장음표시 사용
831쪽
gii Is A Ac 1 C As Au BONI. legendis rebus alienis, tam haberet exercitatam in Graecis scriptotibus pervolutandis, non ignorasset respexisse me , cum epistolam i,
scivisset tanti veteres feci me hunc locum , ut Archilochus, cujus alias quoque ex Homero notat Clemens in sexto Miscellaneorum suorum, pulcherrime sit illum sic imitatus:
denique si melioris literaturae gustum aliquem haberet, praecipua totius sententiae verba & μγi non adeo scede corrumpens a Poeta mente & mea sententia aberrallet. vere quidem dictum Apostolo, dona Dei esse ἀπι-μἰ, b, neque Deum unquam poenitere sitae erga mortales liberalitatis, sed hoc in bene utentibus praecipue Verum a patet. Docet namque usus, eum qui hodie fortissime se sessierit, die crastino fieri posse ignavum, & idem est in caeteris Dei μασν. Homerus igitur naturalis lucis ductum secutus, divinitus monet, non debere aliquem propter quascunque ingenii, corporis vel fortunae dotes superbire: hominem enim tantum posse, quantum illi Deus in dies singulos bonae mentis S auxilii sui suggerat. divina prorsus sententia,& non minus digna quam posteri imitarentur, & memoriae mand rent, quam indigna quae ab imperito nebulone corrumperetur. Veserit eam olim Tullius in Latinum sermonem ; sed ita ut genuina mens Poetae ex ejus versione non satis appareat. Beatus Augustinus de civitate Dei lib. v. cap. v I I i. Iasi quoque versu Homerici huic sententis defato suffitigantur, quos Cicero in Latmtim vertit: Tales sunt hominum mentes, quasi pater ipsIuppitet auctifenu lustravit lumine terras. Minus miror illorum in extrema epistola verborum: .i μή s- ώ μ- άνουαν, οι ol' ἐπ' Ἀμρι- άνη-: aut non vidisse illum mentem,
qui est illius stupor aut exprimere noluisse, qua malitia est. Apage' ergo illas glossas impuras.quibus mea verba inquinat magister artis calumniatricis: apage item illas fatuas consequentias, quas malus L gicus ex iisdem elicit. Ego talem conjectorem nihil moror. est mihi frons aperta, pectus niveum & candidum. Abeat Morboniam cum suo maledicendi morbo. Non potest apud eos, qui me norunt, factum alienum vel tenuissimam existimationi meae labeculam aspergere. Hoc volui nescius ne esses: nam ut ad putidissimas sycophantae calumnias
respondeam, neque mihi integrum jam est per eam legem, quam
832쪽
E PI,s et o L - 8i3lpse in epistola ad scaligerum ante annos quinque edita mihi dixi: neque si vel maxime ellem, possem tamen auctoritatem consilii tui
contemnere, cujus est apud me pondus gravissimum. meministi autem quam serio mecum egeris novissimis tuis literis, ut & latratorem hunc & similes ei omnes alios contemnerem: semelque apud animum meum constituerem , facinus sore indignum, si propter hujusmodi hominu levissimas dc puditissimas naenias a magno incepto , quod prae manibus jam habeo , sinerem me avocari. Parebo, Vir maxime, consilio tuo; &, quod in me erit, ab omni tali scriptione posthac constanter abstinebo. Vale; & vitis Amplissimis. Plelleniodc Frehero, plurimam, nisi grave est, a me salutem. Londini, in. Augulit c I a I Icx I I.
EPIs TOLA L X X X v I. D AVIDI HOE SCHELIO.
