장음표시 사용
191쪽
mea d emptorem non transfertur,& proinde emptoe rem, antequam tradita sit, non recte vim
i Dixi traditionem vi e possessionis esse da sonem , nam truditio non aliter transfert domi tuum , quam si vacua possessio tradatur. Anton. ni. s. i. d. p. c. 8. Franeis Hottom. Elast. M'. ia. Naeuam hie intelligo possessionem , quae a nemine possidetur. Et sane huiusmodi vacuam possessionem ad transferendum dominium ominia Messe necessariam, probatur per res. II.
C. Δ μῶ.I. in qua dieitur disertis verbis, hire-dem emptotis probare debere, emptorem in va
cum possessionem inductum fuisse. O per I Fνω. 8. C Eu G. - . ubi venditor praedii, qui non induxit emptorem in vaeuam . possessionem , ius omninδ penes se retinuisse dicitur. Similiter petis in empiam. 1. h. i. f. is Q. empi. Ubi possessio vacua tradi non videtur a venditore, si quis auter eam aut re praetore possideret. I. Raetis. 3.1.eia ubi traditio nossessionis , quae a venditore fieri debet, talis est, ut si quis eam possessionem
iure avocaverit, tradita possessio non intelligatur. Cui eonsonata nare uidet a/. ia. fis ac uis. g. Ois persa' q. q. tam in pare laetem. ia. I. de a arp. G
Verum ab hac sententia, satis ἱn legibus sumdata , communis D D. khola recessit, statuens d minium etiam sine vacua possessione transferrudum nuda rei traditio intervenerit. Gujus se tentiae patrocinium fascepu DOneli. sis. q. totamie. 19. Phil. Math. M. Acu. 37. Praecipuum huius communis sententiae sun da meatum est in ιβ sun am. 16. d. δε μM. ἐοι/ιDhi scindus uocatur dotalis, proinde videtur ad
maritum Irantarus, quamvis non acoeperit vacuam possessionem, quia iam alius eum landum possidebat. Sed respondeor dominium landi in dotem dati, non siit in maritum transsatum. Id probo in hune modum , chm mulier dedit marito in dotem iandum ab alio possessum , quia
non induxit eum in vacuam possessionem, Ictus probat eum iandum non pertinere ad L. Iuliam, nempe . quia alius sendum, antequam in dotem daretur, caeperat possidere. Huius rationis
haec υis est , quod lex Iulia , de fundo dotali, noti iussat maritum acquirere dominium sundi
dotalis , sed prohibuit ne alienaret landum, e ius domἱraium ex eausa dotis iam aequisset: ergo si iti illa specie maritus suisset dominus dotis, lex Iulia iocum habitisset , sed cum dieatur legem Iciliam cessare , facilὸ eolligimus maritum
non esse dominum essectum , cuius rei hie est una ea Usa , quod non. suit inductus in vacuam possesso diem , quia non possdebat. Nee obnat etiam. I. Commissia. 4. C dera Lingo emptorem o vendit. ubi sola lege commisi rici , atqυe ita sine traditione possessionis, res inveteris domini dominium reverti potest. Nam respondeo, non novum dominium ibi aequiri, sed vetus, quod an λ suerat, renovari. Aeqoe hactenas quidem de transserente. Inaeeipiente Hiinum requiritur, ut gonsentiatio hoe ipsam , ut quod traditur suum sat. 1 in emnian s. fis abi. O in Invito namque nihil ae,
quiritur. I. imita. 69. h. ι. Versatur autem hieeonsensus in ducibus. Primum est ut consentia tulis corpus rei , de qua transserenda agitur. ι eam m carm. 36. fis aquis. νυ. Laela. Alterum, ut consentiatur in causa dandi & aecipiendi. Proi
de si tibi pecuniam quasi donaturus dedern , tu
quas mutuam auipias, nec donatio. Nec mu tuum est, neque nummi accipientis fient, eum alia opinione aceeperit. I. era i p. p. vireb. πιέ.
De hisce duabus is . vide Goedd. δε ιρειν. sis. e. 3. n. 8. O sem. Sed adversatur. a. I. etim in corpm
ὲ Sento ele, quadrina ratiore dana, O viri end Assens tamas. Ex sententia igitur Iuliani, dominium transfertur in aceipientem, non obstante dissen
si eirea eausam dandi di accipiendi, id quod praedicto Ulpiani responso adversatur. Ideoque etiam nonnulli aperie fatentur Iulianum ab Ulpiano dissensilei quod non est admittendum, cum commoda textus eo iliandi ratio oce rat. Alii igitur distinguunt inter dissensum ti errorem,existimantes d. l. eam in tarpas, de errore. ἡ. ι si sic dedissensu loqui Duar. at ris. C: cm. per. i. ad Sed horum sententiam apte refellit I. fi tres albeda. I de lassit. per arro1em. is. D. de is i Act. m. Dd. t. nihil. ii 6. h. t. Alii veris, quos Donetl.
ba EL eto, cum effectu intelligenda esse, ita
ut non dicatur dominium transserit, errore cire causam dandi & accipiendi laterveniente: quia nummi hoc casu repeti possunt: alias existimant
dominium revocabiliter in accipientem transtri secundum .. I. tum in corpus. Quae interpretatici coacta & a mente ICtorum aliena est.
Videtur rectius igitur ab aliis inter obligationem eonstituendam, S dissolvendam distingui,
ut sei licet, dissensus in causa non noceat, quan do nee a me , nec a te id agitur, ut obligeris. d. t. si ego. 38. Faciliores enim semper esse debemu3 ad liberan/um, tiliam ad obligan3um. Lriarias. A . sis uI. G H. Adde Hackel m. Aj. 9 Pand. rhes 1 . ID. A. Et secunddm hane dis inctionem se interpretani ut verba Ulpiant m ἐς
eum in tarpas. si pecuniam numeratam tibi tradam
donandi eausa, di tu eam quas creditam accipias , id est , tu eam in solutum aecipias , tam
quam anth a te ereditam, fle nune ex ea causa tiabi solutam. Pet. Collat. N Zasia d. l. 18. deus. ι EI. Aleiat. lib. I. parerg. e. is. Iul Pac. ea am. s. s. 68. Ioan. Borch. ia ιν cI. de mutua. c. s. a
Alterum, quod in aeci phale dixi desiderati,
192쪽
est aeeeptio. Apprehonsio enim, non sola voluntas dominum facit. Eaque est vel vera, vel ficta. IVera, cum res mobilis, transserendi anima tradita . manu ερ aequirendi animo apprehendiatur L . q. r. p. is accρον. pasi In rem autem.imis mobilem , ut landum aut ardet, ingreditur quis hae mente, ut velit totam usque ad terminum
sibi habere. I. s. q. t. m. de ac I. pass. Ficta, cum omittitur naturalis illa apprehensio, de nihilominus res pro prehensa Ec tradita habetur. Ea fit
etiam variis modis. r. Per trabium & tignorum signationem.. I. ιν ad fi r .m c-uis . rei vem . 2. Uini degultationem. i. t. t. q. sue est . I. Aspectum. L pessimam 79. H. Aestus. t. r. q. spmserim. 1a. I. Fiaam. 18. Φ. si vendumae a . Aia αφάν. q. q. Custodum appositionem. I. --νundam. i .sseo . s. Constitutum. d. l. quod mea, in pνine. s. Ususfructus retentionem I. Pri tuis. 28. C. de donat. Atque hae ratione, id quod nostrum est, facto nostro , seu nostra traditione ad alium transfertur. Nec obstat huic regulae, quod
rei legata, dominium sine ulla traditione in legatarium transferatur. I. arato 6'. in D. f. risu LNam hae regula nostra agitur de transsatione d
minii, quae fit inter dantem, & accipientem. D neli. adi ινadinanibus. c. pactis. Non obstat quo. que , quod sine traditione per usucapionem dominia rerum acquirantur. Nam per usucapionem nudi possessioni dominia rerum adjiciuntur. I. Queap. Reterardus his. Fomerius lib. 1.s κH. r. 17. Comius A. disp. c. I . Haec autem adojectio dominii differt a transtatione, quia illa nullum domini sinum requirit, sed jure tacito
peragitur, haec consensu, de ficto tam tradentis, qu m accipientis explicatur. Hoc ad extremum coronidis loeo hie quaeri potest. Utrum ex con cessione Principis,dominium sine traditione trans seratur Et distinguendum est, utrum Princepseoncedat aliquid per viam eontractu An vero per
viam peculiaris gratiae, vel privilegii. Hoc insusne tiaditione dominium transit illo, non aliuter quam si traditio Se apprehensio possessionis intervenerit et quia Princeps iuxta communis j
eis regulas eontraxisse praesumitur. Ita distinguit Bald. in c. I .ε. si a. de nova forma Deliinis. And. de Servia , Si Martin. Ludenss. i. LI. t ι-ssus,
