De C. Silii Italici cum fontibus tum exemplis. Dissertatio ..

61쪽

Itein quae equitur Silius si narrat Regulus Capitur et Carthaginem mittitur. Tum patres CarthaginienSe deeernunt ut Regulus ne is arbiter Romam mittatur aptivos repOSCitUrUS, O Si quam juravit, Se SSe rediturum. Nave proseiseuntur Carthaginienses Romam, in qua et ReguluS QSt. Quo eum adveniunt magna hominum multitudo eos ad ripam Tiberis ne ei pit Regulus autem omne honoreS repudiat et immobilis manet tot lacrimantibus ne non Marcia uxor eum duobus filiis frustra maritum implorat. Reeusa igitur Regulus domum suam intrare repudiatque ampleXus uxori filiorumque. Postero die in Senatum venit, Sed Spernatus Sellam Curulem oratione graviSSimn permutationem aptivorum diSSuadet et mortem miseram Se ante SSe paSSurum dicit, quam vident paribus pacis conditionibus Romanos bellum finientes. Qua de nuSn Poeni a Senatu dimissi simul cum Regulo ruti Carthaginem redeunt Marein Conjux flebili gemitu maritum re-Vo Care Studet, Sed fruStra. Navis Seeundi venti ad oram Cartilaginiensem pervehitur, Ogulus nectitur. Jam On- ferus rei Singulas res hujus narrationis ieeronis ver hu uae exstant de officiis lib. 3, cap. 26 et T. Par. 99. 10 l. Silius, lib. VI.

103. Eeco trahens geminum Nntoriam Marcia Pignus .... Lia1. Me voce quieta Allutus, jubet et Vestros et Onjugis una Arcere amplexus: latet impenetrabilis illo Luctibus, et numquam submissus Oolla dolori. 453. I lini limina templi Vidimus intrantem. ss55. Quae tonsultata. senatus uuasve viri voce extremum Curiu

Audierit, placido nobis ipso edidit

Cicero de officiis , . 99.

99. . . . SSe domui suae cum uxore, eum liberi ....100. . . . minite muni Caritas

patriae retinuit nec suorum.

. in Silinium Cnit,

62쪽

φ. 100. sententiam ne dicero recusavit quamdiu jure jurando

hostium teneretur, non SS Sesenatorem.

g. 100. reddi captivos negavit esse utile illos enim adulescentis esse et bonos duces, se jam confectum Seneetute.

459. Ad solitam sedem et vestigia

nota Oeabant. Abnuit antiquumque loci adspernatus honorem St. 476. Fuit ille, nec unqURm Dum fuit, a duro cessavit munere Martis Regulus: exsangui speetatis eorpore omen. At non Carthago, fraudum domUS, inscia quantum nobis restet, juvenes arat, RS per ferro Ρectora, captivos nostra enSare

471. . . ibo ad Tyrios non Segnior, inquit, Stant fide reditus et salvo laedere

490. haec satus Tyria sese amroddidit irae,

Nec monitu Spernente Armes fidosque Senatu, Ρ00norum dimissa cohors, quae maesta repulsa Ac minitan capto latria aroperabat ad Oras.

Pauca addere liceat de morte Reguli. Quae Livius de hae re narraver i nesuimus logitur in epitomo libri XVIII. -Supplicio a Carthaginiensibus de eo sumpto periit. Cum vero Florus, qui Livium poti8Simum equitur lib. 2, cap. 2. Regulum cruci affixum dicat, credibile est Livium quoquo Sie araSSAE: Hoc apud Silium quoque legimus lib. 2, V. 343. :

. Vidi, cum robore pendens Regulusi Hesperiam cruce sublimis spectaret ab alta;

et ejusdem libri v. 435.:

Juxta triste decus pendet sub imagine poenae Regulus.

Alii alitem SeriptoreS, et Cloero potiSSimum, narrant igiliis, inedia, resecti palpebris S Semeentum Confera enim

100. neque vero tum ignorabat se ad crudelissimum hostem et ad exquisita supplici proficisci do officiis 1 13. 39.) deinde eum retineretur propinquis et ab amicis, ad supplicium redire maluit, quam

fidem . . . fallere.

