장음표시 사용
411쪽
Pim homines inopina dolent. quodcunque futurum Umus, hoc ipsum plangere velle nefa3. Imus, Magne Virum . quo dives Tuum is Antum.
Imus,sehac orbis Gadit in orbe via, irtati lege sumus; qua desinat esse, quod essὸ Coepit. Θ exitio gaudeat omnesuo. rasemel accubuiis mense, sie subtrahit hostes; . Et tolli gaudet, quas amat 'se, dapes. Agricola siectis tanaem utantur aristis,
Et sua mox aiida munera falce metunt. Nec periis tuus ille, Pater, Mysiasique puerque. Duem tibi terra negat sordida, Numen habet. Hunc dedera prius, hunc repetit. concessa parenti Posui mo sense pignora jure Dem. Debitor es. stobolam cum reddis, nomina solυis. Quique tum fuerat, pim erat ille Dei. Non repetit propere, sua qui non nostra, repos . Non repetit propere, qui moritura rapit. Sat vixit, cui vita proba s. cui tessima flant , Ah, nimium mundo vixeris ille diu. Vicimus errones cuncti. quid longim illum A patriis Ireges occubui escis. Unum, Crassum Parthm habet , peregrinaque littora Ma- Et peregre ad Trojam tot cecidere duces. Si punctostat terra breia, jam patria ubique est. Nec moriens potuit non oblisile domi. Vixit, is ingenium claras di fudis is artes, rascivit, poterant qYa latuissesenes.
Per cunctos mimosa gra doctrina cucurrit,
Securum nunc Vira tenent . formidinis expers, .
Peccandi didicit dedidicisse modum. Sub pedibus Circenque premit, foedamq; Cainsum,
Totque catenato crimit juncta choro,
A 'icit hine dantem patria responsa parentem.
A dicit hinc faciles fratris ad arma manuS. Hic
412쪽
He Masos mediis rutilantes a picis astris, Et fu geniis Aia suspicit ora nepos. Et si quod Haium pretium est,soletur is illud rΑRNOLDvM Batavo non sine rate moris
oiri spectatissimi probi mique obitum lueret.
UIC RHo r , quod dies aliquot sine meo alloquio tra sire passus fuerim. Dum enim justa optimo parenti solvis, dum exequias celebras , mortuum esseta , dum recens dolor stupet , & solamina vix admittit, distuli ea stili ossicio desi- nare, quae in animum tuum simul ac meum unus namque is ambobus est j effundere decreveram. Amisisti Parentem in terris, quem beatior aliquando salutabis inter superos. D seruit ille mundum hunc ante te , quem intra-Verat ante te. ut jam nec de morte, nec de ordine conqueri possis. Satur hujus scenae ad ea loca ivit, ubi eadem semper erit nec mutabit s coelestis scenae facies, ubi opes caducas refluxas aeternitate, vitam fragilem immortalitate, famam denique civis boni divinis honoribus commutavit. Decessit hinc vitae tuae olim
dux , morum magister; & pietatis inter suos domesticus doctor. ideoque levior tibi debet
413쪽
Pim homines inopina dolent. quodcunque futurum υimus, hoc ipsum plangere velle nefas. tas, Magne Virum . quo dives Tulim is Ancuri μι, - hac orbis Gadit in orbe via.
Nati lege summ . qua desinat esse, quo esse
Coepit. θ' exitio gaudeat omne o.
Cui semel accubuit mens, fiesubtrahit hostes . . Et tolli gaudet, quas amaι ipse, dapes.
