장음표시 사용
411쪽
uti, ubi saar expositi vel tuam. O Uando alicubi extant hospitalia ad alen dos insantes expositos & pauperet destinata , expedita res est. Talibus autem hospitalibus non extantibus, inter Doctores non conis venit , quibus hoc onus alendorum insantum incumbat Quidam illud ad Ecelesam, alii ad
Principem, vel Dominum territorii, alii ad coinmunitatem , alii ad eum, ad quem spectant decimas alii ad Ecclesiam, Dominum loci & Com
Ioram cap. 2'. num. 43. Mornacium ad ι. nemini
I9. C. de Disop. au Ent. Curia nostra solet hoe onus imponere illi civitati, pago vel communitati ubi insans edi stus est, ut nuper Magistratum sta vardiensem condemnavit alere insantem spurium. Et ita per Belgium observari testatur Christinarus adium mitiinienses th. i. art. 3 3. iv xori . Sunt enim huiusmodi insantis h ibendαε numerci pauperum & mendicantiumr ideoque alendi ab universis ineolis istius loci ubi reperiuntur , instar aliorum pauperum ti mendicanistium , juxta legem Friscam lib. r. Ordin. rit g. ε 6. similis extat Constitutio Caroli Magni, quae ita habet. Duiliti pre regiones Tagari non primurtinis
De Τutela & Cura. item de Alienatione praediorum pupilli vel minotis.
I Ure veteri ereditot debitori, di debitor ct
ditori pupillo tutor esse poterat, L crediIspem s. C. stis ras. vet. γυι. dis. l. neque a rateia 7. C. 4 Extur. rvt. Quod jus correxit de mutavit imperator Iusinianus, prohibens creditotem debito. remque pupilli, eius esse tutorem vel curatorem,
adlecta Poena , ut qui se creditorem pupilli esse dissimulat, nee se excusat & abstinet a tutela, sed illam suscipit, ius crediti amittat ; qui vero dissimulat se esse debitorem pupilli, non liber tur , quasi a seipso exegerit, Novesi. 7 a. ω 9 .
Quae Justinianea constitutio aqu8 in legitimo
ac dativo tutore obtinet, quamvis in Francia hane Novellam in dativo tutore non Observati testentur, Bouuot & Charondas ἐκ Itiis. Dubitatur, an etiam locum habeat in tutore testamentario i Quidam aiunt, quidam negant, magis probatur sententia distinguentium, utrum testator , cum daret tutorem testamento, scive rit an Ignoraverit, eum esse ereditorem vel debitothm suum, di proinde etiam filii sui suturum , ut priori casu tutor esse possit, utpote ejus fide satis approbata a testatore r posteriore, non
do Papa istis aqq. ω ibi in annuarionistis. Stephavinus Ranehinus, Montanus in tria. de rites. OGν. cas. 6 . num. 63. Os'. Antonius Faber lib. 3. Cod. Salaad. tit. χo. desinit. r. Conrad. Riddetiah ustis in ιοmmens. ia Novellas parι. 8 .iap. q. nam. Iq. Et ita quoque Curia nostra censuit. a)
trem de aviam . hae enim quamvis debitrices vel credi trices papilli sint, tutelae tamen officio singi possunt. Quamdiu enim abstinent a secunia dis nuptiis, extra omnem suspieionem sunt ob praesumptum affectum erga laberos de nepotes. Eadem ratione excipit Jacob. Cuiacius ad d. Nο- vess. 72. patrem de avum , imo & parentes omnes virilis sexus, nempὸ ut, eis debeant, vel illis debeatur a liberis, tamen ad tutelam admi tantur. id quod probat Montanus in iras. δε naria o Gras. cap. 6o. nam. 6s. O seqq. Sed Conrad. Riddet Chusus in camment . ia Noess. pan. 8 ca 3. nam, M. in dubium vocati propterea , quod ius nouissimum stricte si accipiendum , nee produeendum ad consequentia . Senatus Culacium secutus avum Creditorem ad pupilli tutelam ad
Dasi Nivio II1. Mari Amiba non potist tramitii is raresa premerare. Titia mater, cum per aliquot annos legitima tutrix administrasset bona liberorum , transit ad secunda vota. Sempronius liberorum Cois gnatus per supplicem libellum Curiae exposuit Titiam esse admodum sagacem de ad administiandum idoneam, ideoque petiit, ut bona se
natus venia , ei lireret, non obstantibus secundis nuptiis in tutela liberorum suorum perseverare. Hoe enim concedi posse a Principe, ut tradunt Crauetia , tens. I p. num. I. R Carolus Ruinus cons. ars. Id. l. Gumam autem reserre principem.
Sed Supplicanti petitio est denegata. cauamvis enim
412쪽
enim princeps hoc possit per modum gratiae . non tamen hoc potest per modum Iustitiae. Unde Cuido Papa Deus. 3 39. scribit matrem , quae se eundo nutat , a tutela liberorum suorum repellendam esse, etiams testamento patris tuiti et data suerit, quamdiu vixerit, & in humanis fuerit; postquam enim ea vitricum induxit, lex de ea dissidit. Et ehm mater in eodem statu non reia manet , tutela ei remanere non debet. Ae s te . sator de secundis nuptiis emitasset , non se dinposuisset. Hue saeit, quod Euripides inquit, inon est satis unum nouisse cubile, is omnem eriaga liberos deponit assectum. Praeterea hoe sequeretur absurdum, ut mulier, quae moribus Prisei, est sub Gura mariti, aliorum esset tu trix. Adde Ant. Fabrum in OZ sabaia. iis. utiando maia
orientia inito supra cara flairari non subsilis. TItius Curatot sempronii e venit eum C
io, Sempronio ipse consentiente, ut conistinuaret in administratione di Cura tres annos, quibus lapsis, ut Caius susciperet Curam, ab eaque Titius liberatus esset. Senatus censuit hujusmodi conventionem non subs stete , R inefica. cem ese ad producendam actionem: e sim Cura certis tant sim modis de eaussis finiatur. Titius igitur ex ista conventione agens repulsam i
Q Ui ad tutelam vel eutam vocantur, se ab
isto onere exeusare possunt ob aetatem se tuaginta annorum , I. a. C. ilia ob aras . lib. io. Oportet autem, ut majores snt septuaginta annis , quando ad tutelam vocantur e nee enim hla habetur pro ecimpleto , qui caepit annus , ι. 3. J. de δειν immania. I. qai sitim. 74. ρ. i. in . Sed di is, qui agit supremum diem anni septuagesimi, eo die ad munera vocatus non excusatura neeesse est enim , ut eo die, quo ad munera vocatur, si maiaior septuagenario, & ita Modestinus respondit, . r. in p. f. de exisses. rar. mel eis. in hanc senteniatiam. Hugse aurem eos a Ner septuagineta a sa eo tempore, γο damur. Et secundum ea a Curia defi
IN hae quaestione , an Consules municipiorum excutitionem habeant a tutela vel cura i I
ter Jutis Authores eonvenire non videtur ob tu. ii, loca in speciem dissidentia. Nam paululICtus in I. ubi abs r. a 9. h uli. p. δε ιM. Olaras.