DE Origenis libro, quem recens misisti, magnas tibi & ago & habeo graIias. Non putabam tanti te facturum quae raptim scripseram in Thaumaturgum, ut luce digna censeres. Existimavi enim te eademum, quae iudicio tuo probarentur, Notis tuis inserturum. Nunc vereor ne amore nostii minus perspicax fias, quoties no
stra legis. Ego nullam aliam ex illis laudem postulo, quam ut Omnes sciant, quanti te faciam amari me a te, quanti, pro eo ac debeos aestimem. Locum Sirachidae, de quoad me scripsisti, diligenter in'spexi. omnino placet versus illius additio, quem tua primum editio probavit. Utinam Hebraea extarent, unde ille liber est desumptus: baud dubie magna deprehenderemus exscriptorum flagitia. sed tua editio omnium longe optima,longe praestantissima, multa meliora se cit , & in his hunc quoque locum. Γ, e insimG quid aliud sunt nisi quinque sensus i quae I ,ου dicuntur, vel ut a Deo accepta, Vel quia etiam Deo πιεμπι-3ῶι ut quicquid tribuuntur. Locus est illustris&Philosophicus ut alii in eo libello nonnulli. Procopiuste, nos Polybius exercet. in cuius editione dabimus operam σμώ ς
ut isti Amphitheatrorum scriptores Vm, si quid illis frontis
superest, quod vix puto, egregiam nostram volutatem cogantur agno scere. hoc satis magnum nobis est, neque aliud prosecto unquam tot
vigiliis quaesivimus, quam ut studiosis literarum opera nostra posset esse utilis. quod si assecuti sumus, aut porro assequemur, quid jurati hostes verae eruditionis & omnis pudoris de nobis sentiant, quid lo- Iii i i 1 quan
833쪽
si ΙsAAcr CAs Auno Namant; , quid scribant , non curamus. Codicem Procopii, qui in bibliotheca, conseremus cum tuis libris, si aliquot folia miseris. Cupio scire quid factum sit Indice Κitcheri & quando simus illum habituri plura volui, haec potui, & quidem raptim. Vale. Lutet. Paris. xiv.
EPISTOLA LXXXVII. GEORGIO REMO.
THemistium esse tandem a te editum, vir doctissime, majorem in
modum gavisus sum, postquam ex tuis id cognovi. amo illum scriptorem propter eloquentiam, docti inam & candorem erga Orthodoxos , quantumvis esset ipse a fide alienus. Utinam hunc animum afferrent ad controversias nostras , qui pietatis magni magistri volunt haberi. Ego sic natura factus sum, ut cum in omnibus veritatem λ- tam putem spectandam , quae Omnium animi perturbationum est inimica ; tum in rebus religionis pati non possum eos , qui dum studio veri se duci volunt videri, adversus verum portentosa fingunt mendocia. quo in genere quanIum illi excellant, quos extrema epistola tua delignabas , nemo potest ignorare. Eosdem auctores esseti rum turbarum, quae Germaniam vestram nunc maxime agitant, facile assirmantibus viris probis accredo. Qui illos Deus Opt. Max. aut ad meliorem mentem revocet, aut m s perdat. In notis tuis quas non dubito eruditionis γ μνσαι fore, si quid forte invenero quod negotium facessat, de co scribam ad te serio ac sine mora. non quia putem me aliquid inventurum quod te fugerit, sed ut VoluntatiI tuae nac parte morem gerens, ad simile ossicium mihi praestandum, te provocem : quo nihil mihi gratius unquam fuerit. Vale. Lutet. Paris
EIDEM.ANte paucos dies tuas accepi. Gaudeo valere te& mei memoriam servare. Opto tibi πα- . Miratus sum quod scripsisti, esse editos in Germaniae diversis locis libellos, quos hic scripsi. Neque enim tanti mea facio, ut digna putem quae studiosius requirantur. Utraque scriptio ex occasione est nata. qic autem est, ut
834쪽
EPISTOLAE. si 'in dicis , vit ἀπι--; certamen ingressiis sum, quod video mihi deinceps esse certandum. Sed bono animo sum. τη- υμύ' ἔμοῦ. Veritas inquam, & Deus veritatis pater. Quid igitur metuam ξ metuerem& merito metuerem, si vel ingenioli mei vel corpusculi vires spectarem. Sed mihi spes omnes in unius Dei immortalis bonitate sunt repositae. Itaque plenus fiducia sum & meam φιλαλήρειαν bonis me pro- Daturum spero. Est jam in manibus ingens opus, quod meas adversus Baronium disputationes continet. Respondeo ad primum tomum λιπόν & accuratissime. Si faverit Deus Opt. Max. brevi partem
operis videbis & judicium feres. Summi viri qui hic degunt bene
Oer c me jubent. Mea autem spes 4λη - . Virum larissimum Camerarium filium meis verbis velim tautes. Ego o λειπυε oro Deum, ut excitet Camerarios in vestra Germania, in nostra Gallia Scaligeros. Vale vir amplissime. Londini v I i. Id.
