장음표시 사용
261쪽
DTit. de Reg. Iur. Commentarius. 8 I
---- -- cedit non tantum in contractitas, & ultimi, --
Ad L. 6α imitatibus, sed etiam in maleficiis: nam de in iis
rati habitio vim mandati habet. I. iure. 13 2. N
Ulpianus libro io. Disputationum. lis LM Unde s quis absque meo mandato aliis
quem de lando deiecerit, de ego illud ratum haia Semper qui Non prohibeι pro se intervenim beam, ipsemet dejecisse videor. Nam dejicere vi
mandare credisur. Sed essi quis ratum detur, re qui mandat. I. I. deiecisse. 11. iunct. habuerit, quod gessam es, APringitur s. βιωβ I I. i. s. f. cam procurator. I . D. mandati actione. de vi, i ovi armat. id est, ad restituendam pos-Dati iis in has a Qui mandatu meo pro me intercedit, eonis a. l. r. n. l. δελαistic Itaque non dubium, quintra me mandati habet actionem. idem est, di edicto unde vi tenear, di vis publieae, vel si presens alium pro me intervenire passus sm. privatae postulari possim . simili modo, s qui, Mandati enim obligor. Quia & mandatum laesa alicui iniuriam secerit, aut id, quod perpetui tuisto consensu contrahitur. f. h. 6 . I. si rem eianili. risdictionis causa propostum erat, torruperit, aues. s. passus. r. L qui A. 3 3. A mandri. Sed & is, sciens dolo malo testamentum suppresserit, sub pro quo absente & ighorante quis intervenit, iecerit, deleverit, di ego id ratum habeam, etiam mandati iudieio obstringitur, si modo ratum ha- contra me actio injuriarum , actio popularis. quae beat, quod gestum est. Nam ratthabitio mandaia datur in corrumpentem album praetoris, item tuis to eomparatur. I. si ratisfamilias. D. C. ad 1 misi ε die um publicum ex lege Cornelia de salsa d Esac rara alitionem. δε NI. ii. in s. cendens, habebit locum. Quia & is, qui alietii
Ostieitur L fi popilli. 6. I sias era. 6. oras inu injuriam inferri, album praetoris corrumpi , vel agitur .f. nnuti. geli. ubi dicitur, nihil agi rati- testamentum supprimi, subiici, vel deleri ma habitione. Respondera id ed rati habitione ibi ni- daverit, actione injuriarum , iudicio populari,
hil agi, quia negotium non erat gestum eo mem- & poena legis Cornelia de falsis eoercetur. L amplatione , ae nomine illius, qui illud ratum haia suum. D. . dei M. ι. si quis. I. g. εοι vera. Κι. D. here replebat. Veriuem si negotium intuitu illius is Iari Vct. I. γι restameniam. a. D. M L. Cis. o fias
gestum fuisset, potuisset illud sua ratthabitione Sed haee ita procedunt, s malescium illius, qui
postea rect/ eomprobasse. id postea ratum habet, nomine ae eontemplati Rursus uidetur ὀbstate d. si pupil3. his ne fuerit commissum. Ut puta s quis aliquem quar rap. 9. eum dis . hi. si M. f. de ne G. Iest. ubi meo nomine de fundo deiecerit. Nam si quis noti
eae ratthabitione datur actici negotiorum gesto meo nomine deliquerit, atque ego illud factumrtam, non vero actio mandati. Respondeo, distinia compr baverim: non IdeA mandasse videor. inriguendum est hoe modo. Aut gessi negotium non d. l. fi pilli. 6. Φ.m rast ego. s.fri nega. IV. L sita
tuum, verumtamen tui eontemplatione: vel etiam nervo 33. J. de mario. e. ratam. de re ian in s. negotium quidem tuum gessi, caete lim non eon- illud quoque monendum , quod rati habitio templatione atque respectu tui. Hisce casbus neia nihil operetur in delictis, que non possunt megotiorum te gestorum actione obstrictum esse .s, alium mandari. Qualia sunt adulterium, & smi- quod gessi , latum habeas. Rati habitici enim ne- lia, personae cohaerentia a T. I. ne autem. 9.gotium, quod tuum non erat, vel quod tui eonia et de ciatu. togenae Dynus. In t. ratilabisionem. n. q. templatione non erat gestum , tuum esseit atque, de reg. re'. in Q
ut tui contemplatione factum videatur,fae t. idem porris,quod dixi ratili ab Honem retrotrahi te. que hine resultat actio negotiorum gestorum L gulariter, hoc, quia quotidiatium est, usum-ι. Dupila. 6. hem sariris. s. rues. sia raritilliis que habet, paucis erit explicandum , quando i scis mam negetiam. Adde L ei Mi serio. r. I. .ho- cum habeat, quando vero non. Tres igitur casus quis. i. c. quia tam ea qui in Misa. potest. Aut uer3 sunt distinguendi. primus casus est. Quando lex negotium tuum gessi tuo nomine, ae tui con- requirit consensum simpliciter, sne ulla tempo- templatione, tuque deIneeps hoc ratum habuisti. ris praefinitione, tune semper rat habitio retro
Hoc casu, ex ea rati habitione, obstrictus mihi es, trahitur. d. I. D. C. ASC Nited. I. An tiones. 23 non sollim actione negotiorum gestorum , -- ni siem o alias parilabitiones negori ama stratim is iLrumis iam actione mandati L pam altis. 9. D. a Ia re ii tempera a prer, in quibus tum actasant. C. Anuta Iesi. Isis Di. 3 o. g. mandat. neque enim no . do. im. tiri s urar. secundus casus est. Quandouum est, ut de eadem re & mandati, N negoia sex requi it consensum praeeis8, certo tempore litiorum gestorum agere liceat. mitato, & pro sorma actus, tune ratitabitio Poria quicunque actus, quo3cunque negω numquam retrotrahitur. Sie sex vult, ut iussustium nullum est , ex desectu eonsensus, illud re- tris, vel domini praeeedar, tutoris auctoritas gulariter confrmatur ratthabitione eius , quem statim sequatur nogotium. Igitur si filius inpio ale negotium erancernit. I. i. siratum 6. f. quia patre adeat haereditatem , vel nuptias contrahar, i a. t 3. I. aι quiνere g. δε na. νήφ. Rati habi- talitabitio patria postea interveniens nihil opera tio enim retrotrahitur ad tempus Ipsus actus, seu tur, nec retrotrahitur. L si νώ. 23. q. linum. 4.
262쪽
81 1 Titi de Ag. Iuri Commenimus.
imam. Item si tutor ex intervallo negotium ratum habeat, nihil agit. ι. Obligari. 9. q. tutos. s. D. is vici. tu . f. rvιπ. pennis. D. l. eod. Tertius ea sus est. Quando lex intra certum tempus, puta intra annum, consensum requirit, etiam tunc ra litabitio retrotrahitur, ut vim mandati obtineat dummodo ratum hibeatur itura tempus,
iure praestitutum. Ut si alius meo nomine peti rit bonorum possessionem, ita demum ea mihi aequiritur, si intr1 eentum dies ratum habeam, caeterum post illud tempus fiustra ratum habiturus sum. l. bonorum posse rinem 2 . D. rem l. ha-tit. Ut enim rati habitio eonfirmet negotium a
recedens, debet interponi intra ilhid tempus, quo actus expediri debuit. And. Tiraquel. intrare de Retrarct innutr. s. i. glos. ici. - . 83. . stri. Carol. Molinae. ad Consura. Parisiens tis. i. 37. IAP o. a. U. Adde Λω. Fachia. M. 8.
Ad L. 6 i. Ulpianus libro 3. opinionum.
