sane nihil repugnat, patet utline luculenter, etymologias Hebrai-
362쪽
- cas spernendas merito esse. Sic Ricli. Cumberlam in Originibus genitum antiquissimis P - 44, 4sedit. German. , Abarim interpretatur locum transitus.
Pag. CXXXIX. l. I 6, II. Omnia plena fiumi aenigma tum, cet. Cum hoc loco Maximi Parii alius similis eiusdem locus comparetur Dissert. xvI p. 189
Pag. ExLI. l. I. Nemo admittebatur , nisi Sacerdos. Id etiam a Br limanibus Indorum semper in hodiernum usque diem observatum fuit. Vide quae de Lege ipχrum Sacra, medam, observantur in Re- lationibus ivlissionariorum Danicis, Continuat. XLvia Adde Abr. Rogerii Portam apertam Lib. I cap. v, xvi init. Pag. CXLIII. l. 6. Totos xxII annos, cet. Verosmile est, initiationis vetustae Aegyptiae tempus tanto' pere extractum fuisse, quod initiatis libri Vercuri les, qui stientiam arcanam omnem continebant,
memoriter essent ediscendu Similia de Galliae Druidibus memorat Iulus Caesar de Bello Gall. L . vi cap. 1 r MVnum numerum persuum edissere di eunetur; itaque nonnulii annos vicenos in dissiplina. permanent; neque sat esse exissimant ea literis mam re. Et forsan haec ipsa causa est, quod Pythagoras ipse librum nullum edidisse perhibeatur.
in ignem. - Ergo in Pe,sarum sacris, initiandus purgandus erat per aquam et per ignem. Et certe
omnis purifieatio mystica apud veteres fiebat per aquam et per ignem, ac sigillatim apud Aegyptios , quod conceptis verbis testatur Hora Θ Lib. 2ca'. 43. Λdde omnino Epiphaariam adversus Hae retes P. 1O93. i
363쪽
QVIBVs SACRI CODICIS LOCI DIFFLCILIORES ILL v STRANTUR;
365쪽
Gleberrimum Iobi Vaticinium, quod is cap. XIJ Libri sui, comm. as et 26, scriptum reliquit, eXpli caturi, campum ingredimur amplissimum , in quo etsi, permultae dissicultates illico se nobis offerant omnem tamen hanc molestiam, fructus. quem ex superato labore speramus haud spernendum, abunde compen sat. Agitur de . patientia et constantia piissimi confessoris, quam, quoniam post hominum memoriam vix parem reperiit, in clarissima luce collocare, interest fidelium omnium. Agitur de palladio, quod sanctissimae nostrae Religioni, et quidem illi soli, a Deo omnis veritatis fonte concessum suit, de certitudine nimirum conservationis et defensionis carnis nostrae etiam in sepulchro, etiam inter vermes et in ipsa corruptione, hancque secuturae gloriosissimae eiusdem resurrectionis; quod palladium nec antiquissimae Ecclesiae, nec ipsi Iobo, quantum in nouis est, eripi pa
366쪽
uemur. Quam ob rem et tenebras, quibus nonnulumagnificum hoc Ribi solatium obsushare conati sunt, sensum ei humilem et felicitatem mundi huius caducam redolentem affingendo, dispellamus pro virili, licet brevibus, et lucis nonnihil, qua indigere videbatur, videm 2 eramus, ut plenius perspecta Iobi inem. te, de vaticipio ipso. indicivm aliquod ormum serar
Haheri autem in illis verbis iobi l ινλιον, Carmen
ritu bale, quod malis maximis undique pressus, et tantum non oppressus, vir sanctus, spe gloriosae ita herationis, et viet ae de hostibus suis omnibus re portandae Detus, sibi ipsi canit, uno ore confitentur omnes, idque res ipsa non obscure loquitur. Quae tamen vera sit Iobi mens, quos hic inimicos cogitet, quam victoriam sibi promittat, de qua felicitate laet hundus gratuletur sbi, ambigulit interpretes. Iudaeorum veteres magistri concedunt quidem, sermonem hic esse de vita quadam futura, neque tamen resur. remonem corporis innvi volunt. Quorum sententia eonfutatione non eget. Si enim de vita sutura loqui. tur Iobus, certe etiam de resurrectione loquitur. R icentiores quidam spem omnem Iobi, vaticinio hoe pathetico expressam, limitibus vitae huius terrenae ciriscumscribunt, erastimantes, virum patientia sua cel hratissimum, calamitatum omnium, et quaβ expettufi iam erat, ea quibus etiamnum immersus ibcebat, finem imminentem spiritu Prophetico praevidisse, recuper
