장음표시 사용
71쪽
v. 659. Quaeque Attalicis variatalas M. Marcellus . . . non attigit . . . . t 55 123. viginti et soptem praeterea tabulas puleher
lum pictorum artificio delecta
4, 12 27. quid illa Attalica tota per rartem inulaeis scribuntur Sicilia nominata ab eodem Hrio acu peripetasmata emerae oblitus
19. Marcellus autem urbe capta militibu imperat, ut domibus templisque pareant. Conferas dil v. 665 sqq.:
His tectis opibusque potitus Ausonius duetor, postquam sublimis ab alto Aggere despexit trepidam clangoribus Urbem, Inque suo positum nutu, 'tent moenia regum ........ Jus Sit Stare domos, indulgens templa vetustis Incolere atque habitare Deis Si parcer victis Pro praeda fuit . . . .
Praeter Livium 25. 24. Silius otium hoc lo eo Ciooronomani oeulos videtur habui S Se conserti enim in ori . , 54. 120. Mure selliis Ilii tam praeclaram urbem V Copiisque episset, non putavit ad laudem populi Romani hoc pertinere, hanc pulchritudinem, e qua praeSertim periculi nihil ostenderetur, tolero et exstinguere; itaque nodisi iis omnibus, publicis Privatis, Sacris profani S, Si pepercit, qui ad iii Mesendenda eum exercitu non oppugnanda venisset deinde dum vero nullum violavit, nullum restigii . . . ibid. 122. has tabuliis . . . Marcellus non attigit; 4, A. 422.: . . nudus Minervae si in In Sula, quum nr00llus non nitigii, quam plenum reique ornutum reliquit.
Aemulus ipse Ingenii Superum servando condidit urbem. Krgo exstat uelis, stabitque insigne fr0paeum Et dabit utiqu0 duetorum noscor mor
72쪽
βουλευτηpto nomine appellant, honestissimo loco et apud illos clarissimo, ubi illius ipsius M. Marcelli, qui eum quem seripsero belli ac victoriae lege poSSet, onServavit ne ed didit, Sintia e nere facta St, . . . ut, dum istius hominis
Ceteros hujus libri loco quo addere poteram, ut nΓ- rationsem de Archimedis noee apud Silium S. 676. 78., apud Cieeronem in Verr. 4, 8. 131. et de suibus 5 19. 50. , omisi, quia Silius in ei narrandis certo praeter Ciceronem Livium quoque Secutus est. Unum tamen hujus libri locum addere liceat, qui XStat VerSibu 211. Sqq.:
21. Ductor Grosphus erat, cujus caelata gerebat Taurum parma Pueem poenae monimenta vetuStae. Illo, ubi torreret 8 ιbjecti corpora flammi8, Mutabat simitus mugitibus actaque VerRSCredere erat stabulis armenta effundere OceS.
Quibuseum versibus Compare Cieeroni loeum in Verr. 4, 33. 3. . . . in quibu etiam ille nobili tauruS, quem eru- dolis simus omnium tyrannorum halaris habuisse dicitur, quo vivos supplicii causa demittere homines et subieere flammam Solebnt. 22. Libro quinto deeimo S. 18. 128. Silius fabulam do Herculo a rodio narratam ad Scipionem trunSfert. Quam fabulam narrant Xenophon Mem 2, 1. 21 Sqq. et Cloero de oss. 1, 32 118. ex quo, cum Xenophonti VeStigia in carmine Siliano nulla XStent, quin Silius narrationem hauserit, non dubito. 23. Deinde eum versibu lib. 15, 4. 78.:
Tribuit namque ipsa minoreSHos torris Natura Deo sed foedere certo Degeneres tenobris animas damnavit Avernis. At quis aetherei Servatur Semini ortus, Cooli porta Riet. . . .