C. de as. Et huie distinctioni adstipulatur Didae.
In testamentis plenius voluntates testam rium inurpretaniar. Alii legunt,
OUM Paulus his ait, voluntates testantium
esse interpretandas plenius, id est, non stridie, sed aequius paulo, quam stricta ratio serat, hoc putat Decius bis,m 3. procedere tantam in institutione haeredis, non in legatis: at male.
Est enim haeelex desumpta ex pauli lib. s. ad Sa-hrum, ubi de usu , de usufiuctu lagato tractavit ICtus. Ideoque exemplis ex eodem libro peti. tis probari potest, hane regulam etiam in legatis obli hete. Vesevi domus usus legatu sit, non stilum ipse . sed etiam cum illo uxor, hoesipiteu liberi, inquilini, de elientes habitare possum. La. 3. σε. D. dea as histrat. Addit Paulus in s. f. rad. socerum quoque cum nuru, eui aediutuusius legatus est , posse habitare; in domus igitur usu legato, testataris Voluntatem plenius, quam contextu testamenti expressam est, interpreta mur. At objicitur, quod quando testatoris voluntas est obseura, tunc in legatis, quod miniiamum est sequamur. I. nummis' s. A. ia legar. 3. D in emas. 39.ε. Ais. 6. g. rit an i . I. 9. A. h. GResp. distinguendum hie est inter formam , fi materiam. Ad sermam quod attinet, voluntates testantium interpretandae sunt plenissime, ita nimirum , ut omnia rise , ac cum solemnitatibus acta sint, ita quidem, ut valeat testamentum p tius, & in eo relicta legata, quam pereat. Unde traditur, in dubio pro testamento praesumen indum esse, scilicet, quoad exteriores caussa , ut
sunt solemnitates, de volunt iis verseverantia.
quoad res contractas, de alii relictas, distinguendum est. Aut enim verba rerum ibi relictarum unum tantum continent sensum, de tunσextra illa verba interpretatio quaerenda 8e indaganda non est. l. Ego amide. με. i. de ivgar. 13 quo ea se nostra lex non habet locum, Et ita eam
expresiδ limitat Angelus de Ubaldis, cω 328.
incipit, A stacts esivi. Aut verba continent plures intellectus: de tum vel legatum certum usum
respicit, ex quo legatum illud plenius interpreatandum convenit. I. legatis s. v. de aliment. O t -
εν. let. ubi, kgatis alimentis, Sc vestes, de habitatio , Ee cibaria togata dicuntur. Cdm tamen eum, qui de alimentis transegit, neque de habitatione , neque de vestiario tran gisse certum sit. nisi diserte lingulorum fecerit mentionem. I. 8.f. runctis. i 2. f. ιν aB. Atque hue etiam pertinet L MIerum. q. tvim L seq. θ. de usu O habitar. vel eertum usum non respicit, & tunc minimum debetur. λ Immaeis. 7 .f. de legat. s.
Ulpianus libro is. ad Sabinum.
Non videtur cepisse, qui per exceptionem
L si quis ii l. l. non pus G h minas. O . LLPRarmonendum hie est,quod in La i s. In Panis dinis Florentinis verbum cepi sine diphathongo Matur,& innificet non, ut Decius putat, inchoasse, sed aequitivi se, acce me. Ex collatione autem harum legum, duae regula constitui pocsunt. Prior
193쪽
Pilar est. Qui actionem habet, rem ipsam e
pisse videtur. d. . as. I. rem in bonas. de a
mreastia'. I. i/ a d. 343. U DI. proximo. Ita legatum habere Alcitur, qui vel actionem ex test
mento , aut in rem pro eo consequendo nactus est. I. tum parra. 77. ρ. Iardo. 3. deligat. a. licet Ignorans L muti. 3. o. sinatim. 8.st. de res. eον. qui
sub rate . l. panem. i9. l. i. g. quemadmod. servit. mir. Sic in lege Atinia in potestatem domini rem surtivam venisse videri dicimus, cum sabino &Cassio , si eius vindicandae potestatem habet. l. Faestatis. at s. in .ss. ιit. praxino. Quod de acti ne dicitur, ad interdictum recuperandae possessionis porrigitur e nam is quoque , qui recuperandae possess:onis, per interdictum unde vi, potestatem habet, censetur ipsam rem habere. i. si
quia vi. I . A. A aιε. psis sie qui restitutione in imtegrum impetrata rem recuperare potest, ea exclusus esse non uidetur. I. nemo. his de in inter . rest. quinimo eam in bonis habere intelligitur. ι -- ι . 9. ε. Iice . 6. g. quia mei. eius
st; matur, cum tamen aliquid intersit a nam praeis stat ipsi rei incumbere, & rei veritate inspecta, minus est actionem habere, quam rem ipsam. d. I. minas. ao . h. t. Hinc is, a quo petitur, commodo possessoris frui, qui petit, petitoris oneis refungi dicitur. I. I. l. inur. 3. I. uti sedes. I. is, qui iastinarat. ΣΑ. ff. de rei uinat. Et qui in rem agit,
fieri potest, ut numquam Iem consequatur, laesus actionem adversarii inopia reddente inanem. I. s. D. Ed tua malo. vel s, actore non probante, reus, a quo res petitur , absolvatur. I. r. C. δμο- r. I. qui vita are. 4. C. de elend. Denique sumptus in petendo , di euentus possint esse incerti. I. qtiod debesην. s i. ff. dentalis. Ex his igitur apparet revera minus esse actionem habere, qu ni rem ipsam. Hinc videmus, eum qui tantum actionem ad rei immobilis consequutionem habet, non remoὐeti a satisdatione; contra quam receptum
est in eo, qui possidet. L sciendum. is., scindas. g. iunci. ψ. seq. p. qui sarissus. togam. Potio is rem cepisse & habere dicitur qui
habet actionem eum effectu . id est, sine ex ceptionis metu. Nam is rem habere non videtur, qui exceptione a petitione removeri potest, nam
nec vere rem habet, eum eam nondum acceperit et nee fcte, eum ad illam consequendam actio nem non habeat a nam paria sunt in iure, non habete actionem , aut talem habere, quae per exceptionem elidi potest. I. nihil intero. in s r. I. eluamer. I. serens. 8. vers. εuniam. f. de Atimes. & eerte inanis est, quae exceptionis auxilium habet . a stillam. 93. h. adiis. h. g. de stition. I. sumias. 8. β. Ma tellas. 9. f. ad sC. V Aio. Unis de Marcellus ait, eum fletitarem eis e defintia, qtii Mactas est eaeceptionem iustam , nee ab aequitate natuν lia arrentem . . Marcellus. h. t. Quod ita accipiendum est, ut nactus exceptionem, desinat esse debitor naturali i ire, non autem ei vili , nam iure eivili nihilominus tenetur, sed intentata eontra
illum actio exceptione repelli dicitur. Qui igitur
nactus est exceptionem, non modo iustam, id est, jure ei vili receptam, & legitimam, sed etiam
non abhorrentem a naturali aequitate, non quiadem a iure civili liberatur. I. ex riverso. II. ID. Hus. mas. sed naturali iure, ideoque naturali hac exceptione tu ius , si solverit per errorem,
habet condictionem , quia solvit, quod jure de natura non debuit. Cuiusmodi sunt exseptiones pacti de non petendo, doli mali, jurisjurandi.
