Opera omnia juridica Joannis & Frederici à Sande jurisconsultorum clarissimorum; quorum primus in suprema Frisiorum curia magna cum laude Pręses, alter non impari encomio in civitate Arnhemiensi consul eluxit, cum additionibus & elucidationibus Ioac.

발행: 1674년

분량: 839페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

In Tit. Δ Reg. Iur. Commenta ius. 7 I

. de iniuriis. n. 4. Quod tamen aliis non Immerito

Ad L. 48. Paulus libro 3 1. ad Edictum.

pertinet. Ut patet cum ex eius inscriptione, tum ex ita tarnam. 3 sis. de Draon. G νvnd. ex qua

hre nostra lex ad verbum est descripta. ut matrimonium sit animo, & uoto perpetuae & individuae consuetudinis, ita divortium si aetimo perpetuae dissensonis. Unde consequens est, mulierem , quae irata a marito discessit, eique repudium in illo iracundiae calore misit, divortisse non intelligi. Quia non videtur repud;um illisum an -- perpetuam eonstituendi d Insonem. s. I. ω d. l. 34': de νιφΛI. O LODI. Quod enim per iracundiam fit, rato consito fieri non videtur. Ira quippe inimica est eonssio, & rationi contraria. Cicero pro Marte sto. Imo a Cicerone. q. Tu sal quast.& aliis auctoribus seroti comparatur. Igitur si mulier a marito discessit irata, non antὸ, quod egit, ratum erit, id est, non erit hoe habendum pro divortio, oua in s. extincto iracundiar ealci

re , in eadem lententia permaneat, nec ad maritum redire velit.' Quod si, postquam ira des ais gravit, enitentia ducta ad maritum revella suerit , non divortium dicitur sed iurgium, vel sti-holarium dissidium, quod ICto in I. eam sit sta

uxor. appellatur stibusculum uel sileti Lutum c ut Maloander legit) quod ut R. a valdus h lanotat) inteAm uxoris discesso stigeat maritalis assectio, frigeat rei familiatis eura, fligeant Aeni

que mariti di uxoris officia, donec tangem beneficio Deae vir placae dcimum concordes reverta tur. Nam quando Hre , iurgiaque eoniugalia inter eoniuges intercesserant, de sacello Deae virἱ-pla ei reconciliabantur. Valerius lib. a.

Pertinet lixe lex q-que ad alia. Nam qui Iracundiae editore , uel alio intonsulto animi motu per Deum , vel principem peieravit non puniturrehim s consulto id sieight. omninδ puniendus

esset. I. iuri, iurando. a. c. aeris. Ded. I. alienum. 2.c ad I. Iul. M. R. sic qui inconsulto calore falsa alicui crimina intendἱt, pemam , in calumniatores irrogari s tam subire non emitur, quia calor ille talumnis vitio caret. l. i. veri. I. D. M SC TH L Quamquam ali in delictis ira non exeus et . Unde si quis iracundus alleui convitium seceri=,iniuriarum actione ei tenetiar. l. fi non con tuli. 3. C. de initiν. Iul. Clar. in hii tiri . n. 16.

sed plerique D D. volunt verba iniuriosa , perant m commotionem prolata , in t 1 triginta dies ut Dec. us hie existimat) .el ut C agnotus hievulo usiue ad litem contestatam revocari posse. atque poenitentiae locum esse. v csemb. ix parat. displicet, quia sicit revocetur injuria, talore ira tundiae sacta , non tamen tollitur laeso, & ossen si iniuriato facta. vide Ant. Gail. lib. a. sis i Cc.

n. 9. γλ. Quamvis autem iraeuiata in delictis non mereatur prorsus excusationem, tamen eum , qui in

ea lore iracundi, deliquit, mitius puniendum D D. volunt ζ qu m s sedato animo deliquisset. Decius sis n. 7. And. Tiraqueis . de palis . lati a p,ima. Menoch. de arbis. DL st. lib. a. t. 3 9 . 3 a. Oseqq. Andr. Gail. lib. a. φη. Io. n. 33. Vettim hoc distinctionem recipit. Nam aut quis iusto dolore commotus deliquit, di mitior ei mena est imponenda. I. Gratias. q. C. AL. I t. de Utinatu disseillimum est iustum dolorem temperare. I. ad ge=ium. 38. s. Imperator. 8. D. ad L. Iul. δε ad h. Aut non fuit iustus dolor , & tune

Ad L. 49 Ulpianus lib. 31. ad Edictum.

amonem.

DEbuius capitis sententia non eonvenit I

ter Interpretes. Diverstatem interpretationis peperit amhiguitas voeabuli tiris veniimis

quod tam active, quam passive aecipi potest. Autrigarus & Accursus agendi significationem secuti, 'hune ejus sensum esse dieunt di ex dolo alterius non datur alteri actici , vel si datur, inutilis erit, quia poterit doli mali exceptione elidi . Ut ecce,s tutor decepit eum, qui eum in tem pupilli contraxit et nam pupillo ex hoc contractu agenti O stabit doli mali exoptio. Quod & in adolesten. te , cuius curator dolo aliquid fecit, locum habet. l. a d. ol m. q. l. illa. 23. g. δε δει mal. πω . extvt. Vel tim nec ex suo dolo quis actionem habet. Nam eum quis dolum adhibuit, aut ipso jure nullam actionem habet, aut si qira illi datur, illa redditur inutilis doli mali exceptione. Neque enim magis ex meo dolo, quam ex alieno lucrari quicquam possum. I. D. i. st is ea per 'nems L erti l all. 1. de Alo malo. Quod eum ita 1 t, non sne eausa quaeri potest , quare Ulpianus eius dynraxat doli mentionem secerit quem alius admisti ge non se potius hanc regulam concepe rit , circumventio nunqnam praebet actionem, aut si praebet inutilem praebeia propter doli cepticinem rQuamobrem non possim non in bare interpretationem Ioannis Glossographi, aeeipientis

nomen

252쪽

72 an Titida Reg. Iur. Commentarius.

nomen eircumventionis passivὸ , ut sit senius, ex gitur L L dempta negatione , hoe modo . natam eo quod ego deceptus sum, non datur alti ac io. in ea paruat is, qui non prohiber. ιum prasitire paι s. Verbi gratia , si procurator meus, servum, quem Hanc lectionem Bulgatus, &.Graeci interprete furem , aut fugitivum, aut morbosum sciebat, sequuntur , eamque intelligunt de extraneo, ut eo nomine emerit etiams mihi mandati, vel scilicet is non teneatur, si eum potuisset iniuriam negotiorum gestorum actione se obstrictus , non ab aliquo propulsare, eam tamen non propulsa potest tamen vel ex mea persona ad .et sus erediis verit. Caetersim quamvis haec sententia si vera, torem exhibitoria experiri r ipse enim vitia se vi ut mox videbimus , tamen 1 vulgata scriptura non ignoravit, & redhibitoria deceptis tantam non est recedendum quam confirmat ipsa inscii emptoribus datur, non his , quibus villa rerum lio . quae indicat h.ι. perianere ad tit. Δ Κι m non emptarum sunt nota. i. r. ρ. r. s s. βιηteguasuri nom. Paulus siquidem tim s. adti Elam, de im . s. D. δε-eITI Ex eo autem , quod ego sum famibus egit i ut constat ex ι. pumam. s. ex Lindeeeptus, illi non datur actio. quandoquidem acti bas. 7. ex ι Mares. s. ex I. νά illa. ix. ω ex Mnius circumventio alii uon praebet actionem L L strvus. q. g. de his, qui not. insem. Ex eodem tra-L I. cum mancipiam. r. D. L . uti. e ,B. sie ctatu delum a exempla possimi. Pater, qui filium vice versa, si procuratot ignorans emetit serviun filismve bina sponsalia const tuere passus est, in- sugitivum , illius circumventio non praeget d - simia notatur. ι. I. in tra. l. quid eris. 13. h. i. st. mino actionem redhibitoriam, vel ex empto. I. sed de his qui ποι. issem. In eadem causa est is, qui si- si βνDa. i 3. D. de torras. e r. lium uxorem ducere passus est illam , quae no

dum luxit virum. d. I. I. in La. ω ι. Iiberarum. 33.