Domum Dam remere aniesque licet, dum non officis in viro aIteri, in quo jus non haber. Cum publicus urbis aspectus ruinis aedium
deformetur. L negesiandi. 1. C. Ee assis privati ideis publice interest, ne quid tale temere admittatur. Romae sartorum tectorum cura aedilibus plebis erat demandata l. necessa m. a. s. Fod ad Zuulserim. Iq. versi iam re mis. 1. de erit. iurivarro lib. i. ri re pusiis. ω lib. i. delu. Iviis. In Provinciis vero hujus rei curam Praesides & Protoniales gerebant. Unde uisanus lib. opimam ex ouo etiam Laee nostra lex est desumpta a ctor est, a Praeside Provinetae. inspectis aedifkiis,
dominos eorum , causa cognita, reficere ea com
pellendos esse. I. Praeses 'avi κ. 7. I. de olf nas Et quidem si dominus detrectabat domum ruinosam reficere, tunc eam Curator reipublicae publico sumptu reficiebat. Et si dominu post opus persectium, intra quatuor menses sortem eumnsutis non persolvisier, ejus dominio privabatur, de respublica aedificium iure distrahebat. l. ad ca- amh. 46. nim. . s. i. st de damna infest. Cdmitaque domum reficere non tantum liceat, sed etiam dominus aliquando ematur, ideo sae lege nostra docetur, quomodo ea resectio fieri d beat, ita scilicet, ut non inficiat vicino. Quare
disieans vicino ea vere tenetur, ne quid in aedes, aut aream vicini immittat, nisi talis servitiis ei sit constituta. I. Mut. 8. I. Aristo. . D. fimis. viniat. Non potest etiam vicino nocere , intercipiendo leguimum spatium, quod inter vicinas insulas intercedere oportet. 1. Imperarint. 14. θ. destruit. Wian. 8ac quod spatium duorum pedum de semis suisse tradunt Cuiae. lis. i. obf. e. q. ω DLx s. ι. . Si Barnabas Britanius M. i. Aliae ausi 'rit. c. x. Item si lege municipali certa forma sit aedificiis praestriRa c uti praescripta suit olim Romae,
temporibus Augusti, Ee poste torum Imperat rum, ut testatur Tacitus Ex is . aania. & ad eum Iustus Lipsius. Britan. E M. t. e. i. Quo spectat etiam Li. c. deseri . ω I. i. c. de κεβ. nivis. ea in dominus non poterit excedere, de se luminibus vieini ossicere. 1.-ω minitas. ii. D. de is. Misiam praei. Qui inae inquit 1 Ceus Ulpianui instrum eluere, aliuAὸ Fumere compa comma meorum vellet, iciet, se formam , ae statum antiquorum aedificiorum custodire debere. Quod si vero lege municipali nullus modus. est aedificiis praeia scriptus, nee etiam domus reficiendo ullam siet vitutem debet, tunc dominiis eam altius tolle re potest , etiam obscurando lumina vicini. I. tam ea. 9. f. de strvis. urb. Via. I. inius. 9. cir M. C. deservis. ω apra. Nam non soli modo, sed & coeli, quod supra solum est, dominus intelligitur, i qui aedi Mat. I. a. b. pen. g. alaad is asia uam. DissPhil. Matth. h. n.3. pag. II 6.
Ad L. 62. Iulianus libro 6. Digestorum.
Hereditas nihil albud est, quam successo is universim jus, εσο d defanctas habuerit.
On convenli inter Inthrpretes quid siteces- sionis appellati quae in hae delinitione loco generis ponitur, fgnificet, sed uerius est ea
non denotari rem quamdam ineorpoream , quae Decessit in omne id , quod desunctus habuit, ut Bart. in M. δε ιρών. Dei amul. laria o ML 3. D. - ιιο. pag. notavit, quem sequitur Doneli. M. 6. comae. e. r. Nam aut successio significat i. suceensionem, qua sueceditur. a. aut ius suecedendi. 3. aut rem, in quam sueceditur. q. aut verὰ rem,
quae succedit. Prima lanificatio huie soco none num It. Nam successio, qua haeres fueredit, est factum, & actus, qui est in haerede , qui Reeedite hsteditis vero in iure per se & eonita ha1r
Deinde successo h re est apprehensi seu ac quistio hsteditati si haereditas verti id quod a prehenditur.Iam vero multum interest inter rem, quae apprehendituri R ;psam appresensonem. Denique successio haee non est,nis tune, eum aditur haereditast at haereditas existit, etiams non ut adita. Imo ver/ illa proprie dieitur haereditas, quae nondum est adita. Nullo igitur modo suo
cessio pro facto, seu actu sectedendi potist aeeipi. Sed eadem nee ius necedendi signifieat ut
Aeeurs in I. i. o. g. reet. Auis existimat lus enim succidendi hWres habet . antequam adeat haere ditatem 1 at hvreditatem haeres non habet, prius. quam adeat haereditaterni I idia haeres ante aditam haereditatem mortuu . ius sueeedendi intra annum transmittit ad haeredes suos quositat, hireditatem non trar smittit. I. tum in antiμψεν M. 19. C is iap. Ahs. De re veris, in quam succedit ut , non potest intelligi successionis voeabuisium e nam res illa ιst ius universum, quod habuit desun
263쪽
de inust siquidem in id haeres succedir. Imm. promittendo aliquid,vel ab his Iegando. Lmiana
ditur haereditatem est e successionem in illud tu . bo hie intelligimus non tantilm ius, quod de- Noti est ergo ius, in quod succeditur, seu quod lanctus habuit in alios, sed etiam quo ipse ten
defunctus habuit. Praeterea haereditas maximὸ batur aliis , aut secit, quo aliis teneretur. est, quae nondum est adita, vel successione acqui- Postremo loco additur, εμοi de mi Minis. sta. Igitur haereditas non sic dicitur successio, Lx quo sequitur, non viventis, sed defuncti tan- quati sit ea solum, quae per successionem obtine ' tum esse haereditatem. i. r. st. de haera set a Mutur. Relinquitur, ut haereditas si res, quae in i aditi destincti ius suecedit. Nam in libris nostris verba lia in is significant non tantum rem . quae actici nem patitur, sed & quae agit. Sie arcissonis vocabulo signiscatur res, quae alit accediti ut eum Aiarimus Eadusseris ebligarionem 4 e at eluonem principabs abluasionis. g. Dei seres. s. la'. o Ahiaso. Ac ne
quis de hujus vocabuli fgnificatione dubitandi
causam habeat, illud etiam eonsiderandum est, quod iuris auctores haereditatem dominam umeant: item vicem defuncti eam sustinere scribant.
. non minas. 3 . . i. D. de Leria. inst. I. linea Ias. 34. D. de ae3αν. νο. Esaein. g. sertus etiam alienas. Must. δε ε reae inst. tinantia. 22. D. Liadiat. Ex quo efficitur eam in defuncti loeum Leeessisset Neqse enim aut defuncti vicem sustinere,aut rerum haereditariarum domἱna dici posset, nisi intelligeretur in defuncti loeum sueressisse. O ergo haereditas res incorporea, quae desuncto succedit. Hie autem res nihil aliud est, qu m quaedam univeris stas , quae successione omnia iure desuncti oce pavit , ocupata tenet , & quodammodo effais effettur. Qua de musa iuris auctoribus universitas. in nosti si x M. D. de vers. 'α jus successionis. in I. i. s. D. vers. nam ipsum iussatus
sanis. D. δε νυ. divis & sueeessio universtatis a pellatur. ιι bona 3. D. E ισαν. pas. Caeterum ex eo quod dicitur haereditas universitas esse, esscitur universtatem non spniscare res singulas. d. I. baianarum. 2 8. D. I verbi fign. Proinde qui haerediatatem petit, non necesse habet res singulas en
merate , sed satis est, si haereditatem in genere petat. Ex eo autem, quod jus esse dicimus haeredi ratem, duci esciuntur. unum, haereditatem esse, eis nulla snt eorpora io taria late, R ideo qui eam haereditatem adit, haeredem fieri, & obligati ereditoribus haereditariis. EI. bona. 3. 4. I. Terfrixi ne D. det is pqs. Atque hoc est, quod Papinianus scribit. in L Hed i a s o. D. de peris. ε νώ. Irare Starem etiam sine ulti topore iuris imellectam habe. N. Vult enim Papinianus iis verbis fgniscitum haereditatem , etiam absque ullo corpore, iure intelligi haereditatem. Alterum est, quod haereditas etiam damnosa, si haereditas. Additui in definitione. In timisqvim isse id est,
immoda o imemmia . Commoda , ut dominium,
actiones, & restitutiones, quas defunctus habuit. I haeres in omne. 37. g. is aQων. haria. Nis ius aliquod defuncto se tributum si, ut ejus personae cohareat. Ut s ei consitutus fuerit usus fructus, vel personale aliquod aliud beneficium competierit. Tale enim ius personam egredi non potest.