jam Drahelabor hius comparavit locum CiceroniS, qui eXstat Tuscul disp. 1, 30. 72. ita enim censebat itaque disseruit
Socrates , dua esse via duplicisque CurSUS nimorum Corpore XCedontium: nam qui Se humanis vitii contami-
73쪽
navissent et se totos libidinibus dedissent, quibus ea uenti vel domesticis vitiis atque sagitiis Se inquinavissent vel republiea violanda fraudes inexpiabilis conlepissent, iis devium quoddam iter Sse, seclusum a Concilio deorum; qui autem Se integro CastoSque Servavi SSent, quibusque fuisset minima cum Orporibus contagio eSeque ab ii Semper evolaviS-Sent essentque in Corporibus humani Vitam imitati deorum, eis ad illos, a quibus esseni profecti, reditum nullam patere. 24. Versus illos ii Sequuntur:
15. Referam quid cuncta domantem Amphitryoniaden quid, cui post Seras et Indos Captivo Liber cum signa referret ab Euro, Caucaseae currum duXere per oppida tigres 3 Quid suspiratos magno in discrimine nautis Ledaeo referam fratres, vestrumque Quirim vir
Quos eosdem deos eodem fere ordine Cicero Tuscul disp. 1,
12. 20. ominat: i lio et o Strorum opinione Loinritus in caelo cum dis agit aevum
ut fama adsentiens dixit Ennius, et apud Graeeos nil quo perlapsus ad uos et usque ad Oceanum Hercule tantus ottam praesens habetur deus hine Liber Semela unius nil quo sumne delebritate Tyndaridae fatre8, qui non modo d-jutores in proeliis vietoriae populi Romani sed etiam nuntiiniisse perhibentur. 25. Deinde sequuntur si versus:
M no rides, hominum ut celsos ad sidera vultus es, tulerit Deus, ac sublinii finxerit ora; Cum pecudes, volucrumque genus formasque ferarum rem atque obscoenam passim stravisse in alvum
iii. 40. quae Primum os humo excitulos celsos ei rectos consiliuit, ut deorum eo ilionem nutum infuenies reperc
74쪽
26. Silius diei de Laelio lib. 15 v. 478.:
oratione sua. Sio ieero Brut 50 108. cle orniore bono dieit: Moloetatur multitudo audiens et ducitur oratione. 27. Ne non in Si aliorum verborum Silius Ciceroni similis St. Versu enim 368. lib. T. qui tun Ceeidit euStodia Orti . . . . cadere Verbum positum S pro obtingere, Venire. Sic SaepiSSime apud Ciceronem legitur ad Atticum p. lib. 3, 1. nihil mihi optritiu cadere OSSO . . . . ibid. 3, 24. l. verebar quorSum id ca8urum SSet . . . ibid.3, 24. . .. hae re quem ad modum ceciderit . . . . Velim ad me scriba . . ad Quintum fratrem epiSt. 1, 3. 1. Sed certe a te mihi a in Semper honoSin et jucunda ceciderunt; Epistol. 8, 12 3. quod melius caderet nihil vidi; ib. 5, 19. . eum liter re cecidi88et ne putasses in C. Ver rem ruet. irim. Par. i. γ Verum hoc adhuc loreommode cadit, quod Nec non orti ablativus Ciceroni alienus non st. Aliud hujus rei exemplum vigere verbum St,
quod apud Silium lib. 7 V. 21. :
POStquam OV nomina lecto Dictatore Vigent, . . .