Ad L. So.

Paulus libro ις. ad Edictum.

Calpa earet , qui seis, sed prohibere non

men. IO9. s. t. .

INscriptio legis so. ostendit eam ad mition

x L act. referendam esse. Nam paulum de noxa libus actionibus Aisseruisse in lib. D. ad Edictam,

argumento est L si tammanis familia. 9. p. de noxia. athos. quae ex eodem libro in deseripta. Selem dum autem est ita demum dominum, ex noxia flemales eici servi eonventum . noxae deditione Iitiet xssimationem evitare posse, s servus eo inscio deliquerit: nam ubi servus sciente domino suristum fecit , aut bona rapuit, aut damnum iniuria dedat, aut iniuriam eommisit, domἱnus in solidum obligatur. I. si emas. a. O I. in omnibus. 3. D. de nox I. actiomb. scientia veto domini in delicti, servorum ita aeeipienda est, s & sciverit domi minus, & edm prohibere posset, non prohibueistit i sed s sciverit tantummodi, di prohibere

non potuerit, in totum exeuntur. Veluti si se vus, ad libertatem proclamans, aut alioquin contemnens dominum, eo sciente quid fecerit, aut si elim trans gumen esset, domino, qui in contra via ripa erat, vidente de invito noxam admiserit. ι. in delictis serioram. 4. in pnn. D. de noxae. as. I. ερνum. 4. C eod. Etenim talpa carra, qui eis ,sed φνι- libere navi perest. ut h. I. s o. dicitur. Sie fetuus euupa caret, ae ob id siberatur poena s Cti Syllanian; . qui dominum in se saevientem , id est, in

nus sibi inserentem, non prohibuit, cum prohibere non posset. I. i. g. si sibi manus .a r. D. ad sta

Similis promiatur regula in inatim. r 9. s. t. ubi Paulus ait, nassam crimen patitar, id est, extraeausam delicti est e vel ncin deliiquit, vel ut

Raevardis interpretatur aeeusari non potest, non pνahibe . cum prohibere via potest. Ita habet vulgatis lectio. Verum in Pandectis Florentinis le- h. tili. sy δε his sat avi. ιWam. Sed hoc ita procedit. s. cum prohibere poss i, quominus quid eorum fieret , non prohibuerit. At si patet eum vellet

prohibere . non tamen potuit, nullum crimen

patitur, sed ipse salus erit infamis. d. ι. t. insin. Atque ita het leges procedunt in domino, vel

patre, ut scilicet non teneantur, si non prohibue.

tint servum, vel filium quid admittere, squidem

prohibere non potuerint: contrario sensu, non exeusentur, si, cum possent prohibere, tamen Wohibere noluerint.

Hi ne nune dubitatio exot Itur de extraneia an ne stilicet is etiam teneatur, si, cem posset iproximo suo injuriam propulsare, eam non prinpulsaverit sed crimen passus suetit fieri, quod imis pedire potuisseti Et sinὸ videtui direndum hune culpa non rare e . Nam Cieero I. o Fiati scriptum reliquit , ni sociam non defendis, avi n)n obsisti , ppotiti, i ari , tam est is talia, qtiam si parenses. MIamius, Mi patriam deserat. Et Seneca in Troade ait, cui non vitas peccara, tam φορι.iabel. Cui e n- venit illud Arnobii ita. . a tis remit e. ag. Quisquis patuis leteare peccant . ii vires sal m να -- Διιλ Ae sapienter Symmachus lib. 2. Epo. . dixit. Iaruere animas putar irraocentiam rim i , θρυiιιιι risitsumam. Hine eos, qui morituris auxilium denegabant, plecti solere, autor est Apuleius M. 2. Metamovi. dum an umus , inquit, eas etiam Fimoritaris Messiam salutare denegaverint, ea νώ canistru bonos mores id ipsam sererim. yma puniri ψ Hi,

eonsonat jus Canonicum in Lam in inferendis 'M. c. νι pate . 13. qi . 3. O calicio. desenet. excavim. in s. e. nul ere. a. quast. 7. Hane sententiam defendit Bart. per textum ia

hur. g. hod mei. eos cui versiculo respondet Phil. Math. h. n. ix. Iul. Clar. I s.f. em a st. 87 n. 7. ubi Hieronymi Ggnol. in s. l. assertionem, suae opinioni eontrariam, rejicit. Vetu-enim. veto quamquam haee secundum legem honestatis, reis gulamque charitatis,ae Canones, qui aequitatem sequuntur, veia remque dieantur, attamen de

iure civili nemo extraneus, quamvis possit iniuriam

253쪽

riam proh Ihere, ae delicto obviare, ad hoc prae

eiu tenetur.-Lin rilistis. q. s. exrranens. is. de noxia. af . nemo enim per leges tenetur alterihent sacere, sed malὸ agere prohibetur. ut inquit

Gos' in ea ad reprimendare. ear. de istis. ωAn. in teis. maritia. Atque haec est recepta Doctorum sentenistia tui. Clar. intra I. criminad. quaest. 87. n. 3. G

diri. Uasquius d sinet. ιrear. g. r. n. 8. Ostri. DD. a. s. I. so. Dare haud . in 'ax. triminale. 8O Dynusia ι. mn o ne culpae . de reg. Dr. in s. n. q. Quamquam autem Uid acus Covarruv incipet Inm. q. pari. a. tem. I. S. 3. n. q. de R. I. & in Clemens. st sario m. pan. 3. rem. I. I. r. n. s. eum que secutus Iacob. Menoch. Id. a. de a it. Iud.

quast. tens. q. cas. 333. n. 7. existiment de jure civili etiam eum , qui futuro delicto Obviare misiuit, di non obstitit, poen3 arbitraria puniendum esse. arg. h. I talpa. 3 o. ducto a eontrario sensu, tamen non puto i communi sententia esse rectiadendum. Nam haee I. tia . AEm sit desumpta extractatu da noxa libus actionibus , non adeis generaliter est intelligenda, ad dominum, non prohibentem servum delictum admittere. Sunt tamen eerti casus, quisus etiam de iure eivili quis tenetur obviare sutum et imini, illudiaque detegere. Ut si quis intellexerit aliquos eo rea plinei pem vel Rempub. conspirasse. Eos namque detegere debet, alioqui punitur. Deeius ti Cagnotus, ad h. . talpa.Clar. Λ qaa'. 87. n. r. Stesilius, qui conscius insidiarum patri structarum, eas non detegit, punitur. Istaser. 2. θ. ad L. Pamp. de parri id. smiliter qui non prohibuit nummosiadulterinos ccinssari, chim prohibere posset, Cornelia de salsis punitur. I. Iege Cornelia. s. l. r. f. MI. Cones. δεδες Sunt & alii nonnulli rasus,quos notat Menoch. aetas. 33 s. n. II. et sel .

Ad L. II. G us lib. 11.ad Edictum Provinciale.

Non viderar quisquam id ea re, quod ei necesse est alii renituere. ΗΑne legem exposui supra ad legem Λιn via

Ad L. N Ulpianus lib. 44. ad Edictum.