63쪽

Cidoronis de nil, 2, eap. 20. Par. 5. M. RegulUm . . . . eum vigiliis et fame eruetaretur . . . . in Culp. iSonem 19 43. nee mihi ille M Regulus quem Carthaginienses reseetis palpebris inligatum in maehina vigilando necave runt . . . . deinde de sit. 5. 27 82. qui in potestate hostium vigiliis et inedia noentus est Regulus Θ, denique de offi0.3. T. 100. itaque tum cum Vigilando necabatur Hoc genu mortis Siliu quoque commemorat lib. VI, V. 542. . . . SomniSque hac fraude negati S. Iiestat tertia narratio, quam Siliu loco modo laudat V. 39. Sqq. X-hibet:

Praefixo paribus ligno mucronibus Omnes Armantur laterum crates, densumque per artem Texitur erecti stantisque ex ordine serri Insolix stimulUS ... a

Hujus quoque narrationis Cicero mentionem feeit illo loeo in Pisonem 19 43. . . . inligatum in m n Chint .... Um

Videmus igitur Silium hac quoque in re praeter Livium

Ciceronem quoque OSS Seetitum.

6. De versibus libri Septimi 19 sqq. disputavit, ut supra jam Commemoravi, MuretuS, Var Leet. lib. I, cap. XIV. Cujus verba integra hic reddere ident dicit enim: .... Libro igitur Septimo, Cum Q. Fabius IIannibalein ludi- seando et cunetando et bellum trahendo frangeret Romanique milite pugnae Vidi et conserendarum lini OStibus manuum ingenti desiderio incensi, quidque uiora proseeretur nescientes, imperatorem num tamquam glanVUm, et, ut II oratius loquitur, inaudacem, Summa verborum immode iione inereparent, jamque sublato clamore injussu ipsius rem gerendam SSe vociferarentur gravi ri tione furentuni illorum impetum repressurus abius, in exorditui, ut dieret, numquam sibi Romanos in tanto discrimine summam remini trudituro fuisse, si O talibus Pluinoribus turbatum

iri redidissent:

lib. I, 219. Fervida si nobis corda, abruptumque putassent Ingenium patres, ei si lamisibus, in luit,

64쪽

Turbari facilum mentem: non ultima rerum Et deplorati mandassent Martis habenas.

Cicero quoque in ea oratione, qua C. Rabirium perduel lionis reum protexit et eripuit, cum quiddam paulo confidentius dixisset, elamorque contionali Secutu eSSet cap. 6.): Nihil me, inquit, clamor iste commovet; Sed onSolutur: cum indicat esse quosdam ei ve imperitoS, Sed non multo S. Numquam, mihi credite, populus Romanus hic, hi qui Silet, OnSulem me feeiSSet, Si eStro Clamore me perturbatum iri arbitraretur. 7. Manifestam esse imitationem Ciceroni verSu 20.

26 libri duodecimi vix quisquam negabit. Sunt enim hi

VerSTIS: Quis gelidas suetum noctes norace gravatis Sub Jove non aequo trahere, et tentoria Saepe Spernere, ubi hiberna ruerent eum grandine nimbi, At ne nocte quidem clipeive enseSVe repoSti, Non pharetrae aut jacula, et pro membris arma fuere; Tune gruue CaSSi ΟΠuS, majoraque pondera Visa Ρarmarum, ne nullis fusae stridoribus hastae.

Quibuscum verSibu compare Verba quae XSttin Tuscul.

quaest. II, 16 37. deinde qui labor et quantus agminis: ferre plus dimidiati mensis cibaria, ferre si quid ad usum

velint, ferre vallum; nam Scutum, gladium, galeam in onere nostri milite non tu numerant, quam humeroS, laeserto S, manuS urma enim membra militi esse dicunt; qui quidem ita geruntur apte, ut Si uSUS erat abjecti oneribus, X- peditis armis ut membri pugnure OSSint. 8. Q. Fulvius con Sul cum Capuam expugnaSSet Miloni, qui primus muro ad Scenderat coronam muralem dono de

dit. Quod Silius lib. 13 V. 361. Sqq. narrat. ne re poetam adlusisse ad Milonem, quem Cicero defenderat jam Cellarius et alii notaverunt. Confera enim lib. 13 V. 364.:

LanuVio, generate, inquit, quem Sospita uno Dat nobis, Milo, re Ciceroni verba, qui pro Milone 17. 45 eum dictatorem Lanuvinum appellat, quia Lanuvii natu eratia a Lanuvinis