significat quae celebrantur et praecipue Xeellunt. Haneonina orbi significationem Ciceroni potiSSimum SSe apparet eum sex alii tum e his locis de orat. 3, 28. 110. nunc Philonom in eademia maxime vigere nudi . . TUSCUJ. 1, 16 38. multa necula poStea Sic viguit Pythagoreorum nomen, ut . . . . Philipp. XI, 15 39. diu legiones Caesaris viguerunt; nunc vigent an Sae, vigent Hirtii, vigent Caesaris filii, vigent lanei de orat. 1, 11 45. Vigebatque auditor annoti illius hie neSurehu . . . et neSCi quo loco: in pace neor quam in bello vigere maluit. 28. Libro Septii no, S. 69l Sqq. Siliu mentionem facit M. Porcii Catonis Majoris, quem diei in pugna a Minueto temere et infeliciter conserta fortitor dimie asso; ibique orionem Catoni his verbi celebrat:
75쪽
At Cato, tum prima sparsus lanugine malas, Quod peperere decus Circaeo Tuscula dorso Moenia, Laertae quondam regnata nepoti
Tuseuli natum fuisse Catonem Cicero multis loci nos docet. Conferantur nimirut 85, 294. hi tu comparas hominem Tuseulanum i e Catonem de quo anten diXerat); pro Plancio 8 20. num quando vides Tusculanum liquem de M. Caton illo in omni virtute prineis . . . muni is SUO. . . . gloriari 3; de legib. I, 2. i. misi torto sapienti illi Catoni fuit patria non Roma sed Tusculum ut illo
Cato, Cum SSet TuSeuli natu . . . . Cum ortu TUSCulani Sesset de republ. 1. 1. 1. M. vero Catoni . . . . Certe
lieuit iis uti se in otio deleetare . . . pro Archin Oet. 9, 22. in caelum hujus Catonis Uticensis proavus Cato tollitur se ab Ennio . Fortasse jam apud Ennium ut upud Silium Cato pugnan induetu ernt. 29. Libro decimo hi leguntur versus 432.-35.):
Tum, quatiens Strietum cum voce ante Or pnVentum Mucronem, ars a pater, qui templa Secundum Incolis a coelo sedem, et remota nondum Iliacis mutata malis, tuque Spera seetus Aegido Gorgoneos virgo Subcinet suΓΟΓOS ....
Eodem modo et eodem ordine Juppiter, uno, Minerva junetim frequenter apud Ciceronem memorantur. Conserti Senim Orat pro domo T. 44. quouit ea te Capitolino, teque uno Regina et te, CUSto urbi Minerva, recor; in Verr lili D, 72 184. Nunc te Julipitur ptimo Maxime, teque uno Regina, tuque Minerva - Precor . . . mVerr. lib. 5, 14. AG.: ... ludo antiquissimo cum dignitate maxima et religione ovi unoni Minervaeque ossi sucishdos . . . . pro Scauro 3. T. Capitolium illud. . . .
reditus Jovis siptimi Maximi, Junonis Reiuno, Minervae
A consueta graves per Iongum audire suorum ii ventu i nomo ei nunquana recreata secundi
Adlato tandore a se mine Pugna Erigitur
76쪽
sic Cicero similibus Sus verbis scribit rus 3 12. atque ut post Cannensem illam calamitatem primum Marcelli ad Nolam proelio populus Se Romanu erexit OSteaque prO- Sperne re deincepS multu ConSecutae Sunt 31., libri primi versii 170. Sqq. narratur quomodo Poeni necem Hasdrubalis imperatoris ulturi servum illum qui caedem perpetraverat 'ormenti cruciaverint Sed:
Ad quod conferas in Verr. lib. 5 g. 163. quid cum igneScandentesque clamitane teterique cruciatu admovebantur, Noli tamen Silenti praetermitteres in iditione ΚnySerinna pro candente nunc legi ardentes).32. Diotum est Ciceroni proprium de oratore aliquo: fingere mentes Confera enim de legibus lib. 3, . 40.: nctor moderntur et singit mentem a voluntates hoc apud
Silium quoque legitur lib. I, V. 441.:
gratis quo non Spectatior alter Voce movere fora, atque orando fingere menteS.