367쪽
tionem quoque pristinae sanitatis, pristinae selicitatis,
honorum uno verbo, quae amiserat, omnium spe et
mente futuri praescia sibi pollicitum esse. Superest
ultima, eaque, nisi me fallit mea opinio. verillima sententia eorum, quibus Uaticinii tam excellentis consignator Θεόπνευςοe videtur, mundi onariisque selieitatis mundanae plane oblitus, unicam suana spem in Redemtore illo collocasib, qui et corpbris demortui in sepulchro curam acturus, illudque aliquando ex cinere ad vitam protius beatam et aeternam exsuscitaturus sit. Qui enim fieri poterat, ut mens tot tantisquου malis fracta, et ad incitas sere redacta; quae vanitatem huius mundi et fortunae etiam maxime lacunda, vicissitudines lingulari modo experta fuerat; illius tamen recuperandae spe adeo caperetur, ut, extra ibquasi rapta et plena sancto surore, illas, quae restabant adhuc, vires colligeret, et tam magnifica de risnullius pretii verba profundo ore saceret. Maiora hielatent sine dubio, quae in pεctore suo tum sensit Io.bus, et verbis protulit, quibus spem suam ille erexit; fuerunt sublimia, augusta et Divina. Hunc veris horum Iobi sensum pers, exerunt piissimi Ecclesiali nostrae primitivae Doetbres, qui, ad probandam et explicandam carnis resurrectionem. haud raro dicto hoc uti solent. Illis praeivit Gennens Romanus primus post Apostolos inter scriptores Ecclesiasticos, et hunc magno numero secuti sunt alii, ita quidem, ut hodie non quorumdam, sed communis Ecclesiae explicatio dici merito haec possit.
Conssilendus est autem totus rerum nexus, ut pateat, ta memem ea verba ad probaudam resurrectionein attulisse.
368쪽
Etiamsi autem nonnulli ce eo nomine Clementem Romanum sugillent, nos tamen ut cum eo et cum sequacibus eius faciamus, his inprimis commovemur rationibus: IL) non videmus, Iobum aliis in locis se spe quadam vitae felicioris hac in terra laetare. Liber eius argumento potius invicto est, ipsum de rebus temporis et vitae huius plane desperasse. Vide cap. vI. 8, 9, II, VII. 2O, AI, xvi. 22, XVII. I, I 5. Quod videmus ab Hermanno missio, summo Theologo, iamdudum observatum fuisse Exercit. xxvi in Symb. 3 7. Quod quidem, uti ex locis citatis apertissime probatur, ita a'. nec minus certum est, spem Iobi ultra fines brevis huiusce vitae processisse. Quousque vivo hat, malis et calamitatibus se obnoxium esse sciebat: haec enim est conditio mortalium omnium, quam emphatice exprimit cap. xiv. I; eamque duraturam esse, saepe: testatur et scire se confitetur, usque ad finem huius vitae. Simulac vero corpus tumulo retaditum fuerit, manum Dei saevam et ultricem cessaturam esse, confidit cap. xxx. 24. Id vero multo et rius exprimit cap. XIlI. Is, ubi optime Vulgatus senissum hunc in modum est interpretatus: Etiamsi occia
aerii me Deus , in ipso sperabo. Quam versiqnem
interpretes optimi quique probant, et versus sequens egregie confirmat. 3'o Si praeterea scopum , quem Ιobus, haec locutus, sibi propositum habuit, ipsam adhuc orationis seriem, uno verbo, vaticinii huius o casionem, quae ad iisagandum sensum valet pluri
e) Paulus Gomesius in notis ad eum locum p. 48 edit.