65쪽

autem Munonem Sospitum AESse cultam Cicero quoque o S doeet de deorum natura . 29. 82. tam hercle quam tibi illam vestra1n Sospitam ergo ilia 'pecie Junonis Argivis, alia Lanuvinis et pro Murena l. 90.: date etiam Lanuvio, municipio honestissimo, quod in hac tot mali Sti frequens haeStumque VidiStiS; nolite in Sacris patriis unonis Sospitae ConSUlem . . . . Vellere. 9. Libro 13 v. Tl.-487. Silius de varii variorum populorum sepeliendi ritibu multa profert, quorum non pavea e Ciceronis libri Sumpta SSe apparet. Compare Senim inter Se haec: Silius lib. 13. 474. Aegyptia tellus

Claudit odorato post lanu Stantia saXOCO Ora et a mensis XSanguem haud separat Umbrum. 473. Regia cum lucem POSVerunt membra, probatum est Hyrcanis adhibere caneS.

477. Exhausto instituit Pontus

VReuare Cerebro

Ora virum it Jongum medicata reponit in evum. Cic. Tuscul div. 1. 45. 108. condiunt Aegyptii mortuos et eos Servant domi. ibid. in Hyrcania plebs publieos

alit canes, optumates domeSticos nobile autem genu Cn- num illud scimus 8Se, Sed pro Sua quisque facultate arata quibus lanietur, eamque OP-tumam illi esse censent epul

turam.

ibid. Persae etiam cera cireum litos condunt, Ni quam mainimc permaneant diuturna c03 P0ra.

10. Verbo quibus Seipio praedicat Achillem, lili. 13,

VerS. 96. et T.: Uella Aeneida, hi tali 0ntigit regentibus ostendis revit tua carmine virius,

Mini verba Alexandri u , quae vim ad ehillis tum msum in Sigeo dixisso ir: idit idero pio Archiu P. D. 24.: O fortuni ite redolescens, qui tune virtutis suomerum seruu-eonem inveneris l

66쪽

11. Multis suis libri quarti deeiani, in quo res amarcello in Sicilia gestae narrantur, Silius Ciceronis in Verrem libris usus est. ConSint enim Ciceronem non solum ipsum quaestorem in Sicilia fuisse, Sed etiam clunecunque ad insulae situm, bona et indolem, historiam, incola Per tinerent, summa cum diligenti curaque Collegi S Se priusquam ad scribendo in Verrem libros nocederet. Sed ut jam ad Singula veniamus o feruntur inter se hi loci: Silius versibus 23. 26. fertilitatem insula deseribit:

Multa solo virtus, jam reddere foenus aratris, Jam montes umbrare olea, dare nomina Baccho, Cornipedumque citum lituis generasse ferendis, et quae Sequuntur.

De qua re ieero variis loeis saepius dixit. Ut alios omittam locos orat de imp. C. Pomprii 12 34. actionis in

Vorrem II totum librum tertium hoc profero in Verr. 4. 48. 106. VetuS Si haec opinio quae eonSint e nnii quissimis Graeeorum litteris a monumentis insulam Siei liam totam esse Cereri eonSeeratum, et . 38. Sqq. Siculosne militeS, aratorumne liberoS, quorum putre tantum labore suo frumenti exarabant, ut populo Romano totique Italiae Suppeditare OSSent . . . . eo non illud reddere foenus aratriS, quod ei Sia 23. legitur. Cieeronianum est; conseras aenim Cat. Maj 15. 51. terra 'une neo

cuiquam Sine Sura reddit, . . . Sed . . . plerumque nriore

eum foenore ....

Hio ho0bo digna et Musis onerabere vatum Ora Xeellentum, Sacris qui carmine silvas Quique Syracosia resonant Helicona Camena. Promptae en linguae.

Non raro Cicero Siculis hanc laudem tribuit. Conferas enim in Verr. 4. 43. 5. nunquam tam male est Siculis quin aliquid facete et commode dicunt de Oratore 2 54.

217. inveni . . . . Salsa multu Graecorum; nam et Siculi in O gener . . . . OXCellunt; Pro Cnur 1 l. 24. . . Siculi . . .