ῶ eχωμι. ιηι. docet, propter Magistratum , Fem iamurnu e quis erat a m pataras, trueia ex satiam non habere.
Contra Modestinus, in ι si duas. s. q. remiura
tela est cara Magistratus emtatum. Sed haec reveri non pugnant. Nam, ut Iacobus Cujacius docuit,t, a. fueri ex M. M. Magistratus municipalis dari quidem tutor potest decreto Decurionum, L pe θ.st. Πι. rvt. Hismar. d. I. ubias . ly.ε. o. . de Tuι. cir ωα. dat. ab tis; sed datin Immunitate uti potest & excusationem habet, L .fidaas 6. ε. νωιtιuω- 16. Dationem enim eFeacem excusiatici naturaliter praesupponit. Nam de Conlul Romanus Se Pωtor tutores dari poterant, I. cana tutor 2 o. g. vir. 17. de testam. rQ. quos tamen excusationem habuisse certi turis est ς sInst. de excusas. tat. l. non tantum i . 6. sari ama z.
s. θ. eod. Sic etiam Duum viti vel Consules municipiorum tutores & Curatores quidem dari. led iure Magistratus se excusare possunt. At propter Duum-viratum vel Magistratum, quem quis nondum administrat, sed sperat se admininstraturum, nemo excusatur, & hoc sensit Ulpi, nus, in L pro re a 3. fis excisas. tui. His convenienter, cum minor duos Consules Leovardianos sibi Curatores dari petiissiet , iique iure Magistratus se excusirent , excusatio a Senata admissa est. cri
Frisivam sonsaetudinem susti prae, etiam rareum te flamentariam vel dativam Metago ime nora ποιεN vel l. t 13. cap. s. de Auth. Presbyteroa C
T M perator Iustinianus in Mennatura s a. Δεν- Asco .cin Chri Ioanni praesecto Praetorici rescripsit
praecipuὸ Μ nacias, licet non m clerici, immunitatem --s iure omne i habere iuuia , De restamentariae , De si Ptima, true iatrva. Hνc constitutio relata est iaius Canonicum, 16. distinct. r. cap. generatirer Quae
hie immunitas Clericis est concessi , eadem ut indulgeatur verbi ministris ratio dictat,& senatui nostro placuit. sc clim enim quidam ministri testamento dati essent tutores r seque ratione muneris sui excusarent, excutitio admissa suit. Quid si minister se voluntariae tutelae vel curae
subjecerit φ videtur,quod amplids privilegio suo iuvari
413쪽
De Tutila SN Gνa, item de Alienasione.
risiensem ita censuisse adversus eum , qui admisso tutelae munere exonerari poste petebat, quod se ei imparem diceret, quippe mancipatum per petuo sacerdotii sui ministerio , Ee ita quoque Curia iudicavit in ministro, qui sponte susceperat curam. b Inspecto iure Novillarum novissimo, presbyteris solo iure cognationis utitatis legitimam
tutelam suscipere conceditur , NOHIL I 23. cap. 3 . O d. Auth. Pre θνeros C d. Dip. O cier. Ergo ex iaeluduntur a tutela testamentaria di dativa, ut Culae. ibidem notat , di Rid fers, usus, i, --anent , ct ad Novell. p. g. cap. 1.nam. P. sed hoc ius novissimum nunquam nise apud Frisios in usu existimavit senatus, nee eo uti Gallos testantur Mornacius L lola. & Raguellus ad lu/s Itiginiani
centis salvam sine, L mala s. q. I. g. taut L . Gri Im. ves carat. Dissis non .ei. usque ades , ut quicquid , non praestita satisdatione , gessit vel litigando, vel alienando, vel alio quocunque m do , ipso iure nullum si, I. in Δbiam. I. I. IBIM. S.C d. ιiι. de rus. etes inpar. εω sinis nan des. Sed hse satisdatio multorum locorum statutis N moribus sublata est, teste Conrado Ridders-husom ια mens. ad Naveis. Cons. ντι. 3. eap. s. nam. io. Eius nullum usum esse in Imperio Romano adfirmat Antonius Matthaei innas. im L ad Inclis. δεμιθί. ια. In Francia quoque tutores non sati iadant, ut scribit Ioan. Baquetus in ιν a. de Damariam, tit. Δ Draci de Bastardisie pari. i. rap. 7. num. I Eamque apud Frisios obsoletam ac antiquatam esse ante multos annos. de rursus meo remis
pore. ιθ ineontradictorio a Curia nostra judic tum fuit. Ae suiseit cum alibi tum in nostra Curia, ut Tutor vel Curator iurato promittat rem pupilli salvam scire. Sane si Tutor vel Curator obaeratus aut suspectus sit , polost Iudex eae ossicio ips in jungere , ut pro administratione idonee caveat , S ita Curia censuit. o Generaliter enim quae sit jussa praestandae cautionis ea uissa. Iudieis arbitrici relinquitur, Iacob. Menoch.