SC. Velleiani. Uetam exceptio , quae non natu ratis , di quae a naturali aequitate abhorret, non tollit naturalem obligationem, sed eIuilem tantummodo, se ut actionem repellat. Hanc ex ceptionem qui habet, omninὁ debitor iure natu tali esse non desinite igitur solutum non condi4cet . N ea est causa exceptionis S Cti Macedo
M. cristi. D. ad scium. Naudo an Itecte igitur Martianus ait in I. qui exceptionem. o. p. de con a india. perpetuum non esse hoc, ut, qui exceptionem habet perpetuam, solutum per errorem repetere possit . Porro quod dicitur ind. I. Ubilia. re est. Ita. F. h. t. nihil interesse, an quis actionem
perem oria infirmis=ipatur, hoe quoad effectum ita verum est ; ordo tamen juris, agendi serma, &causa sunt diversa. Nam s ipso jure non detur actio, tum iudex etiam ex ossicio potest repellere agentem, eis reus non opponat exceptionem,
neque petat se ab instantia absolvi. L si pupilli. s. q. viisarati sis. p. 1 nus.16. modo iudici de hoe constet, ut iudici, non ut privato, id est, exactis. I. s. s. ver iras. tvm di naι.ιβ. de 4'. Praef. Drum M. ext. de ex ept. per Gldi in I. tibi patrem. C orate . Si autem ipso jure actici competat, quae tamen exeeptione potest excludi, ita quidem ut iudici ex actis etiam de illa exceptione connet, actorem judex non repellit, si eam exceptionem
reus non opposuerit,ut existὶmat Bart. in I fitinas. a T. g. ams. n. 18. g. depastis. Alexand. in rem
qui I 6. ω 7. g. δε υργώ. ιιι. At contra quod di i dex tunc supplere possit exceptionem ex ossicio, quando ei de illa constat ex actis, docuit Angeis
lus in d. s. pactos. Decius ad h. L non videriar. 3. Felin. in d. rub. ext. δε ex ept. ιρι 2. quos sequitur Bu
Sed has Doctorum sententias,quae prima fronte contrariae videntur, conciliari pose existimo hae adhibita distinctione. Aut reus suis responis sonibus adiecit hane elausulam salutaremi sapermittis omniatis O finalis, ni ebs O LIutendis , petamillos, O justi iam administrari, ita cis ossium implorando i & tune judex ex ossicio supplere potest
exceptionem in actis probatam, licet ea nominatim & expressὸ non sit opposita 1 nam vigore huius clausulae judex tenetur implere,& impertire ossicium suum non tanti, m super petit Is in conis
clusone, sed etiam super deductis N probatis in
actis. Abbas is e. D. era. de sereturi Iason. I. MIκαν.hin. h. nihil commune. 1 de aquis. pris di vigore huius elausulae partes censentur proposuisse omne quod maxime sitie intentioni inseruit,5 convenit sensu. cosa I. n. 2I. 23. 24. O42. cons. 3.
194쪽
24. IA Tu. da Reg. M. Commemmius.
n I 8. seq. Aut vera omisi hane clausulami S iudex non tenetur supplere exceptionem , licet Probataπιquia numquam impertit officium suumnis invocatus. I. q. h. hee autem. g. δε iam. infeci. DD. in L anit. C. m quae de1unt adυοι t. Atque ita hactenus de priori regula. Altera est. Cepisse uis non videtur id, ηοιὰ es netesse est illi re istiere. h. I. non iidetis 13. Cui consonat L ullaὰ i. g. iii. pro diimo. ubi Ictus inter capere & accipere hanc tradit distentiam , quod eapere si cum effectu ac cipere quid, quodque perpetud apud accipientem mansurum est ι sed accipere, eis quis non accipit, ut habeat. Accipere igitur generalius est, quam capere; quia quocunque modo nobis quid datur,
traditurve, etiam custodiae tantum causa, vel ut conductum habeamus, ut detineamus datum trais di tumuὸ, accepi se dicimur. I. normalis. II. h. I.
D. de proripi. teis. t. si vis. a 3. ia D. I. D. 1. p ij. Capete vero, est ita accipere, ut statim accipiens dominus, aut quasi fiat, vel certe, ne res ubi invito avocati possit. I. ex facto. q. D. A. Σu . ω pupist. Asis. i. tibi. I s. ut ibi notaris. J Avιγb. alle. Hue spectat L non viduim. 22. D. de alis quiν. post. ubi dicitur illum non videri possessio nem adeptum, qui ita nactus est, ut retinere non possit. Hine quoque Marcellus ait retim qui legatam percepiι, non recte δε ιmeuiosa re lamento diciarum,
nisi id ιιitim illi administrasit. ι pars. ι o. ios istud si de inst. ioam. Nam qui id alii administrauit, seu qui alieno nomine legatum accepit, non videtur legatum percepisse, elim ei necesse si id alii restituere.
Ad L. I 4. Pomponius libro s. ad Sabinum.
In omnibus obligationibus , in quibus dies non ponitur, praesenti die debetur. O Mnis obligatio aut purti aut sub conditi
ne , aut in diem, vel denique ad diem concipi solet. g. ιη s. a. IV. demia. EO. in ilia. 8. D. eoA In hae lege de pura obligatione agitur. Pura obligatio est, cum stipulor quinque aureos mihi dari. d. q. amatis. & tune praesenti die quinque debentur r Fesses enim in olligaιionibus Aes non penum,
ut Pomponius hie ait, id est. Quoties obligatio pura est , pro mi illa d beiis, id est, statim debetur, statim solvendum est, & , ut Imperator ait, confestim pecunia peti potest. Atque hoc est , quod Ulpianus ait in I. cedere diem. 213. D. de vers. R. his verbis. Hi pHesis stiparatus senis, O ιι si Oetreis dis . ci Ne Hem eodem Ulp. interprete 'nificas incires. rib H, illud scilicet,quod promissum, legatumve es , id est, cedere diem nihil aliud est, quam diem adesse, quo incipit obligatio, vel jus ad aliquem pertinet. Inniti Λιm signit sc eodem Ulp. authore ) eam diem venisse, id est, extitisse, vel adesse , qua seιtinia peripam, id est, quo ex ea Obligatione, vel de eo iure acti ne sertare, &iudieium insiluere liceat. Promissor itaque, qui pure promist, statim conveniri, de compelli potest , ut, quod promist, solvat eodem etIam die.