BInas a te, Sarracene eruditissime , post mea e Delphinatu reditum accepi literas. dum enim cupide exspecto facultatem prioribus responciendi, nec tamen reperio, ecce oppressit me altera epistola tua, brevissima illa quidem & sermone scripta ψ .
quorum utrumque cum sit prςter consuetudinem tuam,non vana sor
tesse suspicio mea est, te posteaquam in celeberrimum illud emporium scientiam venisti, coepisse nos nostrasq; Musas contemnere,& pro in dignis habere, qui isthic parto industria tua nectare vesceremur. At nos antiquum obtinemus,&quia assuevimus Latine tecti loqui per literas, non imitabimur factum tuum. si modo permittis nobis, ut tecu more nostro αδελεκωδε, &ut quicquid in solum venerit chartae impingamus. Sed misso joco consilium tuum de non migrando ut amoris indicium & testimonium grande habeo. Crede mihi, ubique est is κων sed mala consueta,ut ille ait, tolerabiliora. Audio scripsisse ad me Ranchinum.&Gigordium. literas nondum accepi, sed noster Ioli assiimabat. rescribam ut accepero. Vale , & longiores a me exspecta. Nam quis tibi dixit me esse de numero eorum, qui dormierunt in Parnassoὶ ego vero haustum nullum unqua hausi de sonte Caballino. Vale. nam lacinia me tenet tabellarius, sive alius eis nomine ad me missus,ut has acciperet. Vale. a. d. xiv. Kal. Jan. C oxcv.
835쪽
LAudo tuam diligentiam, vir amicissime. Ternas enim a te paucis diebus accepi. Sed oro te per Musas , parem diligentiam nolia me exigere. Si stricto jure mecum agere paras , aut offensam tuam, aut novem sororum odium mihi subeundum. Deus meliora. Quos mihi misisti amicissimorum virorum fasciculos, vel ipse feram Gene-vam, vel Chonetus, qii hic nunc est. Ego in horas a Rege literas exspecto. Nam pecunia ad iter constituta, pridem tradita est Vicquio. Sed mire habent me sollicitum obscenae istae tempestates. Iam enim multos dies est cum αδε λώδωι pluit. Ain tu autem Z famulus meus diligentia sua negligentiam tuam correxit. De illis xx. allibus loquor: quos pacatus tum tibi aut cuicunq, tuorum reddere, nisi ille nebulo sarciat damnum. Agam cum illo quam primum potero. At o ἀντε ερυσι ς, scis me statim fratri tuo dedisse. Atque eorum nomine tibi iterum dc optimo charissimoque Iugeo gratias ago. Vale vir amicissime, dc me porro semper ama, semper tuum Momp. a. d. XV. I. Kal. Ian. CIDI DXCVI I I. Deus Opt. Macte servet, δί omni vie; mων gratia cumulet. Didici a Choneto, filium D. de Chalonges, qui illi unus e multis erat superstes, ante dies paucissimos . απ.bm submersum esse ad Gevevam, cum paucis ante di bus desponsa ei suisset soror D de Coracant. Scis ita mortuam ejus si rorem , etsi diverso modo. Mira casuum o κυρία advertit animum.
εIDE M. R Isi, de ipsum me irrisi, cum legi tuas novissimas,vir doctissime &
amicissime. Itane vero Z ego mei nominis sum oblitusὶ O literarum oblivio i quid iam igitur magni de nostris conatibus in literis tibi spondeas, si si μου - . Possem caussari multitudinem negotiorum, quae me fere semper distrahunt 3c ἡλίγου Hειν obruunt. sed malo culpam deprecari,& te rogare, ut negligentiam meam interpreteris clementer. Hoc quidem malo,
oblivisci mei nominis quam tui: quod alte inscriptum deleri
836쪽
E p T OL m 8a deleri non metuit. Scripsit ad me vir clarissimus Iugeus de itinere ad nostram urbem. Si Domino sic fuerit visum, eo mihi proficiscendum esse necessario certum est. & iam non unis nec binis, sed ternis literis a clarissimo viro parente tuo sum illuc vocatus. Eamus igitur bonis avibus, hoc est, Deo Opt. Max. duce: sed eamus tres una: quare nulla mihi possit esse jucundior. Vale vir amicissime, & meis verbis magni herois, quem scis coli a me religiose, uxorem nobilissimam plurimum saluta, & caeteros quoque isthic amicos meos. Scripsi raptim. Mompsit, pridie Kal. Majas cI aio xcv III.