Quatuor liberorum parens ad tutelam voca tus, hanc excusationis eausam proponebat, quod alii essent pupillo sanguine proximiores: Postquam inter partes in hac causi conclusum,ae iste ad audiendam sententiam jam vocatus erat, novam exei sationis causam per libellum supplicem Curiae exponit, nempe sibi quintum filium esse agnatum. Quaestum an haec superveniens caussa illum ab cinere tutelae excusare deis heret i Quod non placuit Curiae , quae insuper habita hae nova causa ipsam ad suseipiendam tutelam tondemnavit. a) Etsi enim hie nondum datus , sed tantum tutor petitus erat , tamen causam , quae ipsum redderet immunem 1 tutela, oportebat ipsum habuisse tempore petitionis. Ucie senst Papinianus. dum in L ister. 28. in . p. ia exciset. ιM. ita scribit; oire petitus arue de retidem hoe est, ante sententiam , qua a Iudice utor datus aut confirmatus est ) siali municiis-gium Faeris, puta excusationem tutelae) νem
a lienem inuitium excludere nsn paterit, praeventus
DEFINITIO X. Tutor, qai non inrato promis νem papilli saliam fore nihiliminias administrare potest. MAgistratus municipalis in decernenda alicui tutela, ab ipse non exegerat corporale iuramentum de tutela rectὸ ae fideliter admini standa , sed tutor absque iuramento promiserat, se ut vitum bonum decet , administraturum. Huic, cum nomen pupillare exigeret, obiecta suit exceptio , quod legitimh ad tutelam non sit admisius eoque qualitatem agendi non habeat. Curia rejecta exceptione, reum eondemnavit in lite progredi. Q Quia nihilominus tutor erat, quamvis Iudex et ultro vel per imperitiam ju
suo tua sis. I Ure Romano Tutor vel Curator legitimus
vel dativus, non habet potestatem admini-
standi, nis sitisdederit rem pupilli uel adolen
AVia testamento suo neptem nondum viri- potentem haeredem instituit Titiumque rogavit, ut curam & administrationem istorumi bonois
414쪽
honorum susciperet. Neptis autem tutorem jamant sbi constitutum, eundemque satis idoneum habebat. Qua de causia Titius administratio. nem istorum bonorum suscipere reeusabat. Quaesium, an Titius invitus adminis rator esse e geretur s Cogi non posse Cutiae placuit . . pro qua decisone facit , quod Imperator in Novelli T. ι . i. constituit, si dispensator boni, impuberi donatis constitutus gubernationem subire noluer l, a Iudice dandum ese Curatorem. Undὰ colligitur in arbitrio esse ejus, qtii 3 testatore certis bonis administrator datus est , utram administrationem suscipere , an vero recusare velit: praetere Tutela & Cura peoprie sedi, munus es publicum , sdeeque ad illud sub eundum quilibet invitus cogi potest , nisi ex legee2cti sationem habeat, in I. a. in n. I. scire vortet. iis . I. Citiis 18. θ. de exta M. 1M. At admini- statici rei privatae proprie Cura non est , scd munus privatum di voluntarium, ut at doeent Carol. Molin. ad constiti. Paris tu. a. q. s. n. 9.Ant. Gulieri in tras. de Iat. O curi pari. l. cap. I9.
Das INITIO XII. Tata' ame rationes reti ias non Ioetvr sordere petaniam papillarem. AN tutor redditas rationes solvere teneatur pecuniam pupillarem, quam accepit quaestioni est , de qua non una omnium mens estiquibusdam assirmantibus, aliis verὰ rectius negantibus t quia iniquum si eum eompelli ad sol. vendam pecuniam anth redditas rationes , ex
quibus apparebit, utrum debitor pupilli st, an
creditor. Vide And.Fachin. g. ιιηι ners cap. 8.& Mui 1 de Escobar de statimn. iamini'. cap. 2. m. 22. seis. Praeterea tutelae actio generalis est,& omnium rerum ac negotiorum pupillarium rationem continet, Lyra Iotia 18. p. Profecto, oportet igitur, ut ante tam expens, qu3m accepti, ratio plene reddita si , qu m in tutorem depe cunia accepta agi possit. Et ita senatui visum
TVtor pecuniam pupillarem credidit Titio,
qui omnium existimatione idoneus habe .latur, cuique alii etiam diligentes & satis providi patresfam. crediderant Hic cum ex impro--viso cederet soro, & tutor postea hoc nomen in rationes reserre vellet et pupillus iam major factus illud agnoscere recusavit, contendens istius no minis periculum ad tutorem spectare ex Consti tutione Justiniani in Naisse. 27. cap. c. qua Imperator statuit, s tutor sua sponte mutuare voluerit . crediti periculum omnino ad ipsum reversu-
tuae. per quem textum Glosographus, ibidem
tradit, tutorem etiam casum fortuitum praestited here.
