Pauli Ernesti Iablonskii opuscula, quibus lingua et antiquitas Aegyptiorum, difficilia librorum sacrorum loca ... Edidit atque animadversiones adiecit Iona Guilielms te Water. Tomus primus quartus 2

발행: 1806년

분량: 503페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

stuit obstricti, ἔ-vel Gram, ut

saepe transserunt L cx. vide Levit. XXv. 25, 26, Ruth. III. Ist. Cumque plurima istiusmodi cognato. rum suerint incia, tum non postremum illud tabe.. batur Goelis munus, ut cognatorum suorum vi perem-'torum Causam ageret, eorumque caedem in homicida ulcisceretur Num. x2xv. I9, a I. Et hoc fundamentum est eius solatii, quo se, in his augustiis constitutum, sustentat et refocillat illud patientiae illustris-smum exemplum, quasi diceret: rahi quidem est mo riendum: in i constituta mihi hora. Ai habeo G&um, cuiuρ est me protegere, meam causam agere, et sanguinem meum vindicare. Licet ergo mortalis simm, illo 3amen τινος, α meo bono semper hiνεα Quodnam potest esse maius solatiana homini, mortem suam prospicienti, quam simul cogitare et fide amaplecti vindicem mortis eumque aeternum Quantum vero solatii argumentum illa de Redemtore vivente persuasio potuerit iobo praebere, ea qu1e nunc ,

sabit super puiserem, et eleganter et emphatice deinelarant, quorum vim, cum hactenus aut non stiis perspexerine, aut non dilucide exposuerint interpretes, nos illis accurate explicandis hanc nostram p iusimum consecrabimus Operam. .

Verba sic simpliciter vertenda esse putamus , ut ven. sones multae redentiores exprimunt: Et ultimus si

bis semper pomerem P nempe isa ille, seu Redemtoe

vivens, in quo omnem salutis suturae spem collocais verat. In verbia nulla occurrit dissicultas. sunt enim plana, sensus vero dissicilior visus est interpretibuὲ. Multisque eorsim crucem saeti. riatis hoc apparet, si

372쪽

sM DISSERTATIONES DE LOCU SACRI

praecipuas et celebriores veterum cumprimis interpreotationes consulimus. Targum ita sensum expressit: Et ego scio, quod Redemtor meus visis, et quod postea redemtio eius in pulvere stabit; unde non exacte colligi potest, quidnam auctor eius sibi voluerit. LXx Interpretes haec cum sequentibus coniungunt, adeoque 1ic reddunt: Novi enim aeternum esse Redemturum me, ut in terra. vel super terram) resuscitet cutem meam, quae haec perpessa fuerat. Verba Graeca ita habent: αἶδα γὰρ, οτι αενναος εςιν ό εκλυειν με μέλλων ἐπὶ γῆς ανας;ῆσαι τὸ δερμα μυου τὸ ἄναντλουν ταυτα. Non ipsa haec verba citat, sed sensum tantummodo voluit exprimere Clemens Romanus, cum loco supra iam citato ait: Καὶ παλιν 'Iωβ λέγει,

ταυτα, et rursus Iob dicit: Et carnem meam hanc resuscitabis, quae omnia haec passa est. Aliter eadem verba a Theodotione translata sunt, indicante id Chr3s omo: 'Ο μεν Θεολτιων ό αγχιςεύς μου

καὶ ἔσχατον επι χωματος ανας σει, πειθει συναπτειν

τοὐς δύο ςἱγους, καὶ ουτως αναγινωσκειν; οιδα γαρωγτι αένναός εςιν ὁ ἐκλυειν με μελλων επὶ γῆς τὸ δέρμα μου τὸ αναντλουν ταυτα, Theodotion, cum infersione sua sic expresseris: Redemtor propinquus

meus vivit et ultimum super tumulum exsuscitabit, suadet, ut duos versus coniungamus, hunc in modum legendor novi aeternum esse Redemturum me super terram, ut exsusicite; curem meam, quae perpessa haec fuerat. Alias interpretationes, inprimis vero recentiorum, lubens praetereo, ne fastidium creεm lectoribus. Ea, quae dedimus, satis ostendunt, quantopere hic suctuarint, et quantopere, ut commodum alia quem