Non defendere videIar, non tantum qui la

titat . sed se is , qui praesens negaι se

defendere , auι non vati fuscipere acti

v N verses esse videtur in hac lege naturalis is I borum ordo. Nam horum articulorum, mu amam, fled i , ac consimilium ea vis est , ut qua faciliora, elariora, notiora sunt, prius propo.

ni , ae deinde cui crescat oratio ad dissiciliora, obscuriora , ignotiora progredi, atque cui ita loquar ascendi oporteat. Proinde sie haee verba

accipienda monet P. Faber ta, atque s hoc Ordine scripta essent. Non demdere viduor, n- rauis tum is, qui napas mat st dem rae , - mn dula fasti re adiunm,st O usu laniat. Nihilominus tamen hoe loquendi modo, ornandae , comendaeque orationis gratia, sarse utuntur cim I Cti, tum alii auctores, ut multis exemplis probat P. Faber. lib. i. orium. t. 23. Ex hac lege colligitur, si reus contumax sit, neque se defendat, in bona eius, tamquam contumacis, missionem

fieri oportere, bonaque deinde, possideri iussi, distrahi posse, atque vendi. Reus autem se non defendere intelligitur, primo qui latitat fraudaisdationis causa , id est , qui se turpiter & fraudandi animo occultat,ne secum aliqua quis amo ne experiatur. Leum qui. 36. θ. deis. oth. I. β I. Fustimas. 7. g. praetor. I. D. urb. ex is Lindisses eat Latitare autem non videtur, qui ex justa causa abest. I si pater. - . sinuti. cst. de si item- misi librii. Vel qui sui non est idoneus defensor,

ut minor. L si minor. 3. d. de νes. vi R ivd. pvid. Quamvis autem minor viginti quinque annis videri non possi fraudationis causa latitare, qhia nimirum non est idoneus sui defensor, s tamen a curatore non defendatur, nee alium de sensorem inveniat, bonorum patitur venditionem, etsi eopiam sui saciat. d. minor. c. m. deris. sh.

Ia p. 'Deinde non videtur latitare qui prxsens, id est , qui, etiam adesset, suscipere iudicium non

eogeretur. I. non radetin. 3. f. de indit. Cujus imgis sensus est: quibus competit ius revocanis: domum , vel exceptio declinatoria, vocati quidem venire debent, sed si non venerint, in bonorum eorum possessonem non est actor mittendus, uia qui praesens non eompellitur litem eonte ari, non videtur fraudationis eaus4 latitare. Vid. Duar. ad tis. de inst. e. de sero comperent. Seeundo defendere non videtur, qui praesens Egat se id facturum esse. h. I. idem est, s tacear. . Nam & is in ea causa est, ut negasse videatur. I. amate. II. f. qui tacuit. q. 1. de interrae. in itiν. sae. L

I. qui . ex tof in pag. eam . Tert id defendere non videtur, s iudiciumaeeipere recuset, cum id sacere jussus est. I. suo hae persae . 3 s. h. defendere. 3. f. de notarar. Nisice casibus bona rei conventi tamquam contuma

eis, praetor di possideri a creditoribus ac venum is dari iubet. Illud ad extremum monendum, quod quam

vis de jure communi, reo antὸ litem eontesta iatam contumaciter absente, peragi eausa, & ad sententiam definitivam procedi nequeat, sed taniatum actor in bonorum possessionem mittendussi. I. irem ait. ar . h. haec amem. 2. vers. ωιerum. A. ex quis. ωέ. maior. I. si quis emptionis. g. g. pen. C. δερνὰμψt. 3o. Misso. annom. Attamen ex ordinatio ne Camerae Imperialis , & recepto nostrorum

Belgarum sylo , lis, in contumaciam rei. prci eoni estata habetur , N in causa principali ad K sentenis

254쪽

t Tit. A Ag. gur. Commentarius.

sentenium des nitivam proceditur. Ioach. Myn- sng. cras. q. as. 66. O 67. And. Gail. lib. a. ias

Paulus lib. 4r. ad Edictum.

Caius per errorem dati repellito es , ejus confatis dati dona ι is es.

I Ndebitum, per errorem solutum , condict oneindebiti repeti potest , quod vero quis sciens indebitum sol .it, eius repetitio nulla est. 52.33. I. siis. ω ΣΑ. t. si non seriem. 16. ω νι Ah amiasib. 8 ff. δε ι οὐ A. intil. L inibitum. 9. C. eos. Est autem indebitum , quod omninA non Aebetur. 1 si non sistem. 2 s. s. initium. 3. L ia sumisma. 63 3. Des m. 8. D ile tante mi lii. Vel quod sub conditione debetur quae an extiturast incertum est. l. tib ιρndisione. is. 3. quia aurem. I. D.

eod. At quod in diem debetur , non est indebitum , licet necdum cstes venerit. ιωhre Lem. 1 tD. de ιοι. sign. ideoque ante diem solutum repeisti non potest. in diem. io. D. de eaηle I. ina b. etiaiams die, incerta sit. I. nam si tam moriar. 37ss. ea Quod verum est, s sit incertum, non quidem an , sed quando dies extitura st. Verbi causa, si cum moriar dare promisero, certum est , me alti quando moriturum , et si qua ci, si incertum. t. i. Aes Iem. h. g. δε condis. O demost. At s dubia tetur, an gies sit umquam exiitura; veluti si qui, debiωr futurus st, s navis ex Asa venerit ,ouis Titius consul factus suetit, tune dies incertus conditioni eomparatur, ae dicitur conditionis vim habere. I. Ens intestas. 73. D. de tondit. ω δε- mo,st. Ideo 'iue in diem omnino incertum debeiatur , anth diem solutum repeti tamquam indebitum potest. I. t. stib ιreditisse. is. s. . f. L condys. ἐκδει. Quae lex ita cura d. l. nam si comma=io. in

concordiam reducitur , ut non sit opus d. q. t. ne itionem addere cum Culae. 13. 13. eis. c. 2 . quo nomine eum etiam reprehendit Apt. Fab. lib. q. es eΗ. e. his. Vide etiam Ioannem Robert. lib. i.

Indebitum et Iam est, s pro eo, quod debetur. aliud per errorem soliatur Umηa. i9. s. sparem. 3. D. 22 tangissi. Ἀδι. Item s quod alii debetur.

alii si solutum. d. t. instimnia. 6s. g. ali. d. LRμ-na. s. r. A. de tanAB. indes. Adde si is patre. 3. C. eia. Quibus tamen vehementer adversari videtur L reperitis. qq. D. de tange . inos. in qua Paulus scribit, nullam repetitionem esse ab eo, qui suum receperit, tametsi ab alio, qu3m a vero debitorest soluto m. Resp Nie dissicultas adhibita di-

sinctione est tollenda & explicanda. Aut enim quis solvit suo nomine . quasi ipse deberet, auanomine veri debitoris. pilori casu repetit, quia reuera est inde situm. E. I. s a parti. 3. C δε ιαε Lindeb. l. sporn . 39. quamvis. I. ff. eod. I. si diu passJιν. 3 i. ετ pν m. ff. de hare . terat. Itam vis. 38. s. destialis. a II. δενυι. Posteriori casu non repetit. L quia nomine. 8. .servas ικnsiam. 3s. vers. Ii vis,ptiania ff. ducandui. ina b. I. de haeredhale. 3. C. δεφι- tu. haereae Cuiae. Iib. g. ias. ι. 9 Duare n. de tonat Lina b. e. gasius intras. adversus stellam. Vide

Phil. Math h. G. 3. Os q. ubi etiam illud in debitum esse docet, quoὁ civiliter quidem debe.

tur non autem naturalitem ut contingit in eo qui

chirographo eonsessus est numeratam sbi esse pecuniam , quae tamen numerata non est. 'Denique indebitum esse intelligitur, quod ebulli quigem iure debet ut, sed erigi non potest,

propter ei epilonem aliquam perpetuam i s modo ea in favorem debitoris, ut exceptio Senatusis eonsulti Vellejani, non verA in odium eredit ris. ut exeeptici Senatusconsulti Macedoniam, rem parata st. Textui est in I. Di excepitan . clo. in prini. iunct. I. fi non sitim. 26. h. indebisum. 3. OR ades atitem. I. D. de reia cy. md sit. Porro ut condictio competat, per errorem seu ignorantiam solutionem factam esse necessi est.