Contr3 pro tutore siclebat, quod nihil ips iueon trahendo hoc nomine imputare potuit; qui' se clim ei crediderit, cui diligens quisque pater. familias mutuo dederat, L hiis 37. f. i. g. l magat. Iest. l. rvrquid T. C. MAr. rures. I. Usu ιιasis
inne ita. st de randis. ω daemon 3. ubi Iuli sconsul tus ita inquit, Cameram Iutiores, tum Fila, in tra. Da i non arique in diem morti, Lmini Disag il. m. stare tureius est: Ied ea re me, γε his ιυ ιtiis est, eis, sitisse coia tionis, ut liueni p.rrisimiliaiti, creduim saeris. Per quem textum Castrens ibidem notat, quod paupertas debitorum supelvemens non imputatur gestori , s tempore, quo contraxit, secit ut diligens paterfamilias, & addit Castens si Nota bonam legem pro tutoribus& aliis administratoribus, qui tenentur rationis
reddere,quod si di posuerint pecunias domini penes mercatorem , qui communitet reputatur id
neus non imputatur ei, s s sellii, S postea per. datur pecunia &c. Nee ratio ulla est, cur malorin nominibus diligentia praestanda st quis in aliis rebus. Recedit huc, quod licet iustinianus tutori necessitatem faenerandi pecuniam remiserit, tamen hodie tutor, si se liberare sinistia sunpicione, quasi nummos pupillares converterit in proprios usus, di suae existimationis ratiorem habere velit, pecuniam pupillarem senori collo. care cogituri qua in re , s debitam adhibuerit diligentiam, merito excusandus en. Quod igitura lustiniano dicitur , ML Navest. 12. ad tutorem spectare periculum nominum a se contractoruta. cum hoc temperamento accipiendum est. s aliis qua tutoris culpa intervenerit, ut notant Cynus& Albericus ad Ahis. nnisme C. de administ. ias. quin sequitur Harim nus Pistoris ib. i. qaa t. 69. num. 29. Nee enim periculi appellatione semper casus fortuitus indigitatur , ut tradit Barto
Iaeci non desunt, qui abrogato istius Novellae dein usum revocato veteri iure , hodia rursum introductum esse volunt,ut tutores licito luero pocuniam pupillarem scenori secti odam morem re gionis exponere, vel in emptionem praediorum collocare & s hoe neglexerint,usuras vel id quod interest , pupillis refundere teneantur: vide Α . Rauch b. p. t. r. Fasi. M. M. nam. s. ubi eoa, plures huius sententis laudat Authotes. Detissmpum Caria Madiandi 3 i. Curia nostra in praelemti hypothes. tutorcs periculo contracti nominis absolvit. ψ Et iterum in alia caussa ita judia cavit. n
Da FINITIO XIV. I iis aris ι. s. praestim papilli uel minoris esknari marit.
TΙlius libello supplice Cutis exposuit, in bo
nis libetotum suorum adhuc impuberum
415쪽
o Tutela Sm Cura, item de Alunatione, 6 c. 67
domum esse maternam antiquam ac ruinosam , inquam quot annis magnae faciendae essent impenim , ideoque libcris suis expedire, ut domus illa venderetur, petens ut Curia in alienationem n sentite, eamque interposto deereto ratam habere vellet. Quam petitionem Titio Curia negavit. a Quamvis eoim non dosinit, qui utilitatis caussa rerum immobilium pupilli vel min iis alienationem seri posse contendant: eontraria tamen sententia verior est. Nam , ut paulus author in L niih. in p=im'. f. de reb. ear. Mi Iustas. Descas. imperatores severus & Antoninus
rescripserunt, ne sundum quidem sterilem , vel saxosum, pestilentem, vel alioqui infructuosum vendi licere. Et ab Imperatoribus Diocletianci
DEFINITIO XV. stiis iens pratina siae detrati emiι ρνadiuvi pupilli vel
Quamvis venditio praedii pupillatis absque
decreto facta ipso jtire nulla sit, respectu scilicet ipsius pupilli, ut scilieet is ex eo contractu conveniti non possiti tamen s pupillus emptionem ratam habere velit, quia sorte rem suam utiliter gestam existimet , valet venditio intuitu emptoris, qui prxtextu omissi decreti vel omissa solemnitatis ab eo contractu resilire, & contra proprium factum venire nequit argumento I. nsa ea minas 14. C. de procuras. Singulari enim favore pupillo ac minori tributum est , ut de vi contractus statuere libere possint, an velint eum ratum habete , vel irritum esse, I. Ialianus 13. q. si quis a papilla 29. g. de ac1 e t. in n. Inst. de a M. rvt. Et regulare est, ut actus nulli teneant in praei dieium eorum , qui scienter nulli ter agunt, Veis senti. ιοψ1 6s. num. 9. pag. 2. Atque ita ex unci latere claudieat contractus , sibique imputet, qui
Hinc ex sactci talis tractata species. Mater te. g;tima liberorum tutrix domum , quam eum lia heris c mmunem habebat, publice vendidit, his conditionibus , quod requisita quandocumque, vellet praestare , ut super iii hae venditione , quatentis ea liberos suos respiceret, Curiae decretum interponeretur ,& insuper eavere de omni evi.ctione. Emptor de pretici conventus exeepit venditionem domus, quatenus ea ad pupilios pertineret, uti factam sine caus, cognitione &decreto esse ipso iure nullam , ideoque se es ea
non teneri. Mater replicabat emptorem scientein prudentemque domum emise praedictis conditionibus, quas adimplere se dicebat esse paratam. Curia emptorem ad solutionem pretii condemnavit. a
SI minor communi opinione vel errore existi matus maior, rem immobilem alienaverit vel oppignoraverit, valet alienatio I pignoris ot ligatio , si modo is , qui eum minore' contraxit, communi errore decepius, credidit eum esse maiorem , ut post alios ab ipso citatos tradit Mon tanus in D.A. de rareti s cara cap. 3I. num. η T. Os 13. de Mornatius ad L a. m. Mai/don. Et
ita Curia nostra frequentioribus calculis iudicavit. Co
Tutor pupilli, vel Curator minoris aut suis
riosi praedium vendidit absque decret , hujus haeres, qui etiam extiterat haere, ips pupillo , minori aut furioso, praedium illud uti comtra Senatusconsillum sne deereto alienatum vindicat, quaeritur , an iure Cuius quaestionis definitio dependet ex definitione alterius quaestionis. utrum scilicet ipse Tutor Curatoruὸ praeiadium a se nulli ter alienatum vindicare potuisset;
s ips pupillo minori vὸ hites extitisset φ Quod
negandum uidetur secundum illud, quod in non absimilis,ecie tractat Ulpianus iat iis iιὸ io. f. δερυι. es'. qui stib. ια. vescum ubi tutor alienavearat prat dium pupilli absque decreto a deinde conventus ludicio tutelae aestimationem praedii pupillo solverat, atque ita dominus praedii factus erat, ideoque praedium a se non iure alienatum vindicare uolebat. Sed respondet iuri Leonsultus
ex aequitate inhibendam esse vindicationem, tu- toti scilicet, ut Bariolus ibidem interpretatiar. Quamvis enim tutor alieno nomine vendiderit. mquitas tamen N naturalis ratio non patitur , ni
ipse tutor qui vendidit, contra proprium factum veniat I alleget nullitatem in proprium commodum , facit huc optime L post morum. r s.f. de acopi. & quod ibi notat Mornacius Deinde aliena istici praedii minoris sne decreto ficta non simpliciter. absolui ue nulla est, sed respective &quoad quid i respectu scilicet ipsius minoris tan-I a tum,
416쪽
68 ocissionum Erificarum Liber II Tit. IX.
