Ciuis sanctorum, et domesticus Dei opus posthumum a reu. p. Antonio Boyenual Peronensi ordinis minorum, prouinciae Parisiensis quondam professore concinnatum, reu. p. Ludouici Desfrenes Peronen. eisdem prou. theologi opera recognitum, & ex aliqua par

발행: 1667년

분량: 941페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

501쪽

- σε Ciuis Sanctorum, sum solum obtulisset . Neque enim

recusaturus erat, vel ob unum tantam exhibere dispensationem, adeo singulum quemque hominem pari charitatis modo diligit, quo diligit

orbem uniuersum.

. .. uocirca ' omnis nostra ratio in praeceptis,4 laudibus Altissimi o cupata esse debet illi omne quod loquimur,omne quod vivimus,cum perpetua actione gratiarum repedi, cuius opere,& munere loquimur,&

vivimus.

Pergen olim Iacob in Mesepotamiam,in prosperos itinerisset, peregrinationis successus e coelo desiverans, his precibus M votis. s 3 Deo se constrinxi 'Sineriti minus mecum in via per quam am hulo, dederit mihi panem ad vescendum , Qvestimentum Di duendum, reuersusque fuero pro spe-

502쪽

Et Domectus Dei. spere ad domum patris mei . erit mihi Dominus in Deum, lapis iste , que erexi in titulum, vocabitur domus Deiri cunctorumque quae dederis mihi, decimas osseram tibi. PPetebat Iacob non diuitias, non anabundantiam, nihil pretiosum Sed panem, testem,& hanc ad conte-gedum corpus, illum vero in necessisarium alimentum, promittebat autem sesu Domino. Uide iusti gratitudinem vide mentem piam, ac religiosam. Erit mihi, inquit, Dominus in Deum nouo titulo, religistori cultu, peculiaribusque sacrificijs ei deseruiam,Si mihi panem,&vestimentum dederit: Namque illo mihi semper Deus, illius aram a Saepe tener nostris ab ovilibus imbuet agnus,

503쪽

nipotentena, colatii deinceps ut min seri Mem inde singularem benefa-j xuit huc per comparationemo beneficiorum nainoris id maius quae magnificentia diuinae liberali- itatis ins profudit abunde: expende rationes accepti, consi quam animi gestitiis lilien sia: honoranteffusionen admirans , dic mainu: φα . Quantum debes modi insilio meo a Uuid ficiam tibi ocustos miminuma 1Quid retribuam -D unino procuntubus,quae retribuit Videmus mendicos nuris eskη- mvidibus illos. a quibus uium' 'rum accipiunt. Quales ergo: - 'ri iure eleussi erga -- massipet

504쪽

Et Domesticus Dei. 69 rationem pariter,&gratiarum actio: nem benefactorem, renaunerem usu Hoc maximum beneficium, haec perfecta oblatio, hoc fiduciae nostrae 'ad Deum argumentum . De qua re operae pretium erit Beatum Hieronymum audire, in hunc in dumo praeclare disserentem . Gratias agamus moi quod nor. --. bis sol oritur, dies currit,nox muta setur in requiem, si te re lunae ten bre temperantur, ε orm occasuque stellarum tempora mutantur', a Ddeunt quod nobis seruiunt pluuiς,

terra parturit, elementatimulanture quod tantae animalius varietaten,

vel ad vehendum, vel ad operandu, vel ad vescendum, vel ad temeriae, vel ad exemplum, vel ad miracusium datae sunt: Et ad extremum, quotinati sumus, quod subsist imus, Piod in mundo, quasi in quadam domo

505쪽

Ciui, Sanctorum potentissimi patris familias procurationem gerimus,4 totum quidquid inmundo est, nostri causa uitelligi mus procreatum Specialiter vero, quando in Dei benencia, quae nobis accedunt,gratulamur in omni tempore, iro omnibus Deo gratias referamus. Et non tantum pro his quae bona putantur, sed etiam quae

nos coaretant, contra nostra veniunt voluntatem, in Dei praeconium mens laeta prorumpat, tardicamus: Nudus exivi de utero ma- tris meae, nudus redeam: sicut placuit Domino, ita frustum est: sit no- .m Domini benedictium. i Christianorum propria virtus est, etiam in his quae aduersa putantur breserre gratias Creatori. Si domus corruerit , si amantissima uxor di-lij, vel captiuitate , vel veneno, Vel naufragio interempti sint: Si diuitias pro-