quo promissum est. L hbeν horas. Ii8. h. iacem. i. D. eoae Hune datem. semb. in h. ias. Inst. Διnatu 'ip. aecipit, quod promissor purus eodem die cogatur solvere, sine temperamento, propter vocem c tid ι Verum Sandius docet in h. f. histem. pecuniam promissam videri in manu proptet
vocem hiale in L s. postam. Et Philip. Mai. respondet ad h. 6. quod agatur ibi de petitione,
non autem de solutione. Quod si tamen res μωmisa non si ad manum , dabitur ejus comparandae causa spatium. 6. nis. Inst. de invi L stimI. Non enim debitor venire cogitur eum sacco paratus, ex quo pecuniam statim numeret. I. quod Acimi. ro f. de stiι. l. i. h. is sita. r. very. O pua, ad L. F.hia. Alciat. lib. 2. . ιν ι.8. At quaestionis est, quantum temporis debl tori tribuendum si, ut pecuniam compararet tmidam existimant decem dies esse eoncede dos. Horum sententiam amplectitur Goth. i. h. i. de verb. OM. Quod probate nituntur μνι.ptimi M. a a. q. I . D. Διοψ. pee. Vertim iste teritus nihil ad propostum facit, quia loquitur daeonstituto, quod differt a stipulationer quia comstitutum si sat sine die, videtur collatum in diem decimum. d. L promissον. ai. r. At si stipulatio sat sine die , statim debetur. Alii hoc spatium
dieunt esse quatuor messum; & in eam rem maiale eitant L tam. militi. I 6. b. D. g. de Compens a. iunct. I. D. Q de usti . rei jmst. Nam ea lex non imquitur de hoc permodico spatio, sed de tempore iudieati faciendi, quod lege dat uti Verius igiis tur est , ehm in sipulationibus & aliis obligatio nibus modicum illud tempus , quod debitori in dulgetur, in jure non sit definitum, id ipsum te si aquere arbitrio iudicis. Iacob. Coneennatius
Potiis limitatur haee regula primδ, ut non procedat, quando obligatio, quae vetbis quidem pura, & praesens est, ex re ipsa debita dilationem eapiti ut s promiserim tibi frumentum meum huius anni; hodie , vel eras a me non petere mistes, sed necesse erit, ut messem expectes. t. inrepis m. 3. δε Deis. Obl. Si e s stipulet a te domum mihi aediseati, hie stipulatio ex re ipsa dilationem capit; nec enim statim ex hae stipulatione agete possum, sed tum demum, cum tantum temporis praeterierit quo domus a discari potuerit. I. sitia. 14. I. I i tillam. . 8 . D. de viri. al. At obsat L stι- talarimes 72. in . D. edd. ubi Ulpianus magis putat esse-statim, atque mora iaciendae insulaeseri ecepit, stipulationis dies cedat, agique ex eo possit. Iae. Cui ac. in Et si ita stipulatas. 1 . existiniat hae in quaestione Proeulianos a Sabinianis dissens se, qua sententia non est alienus Ant. Fab. tib s. conject. ι. . Sed Cuiae. hoe nomine reprehenditur a Ioanne Robert. M. a. anima/. c. II. O tu. i. nagri. ad naram t. c. I . Ioannes antiquus
Glossator hane pugnam ita in eoncordiam adduci posse tradidit, ut dicamus ex Ulpiani sistentia.
mota ficta in aedificinda insula, statim agi posse in id,
195쪽
ῆn M. quod Iarerest stipulatoris eam iam inchoatam esse. Ex Pauli Mirentia vero statim agi non posse in iis quod interest stipulatoris domum perfectam esse. Haec solutio verior videtur, & commmuniter a DD. approbata est. Bart. .Emil. Fo retus. Coras. Donestin L Lstipularioms. .ga. pacis refert, ec, repudiata sententia Culacii, sequitur
Secundo limitatui haec lex, ut non procedat propter adjectionem loci. S. loca. Inst. de ver . eiu
Verbi gratia i ego tibi hic promifi Praneolarii ire centum; haec promissio pura quidem est, eae-terdae loeum adiectum habet, quo pecunia dati debeat, igitur tu statim a me decem non petes,
sed teneris disserte exactionem, donec Francosur- tum perveniam, L eam si Calin B. t. i. f. ae Dreb. abl. L f. his rast. ea. Quantum autem tem poris hic tacite comprehensum censeri debere, cum in facto consistat, de alter celerios, alter talis dius proficiscat ir, quandoque etiam morbus, a vitas, tempestas, & ejus generis alia excusent 1 moiata, illud iudicantis arbitrio aestimandum, ex variis causarum,& eitcumstantiarum figuris permittitur. Quam rem Vult. late tractat, in L L esinor L III. S. cami--ω is λι-m mm
Tertio limitatur , si ex quesitate, vel actu dies tacite insit,ut si quis promittat puellae dotem, i cite intelligitur, eum est nubilis aetatis. I. phi in
Bam. q. f.ut via. eam. vel mo M. de . Decius h. c. a. quia apte eam aetatesd , contrahere matrimoianium minae non possunt.Irim. last. δε - . dedos sine mattiaeonio esse nequit. I. 3 . Dimast.
Ad L. Ismaeus libro s. ad sabinum.
D.qui actionem habet, ad rem reexperisis' dam, imam rem habere videtur. DE hae lege satis explicatum puto is ι
Ad L. ILut p. lib. 2I. ad Sabinum
aure dente. TRia ad veram venditionem requiruntur. Id
consensus ementis, & vendentis. a. merx,
vel res, quae venditur, & denique 3. pretium. l. retrum. Inst. δε rtur. γuead. Ad pretium quod attinet, illud est pecunia numerata, aestimationi rei venditae iura proportione respondens. Hoc, esim si de substantia venditionis, omnino necesisse est intervenire, ut emptio contracta videatur. Linter patrem. 2. h. I. p. de trab. e r. Accede.
re vero non videtur pretium, quod iniustum est. Iniustum est, quod fit nummo uno, id est , uno sestertio. Igitur venditio, quae fit uno nummo,
ti geg. Inst. Ast. 33. r. est Imaginaria venditio. Nam unus nummus habet tantum imaginem pretii, proinde talis venditio nulla est, de pro non facta habetur. a. S. D. tr. empti Gint aetari. 34. dein Gaa M. 3. Dicim . s. D. de quaestiam . sic quoque locatio est imaginaria de nulla, quae fit uno nummo, iή φου s. 66. AM. wsio. h. a. II. δε ac Fin post. nisi sorte sustum pretium rei ve uditae, Ac justa merx res locatae constet ex uno nummo, tunc enim venditio , de locatio uno nummo fieri potest. Contractus igitur imaginarii nullum iuris vinculum obtinent. d. -υ I. q. f. de M. O Q. Namque nee locatio donationis causa contrahi poteti. d. I. firm 6.F. tiari. Quemadmodum venditio neque d
nationis causa fieri potest L fiuris donario. 38.gde tomyia. e r. I. p donauenis. 3. C. ea d. Quod i men sie accipiendum est, ut, non valente eo,quod
simulatur Philip. Math. h. n. xi. ubi oblectionem petitam ex L LUmstus . 66. in D.f. 4riis. λα ponit, & diluit j id est , venditione, vel I catione, valeat tamen id, quod agitur, id est, d
natio. Lempti v. in in C. de covah. empl. I.is. g. prad M. quam quis in alium, sub specie venditi
nis , cum non verum contractum gereret, contu lit. Lex vertis. 34. de vina . in1π υιν. p.Sunt
i tui huiusmodi venditiones, aut locationes,quae
fiunt uno nummo, verius donationes, quam venis ditiones , aut locationes. d. l. si 'fis ζω duxerit. d. t. fpus sonari s. junc . I. IEM e Ii . O. F. r. f. Dineari. Quod si tamen talis triginaria venditio in fraudem iuris fiat, nihil agi constat. L si θω m. s.