67쪽

o ruditi vis l. lis p. l. 8. 15. neuti, nec inSulsi hominis ut Siculi . . . Brut. 13. 46. . . . quod illa gens Sieulorum)

EX Poetarum autem numero, qui Carmine Silva resonant , ieero mentionem facit te steliori sequi fuit Himeraeus' lib. 2. in Verr. 35. 87. Epicharmi, Cui nee insulsi hontinis, ut Siculi, Tu Scul diSp. 1 8. 15. et ad A ttie. 1. 19. . ut erebro mihi vafer ille Siculus insusurret Epicharmus euntilenam illam Suam denique Empedoelis puysici Agrigentini, qui egregium poema fecit, de orat. 1. 50 2li aliisque loci S. l3. Deinde hie versu ex Stat 3. :Hic Arethusa suum piscos sint receptat Alfheon. . . .

quo eum Compare Cie in Verr. 4. 3. 18. in lino insula trema est sons aquae duleis, Qui nomen Arethus est, Heredibili magnitudine, pleni88imu pi8cium. l4. . Tun v. 125. Me Leontinoruni agrorum fertilitate

dieit:

Prima Leontino vastarunt proelia Impo . . . . . . Et Cereri placitos secunda Sanguine campos.

De eadem re Cicer' saepissime diei in Verrum lib. 3, p. 04.,s09 sqq. 147 sqq. Pro Scauro Q l. 25. Philipp. 2.3 9. 101. 15. Sequitur fabula de Proserpina a Plutone rupta.

Silius quidem . 238-47. narrat Henna istum lucis saeram Medit ardua dextrum. Hic specus ingentem laxans telluris litatum, Caecum iter ad manes tenebrosoli initu pandit Qua novus ignotas JIympnaeusvmii ad oras. na Stygius quondam, stimulante cupidine sector sus adires diem, maestoque Aeli 0nte relicto Eij iii in lilitas urritan lex in-nni: Durras. Cicero in Verr. 4, 8. 106. haeci iubet: nam et raptam esse Liberam, quam eandem ProSerpinam vocant, e II Onnensiuni nemore; qui locu . . . in media est insula SitUS ... etenim Prose est Sli Ollin CR PUM dum, O DUM INRad aquilonem, infinita altitudine, qua Ditem patrem serunt

reptamque ex eo loco ritiem secum ure lasse, ei subiti, non longe i γracusis penetrasse sub

ferras . . .

68쪽

Tum rapta praeceps Hennae Vir

Attonitos coeli visus ducemque Da Ventes In Styga rursus equos et praedam condidit umbris.16. Urbium, vel fluminum, Vel montium nomina quae apud Silium vorsibus sequentibus quibus Sicilia copiae TeConSOntur, memorantur, fere omnia apud Ciceronem in actionum ori inarum libris leguntur Conserantur enim:

V. 194 Messana apud Cio in Verr. 4 par. 3. 5. 17. 4. 15 sqq. v. 196 Catano in Verr. 4 50 100. Saepius. v. 200 Hybla in Verr. 3, 102. v. 203 Eryx mons in Verr. 2, 22 2, 115. v. 204 Centuripae in Verr. 3, 108 4 50 5 70. v. 205 Entella in Vorr. 3, 103 ibid. 200. v. 207 Agyrium in Verr. 3, 47 4, 17. v. 208 Tyndaris in Verr. 5, 128. v. 10 Agrigentum in Verr. 2, 123 4 27 4, 3;v. 218 Gela in Verr. 3, 103 4, 3. v. 218 Halaesa in Verr. 2, 19 185 3, 170 192 saepius. v. 220 Acesta in Verr. 3, 3. v. 229 Chrysas flumen in Verr. 4 96. v. 238 Henna saepissime in quoque libro Verr. v. 248: etraea in Verr. 3 90. v. 249 Enguion; in Verr. 3, 103 4 97 5, 186 v. 251: Mulit insula cum Siculis socia in Verr. 5, 84. v. 251 Cataoto in Verr. 3, 101. v. 252 Cephaloedis in Verr. 2, 130 3, 103 3 17 . . . v. 256 Tauromenium in Verr. 2, 160 3 13 5, 49; v. 261: anormos in Verr. 2 63 5, 16 5, 21. v. 266 Menae in Verr. 3, 55 3 102. v. 267 Amastra in Verr. 3 88 5, 133 3, 172. v. 267 Tisso in Verr. 3, 6. v. 268 Netum in Verr. 4 59. v. 268 Mutyce in Verr. 3, 101 3 120. v. 269 Drepane in Verr. 4, 37. v. 269 Helorus in Verr. 4 59 5, 90. v. 270 Trio cala in Verr. 5, 10 5, 11. v. 271 Jetas in Verr. 3, 103. v. 273 Megaris in Verr. 5, 3. Livius pauca tantum urbe nominavit.