Agricola sectis tandem latantur aristis, Et sua mox siada munera falie metunt. Nec periit tuus ille, Pater, si que puerque. Quem tibi terra negat sordida, Numen habet. Hunc dederat prius, Dum repetit. concessa parenti Postis in senseo pignora jure Dem. Debitor es. hobolem cum reddis, nomina folυis. Quique tuu fuerat, plu3 erat ille Dei. Non repetit propere, sua qui non nostra, reposcit. Non repetit propere, qui moritura rapit. Sat misit, et iis vita proba est. cui tessima flant , Ah, nimium mundo vixerit iste diu. Vicimus errones cuncti. quid Ioraim illum A patriis Iuges occubui e focis. Unum, aclsum Parthm habet, peregrinaque littora Mais Et peregre ad Trojam tot cecidere duces. Si punctostat terra breis, jam patria ubique s. Nec moriens potuit non oblige domi. Vixit, is ingenium ciarm diffudis in artes, Et scivit, poterant qua latui sesenes. Per cunctos animosa gradu doctrina cucurrit, Et stupuit gressu oym iss suos. Securum nunc astra tenent. formidinis expers, peccandi didicit dedidici se modum. Sub pedibus Circenque premit, faedamq; Cainsum, Totque catenato crimina juncta choro, Adlicii hine dantem patria responsa parentem.
A dicit hinc faciles fratris ad arma manu . His
414쪽
Ηic atavis mediis rutilantes a picis astris, Ei fulgentis Avi susticis ora nepos. Et si quod ratum pretium est,solatur is illud rARNo v M Batavo non sine rate mori
Oiri spectatissimi probiss=mque obitum lugeret.
Actum consulto , Amplissime UIC REFORTr , quod dies aliquot sine meo alloquio tra sire passus fuerim. Dum enim justa optimo parenti solvis, dum exequias celebras , mortuum esseta , dum recens dolor stupet , & solamina vix admittit, distuli ea stili ossicio desi- nare, quae in animum tuum simul ac meum imus namque is ambobus est j effundere decreveram. Amisisti Parentem in terris, quem beatior aliquando salutabis inter superos. D struit ille mundum hunc ante te , quem intra-Verat ante te. ut jam nec de morte, nec de ordine conqueri possis. Satur hujus stenae ad ea loca ivit, ubi eadem semper erit nec mutabit s coelestis scenae facies. ubi opes caducas &fugas aeternitate, vitam fragilem immortalitate, famam denique civis boni divinis honoribus commutavit. Decessit hinc vitae tuae olim dux, morum magister, & pietatis inter suos domesticus doctor. ideoque levior tibi debet
415쪽
bet esse ejus mors, ex cujus vita fructus percepisti uberrimos. Feliciter excessit,te superstite,& statribus sororibusque tibi jurustissimis, in quibus renascitur indies, & eas vidit gliscere
Virtutes, quibus vivus maxime excelluit. Non jam aegritudo tua franget aegrum , non affiget tua calamitas imbecillem, non dolebit ob dolores tuos, nec mors tua funerabit senem tui amantissimum.Bene secum actum putavit,quod
liberos genuerit sibi, Christo, V1rtuti. sibi in
auxilium & oblectamentum, Christo in pec Ilum, Virtuti in exemplum. Vixit,quantum perhumanam imbecillitatem licuit, pie, caste, sobrie.Nec obiit alius,quam Vixerat. Quae montista pater quondam dederat filiis, ea moriens
avus dedit nepotibus. usque adeo, ut cum loquentem destitueret fracta naturae vis , Voces tamen extuderit integra relligio. quae tunc in sene & pro sene verba fecit, nec de rebus terre
nis loqui passa fuit coelo Deoque proximiorem. quam haec fuit suavis, quam pretiosa apud Deum, quam plena solatii mors,in qua moriens cum Creatore sermones habuit, & de Redemptore suo loqui maluit, quam de mundi hujus, quae plurimos occupare solent, quisquiliis. Salutari catastrophe abλlvit vitae hujus Actus. Laudabili Epilogo desiit esse secundus; dc postquam de salutis suae momentis perorasset, desiit m pium. Dixet. Vix spatii quicquam intercessit
inter loquentem dc inorientem. quia enim ad Deum suum dc patrem ibat, cogitationibus se divinis implevit. Ita mori, mi W Ic RE FORTI, est in Domino mori. ita mori, est novam ac meliorem vitam ordiri. Sic discedendo accessit
ad eum, cuins sanguine est redemptus, spiritu sanctificatus, verbo regenitus. Non illum avaritia,