Alias s imaginariae venditiones non fiant in sta dem leuis, licitae sunt , ΘΛ ad res expediendas mant olim omnino necessariae. I. βαβψ rtam. 6s.f. de iatri M. fie Imaginari, venditio olim in t stamentis recepta, quae fiebant per ae , Ee libram, de per maticipationem imaginariam , ut loquitur Ulpianus, instet. tit. ri testam. Item in fideleo missariis haereditatibus, auctore Theophilo . in b. restinua. IV. Deitammis taria. ac in emancipa in ionibus, ut dicitur in φ. praeterea. Infii, viib. mos. ius par. νιψΤ.μι. de meminit Cajus M. l. Inst. tis. 6. Merius in topicis Ciceronis. Itemque in matri moniis contrahendis, de antiquis nuptiarum se Iennibus, ut traditum est ab Iudor . t. q. ω e. ust. lib. s. ny I. Denique id iuris subtilitas olim exigebat , ut quamvis quis nudam, ae si aceram do in
minationem exercere vellet, tamen cogeretur,rei excipiendae causa, imaginariam venditionem celebrate , dc ita aliud agere, aliud simulare, ut in men plus valeret, quod ageret, quam quod simi laret Cont, M. Ab. t. id. de quod donatio venditione quθdam imaginaria peragebatur, non obliuia demonstrat Iustinianus in I. vertisti rellari ali. C. de Anar. illud notandum est,interdum imaginariam venditionem dici non, quae sit uno sestertio , sed quae fit per suppostam imaginarii emptoris personam , Ac sub imagine alterius perrsonae , ut Impp. loquuntur in L π φήμ, imuira
196쪽
simulati. l. D. fitavos veta. Porro non est ima. ginaria venditio, ubi pretium accedit, ut Ulpianus in h. t. docet, quod verum est, etiamsi poste donandi eausa pretium remittatur; nam ut vendiatio sit, non est necesse ut pretium fiolvatur, sed ut prius de pretio conveniatur. L em i. P. Q de comtyah. e t. quod etiam de locatione manifeste tradicia, in F . . A. locati. ω νέα i9.C. de locano tandae . Item si de pretio sit conventum, licet aliud poste , loeci pretii, consentienti solvatur, idem ci endum est. pretii causa.9.c. de restis . veia. Denique quamvis pretium interveniat, tamen
si pretium illud non ςt admodum modicum, de
tenue,dc pactum appositum si de retrovendendo, a creditore foenerari solito, ae venditor in possessione rei venditae maneat, ερ denique si causam contractui mutuum dederit, tune contractus praesumitur imaginarius, commentitius,Se simulatus, ut tradunt DD. quos refert B sequitur Iacob. Menoch. H. a. de Wbis. Dd. quaest. f. II. 9. a DG 248. Adde Coaeiacum, M. r. acad. quast. 68.
Ad LII. Ulpianus libro ra. ad Sabinum.
Cum tempus in tesamento adjiciIur, or
dendum Hi, pro haerede adjectum , ansialia mens Deris testatoris scuti in Dpulatis ibus promissoris gratia rempus
adjicitur. Expliciam in Lia lite sim I. nihil per L i 39. h.r. EX bae lege ιὸm rem talis proponitur regula. Sive in testamentis , sive in stipulati nibus dies adjicitur, in dubio eredendum est pro
debitore adiectum videri. Quando obligationi Certum tempus, vel certus dies adjicitur, antὸ diem quidem debetur, sed peti, priusquam Venerit, non potest. S. erenis a. Inst. de veris. νM. Nam in stipulatione, quae fit in diem , eesiit quidem dies, sed nondum venit, ut eleganter Ulpian.
obligatio est, in diem istem alara solatia. Dies enim . non est modus inducendae obligationis, ut trainditum est 1 ICto in L obligarimam fere. qq. Φ. . D. de OM. G acI. Nee obstat quod Ulp. scribit, diem esiecte, ne praesenti die pecunia debeatur: de quod Paulus ait, obligationem incipere ex die, cum stipulor Calendis Martiis decem mi. hi dari. d. l. obligationum fiere. qq. g. . Hoc enim ad effectum reserendum est, ut scilicet ante diem non possit petit die igitur obligationi adiecto, o ligatio quidem statim nascitur,sed ante diem non exigitur; imo ne eo quidem ipso die, In quem stipulatio facta est, pecunia peti potest, quia totusis dies arbitrio solventis tribui debet: neque enim inquit Imp. terium est, ea te, in quem promissum
est, datum non est, prius quam is praeterieνu.d. g. omnis.
a. In l. de veris. ειι de Celsus in I. nihilμιν ait, endi lampas Rigationi a iuνν νύξ eo praeinbonumn poto, ut qui hoc anno, aut hoc mense dari stipulatus est, nisi omnibus partibus anni vel mensis praeteritis, non rectu petet. F. pen. Inst. de inur. sini. I. qai boc anno. 41. d. de ver . obi. t. quod quis so. D. δε εου. ω allian. Similiter qui certarum nundinarum diebus diri stipulatus est, non nisi nundinis praeteritis potest petere. I. eam, qui certatum. 1 8.f. de υσλε M. Ratio est, quia diei adisjectio non pro stipulatore, sed pro promissore est. h. t. cum rempus. Quamvis autem qui in diem te tum dare promisit compelli nequeat, ut autὸ diem solvat, tamen si volet auid diem solvere , potest.
dubium nullum habet, si volenti ereditori antia diem solvatur. Sed an ereditori etiam Invito finis te diem Blvi possit, in quaestionem vocatur. Equaestio non est parvi momenti. Nam si gebitor invito creditori ante diem solvere non possit, de debitor ereditori reculanti offerat pecuniam, ea que depositi ει consgnata postea pereat, ricula debitoris peribit. sin autem statuamus debit rem posse invito creditori solvere, si creditor ob Iatam pecuniam recuset recipere, ea deposita perieulo erit creditori . f. acu am. 19. C. de v n. l.
Obsignatiora. 9 α ιι sun. Quid igitur de hae quaestione statuendum est ; Bart. in L I. stipataria ista
s. iser inceνInm. A. de ver . sic existimat debit rem non solum volenti, sed invito uoque -- di toti ante diem solvere posse. Et hete Bart. sen
tentia in communiter recepta, eumque ex neo
is ιrac . de mora. e. t. n. IS. Ant. Fab. lib. reo est.
e. i. Conu, alii statuunt, debitorem in diem a tὸ diem quidem volenti creditori solvere posse, non autem invito. Et in ea sententia sunt Amil.
Ferret tus, Duar. Iacob. Cuiae. in L 'palatis ista. φ. intra incertam. Idem Cujae. lib. 13. abs cap. as. ω trac Mu 8. ad ii n. in expsicarisae t. 39. f. de Iuur. ω ad h. t. cum tempus. Ioan. Borch. in t --gnent. M tis.1. de vess. Ol. t. 6. n. II. seqq. ubi Hugonis Donelli argumenta reserr, de confutat. Haec posterior sententia mihi verior videtur.Nam quamvis debitor antδ diem essene possit debitum nolenti. Si recusanti accipere, non tamen liberatur, pecunia oblata perempta. Quoniam creditor moram facere non videtur , quando nota suo die OLrtur pecunia. Osserenda enim pecunia est non tant lim eongruo loeci, sed dc oportuno tempore. I Dorularui. 39. A desolat. I. crista . IO2αν. eod. Clim igitur creditor, qui antὸ diem pe
cuniam accipere non vult, moram non commi
tat, consequens est, non liberari debitorem, etiamsi res perimatur. m. I. item illa. 18. F. de
Q. petis. Huc sicit L 3. , πρήυν s. i . . GDialiseris. dum enim ibi dicitur, benignὸ receptum esse, ut statu liber ad diem dare iussis , anta diem oblata pecunia, perveniat ad libertatem, satis
197쪽
satis eo ostenditur, idem non esse receptum intiliis cius . Cujac. d. lib. 23. Obs . 23. Porro i imitatur haec regula , ut procedat tan id tu in dubio, non autem quanda aliter de me te testatoris, aut contrahensium constat. h. I. II i ata mens fuerit testataris, Licet enim regulariter dies pro promissore, & haerede adite latur, tamen interdum etiam adjicitur pro stipulatore,
M legatario. i. siua reficiam. 4 I. A. Pegastus 2. D. de serra. a. l. in Furiis misi . s. g. tum Piatam. 3. D. viti aris. I. - emel. II. F. q. A. Fan . Les legari ce M. Igitur ante diem solvens debitor non liberatur. LIavuenus. 1 . de a u. legati ubi lavolenus, eum,
qui rogatus post decem annos restituere pecunia, ante diem restituerat,res dit,si propter capientis persomm, quod rem similiarem tueri non posset, in diem fideicommissim relictum probetur, Zeperdituro et haeres id ante diem restituisset, nullo modo liberatum esset Ratio est, quia solvit eonista voluntatem,& providentiam testatoris. Idem ex constitutione Impp. severi, & Antonini reis spondet Marcianus, ini. Qiuifam. 1 I. ,. Divi itιD. ὀι ι M. i. Sed quid si debitor, ante diem ereditoris gratia adiectum solvat, in ne doniae cenis sebitur solutum s Bulgarus, de eum secutus Λ cursus opinantur quod sic, sed males Lieet enim debitor non semper liberetur, tamen non praesu. initur donasse. Igitur hie distinguendum est i ee stipulationes, te legata. Si stipulatori, in cuinius gratiam dies appositus est, ante diem selvero. repellam eum exceptione. Improbus enim est, qui vult iterum consequi, quod accepit Lsiquis δε- ιο s I. s. t. in D. D. de re iuditi ver im si legatarius ante diem aeceperit, de perdiderit legatum, in hgia redem salva est actio. LI. eum qui. IDA. de ann. Dinta. Quod si tamen pupillo sine totων solvatur, deis perdiderit peeuniam, sive legataritas sit is pupillus, siue creditor, omnino non liberatur debit re verum , extante pecunia, repellitur pupillus exceptione doli, si iterum agat, atque petat, qua non repelleretur, si debitor donasse videretur. I. si papilli. 66. f. desum. t. apud φ. b. siquis. Φfῶ Διμι. excepti atque ita non videtur donaste, qui amra diem solvit. Cuiae. h.