Sed cum error duplex fit, iuris scilicet , di facti

I. i. inprim.1ἶδε iur. Osas. 4no. quaeri potest, an tam in iure, quam in ficto erranti succurratur Et quamvis Accursus , eumque se ii commuis niter D D. existiment etiam iuris errore indeblatum solutum repeti posse , s modo is, qui solvit, vel omnis A, vel naturaliter saltem hon sierit o Iigatus, tamen veriorem puto sententhm Iacob: cuiac. 3. ias. 39. Duare n. ad tit. de cena ct. ἰηιλ L

iuentium errorem iuris indebiti repetitionem ima pedire. Nam primo in I. rutila. 9. f. quisitis ignouν s. s. '. Laeliis. ω fas . i M. diserte scriptum est non iuris, sed facti ignorantiam indebitum repeistitutis prωsese. Cui consituli, quod is c eneri f. Bi. 9. Cadi. patriae scriptum est, si in tute erratu esst, indebiti condictionem cessare. Denique texistus est manifessus in Leam μυ. i ta de jur. Grsa. ignori ubi generaliter atque disti neu rescriptam est, repetitionem non habere loeum, ubi quis, ignorans lus , indebitam pecuniam solverit, &facti tantum errorem sacere, ut conflictio detur. Nec movet quod in L iaris enarratia. I. D. de ianos A. 4ηον. responsum si, iuris ignorant Iam suum petentibus non nocere: squidem qui eo n- dicit indebitum , non petit, quod suum est, sed quod sbi debetur, Nam etsi in iure erraverit,d minium tamen pecuniae solutae,s moda dominus eius suerit, in adversatium transtulit. Alioquin enim non posset condictione, id est , actione in personam experiri r quippe cum certi juris si, n minem tem suam nisi a sufetondicere posse. POL tres didragam. p. Vast. φιω.I. caveat. 6. sic it M. 14. Inst. de EI. At inquies , iuris error in damni

amittendae rei suae non nocet. L erra'. facti. g. versiaterum β. de M. Iact. ignor. sed qui indebitum repetit, de damno, in quo versatur, resarcienda contendite proinde non obstat ei iuris error Huominus id, quod dedit, condicat. Respondeo, iuris error in damnis non nocet, id est, non facit

ut aliis

255쪽

D TE de Ag. Iur. Commentarim.

ut aliquis rem am; itate non tamen Obstat, quo is pinus res amittatur ex alia causa. In summa , e tot iuris in damnis non prodest , nee nocet. Quois ei ita di hoc casu error tutis nee nocet solventi, quia non amittit rem suam propter errorem , sed

propter Glutionem a se factam i nee eidem πω dest , id est, non tribuit ei condictionem indebi-ii , ad repetendum id, quod solutione amist. Deianique d. L non loquitur de eo qui rem alienatam repetit, sed de eo, qui rem suam repetit & perseia quitur. Ergo non pertinet ad hune tractatum. Nihil item ad rem facit, id quod est in ιβών. re. 3. C. 3. δε ιοndi B inis . Nam in eius legi, specie filius emancipatus, qui, intes tempora petenda, honorum possessoni praestituta, id est, intra

annum patri non successerat, ae nihilominus per errorem , ut successor patris, creditoribus solverat, in facti, non in juris errore versabatur. Aeproinde indebiti , per errorem soluti , condictionem ei competere, non esse incerti iuris Imper totes rid. ι. respondent, ut qui existimat annum nondum praeteriisse. Denique nihil impedit, quos Imperator in s. isqvisque. I. Inst. vi . moLutourpia. iasi'. indistincte , ae smpliciter doceat condictionem erranti

dari. Nam & iste l. ut & aliae complutes leges, ita simpliciter loquentes , ex aliis textibus distinguentibus sunt explicandae. Adde quod erroris verbum , smpliciter prolatum , in ulu iuris facti

errorem denotare soleat. Nam is, qui in iure e rat , Mod omnes scire oportet. I. Ives μινα, mae. v. C. δε ly. pro errante non habetur, sed potius prosulto. I. rextiti. 9.,pen. usi, non statu, sitne satis sti, μὲ ειν sibus. f. de lare Os I. ignis L servias. q. ibi, ne metiari, cana senis sim striti, ιμ- μ .fernosci aut ιlam. Ae proindὸ licet nusquam iuris error exciperetur, leges tamen, smpliciter de Hrore loquentes, ex vocabuli proprietate aA facti errorem restringendae essent. arg. L non astra. 69. in pine. D. delegar. 3. Ex his nune recte eo luditur, errore iuris sta Iutum repeti non posse, at repeti posse solutum errore facti. In facto autem errare censetur, non tantum, qui ignorat se non debere , sed & is qui dubitat. an ne debeat, nec ne. I. pra dialerare. Blt. C. δε eoMIA. intib. sunt tamen easus, quibus solutum repetitur, etiams in jure erratum suerit. Primus ea sus est in L uis tum vetitas. l. mpi . g. ar inpos legia. ubi haeredi, ius nescienti , atque ex tali errore lega ratio satisdanti, benigne suecurritur, si testatot remiserii haeredi cautionem de legatis praestandis, ipse autem existimaverit, cautionem remitti a testatore non pose , atque adeo, in iure errans, nihilominus caverit. Verum quod ibi benIgnarereptum est , in eonsequentiam non est traheniadum. I. Fi nuciis. 34. in prim. ia, id enim timinis

Alter easus est, s mulier. Ignorans se tutam ese exceptione SCti Velleiani, solverit pro eo, pro quo intercesserat. Quamvis enim erret in i re, id est, s Cti heneseio, tamen propter sexus fragilitatem plene ei succurritur, ut possit etiam

Rusticis quoque jus ignorantibus in damnis

μν DL. Minoribus item, de militibus, iuris ignorantia non modo non in damnis , sed nee in compendiis obest. I. regula.9. in princta θ. I. I. Δ

Ut autem his casibus errore juris AIutum remisti potest, ita ex adverso aIiquando solutum eris rore facti condici nequit. Nam quod ex his cauis sis praestatur , quae per inficiationem in duplum crescunt, illud non condicitur , etiamsi sit indebitum atque etiam errore facti solutum. q. ex εώ fidam. uir. IV. de oblig. φ nasi ex conιν. c. t. eaqua. q. c. δε tandia indes. Crescunt autem inficiatione in duplum , actio legis Aquiliae. d. q. ex quibus a M. ust. In l. de Obl. sva Fasi ex tonet . aram Actio depositi, tumultus, incendii, naufragii causa. h. iastini. 26. Inst .an Actio quae legatorum, ad pias causas relictorum, nomine datur. d. f. ex φ si λιμ m. in. inst. de Obι φια suasim temp. n. s. d. q. βι furti. 16. Inst. de amo n. Eadem ratione repeti

non solet, quod quis ex musa judicati solvit, quamvis etiam judicati nomine revera ae legiti mὸ non teneretur r vel quia salso putavit se eonisdemnatum, vel quia sententia ipso iure suit nuiala. t. pecunia. I. C. de conssit . in inti. Namque de iudicati olim actio per inficiationem erescebat in duplum r teste Iulio Paulo. lib. I. ist. m. 2 o. lib. s. G. s. Ze Marco Tullio, in striatone pro meis eo. Ego locor nato meas proflua prudentia G octoria tuerit reu, m Hadriviam Iugam, in duplum iret.

Ulpianus libro 46. ad Edictum.

Nemo plus juris ad alium transferre pote Z,

quam Use habet.