416쪽
ritia , non ambitio, non taculi praesentis fastus aut Qrdida voliaptas transvorsum rapuit, licet ad has mundi phaleras generis humani coeca cupiditas obstupescat. Simplicitate , candore, religionis sincero studio , occupationibusque honestis se totum involvit. Reliqua mortalis aevi studia , impedimenta esse credidit mentis In coelos profecturae , dc remoras in pietate proficientium: Gratulare potius sic mortuo,ac beatitudinem e longinquo illi apprecare, cujus praeludia etiam hic in aerumnarum valle posurus,in se sensit. Sunt ea, tranquillitas gaudiumque animi pax cum Deo, mistus desideriumque futurorum bonorum. Vidimus aliquando sedentem,scribentem, vidimus ambulantem. Sed dubium, an vivuin an mortuum : an hominem, i an umbram hominis. Adeo jam tum cum vitare morte pepletisse videbatur , ut in uno corp re , eoque exuscco pene .& exangui, simul habitaret aliquid utriusque. Nunc mortalitate omni exutus, totus vivit ea parte , qua sapuit,
qua credidit,qua honestissime vixit. Cur tot la boribus deiuncto invideas quietem cur post
emensos humanarum calamitatum fluctus aegre
seras in portu eum navigaret & post consectam hominis Christiani militiam rude donari ac
braviuin reportare' Cur mercari amplius volet,
cui lucrum est Christus. Quid mercari preti sus, quid dignius possit, cui merces est Deus. Cur se bysso amplius.& serico implicet, quem
amo ρο mundo. Cur ulli mercator debere cupiat,cui majus debitum remisiuinin coelis. Cur esse creditor, qui nulla bona ultra in spe habet. Nec opus illi adire vendentium dc ementium frequentatam toties Panepyrim,qui jam an bea-
417쪽
tarum animarum coetum receptus est, ubi nec venditur,nec emitur,nec debetur, sed ex gratia . habetur, quicquid habetur. Ea quoque aetate ereptus est tibi, qua vita nostra morbus esse incipit. Eo senectutis gradu, infra quem plurimi deficimus. Eo morbi genere, qui placidissimus
est dc doloris expers. Graeci αν Vocant. Latini marcorem. Eo mortis genere, ut nec acerbam illam nec crudam dixeris. Ea denique animi alacritate , qua migrare hinc solent viti, Christiani ac cives boni. Nec decepit Te nat ra,nam septuagenarium vidisti. Et si diutius viavere concessistet, miseriarum illa ac malorum potius fuisset prorogatio,quam bonorum. Ille, quia futura fidei oculis prospexit,& aeterna antimo complexus fuit, vim abstulerat prae sentibus malis. Hoc cogitandum, quamdiu habueris, non quamdiu habere potueris. In praeteritum tempus potius animum mitte, quam in futurum, de
ejus te recordatione recrea, cujus ususfructus
tibi fuit charissimus. In rati est, beneficii a Deo accepti finem, injuriam interpretari. Habuisse
parentes bonos in bonis maximis est. At carere Iis nunquam velle,inhumanum est. Non dat iulos Deus ad satietatem. dat ad usus & officia necessaria, quibus cum defuncti fuerint,suo illos jure repetit. Nec volo, te non sentire dolorem praesentis funeris . sed non volo , te non ferre. Optimo pietatis δc rationis temperamento dolere parentis obitum potes, & eundem dolorem vincere. Vt vincas,non ad sacra solum,sed
de liberalia studia dc sapientum praecepta te conser, quibus animum imbuisti jam inde a teneris, quaeque ad usum jam referre prudens didia cisti. Illa quoties fati necessitatem,morientium exempla, mortalis aevi aerumnas, futuri felicitatem,
418쪽
citater vitaeq.bene actae conscientiam ob oc Ios ponent, supervacuam pectori tuo vexati nem eximent. nec poterunt in tam denso rati num examine obloqui multum degeneres querimoniae. Haec cum perpendes, Vir prudentissume,acquiesces non invitus summi Numinis decreto,quo voluit te lugere patrem,ne ille lux ret .Quod superest,ehleelissimi patris mem mm Venerare, famamque inculpatam in pretionabe. Ita qui vivus liberorum suorum commodis studuit,mortuus adhuc erodesse poterit. πι- Ie integerrime, dc pias amici tui voces pro stalatii parte habe. reliqua a pietate,eruditione de prudentia tua facile impetrabis. E Museo no-uro, Amstelodami, 27 Decembr. DUAE.