Apris.. minor. te notat Elbertus Lemninus Io. ens . cap. 3. nam . io. Adde quod Battolus tradit, in I. tum. υιν. q. .e nou. ωas cap. quod licet quis non obligetur ex contractu quem alieno nomine inivit, ut quia vendidit ut Tutor uel Curator; tamen si agat & contractum
alieno nomine a se initum impugnet ex iure sibi poste 3 acquis to , sorte ut haeres pupilli, exceptione doli repelli possit, quia quis venire non
debet nec potest contra sicium proprium. plura pro hae sententia adducit Aymon Cra vetta iatract. δε anti est. temp. st R. isdemnu. mnher. Praeis sipposto igitur, ipsum Tutorem vel Curat rem , si pupillo minori vὸ haeres extitisset, praedium a se non rite alienatum vindicare non potuisse e cod sequens est , nec huius h tredem , s is itidem haeres existit pupillo minori ve, praedii istius Vindicationem habere. Quia haeres venire non potest ecinit factum defuncti, & qui defuncto obstat exceptio, etiam eius haeredi Obllabit ita senatus censuit. o
O Uamvis tutela more finiatur, nec haereditatio iure ad se Getarem transeat, t. rmela 26. g. r. f. 4 taret coepta tamen & per defunctum inchoata negotia, haeres explere & perfieere debet , in. r. f. issian s. ω έ ped. Im. I. nam O se vias 2 . q. n. d. o negor. go. Et quamvis quidam hoe in extrajudicias bus tantilm negotiis procedere existiment i tamen idem S in iudicialibus obtinere satis Hermogenianus docet, dum in I. Tutori 1 . g. δε aneltis. inquit, rasar fi in ne garia pupiui ρναοι erit, vel Carasar in aristi . laresetis antequam radias pastanes , appellasianis Massim
perse at tiber. Et Juris eonsultus Macer. in . unis. Φ. ais. Si pena. u. ait, Tura orae in uuaetra pa-pidi appelluriοηe ind/υ lia, si drielseris, laredem eias cogar appellationis νetieri vi esse est, scilicet s rati nes tutelae nec dum snt redditae , ut ibi in fine dicitur. Cuius iuris ratio, redditur ab Herm geniano , in I. a. g. Si TH. Des Caras. M. R. crearasa est. quia scilieet perieulum medii temporis,hoe est, antequam rationes tuteli sint redditae, spectat ad haeredem tutoris. Quamvis enim tutelasniatur pubertate, tamen perieulum administra tionis non finitur, antequam tutor rationes redis diderit & omnam Tutelam Curatori restituerit,1 uti. C. deperitiaris. Ergo perieulum etiam litis coeptae ad tutorem haeredemque ejus pertinet, imit. C. in ta s. post. pasen. aca rur. His rationibus motus senatus, censuit, sa) haeredem tutoris lutem eum ipso tutore eceptam persequi posse. Quod s tutor rationes iam reddiderit, di administratisnem in Curatorem, vel hie in minorem maiorem iam factum transtulerit, pro eausa mupilli vel minoris litis incommoda subire amplius non cogitur. Hi ne juvenem factum majorem de bere persequi appellationem a Curatore inter positam a Scaevola responsum est , in ι. negoriciami de an B. Et Diui Seuerus ae Ani inus
rescripserunt, non cogendum tutorem post ted ditas rationes, caussas appellationum reddere , ia
FRaneiseus l. Galliarum Rex Anna i 339. Constitutionem edidit , qua cavit , quod
omnis disposito tam inter vivos, quam testamentaria Tutori, Curatori, Administratoti, alibue ejusmodi per n. facta ,, ipso iure nulla sit Carolus V. Imperator , Franciscum Regem imitatus , smilem eonstitutionem in Belgio promulgavit Anna iueqo. 3. Octob. quae rino Isor. in leges Fris eas relata est , Cuius haec sunt ver
Quod ita optima ratione sancitum est, quia minores magis metu ac reverentia , perque ita pressonem magis, quὸm libera voluntate videntur disposuisse in favorem Curatori , Custodis vel Administratoris sui. Et hae ratione Curatoris aliique administratores inti ossicii sui limites
conlinentur, ne per malamorphosin quamdam ex
pastoribus Lycaones di lupi ramees sanir ut inquit Gerar1 Maynaia. I b. a. istis 1 istis. 9s.
Prohibet autem Lex disponi de bonis ἱmm bilibus in savorem euratoris, A e. Ergd permissa est disposito de mobilibus vel de pecunia. Et ideis legatum in peeunia relictum Curatori es unque filio senatus non improbavit. Verbum
417쪽
o tarda ερο Cura, stem de Alienatione.
