장음표시 사용
41쪽
INTERPRETES SYRI. XXXVII Sod ot aliud apud Syros additamentorum genus QSt, 39-liendi des dico, de quarum origine disseilius iudieandum est. Continent et ilisae sententias nobis Graece serVatus et nonnullas quidem Sexto vel sterte vel probabiliter quia in gno- mol0gia Parisina legunturi ascribendas, unde verisimile est eas a Graeeis Syrorum eo listibus non alienas fuisse. At primae euiusque in utraque parte appendicis ratio satis singularis est: e instunt eisdem viginti sententiis eodem ordinotiositis, duorum interpretum manu Syriace versis, ut dispersis inter alias sententius inter Se prorsuS diversRS, quarum interpres alter triginta sere, alter viginti sere et in his γ-ξdi10deeim eontinuus de uxore et liberis, in nonnullis sed non in antiquissimis eodidibus omissa si addit et in quibus sunt tum SeΝtianae, tum Graeeaniene, quin etiam una, quae alias non Superstes apud Ioannem DRInnsu. ipsi Sexto . tribuitur. Singula p. 77-84 ita disposui, ut faeillime sub oculos cadant. Praeterea in fine partis primae p. 10, l2-2l altera legitur appendi , quam, cum a pri0re per Seriem duodecim Sexti sententin rum Supra OmisSarum Separata sit, ab illa prorsus alienum neque elis in Graeeae originis esse arbitror; imprimis quae in uSu voeabuli ambiguitas inest Semitam prodere Videtur auctorem. Eodem modo in fine partis Secundae p. 29, 15 30, 8 plura eXStant, quae quidem cum appendici priori nullis verbis interieetis adiuncta essent ad hane pertinere putares. Sed ab ea quodammodo disserunt; sunt enim sententiae eontinuae de deo uno eoque Solo colendo, quas tutius erat appendidis alterius nomine appellare. Nihil obstat quin has Grae te conscriptas fuisse statuas; similia de deo effatu e philosophis Graedis eoiligere nihil est negotii; una sententia Grae te in gn0mologia Parisiensi invenitur; alia ad NeXtianam prope aecedit. Tandem quae in parte tertia p. 3l,l-l0 habentur sententiae praeter ultimam omnes eum SeX-tianis comparari possunt, etsi pleraeque non ita cum eiS 00n-Veniunt, ut sterio de 0rigine statui possit. Etiam tria haec fragmenta Latine exhibentur p. 84-86. Propter eomparationem cum Rufinianis uommodius instituendam in transserendis Syriacis Romana eligenda suit lingua neque Latinorum V0eabulorum fidei cet. usus is, quem eis Christiani dederunt, aspernandus. Hoc tamen diligenter Specta Vi, ut, ubi in eadem sententia vertenda Syri voeabulis
42쪽
XXXVIII FRAGMEXTA GRAECA. non eisdem usi Sint, et ipSe alia p0nerem, quo interpretum diversitas statim percipi p08Set. Graece, quanquam SeXti liber ipse aetntem non tulit, multae tamen Singulae ' sententiae vel eadem vel simillima forma lite illio apud alios Scriptore S SerVntne eXStant. In Superstite parte epistulae a Porphyrio ad Mareellum datae uire quinquaginta quatuor praeter nonnullas a Syris truditas leguntur, qui S maXimum partem iam Statim post inventum uuato libellum Orellius v. l8l9 et Taylor in Class. Iourn. Iime 18ί0 XXI, P66-270 indiearunt. Has Porpityrium non eX alio sonte, sed eX ipsa tuli spintem Rufinus transtulit e0lleetione sumpsisse inde uolligendum est, qu0d plures S nepe eodem ordine coniungat, quo in ipso opus tuto disposita e Sunt.