Per incommoda non tantilm intellige aes alienum , quo defunctus tenebatur, sed etiam ea omnia onera , quae ipse haeredibus suis imposuit. vel
Ad L. εἶ. luliarius libro i . Digestorum.
Aus sine dati malo adiudiciam travolat,non
viderar moram facere. Dithar h. etiam ian non potest i robus. 99. A LAN mora iacta si, potius in facto, quandi in
iure eontait, & plerumque eius rei diffetistia & ineerta est definitio. mata 31. f. de UisiscHine debitor, sue possessor, sis promissor, eo Ipso quod non lvit interpellatus, sed provocatus ad iudicium, non intelligitur eontinuo mo eam feeisse. Est enim hoc ex circumstantiis aestim indum. Nam s nulla iussa causa intercidente,
iudieium suscipere, litigare, quam id, quod petiatur , solvere maluerit, intelligitur esse in mora. ι. nemo. g r. q. sipost mmam. i. sit, o his moram Vistam fecisse, qui hilare mesuis, qaam re istiere. D. de Deia..M. Sie si quis sciens se debere, & tem, qoae petitur , adversarii esse nihilominila iudicio eontenis dat , per hoe in mora suisse intellieitur. I. siuistinias. D. δε ιοηίcI. Ian. Caterum s absque dolo
malo, id est, tum & hona fide ad judicium proinvocet, id est , paratus sit iudicium ace ere, & litigare , nullam moram sacere videtur. h. ct L p. in viam. ante a. l. e Hur. Cilm enim mora si injusta dilatio . & frustratio praestandi eius , quod petitur, ideo s quis iusto impedimento sortὸ detentus si ierit, a mora excusatur. Nee enim omnis qui differt solutionem, in mora esse istelligitur. L sciendum. 1 i. cir trib. L se n. f. de usuris. Ut eeee, qui in alterius locum succedit, veluti haeres , b notum possessor ustam habet causam ignorantiae, an debeatur id , quod petitur. I.qai in aherias. 4 a. v. h. r. itaque licet statim non solvat, sed siti se offerat bona fide, non poterit tamen morae in s mutari. Nam Venuleius ait: Nan=stest improbas disi, id est, frustrator, aut cessitor , qai nescit. quorum saluere istiad. I. non potest 99. l. r. Ga- propter s res, quae petebatur, post litem conteis statam perempta fuerit, reus ita demum ad αstiis mationem tenetur, si absque iusta causa iudieium susceperit. L si ολ go. D. deperit. lnerea. d. I. nemo. sa. l. ra. de ven. ,Mu. Quod in praedone, vel su-
re diei non potest i hie enim scit se nullam habere iustam litigandi eausam, ideoque moram non purgat, etiamsi paratu si iudicium suscipere. d. ι. sitet fur. ali. D. ri tangssi. san. d. I. Elad. M. D. δεμιὰ. hinia Usurae quoque iis cas bus, quibus a
tempore morae praestari solent. I. mora. 32. Lia
264쪽
sententiam definitivam proceditur. Ioach. Myn- sng. cent. q. ias. 66. π 67. And. Gail. sis. r. ias
C M per errorem dati repetitio es, ejuseansulis dati donatio est.
I Ndebitum, per errorem solutum, eondictione indebiti repeti potest , quod vero quis sciens
indebitum solvit, eius repetitio nulla est. b.L3 3. I. siis. ω χ q. l. fines sortem. 16. O qui filiosamiasias. 8. f. de tondet. in eb. I. indelιtuae. 9. eod. Est autem indebitum , quod omnino non de betur. t. si na, sortem. 26. s. in bimae. 3. t. in sum m. 63. F. Deruum. 8. D de tondici. tibis. Vel quod sub conditione debetur quae an extiturast i certum est. I. siti, conisione. 36. f. quod autem. I. D. eod. At quod in diem debetur, non est indebitum , licet necdum gies venerit. ι cedere Beae. xl 3. D. Δυπb. n. ideoque ante diem solutum repeisti non potest. I. in diem. Io. D. de eo . inde . et iam si dies ineerta sit. I. nam ficum morio. 37ss. eia.
Quod verum est, s sit incertum, non quidem an , sed quando dies extitura sit. Verbi eausa, si
cum moriar dare promisero, certum est, me aliis quando moriturum , et si quando, sit incertum. I. Aes rem. 1. A. de tendit. G demansi. At si dubia tetur, an dies sit umquam extitura; veluti si qui, debitor futurus sit, si navis ex Asia venerit ,aiit si Titius eonsul factus fuerit, tunc dies ineertus conditioni eomparatur, ae dicitur conditioni vim habere. I. Aes intertus. s. D. de tondis. ω δε- monst. Ideoque in diem omnino incertum de istur , antὰ diem solutum repeti tamquam indebitum potest. I. I. Ascenditiam. 16.s t. Aritan ELinrib. Quae lex ita eum LI. gram si cum mari. r. in concordiam reducitur, ut non sit opus d. q. I. n gationem addere eum Culae. Id. I I. ias. c. 2 . quo nomine eum etiam reprehendit Ant. Fab. Eb. . enseR. e. U. Vide etiam Ioannem Roberi. M. a.
Inde bitum etiam est, si pro eo, quod defetum aliud per errorem Biratur Isi, a. i9. . si putem. 3. ρ de tenriet. ingeb. 'Item si quod alii debetur,
alii sit solutum. d. t. insumma. 6s. s. ais. d. l. sim-na. g. r st de conris . indeb. Adde si astatre. s. C. eod. Quibus tamen vehementer adversari videtur L verisio. O . D. de coact. ivd . in qua Paulus scribit, nullam repetitionem esse ab eo, qui suum receperit, tamets ab alio, quam a vero debitore sit solutum. Resp. Hxe dissicultas adhibita distinctione est tollenda & explicanda. Aut enim quis solvit suo nomine . quasi ipse deberet, aut nomine veri debitoris. Priori easii repetit, quia revera est indebitum. L I. si a patre. 3. C detondier. in eb. t. mae. I9. s. vamvis . I. U. eoL L F dposis Jιν. 3 i. ia 'insiff. de hared. DI. Irum quis. 38. g. depeculio. a.j. deIM . Posteriori casu non repetit. ι quia nomine. 8.Lservus cuias ara. I s. ures hisppetania. J. δει an . inob. I. Δεκπεωα 3. C. depe, tu. hared. Cujae. hb. 8. obf. c. 9. Duaren. deleniitI. inrib. c. 7. Zasus in triata adversus Stellam. Vide
Phil. Math, ad h. ι . 3. Ost3. ubi etiam illud indebitum esse docet, quod civiliter quidem debe.
tur non autem naturaliter: ut contingit in eo qui
chirographo consessus est numeratam sibi ede pecuniam , quae tame a numerata non est. 'Denique indebitum esse intelligitur, quod e vili quidem iure debet ut, sed exigi non potest,
propter exceptionem aliquam perpetuam ι si m do ea in favorem debitoris, ut exceptio Senatus-eonsulti Velleiani, non vero in odium credit ris. ut exceptio Senatusconsulti Macedoniam ,
comparata sit. Textus est in I. qui tace iam . qo.m princi iunct. ι. si non sortem. 26. q. in eHain. 2.ω . ano autem. I. D. is contat. laribit.. Porro ut condictio competat, per errorem seu ignorantiam solutionem fictam esse necelle est.