Odiicitur huie legi nostrae, id , quod est in L.

lixius tempus habet ad petendam restitutionem in intergrum, quam habebat ipse defunctus cui successit. Respondet accurate huic objectioni Philipp. Math. n. 8. Quem vide. Haee regula latissimὸ patet, pertinetque tam ad iuris, quam ad rei, seu dominii successores. Ergo cuia iuris ordiamur sileeessoribus nemo plus juris seu commodi haeredi suo relinquere mistest, quam ipse habet. h. I. q. O L nemo plus

commoti. h. t. Nemo poterit haereditatem, ad se nondum delatam, ad haeredem transmittere. Qua

propter si is, qui defuncto successurus erat ab inintestato, haeredibus seriptis de adeunda vel repudianda haereditate deliberantibus, decesserit nihil ex illa haereditate transfert ad proprios haeredes. Decessit enim, antequam ipsi deserretur haereditas , id est, priusquam aliquid juris in illa acquisivisset. Quia certi iuris est, non admitti hae-Κ a redem

256쪽

redem legitimum : quamdiu potest ex testamenis

in hereditas adiri. I. quam a. 39. D. de ac Ri . Urist II. hared. I. quam a. 89. b. t. pari modo, similes, qui rem bona fide possidebat, decesserit,

di heres eiu usurapionem impleverit , etiam ad versus haeredem hae usucapione laeso restitutici in integrum dabitur r nam si miles ipse usu cepisse set, usucapio utique rescinderetur. Quandoquiisdem abstemia das, avi reipublica caula abest, neque ei, neque assi, damnosa esse deber. I. alsinua. I o. h. i. λωβs. s. In l. h af tib. I. I. D. ex imb. c. . maior

in v. o. Atqui eadem in haeredibus, qui inusii capionem sueresserunt, servanda sunt , quae, si res a defundio usucapta esset, locum haberent: cssim quia possimo desuncti, quali juncta, descendit ad haeredem, de plerumque nondum adita haereditate completur r tum quia alias nemo plus commodi haeredi relinquere potest, quam ipse

vabuerit. I. cum miles. Io. inprim. g. ex quib. causmaiar. in integrum restis. d. t. nemo plas commori. b. t. iam legem ad hane quaestionem reserendam esse judico, cdm sit ex eodem libro desumpta, ex quo desumpta est L I. cum miles a IO. D. ex em .

Sed nee qui in rem sueeedunt, veluti legatarii, donatariis emptores, te simi Ies, plus sibi in re vindieare possunt, quam fuerit spud auctorem, seu eum I quo raulam habent. Quo fit, ut, cum quid ex causi emptionis alicui traditur, non, attinter dominium ejus transferatur, quam si is, qui tradit, dominium habuerit. L ira tua. io. f. de

de Q. e t. Eadem ratione si iandus venditus,vel legatus, onere aliquo servitutis affectus sit, eum servitute ad emptorem, vel legatarium transit. L.

pertinet, quod in L aliud. it o. θ. D. h. t. scriptum legitur,abur ames, plus ubere iuris eum, crilega inmisiis Δι, quam ha tatae avi ipsum seu te iratorem, F viueret. Ut reee, si rem alienam quis mihi vendiderit, posteaque eius rei dominium ractus suerit, eam a me vindicare nunquam poterit: petens enim , exceptione rei venditae Ee traditae, item doli mali submovebitur. I. i. in privi. D. de excepLui ven . ω trad. iunct. ι vindisantem. 37. D. de evi

sionis. Idem de de haerede ejus dieendum est, quia numerum is succedit in universum ius, quod defunctus habuit. Proinde si venditor rem illam alicui legaverit, legatario. remex mula legati vindieanti, eaedem illae, quas diximus, obstabune

Nam alioquin melior esset conditio legatarii, quam testatoris vel haeredis. Non obstat huic regulae L ρονἐ m ram. 6 3. f. de Uusium. ubi Paulus ait: Quod uoIIraar non est

transferimus ad alios. Aeluti ii, qui fundam habra, quamqvam vium aflavi nan habeat, ramen usum Dum te dete pars. Nam respondeo, ius utendi fruendi, de quo in specie ejus legit agitur, non erat alterius, Qui m eius qui transferti de quamvis verum staominum non habuisse in fundo suo servitutem, tamen ram alteri recte eonstituit. Licet enim res mea mihi servire nequeat, essicere tamen popsum, ut iandus meus alteri serviat, de sie eve 'niet, ur, quam ipse facultatem utendi fruendi in mea re habebam, iure dominii, eamdem, nec majorem habeat, iure usus fructus, is, eui usumis ctum cessero. Sunt tamen nonnulli , quos Glossa Ke resercin quibus hac exempla vitiari videntur. Sic creduis

a pigrata ex pactione , amvis das ea res non is, aluis re ρω . Ut creditor, pignus vendeas, dominium elus in emptorem transfert, quamvis i pledominus non sit. F. centra. i. Iasi. quis. aliena . luet vel non. I. non est v am. 46. D. de ac stis. reri rim.

Sed huius rei rationem adseri Iustinianus , quia nimirum hoe fieri intelligitur, ex voluntate i sius debitoris. Ideoque mirum non est, si tali visu transferatur dominium. Similiter proturator, qui rem, ex voluntate domini venditam, tradit, dominum facit emptorem ἱ cum tamen ipse nihil juris in illa re habeat. h. vo M.qI. Mys nihil autem tmerest. I st. de reti dris. Idem fit in filiosa milias qui nummos peculiares alteri mutuo date nam te hie illos nummos facit aecipientis, licet nummorum dominus non siti quia alii eredendo nummos peculiares, accipientem domianum facit, verum non ex prisona propria , sed ex voluntate patris sui, cuius videlicet eoncessione eulium habet. Idemque de tutoribus dieendum est, atque curatoribus, res pupillorum sit rum; vel minorum, quae servando servati non

possent, fructusque, ex praediis pupillorum atque minorum eollectos, vendentibus. Nee non de iudieibus familiae etei sicundae,mmmuni dividunis do ιερ finium regundatum, uni ex litigatoribus aliquid adjudieantibus. Itemque de executoribus, pignora ex eausi iudiciti eapta, distrahenistibus. Atque etiam de procuratoribus fisei, res

Ad L. 1 F. Gajus libro l. de testamentis ad Edia

istum Urbicum.

Nasias videtur dose facere, qui suo iure

HAE e lex sue ex libro t. Gaii de testimentI, .a Edicium Urbicum est desumpta . ti quo

illum de iis, qui omisi causa testam rati , ab intestato . vel alio modo possident haereditatem, disseruisse, argumento sunt. t. vis. q. l. cum enim hauditas. i6. de ιν ε M φῶ . as. θ. si vii omissa laas ιν iam Quaproptς Gς GCnsent, qui

257쪽

eam exemplis ex L tit. desumptis illustrandam missiurant. Qui omissa dolo malo testamenti causa, haereditatem, eiusvὸ pori; unculam vel minimam possidebant, iure praetorio perinde habebant ut , atque s ex testamento haereditatem ad-sssint. Ιων non ιιιμ. 33. GLL daa sineris. Ig. . d. iiι. Iam finge tellatorem , eam Titium agis natum proximum ha redem instituisset , di ab eo legata reliquisset, eidem permisisse nomitiatim utis mallet, haereditatem ab intestato potius caperet, quam ex testamento , & Titium o inisso testamento ab intcstato ei successisse. Quaestionis est, an Titius teneatur legatariis ex edicto,s quia pinissa causa testamentit Et responsum est, eum non teneri. Nam is demum in hoc Edidum ioei-dit qui dolo malo, baudandorum legatariorum di fideleommissatiorum eausa, omisio testamento hireditatem ab intestato meu pavit. Atqui Titius in proposta specie nihil dolo secit . eum iure suo , id est . facultate a desincto concessa, usussi. LM a Mem 6. plane. ηοη aeps,ur. 3.F -- ι--sa inas ustam. . . Potest ramen haec regula etiam ad alias multas iuris quaestiones porrigi. Ut ecce. Qui retinet ii herum hominem , quem in potestate habet, non tenetur edicto de libeto homine exhibendo. Interclictum enim illud in eos tantum datur, qui dolo malo liberum hominem retinent. At qui retinet eum , quem in potestate sua habet, nihil dolo facit, quia suo iure utitur ι. i. 1. 3. g. l. sa sua bona allanat, intelligItur fraudandorum

creditorum consitum habuisse. Lomnes. II. q. La-ιias. i. p. 2 hi, in fauila tria. Venditoris autem

dolus ex eo deprehenditur, quod hae de eaus. poena legis Corneliae de salsis coerceatur. I. qai risitis. ar .lsaal. CorneL desis. Cuiae. ιι. 13. obfc. H. quam legem non in eideret , s nihil dolose cisset. ι. ηιι im braem. 22. in prisc. D. eia. Er fieri potest, ut qui, dolo videatur facere tametsi utatur suo sure: Respondeo, debitor di emptor. in propostis speciebiu, dolum malum commitia tunt i quod thgibus impiobantibus, atque a deis prohibent;bus, iure suo utamur. Is autem uti jure suo potest, cui iuris auctoritas non refragatur. arg. i. qMUMaiam. 7. C. O APhel. O re. s.