Ittigianaee Hune tibi Deum ad resurrectionem primus uaxit B.- Clemens, quem allipostea sunt secuti. Sed quis a Irimis . illis Christianis, seculo maioribus. omnium Scripturae D rum germanam explanationem expostulet P ete.
369쪽
mum, in consilium adhibeamus, ea omnia pro nobis egregie militare, facile concedet attentus et aequus rerum aestimator. Dixerat Iobus cap. xvI in sin. et Cap. XVII, c inde enim connexio repetenda est a finem dierum suorum appropinquare, imminere sibi seputichrum, spemque vitae huius omnem se prorsus deposuisse. Bildadus ea contra cap. xviii insultare ipsi pergit, ex calamitosa conditione Iobi iniquam de impietate eius coniecturam faciendo. Quam ergo spem habebat sibi relictam 8 Nullam in vita ulteriori et felici, illam Plane abiecerat, cap. xvII, nullam quoque in blandis amicorum consolationibus, unico forsitan in hac vita asilictionum suarum lenimento. Nam de illorum et inis iuria et inhumanitate queritur hoc nostro cap. XIX. Ne tamen ceu impius spe prorsus omni in aeternum excidisse videatur, solatii sui veri et nunquam intemnorituri iundamentum ostendit, Redemtorem viventem atque potentem corporis sui post obitum curam acturum, idque suo tempore eidem quidem, sed augustiori formae restituturum. Et 4'b nisi rem plane singularem, et omnium seculorum memoria dignissimam , eloqui in animo habuisset, prooemio tam notabili, tamque pathetico, quod vel homini inertissimo. tensii omni et intellectu destituto, attentionem extorquere posset, usus certe non suisset. Magna promittit Apollo in Oraculo quodam apud Eusebium Euang. Prae. par. Lib. Iv p. 87 edit. Rob. Steph. hisce verbis:
In cui Dis ferere Ῥι plumbi; potest tutelligi et stylus
370쪽
Eicturus; et serstri tani tempotis hoc aut simili ine
ollo utebantur in condendis Monuiuentis. Verum corrigit se mox, et cum igne dis luatur facillime plumbum, lapides poscit, neque illos communes, sed ipsas rupes, quo ipsam totius mundi durationem exaequet spei suae monumentum, et ex illo discant,
donec sint, qui doceri possint, quique doceri velinta
Haec erant praemittenda, ut de scopo labi essemus certiores, antequam ipsa verba nobis sumeremus examinanda. Alioquin ex illis Ipsis abunde nobis suppetit, unde sententiae nostrae praesidium acquiramus. Cum enim singula illle seorsim pbsita syem resurrecti nis clare videantur indicare, tum multo magis coniuncta, adeo ut de explicatione illa lis ne dubitandum nonst. Ac ut primo aliquid de sive Redemtore dicamus, quoniati ille fundamentum est totius huius sententiae, eo nomine quidem venire potest Liberator et Redemtor omnis, qui sive ex hostiunt potestate, seu ex alio quopiam malo, seu vi, seu quocumque tandem modo aliquem liberat, et pristinae libertati ae prosperitati restituit, unde et hoc loco Lxx Interpretes vocem illam per τὸν ἐκδύειν μελλοντα, alibi etiam per τὸν υσομενον, aut simili aliqua modo, rbddero solent; sed singulari tamen emphasi lis tribuitur, qui iure proximae cognationis ad partes alicuius tuendum sunt plumbeus, et plumbum, eul quid inscribatur. Larchius exponit incisuras, ovae fiant ia marmore Au ferreo, ea postea plumbo explea ruri e Hesiodi vetustissimum exemplar laminis plumbeis i seriptum memorat Pausanias in Boeoticis p. 3ω edit. Gr.wechel. sp. 7 12. Aeri monumenta publica incha suisse, pervulgatuae essi Vid. Maecis. Lib. 1 capri m. M.