Potest et sic verti, immutata nonnihil distinctione et Redemturum me in terra, ut resusciteι curom meum. . ci

373쪽

quem sensum elicerent, allaborarint. Neque negari etiam potest, locutionem hanc, Stabit ultimus super pulverem, insolentem videri, et lectoribus haud unum impedimentum afferre. Singulae voces aliquid habent difficultatis, cum sint metaphoricae, atque ex geni et ritibus illorum antiquissimorum temporum illustran- dae veniant. Eam ob causam, ut munere mihi impo i- sito recte fungar, tria erunt explicanda. I'.) Quid

per puberem intelligat Iobus. a'. quid sibi velit,

flare 'per puiserem. a'. Quid sit, super puiserem

flare uisimum.

Per puberem, video communiter intelligi aut terram in genere, aut specialius pulverem sepulchri. Priori modo cepit Lxxviralis versio, nam in illa Ie gitur γης, in terra, vel super terram , posteriori modo Theodotion, qui vertit επὶ χώματος, super tumulum c terrae aggestionem θ: uterque sententiae suae asseclas reperiit. Et certe non incongruum sensum 'fundit illa interpretatio. quae Christum verum et aeteronum Redemtorem, sive in terra, sive etiam in sepulchro Iobi, pede victrice ultimo mundi huius tempore consistentem, repraesentat. Concinnior tamen, nisi mea me fallat opinio, est illa, quam mox subnectam, expositio, affectum Iobi exprimit vividiorem, et ritui cuidam veteri, ad quem respicere in his Iobum persuasus sum , prorsus est accommodata. Non desunt, qui humilem et eoistemium Iobi statum interpreteΠ-Rur, cum familiare sit et sacris et aliis scriptoribus, ut eum dicant humi iacere et in pulvere, qui propter

egestatem aut miseriam contem tui aliorum, vel certe

neglectui, expositus est. Quibus haec interpretatio allubescit, Iobum de calamitate sua, in qua tum tem potis versabatur, et simul de felicitate terrena, quam

374쪽

sibi redditum iri opinabatur, loqui existimant. oste

dimus autem antea brevibus, cur illa sententis haus quaquam nobis probaretur; quae aut repetere, aue exaggerare, supervacaneum esset. Illud tamen mone. re non pigebit, sensum, qui, uxpote metaphoricus,

per se obscurus iam est, si accipias pro statu hu miti et abiecto, multo etiam effici duriorem, quod linguarum peritis diiudicandum relinquo.

Ne diutius aliorum interpretationibus inhaerendo tempus teram, pulverem hic non intelligimus terrae, neque sepulchri, neque campi aut curriculi, ut quidam, nec humilitatis; sed ipsum Iobi corpus, quod ex xφrra et limo laimatum, post mortem in cinerem ee pulverem resolvendum quoque erat. Homo etiam quamdiu in vivis superstes est, pulvis merito nuncuperi meretur, si or inem eius spectes, quae est ex terra et limo, quamque non Scriptura Sacra modo docet, sed et sapientia profana Gentilium agnoscit, qx quorum scholis illa Oxi ii suxerunt Metamorph. Lib. I Fab. II: Sixe recens testas, seductaque nuper ab alto Aethere, cognati reIinebat semina coeli, Q m Diui Iapeto, mistam fluvialibus undis, tinxit in erilem moderantum cuncta Deorum.

ubi origo hominum ex terra et aqua, de qua mori mihi, dicetur, traditur non obscure. Hinc qu que illa Dpenatis Sat. X,v. 34, 35ς

