Ciuis sanctorum, et domesticus Dei opus posthumum a reu. p. Antonio Boyenual Peronensi ordinis minorum, prouinciae Parisiensis quondam professore concinnatum, reu. p. Ludouici Desfrenes Peronen. eisdem prou. theologi opera recognitum, & ex aliqua par

511쪽

'P . inquies , idetur istud prorsus impossibile. Quomodo eni in imperiit horninis ore Des tibi seinpias praeterire quin laudes muni s omne propia tum tuum , osianus tuas actiones intento st Hisperia tis ad piaest riptum illud, virtuti ab Apostolocianimendatum: 'Siue comeditis, diue bibius , siue quid aliud facitis,orn sua ud gloriam stoliciis sis ira tui, is stinctius manv risi ciuilis inmino: dissilis, lus verbisu ' Accumbens inisse , oro est aus. panenita, largitori gratiam rependit Sum

cie nis

512쪽

ELMme Iieus Dei. . IIciens, firmansque infirmam corp ris vires vino eius fac memineris, qui hoc te dono impertiuit ad inserendam cordi tuo laetitiam is ad multiplicium infirmitatum non me

mendi necessitas' cave, te praetereat

eius memoria, cuius liberali beneficio ventrem explesti. Tunicam i dueris' Gratias agito benigno datori Amiciri pallio fac in te augescat inretior erga Deum charitas, qui integumenta gratuito largitus est hyem aetatique accommoda , quibus4 vita conseruetur,4 obue-letur turpido Thine dies expletus abijes Illi referto gratiam, qui solem quidem nobis nihil rate commeritis indulsit in diurnae operationis ministerium ignem vero contulit

illustranda nocti, utque subseruiat reliquis vitae commoφtatibus. Ipsa

513쪽

. Ciuis Qtirum, rursus nox alias ad orationem suggerere possit conciliareue occasiones a Etenim si quando in coetum sa*exeris,cum in extiniam syderum milis chritudinem oculorum aciem defixeris pressius, visibilium supplicata Domino, uniuersuum longe optimo artifici procide Deo, iole ei, qui cuncta Raec in sapientia condi dic. Vbi omnigenum animantium naturam in somnum resolutam, ac

depresam per hexeris, supplex pro

eidens ad T rursus eum, qui nos nec cogitantes . aut certe inuito in

dulgema soporis a concinenti labo rum assiduitate relaxat, Malleuat Wrqvς xigua quieris refocillarita. nem , vigorem addit corpori, vir

que inLurat. Itaque ite tu mihi

noctem, seu peculiarem, ac sideriam tempori par toeni addixeris .porii 4- fui in aurae totius durib

514쪽

dium , nullo tuo usi, ribi praeripi, dum stupido, de insensili somno lam testis, quin tu potius ipsit tibi di, stertum ira lani in soninum arquo

orationem.

Sane ad em modum, quiuis; I bonarum rerum studiosis potest tu. ita Apostolicam adhortationem cuneta sacere ad Dei gloriam: ita ut facta, dictaquemus omnia , omnisque spiritualis operatio vim laudis habeant, vita ipsa dici vi esse inmereatur continens quaedam, indiuulsa laus, benedictio Dei. Addamus, si placet, aliam ex Ditio Augustino methodum supr/ isi dictae praxi consimilem. Tota die, i inquit, Deum uinum- durat bene age M ia um

Deum:

515쪽

Deum: li,sua tua quid agit, nisi

laudet con1cientia tua, Et quotlas tu cessasti ab hymno cantatrio, ει- cedis ut refici iris, noli inebriari. Sclaudasti Deum Si pro his quae. - manducas, bibis. ad resectionem corporis sumis reparationem' membrorum, gratias agis ei, qui Ubi praebuit mortali, i agili ista supplementoriam selitia, cibus tuus f -'', potus tuus laudat Deum. Di-kedis ut dormias Noli surgere ad malaiacitu dum, &budasti De uiam

scientia tua, Minnocenti sontini tui laudat Deum ' Non te ea ritet co 'aitatio flagitiitiis: non tetisci et si positio disti m aio excitet condi- fortesco umio odimocem lata lux etiam in dornu me ma est animaeethaeomarium semiugenitis.