Non obstat quoque Lisisti. s. q. si assimi. a. fl Iuar. ρν rana. ιιων. rab. ubi haeres institutus aeuiens haereditatem suo jure utitur & tamen nihil minsis de dolo tenetur. Nam respondeo, har

dem in speeie istiua legis idea dolo sacere videri quod ei fuerit denunciatum , ne adiret, & quod propter illam denunciationem nihil serὸ tuti, habeat in haereditatem, quippe cum sciat, brevisere , Ut quicqiiid ex bonis testa totis habet per bonorum possessionem contii tabulas sibi aus

ratur.

Drio seu ti dolum sacere non videtur, qui suo jure utitur , se quoque vim facere non vide tur , qui suo iure utitur, & ordinaria actione ex .

lo facit. unia suci iure utitur I. A. 3. . . M 4. - . ' . . .

stis M. . . Item eum eo, qui in fundo p - t. factis cmue. H3. m viuum L nutassiens, puteumque aperiens, venas putei vi- Quapropter etsi creditor, qui sine iudieis aucto- praeeidit, agi non potest, nee de dolo qui- ritate, debitori pecuniam sibi desulam extorsit, vel res eius occupavit, vim fecisse dicitur atque ideo non solum ius crediti amittat, sed etiam in poenam legis Iuliae de vi privata incidat s ac tertia bonorum parte mulctetur, atque etiam infamis fiat. Lpem O κθ. D. ad ι. ω. de Dipyr I. I. Marat e m. 1 3. L. δεω quia mex. cos tamen ci editor.,ona possiderentur, quoci tibi clebe - si adversas debitores suos egeriti te per iudicem. . actione Pauliana reliquis credit, id quod sibi deberi putat, repetierit, non amit- eniti potest, etiamsi stiverit debito- tit tui crediti. λιειω O Llpem Lademistio

troverse possessionem propria authoritate invaserit, Et in hoc teneatur, ut, possessione restituista; vel dominium amittat, vel si dominus non est , rei quoque ipsius aestimationem prΕstet. I. Τ

cimus vim Aeere, qui ordinaria actione experiatur, liret rem militari manu a contumace possinsere per judicem auserat. I. qai ressitam. 68. 4e re

Idem iuris est , si eiEd tot debitorem fugiena

tem consecutu , ei quod sibi debebat, eripuerit. Quinimo tantum abest ut hoc rasu vel ius erediti amittat, vel lege Iulia de vi privata teneatur, vel actione surti, vel vi bonorum raptorum conve niri possit, ut ne quidem id , quod abstulit, deabitori euth reliquis ereditoribus si moedo bona debitoris nondum sint possessa communieare

cogatur. L mi. 'alas. ro. ε. debam s. g. laa πZtνώ. Lex enim tr. tabularum , cui hac in parte derogatum non est, creditori facultatem

a. is δε- Gaa pisu. Mend. Sed eui de dolo actio non habet locum φ ita scilieet qui in suo

puteum aperit, suo jure id facit i. mnum. Ium ruria f. in. tuo. I. Pr Ias. 16. f. Iedam. infecI. Pari ratione nec creditor, qui, priusquam

debitoris bona possiderentur, quod siSi debeba

rem Hlvendo non esse, quia nihil in traudem reliquorum creditorum secisse videtur, qui sib; vigilavit , quique debitorei quod ille vel invitus

Dioere eoactus sui siet, consecutus est. I. ευρὰ au. MN. 6.9. vad Labeonem. π Folienium. m. f. qua in favid. tria. Jura enim vigilantibus lubveniunt, non dcirmientibus. I. vidus patri. 14. is D. ibi, fisitiuili visiosi assi uim est. D.eia. l. 1 r. in pum. ινι, O luet creditari usure at sillum t e uendam. D. Lepeculia. Atque hoc nimἰrum est, quod in L nihil δε-

Contra hane regulam noe modo opponiturinui in fraudem ereditorum alienat , suo lure uti

tur .eum dominium transferre possit. Ultiem. 18.-s disiumiliter. A. δε contrah. empti Idem in eo lo cum habet, qui rem a se mihi venditam , alteri vendidit. Nam Ee hic , si posteriori emptori rem tradat, dominum eum facit. I. putiens. 13. Q de rei diadit. Sed uterque dolum committere intelligitur. Nam qui creditores habere se scit, de univet .

258쪽

18 In Titi H Reg. Iur. Commentarius.

dit fugienti debitori manus injiciendi. Si careitur, inquit, perimve βνωι, manum enda iaιiιε. Festus inve . Ibane. Si calvitur, id eli, moretuν, ω stamem .c si calaitar. 23 . D. is verb. signis petemestruis, id est, fugit Fest. d. sic. maarum endo lauro , id est. Iniicito. Enda, enim , valet tis, ut docet Fest. iam . endiarium, id est, initium. En a ploratum , id

est, imploratum. Erida procincta, id est , in procinctu. Est autem manum iniicere nihil aliud,qu mmanu prehendere , & pecuniam debitam , non expectat a judicis sententia, auferre. Quia igitur iure suo utitur hoc casu ereditor , nihil ab eo viseri videtur. Vid. Cuiae. Mis .isse. I9. Denique vim sacere non videtur, sed potius iure suo utitur , qui per vim possessionem suam

reticet, vel eam ab alio vi occupatam in continenti vi recuperat. Hoc enim ius a natura comparatum est , ut vim vi repellere liceat. L i. viis Ui. a T. Liuia est. I. f. cam uisur.9. qui possessoneae. r7. A. ista oede vi armaι.

Ad L. F6. Gajus lib. 3. de legatis, ad Edictum

Urbicum.

Semper in dubiis benigniora praseis renda sunt.

Hare lex explicata est suprὲ ML P γ 2 . l. r.

Gaius libro I 8. ad Edictum

Provinciale.

zona Mes non patitur, ut M idem

Bona fides, id est, naturalis aequitas, & ratio

non patitur, ut bis idem, ab eodem, ex eadem causa, exigatur, id est, ut res & aestimatio rei ab eodem exigatur. LI. n. ore. bona sitis. de ret. iv. iv 6. uiassicitur. 32. β. ergo. I. D. de cy. i. si

esse eum, scilicet creditorem , sis Delia iterum constia ui, quod accepi . D. de re imbista. De cujus legis varia lectione vid. Cujacium ad lib. q. sem. Paulum

Hi ne si legatarius, ab haerede tabulas testamenti exhibere nolente, aestimationem cons cuius si legati, ae poste rursum idem legatum petat, exceptione doli erit repellendus. Uatum ha-kM. I. β. inde ε aeritis. is. i. de ιab. exhib. Dixi idem bis ab eodem non posse exigi, nam a duobus, quorum uterque suo nomine, de diversa ratione convenitur, eandem rem, seu pecuniam bis exigi, non est iniquum. Ut ecce. Qui se , cum non possideret rem, neque eam dolo

possidete desisset, defensoni seu vindicationi rei obtulit, absolvendus non est, si modo actor, litis contestatae tempore, nesciverit eum non Pos: sidere. I. in sesin. 43. f δε petis. haered. L is qui'atulit, as . l. is tar. 7δἰ de rea et And. At si ille condemnatus litis aestimationem praestiterit, res nihilominlis 1 possessore petitur. d. l. fioqui. 7. ι - δε ν ei vind. Nam qui se liti offert, suo nomine condemnatur , de quidem ob dolum, quia scilieet decipit actorem, is vero qui possidet rem, possessionis nomine convenitur, Ec condemnatur.