Sed cum error duplex fit, juris scilicet,& facii
I. i. in princ. β. δε iur. Oct. i. r. quaeri potest, an tam in iure, quὶm in facto erranti succurratur. Et quamvis Accursus, eumque secuti communitet D D. existiment etiam iuris errore indebiis
tum solutum repeti posse, s modo is, qui solvit,
vel omnino, vel naturaliter saltem hon fuerit o ligatus, tamen veriorem puto sententiam Iacob: usu. s. o s. 39. Duaren. a iit. δε conssissi iniab. e. 3. Ioan. Robert. lib. I. sevi. e. s. Eguinar. Baron I. Im. Fib. moL re contria. obligat. Radii enuc
Iq. c. I Andraeae Fachinei 8.coni. e. ioc. matuentium errorem iuris indebiti repetitionem imia: pedire. Nam primo in I. νιγυ. s. g. siquis jus ema ans. s.f de iis, s fact. lnon diserte scriptum est non juris, sed faciti ignorantiam Indebitum repe tituris prodesse. Cui congruit, quod in L ener. μοδ i. 9. C. MI. rasti . scriptum est, si in iure erratum sit, indebiti condictionem eerire. Denique lex tua est manifestus in I. cum qias. 1 Cia tu . oesaa. ignora ubi generaliter atque distinctὸ rescriptum est , repetitionem non habere loeum, ubi qui ignorans lus, indebitam pecuniam Glverit,&facti tantum errorem sacere, ut condictio detur. Nee movet quod in I. iam ignarantia. I. D. Δμν. DR eηον. responsum sit, juris ignorantiam suum petentibus non nocere r squidem qui eo n- dicit indebitum , non petit, quod si una est, sed quod sibi debetur, Nam etsi in iure erraverit,d minium tamen pecuniae solutae,si modo dominus eius fuerit, in adversarium transtulit. Alioquin enim non posset condictione, id est , actione itipersonam experiri r quippe cum certi juris sit, neminem tem suam nisi a sese condicere posse. l. D. tres finia m. ff. astast. quemaὀ caveat. ,. se itaque.iq. last. de ae . At inquies , juris error in damni
amittendae rei suae non nocet. t. errori fata. 8. Mys
Murum J. de M. Grsact. ignor. sed qui indebitum repetit, de damno, in quo vertatur, resarciendo contendit: proinde non obstat ei iuris error riuo minus id, quod dedit, condicat. Respondeo, juris error in damnis non nocet, id est, non fac iri ut ali
265쪽
ut aliquis rem amittati non tamen obstat, quoiso laus res amittatur ex alia causa. In summa , ρο- tot iuris in damnis non prodest , nec nocet. Quo- eitta & hoe casu erior tutis nee nocet solventi, quia non amittit rem suam propter errorem , sed
propter solutionem a se factam e nec eidem pro- d. st , id est, non tribuit ei eondictionem indebiti, ad repetendum id, quod solutione amist. Deianique d. L non loquitur de eo qui rem alienatam repetit, sed de eo, qui rem saam repetit & persequitur. Ergo non pertinet ad hunc tractatum.
Nihil item ad rem facit, id quod est in V, a ta-
C. s. detonditi indes. Nam in ejus legis se cie filius emancipatus, qui, intra tempora peten ta bonorum possessoni praestitiua, id est, itura annum patri non successerat, ae nihilominus per errorem , ut successor patris, creditoribus solverat , in facti, non in iuris errore versabatur. Aeproinde indebiti , per errorem soluti , eondictionem ei competere, non esse incerti iuris Imper totes in .. I. respondent, ut qui existimat annum nondum praeteriise . Denique nihil impedit, quod Imperator in s. is quaque. r. Inst. vib. med. re confras. absim indistin- , ae simpliciter doceat condictionem erranti
dari. Nam & iste ut & aliae eomplures leges, ita simpliciter loquentes, ex aliis textibus distinguentibus sunt explicandae. Adde quod erroris verbum , simpliciter prolatum , in ulu iuris facti errorem denotare soleat. Nam is, qui in iure e rat , quod omnes scire oportet. ι lues saerari in s. C. de st pro errante non habetur, sed potius prosulto. I. regula. 9.,pen. uti, non stahi, si esultar-νi, μή nranribus. g. istare Osact. ignor L semisi. M. iti, ne metioris tensi mis simι flatii, quam perisi. g. e dii vir ι . Ae proindὸ sicet nusquam iuris error exciperetur, leges tamen, simpliciter de
errore loquentes, ex vocabuli proprietate ad facti totem restringendae essent. arg. L non HBra. 69. .anim. D. dae legat. 3. Ex his nune recte concluAItur, errore iuris s lutum repeti non posse, at repeti posse solutum errore facti. In facto autem errare censetur, non
tantum, qui ignorat se non debere, sed & is qui
dubitat, an ne debeat. nec ne. I. pro metare. est.
Q δε ιαἀA. indes. sunt tamen casus, quibus solutum repet; tur, etiamsi in jure erratum fuerit. primus casus est in is quis tum tertias. .mprim. f. M ispo s. servi. ubi haeredi, jus nescienti, atque ex tali errore lega. ratio satisdanti, benign3 succurritur, si testator remiserit haeredi cautionem de legatis praestandis, ipse autem existimaverit, cautionem remitti 1 testatore non posse , atque ad eis, in iure errans, nihilominus raverit. Veram quod ibi MnIgna receptum est , in consequentiam non est trahet Eum. l. qui negotia. 34. in princ En, id enim breuia
Alter casus est , si mulier, Ignorans se tutam ese exceptione s Cti Velleiani, solverit pro eo, pro quo intereeserat. Quamvis enim erret in i re, id est , fCti benescio, tamen propter sexus fragilitatem plene ei succurritur, ut possit etiam
solutum repetere. Lyramvis. 9. C. a/ mmae resinam l. ruula. 9. in prisc. L de jur. σμα ignoro. Rusticis quoque jus ignorantibus in damnis succurritur. L ex quibus N. 1. compitu a. ivi. β. δεμν Api. Minoribus item, & militibus , iuris ignorantia non modo non in damnis , sed nec ineompendiis obest. I. regula. 9. in pri . . h. a. θ δε
Ut autem his casibus errore juris solutum re isti potest, ita ex adverso aliquando solutum e rore facti condici nequit. Nam quod ex his cauis sis praestatur , quae per inficiationem in duplum cre eunt, illud non condicitur , etiamsi sit indebitum atque etiam errore secti solutum. q. ex quia bustam. est. Inst. de ille . quae v asi ex c-ιν. rast. Leaqua. q. C. de coartare in D. Crescunt autem inficiatione in duplum , actio legis Aquiliae. d. ε. ex
uitast m. no. Inst. de obl. quo ex conrν. χυλActio de positi, tumultus, incendii, naufragii cauisse. q.'dfurti. 26. Inst.act. Αerio quae legatorum, ad pias musas relictorum, nomine daIur. d. f. ex qui busdam. xli. In L is ML ηιμ επε si ex contr. arast. d. q. sed sunt. 26. Inst. de amo. Eadem ratione repeti
non solet, quod quis ex causa judiciti solvit, quamvis etiam iudicati nomine revera ae legiti mὸ non teneretur: veI quia salsis putavit se condemnatum , vel quia sententia ipso iure fuit nouIa. l. pecunia. I. C. de comm. indetiti. Namque Sejudicati olim actio per inficiationem crescebat in duplum r teste Iulio Paulo. G. I. siem. fit. 2 o. G lib. s. ris. Marco Tullio, in Ormene pro Hae ιo, illo ista: Fratere meus proflua pruisnria γ octoriatare decrevit, ni filiaitarum Nares, in duplam sere.
Ulpianus libro 46. ad Edictum.
Nemo plus juris ad alium 3νansferre pote' quam Use bases.