-- --- quibus arte benigna

Diuiti oti by Corale

375쪽

de quo luto Promethei multa commemorant script res Veteres, quae lubens praetereo, quaeque illi per traditionem ab Hebraeis accepisse videntur. Λbrahamus, sanctissimus ille Patriarcha, etiam de corpore suo virenti neutiquam assirmare erubescit. illud nil e se, nisi cinerem et pulverem, ' BP Gmnes. XVIII. 27. Et ille, culus verba iam ponderamus, Iobus, mortales nobis eleganter et emphatice depinis git ceu habitantes in tuguriolis ex limo coactis Iob. IV. 9. Per tuguria autem illa πηλινὰ, corpus terreum nostrum non inepte intelligitur; vide totum ordinem rerum, et cons. cap. X. 9, xxXHI. 6, quem

admodum Philosophi Pythagoraei et Platonici corpus nonnunquam solent appellare γλον Eνθρωπον homi nem terreum, quo ipsum id distinguunt a parte hominis meliori, silve animo, cuius illud ceu tunicam et ut tabernaculum considerant. Eodem modo quidam interque illos, quod miror, viri summi, Drusius et Gotius, sed finale, explicant, ἐπιγειον ἡμίν οικίαν του σκώους, R Cor. V. I. Quam enim patrebatue locus Iobi, phraseos huius certo energicae explicationem, huius dicti Paulini respuit συναφεια. Σκενον quidem, id est, tabernaculam dicitur corpus nostrum, sed ἐμίγριος ωκία του σκήνους, significat aut vitam coris. Poris, ut voluit Methodius cgb, aut habitaculum eius apud Pilatium in Biblioth. Cod. 'ccxxxiv P. 4M edit. Hoeschel. 's 919J et 'EHγειον οἰκIαν τὴν ἐνταυθα

βραχ: βιον γῆν καταχρητικως ληπτέον, καὶ ου τὸ σκῆνος τουτo εἰ γαρ ἐμυειον οἰκIαν κατα ομιέντι τὸ σωμα τIθεσθαι αὐτὸν νηώ τε ὁ φράσατε τὸ σκῶνος es λιν, ου η οἰκta καταλύεται cet. id est, Terrenum habitaculum, hie per catachr

sin intelligista venit Frevis, quas Ela viritur, vita, negam confundendum eum Tabernacula c quod statim sequitur nam si rerrenum haritoeulum, quia dissolutum iri dixit , pro compora seris, Iri .vesim, quidnam sit Talerna o , cuius

demoliendum sit halilaeulum. vide plura apud ipsum Phari

376쪽

to DICIS DIFFICILIORIBVS. a

hno si vero Iobus, 'cum originem sitam ultimam nemoria repeteret, pulvesem cogitabat merito, sequo et corpus situm nihil aliud esse fatebatur, ipsti veritatει adactus, multo magis id licebat ei, ubi, quid post

inortem suturus esset, animo suo volutabat. Ex terra proprie non eDrmantur omnes homines, quantumvis Inde communis eorum origo derivetur, at omnes laterrans redeunt, haec omnibus mortalibus lex inevita, .hilis .posita est. Antequam aliorum exemplo discere 13 homo posset. noverat tamen nihilominus ab ipso Deo edoctu9, Gen. iri. 19t In sudore uisus tui , lane vesceris, donec ad terram reverteris . quoniam ei

pulvis es, et ad puiserem reverteris , ubi . non modo eamdem habemus sententiam, sed etiam iisdem verbis expressam, quibus hic Iobus usus est. Id vero est.

quod vates sacer et Θεοπνευςoe dicit coniicere in D, Hrem mortis , Ps. XXII. 9. Cumque eo sensia, vere et sine ullo tropo aut figura, homo pulvis dicatur. haec causa est, cur distingui videamus inter corpus et pulverem, tanquam Corpus vivum nondum revera pulvis sit, sed talis demum evadat post obitum et corruinptionem. Sic regius Psaltes distinguit Ps. xxx. IorQuidnam lacri ex sanguine meo sperare potes, ubi in foveam demissus Dero, numquid pulyia confitebItur tibi, numquid veritatem ttiani annuntia- .hit Pulverem opponit corpori viventi et florenti. In 1llo laudare Dominum, integrum erat sbi, non item, postquam semel illud in pulverem concidisset. sic Tobias quoque de se loquitur cap. Iii. 6 in precationo sua: Iube, ut recipiatur Ibiritus meus, ut dimittar, καὶ γένωμαι γε, et terra fiam. Et iam hoc experieu-tia magistra tenent omnes indubie. Quam videmus Tom. II. A a vlio-

