De chymico miraculo, quod Lapidem philosophiae appellant. Treuisanus. Dionys. Zecharius Gallus de eodem. Auctoritatibus varijs principum huius artis, Democriti, Gebri, Lullii, Villanouani, confirmati & illustrati per Gerardum Dorneum

발행: 1583년

분량: 211페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

. o PVSCVLVM ueram, liuic inquirendi modum permiscet te;

item praecipuas quoque OperationeS Vario mo do,ac in diuersiis capitulis ponentes: causam p

Dit. Quia si obseruassent ordinem in suis traei tionibus, potuisset haec scientia diuina ab omnibus intelligi primo die, vel unica hora, adeo

nobilis est, ac admiranda.

Alphidius inquit: Philosophos, credendum

est, praedecessores nostros occultasse principaliorem suam intentionem, sub aenigmatico & ar qui uoco sermone, ac innumeris figuris, ne per manifestationem suae doctrinae, mundus ruinam inde pateretur. Nam periret omnis agricultura, negotiatio, &quicquid necessariu in est incon seruationem vitae humanae: Lemo siquidem l borare vellet, cum se tantis opibus refertum vi deret unusquisque, necessitudinem contemne

ret. Quo fit ut Hermes in principio sui libri, se excusans dicat: Pilioli, non est quod existimetis

Philosophos occultasse hoc arcanum, inuidiα aduersus doctos ac studiosos, at soluin ne mali gnis & ignaris innotesceret. Rosinus ait: Hoc medio ignarus aequaretur sapienti, A malitiosus Komo nequam abuteretur, in detrimentum. ruinam & perditionem totius populi. Similibus excusationibus utitur Geber in Summa sua, Oapitulo de Admiqistratione Medicinae solaris

inquiens: Non est quod mirentur sil ij doctri nae, Philo sophos obicuris scripsisse libros suos non enim ipsis factum, sed ignaris & indignis velatam esse voluerunt hanc sententiam, sub tanta varietate & confusione diuersaru operationum:

interea tameti stratam viam filiis sapientiae, qu

82쪽

' DIONYs II ZACHARII . peruenire possent ad cognitionem artis. Non e inim ut habetur alio loco) sibi ipsis tantum scri ipserunt artem, quam tenebant, sed inedia dederarunt, quibuS cognosceretur,&haberetur ab aliis.

Haec est igitur causa difficultatis in libris Philo sopho . Quid enim difficilius esta potest, quam

ex tam innumeris contrarietatibus & contradi Etionibus explicari, nedum in multis, ac inter omnes ferὸ, verum etiam in unico autore t Raiasis ait,inquiens: Abundὰ satis demonstravi libris meis verum fermentum, quo quidem opus est ad multiplicationem tincturarum ad metalla, quod alio loco dixi noti esse verum sermentum, relinquens huius sententiae sententiarumve iudicium illis qui sanum habent intellectum, subtilemque discretionem. Item si unus ipsorum dicat materiam nostram esse vilis preth,atque nullius , ubique in fimis reperiri, vii Zeno in Turba Philosophoruin: contra hoc eode libro Barseus ait, quod quaeritur, non est parui preth. Alius di cet rem este pretiosissimam, & non absque multis sumptibus reperibilem. Hic docet praeparatione materiae in diuersis vasis operationibusq; diuersis, uti Geber in sua Summa: mox reperias alium asserentem uno vase tantum opus esse ad diuinum opus nostruin,ut sunt Rasis, Lilius, Alphidius,& alij. In lib.eiusdem Rasis habetur temipus nouem mensium, in alio legitur annus esse necessarius ad hoc opus perficiendum, quod as serunt Rosinus atque Plato.Tandem in ipsorum terminis tanta varietas apparet, ut impossibilest rem a quoquam detegi, nisi per inspirationem Altissimi, vel immediat. , vel per aliquem virum bonum