Eadem ratione fit, ut etiamsi ab eo, qui dolo socii quo-minus possideret quem non minus quam possessorem, de petitione haereditatis, de rei vi dicatione conveniri certum est litis aestimatio nem quis consecutus sit, non prohibetur tamearem poste a vero possessore petere. I. nec allam. II. item squis . pen. 1. de perit. Ge. Qui ais, cum quo primum egit, suo nomine, 8e ex suo doloecondemnatus est i adversus alterum autem, prorter rem, quam possidet, actio mihi datu . Item is qui debitorem m ius vocatum exemit, acti ne in factum conventus, solvere cogitur, & ta men reum non liberat, quo. minus & ille eandem summam solvere cogatur. L is qui dehtorem. HI. f.

ne quis eum qui inius vocar. Sic Ac legatarius, qui interdicto de tabulis exhibendis legati aestimatio nem ab extraneo, tabulas testamenti exhibete nolente, consecutus est, contra haeredem tecta legati nomine agit. Is eum cum quo de tabulis exhibendis actum est, suo nomine, de ob eo tumaciam suam condemnatus est, haeres vero etiam suo nomine ex testamento damnatur. d. c3. f. pen. D. de rab. exhib. Quare rem, post A cursum , Cujacius clemere eo nomine reprehenissus ab Ant. Fab. lib. q. messi c. i9. lib. I 2. iast. 23. tradidit, creditorem, ab extraneo vim pansum, nec admissum in possessionem , etiamsi ab eo quod sua intererat consecutus sit, recte tamena debitore, quod sibi debetur exigere, nam quod extraneus hoc casu solvit, id ob suam eontuma eiam praestitiit debitor vero ideo punitur , quia iure civili, pura exempto, mutuo, vel similibus mulis creditori est obligatus: Dixi, ex e dem eaul. bis eandem rem, de aestimationem ejusdem rei exigi non posse. Nam bona fides non prohibet , quomines ex diversis eausis res & aestimatio ejus exigatur, veluti ex duabus luerativis causis concurrentibus. s. res aliena. 6. Inst. de histas. . Halam. 66. isorum. Dae legat. L. Sie priussundum, postea eius aestimationem stipulatus, rericte ex uir que stipulatione acturus dicitur. I. an.

dum. 82. D. den M. Interdum tamen haec regula vitiatur.Nam cum

debitor, soluto iam aere alieno, condictione euinti ex chirographo conventus, se chirographum illud scripsisse , vel sibi numeratam pecuniam esse negat, postea mendacii convictus non potest allegare se antὸ peeuniam solvisse, ideoque cogetur bis solvere. Newy. i 8. t. 8. Idem iuris, si eviis denter appareat, voluisse deiunctum , ut eadem res bis legatario praestaretur. Ut hoc Bulgarus hie

notavit.

259쪽

Ad L. 78.

Ulpianus libro r. DisputatIonum.

Ex parnalibus Musis non solet inpiarem depeculio actio dares.

Illus familias ex contractibus & delictis non

secus ae paterfamilias tenetur. I. tam ex eam a-

Bibas. 3 ID. δε itiat. I. Missamilias. 39. de au. σathan. Quod autem ad patrem ejus attinet, contra eum quandoque , ex his rausis, actio de pseulio datur . quandoque non datur. Et rursus ubire hi acticheontra eum loeum habet, aut datur peculi tenus, aut vero in id dumtaxat, quod est

.ersum in peculium, vel in rem ipsius. si eum filio pubere contractum sit, in id quod est in pseu lici pater tenetur, nisi sorte filiosa milias inseio patre, pecunia numerata st. h. paterea. q. g. vitia proprie. 7. IV. quia ιum ea. L i g. ad Sta Nat via. Si eum filio impubere sit eontractum, ita demum in patrem aBio dabitur , s peculium inde sit factum to plerius. I. i. ,.s m ἱ asere. q. g. is petesia. Nam nee ipse impubes, nis qua- tentas est sactus Iocupletior . eonveniri potest. λι. a. s. q. D. de pecula sium impalere. Quando actio ex delicto filii familias desectudit. tune ea aut est rei persecutor a aut mixta, aut mere poenalis. Actione rei perseeutoria pater non peculio, tenus, sed quatenus ad ipsum ex delicto filiisa milia, pervenit, & peculium dictum est tenebit ut r ut puta propter surtum a s licis milias sactum , aut res a s Ito vel stia amotas, actione de peculio, vel utili actione surtiva, aut

utili iudieio rerum amotatum pater eonventus. in id tantum condemnari debet quod ex eo delicto in peeulium versum est, vel ad ipsum pervenit. I. si servus. q. h ex furtiva. s. e 1 Iulianus. pen. D. de ea Micr. μνι. L licet. 3. s. ex furtiva. ra. A. de peril vide Pet. Fabr. M. i.semest. e. 11. de Ant Fab.

Idem dieendum erit, s eoniti patrem , os

res, quas si iussa milias alea vicit, agatur. I. .laad in tantivio. Λh. l. sserem. i. D. de areas oris.

Quod de tei perseeutotiis diximus, etiam Inmixtis, ut in actione quod metus eausa, in lege Aquilia, & smilibus loeum Labebit. Ut enim aequum est, patrem non ditari ex delicto & se Iete siti , Ita .ieissim iniquum est , eum, ultra id, quod in peeulium versum est , vel quod aa ipsum pervenit, his easbus teneri. Actio metὰ poenalis, εα delicto stiἰ nata, stipatrem de meu lici non datur. A tque hoe est quod hie Ulpianus scribit, ea mnaeum tangs menalis causae lunt ex mal sciis & delictis, ut furto, iniuriis , Ad smilibu , aan suri in patrem Δ petulis actis diri. Plane s Dius ex ea eausa iam si condemnatus , pater actione iudicati perelim tenda

convenitur. I. et ι Amaatns. 3 s. p. de noxia. MI.

Via sicut stipulatione, ita iudicio quoque eit filio contra situr , nee origo iudicii, sed ipsa iudicati velut obhatio spectatur, ut apud Ulpianum papinianus d et in L I. reet. I. g. ἱδεα νώθ. ii. g. vi petia a. sed eis filius, ex causa menali conventus,post litis contestationem decesserit, in patrem de peculio , vel quod in rem eius versum. iudicium transfertur. l. tam ex tengraui s. f Pindis. Nam post caeptum cum filiosam illas judicium , caepit filiusfamilias teneri quas ex contractu, quia iudicio quasi contrahi dicitur. E. I. li. ter. 3. 4. irim scribis. ii .ss. de petaso. Mortuo igitur filiosam illas; post litem contestatam , quam vis ex delicto conventus suetit, pater tamen quasi ex eontractu tenebitur, exemplo haeredis, quem post litem eontestatam ex eius delicto eui se cessit. teneri, supra diximus ad i. sumi poenam. 38. h. t.

Ad L. Τ9 Ulpianus libro 3. Di utationum:

Baredem ejusdem potestatis , jurasque esse filii functus, eonnat.

AIi Ulplanus libro I. D sputationum, Ler

rim quo nomine bonorum possessores. Item fidescommissarii, omnesque alii iuris succeiasores intelliguntur. I. praetor it 7. s. t. et Iem sis testatis Iari que 4st, αμι μὰ ιs ms. Sueeedit eniti in omne jus defuncti, ita ut una quodammoda persona eius & defuncti censeatur. I re Aras. 6 r.

Actiones igitur quae defuncto eompetebant, et iam haeressi et uiciem dantur, de quidem ita , ut nonnunquam pleniores snt, quam suerint vivo defuncto. ut videre est is L repentis cisses. 84. p. ad L. F. e. uti & ut θην imprudensiam. i. ς non miaram. 3. D. de elaelion. Sed & exceptiones, quibus tutus esse poterat defunctus, haeredi prosunt, si

modo rei, non personi cohaereant. Lexceptim s. 7.