377쪽

aliorum sui se sortem . iam nos effugituros. non eras. certo .scimus. Non obscurum igitur- poterat esse ςuso

quam , quid' sibi velitii Menelaus, clivi' popularibus suis ob' si cordi m malis cupiens, precatur apud m

id est, in pulverem rediga mimi ; nequb opus est, ad

intelligendam Homeri sententiam, Philosophorum dogmatibus, quae vetus interpres ad eum locum adferre non neglexit: Καὶ φ Πάντες γὰρ γαυηρ τε Mu ίνδαρος ἐκγενόμει α ἐκ γῆς γὶρ ωαντα, καὶ εh γεν - παντα τελευτρ, μει modo Xenophanes dixit d . is omnes ex terra et aqua ,, procreati sumur , V nam omnia sunt ex terra , uin eamdem ' omnia desinunt. Vide et Eustathium p. 668 fin. Iis alia quoque similia huc pertinenti, legi possunt apud Gatasterum de Stylo. Novi Test. cap. vi eol. 48, et in Cinno miscellan. Lib. II cap. xcol. Etsi autem forsitan Homerus aliud volam in diuere, quam putant eius interpretes, id nos tamen Munc non marabitari ARC. vero ex scriptoribus prinfanis, quae extant per pulta, adferre supersedeo, praecipue, quoniam saepenussero, ubi pulveris mei ti' sit et cineris, cineres corporis, pro more illorum emporθm cbmbusti, intelligere oportet. Obscurum lam nemini elle potest, quam apposite Iobus, corpus mortuum' menti sitae praesens quali sthim , et .co uiuptionis memor, se pulverem vocet. Certe cum de se, ut mortuo, cogitabat, nόii poterat, quin de pul- . vere crauaret. Hanc aistem veram en iobi sente ' tiam s

378쪽

ium, ex dicendis paulo post hitelligetur iissertius. HEerina parum prosecimus in nostra causa, si pulverem, quo loquitur u bus, ipsum estis corpus esse, eri minius. Quocunque enim modo locutiones, quae ne sequuntur, explices, posito semel illo fund mento, quod iam iecimus, salva est spes, quam test tur, naturae strae res rectionis. Quidnam enim de pubvere sollicitus fuisset, nisi pulverem illum suo tem in re in corpus mutandum rursus este, credidisset Vix Parem, ne dicam maiorem corporis sui curam geia, dum viveret ac sentiret, quam eum exanimatum illud oculis mentis suae subiicit.

. ordo nune requirit, quo tela coepta pertexatur, ut 'quaenam sit de flatione Redemtoris super miserem

nostra sententia, exponamus. Ne tamen videamur de Industria dissimulasse, quid aliorum coniecturae haheant roboris, illae quidem, at brevibus, recae se huntur. Ad duas autem classes non Inconi ode omnes hae interpretationes aliorum redigi possunt. Altera est

elassis eorum, qui tu p in coniugatione MI, id est,sgnificatione Standi accipiunt , eo sensu, quem vulgo exhibent Latinae interpretationes: et ille flabit supereuiserem ς altera eo m est, qui P, in coniugatione positum, significationem nihilo secus mphu, id est, transitivam hic obtinere autumant, quo

rum proinde si sequamur mentem, verba ita erunt ver- ,

tendar Et ille constituet, eriget cmeb super puis

rem. Qui priorem amplectuntur interpretationem, in reddenda particula rurium distentiunt, cum eoru nonnulli contra pulverem vertant, reliqui super pia serem. Adeo hic in diversa abeunt interpretes. Omnes vero pulverem aut sepulchri aut terrae intelli. Λa a gunt.