NVdiustertius tuas accepi. Gratissimum milii fuit de tua bona
valetudine & studiis ex te cognoscere. Amo enim te, dc quia de tuis conatibus spem magnam concepi , opto , atque adeo precor tibi a Deo Opt. Max. fausta omnia. Orationem tuam cum animi voluptate legi, versus vix sine lacrimis: certe non sine suspiritibus. Revocarunt enim mihi in memoriam damnum, quod nuper fecimus, amisso principe, de cujus laudibus quicquid dixero, minus erit. Scito mi Pic- carte, iis Virtutibus Ἐν ν -υεί- sitisse praeditum, ut satis aestimari jactura non possit, quam reipublica Christiana non enim dicam hoc regnum in ejus morte fecit. Nemo illum serio contemplatus est, qui
spem ingentem de eo non conceperit. ad res gerendas factus a natura videbatur, & in morte apparuit consilia illum volvisse omnino annis majora. Pietas Ec reverentia m cerga optimum
parentem, in factis dictisque omnibus eminebant. QEae paucissimorum principum laus est, ut serii sint de rerum curae attendant, illi erat ἔ--ν ut si cui unquam fuit. Denique videbam mihi in ejus indole characterem Henrici IV. agnoscere: qui Rex gloria rerum
gestarum Je arte imperandi fuit με -- ml . vide τέτυκ a - e. quoniam quidem , ut canit idem Vates,
23' . Quod me hortaris ad Commentalii Polybiani editionem, vellem ita res meae ferrent, ut morem tibi possem gerere. Multum enim in illo opere sudavimus, multas noctes insomnes egimus. Sed hoc Lutetiae dum fui. Postquam huc veni, mutata est ratio studiorum meorum , quae a voluntate regis nunc pendent, cujus omnia studia circa pietatem occupantur. Ille cum intellexisset meditatum cile me
ad verius Anuales Cardinalis Baronii, voluit ut illa proferrem in la-
837쪽
nunc sumus. Primum tomum serio examinamus , errores prope innumeros ἔλιν. Sed modeste, ut Christianum decet. res veteris Ecclesiae magna cura illustramus, idque sedulo agimus, ut qui partium studio corrupti non sunt, candorem nostrum possintagnoscere. P tem operis, si Deus volet, videbis brevi. Interim vale re me ama. Londini vo . Eid. Febr. c I ac XI I T.
. N. N. Nuper cum ad te scripsi, etsi inptim atque inter colloquia cum
variis amicis scribebam: tamen si tanti fecissem quas nosti, quanti aesti malas esse ab aliis cognovi: non commisissem ut ex aliorum sermonibus potius quam ex literis meis aut ore etiam, quae gesta suerant, intelligeres. sed ridiculum mihi videbatur, sermones inter res serias ponere: nam serio quidem nihil actum esse, vel tu mihi testis es, qui intimorum animi nostri recessuum cor scitis, satis exploratum habes , si quis mihi in fidei rebus esset oboristus scrupulus, non ad eos magistros fuisse me aditurum,quorum fides
optimo cuique suspecta, & cupiditas notissima. Sed accis
dit nescio quo modo, ut ii quos nosti, dum meum de tuo, aut fortasse se veteris mei amici Legati jam Venetensis ingenio metuntur, in animum inducerent, vanis rationum coloribus dc magnis pollicitationibus dimoveri nos facile posse. hinc illae , dc exquisitae in- Ventiunculae, ut pene quotidie una essemus. Quod equidem initio bene interpretabar, & Frontonis maxime caussa non invitus αμπινες,-eἰμί- . dissertationes de rebus ad religionem spectantibus non aliter accipiebam, quam ut e re natas , & nullo consilio certo institutas. Atqui salsum me fuisse, & ex compecto esse omnia illa gesta, atque uitilli volunt videri, illius jussu ἔ re exitus palam fecit. Nam cum nuper a Cardinali Perronio ad prandium vocatus suissem,& inter epulas de iis rebus velitatio esset instituta ab illo : qui a quatuor aut quinque annis verbum nullum de religione mihi secerat: ut facile intelligerem aliorum qui aderant impulsu rem agi , ct meae simplicitati structas elle insidias vehemens suit internos contentio : comitii molestior, quod coronam corrogatorum ex hominum ignaram occasionis, qua: me eo detulisset, suspicabar credituram me illorum
