장음표시 사용
31쪽
eadem veritas imperat, eaedem veritatis re gulae incumbunt. Omnes ab uno pendent, quasi ae rno oraςulo Nec voluntas creaturarum, etsi liberat vel regulis caret, vel divem sis regitur, sed iisdem. Non tantum finis ubiimus est unus, sed, omnes inferiores, per totam seriem,illi uni adgo harmonice subserviunt, ut nuda sit exceptio, nisi a peccato oriunda.Essent autem haec omnia non tantuni di verse,si diversi essent Dii,verum etiam contraria, si contrarii, Contraria rationis principia,contrariae ratiocinandi leges, contrariae honestatis regulae, contrarii fines. Omnia contraria Hecum pugnantia.
Quibus omnibus Dene perpensis, judicet a Mus Lexcan satis justam nabuerit Grotius rationem dicendi, quod in opere suo de I. s. P. dicit, unitatem DEI non posse philosophice demonstrari, anno etiam 1e iesum
iis argumentis refutarit, quibus pro unitate
DEI pugnavit in libello suo de veritate Religionis Christianae. Miris virum maximi judicii non vidisse,ideam DEI penitus penitu inque extingui quando ei eripitur unitas. Nec sane nostrum quisquam est,quimon malit nullum habere, quam multos,aut vel tantum duos. Miserum est plures in terra Dominos ha-
'bere, in coelo miserrimum Duos DEOS ex
32쪽
animo amare, duobusfincere confidere, eis tinutri inter impossib ha Iam ut haec, quae de existentia DE disse Tui,adversus .mnes scrupulos quam diligentissime muniantur, praejudicia quaedam veritati defensae contraria, vel certe metuenda, ε tamen hoc tempore muliorum animoso cupantia, sequenti sectione,nervosq; eorum conabor. elidere.
COGITATIONIS EXISTENTI SEPARATIM A MATERIM
Aam ut prima illa veritas Ens aeteritum&Excellentissimum ex tere,&ita quidem existere,uta materia mundana plane sit duversum, nee eam habuerit aeternitatis participem , tanto illustrior evadat , ex suo quasi fundamento eruatur , adhuc duplex desideratur demonstratio. Quarum prior hanc ordine secundam ponit semetitiam iuta.damentalem,
a Materiam evisationis in pacem esse.
Quod quidem partim in collegiopneumati
35쪽
sertatione de in ollud e materiae ad cogitam
-- demonstratum est inde tamen pauca huc arcessam 'rgumenta , imprimis evidertiora, quibus nemo non cedet, niὐβuspicionum jam inde teneris susceptarum , nimis tenax. Nae infelisitas estnimi hodie muDioxum Novimus quamlibet materiae partem in m. definitum esse divisibilem , adeoque ex indefinitis numercientibus esse compositam,t quamlibet partis partem similiter. Nu
m concipere 'hossumus tanti parvam , ut non sit composit multiplex. Jam vero aut una duntaxat particula corporis animalis est sui conscia, aut omnis. Si una duntaxat, illa, ut dixi, composita est, multiplex. Non igitur cogitat de se reflexive in singulari, sedioli, ali numero, cum tamen omne coikitcyns de se, ut uno, cogitet ,& hanc cogitationem per pronomen Ego exprimat. Si omnes suilunt consciae, idem adhuc magis est manu fessaim. Cogitant enim singulae , sic exercitum cogitantium constituunt, non unum cogitans. Unde manifestum est, in homine
36쪽
gi at, tametsi a restinos per primam Mfundamentalem unionis Legem sit confusiore quoniam sensatio nostri tantum non cogit, nos corpus mentem cogitantem confundere, quoties de nobis cogitamus Satis tamen est, ideam sui pronomini Ego respondentem, non esse in corpore, sed in sola anima. Illa est , quae de se cogitai non
Iam eum Lesbnitius, foris argumento iam
allato convictus, in materia, quatenu-6mposita, nullum cogitationis tundamentum invenςrit, talmen in materia illam habe evoluerit, coactus est, partes materiae inextensas indivisibiles statuere. Sic vero in Id alismum aperte incidit, sub docetur, materiam esse congeriem spirituum. Quid enimen simplex, vivens Te sentiens, aliud est, quam spiritus neque enim sensus irreflexus,
ruem solum monatam illis elenientaribus at mecie differt a reflexo , suem tribuit 'ritibus, sed aradu solo ubicunque enitti est irreflexus, ibi per naturam possibilis est
reflexus. Porro tam impossibile est, exime tensis componi extensum , quam ex meris nullitatibus numerum entium realium.
39쪽
McTII: , Cos. ExuT. SM. Amri sitia his missis.& reiectis, haerent adhuc iti sulpicione sua, non quidem omne corpus cogitare, sed posse fortassis mechanismum tam subtilem formari, ut inde in quibusdam
corporibus oriatur cogitatio , acced)ente Te to quodam motu , nobis incognito. Die quisso, qui ita suspicaris, quid sit mechani Dmus t Est ne eerta partium magnitudo, Sigura meus, quo corpus ad certum quendam motum redditur aptum habile Motum; desta in cursus corporis per certas Iineas , rectas vel curvas Tertium non datur. Quiδs er motum in corpore mutatur Nonne situs inter a1ia corpora mutatur autem ver per rectam vel curvam. Omne arrtificium motus cursu per curvas absislvitur Nihil tamen aliud est quam mittatio situs inter alia cor ra. Ex qua vide quaeso an sequatur illa alier maxima mutatio, ut vid licet ex ente sui non bnscio fiat sui conscium, ex mor ' vivum,& cogitans ex non cogitante. Quae, qualis, quanta consequentiat
A baeulo ad angulum Nimi facilius evigila bis dormiens materia inter has quam illas, aut inter illas,quam has materiae auus partes, inter quas locum obtinet o stupidas suspicionet sine mentes ratione l
40쪽
F. V. Sequitur sententia sun timentalis ulam: A
fui non Ut consciam, nonpotat esse ab aeterno.
Necessario aliquid ab aeterno hiit;alioquirio enim nihil in tempore nasci & oriri potuisset Nam nihil fit sine causis&ratione sufficis ente.At si nihil ab aeterno fuisset, nulla fuisseneausa efficiens, nedumsufficieni. Jam id, quod ab aeterno fuit, sibi psi ad existentiam χμsentiam suam perfecte sufficit. Sine intellerct autem sibi sufficere non potuit ubi ennim est e Mistentia, essentia , ibi est veritas, veritas autem sine intellectu nunquam ulla esse potest. Si hullus es, et roo is x ellectuituisset,nec ulla veritas esse potuisset,ad γ
nec ens. Non ergo materia, is tu quidqm,
potuisse hi clauo separatim existere, is p.
aeternum intellectum, aeternam materiam
gulae etiani fuit sententia vetustissimorum in raecia Philosophorum. Ego vero respondeo, hanc sententiam est absurdam. Quod enim aeternum est, id sibi ad omnia sua ius, ficit Sibi ergo etiapi sufficit ad veritatem existentiae Cessentia sua. Si ergo materia fuisset ab aeterno, illa extitisset independenter ab omni alio, adeoque independenter ab in teilectu illo separatim existente. Ergo licet intellactus ille non extitisset, nihiὲ inus aiata.