Adversis etenim ferri non 8Se Virorum,
Ierri verbum o Situm S pro moveri aliqua re Sive e dure alicui rei, Si Saepius apud Ciceronem. Legitur enim: Pro Quinctio 11 38. qui usque eo fervet ferturque avaritia pro Cluenti 5, 12. sic in animata ferri libidine . . ibid. 70, 199. quam caedam crudelitate et Scelere ferri videtur . . . .; TUSCUJ di Sp. . . . qui pecuniae cupiditate, qui Voluptatum libidino feruntur in Verr. 5, 46 121. praecel Samentia feret,nre, qui . . . . .
Poteram his locis complures addere cum vero jam X ei quo attuli satis elucere credam ex Ciceronis libris non raro hausisse Silium, illo locos memoritSSe Sufficiat. Sequitur ut quaeramus num Polybius notus fuerit Silio. Quam quaestionem diffieiliorem es Se apparet, cum Polybius historium olli uniet secundi in primis quinque libri qui quidem in10gri nobis servati Sunt non niSi HSque ad jugnum Cunnensem pertexuerit. Quae eum in Sint i
77쪽
de rebus o Si pugnam Cannensem faeti disseretur eos oportebit Xaminare seriptores quos Polybii historiam in compendium redegisse eonStat Omittendos autem SSO censui omnes eos oeos quibus Livius Polybiusque aeque narrant atque Silius, ne non eos oeos quibus Silius et Polybius inter Se congruente narrant, Sed enSdem re quomodo Livius narraverit eseimus, eum ei ipsi libri deperditi sint. Quibus in rebus utrum Silius Livii uotoritatem Seeutus an Spernatus Sit eum nil liquidum perdueero viXPOSSimVS, Ubicumque priu esse faetum feei. Itaque de eis tantum rebus pauci disputabo, in quibus narrandis Silius contra Livii aliorumque auetoritatem Polybium ut SecutuS St, ut videtur eoutu eSSe. Sic, quamquam plurimos loco quibu uterque eonSentit, ejungere coacti UmUS, reStant tamen pauci e quibus olybium Silio in scribendis linteorum libris ante oculos fuiSSe apparet. Conferantur enim inter Se haec: 1. Hamilcar, pater Hannibali quomodo mortuus Sit Liviu non narrat; non enim de ea re tradit nisi his tri bus locis 1. lib. 21, 1. mor Hamilcari peropportunae puerilia Hannibalis distulerunt bellum 2. lib. 21, 2.:
ne Se quoque ut patrem Hamilcarem - cunctantem ea Susu liquis opprimeret G. . lib. 24. l. id Castrum Album loeus S insignis caede magni Himilcaris, Romani castra habuere. Neque mentio est facta hujus rei in epitomis libri undevi Osimi et vicesimi. Silius autem narrat lib. I, v. 140 qit.:
Sic clausum linquens arcano pectore bellum, Atque hominu in finem Gades Calpenque secutus, Dinia seri Herculeis caramantius signa columnis, 0ecubuit saevo Tyrius certamine ductor.
78쪽
2. Ejusdem libri s. 146 sqq. Silius Hasdrubalem et acriorem et priorem deseribit, quam alii scriptores. Sic enim tradit
Baselicolasque viros furiis agitabat iniquis. Tristia corda ducis, simul immodicabilis ira,
Et fructus regni seritas erat: Sper more Sanguinis, et metui demens credebat honorem; Nou nota docilis poena Satiare furore S.