Explicatur his etiam. I. mmo plus commodi. 1 ro. I. aliud. iso. F. absurdam. D. h. L
OBiicitur huic legi nostrae, id , quod est in L
lixius tempus habet ad petendam restitutionem in intergrum , qu m habebat ipse desenetiis cui successit. Respondet accurate huic obiectioni Philipp. Math. n. 18. Quem vide. Haec regula latissimὸ patet, pertinetque tam ad juris, quam ad rei, leu dominii successores. Ergo ut a iuris ordiamur Leeessoribus) nemo plus iuris seu eommodi haeredi suo relinquere ρο- test, quam ipse habet. h. ι. nemo plus
commodi. h. t. Nemo poterit haereditatem, ad se nondum delatam, ad haeredem transmittere. Qua
propter si is, qui defuncto successurus erat ab inis testato, haeredibus seriptis de adeunda vel repudianda haereditate deliberantibus, decesserit nihil ex illa haereditate transsere ad proprios haeredes. Decessit enim , antequam ipsi deserret uehaereditas, id est, priuiquam aliquid juris in illa acquisviser. Quia certi iuris est, non admitti hae-Κ 1 redem
266쪽
redem legitimum ', quamdiu potest ex testamento hereditas adiri. I. quam . 9. D. de ac ait. Hiemus. hare . I. quamdiu. 89. h r. Pari modo, similes, qui rem bona fide possidebat, decesserit, di haeres eius usucapionem impleverit, etiam adversus haeredem hae usucapione laeso restitutio in integrum dabitur: nam si miles ipse usu cepisse set . usucapio utique rescinderetur. Quandoquiadem absemia das, reipublicae causa abest, neque ei, neque asii, damnosa ese deber. I. absentia. I o. h. i. F. ωsus. i. IV. is achemb. I. r. D. ex quib. cos maior.
in img. re'. Atqui eadem in haeredibus, qui in usucapionem successerunt, servanda sunt, quae. si res a defuncto usucapta esset, locum haberent:
edm quia possessio defuncti, quasi iuncta, descen-
tamen eam alteri recte eonstituit. Licet enim res mea mihi servire nequeat, essicere tamen posissim, ut fundus meus alteri serviat, de sic eve niet, ut, quam ipse saeuitatem utendi fruendi in mea re habebam, iure dominii, eamdem, nec majorem habeat, iure usus fructus, is, cui usum-ctu in cessero. Sunt tamen nonnulli , quo Glossa hie reserti in quibus hae exempla vitiari Widentur. Sic ινediis is pigras ex pactione , quamvis ejus ea res non se, aluis re ρω l. Ut creditor, pignus vendeas, dominium eius in emptorem transfert, quamvis ipledominus non sit . b. torra. i. rei. Fili alienati litetviI non. l. non est us u. η6. D. de actat . ren de Sed huius rei rationem adseri Iustinianus, quia
dit ad haeredem, it plerumque nondum adita nimirum hoc fieri intelligitur, ex voluntate i haereditate completurr tum quia alias nemo plus commodi haeredi relinquere potest, quim ipse
habuerit. I. cum talis. II. in ranc. f. ex qui . Mas iis . in insuram restis. d. l. maeo plas commos. b. ι.
quam legem ad hane quaestionem reserendam esse iudico, eum sit ex eodem libro desumpta, ex quo desumpta est L I. cum miles, IO. D. ex evib.
Sed nee qui in rem necedunt, veluti legatarii, donarariti emptores, Ac similes, plus libi in re vindieare possunt, quam fuerit spud auctorem, seu eum a quo eausam habent. Quo fit, ut, cum quid ex causia emptionis alicui traditur, non, aliter dominium ejus transseratur, quam si is, qui tradit, dominium habuerit. L tradisio. 2 o. f. de
de as. με . Eadem ratione si iandus venditus,vel Iegatus, onere aliqua servitutis affectus sit, cum servitute ad emptorem, vel legatarium transit. L
i A. l. adierinio. 67. D. de tam aheni. em . Huc utinet, quod in I a . igo. l. sin. s. r. scriptumgitur, ab is duae esse, plus habere iuris eum, tri lega in res ββ Mas, quam haeredrae ast ipsum seu te ratorem,s viveret. Ut ecee, si rem alienam quis mihi vendiderit, posteaque eius rei dominium nactus su rit, eam a me vindieare nunquam poterit: petens enim , exceptione rei venditae & traditae, item doli mali submovebitur. I. i. in prim. D. de exceps. Ni vend. ω tria. illis. I. vindicantem. 37. D. de evia Diomb. Idem Be de haerede eius dieendum est, sius debitoris. Ideoque mirum non est, si tali rasu transferatur dominium. Similiter proturator, qui rem, ex voluntate domini venditam, tradit, dominum facit emptorem , cum tamen ipse nihil juris in illa re habeat. 4. vena . l. WrsmLIaatem inserest. I, reti disis idem fit infiliosamilias qui nummos peculiares alteri mutuo dat: nam de hie illos nummos facit aecipientis, licet nummorum dominus non siit quia alii credendo nummos peculiares, accipientem dominum facit, verum non ex persona propria, sed ex voluntate patris sui, cuius videlicet toneemae perulium habet. Idemque de tutoribus dicendum est, atque curatoribus, res pupillorum se rum; vel minorum, quae servando servari non possunt, fructusque, ex praealis pupillorum atque minorum collectos, vendentibus. Nee non dejudieibus familiae eteistundae,eommuni dividu do, Be finium regundotum, uni ex litigatoribus aliquid adjudieantibus. Itemque de executori bus, pignora ex causa judicati eapta ι distrahe tibus. Atque etiam de procuratoribus fisci, res
uia numerum is succedit in universum jus, quod esunctus habuit. Proinde si venditor rem illam alicui ligaverit, testatario, rem ex causia legati vindicanti, eaedem illae, quas diximus, obstabunt
Nam alioquin melior esset conditio legatarii, quam testatoris vel haeredis. Non obstat huic regule L 3 ἐ mJrum. 6 'devsusium. ubi Paulus ait: Quod κοΠra aemu ess
rite pME'. Nam respondeo, ius utendi fruendi, de quo in specie eius legia agitur, non erat alterius, quam eius qui trans serta de quamWis verum si dominum non habuisse in fundo suo servitutem,
G us libro l. de testamentis ad Ediactum Urbicum.