Ad L. I 8. Pomponius lib. 6. ad Sabinum.
Esa legata mortuis nobis ad haeredem n stram transeunt, eoνum commodam per nos his, quorum in potePate fumus, Misdem rasa aequirimus: aliter atque quod
sipulati sumus. Nam o sub eonditisne
stipulantes, omnimora eis aeqairimar, e iamsi liberatis nobis poterite domini conditio eximi.
Paulus.1 17 semitia, sab eisiuisone Ripalatus,
Franc. Hottoae. M. I. au. e. i 3. eam valdE contaminatam S mutilam ese opinetur, et mo
tus ratione; quod prior pars legis , quae in genere de legatis loquitur, cum posteriori parte, quae dausa tant sim specie stipulationis agit, non coham reat. Sed tamen commodus ex ea sensus elici mintest, s dicamus, in tota lege tam tractati de se gatis, quam de stipulationibus conditionalibus, adeoque tradi differentiam inter legata conditionalia. de stipulationes sub conditione eonceptas. Quaestum enim fuit: seram siliove sam. ante con ditionem impletam manum ista aut emancipato, cui aequiratur legatum , 'trono, an liberto, patri an filio. Ad hane quaestionem respondet Pom ponius. Ea legata domino & patri duntaxat deis heri , quae ad haeredem legatarii eo mortuo potisunt transferri. Aaee itaque est majω proposito.
Dialuara mota is uoti a Leriam nostrum transeunt, suum e motam per nos, si , qavam inpatectare sumus, aquirimus, id est, eorum commodum transmitis
timus in dominum, vel patrem s sive in potesta. te retenti, sve ab eadem suerimus liberati. Mianorem I Ctus non expressit 1 ea igitur assumenda est ex aliis partibus iuris nosti hoc modo. Atquieonditionalia legata legatario mortuo ad hare dem ejus non transeunt. I. tinis. 9. ι Λ aalem. 7. C. o e duc rest. O ibi DD. L q. s. s. a. l. finis My. 3δ. quand. es legat. ι isa expressum.69. f. de rem. ι. O iam β. Ergo servo filiove .sam. cui legata sub conditione relicta sunt antὸ eonditionis eventum manumisso vel emancipat , ad patrem vel dominum transferri talia legata non possunt. l. l. - . t. iq. φ.D. I. qvand. Eus . tu ted. Poste
subiicit ICtu, aliud obtinere in stipulatione eonis ditionali, quod scit. servi sub eonditione stipulantes domino aequirant, licet postquam man missi sunt, conditio primiim extiterit. Et hoe vult I Ctus his verbis etiamsi lite atti nobis parestaudamim ιanu tiarasar id est, omnino, iis, quorum in potestate sumus, aequirimus, sive nostri juris,sve in potestate adhue smus, existentis condi-4ionis tempore. Quod autem de servo, stipulante domino suo, a ICto asseritur, eadem quoque ra tione procedit in filiosam. stipulante parenti suo, in cujus sacris adhue est constitutus. Sive enim in
potestate patria remanserit, sive per emancipati nem , aliove modo ab ea liberatus fuerit, omniis modo patri acquirit, qiaandocunque etiam con ditionis eventus extiterit. I. filiasse has. 78. pr. 8. de verb. MI. Hinc nune colligitur differentia be-nρ notanda , quae est inter legata, Ee stipulationes ; nempe eonditionale legatum legatariumania eonditionis eventum decidentem ad haeredem non transmittere, at stipulationem quamlibet , non solum puram, de in diem, sed & sub D a condi
198쪽
conditione eontractam ad haeredem transte. h. tam sibi, sed etiam poster tali tum volit pro ἱ- .
sal tisaerione. q. vos ex tand uanas. In i. de Wis. 'ebc cete. I. F. pia ura. s. D. A 'uas. Contractus au I. netes aris. n. vers. ιμε. si pendense. γ.A DD. A. da tem eo ditionalis posteritati non plosceret s ab perit. ω omm. res uend. At quae si huius rei disso initio non ea res vires , mortuo antὰ Doriditiorentiae ratio, inter inter etes non convenit. Cuis nis eventum promisi e. Is autem qui legat, iniae. in L ag. de uer . a L hane adsert, quod stipu- quit, solum legaratium spectat , non etiam polatio ex praesenti vires accipit. l. xla,stactas. 26. in ueritatem illiu , 8e idcirco pendente conditione, M. f. is stipia. Mum Me est, in stipulationes ps moti uti legatario legatum extinguitur, nec in i ctatur tempus quo contrahitur. δι si Miriami u. gatari L haeredem transnittitur. Cube. sequitur
tione,stipulatio perinde habetur, ae s illo tempo- Ceedd. in naa. .e Iipia. d. t. s. a. i a. o m. re, quo stipulatio inter posta est, puta & sine ulla Vettim haec eatici prorsus serupulum non tollit. omnino conditione facta esset. ι μιεν. ii. h. r. Non est en Im generalis, nec aptari potest fili f. rapeti inpens . hab. legatum vero vires accipie sam. aut servo. Nam ut septa dictum est) si fili ex futuro conditionis eventu, id est , in legato infam. sub conditione stipuletur, actio acquia spectamus tempus quo eonditici extitit, & oh id, thur patra, etiamsi post mortem ves emancipati existente eonditione, legatum perindὸ habetur, nem conditio extiterit, at s filiosam. sub eo ae s tum primum iure relictum esse te ergo diti ne legetur , legatuWnon aequiritui patri, si
dente conditione quoque legatarius creditor non conditio post mortem vel emancipationem lega est , & hines eius, exissente eonditione , legatum latii extiterit. I. ig. h. e. Filiussam. autem vel seria petere non potest. LI urit. g. in autem. C. ι ωώτ. vus stipulans non id agit, ut haeredi suo, quem sessivi. Hie ratio verissima est, eaque multis con- nullum habet, atquirat, sed potius ut patri ve firmatur argumentis ab Anti Fab. Γι. 13. te ect. domino aequirat. Igitur haee ratio non conuenit
4. s. s 7. filiosam. aut servo. Alii alias huius differentii ta-Sed eam Donellus instingere eonatur,per . ce-.tiones commini seuntur, sed nulla mihi videtve iure dum. a i 3.1. is trab. si P. ubi l Ctus ait, quod prcitabilior ea . quam adsert Ant. Fab. d. III H. pendente eonditione nihil debeatur i unde nee mi R. 3 . ubi ait, ideA in legato conditionali creditori debetur . cui sub conditione quid μω non inspiei tempus condit I testamenti, quemadamissum est, tametsi crediretis loeo habeatur. ι. modum inspicitur in stipulationibus condition
ere Daresaciatim duiatis θ.see remit. ιραῶ lmales 3 4. libus tempus initi contractus, quia quamvis tes 1s is xsb. 'n.έμι ιanaetione. 4. Inst. δε verb. abl. tamentum ex praesenti vires tapiat, non tamen