83쪽

Opvs CVLVM. 7s bonum Sc sapiente in hac arte . Cau se potissima

haec est, ut non appareat quisquam huius rei peritus vivens, at solii in post mortem fateatur icriptis : tantis enim laboribus adeptam artem sibimet, si possent,occulta vellent Philosophi, quanto magis alijs. Hoc nobis igitur cum vulgo non est ita mirandum, atq, cum sapientibu S, quanam. via sit ad illam perueniendum. Priusqua autem ad secundum nostrae diuisionis membrum veniamus, respondendum erit obiectioni calum niatorum, labores alienoβ carpere solitoria, quod proprij sui lumine vero careant. Npn obseruatam inquieno Aristotelis doctrinam libro septitamo Physicorum, quae sic habet: Definitio est , e ra forma subiecti definiti. Cum ergo suscepissem

veram tractare methodum huius seientiae, prius a definitione fuit inchoandum. Hos & similes remittam ad priscos autores, qui cum scientiae diuinae definitionem dare conarentur, Sc non inuenirent persectam Sc completam, fateri coaeti

sunt, non esse possibilem, maximὸ quia familiari bus caret principijs, ut aiunt Morienus, Lilius,& piperique alij. Quapropter descriptionibus va-xijs duntaxat contenti fuerunt, quibus effectus artis demonstrarent. Ego vero dicam pro parte

mea quidnam hac de re sentiam. Est philosophi

naturalis, pars quaeda docens modum perficiendi metalla supra terram, eX imitatione naturalium operationum, quanto proximius fieri potest: quam veram asserimus diuersis de causis. Pr cipuὸ cum nihil sit inter Philosophos certius veritatem ibidem esse, maximo ubi nulla apparet

contradictio,ieste Philosopho. Quotquot autem

84쪽

in hac arte scripserunt olim, sue Hebraicὸ,Grae. ce, aut Latin ὁ, siue quouis alio sermone, consenserunt inter se, & si diuerso tractandi modo per

figuras,aequivocationes,& aenigmata,vt videantur uno & eodem idiomate scripsis., eodem etiam tempore, quamuis centum , ducetis, ac mille

annis alij alios prie cesserint. Senior in hanc sen tentiam ait: Quamquam apparet quodammodo Philosophos diuersa tractare sub Varhs diuersLque nominibus: verum enim uero nil nisi rem unica intelligunt. Idipsum aserit Rasis libro Luminum, inquiens: Sub diuersis sententijs, nobis prima facie contrarijs apparentibus, Philosophi non nisi rem unam intellexerunt, eandemque: cuius rei testimonium exhibent aliarum sententiarum insignes professores, qui pariter in hac arte diuina scribenses etiam,& affirmantes hanc diuinam scientiam, circa rem una versari perhibet. Sola Philosophi sententia haec nobis 1ufficeret, quam ponit Ethicorum libro a. Omne quod rit/Peragitur, unico medio perfici. Omnium igitur opinio est, unica via diuinum hoc nostrum opus absolui. Teste Gebro in Summa: Scientia nostra

inquit) per diuersa non perficitur, at solum per

in rem,cui nihil addimus,nec diminuimus, perqua tantum removemus, pr paratione sola separando. Item Lilius ait: Magisterium nostrum , una re duntaxat, uno regimine, & unico medio perficitur. Idem asserui omnes, quotquot scripserunt hactenus in hac arte Philosophi, licet videantur in varia distrahi. Potissima certitudo nostrae scientiae, qua confirmamur esse Verissilia main, est experientia, quam fecimus eiuS, Ut se iaguuntur

85쪽

probemus, maximὸ, quibus dubitare merito contingit, cum caeteris Philosophis erit fatendum, ipsam contineri sub ea philosophiae parte, quani operativam vocant,& sub medicina, quae sui veritatem non aliunde comprobare, quam ab experientia potest. Ut cuinp eam docetur Reu barbatarum purgare coleram, non melius id poterit, i sex oculo percipi, & experimento per applicatio nem dicti simplicis medicamenti. A' simili concludimus in arte nostra: si videatur fumo solo plumbi coagulari mercurium,&atrametorum, fieri componit posse medicina perfectissimam naturae metallorum, & qualitatibus congruam, qua cum caeteris imperfectis perfici queat, sola prolemone super ipsum facta, praesertim cum Scipsa mineralia composita congelent mercurium, ipsumq; reducant in suain naturam. Quanto magis perfecta P nostram artem ritὰ praeparata congelabunt ipsum, ac reducent cum alijs impersea elis metallis, ingenti & exuberanti sua decoctione, quam habent per administrationem artis nota 1tr . Quo firmius nanc nostram intentionem cutariosis hominibus approbemus, ut eius veritati certitudiniq; melius assentiant, Aristotelis seniatentiam lib. q. Meteon adducamus: Omne quod eandecu aliquo composito operatione emcit,est eidem per omnia simile, ut omne quod operationem habet oculi, est oculus. Haud secus, cum auru nostru arte nostr compos tum, P om nia simile sit minerali in quo versatur omnis coatrouersia disceptationis,utrum auru a nobis compositum veru sit auru satis docuisse videmur ex pa