Natus videtuν dolo fuere, qui suo iure
H Ee lex 3 1 ex libro l. Gaji de testamentus
ad Edictum Urbicum est desumpta , in quoi Ilum de iis, qui omisa causa testamenti, abinis testato, vel alio modo possident haereditatem, disseruisse, argumento sunt. I. Famias. q. I. camerum Leriaitas. t 6. Et L si dato haeredes. I 8.1. si aliomisa tos. ι tam Quapropter recte censent, qui
267쪽
eam ere reptis ex d. tit. desumptis illustranda mediistimant. Qui omissi dolo malo testamenti causas haereditatem, ejusve portiunculam vel minimam possidebant , iure Praetorio perinde habebant ut , atque s ex testamento haereditatem adiissent. Lω si non ιοι am. 13. O d. I. 1 duo hiseris. Ig. s. d. iii. Iam finge testatorem , elim Titium adinatum proximum lix redem instituisset, di ab eo legata teliquisset, eidem permisse nominatim utis, mallet, haereditatem ab intestato potius eam-ret, quam ex testamento, & Titium omisso imsamento ab intestato ei lactessisse. Quaestionis est, an Titius teneatur legatariis ex edicto, si quis sinissa caesa testamcntit Et responsum est, eum non teneti. Nam is demum in hoc edidum ineidit . qui dolo malo, baudandorum legatariorum di fideleommissariorum eausa, omita testamento haereditatem ab intestato oceupavit. Atqui Titius in proposta specie nihil dolo secit , eum iure suo , id est . sacultate a desuncto concessa , usus si amem s. q. plane. t .s h. non aestier. 3.f. in ιιmmisa tos testam. . Potest tamen hse regula etiam ad alIas multas iuris quaestiones porrigi. Ut ecce. Qui retinet li- herum hominem , quem in potestate habet, non tenetur edicto de libero homine exhibendo. I terdictum enim illud in eos tantum datur, qui dolo malo liberum hominem relinent. At qui retinet eum, quem in potestate sua habet, nihil dolo facit , quia suo iure utitur ι. i. 14 3. g. r. 45r Me. dei b. ham extil. Item eum eo, qui in iandoesuo fodiens, puteumque aperiens, venas putei vicini praecidit, agi non potest, nec de dolo qui
actio non habet Leum ' Ia scilicet γέ In suo puteum aperit, suo iure id facit i. Iviminam. a ig. Ium videareas. ali. junct. I praetitis. 16. g. A Lis. ἐκ eL Pari ratione nec creditor, qui, priusquam
debitoris bona possiderentur , quod sbi de heb tur aecepit, actione Pauliana 3 reliquis credit xibus conveniri potest, etiamsi sciverit debito rem selis o non esse, quia nihil in fraudem re Iiquorum creditorum sedisse uidetur, qui sibi υἱ-
ilavit, quique a debitore, quod ille vel inuitusiluere coactus suisset, consecutus est. I. via δε- m. 6 I. ad Labeonem. O I. scientim. se . L qua in favid. ινιά. Jura enim vigilantibus lubveniunt, non dormientibus. I. papitis pagri. 24. iasin. ibi, isseisiti Ugil visa, priptam est. D.es1 La i. in pristi πιcν Γαι ιν Arari vigilare ad sitium tan eqviendum. D. vi petiata. Atque hoc nim rum est, quod M L nihil δε ti. 189. 1.1iι. dicitur, nihil debis orem doti fatere, μιμ- νιιipis. Contrὶ hane regusam hoe mogo opponituero ui in fraudem creditorum alienat , suo iure uti. tur . cum δciminium transferre possi. ιIubens. rg. medis . similiter. I. δε coatras. empti Idem in eo loci cum habet, qui rem a se mihi venditam, alteri
vendidit. Nam & hie, s posteriori emptori rem
tradat, dominum eum sacit. I. quotiens .i s. C. de νῶ MD. Sed uterque dolum committere intelligi
tui. Nam qui creditores habere se scit & univit. sa sua bona alienat, intelligkut fraudandorum
creditorum consilium habuisse. Lomnes. II. Diavi. i. f. de Di Dis in poda ιNL Venditoris autem
dolus ex eo deprehenditur, quod hae de eauli poena legis Corneliae de salsis coerceatur. ι μιΔiatis. Ia .f. ad . Cornet desis cuiae. M. 13. Obse. ra. quam legem non incideret, si nihil dolo se
ficti potest, ut qui, dolo videatur sacere tametsi utatur suo ture: Respondeo, debitor & emptor. in propositis speciebus, dolum malum committunt i quod legibus improbantibus, atque adeo prohibent Ihus, iure suo utantur. Is autem uti iure suo potest, eui iuris auctoritas ncin refraga tur. a II ehemadmodum. 7. C. o Agritu. O tensis.
Non obstat quoque l. virilis. s. h. agrest. 1. g. de luar. ρνὰDη ιρηιν. rab. ubi haeres institutus adaiens haereditatem suo iure utitur,di tamen nihilo minda de dolo tenetur. Nam respondeo, haeredem in speeie istius legis ideo dolo sacere videri quod ei fuerit denunciatum , ne adiret, & quod propter illam de nunciationem nihil serit iuri, habeat in ha reditatem, quippe cum sciat, brevisere , ut quiequid ex bonis testatoris habet per bonorum postessionem conua tabulas sibi aus,
taria seuti dolum sacere non videtur, qui suo iure utitur, se quoque vim facere non videtur , qui suo iure utitur, & ordinarit actione ex iaperiture L sactam in μου. Is 3. nen viislan s. t. Quapropter eis creditor, qui sne judicis aucto titate, debitori pecuniam sibi debitam extorst 'vel res eius oceu pavit,. vim fecisse dicitur atque id eis non solum ius crediti amittat, sed ei iam in poenam legis Iuliae de vi privata incidat , ac ter
tia bonorum parte mulctetur, atque etiam insaiam is fiat. ιsem cinati. D. a. I. DI. de vi privas. I. existas euim. 13. I . d. ea quia mei. cos tamen o editor.s adversus debitotes suos egeriti& per iudicem. id quoci sbi deberi putat, repetierit, non amittit tui crediti. d. 1 Lxtvi s L L n. Ladem ratione. licet interdicto unde vi teneatur, qui rei conatroverse pos onem propria authoritate invaserit & in hoe teneatur, ut, possessione restituista ; vel dominium amittat, vel si dominus non est, rei quoque ipsus a stimationem pristet. I.st quis in roram 7. C. unde vi. illum tam8n non dicimus vim sarare , qui ordinaria actione experiatur, liret rem militari manu a eontumare possinsore per iudicem auserat. I. qai r Jit aera. 68. de re
Idem iuria est , si oesitor debitorem fugiet,
hem eon secure , et quod sbi debebat, eripuerit. Qui nimis tantum abes ut hoc rasu vel ius erediti amittat, vel lege Iulia de vi privata teneatur, vel actione surti, vel vi honorum raptorum conveaniri possit, ut ne quidem id , quod abstulit, de bitori eum reliqui, ereditoribus t si modo bona debitoris nondum sint possessa ) communiearae gatur. L ait. μ ιον. io. . de irarem. s. f. qaa fand. πώ. Lex enim Ir. tabularum , eui hae in parte derogatum non esti creditori facultatem
268쪽
dat fugienti debitori manus injiciendi. si iantiis, inquit, pia de stratia, visnam endo iactio. Festiis is meis. Maere. Si taedior , id eli, mo/ιιυν. O pHλεω. i. sicinitaν. 233. D. a Deo. lms pedemissisis, id est, fugit pest. d. M. uianam rari iaιιιι , id est, Inlicito. Enda, enim , valet in , ut docet pest. in vers. enisitium, id est . initium. Enri phraimm . id est, imploratum. ΕΛΔ praeiacis, id est , in procinctu. Est autem manum iniicete nihil aliud, quam manu prehendere , & pecuniam debitam, non expectat a judicis sententia, auferte. Quia igitur iure suo utitur hoe casu ereditor, nihil ab eo viseri videtur. Vid. Cuiae. ιώ. 6. ειμ. 9. Denique vim sacere non videtur, sed potii,siure suo utitur , qui per vim possessionem suam
retinet, vel eam ab alio vi Oecupatam in contianenti vi reeuperat. Hoc enim lus 1 natura eo misparatum es , ut vim vi repellere liceat. Li. h. iam U. EI. I. asdest. 3. 3. tam igitur.9. I. qua passes era. r . g. vi es c de vi armas.
Ad L. J6. Gajus lib. a. de legatis, ad Edictum
Semper in dubiu benigniora pras renda sun r.
I xe lix explicata est supra ad I. 9. O 2O. b. r.