23riuander Custodum est generale, compre
hendens omnes Praeceptores, Paedagogos, Mais
gistros, qui in suam culto diam , pio tecticinem, ac disciplinam recipiunt tyrones & discipulos, ut eos instituant, insorment ac d eant. Hi discipuli quamdiu sunt sub serula ae disciplitia praeceptorum suorum, in illorum favorem nullam dispositionem sacere possunt. Gerard Maynaia. L Iib. 2. Διθ. 97. secus est, si sub eorum disciplina ae eustodia esse deserunt: ut per ι. tiuitis Regulni Στ f. de donas. notat Ludovicus Charondas inmemrab. De l. Donation. An nomine Administratorum etiam contineatur hic mater legitima ad
Regias tit. de donas. MI. I. II. 9. accipit de concu binis Tutorum vel Curatorum. Hi ne oritur dubitatio, an, quod de eoncubina Curatoris statutum est, etiam obtineat in legitima eius uxore ) Quod affirmandum videtur, elim maior sit ratio in uxore, quae aris ctiare vinculo Curatori coniuncta est , quim inconcubinar AE ita sentiunt Rehuffus d. tias. Maynard. detis. 93. nam. 2. Christinaeus volam. q. deiis Contrarium respondet Jacob. Culacius motus hae ratione, quod Constitutio haec pudinet eum iure civili, quo licet minori Curatorem haeredem instituere , I. Auret et 8. h. GV qni io.fia liberai. luas. nec quod possit Tutore vel Curatore compellente minori invito extorqueri testamentum in rem ipsius Tutoris vel Curatoris, ideo cohibendam esse libertatem testandi i eum satis si legibus prospectum adversus eos, qui quem testari uel sibi hireditatem relinquere coe gerunt . erepta haereditate, quas indignis, si a pateat vim vel dolum intervenisse, I. i. C. si quis alia in test. nos. 8e ideo Constitutionem hane quasi adversam iuri strictids accipiendam . nee porrigendam esse ad Curatoris uxorem. Hactenus Cubcius.
Cui adgi potest, quod in prohibitione statuti
non soleat seri extenso de persona in personam, nec de gradu ad gradum, auam ι .c vis uia. 99. f. de . b. alle. nee a verborum propria sInifieatione in statutis recedendum est. Senatus Cujacii sententiam amplexus approbavit testamen. rum minoris , qui instituerat haeredem Curatoris sui uxorem , quae ipsus minoris erat ma tertera. b)
T Ractatum fuit , an praedicta Carolina Constitutio placito ordinum prisae approbata,
etiam complectatur liberos per matrimonium emancipatost Dubitandi ratio erat, quod Jacobus Criacius constiti. qi. opinetur eam Constitutionem esse accipiendam tantum de filii, iam. propterea quod patri acquiritur emolumentum usu fructus. Hinc Ludovicus Charondas tu. q. restosi 4 i. resert Constitutionem Regis Francisci I. cuius proxima definitione etiam meminimus ) nullam iaciens mentionem liberorum , 1 Senatu Pari sensi ad liberos non fuisse extensam, quia Franci liberos in potestate non habent, α quod liberis donatur, iure prancico plenὰ et jam quoad usum fructum illis acquiritur: adde Maynard. lib. a. detis. 93. ubi contrarium Curiae Tholosanae auestum refert.
Verum aliud Senatus nostri de hoe piat sto judicium fuit. I. Quia illud generaliter loquitur de liberis rLiberi autem aeque sunt emancipati, atque in poettessate retenti.
II. Quia ratio, qua Cuiacius nititur, in placito sὐe Constitutione non est explessa , ideo-
qtie super ea certum sundamentum poni nequii et Et ut ex Baldo refert Catellianus Cotta in memorabilius, in mesb. Ratio Elisa , statuta pro malori
parte , consistunt in tu volo, Atiatio, quam in certa ratione. Id quod etiam de hoe statuto dici potest , quia vetat Concubinae Curatoris dari, non vetat uxori dari: cum tamen maior videatur prohibendi ratio esse in uxore, erg3 quam majorptae sumitur affectici Curatoris, qu3m erga con eubinam , de quia uxori qumstum motibus Fli scis communicatur marito ad minus, quod fructus attinet, ex relicto concubinae, concubinarius nullum emolumentum sentit.
III. Non una, sid potius duplex uidetur huis ius placiti esse ratio. Prima, quAd dispostiones liberis facta in ipsorum quoque parentum re dundent commodum. Altera, quod pater pro paterno affectu aeque bene velit liberis sui, ae sibἱ ipsi, illorumque prosperitate delectetur , ac pro iis concilium ea piar. Prima ratio obtinet in solis liberis in potestate eonstitutis r altera etiam procedit in liberis emancipatis. & quamvis in iis
cesset prior ratio,propterea tamen nran debet eensare placitum. Pro regula enim traditur, quanis do Lex ob duas eausas lata est , sublata una , non ob id eessat Lex remanente altera esse irati, Oili DD. Inst. ἐου - . vide Maynard. ridetis 23 . m.
3. Charond. in memorab. vers. Donation. pag. 23ra
Hi rationibus motus Senatus, fideicommissum bonorum immobilium sub eonditione relictum, Curatori eiustiue filio per matrimonium ema cipato , pronuntiavit nullum.
418쪽
o Duisionum Fri Param Liber II. Tit. IX.
nio locatio duraret in totidem septi Dasi Ni Tici XX I. Histriis cassa maiorem a minore 13. annia adiuti senem prauesari pote. Minor duodecim iugera . sve pon3 emata possidens pro indivise in praedio Titii,
qui istis ex eonducto utebatur, provocabat Τitium ad divisionem. Depulso Titii erat minorem non posse ad divisionem provorare maiorem 23. annis L i. h. 2. I. pupiliorem. I. in =. de reb. ear. I. inrer minores 17. C de prid. MUM. Reps cabat minor vel ejus Curator ἡ re sua esse pondemata sua habere pro diviso, quo commodi hs & maiore pensione ea lorare possit. Utilitatis autem caussa a minore ad divisionem provocari posse receptum est argumento, tomenerit. 14. f. pro satis, ubi coita societas ad statum tempus dissolvi potest, si foetus iniuriosus, aut damnosus sit, pati ratione minor habens socium damnosum, qui ipsi impedimento est, quo mindue re sua comm ὰλ utatur, recte ad divisonem provoeat: ut tr dunt Menoctius de arbis. Milla. lib. 2. f. r i . m. 34. 3s. O M'. Gutterer in Irad . de iuramenI. cenis
rem in allegatam utilitatis causam Iudex inquirere & ubi de evidenti titilitate ipsi eoniliterit, divisionem decernere. His consequenter, sen ius minorem ad probationem allegat s utilitatis admist. 93 Quando autem ad provorationem minoris decernitur diviso , eam volunt esse temporalem sue provisonalem, ut loquimur, tanti D
Curator praedium minoris loeavit Tit Io in
septennium, eoque nondum elapso, ecinvenit cum eodem Titio, et M o primo septe
um ptimum septennium praeteriisset, & in te rim Curator mortuus esset, minor Titio denun. iiit se nolle in loeatione perseverare, eoque eo tendit ad relaxationem prxdii. Quaestum an
minor isti loeationi stare eogeretur Regulariter finita tutela vel cura pupillus vel minor stare tenetur loeationi sui Tut ris vel Curatoris, .uamensa I. si taura g. ubi post alios notat Di nytius Gothostedus θ. δε administ. Operimi. m.