379쪽

Celeberrimus Cocceius, et qui cum eo faciunt. Redemtorem a Iobo considerari volunt, ceu stantem contra pulverem sepultari, et potestatem eius immi-Nuentem, suum autem corpus ex captivitate tam tetra aliquando liberaturum. Supra terrae puberem, aut

supra Iobi sepulchrum stantem Redemtorem alii reis

Praesentant, tanquam victorem, qui . contra mortis tr

Quientiam et hostium omnium insultus, pro fidelibus ultimum usque iudicium excubias agere velit. Sunt, qui de resurrethione Christi haec prolata a Iobo esse dicant, quorum hariolationem iam pluribus non tangimus. Docet ipsa huius loci inspectio. Iobum de soloqui, Redemtorem autem, non tanquam resurrecturum, sed tanquam viventem, . sibi ob oculos ponere. Videamus quoque, quid sentiant, et quibus aro umenistis sententiam suam propugnent, qui voci map L. Ihilicam significationem tribuunt, quasi mapy positum esset pro ta)p' aut potius pro ' 'p' et constituet

me super pulverem. De resurrectione corporis sui veris ha facere Iobum, non pauci iudicant. Eo inclinant Interpretes Graeci, quorum Verba I v fuerunt adducta. Eum sensum expressit B. Lutherus in versiona Germanicar Er vird mich pon der Erden a eme aten, ut alios brevitatis causa praeteream. Et certe,

si raphialea significatio locum omnino habere debet, non video, quid contra hanc explicationem iure oblici possit. Omnia potius illam adiuvant. Frustra a viris nonnullis eruditis obtenditur, aliud esse ta R Byn fuscitare ex puisere, quod de mortuis praedi

cari recte possit, aliud rursum sp suscitara

super puiserem. Nam si pulvis in genere significae pulverem sepulchri aut terrae, ut volunt illi, quibus haec explicatio placet, elegans prosecto est sensus Etsi terram subire cogor , visu samen Redemtor meus,

380쪽

ti vero aliquando super pulperem me constituet, ut eum, qui mihi nunc dominari videtur, pedibus ιum conculcem. Novis argumentis non utuntur, qui restia tutionem hic sibi fingunt temporalem, nam cum Pul verem intelligant statum humilem, abiectum, constitutiooem et erectionem super pulverem interpretantur, ut quivis facile videt, commutationem sortis mikrae in statum honestum et gloriosum, qua ratione S. Scriptura alias dicit, Deum humiles protrahere ex pulve' re, Ps. III., p, et I Sam. u. 8, ubi tamen diis rentiam aliquam inter illas et nostri loci haud immerito observamusα

Res ipsa postulat, ut, cum superiores explicationes reiecerimus, causas etiam, quae nos ad id impulerunt. Ieistoribus declaremus. De priori interpretum genere,

qui verbo map signi Mationem nativam AH h. L, uti

fere semper, concedunt, aliud quod dicam, non habeo, nisi explicationem nostram, 'uam dabimus illi-Co, sensum essicere elegantiorem, statum quoque Iobi magis assicere, connexionem reddere concinnam et facilem, ac denique moribus illorum, id est, autiquissimorum, temporum inniti, uno verbo, toto huic Iobi vaticinio ustam quasi et robur addere. Quod ad posterius interpretum genus attinet, qui p in sgissica tione raphil accipiunt, negare nolumus, illorum interpretationem non una de causa nobis, displicere. Perpendat quis, seposito, uti par est, omisi parrium studio, verba Hebraica, et dicat, an non duriter tra ctanda, et contorquenda admodum siue, ut talem inde elicias sensum. Quod ne frusta dixisse arguamur, op me pretium erit amotare consimiles permatationes coniugationum non quidem planeis inusitatas,

Aa a ' sed

SEARCH

MENU NAVIGATION