esse similem , qui certi mutare fidem, praetextum ex hujusmodi di spu
838쪽
E s T O L AE. SI 'tationibus quaerunt, atque hoc pr. aetexunt nomine culpam. Non fui augur vanus. nam simulac pedi inde extuli, didita per urbem fama est quasi omnia essent profligata , omnia debellata. alius me victum amr- mare, alii dedisse manus asserere,& statim alium futurum. Cum haec ad me referrentur principio ridebam : nam prosecto risu res erat digna : postea vero cum silentio meo existimationem meam prodi viderem , faciendum duxi ut de ea re cum C. P. expostularem . scripsi igitur ad illum triduo post eas literas quas tibi mitto. Caeterum oro te, amplissime vir,de ea re nemini potius credas quam mihi, qui proxima congressione omnia verissime tibi narrabo. Quod si vel ille ad quem scripsi, vel quivis alius scripto nos provocavcrit, rebus relictis
conabimur, atque adeo favente numine essiciemus, ut quantum intersit inter veram antiquitatem & adulterinam ac spuriam non ignorarenos aequi homines cognoscant. Vale vir amplissime. Madridi. a. d. xiv. Kal. Nov. c I O I D C I v.
ron teram frustra tempus afferendis excusationibus, cur tam diu 1 nullas ad te literas dederim : non quia desint quae vere caussari possim, & quae satisfacere tibi posse confidam. sed profecto silentii mei m fuit quod a jebat Plato, cum dicebat
discellii , iis omnibus qui bonarum in republica sunt partium, praecipue auic mihi, fuerit oblata, non clam te et . fefellit enim nos, μὴ, vana spes quam ambo conceperamus de salute viri optimi, sapientissimi , probissimi, & jam τε - D. Calignonis. Perculit me, fateor, hic cassus ita, ut acerbiorem milii nuntium ad aures accidisse a multis annis non meminerim. . Pars solatii fuisset, si aegrotanti adeste , & gravissimis Limn. Ἀλου ῖ sermonibus frui diutius per temporum conditionem licuisset. nunc vero hujus colloquii r cordatione, quod mihi unicum & novissimum cum illo fuit, idque lub ipsam tuae profectionis horam , magis magisque in dies excitor ad tanti viri desiderium , & increpationem mei ipsius, qui non omnia postposuerim, quo assiduus illi dum licebat, adellem. quod sane & factum esset, si impetrare ab uxore potuissem, ut rus proficiscens in urbe me relinqueret. Accepi ab iis qui nullum ipsi in mediis ardoribus morbi, secundum Dei nomen jocundius
839쪽
81o Is AA cI CAsAu BONI aut gratius suisse , quam si tui fieret mentio, ut facile omnes intelligerent, unum te suille quem vir candidissimus plurimum Mamaret, atque adeo in cujus salute non minimam publicae salutis partem verti judicaret. Scio ego vicissim unum te esse, qui recte aestimes jacturam a republicam factam in viri integerrimi amissione: quod& vidua, tamina lectissima, non semel dixit mihi, cum ad illam v sendam, & pro mea virili solandam statim accurrissem. Illa enixe contendit a me, ut & memoriam mariti, & se liberosque suos tibi commendarem : voluit etiam ad te proficisci ut de suis rebus tecum ageret, & pro tuis in suam domum ossiciis gratias ageret: petitionem postremo adjecit, ut quem vivum amore tuo tanto dignum iudicasti, mortuum eo digneris honore, ut tumulo quem destincto curatura est, iniγυφή, scribas. non dubito bene interpretaturum te
