Sententiae philosophicae fundamentales: quas olim in usum auditorii ...

23쪽

Mcπωπια, DE Exi NTM DEI. rinomnisi per ψI tatem libera ,determinari ad actum mssit, necesse est idem Ens aeter- amri volantatem habere potentissimisuem: amocbaienim intellectrajus omnis possibilita tisa ationem sufficientem in se continςt ita necesse est voluntatem ejus continete inser Honem lassicientem omnis actus, quo scilicet id producitur quod possibile fuerat. Ex quo elima sequitur,voluntatemDivinam ad quos tibet practandum ita per se ipsam sufficere, ait mediis non indivis ullis, uotiescunque vult sine mediis agere. Porro inter possibilia

etiam nunaerandae sunt omnes virtutes morales, possibiles, inquam, per Ens aeternum. Hae auterni quando possibiles sunt cum deis ut nunc, non dubium est, quin etiam possibiles sint sine defectu Ergo necesse est

in aeterno Ente omnes virtutes esse, easque non tamtumsine defectu, sed etiam cum este-ctu longe excellentissimo. Alias enim non posset omnis virtutis, earumque perfectionis, rationem sufficientem in se continere. Ne- mo enim dat elus quam habet. Quis exgo dubitet aeterni Entis justitiam tonitatem. esse excellentissimam. Possent haec omnia latuis diduci sed modus est tenen

24쪽

Jam eum Ens aeterni emeli itissimum id sit, quod DE- pestamus, videretur supervaeus unitateri r SI, his positis dem inistrare, nisi partim gentilium miseria, partim Manichaeorum veterymo recemiorum stoli ala confidentia,me cogeret huicietiun quaestisoni nonnullam dare operm diaciamHpaucissimis. Si darentur duo ini inter sequi, Hem diversi, unius tamen seneralis naturae, nempe uterii; aeternus; species omnino semunius generis communis, sic iratio esset dae lis a priori, cur nec plures essent, nec pau, ciores:cujus tamen rei monon in ipsis, sed in natura aliqua superiori communi esset

sita. Ex quo sequeretur, eas causnam habere communem, atque ideo, non aeternos esse,

non DEOS. Haberent perfectiones limitatas certa periodo circumscriptas. Itaque darertur causadimitans daretur ratio, cur tantum perfectionis uni, tantum alteri uompeteret: Quae omnia pugnant cum idea Eritis aeterni,

multo magis cum idea Entis excellentissimi. Si unus daretur' nus, alter malus DEUS,unus boni, alter mali caussa naturae prM- 'scontraria:&pugnantis, ut Manichaeis delirare placuit; divisum inter se haberent .imperium, ita ut unam syaxit infiniti partem unus

27쪽

nus,alter alteram pomideret.Qualem universi divisionem in duas inimicis plagas me in Edda Istandorum narratam legisse inemim. Quod quamvis pudendum, tamen ex pulcra illa Theologia belle sequitur Alias enim ii his duobus numinibus litatuenda esset mutua Meatio, qu si penetratio dimensionum, tanto abstardior , quo supponamur eo irarias habere naturas Paulo majoris est monimii, quod per infaustam hanc doctrinam deberet malum morale jam inde in aeterno exstitisse Nam invia dia & madem tentia, crudelitae injustitia, quae mali illius Dia esset, ubicunque reperibtur, est malum morale pugnat enim cum .

ternis honesti justique mulis. Quid autem absurdius cogitari fotest, quam tale ens esse aeternum BG enim mertinuio necessarium . fibique ipsi ade istentia intentiamin omnes operatione, sussicere,haud dubieexcestenti sima est persectio et malum autem moralesiimma miserrima omnium imperfecti aium Idem urso Ens erit perfectissimum imperfectissimum, heatissimum miserriamum. Non dubito quin hoc somnium ex eo Irimum intor gentiles natum sit, quod ma- igni inemonis famam audiverint, adeoque

28쪽

male intellexerint, ut eum crediderint esse DEUM. Voluerunt quidem Manichaei eundem hunc errorem defendentes, esse Christiani Sed nihilominus duplici veri specie poterant tam misere illudi i quia rumor ille ὸe duplici&contraria divinitate inter gehiblas latissime vasaretur atoue ideo videri posest , ex antiquissimorum hominum, prinserumque adeo parentum traditione ortus 2. Quia illis non videretur credibile, DEUM passurum esse, ut Diabolus, si creatura esset, sibi perpetuo obstrYret, consiliorum suorum ordinem tam impudenti ausu turbare conaretur. Imo poterant credere, nullam creaturam hoc ausuram facere. Quae volentibus in Theologia extra&supra Scripturam sape re facile in mentem Venerunt.

g. VII. De cetero, si alum excipias peccatum, ex

careaturis ortum, fructusque ejus totar rum universitas clamat, unum in mum Adeo miro consensu omnia ad unum tendunt Nec id tantima in mundo adiectabili, verum etiam in eo, qui Platonica ungva Iriis tene tu diceretur. Non liversa sunt, in diversis, rationis principia, sed eadem omnia buε simul mentibus, ubicunque reperiuntur, 'eadem