Hinc colligit Doneli tam in stipulationibus qu m ius ullum ex eo aequiri aut haeredi aut legatarici in legatis inspiciendum esse tempus conditionis posse , priusquam per legem eonsrmatum sit, existentis. Sed respondere potest, quod ereditor quod non si nis mortuo demum testatore Quod conditionalis vete ereditor sit. I. is mi. i. D. δε ali igitur in stipulationibus conditionalibus est tem - ath habet enim debitorem iam obligatum, nec pus eontractus, hoe in eausa testamentariis est alio ullo suo ficto indiget, ut ei vinculum inii- tempus mortis r sed nee tempus mortis in legati xciat obligationis. Fibalaeam. s. s. i. d. I. potis . conditionalibus spectatur, quoniam quod testa- i. h. Liteamus. I. D. Fi l. in ga. LI. sed ta- mentum morte confirmat ut , non fit ex sola tetimen . quia fieri potest ut conditio deficiat, at- tatoris uoluntate, sed praeeipuὸ ex auctoritateque ita appareat nihil unquam debitum suisse, di potestate legis, quandoquidem is qui testatur, cum obligatio se contracta sit , ut ab initio con- id agit, ut bona sua omnia in alium transferat, ditionem habuerit, di quia conditione pendente sed ita demum , si transationem conserat in id nihil debetur, sed spes tantilm eompetit, ut aliis tempus, quo ipse rerum suarum dominus non quando debeatur, idcirco hoe respectu in nom erit. Unde eonsequens est testamentum summo nullis legibus negati videtur, debitorem esse eum, iure non subsistere. Paria enim sunt aliquid fieri qui sub eonditione debitor est, aut creditorem il- tempore illicito. vel alicuius actus es bim Aelum , eui sub conditione debetur. I. hbi v. ios . executionem eonferri In tempus illicitum. I. st res D. de verbM. g. l. Fulcisias. b. sin diem. t 1 Himala. II. p. de iuri dol. I. Titia tam marietur. fr. a b. ex ausis lapsi. eas. Non debetur igitur in con- g. δε as. . s. quat se a. q. de donat. ans. B I. ditionalibus si putationibus quoad actum,at quo- Stultis 'vas. 39. f. de manam. test. Quare testa- ad potentiam aliqua subesse recte diei potest cita mentum , quod ipso iure non suhsstit, lege e ligatio, quia speratura ut bene, post alios, mo- firmatur ι lex autem confirmat supremas desun-net Geddaeus ia ιν a. de stipatii re s. n. i 34. Sed Grum voluntates ad eum prorsus modum , qui hic iam rursus dubitatur, quare in stipulationi- testamento praescriptus est, ideoque conditicinalcibus spectetur tempus contraAus, in legatis vero legatum tamdiu in suspenso retinet. donee con-ecinditionalibus inspiciatur tempus eventurae ditio existat, quia testator antὲ id tempus in le- conditionis. Huius rei hane adfert rationem Cu- gato qui uam iuris legatarium habere noluitatae. Quia desunctus praesumitur voluisse eondiis Mirum igitur non est; si nee mortis tempus spe-tionis eventum exspectari. eontrahentes verA prae- ctemus, esim quaeritur de imato eonditio nas , sumuntur ab ipso statim contractus initio obli- nee admittamus, ut, defuncto ant8 eonditi gari voluisse , & hujus praesumptionis hane ad- nem existentem Iegatario, legatum in ipsus hs- ducit rationem, quod is, qui contrahit, non tau- redem transmittatur, utrumque enim fieret, nommodis
199쪽
πωδtontra voluntatem testatoris, sed etiam Distrahendae obligationis exempIum est, si quis citra auxilium legis, quod sicuti non intervenit, stipulanti filiosam. eum ignoraret eum filium iam. nisi ubi necessarium est , ita me nisi quatenus ne- promiserit ae solverit pecunia namque deperdita, cessarium est. Ad extremum notandum , quod il- aut inutiliter consiImpla , non liberatur. sed palud, quod dictum est, stipulationes conditiona- tri integra etiam actio est, quae ipsi ex stipulati Ies ad haeredes stipulatoris transire, non tantum ne filii erat quaesita. Cuiae. M. T. abs e. 36. Sie procedat in conditione casuali, Se mixta .sed etiam quoque non recte solvitur pupillo, furioso, proiam potestativa. l. vireres. 1 3. C. de απιναὶ π e m. digo, nisi quatenus in rem eorum versiim erit. Fiptic si modis talis sit eonditio,. quae ab haerede L pvitis. II. I. risum. t. Debitor. ss. . Ad. t. mat. impleri possimam si sit factum aliquod quod e te . ut nec ei, qui pro tutore gerit. I. Mitam. sone plomioris cohaeret, illud eum persona etiam 28-st. 4e si . aut qui litis procurator est. I
Promissoris intermoritur, nee ad hiredes transit.L IMit. 8 6. f. eia. si en . q8. I. Centesimis. q6. h. si ira st Uinlatas fuere. vers. Mira inutile, si antequam constitaas, maeteris. Limitatur his regula primo, ut non prodat, quando justissimus error in facto intervenerit, uess. ia ver . M. Qua de te quid alii sentiant, vide si quis filiosam. pecuniam mutuam dederit, quem apud Ioan. Borcholt. δε veris. O M. e. s. n. M. O credidit patremfam. non vana simplicitate decepia se l. IEmil. Ferret de Frane. Duar. ιχ ει civis- tu , nec iuris ignorantia , sed quia pubilia pa- 1. Calac. mi. si quis. 37. Δ - . vi. Hug. D tersam. plerique videbatur, sic agebat, sie cohonei I. in L qui Romae. ri a. inrems. d. eod. Ant. trahebat. sic muneribus fungebatur r tum enim Gome E. rom. 2.variar usu. e. I. n. 36. Ioan Goedd. cessibit SCtum. L si iis s. g. a Sciam Mate . Lia πaci. desipia. e. s. n. i 9 3. ω aliqua ris
a. g. si a pupillo. is. & ibi Bart. p. pra est. I. Eoriata tis Νω5nus. 3. A. de olyd. natariseeundo limitatur, ut procedat tantum, quando is, qui de eonditione sua excipit, damnum deelinat, t qaia i .m 6 . p. de pri ving a. Quodsi, eum filiussam. In rem sua in non converterit.
Gui ram abo esΛινώδει vel es, vel λόει esse non ignaras Gaditionis ejus. Bara- di darem hae imparari non potest . cumson sponse eam luasariis confra HI. DUO axiomata in principio huius Iegis πω
ponuntur. Primum est. Quod qui contrahit , se propterea , quod eius, cum quo contradiit , conditionem ignoraverit, excusare aut juvare nequeat r qui enim eum alio negotium gerit,
in dubio praesumitur scire qualitatem eius. L ΟΡ-
refert etiamsi probet se non scivisse, quia stite debuit i & patia sunt, stite , & scire debere. DD. Ais. o lac quod te. s. J. si ιροι. per. Conditionis verbum Culae. lib. . ias e. 36. ω ad s. t de statu accipit, de hane regulam ad filiossam di ser vos restringit. Sed eum Bulgaro his, S Hottom. M. s. ob . c. I9. conditionis verbum existimo non titillim hoe loco statum, sed etiam mores, art tem , Artunam, valetudinem, & sexum fgnificare, ideoque ad eos omnes pertinere , qui vel contrahendi, vel distrahendi negotii ius non ha
Lent, quales sent pupilli. surios. prodigi. Et
procedit lime regula tam in eontrahenda, quam distrahenda obligatione , & tam in eorreo credendi , quam debendi. In contrahenda obligatione extat exemplum in I. set ratio. 48. J. Afid . 2 ubi traditur , s Titius & Seia pro Maevio fideiusserint, &Mivius non si solvendo, Titium , licet se, si sitis locuples, solum teneti, quod Titius scire potuerit, aut ignorare non debuerit seiam, utpote mulierem, seu sta inter cedere. Sie si quis crediderit filiosam. pupillo, surioso , prodigo, aliove modo cum illis contra. xerit. non excus tur . si dieat eorum sbi eoat ditionem ignotam suis.