Antonius Gomesus Tom. a. pesio m. tap. 3. nam p.
τε 6. Secunda iamlus. sed haec regula procedit uilocatione temporis longi , decennii vel ultra. Hre enim sapit quodammodo alienationem tundὸ quibus interdicta est alienatici, iisdem M. iam locatio ad longum tempus prohibita cense
tur , Didaeus Couarruvias, M. r. variar. νέου e . a s. de commune Doctorum effatum esse t satur Emanuel Soare E. in thesauro re πι. Iem. i. it. C. uum. 191. I93. Et in speeie Tutorem aut Curatorem praedium minotis ad longum tempus non magis locare posse, quam alienare, poli alios, quos recensent , scriptum reliquere Trent ac inquius lib. a. υdriar. remur. 1 . lis. A minori . Paulus Montanus de T Ies.s Cay. cap. 33. αε I.
Ostin. de seipio Gentilis in fract. vi Ionia mentis eo. I. Secundum quam sententiam senatus de claravit denuntiationem rite factam Titio, eumdemque condemnavit praedio cedere. γ) idem Curator Titio locaverat in septem annos iugerum terrae argillosae, ut durante isto septennia
ipsi lieeret effodere argillam , qua figuli utunturi terram deind3 sequaret S paliuis aptam redderet , ae finito septennio, istam terram adhue in
sexennium conductum retineret. Qui convenistici magis sapit alienationem quam fmplicem conductionem , quipse eum effossicine argilla substantia terrae minuatur, conductor autem ita uti debet , ut rei substantia salva maneati censuit igitur senatus Curatori non fuisse permissiunita rem minoris locare . pronuntiavitque vim obtinere debere mandatum , quo Titio erat inhibitum areillam ampli iis effodere, Eee. ι
419쪽
Rινum in Suprema Erasiorum Curia iudica aram
Dicto Ordinum Frisiae Anna lues .is. Iusi publicato, prohibitum suit
contrahi cum minore vel filios mil. contractusque eontra hane prohibitionem cum his personis initus adeo declaratus est nullus, ut postmodum ratibabitione confir mari .et41e fideiussor escae ter accedere non pos-st. Unde consequitur ex huiusmodi contractu ne naturalem quidem oriri obligationem, s specie, effectas, iure civili , naturali obligationi attribu los , quales sunt retentio, compensatio , fidei unsonti aeeessio , Constitutum , exceptio, Re. Quoties enim lex procedit annullando, vel uti tur verbis impotentiae; toties impeditur origrinaturalis Obligationis , Do tire, in I. tam lex si. Δia L non diabiam. C is luibas. Argentraeus ad
so. Et ideo, s minor jim maior vel si iussam. iam sui iuris effectus , eonstituisset se soluturum,
quod ante in minori aetate, vel in patria potestate existens promiserat , constitutum non valebita ut aliquoties a senatu nostro ludicatum. Cae- rerum hoc edictum, ut nimis irregulare & a jure communi exorbitans in promulgatione novo rum statutorum facta Anno is a. studio,ὸ sili missum , ut nune rursus in Frisia de contracti-htis minorum S sliorumtim. secundum regulas iuris communis iudicetur ,& ita in contradicto. rio desinitum. b) Sane in contractu ante publieationem novae ordinantiae inito,& post publie conem a minore approbato, edictum illud Anno 13 9 . adhue vigorem suum obtinere Senatus
De Mutuo. Exceptione non numeratae pecuniae &SCto Macedoniano.
Vnum exceptione non numeratae pecuniae renuntiari possit, varie disputant Doctores: ut videte est apud Didae. Covarru. Ita. a. resu. q. nam. U. vers. Quia firmantiario. Matthi Colet una
in isto opinἱonum eonfictu praevaluit, renunῆtiationem hactenus valere, ut Creditor non te neatur probare numeratam a se pecuniam esse,
quod onus probandi alioqui ips incumbit 1 sed
quod debitor, qui renuntiavit, gravetur onere probandi sibi numeratam non esse pecuniam. Hanc sententiam amplexus senatus, condemn vit l, tredes debitoris,qui huic exceptioni renuntiaverat , postquam exceptione ista nihilominus
proposita , illi ad probandum admissi , pecuniam defuncto debitati non suisse numeratam non probasseni. Q
Fllio emancipato non conredi beneseium se natusiaconsulti Maeedoniani eerti tutis es , L
. l. ι. 3. h. vlt. f. Ad SQ 31audis. Hine Glossa tradit , ad λι. i. q. in Massam. ad ista verba. Nam ctiamsi Consul B, vel Hierim mis a At raris. Istum textum, qui vult etiam Consulem tilium am. iuvari Macedonian corrigi per Iustinianum in Novellar. O Oriis. sed Episto ad s. C. d. Dist. Gen quia . inquit, cum omnes sui iuris efficiantur per huiusmodi dignitates, cessat SenatuLeonis fultum. Qus Glossae sententia displicet Petro Costalio ad .. I. a. propterea , quia tales eximuntur a potestate quoad damnum, non autem qu ad commoda & utilitat et suas, ne pri .ilegium se in damno, a mnitus 13. f. ad m,ιipalem. Haec costa
420쪽
Costalii argumentatici licet in aliis procedat,quae principaliter in uillitatem filii sam. coniti tuta
sunt;non tamen recte accommodatur ad SCtum.