Ad Nobilissim. Praestantissim. virum
D. ADRIANVM vander MYLE, Dominum in Blesken grave, militum ped strium sub Illust. Auriaco ducem ; αwillemstadii Gubernatorem,
Nobilissimam castissimamque virginem
Audio uxorem habere G, hoc est, in Sapientiae castra transiisse. Semper enim ab iis dissensi , qui amantes insanire contendunt, de Cupidini oculatissimo oculos sa-R L . scia
419쪽
scia velant, quique puerum esse fingunt, ipso
Hercule, robustiorem Amorem. Tanto nos .
magis sapere arbitror, quanto ad honestas nuptias adspiramus ardentius; tanto esse ingeniosiores, quanto hanc rem conficimus selicius. Etenim sine conjuge nonne vagi sumus di errones' nullius, praeterquam universalis naturae, peculium, sortunae & incertae sortis
pila ludibriumque Uxorem nacti, possidemur propius; amamur, curamur,sovemur ten
rius. Illam gaudii omnis , illam dolorum sociam habemus. Condolet, medetur, subvenit laborantibus; & cum maxime vult blandiri, sobolem nos suam appellat, etiam tunc, cum aut sobolem ipsi in spe habemus, aut in cunis rotamus magni patres. Epictetus Philosophiam omnem duplici praecepto ablatuit, Sustine &Abstine. At haec a nullo hominum ordine rigidius observari, quam conjugibus, mecum propediem disces. Graecorum poetarum pri ceps, E quo tanquam sonte perenni Posteriim i uices Sophie deduxit in hortos,
cum Iovem describere vult patrem vocat De rum & hominum. At talis sine conjuge esse non potuit. Sagacissima natura cum Vite maritat ulmum , cum stipite fabam vel convolv Ium, ne lenta haec arbusta destituta suo tibicine langueant. Nec minus sapienter ab eadem appositus uxori vir, & viro uxor, ne alter sine alterius fulcro flaccescat & collabatur. Viderunt hoc olim providi poetae.ideoque ne ipsum C Ium corrueret, Lunam Veneremque interposuerunt orbibus, hoc veriti ne sine Reminae a spectu volvi nollet morosior Saturnus , imperiosior Iupiter, bellicosus Mars', vaser MerCu
420쪽
cylidis quot numeras Versus, tot prudentiae moralis audias praecepta. Et inter haec nomne de ducenda conjuge canunt Theocritus, quanquam multa apposite pastores canentes in cat , nullibi est tua vior, quam ubi scribit: μασί, mi ταν A vv n, dcc. Abeo procatum ad Ama ludem, occ. Et quis ille est, qui apud Maronem dicitur conjugis in gremium laetae descendisse s Idem est, qui rubente dextera in arces 3c urbes fulmina jaculatur. Crates Thebanus, homo toto corpore deformis, gravissimus alioqui rerum divinarum & humanarum prosessor,Hipparchiam nobilem foeminam uxorem duxit, ut hac quoque parte Sapiens vi deretur, quod contemptimmo corpori uxorias
Voluptates impetrasset. De Socrate hoc jam dicam: illum Sapientiam non E coelo in domos familiasque, ut Cicero perhibet, sed h querulae Xantippes cubili in Scholas introduxisse, de Philosophiae practicae objectum, non virtutes, sed illam ipsam suamXantippen credidisse. P tae quoque Graeci & Latini nullibi doctius de
acutius loquuntur, quam cum ad coniugum OL
sicia alludunt. Quod si Sapientiae pars est, non nimium sapere, nihil est, quod virilis ingenii gravitatem & duritiem magis condiat, quam muliebre ingenium , cui dulcedinis tantum de Ratiar affudit Deus, ut ob hanc solam causam,
Qui vero amores quam maxime oderunt, cum acerbissimis illos vocibus insectantur, oppositum apponunt opposito , ne rem optimam calumniando sibi constare videantur. Morbum vocant amorem,sed salubrem: dolorem,sed deIectabilem : venenum, at sapidum: mortem,