506쪽

Et Domesthus Dei. iproscriptione perdimus, si sanitatem innumerabiles morbi,&semper expectanda miseris podagrae debili

tas fregerit. - in. ii

Qui sibi sanctiores videntur se ' lent Deo referre gratias quod de periculis, ve, de miseri' liberau siit. Sed iuxta Apostolum haec vitius est maxima, ut in ipsis periculis atque

miserijs Deo gratiae referantur, semper dicamus . Benedie us Deus: minora me scio sustinere, quam me' reor: haec ad mea peccata paruata sunt, nihil mihi dignum reciditur. Hic animus Christiani est: hic crucem suam tollens, sequitur Saluatostrem , quem nec orbitas, nec damna

debilitant. Ita Hieronymus inspi

ritu Dei loquens. I . . ML Et certe ut Diuus Ambrosius ait: Mniam. Non magnum est, sit tunc Domino 'ο. mgratias agas , quando in prosperis,

507쪽

γε lituis Sincto,stine di secundis est Sed si tunc adhae' reas Chri sic, quando te persecutor exagitat ; quando aliqua Droceli. ,,aM.f. - perturbat Quid magnum iacimus, siquando iii secundis sumus, laudamus Deum et quando in diu iiij su 'mus , quando nullis e Famur intu'fijs ei dilud est magnificum, si subie istus iniurijs coiitumelijs, iudicium Dei laudes: Sit vexatus aegritudine iudicia Dei praedives vi Sit inopiata

non reuoceti quo minus laudes tu

auesanet druinam lailosophiam ac Curate filia commendabat meritorum, virtutum plenior, quam,

inerues as dicens: Omni tem pore benedic Deum Nec aliud quam praxim suam docebat sic enim de eo legimus: τ . . ' Cum ab instantia sua semper Deurimuerit, A mandata ejus custodie ins rit,

orate

508쪽

olome litus Deia 4 3xit, non est colatri status contra Deu, ouod plaga caecitatis euenerit ei, sed immobilis in Dei timore permansit, agens gratias Deo omnibus diebus vitae suae. Vades tu fac similiter. i. Ego cum Theologo Nazianzeno inter eos nomen meum profiteor. qui verbum illud probant,quod nos die, ac nocite iubet meditari, vespere,& mane, meridie narrare, &le.. ne dicere Dominum in omni tempore siue, ut verbis' Moysis utar, ho-.ε.ε dormiamus, siue consurgamus, siue

iter faciamus, siue quid aliud agamus atque ipsa recordatione ad puritatem informari. , Porro . ne quis Lac in parte desiegratiae Dei, lassicio benedicendi Deum in omni tempore, grauem , xsortem Diui Basilii Magni senten. iam meditationis tuae libra ponde .randam ossero. Quandocumquς θ 72. Ain

509쪽

Ciuis San lorum. inquit, mecum ipse Dei beneficia considero, terribilis me quidam cum

mentis consternatione horror invadit, metuentem videlicet, ne si aliud agendo in rebus utilibus ac vanis animum occupauero a Dei charitate deiectus, Christo dedecori sim. Qui enim assidue nunc suis nos artifici j circumuenire in mundialis istius vit illecebris inescans, omni

conatu efficere studet, ut datorumcinobis a Deo beneficiorum, Deia ue

ipsius memoriam ex animis nostris reuellar, is, ubi hinc migrauerimus, cum animarum nostra xum exitio nobis insultans, vehementissimeque insectans, contemptionem Domino nostram contumeliosὰ exprobrabit, contumaciaque ac defensione ab ipsi nostra, gloriandi materia aduen. sus illum utetur e quod videlicet cum nos ipse neque crearit, neque pro

510쪽

DIMnesicus Dei. 47s pro nobis mortem subiecit, sibi tamen, retis contemptisque Dei praeceptis, obseo uentes habuerit Equidem illam ego futuram aduersus Dominum columeliosam exprobrationem ac dedecus insolentem,

hostis gloriationem , grauiora e statuo, quam ea,quae sunt in gehenna supplicii materiam videlicet nos aduersario Christi gloriosius sese

aduersus esserendi extitisse, qui reconciliandae nobis causa salutis , mortuus sit, kresurrexit, cui etiam vel bac gratia maiorem in modum edebitores sumus

Haec meditares in his est, &4l teipsum diuinae bonitatis diutitias tibi concessas agnoscens, a iudi-cijs iustitiae Dei metue, si pro ratione

bonorumvitam omnem in continua

illius benedictione, claude non expanderis

SEARCH

MENU NAVIGATION