Macedonianum,quod quanquam mν consequentias redundet in utilitatem filiissim . ei tamen principaliter propostum est consulere parenti
hus, quorum in potestate est filius, qui pecuniam
mutuam sumpsti quorum interest, cuniam non
dari mutuam filiosam. ob periculum, quod inde nasci potest parentibus. Filiussam . enim, si ipsi
libetὸ liceat pecuniam mutuam sumere , cum multa prodegerit, aere alieno obrutus incipiet optare mortem parentis, imo eo deducetur, ut etiam velit insidiari vitae parentum. Hoc vitae periculum domesticum hae emancipatione tollitur , quia per matrimonium vel alio quocunquem ci emancipatus propriam nune alit familiam,R res suas separatas a rebus patris habet, ideo me pater non magis huius insdiis , quam eujus.
vis alterius est expositus e vide Hugonem Do-nellum lib. H. commenι. cap. ag. vers prepositis ve-n est. Cum igitur ratio SCti Macedoniani cesset in filio uxorato, testabit & ipsum s Ctum e &consequenter si ius uxoratus , si pecuniam mutuam lumpserit, non iuvabit ut hoe beneficio, ut& Curiae nristem .isum est. μ)
N P sectus sve c ut vulgis indigitatur
Gm et mannus in monstradeeli a . cirpra I ἀInno i6o7. ab universitate Wonseradela na speciale accepit mandatum intra annum pecuniam sumendi mutuam ad summam octo millium Carolinorum i g. Mati Anas 16is. Novum ipsi ab universitate datum est mandatum ad ali am summam mutuo sumendam , qua priores creditores dimitterentur. Vi prioris mandati m Miliis Ma i . Praefectus hie a Titio mille, & is. Navi Amo i sis. ab eodem Titio rursus mutua istus est que o. Carolinos, dehinc obaeratus decessit, plus relinquens in aere alieno, quam in bonis. Universitaet a Titio conventa de soluti ne excepit , Praefectum meuniam a se mutuo sumptam in proprios usus & non in causam mandato comprehensam eonvertisse , eoque se, ad ejus dissolutionem minime teneri. Hae excepistione insuper habita Senatus, universtatem in priores mille-Carolinos condemnavit, qui s eundum praeseriptum prioris mandati erant crediti a Titio, qui fidem S mandatum universia
tis secutus pinare non tenebatur istos mille Carolinos ege converses in causam mandato inseriatam e argumento Exercitoris navis , qui tenetures mutuo Magistri, licet hie pecuniam rescien-Ai navis caussa sumptam mutuis , in resectionem non impenderit sed in suos usus eonverterit.
Nee creditor necesse habet probare, Magistrum consumpsisse pecuniam in eam caussam in qisim
acceperat, sed imputari exercitori potes, cur tallustis sit magistro , I. I. A. de quaeritatis is etenis an Non oportet, inquit Africanus, in s. ab geod. ινMBorem ad hoc adstringi, ur ine re viendis ritis ιuram Alpitivi, G nucium domini gerat, vat un/Dimam βι ,si neus habeas pνolare, pecantara in res Nionem eruatam ese. Satis est, s reficiendae navi, causi3 crediderit, N H ea caussa navis suetit, ut refici deberet. Similiter si insitor praepostus it merci comparandae & pecuniis mutuis accipiendis , & is mutuam pecuniam sumat a crediatore , hie quamvis probare non possit , mercie mendae pecuniam esse impensam, utilem nihilo minus actionem habet, 1 hae i. 33. J. I tr.
Ei. Ita quoque in proposita specie satis est , quod Titius in credendis mille Carolinis secutus sitnniversitatis mandatum, quod alteri bona fide eredenti non debet esse fraudi. Nam praedicta leges de exercitore & institore loquentes non tantum in ptiὐatis, sed etiam in priuilegiatis, ut
Ecclesia, Civitate, universia te locum habent: ut post alios notant Petrus Costalius add. I. i. f. is exeriis. EI. Harimannus Pistoris lia. i. 3M'. 37. num. q9. O so. Alexand. Trenta cinquius M. I. NOLI. tis. actionia. resoluti a. num. 7. Denique ex doctrina Barioli in I. civisastfri rebat credis. ηρα.
. sufficit hoc casu , quod creditor probavit Administratorem ad recipiendum mutuum, speciale mandatum habuisse. Ad fraudem autem huiusmodi perfidi proeuratoris excludendam Moris nactus aiae culi. f. de exertii. a Mu hoe eonsitum
dat Mandatori, ut inseratur mandato haee aut similis clausula i viliorem sitates non alias amὸμ emuam evica ἐργανωτον ex cossa mandari teris, mmeratis nummis , insitre, manetiti instramenta Nauipiat, siti ae m Msevi neMae ab eo pecuma hise Niot si non trium id, is vis mandatum est, credideriI,
sed Icrtem, cavendum , ut pars illa inscribaturiphus mandati opisthographo, quo impleto ad summam usque, quae mandata est, inane Prorsus, momentique nullius extiturum, quicquid a procuratore insuper acceptum est. Hactensis Mornacius. Alia est ratio alterius summae Aso. O rolinorum , quae non iuxta sormam prioris manciati intra annum, sed longὰ post fle praeterea ani3
posterius mandatum , atque ita sine universialia mandato fuit credita. Ideoque senatus amplius inquirendum esse censuit, an hi nummi in rem
uni υersitatis fuerint imperis. a
CErta & generalis omnium contractuum re gula est i ex alieno contractu alteri obliga tionem