86쪽

Philosophi sententia, nostra artem esse veram certissimam. Satis fatebuntur ipsis probatu, qui

viderunt eius experientiam,alijs vero non quibus Philosophi probabiliores autoritates in hac

rem adferemus. Eodem libro Meteororum,quarto Digestionum capitulo sic inquit, aut silmile: Quicquid in perfectionem destinatum est, ac ta lem nsit ob digestionis defectum, assidua digestione perfici potest: qualia sunt omnia metalla

imperfecta,cum a natura fuerint ad aurum ordinata priris ab initio suae compositionis,ut postremo per eandem ad eu in fine, auri videlicet, per--

ducerentur, nec nisi talia sunt ob irnperfectam digestionem: ergo quod sequitur audiemus eo loco, ubi quartum nostrae partitionis membrum discutiemus. Quod igitur natura sub terra Vo luit exequi, nos supra terram imitatione per nostram artem, & proiectionem efficimus, ut infra latius audietur,penultima nostr diuisionis parte . Rursus cum elementa qualitatibus suis sibi mutuo contraria ut ait Philosophus libro secundo Generationum) in se inuicem conuertibilia sint, quanto magis ipsa metalla, quae sunt unius& eiusdem substantiaranateriaeque, cum non sint qualitatibus contraria, conuertetur, hoc in ill 'dfacilline. Quam ob causam HermeS procreatio nem ipsorum circularona esse dixit, at improprie quodammodo,ut ipsemet fatetur,quia non sunt ad eum fine a natura creata, ut ex perfems fiant imperfecta, sed contra: quapropter eatenus non est eorum generatio prorsum circulares, nisi pro parte. Quamquam istae similesque rationes perbe sunt in confirmationem artis sinicientes atta-

87쪽

OPvs CVLVM. 7 men quia sophistae semper in contrarium adserunt,quod reluctetur veritati,s no omnia quod prolixius foret, quam huic opusculo nostro conueniad quae difficiliora sunt argumenta, studiosorum animum & mente perturbantia, mediamque inter dusium & r solutionem haerentem tenentia, producemus in medium,ut ab istorum solutioni bais alia refellere discant. Ex autoritate

Philosophi quarto Meteororum,quq pariter fuit

Avicennae, & Alberti Magni, sic augmentantur: In vanum operantur Alcnim istae metalla perficere conantes, nisi reducant illam in primam materiam. Cum igitur id non faciant, sophistica per

conclusionem asserunt Alchimistarum omnium opera, ut ipsemet Albertus ait ad hunc modum: Quotquot metalla tingunt varijs materialibus simplicibus in diuersos colores, sunt impostores, nisi reducant illa in primam materiam. Multi s pientissimique viri hoc.argumentum soluere conati sunt, cum sit ex magis apparentibus. Istorum nonnulli dicunt, etῖ per proiectionem imperfecta non reducantur, nihilominus in compositione medicinae similis fit reductio, videlicet in sulphur Sc argentum vivum, quq sunt Vera materia metallorum, ut infra dicetur latius quarto nostrae diuisionis membro . Sufficit igitur agentis sola reductio, tum perfectio su mina per decoctionem acquisita, licerpassivi nulla fiat reductio. In ea sententia fuerunt Arnaldus de Villa- noua in magno suo Rosario, quem sequutus est Raymundus Lullius in suo Testamento. Salua pace tamen & reuerentia, quae debetur graui s sianis autoribus, haec opinio contrariari nimium

88쪽

videtur Philosophis omnibus. Cum enim con-eedant metalla esse in primam reducenda materiam , quod motu sit corruptionis ex Aristotele, velle videntur sola fusione &proiectione diuini nostri lapidis super metalla, haec adeu corrumpi modum, ac nudari prima sua forma, quod omni Philosopho concedere nimis indignum est. Plae-rique alij diuersas adserunt solutiones, ut videre licet in suis libris. Ego vero meam solutione proferam. Si quidem noua fabricare metalla moliremur,aut eae eis lapides,vel quidpia aliud alienum a metallis, hecessario forent in primam suam reducenda materiam, idq; inedijs, quae dicta sunt. Cum tamen haec sit intentio nostra duntaxat, ut imperfecta perficiamus metalla in aurum, pr ter

omnem transformationem in materias nouas, Ma propria sua natura disserentes, purgemus ac mundemus p operis nostri diuini proiectionem, quo ad exuberantem deueniant persectionem. Haudquaquam est opus illa reducere in primam materiam: disserui enim impersectum perficere,& ex isto noui quid producere vel generare. Alioqui concluderetur, omnia semicocta reduced esse ad prima sorinam, ut completὸ decoquerentur: quod quidem indisnu est omni Philosopho.

