Sententiae philosophicae fundamentales: quas olim in usum auditorii ...

171쪽

Putabo , daturus unum alterumve exempla veritatis, quam nemo scepticorum negare Poterit. Icilicet se vivere&vivendo exist re,aatiocinari, dubitare disputare, quivis scepticus necenario agnoicit i omnia enim haec in se intime lentit, cita sentit, ut ea Megare non possit, nisi omne nobiscum se

sputandi us sibi ipsiaeripere velit. Quis non

Tideat disputantem, qui contendat nescirest, an vivat. Et per semanisestum est, talia se, tiri non posse, nisi mentem ametant; nec mentem assiceret e nisi in mente sint, nec in mente esse posse', nisi mens existat. Quaπis, ex quo crateri cognoscam , haec, uuae sentio esse verat Responineo, ipsam sere sationis claritatena eorum esse criterium.

Qusd si ipsi Sceptico eripias , n scepti siquidem esse potest, quia nec affrmare qui quam nec negare potest, si dicat se haec ii, se non sentire, ne se certum esse , an assi me vel neget, immo an existat. Dum a tem sentio me existeret, Vivere, cogitam, simul sentio, hoc verum esse, ioc , quod verum est, non simul posse esse falsum modvocatur principium, contradictionis 3 per illud

enim intelligo, prorsus impossibile et, uestu eonti dictoria simul sint sera vel falsa.

172쪽

mnem adlam quaestiqnem inquisitionem ita firmiter suphonuntur , ut i ossibile sit sceptico sine illis sectam sitim formare

arum horum principioriam prius sit, imperiae quaeritur. Sunt enim aeque prima , Te matu implicant , adeo ut alterum sine al- sero ne concipi quidem possit. Nec qui 'uamamplius requiritus ad scepticum omnia Hesperantem refutandum, si videlicet supponatur, nihil priner haec certum esse Possunt auatem ex hisce longe plura deduci , aeque eria, si aeque clara. Sed cavendum est , ne cum vi, Philosophorum spuria clarit et decepti, incerta multa pro certis Vehdit anus. Praeterea, ut fi/es Christiana sibi semper eonstet, non statim negabimus verum eue quicquid contradictorium videtur. Nam licet mystoria a DE nobis revelata tam ce

'a sint ut nihil certius esse possit, tamen insuperabitae habent in hoc statu speciemaeontradictionis. Caussa est, quod in propo scombus, quibus mysterium aliquod contumetur, vel neutrius termini , vel non ait

suis alarath ε distinctam habem re adeam Quam

175쪽

PRINRM IMA. 17 Quamobrem in his talibus, nullum no soli contradictione, nullum de terminorum comciliationcirelictum est judicium. Qualia abs

trusarum veritatum exempla cum multa oc

currant nobis in Philosophia, quis miretur, in Theologia bccurrere Addo adhuc unum monitum: nullam cum scepticismo Theologiam sibi constare posse Nam supponit S.Sacra rationem supponit veritates quasdam notas, inter has unam principem, existiare creatorem coeli 'terrae Rom. I. Deinde cum ratio sit necessariunt Theblosiae rD-num, nescio quomodo scientia esse ponit,

sublato , vel quodidem ess inutili4ςddito,ujus organo. g. XL

Septima sententia fundamentalis. .

Fateor hanc sententiam alias pertinere ad ' caput de DEO: Ied ideo huc eam arcessivismus quod inter aeterna vertistest sint etiam quaedam morales quae quoniam cum lintellectu humano divinitus comm micatae sunt, Divinamque originem juris naturalis ammunt, hoc capite, ubi de homine agituri lant 4 tuem

176쪽

tuendae. Quod nec effarion est hoc tempo-- ωas ob ea istis. i. citis multum divinae auctoritatis per i jus naturae; si cum recentioribus hirimis existim mus, liud in interna Ela iustitia ejusque .lernis regulis

non lavdari, sed a DEo tantum secundum reguris inpientiae, fuisse libere excogitatum. a. quia admissi, nullas esse aeternas A imm tubiles justitiae divinae regulas vel veritates morales,non potest Calviniafiorum absoluta praedestinatio pbtenter refutari, nec Socini ni cum Dippelio , justitiam DEP scelerum vindicem negarites, set feliciter refelli D, i autem et ascitistitiae Divinae regulas , Quasi semina omnis moralitatis , ex eo abunde constat, quod nulla alias iustiti in moesse posset, vel saltem non distincta a*pientia. Quod satie tristes horrenduri iuditu. Quis enim rerum ludirem amabit quis ei considet, qui de cavisa qualibet judicat, non Tmeritis ejus , ut Iurisconsultorum ritu linquar, sed secundum fines suos privaeos Iis autem Judex. DEUS esset, si omnia lusiudicia cardinibus tantumsapientiae vertere

t . Sapientia nimiiyina, si tollas ab ea nothiam reviatum justitia: nitatis, tantum eratur circa sipea arbitrario.&- ω

179쪽

mur argumenta dedi in Collegio morali&-H. Bbservandum vero est , veritates illas ternas aeternitatem suam habere M DEO, non extra 'DEum , is objective Ciud rendenter, ut Scholastici post Platonem somniarunti Sucit enim DEI essentiae penitus penitusque innexae Ad essentias erum creatarum quod attinet, quas scholastici aeternas eo docuere, hae non aliter concedi possunt, quam si per D intelligantur aeternae pombilitates, quarum fundamentum est in DE ouatenus eas in amam produci , contradictionem es pugnam cum ' Divina natura non involvit.

uae Veritas Atheis opponitur, clic qui hodie nescientesAtheis favent: in quibus illi numόrandi, qui liis haturae ita intex-Pretantur, ut non pomi non in Politicam privatam resolvi. Haec autem nullam gignit obtigationem nisi externam, hoc est, non imperantem conscientiae, sed tantum svaden

im ea, quae privatim sint utilia obligati. iurem interna ita ligat conscientiam, ut quiris sentit

180쪽

so M IIIamM DE HORMMsti,tit eam, non possit non fateri, se in culmesse icenam mereri, si aliter faciat, qu alex jubet aut si non sentiat eam, nihilaminus tamen teneatur peccato, legi non obsecum dans. Qualem obligationem dari qui negati quamvis non in thesi, in hypythesi tamen seu conseqflenter, negat Ddum. g. lII. Quod ut amplius intelligatur, aliam paralle- lam subjungo sententiam: Nona sententia fundamentalis.

Uanc illis oppoho, qui hodie Jegem natu-- Arὰ ita formare, ita de hstrare aggrediuntur, ut possit etiam ab Atheo recipi. Quis non videt contradictorium esse, legem DEI ab eo recipi, qui DEum negat infnegat Eum , negat quoque legem ejus. Qui legem negax, non recipit. Cum enim atheus, qua talis, semper existimet, se sine peccato legem violare possis, modo sibi sit utile . inanifestum est legem ab eo non haberi pro lege. Idcirco sicet verissimum sit, Atheui a quoque lege Divina obligari. etiam in conscientia, quatenusest creatura DEI r