516쪽

Et Domestisus Irii. 81re, naudasti Deum. Agrum c lis noli litem mouere, laudasti Deum. In innocentia operum tuom rumir para te ad laudandum De

um tora die. . -

Non selum vox rua senex l/u k,,-des Dei, sed opera tua concordem

cum Vo e tua.

Cui oce cantaueris, silebita lim ta

liquando vita sic canta ut nun μερις 9.

ouam sileas. - -

Clament opera tua, clamet fides, clamet affectus, clament passiones tuae, clamet sanguis tuus sicut San cti Abel. Non cesses bene vivere, Miam zia risia per laudas Deum . Tunc desinis laudare Deum, quando a iustitia, ab eo, quod ei placet, declinas.

Compendio Paragraphum hunc

absiluet Doetor Angelicus, dicens: Benedicere Dominum in omni Hli tem

517쪽

ges Cibis Santiorum, Deum clingua tua quid agit, nisi

laudet con1cientia tua a quoties tu cessasti ab hymno cantando, discedis vi reficiaris, noli inebriari, δρ:alse ' laudasti Deum . ' Si pro his quae manducas, bibis, ad refectionem corporis sumis reparationemq; membrorum, gratias agis ei, qui ti

bi praebuit mortali, fragili istae

supplementorum blatia, cibus tuus potus tuus laudat Deum. 'Discedi sit dormias ' Noli surgere ad

maleficiendum, laudasti Deianae . ι εμῶ. Non te excitet a quiete mala conscientia tua, Minnocentia somni tui laudat Deum ' Non te excitet co-ioi. gitati flagita; tui: non te excitet depositio furti non te excitet condicta forte corruptio . Innocentiata tua, etiam in dormiente, vox est animae tua: Dominum benedicentis.

Corale

518쪽

re, laudasti Devin . Agririn m. lis noli luem mouere , α laudasti Deum. In innocentia opexum tu rum prςpara te ait udandum De-

unitora die. ..

Non setiam vox tua sonexa u k, des Dei, sed opera tua c*ncordent in eum met tua. Cua Voce cantaueris, silebis a. In v

Clanient opera tua, clamet fides clamet affectus, clamqnt passiones tuae, clamet sanguis ruus sicut Sancti Abel. Non cesses bene vivere, sense in aer laudas Deum . Tunc desinis Ρ'uvire Deum, quando a iustitia ab eo, quod ei pincet, declino. Compendio Paragraphum limis absoluet Doctor Angelicus, dic ens:

519쪽

Solitudini benedicendi Deum in

inquit, benedic Deum, in pete ab

eo, ut vias tuas dirigat, surumis

is u. a. ninnine aistiones desinaturi oui ut gressibus corporeis. uno termino ad alium peruenitur, ita res ibus rustionum nostrarum ,-hac vix perurantur in futuram in Ptri inrisonae mira sint, assiduis oratiorubus a Domino fla ad tua, antiri non labore nostro,quinti , eos, in piςtate rectae fiam. 'Licet millies erutantiit, utilii

520쪽

men prorsus rem agere possumus, nisi superno auxilio adiuri, Nans, in Sanctissime docet conciliunio ΜαTridentinum in homini licet sit poliestate, vias sua curuas, d malas,cere, cha tamen, monas haud

potest ere sine diuina grati d h.

vero lumine, quod illuminat omne μ' hominem venientem in hunc mundum, bona voluntas datur, ut homi

in Deum credat, Deu Ne fideliter diligati Ipse in nobis bonam voluntaxem praeparatra ipse nobis bonae voluntatis initium dinin ipse inci Us operatur, non soluit ut velimur,

verum etiam ut quod bene volumus, faciam α. Et nemo eandein

voluntatem bonam usque i si' poterit obtinere, nisi fieri eadem misericordia subsequente seruatus. Haec est Patrum Octrina ApQ ω-ι stolicis institutionibus tradita,quam