22 except. pari modo quod destincto non no-euit , nee successori nocebit. I. invitas. a s s. s. tamqviis. l. i. ubi Ulpianus ait : Gώ qtiti in alii antiaque dictum, pro alius)si mutui eris, non est a tutius k mcne hue, quod adtersus eum notuit, in cuius Iocam ut est l. Da afrmat iud vulgo Iegitur. Sed nega liv/ scilicet, Mures s eum non noctiu) legendunt esse arguit 1 inis. 3. s. iς quis. i. n. Δ itin. atta aepri f. ex qua ea regula desumpta est. Similiter quod defunctus usucapete nori potuit, nec haeres usucapiet. E contra, quod defunctus usucapere

potuit , 8t ipse usucipiet. Maia enim fides destincti . bonae fidei haeredis fioAt, I impedimento est, ne post usucaperet litet non velit uti aedis sone temporis ex destincti persona. sed a se piso scriptionem inchoare. Nam mala fides defuncti. Jure quodam haereditario . N a persona haeredis insiparabili. in ipsum se redem transi. s. Utia. t i.

260쪽

8o In Tit. de Reg. Bar. Commentari

v. uti, dissentien)is argumenta accurate confutat. Coiitra bona fides defuncti mali fidei hae, redis ipsus prodest. L na emptare. a. q. risum M

9. D. ae 1. I. is vices ambas. q. h. sane. D. δεώων temp. proripi. g. Auti M. i 2. Inst. de Uu- eap. Succedit enim tam in virtutes, quam vitia,&una cum defuncto persona esse existimatur. In una vero eademque perlona hoc receptum es, ut mala fides obstet initio, non etiam caeptae usucapi ni. t. bona fidei. 48. h. ex tam ario. I. D. is acqui .

Ex his liquet, nee deteriorem esse, neque meliorem cansam haeredi ,qu m defuncti. Nam haeres in omne ius, quod defunctus habuit, succedit, tam passiv, , quam active. Hinc fit, ut actio,

quae eontra desunctum competebat, in eius haeredem detur. Item ut exceptio, quae defuncto obstabat, etiam haeredi opponatur I. quod ipsis. 43. Lia his. 173. q. nov. de ea i. I. qai in ius. aT

in pria . h. t.

Aliquando tamen haeres minus iuris habet, quam is, cui siccedit. Ut apparet in actione de calumniatoribus r in actionibus populatibus in

actione injuriarum. I hae Hiis. 4. D. de talammas ribus. I. ia eam. pen. D. de injus vicana. s. non olem.

r. In l. de veruti s ιρ . actionibus. Idemque locum sbi Vindicat in servitutibus personalibus. h. tam autem uti. In I de Uustas. Sic etiam neque personalia privilegia, & exceptiones personae, cohaerentes ad haeredem transeunt. I. maritum. 1 2. I. q. g. sua . matris. ubi dieitur , maritum in id, qaad fatere pars, condem νιθά sat haνεῶ non esse ρνὰ una mi quia ιali beneficiam personale est, O ttim pessona exsinatim. Adde ἐ. I. ει-

viluia. Is s. l. r. Similiter quanquam donator, bingratitudinem donatarii, donationem, a se sactam . revocare possit, haeres tamen ejus eandem retractandi donationis facultatem non habet. L si persectis. i. .6. hoe ιamen ius. ι his su . 7. I. v ne Hiro. est. vim εοι tamen astae ad prima personas.

l. de revocavi. donariamb.

Contr1 vero nonnunquam aleidit, ut lauti ris atque melioris sit conditionis haeres , quam

suit destinctus. Nam ut supra dixi ad Lβari. 38.

h. t. ) actiones , quae mer poenales sunt, adversus haeredem non competunt , nisi lite eum ipso defuncto eontestata. Imd & rei perseeutoriae aetnixtae, ex delicto descendentes, eatenus tantum 1n haeredem dantur, quatentis est locupletior s

Aas. Similiter edin possessor antδ litem eo testatam dolo malo rem possidere desait, ipse quidem nihilominus iudieium suscipere cogitur , at haeres

illius actione in rem conveniri non potest, quam uis in factum actione, in quantum ex defuncti dolo iactu, est locupletior, restituere cogatur. I. si in rem. si OL p . D. is rei tandis. Sic nonnumquam lenior parumque mitigatior in haeredem competit actio. non F Iun. q. D. de marist. ι--

Porr3 quod de. haeredibus diximus, ad eos ebiam , qui in rem sue dominium suceia unt, puta emptores, legatarios, smilesque est producendum. Nam de hos eodem iure uti debere quo usus estis, in elisus sus dominiumque successerant, aviactor est Paulus in L qai in jas. i 7. h. a. Hinc in LI sε .h. pleram se h. t. responsum est pleramque ea n rim emptoris causam esse delere , cista petentiam O δε-

μὰ iam i quae funis a Baris. Ut ecce. 1 nterdictu inde itinere actuque privato, item interdictum de

aqua quotidiana & aestua , non minus . emptori, quam venditori datur. L 1 apparet. I. g. hoe inseractum. 2.1 deum. acta privat. I. I. g. ais PMIM.

37. p. de ab M quotid. O Arv. Ius quoque excipiendi , re haerens, quod praedecessori competebat , singulatis succetar habet. I. emplari. ag. Qiareia. Denique omnia iura, quae rei cohaerent, inemptorem , legalatium , & donatarium, trans uni. L alienaris. 67. D. de tam ah. - . Eadem ratione , actio, quae contra haeredem loeum habuit& contra successorem in rem datur. Exempli gratia. Si creditor iandum a muliere intercedente pignori oppostum , alii vendiderit, emptor quo que , etiamsi bona fide rem nactus si, actione in rem sundum mulieri restituere eompellitur.Quin ereditor nullum pignus vendidisse videtur, nee debet melioris conditionis esse emptor, qu merat venditor. maheν hare istem. tili. q. si mali, rim . D. M scium Aegeian. I redemptores. 39. q. Distiana1. i . I. FH. de rei tante. Quod s tamen actiost merὸ poenalis, ea non datur contra successiarem singularem. Ideoque successor particularis, ut emptor, non cogitur stare lorationi, a priori domino, nempὸ venditore fictae nisi ea lege em rit. I. emptarem. 9. Q de Iocat. i. si Arusemili 4. 13. . ubi Duaren. p. suas. matrim.

Porro quod de actionibus diximus, idem des

exceptionibus statuendum est. Eae namque s rei cohaerentes snt, etiam sngulari successbri obiici

ad CPIFam. q. q. de ocioris. χ . D. de dia. mad. Omeι. excepti Atque hoe vult Uspianus dum ait in I. i s. l. t. Quod ipsis qui com axerunt, obstri, G sutis ressibus emam obstabis. Plane dolus venditoris emptori non obest, sicut vice versa non prodest. ι. βω. 7. D. de actinib. empti. At, qui ex lucra. tiua eausa possider, doli exceptionem patietur,expersona ejus, in cuius locum, at vicem suecessit. d. a apud Celsam. q. f. quis otem 29. D.deri moto mei. extept. Sie quoque dolus venditoris em toti obest, quando is lucrum captat ex dolo veniaditoris. Ut s emptor velit ad usu capiendum , expet na venditoris, uti aecessione temporis, utetur ea , eum sua causa , suisque vitiis. Atque itam 1la fides venditoris praejudicio est emptori. Ni a mala fides auctoris non nocet boni fidei Leeectri singulari. ιδMetfiras. 7. h. ει υν. ait. II.

D. L pubi in rem aB. I. I. apud Ceham. . 4. aucti in D. D. de Limia. ω πιι. eare . s videlicet accesso ne temporis, quo is possedit, non utatur. I. an vi. tiam. s. in print. D. de Avers. o temp. exte . Et rumsus bona sdes auctoris suceetari sngulari non prodest , si ipse .st in mala fide. I. pro em ore. 2. . si eum rem. 37. D. pro emfflare. ι. ν mala siri. 3. C

SEARCH

MENU NAVIGATION