Rena fides non patitur, σι M idem
Bona fides, id est, naturalis aequitas, & ratio
non patitur, ut bis idem, ab eodem, ex eadem causa, exigatur, id est, ut res & aestimatiores ab eodem exigatur. λι. n. ω c. brara Meti de ret. iv. in 6. l. via dicιtur. 3 . β. ergo. i. D. de euici. I. pseML 16. I. Δμαι. I. Ddrisor. 29. s. sic in debit ν. 2. A. manda . ι. si fas duo. 3I. ibi , ν pago improbum esse eum, scilicet creditorem , qui vetit iterum const- , quod accepi . D. de ra iudicata. De cujus legis varia lectione vid. Cujacium adsib. q. sem. Paulum
Hinc si legatarius, ab haerede tabulas testamenti exhibere nolente, aestimationem cons cuius sit legati, ae postea rursum idem legatum Petat, exceptione doli erit repellendus. Uscum ha- ιι. s. h. inde Hritur. I S. A. de ἔab. extib. Dixi idem bis ab eodem non poss: exigi, nam a duobus, quorum uterque suo nomine, & diversI ratione convenitur , eandem rem, seu pecuniam bis exigi, non est iniquum. Ut ecce. Qui se, cum non possideret rem, neque eam dolo
possidete desisset, desensioni seu vindicationi rei obtulit, absolvendus non est, si modo actor, litis contestatae tempore, nesciverit eum non possidere. I. qui fletin. 4 , f. de petu. havd. I. is sest tulit. 13. t. si is Fu. .f. de νει - . At si ille e demnatus litis aestimationem praestiterit, res nihilominias a posetam petitur. d. l. Foqui. 7. J. de rei vi M. Nam qui se liti offert, suo nomine coadem natur, di quidem obdolum, quia scilicit decipit actorem, is vero qui possidet rem, ponsessionis nomine convenitur, & condemnatur.
Eadem ratione fit, ut etiamsi ab eo, qui dolo seiscit qu minus possideret quem non minus quam possessorem, & petitione haereditatis, & rei vi dicatione conveniri certum est litis aestimati nem quis consecutus sit, non prohibetur tamen rem postea a vero possetare petere. I. net aliam. I 3. S. item quis. n. A. de iis . Leria Quia is, eum quo primum egit, suo nomine, & ex suo dolo
condemnatus est et adversus alterum autem, prorter rem, quam possidet, actio mihi datur. Item is qui debitorem so ius vocatum exemit, actione in factum conventus, solvere emitur, Ec tamen reum non liberat, quo, minus & ille eandem summam solvere cogatur. L is apri debitarem. Hι. f. nequis eum Fi mim cur. Sie & legatarius, qui interdicto de tabulis exhibendis legati aestimati . nem ab extraneo, tabulas testamenti exhibere nolente, consecutus est, contra haeredem rem legati nomane agit. Is eum cum quo de tabulis exhibendis actum est, suo nomine, & ob eontumaciam suam condemnatus est, haeres vero etiam suo nomine ex testamento damnatur. d. c. 3. f. pen. D. detis. s. Quare recte , post Α cursium , Cuiacius stemere eo nomine reprehen sis ab Anti Fab. lib. q. cinec . e. I9. lib. I . me. 23. tradidit, creditorem, ab extraneo vim panium, nee admissum in possessionem, etiamsi ab eo quod sua intererat consecutus sit, rectὸ tamena debitore, quod sibi debetur exigere, nam quod extraneus hoe casu solvit, id ob suam contumaeiam praestitit e debitor vero ideo punitur , quia jure civili, puta exempto, mutuo, vel similliabus causis creditori est obligatus: Dixi, ex ea dem eauli bis eandem rem,& aestimationem ejusis dem tei exigi non posse. Nam bona fides non prohibet, quominus ex diversis causis res de aestimatio ejus exigatur, veluti ex duabus luerativis
causis concurrentibus. s. res aliena. 6. Inst. δε ιι 1.L Mavias. 66. l. dastrum. D.de legat. 2. Si e prius
fundum, postea ejus aestimationem stipulatus, re Eu ex utraque stipulatione acturus dicitur. I. fanadaae 82. D. de m r. Interdum tamen haec regula vitiatu Nam cum
debitor, soluto iam aere alieno, condictione cet-ti ex elibosrapho conventus, se chirographum illud scripsisse , vel sibi numeratam pecuniam esse negat, postia mendacii convictus non potest allegare se antὸ pecuniam solvisse, ideoque coge tur bis selvere. Navissi i8. t. 8. Idem iuris, si evidenter appareat, voluisse defunctum , ut eadem res bis legatario praestaretur. Ut hoc Bulgarus his
269쪽
Ad L. I 8. Ulpianus libro r. Disputationunt.
Ex poenalibus causis non μοι in patrem depeculio actis dari. FIllussamilias ex contractibus de deliciis non
secus ae pater similias tenetur. L tam ex cMur
tabus. D. D. δε iusti I. si oritas. 39. Δ ob cractim. Quod autem ad patrem ejus attinet, eo tra eum quandoque , ex his caulis, actio de peculio datur, quandoque non datur. Et rursus ubi peculii actio contra eum locum habet, aut datur peculi tenus, aut vero in id dumtaxat, quod est versum in peculium , vel in rem ipsius. Si eum filio pubere contractum sit, in id quod est in peculio pater tenetur, nisi sorte filiosa milias inscio patre, pecunia numerata sit. h. praeterea. q. b. t lud proprie. 7. Inst. i ta es. l. i.ssis Sta Nate M. Si cum filio impubere sit contractum, ita demum in patrem actio dabitur , si peculium inde sit sactum loeupletius. I. I. l. ficum ἱ iam. 4. ,. de perulis. Nam nec ipse impubes, nisi quatenus est factus locupletiori conveniri potest. λι. I. ς. q. D. de petasio Dumi abere. Quando actio ex delicto filiisamilias deseetiadit, tune ea aut est rei perseeutor a aut mixta, aut mere poenalis. Actione re; perseeutoria pater non peculio. tenus, sed quatenus ad ipsum ex delicto fili in milia, pervenit, & peculium dictum est tenebit ut di ut puta propter surtum a s lios milias fictu . aut res a stio uel filia amotas; actione de peculio, vel utili actione surtiua , aut utili iudicio rerum amotatum pater conventus . in 3d tantum condemnari debet quoὁ ex eo delictis in peeulium versum est. vel ρd ipsum pervenit. I. s servas. q. t ex funita. s. s L laliam. pen. D. de eandiar. μνι. i. situ. 3. 3 ea sinitia. ra. I. de peta . Vide Pet. Fabri M. ioeret'. citi de Ant Fab.
Idem dieendum erit, s renitI patrem res, quas si iussa minas alea vicit, agatur. I. quadia tantitia. nh. h. sis reus. 1. D. de alearo ib. Quod de tei perseeutotiis diximus, etiam inmixtis, ut in actione quod metus causa, in lege
Aquilia, & smilibu , loeum habebit. Ut enim
aequum est, patrem non gitati ex delicto & seelere siti, ita vieissim iniquum est, eum, ultra id, quod in peeusium versum es , uel quod auipsum pervenit, his easbus teneri. Actio mete poenalis, ex delicto si ii nata, in patrem de peculici non datur. Atque hoe est quod hie Ulpianus scribit, ex Dralibus tangs poenales causa sunt ex maleficii, & delictis, ut furto, in astiis , &actis dari.
num Papinianus docti in L et g. g. ἱὰ sui3irili. p. vi semia. sed etsi filius, ex causa enali conventus,post litis contestationem deeesserit, in patrem de peculio , vel quod in rem eius versum, iudicium trans sertur. I. tam ex centractibus. 37. 14ι indis. Nam post emptum eum stiosa milias tua dieium , expit filiusfamilias teneri quas ex conistractu, quia iudicio quasi e trahi dicitur. L I. vulti. 3. idem stribis. 13. g. de peιasa. Mortuo igi. tui filiosamilias; post litem contestatam, quam vis ex delicto conventus suetit, pater tamen quasi ex contractu tenebitur, exemplo haeredis, quem post litem eontestatam ex eius delicto eui se cessit. teneri, supra diximus ad L Dui sarum. 38. h. t.
Ad L. I9 Ulpianus libro 3. Disputationum
Haredem ejusdem potestatis , iurisque es '
euius fuit defunctus, conctas.
