Sententiae philosophicae fundamentales: quas olim in usum auditorii ...

191쪽

-1Nu D Ak1m. μει eo deduc omnia ossicia sed non rex ortat: non ut ex fine communi: aut omnino est sublimior , nec potest, esse alius mam DEI glor a. Et nisi tale ponatur . N. sum: damentum, quod summum contineat finre116niniuiti nostrarum dete inationum non' poterit in juventus PhΗosophiae studiose; Hlsam finis salsam obligati.nis, salsasti Ela inum virtἡiisi leam ananti ν concipere, ac se in vitia sua virtuti mominibus tegere. Falfiori tamen voltantim fundamen 1im esse H ι Thomasiano , sinprimis ut illud explieri in 'horis suis si essivis Mapurgensibus.

192쪽

istores nostri. Lumen enim rationIs natur,

I tinguit, umemque vim libertatis misturalis radicitus Iessit. I, Sequivi ex hac

sententia, impossibile esse sentisi, ideam habere DEI unius sapientissimi, justissimi es

mentissimi, uno verbo persectissimi creatoris , sustentatoris gubernatoris rerum Othnu um, ninia referentis ad meriuissimam suam, gloriam, quod religionem naturalem lugu. t. t M pugna; cuni experientia, ut verentis patet, quae de UEO, tanquam .ex cominu

ni porum hominum sententia,'geruit c. sus, Aesepente Origene Vel si siris concedat posin EuM sc a gentili consepi, cogetur tameti hanc Ipothesin asserere, imointile . . um netur colere prout eunt:

195쪽

aes, qui DEUM cognoverunt, tame mundum ut DEUM glorificaverunt, secundum cognitionsi ejus,quam habuerunt.Rom.LW2o ar Athropositum naturale glorificandi DE-uM, quod in multos gentiles cecidit, quam-. vis valde infirmum, inter dictamina saneterea tionis tessimas in contrarium inclinationes fluctuans,atque inprimis ad restituendam homini amissam DEI gratiam prorsus ineoptum, tamen in suo genere cin pliat ram turat, haud dubie est virtus non aequivoce sed univoce, licet in gradu longe interiori, quam virtus vere Christiana, eae fide prognata qua sola propter Christi meritum, homo creatori suo gratus esse potest. Quam noxia sit bonis m0ribus haec sententia, vel ex eo patet, quod homo gentilis, qui putat philau-thiam esse omnium suarum actionum unicam fatalem genetricem, ' possit non omnem deseerare virtutem, adeoque omnis

generis libidinibus&voluptatibus se sine ulla reluctatione dedere quam noxia sit fidei, ex eo liquet, quod ex eadem hypothesi ad Christianos quosdam fluxerit ea opinio, ne regenitos qui iem quidquam boni tacere pos se , MEUMque amare , nisi ductos amore

sui. Qua sententia i ii esse pote statheis λ

196쪽

vicinius. Alii quidem moderatiores dicunt, impossibile esse homini gentili cirregenito quidqua' facere, ex alio principio , quam Philauthia. Sed haec sententia videtur aliquid ex superiori trahere; statuitur enim nihilominus, voluntatem non posse obtemperare rationi meliora suadenti statuitur,mn-tilem non posse DEumullo modo amare. Amor enimDEI, qui ex nullo alio principio, quam philauthia fluit; non sane est morDEI, Ied sui ipsius. Qui si virtus sit c dit etiam virtus in Atheum blasphematorem. Iam ad celebrem illam quaestionem quod at

tinet, an detur amoriri omnino de teressa -

- , vel an sit possibilis , immo an necessarius talis DEI amori re*ondendum est distincte si i intelligatur amor passivus,id est inclinatio vel desiderium, quo mens naturali instinctii versus bonum aliquod rapitur, Ddetur illa tractio tota oriri ex naturali amore boni, qui est ipse amor fuit cis quidem e tenus nihil habens vitii, quatenus ad nat ram mentis .essentiam pertinet. Hunc igitur amorem nemo desinteressatum posset sine contradictione dicere. Sed si 1 intellia gatur amor activus, hoc est sincerum propositum est mandi DLuM, non tanti ni proire

199쪽

secundum ham aestimationem desideria sua inclinationes moderandi, dici non pbtest, tale propositum homini gentili adulto na. turaIiter sano prorsus esse impossibile, ne dum Christiano Possumus amare nomen viri boni, nobis ex historiis antiquis cogni- ii, qui multa justitiae suae, multa misericordiis specimina edidit, licet ros, qui in diversa versamur mundi aetate , nullam ex ejus justitia . bonitate privatam utilitatem percipere possimus. Quidhi ergo possibile sit amare DEUM ob bonitatem suam, non tantum quia nobis, sed invia aliis profuit is autem amor, qui a respectu adpos ipsos, stramque utilitatem vel tantillim deflectit,

eatenus utique est desinteressatus Vult quidem B deus, amorem .hunc, quem activum Voco , proprie non esse amorem, omnem

amorem in affectu quodam formaliter comsistere ratus, sed praeter quam quod haec e ceptio ad Logomachiam referri possit ex eo etiam, quod Buddeus vult, sequitur, non da .ri amorem moraliter bonum, cum inissis affectibus passivis, secundum Philosophicam aestimationem nussa sit moralitas. Quemadmodum autem contraria huic Thesi opinio, tam

200쪽

roo M. ΠIrmuum HOMINE.tanquam excessus quidam veri est vitanda, ita nec minus alterum vitandum est extre- mum, in quod impingunt, qui vel cum P Iagianis gratiam divinam habent pro suste Vac'nea, vel cum mysticis quibusdam absurdas abstractiones nobis pro veritate coelesti obtrudunt. Quid enim absurdius esse potest, quam suaves de Divina bonitate meditationes in loco aeternorum cruciatuum finsere.

s. vis

Duodecima sententia Fundamentalis:

Omaies homines jure naturali sint quales.

TIAne practicam sentetitiam ceteris funda. mentalibus annumero, cum nemo, nisi qui conatur eam animo infigere vita exeprimere, cum aliis hominibus , scit ordine in rioribus, socialiter possit vivere optandum esset hanc veritatem, omnes hommas tum aquales esse , ita omnibus feliciter natis, inprinris nobilibus imi principum filiis, posse inculcari, ut sciant, se maximam iis omnibus injuriam facere, quos aliter tractant, ac ipsi vellent tractari, si in eorum es sent situ. Quod vel nobilissimis facillime eontingit, si a barbaris capiantur in bello vel veregrinatione maritima, Manifestum vero