Caeteras obiectiones aduersus chemicas artes fieri consuetas, in pr sentia missas faciam,quod per ea quae posuimus, reliqua facilὸ solui queani, a gumenta quiuis. Autoritatis Avicenn tame est, quod meminerim de contradictionibus Aristotelis cotra chemiam obiectis in sua iuuentute: Cognovi inquit) intentione eorum, et nostram ari tom nos ut, dc aliorum qui veram Milamant esto. Pri0res.

89쪽

quibusdam argumentis utcunq; apparentibus, at minimὸ ver s. Posteriores vero dicut hac scientiain certis demonstrationibus probari no posse,

vel licere, ut alias omnes, cum alia via procedat, alijs omnibus contraria. Nam celat ac velat suorum terminoru proprietates, cum caeterae plurimum laboret in suoru declarationibus. Proinde nostrae diuisionis ordinem prosequutus, tertium

eiuS membru arripia , eXpones operationes eius necessarias,ad executionem operis nostri diuini. Primo dicam rationem quare naturale vocetur, atq; diuinu, ut cognoscantur enormeS operantu hac tempestate errores. Aristoteles docet natu ram operari sub terra in procreatione metallo

quatuor qualitatibus ut melius intelligatuo elementis,igia aere,aqua Sc terra: quorum duo, reliqua duo compraehendunt, terra ignem, & aqua aerem. Cum igitur materia nostra costat ex aqua& ex terra ut infra dicetur amplius penultimo nostrae diuisionis membro) merito naturalis appellatur, quia in eius copositione quatuor intrat elementa: duo manifesta, sub quibus alia duo latitant, oculis velata corporeis,ignis & aer videlicet, quae solis mentalibus percipi debent, ut ait Raymundus Lullius in suo Codicillo, ad hunc modum: Considera inquit) naturam, & proprietatem olei quod sophisticatores aerem vocant, ideo quia suis qualitatibus magis abundare dicunt) oculus tuus non iudicabit illius

differentias, & proprietates. Per haec verba satis innuit, elementa quatuor in opere nostro di

uino nyn esse euidentia , quod plaerique uis d

90쪽

putarunt, ut infra dicetur, ubi terminos decla rabimus artis. Naturalis etiam dicitur scientia, quod in prima sua operatione imitatur naturam quanto diligentius potest: non posset enim in omnibus, ut ait Geber in sua Summa. Veterum operationibus Philosophorii naturalium, qui nos praecesserunt, optime confirmamur: iiij

quidem postea qua in diligentissimis inquisitionibus cognouissent ut ait Raymundus Lullius in epistola sua ad Albertum Regem, & Albertus

Magnus in tractatu Simplicium mineralium naturam ad metallorum procreationem, sub terra solum operari p continuas Scassiduas decoctio-ctiones verae materiae, quibus mundum ab immundo, purum ab impuro,perfectum ab imperafedio, continuatis evaporationibu S, separat, calore terrae mineralis partim id essiciente, partim

calore Solis, qui Per se solum integram de perfectam istam decoctionem non adimplet, ipsi met

confirmati sunt. Hoc declarat optimὸ bonus ille Treui sanus, quod etiam nos docet experientia: videmus enim in mineris diuersitatem metallorum L materialium, nonnulla crassiora, Sc alia. subtiliora purioraq; in sublime plaemiaque exaltata . Quapropter nostra scientia naturam imitando, procedit in prima sua operatione per sublimationem, qua materiam nostram optimὰ purificet: i inpossibile namque fuerit nobis aliter Praeparare, ut Geber in Summa,& Rasis in libro Luminum inquiunt: Initium operis nostri, est

sublimare, quare merito naturale vocatur. Qua

ob causam scripserunt illi, qui nos praecesserunt,

opus hoc nostrum n0n e 2 aruficiale: quicquid

enim

SEARCH

MENU NAVIGATION