Ait Ulplanus libro 3. Disputationum , sareadem quo nomine bonorum possessores ἱtem fideicommissarii, omnesque ali I iuris suere; sores intelliguntur. I. praerον 317 Hasem testaris larime e se, mitis suis de sanctus. Succedit enim in omne ius desuncti, ita ut una quodammoda persona eius & defuncti censeatur. ι.εὰνessitas. 6 r. h. t. eam. haemes. H. D. de AHq. O te a . praestri . Actiones igitur quae desuncto competebant, et iam haeredi eiusdem dantur, & quidem ita , uenonnunquam pleniores snt, quam fuerint vivo defuncto. ut videre est in L νς nim t. m. 8 q. d. ad L. F. e. vii & ut speν imprudentiam. 3 i. s. non mi νι m. s. D. de elicitan. sed & exceptiones, quibus tutus esse poterat defunctus, haeredi prosunt, si modo rei, non personi cohaereant. Lexcepti n. 7. N. vi except. pati modo quod defuncto non no-euit , nec successori nocebit. I. Dilitis. is s. g. tam qui1. Li. ubi Ulpianus ait: Ἀώ γ 1 in aliis anti que dictum, pro alius tittimIntulerit, non en a stimes nocere sol, quia adie stis eum notuit, in chias iactim attestis. Da assirmativd vulgo legitur. sed negati vh scilicet, adversm etim non noctiu) legendunt 'esse arguit 1 ita . s. S. si quis. a. v. de stin. actas e privas. ex qua ea regula desumpta est. similiter quod defunctus usucapete nori potuit, nee itares usucapiet. Et eontra , quod defunctus usucapere potuit, & ipse usu eapiet. Mala enim fides desun-cti , bonae ii dei haeredis noeet ,3e impediment' est, ne post usucaperet licet non velit uti aeteD
se similibus vin suis in patrem de petiam lione temporis, ex desuncti perlona, sed Me prae i. Plane s si ius ex ea eausa iam si con- scriptionem inchoare. Nam mala fides desuncti.
filio contras itur, nee origo iudicii, sed ipsa ju- -. oeu . Un . dicati velut obligatio spectatur, ut apud Ulpia in 1. - . t. 60. iE M. 8.- 7.
270쪽
Vasquii, dissentientis argumenta aecurate conis
surat. Contra bona fides destincti malae fidei hia, redis ipsius prodest. ι. pra emptore. a. q. uncta
I9. D. ae s. I. is acies ambas . t q. h. plane. D. de Mys G temp. prasrψι. g. . utina. 1 2. In l. de αμα eap. Succedit enim tam in virtutes, quam vitia,&una eum defuncto persona esse existimatur. in una vero eademque perlona hoc receptum est, ut mala fides obstet initio, non etiam carptae usucapio ni. ι bonae fidei. s. h. ex contrario. I. D. de acqui .
Ex his liquet, nee deteriorem esse, neque me liorem cansam haeredis,qu m defuncti. Nam haeres in omne jus, quod defunctus habuit, succedit, tam passive , quam active. Hinc si, ut actio, quae contra desunctum eompetebat, in eius haeredem detur. Item vit exceptio, quae defuncto obstabat, etiam haeredi opponatur I suod ipsis. I 43. t. in his. 173. h. via. debes i. I. qai in ias. III.
Aliquando tamen haeres minus iuris habet, quam is, cui succedit. Ut apparet in actione de calumniatoribus e in actionibus populatibus in
actione iniuriarum. I. hae actis. q. D. ia falammar risus. I. in rem. pen. D. de injus voco . 6. non oleae. r. lng. de perpetuis O Iemp. alliambas. Idemque locum sbi vindicat in servitutibus personalibus. q.
Sie etiam neque personalia privilegia, & exceptiones personae, cohaerentes ad haeredem tran
Silvia. hys. h. a. Similiter quanquam donator bingratitudinem donatarii, donationem, . se sactam . re voeare pota, haeres tamen eius eandem retractandae donationis iacultatem non habet. io si persectis. i. vers. Me Iam n ias. I. hissetis. 7. I. generatiIO. est. Nos tit tamen usqua ad prima personas.
Contia vero nonnunquam areissit, ut lauti
ris atque melioris sit conditionis haeres , quam
fuit destinctus. Nam ut supra dixi ad LMmi. 38.
I. r. ) actiones , quae mere poenales sunt, adversus haeredem non competunt , nisi lite cum ipso defuncto eontestata. Imi & rei perseeutoriae aetnixtae , ex delicto descendentes, eatenus tantum In heredem dantur, quatentis est locupletior Aiactas. Similiter elim possessia antὸ litem contestatam dolo malo rem possidere desiit, ipse quidem nihilominus iudicium suscipere enitur, at haeres
illius actione in rem conveniri non potest, quamvis in factum actione, in quantum ex defuncti dolo factus Est locupletior, resiluere cogatur. I. sia rem. seq. D. Δ rei vindis. Sic nonnumquam lenior parumque mitigatior in haeredem
Porta quod de.haeredibus diximus , ad eos elis iam , qui in rem sue dominium sutaedunt, puta inplores, legatarios, similesque est producendum. Nam & hos eodem iure uti debere quo usus estis, in cuius ius dominiumque successerant, auctor est Paulus ιη I. at initis. i 77. h. ι. Hi ne in Lx phramque h. r. responsum in pti rapis eanisium emptoris causam esse de re , cista petendam ω δε- findendam i qui fuerit a tiris. Ut eco. 1 nte id ictum de itinete actuque privato, item interdictum de aqua quotidiana & aestiva , non minus emptori, quam venditori datur. L L appares. 3. g. hae lautia Bam. a. p. deam. O actu privit. I. I. g. au Haror.
37. d. de aliqua quo id O altim ius quoque exci piendi , re eohaerens, quod praedecessori compolebat singularis successor habet. I. emptui. 28. Cis edict. Denique omnia iura, quae rei cohaerent, in
tione , actio, qua conta haeredem locum habuit& eontia successorem in rem datur. Exempli gratia. si creditor Andum , muliere intercedente pignori oppositum . alii vendiderit , emptor quo que, etiams bona fide rem nactus sit, actione intem sundum mulieri restituere compellitur. Quia creditor nullum pignus vendidisse videtur, nec debet melioris conditionis esse emptor, qu m
tianas. I. I. pri. de rei tanalic. Quod si tamen acticist metὸ poenalis , ea non datur contra succes rem singularem. Ideoque successor particularit, ut emptor, non cogitur stare locationi, i priori domino, nempe venditore factae,nis ea lege em r t. ι. emptorem. 9. C. δε tirar. ι. si filiis milias. 13. a. ubi Duaren. f. suar. mavim.
Porro quod de actionibus diximus , idem geexceptionibus statuendum est. Eae namque si teleohaerentes sint, etiam singulari successori obj;eiuntur. I. exceptiones. 7. prisc. s s. I. A. de exupr. I. apud Cel am. q. q. de Meteris. 27. D. de AL Mad. γmti. rare . Atque hoc vult Uspianus dum ait in L iq3. h. t. Quia ipsis qui contraxerunt, obstar, O satistis ibas evam asstasit. Plane dolus venditoria emptori non obest, scut vice versa non prodest. . Rar. 3 7. D. de actionis. empti. At, qui ex luera. tiva eausa possidet, doli exceptionem patietur,expersona eius, in cuius locum, at vicem suecessit. L a via celsam. q. s. pris aatem 29. D.ΔΔImst G mri. exlept. Si e quoque dolus venditoris em toti obest, quando is lucrum captat ex dolo veniaditori . Ut s emptor velit ad usucapiendum , ex persona venditoris, uti accessione temporis , ut tur ea , eum sua causa , suisque vitiis. Atque ita mala fides venditoris praejudicio est emptori. Alias mala fides auctoris non nocet boni fidei Leeessori sngulari. I sed et Fras. 7. q. mrm. ait. II.
D. ri tau in νem aB. I. I. apud Cel m. . auctoris. 3 i. D. de Eo m Is mei. rare . s videlicet accessione temporis, quo is possedit, non utatur. I. an viisti m. s. in prisc. D. de Aters o se . exte . Et rursu, bona fides auctoris suceessori singulari non prodest , s ipse si in mala fide. I. pra e Iare. 2. . si eum rem. i . D. pro eaeptare. ι ν mala sis. 3. C