hanc Amni,& piae ει minae morem gesturum: spero etiam paratam mihi a te veniam, si vulnus hoc animi sortasse iam coiri incipiens, renovare literis meis sum ausus. Hunc porro tantum luetiim Dei benignitas non levi gaudio mox mihi temperavit , cum exoptatissimus S exspectatissimus ille Eusebius tandem aliquando ad me pervenit, quem quidem vel thesaurum potius ut semel sum nactus, non prius posui de manibus, quam totum percurri legendo. Nequeo verbis e. primere quam varie lectione illa sim affectus: nam ad stuporem atque admirationem, qui sunt affectus perpetui comites omnium quae ab illo heroe proficiscuntur, accedebat etiam volup a quaedam sesei qui non sit expertus. Omnino Sirenum cantus inefficaces autumno ego illecebras su i sse, praeut illa Θή-- s, praefatio est in Canones Isagogicos, plane divinu opus. Sensit magnus senex etiam printer solitum litasse se grati is, quando illa scriberet: non enim abstinuit quin lectoribus spem eximiae cuiusdam voluptatis in ipso prae sationis illius titulo excitaret. Quid dica de Hiera epistola longe gravissima&& doctii sima, quae in copellatione summi viri desinit Z Na opus ipsum
laudare virium mearum non est. singilhae notae totidem . Vidi
qui ipsa operis prolixitate senectutem auctoris prodi dictarent: ego
longe aliter sentio. Video enim semonem illum ea ubertate esse lagonii, ea eruditione redundare, ut exhaurire ipse se nequeat. Itaque postquam visiis sibi est omnia expromsisse, quae ad aliquod argumei tum pertinebant: si deinceps offerat se occasio eadem de re agendi , non minus instructus accedit quam initio suerat. Possum huius rei dare exempla non pauca, que mihi quidem summae fuerunt admirationi. At bone Deus, οἰ- s quid dicet,cum illa legent quae ad
840쪽
riphlegontas variis locis scribit Z Conditoremque Annalium , qua
modestia est, spero non iniquo animo laturum, quando obiter Volusianorum Annaliumi fieri mentionem videbit. Bellarminum quoque omne suum virus in Paulum Venetiam , heroem magnanimum & vere ZMriri prius effusurum non dubito, quam ad nostrum amicum magnum se convertat. Audisti, puto, quem in locum res nobilissimae illius reipublicae pravis consiliis eorum, qui Ecclesiae Dei volunt is μῶς imperare, uni perductae. nisi enim praeter omnium opinionem aliquis πιμπανης affulserit, quin ad arma veniatur, fieri haud potest. Scribebat nuper ad me vir amplisimus Legarus Venetensis, hortans ut quia lues publica esset mihi fugienda, Venetias excurrerem: repertuitam ibi, quorum caussa laborem itineris non pigeret suscepille. Cum primis vero, magnum hulum Hsimum me, ipsa verba illius ponam, em Deus necessario tempore ad magnum opus fortissi m athletam excitasset. tecte sane & vere ille : nam ut principia sedant ingens aliquid molitur ο ιπι παM, quod providere mens humana liquide satis non potest: si editam ab eo consideratione super excommunicatione Venetorum legisti, non ambigo quin de magnitudine illius ingenii satis tibi constet. Apologiam veroi Gersonis ab eodem publicatam adversus msteterrimi Sophistarum Bellarmini, tanti equidem facio, ut in
eo genere nihil adhuc simile putem me legisse. Possem de aliud quid
adjicere, quod demirareris , nisi esset consultius ι α . Quare in adVentum tuum, aut reditum potius meum ab eo itinere quod serio nunc cogito , illa serventur. Ego interim quod assidue facio Deum orabo & obsecrabo, ut de te, vir amplissime, de nobilissimam ὀ γ' - , uxorem tuam cum suavissimis pignoribus vestris servet, fortunet, de omni genere benedictionum cumulet. Uale de me ama. Lutetiae Parisiorum , pridie Nonas Novemb.
Ea si vereor ne saepius etiam quam par sit gravissimas tuas occupationes interpellem, aegre tamen contineo me quin poene quotidiana per literas colloquia tecum habeam. Occurrit tenim multa
quae scriptionis occasionem praebere sint idonea. Non loquor de publico statu , qui Dei gratia & singulari virtute Serenissimi Regis em dcm tranquillitatem obtinet quam orius. Non ignoro cile multos qui