Livius contraria diei lib. 21, cap. 2. is plura consilio quam vi geren hospitiis magis regulorum Conciliandisque per mi Citiam prinoipum novis gentibus quam bello aut armis rem Carthaginiensem auXit Polybius autem lib. 3, cap. 8, . . hae habet: Ραβιος δε ργὶσι θ Ρωδαῖκὸς συ Ipα-
7zoλεχ boυ. Quibus ex verbis, iam apud Livium nisi illo loco nusquam de Hasdrubal agatur, Silium, ut Romanum Poenis infestum a deprompsisse Censeamus ieet quae ins Orem partem accipi poterant. Nam Q. Fabium ictorem, qui graeco condidit annales ipsum lectum esse Silio non est quod credamus. Nusquam enim apud Silium hujus fontis primarii vestigia apparent neque demonStrari potest Silium in scribendo carmine uti QSSe QCutum. Nolo tamen praetermittere Polybium quoque de Hasdrubale justius judicasse lib. 2, cap. 36, . .: υλ υπω ι T HVTῖλε ω εpI 0 ως δια τῆς ipta τους δυυασζας ὁ λιας 3. In narratione de morte Hasdrubalis Silius certo praeter Livium etiam Polybium secutus est. Nam Livius narrat lib. 21 iap. 2. barbarus enim quidam palam obram interfecti ab eo domini obtruncat . . . . Siliu nutem
Quem postquam diro suspensum robore vidit Duformem leti amulus, clam corripit enSem Dilectum domino, perniXquo irrumpit in aulam, Atque immite lari geminato Vulnere e tUS.
79쪽
Doniquo Polybius haec tradit lib. 2, cap. 36, amet σε
4. Lib. 3, v. 234. Sqq. Silius deseribit Iberes eorum
ille rinti: Rudis his tune aΓma, et rubra Velamine vestis Ars erat in pugna fusum ceuluiSSe cruorem.
IIane doseriptionem Polybio debet, qui lib. 3, cap. 114.
inquii hic est popularibus Sui sequi legione no Strascevidit, agrosque et urbem est depopulatus jam ego hanc vietinium Manibus peremptorum foedo civium dabo. Subditisque calearibus equo per consertissimam hostium turbam impetum sauit obtruncatoque Prius armigero, qui e sesto venienti obviam objecerat, consulem lancea tranS- fixit. Silius nute in postquam narravit lib. 5 VS M4 sqq. Duestrium B Horum ducem, qui Flaminium 3verit, uos adhortatum esse ut eum virum qui Suo Populare quotmdam vicerit, eaederent, ne addit us 655.):
Pariter tunc undique usis 0bruitur elis, nimboque ruente ex auras Contectus, nulli dextra actare reliquii Ulaminium cecidisse sua.
Lia Priore igitur narrationis parte Silius Livium, in aliora autem Polybium securus est, qua radii sit, cap. 4.
80쪽
senserit et Polybium sequi maluerit Cosaelitus libri jam saepius laudati pag. 29. . . diSSeruit. 6. Lib. I, V. 116. Sqq. agitur de Fabio consule qui in colle onStra o Suit, Sed quamquam Hannibal certa victoriae spe induetus nullam dimicandi moram fecit Romanosque maledicti provocavit, quietu tamen restat Livius eandem rem tradidit lib. 22, capite 12 Silii autem versus:
v. 123. Cassarum sedet irarum spectator, et alti Culsus collo jugi domat exsultantia corda, Inseautasque minas dilato Marte fatigat
7. Urbem illam Etruriae plurimi scriptores Faesulas appollant. Sic Cicero in Catil. 3, 14. Livius 22, 3. Sallustius Catil. 24. et T. Appianus et Ptolemaeus τας Φαισουλας diuunt, alii Faesula Sive et q)α σολα plurali numero SeripSerunt. Solus Silius inter scriptores latinos lib. 8, 477. dixit Adfuit Faesula, atque apud Olybium legimus 2, 25. 16. τὶ Φαισολαυ, 3, 2. 1. καπα. iv Φαισόλα et SaepiuS. 8. Libro octavo Silius ubi pugnam Cannensem describere parat hunc habet verSum:
v. 22. Ut ventum ad Cannas, Urbis QStigin ΓiSCae,. . .
Livius lib. 22, cap. 44. et 49. Cannas vicum fuisse dicit neque quidquam tradit urbem quondam e loe fui88e. Ne non alii Scriptores de ea re Silent Polybius autem
que locis olybius Canna τη πολυ dicit. 9. Ante hanc pugnam Cannensem Hannibal ad militos