pupilla. 13. insta. D desitis. Tertio limitatur, quando contrahens suit inaductus ab adversario per dolum ad contrahenis dum , flerendo se talem, qualis non erat, i. Q ad Sciam avi ELn. Paulus de Castro in I. Etiam in . si sistat. diri imiauarto locum non habet, quando tempus, aut
spatium de negotio plenida deliberandi, dequa
conditione eius, qui eum contrahitur, inquirendi exeluditur. Textus est ad hane rem valdὰ aceommodatus in I. ι . in print. f. de earet. at . in τυλ
Altera regula,quae in hae lege proponitur haee est quod haeredi eonditionem personarum, quibus quid ex haereditate debetur, ignorare liceat. Unde si filiosam. quid legatum si, heres solvens filiosam. liberaturis ignoravit eum filium fim .es. D. I. asus ructas i q. 6.aa. quaaia. dies legar.eed quae ita huic legi applicanda est , quoniam ex eodem libro 14. ad sabinum est desumpta, ut rectὸ Cir iaci lis. 7. ias L 36. O ad La monet: quem se quitur Renard. sic.licet ab eo dissentiat Hottonti lib. I . q4U. e. is. Ratio est , quia haeres noti Iponte eontrahit eum legatarii , sed quas contrahit. 3. heres pisque. s. 1M. a. ut pia quasi ex tam .imo potida per agitionem in eos incidit ratque ita non potest dispicere de eo itione eorum ist
is selet exceptio doli nocere sat, quibes
os antas testatoris non refragatin. Docetur hic, quibus ex testamento agent M
200쪽
3o D Tit. ἀο Reg. Iuri Commentarius.
non. Est autem hie g. aecipiendus,non de exceptione doli in specie se dicta, quae opponitur ei, qui ab initio ad contrahendum me dolo induxit , sed de generali exceptione doli, quae
concurrit eum omnibus in factum exceptionibus e quia dolo iacit, qui petit, quodcumque
alioquin exceptione elidi potest Ilaum. 2.3. O
generaliter. 3. L, 4. q. f. metus. pen. L qni aequitiae. ra. D. de Al. m.I. ex e . Sensus huius 3. est, quod
legatariis vel fideleommissariis, vel etiam haer dibus ex testamento agentibus, non possit objici exceptio doli, si eis non refragetur voluntas teia satori si & eontrario sensu, quod iis haec exceptio noceat, quotiescunque ipss voluntas testat
Accommodari hui e regulae speetes potest,quΤextat in I. s ibis Q. Nattas 34. s. r. O a. f. de avino ament. legar. Marἰtus eum quinque libras aut i haberet, uxori sum ita legavit. Aurum quod insistam pararam est, hises uxori gura: postea unam libram inde vendidit, quaestionis est, an haeres, si mortis testatoris tempore quatuor tantum libra inveniantur, nihilominus tamen quinque praestare teneatur: & responsum est a Q. Mutio , haereisdem in quinque obligatum esse r idque hae rati ne , quod articulus cess) quo testator usus erat, demonstrationem praesentis temporis in se conti neati subjicit tamen vi3endum esse, qua de cauisti testator liberam illam alienaverit. nam s animo diminuendi legati id fecerit, mulierem excepti ne doli submovendam esse, si praeter illas quatuor libras, quae in haereditate inventae sunt, aliquid contra voluntatem petierit. Sin autem necessitate & inopi adductus, non quod aliquid adimere vellet, detraxerit, quinque libras dari debere, neque mulieri tantum auri petenti doli
exceptionem nocere, iam non petat legatum
contra voluntatem testatoris. Caeterum s ita legatum esset, quirinia inni axeris lassa martim nise libra alienata a testatore, ipso iure quatuor tam tum debentur. Hales enim sat stri ara s Aminu tisnemo arim mam ita enim in fine illius g. legendum est ) non rimonstrationem O autimentum, ut in Pandectis Florentinis,& vulgaribus codicibus scriptum est. Vide Cuiae. lib. a. ias c. 39. sic si inimicitiae capitales, post conditum testamentum. inter legatarium, & testatorem inis
tervenerint, nec ante mortem testatoris aliqua
reconciliatio faeta si, legatarius nihilominus ex
testamento petens, exceptione doli repelletur, quia ips testatoris voluntas refragaturr nam i terpositis inimicitiis legatum videtur a testatore tacitie ademptum L 3. . . se .s de assim. Orpinu legat. Sed hoc tantum obtinet in legatis, &fideicommissis, in quibus quacunque ratione te satoris voluntas repugnet, doli exceptio opponi potest e non autem procedit in Dreditate, tam
quam iure universali, quia ea, sue legitima , sive testamento relicta st, sola & nu3a voluntate de
A ten, dubia interpretatio libertatis egi
Iecundum libertatem res*ondendum eris. Explicanisν in s. I. etiam I. semper in datas. s6. in
μ, h. t. T N his textibus hEe generalis tegula e stituen-A da est, quod in ambiguis, vel obl)uris, semper benigniora, seu favorabiliora sint praeserenda. Hanc regulam tradit Gaius in Uempn in aliis. 61. O ldum inquit Inda sis lanigniora praeferenda Iam
cur convenienter Marcellus respondet,in Lea Fae. 9 r. h. r. In re dubia benigniorem inter ex
Dinem steri non mims iussissest . quam ranas His consonat illud, Rapienda occaso est, quae praebeι benig-
pienda occasio eJ ut celeritatem quandam in capiendo demonstret, ne de manibus elabatur , quia Iugit semper occasio. Quo in significatu rapiendi verbum latini auctores usurpant apὐd Horat.
pienda incremenra virium. Haec regula nunc exem
plis si elatioribus , regulisque ex h. f. desumptis declaranda & illustranda est. Principio igitur ad hune benignioris interpretationis tractatum spe- ωt I. n. 2 o. quae iubet, in causa libertatis pro
Iibertate resipondendum esse. Huic omnino con venit L in obscura. i 9. ubi Paulus , in ebsura, in quit, voluntati manti miseruis, favendum est bis
rati. Adde Liar. d. qui sine ma misi. ad librat. Πν vinant. Est enim libertas naturalis, eoque n mine servitutis iugo meIior de favorabilior. Re proinde merito res inaestimabilis in I. libertas. I 6. h. r. atque infinitae aestimationis, in I. nos si Intis. ijs. q. I . h. t. nuncupatur. Ideoque Dio genes cynicus interrogatus, quid esset in homine optimum , recte respondit, libertas, ut refert Diogenes Laertius in vita Diogenis Cynici. Et senex ille Terentianus in Anina. H. I. Aen. laeommemorans quantis beneficiis servum , qui liberaliter servierat, manumittendo affecisset, si mmrem, inquit,pretivm qned habui, perseres sibi. Hi ne
pro Mertate, Ulpiano auctore, malia compa rigoremium constituta sunt, se ut verba interpretemur secundum id, quod favor libertatis suadet. t. generaliter. 26. q. siqvis to. st desidest miss. libret. Propter incertitudinem tamen in liberali causa haechen nior interpretatis. non recipitur. Ut ecce, testator duos Stichos habens, Stichum liberum esse iussit, neuter liber erit t. cum ex plaribus. 3I. e. de man. te i. i. siquis. 27. st. de νώ. Eab. Nullus enim hie defendendae libertatis color est, nec rcs explicari potest. nam cum testator nomen se vi ex.