69쪽

17. Copiis igitur quas hae uri)0s aut Romanis ut Poenis aut Syracusanis miserunt reuensitis, Silius narrat Surneusis ipsi multos conseriptos esse milites, qui oenis

auxilio mitterentur. Opulum enim SyracuSanum Contra Ilomanos esse instigatum ab oratoribus qui diXissent nunquam vi Cta e SSe Syracusa atque illam magnam Athenien-Sium ClasSem nte oculo ipSorum mei Sam esSe. Quae in

his versibus leguntur:

284. ter centum ante ora triremes Unum naufragium, mersasque impune profundo Clade pharetrigeri subnixa regis Athenas.

Quibus verbis Xpressisse Silium ieeronis oeum in Ver. 5, 8 jam Rupertius notavit: quo Atheniensium lassis sola post hominum memoriam CCC navibus vi a multitudine invasit quae in eo ipso portu loci ipsius nuturn Cf. versum 283 ingenio ortus - Victu atque Superata ost hie primum opes illius civitati comminutae depressa quo sunt in io portu Atheniensium nobilitatis imperii gloriae naufragium factum existimatur. 18. Tandem Syra Sue a Marcello Xpugnantur. Cujus urbis direptionem ita desinite et per ni te more poetieo efferi Filius ut recensum ne in memorabilium operum et monimentorum Syracusarum. Qua in re hau Sisse eum sex Cieerone loci docent qui Sequuntur:

Silius. Mi Totum, quo vehitur Titan,

non uli: per orbera

Tum seses Isthmiacis aequassent oppida tectis. v. 13. :Ti, delubra deum . . . Cicero. in Verr. 4 52 117. Urbem Syracusas maximam esse Graecarum, pulcherrimam omnium Saepe audistis est ita ut dicitur. Cic. in Verr. 4 53 118. in a i. e. Parte urbis quae appellatur Insula sunt aedes sacrae complures, sed duae quae emtoris longe antecessant . . . . . in altera pario urbis cui nomen Achradina os . . . si templum egregiura Jovis lympii . . . .

70쪽

643. totque intra moeni sortUS, 644. Adde ora, et celsi sub gosta theatra Columni S, 645. Certantesque mari moles v. 45. addo ordine longo Innumeras patioque OmOS V. 647. . . . Quid, inclusos ΟΥ-rooto limite longis orticibus, Sacros uVenum certamine lucosqv. 653. hie saneta vetustas Artificum manibus; O HS quam clarior illo Gloria picturae

secto . . .

ea parte Fortunae sanum antiquum fuit Tycha nominata est,

crae in quarta urbis parte uinomen Neapolis est . . . duo templa sunt egregia. ib. g. 217. et portus habet prope in aedificatione aspectuque urbis inclusos , et g. 118. quae duobus portubus cincta in utriusque ortu ostium aditumque projeeta est . . . et 5, 37. 96.: non enim portu illud oppidum clauditur, sed urbe portus ipse cingitur et continetur, ut non adluantur mari moenia extremn, sod ipso influat in urbis sinum portUS. 4 53 119 . . . in qua in altera parte urbis forum mnXimum, pulcherrimae porticus, ornatiS-

summum theatrum Maximum 4 53 118. Arethusa lan . . qui fluctu totus operiretur, niSi munitione ac mole lapidum di-junctus esset a mari. 4 53 119. ceterae urbi Partes, quae una Via lata perpetua multisque transversis divisae privatis aedificiis continentur. 4, 3. 119. pulcherrimae porti-

plissimum est et complures

4 55 122. pugna erat equestris Agathocli rugis in tabulis picta; his autem tabulis interiorest0mpli parietes vestiebantur; nihil erat a pictura nobilius, nihil Syracusis, quod magis vi8endum putaretur has tabu-