In eapito IX leguntur 20b. 207. 208. 202, in eap. XII 113. li4. 122. 124. l25. 126. 128. 127, in ap. XIII l34. 136. l43, in eap. XIV 152. l65. l65'. l65 ', in eap. XV 35 l. 352. 356. 359. 360. 366. 376, in cap. XVI 38 l. 402; 304. 305. 309. 3 313.3l2; 416. 4li. 4l8. 422. 424. 426. 427. 428. Alia A vel easdem praebent florilegia. Stobaeus quas habet plerumque ad Pythagora in refert; haud paucae in8unt in gnom0l0gii8, quae Pythagorea 8 Se 0SSe perhibent, apud Demophilum dico et Pythagoram illum Syriaeum, quem L LGABDIUS in Anil. Syr. p. 195 20l edidit et qui Graeee quantum seri potuit restitutus est in annalibus philologi eis Hermae nomine inseriptis II
1869-70, p. 8l-98; nonnullarum vestigia Sunt apud Hieroclem et Iamblielium. Imprimis in oensum veniunt Maximus ad euius eodiees duos respeetus habendus est, alterum ubinitio manuum a Combessio in O p. Ilvaeimi Par. I675. fol. II 528-689 editum, Gesneri ulterum, qui, eum in prima editione Sententiarum per Antonium et J DXimum colle t. Tur. II 6. fol. et magis etiam ad enleem Stobuei ub eo male eum Antonio permistus et confusus Sit, antea restituendus est e versi me Ribitti Latina ab eodem Gesnero ibid. eod. anno edita et prReterea in Bibliotheeis Patrum quod miror virum doetum haud unum fugisse - repetita), Antonius. atque interdum Ioannesilui sertur Damas tenus. Messein praeboni otium Georgides aB0issona dio in primo tomo Anee iotorum Graecorum I629
43쪽
FRAGMENTA GRA A. XXXIXrilegium quod dieitur Monae ense sevius, quod in transitu iu- die , Sententiae l-8. 14-16 eodem 0rdine Latine inter ea leguntur quae Evagrii libello γιε si 1 υν oκζω λογέσφι δν ad iuueta Vetus interpretulio praebet in Bibl. Patrum mnX. Lugd.
XXV , 98 sive apud Gallandium VII, 577 edita et LXeerptu Vindobonensia, iluin et in in Arsenii Violetum, in quo priora
repetuntur. Sunt quoque, quae inter varia Septem sapientum dicta reperiuntur, una alterave eum ISOurnte et Democrate, tui sertur, convenientes. Tres diserte ex Sexto laudat Origenes, duae apud Clementem Ale Xandrinum commonstrari possunt; etiam ad Nilum, Agapetum, Basilium, Gregorium Nu-Zian Zenum recurrendum est. EVngrii Bulini aequalis Sententi ne si integrae superstites essent, plures sol tu Sse praeberent. In parvo libello, qui γινε stari mi γν otiat κ ara at pay Tnν inseribitur, edito in Gallu dii Bibl. Pu tr. VII 574 et uittere a Sua resio inter opera Nili l673 p. 548 sqq. , invenitur 11. 22 sent.
evangelistarum effutis ducta habebis. Sed revera etini num exstat Sexti epitome Graeca, etsi eius nomine non insignita, eam dico Syllogen, quam addit iindi GMaι σοφων se eod. Paris. 16 30 Boissonadius edidit in Anee dolorum t. I p. l27-l34. Rem non dubitabis, Si per-SpeXeriS, inter 93 Sententias, quas Hontinet, b9 apud Sextum aut Latinum aut Syriacum inveniri, ea Sque maXimam partem eodem ordine dispositus esse, quod omnino fieri n0n potuit, nisi fere eodem modo utque eodicis Salmasiani et Syri I epitomae eX Opere eXcerptae suerint. AudeSSerunt quidem alienae 34 atque ita, ut primis 42 Sexti sententiis immistae septem tantum sint et posteriori demum parti reliquae plures. Qu0d ut conSpiciatur, tabulam propono hunc, in qua Sententias prioribus inspersus transferibam totus, inde a p. 132 autemuli enarum numerum tantum iudieabo: f. Iί73 ' Ereo D θε P. I νωγέ Gai Tov. 49. Et σε ι ς Ουχ o gno λλὰ i υ υν ὴλλ' o sci dia di hin ν l44. s. IPSh 57. 190. 50. 93. 24. li 3. li4. 120. l28. l42. i52. p. Iί9). 153. i54. lb6. i5 T. Mi dot so pse γιασα γ
44쪽
υπο gra δν. 'Yπνον προσίεσο διὰ gδ αναγκotioν. p. I3M Undec , inter quas 268' esse videtur. 270. 265. s. I33) Duae. 295. 299. Duae. 343. 112. Duae. 345. Una. 385. 387. p. I343399. Duae. 409. Quinque. 325. 4362 424. Syr. 30, 4. 53. Sententiis igitur longe plerisque apud Graeeos Sexti nomen non additur; nonnullis tantum, quae denarium numerum ViX eXcedunt, praescriptum est apud Maximum et Antonium, in quibus edendis Gesner plura admisit peccata, corrigenda ex erratorum indide et Ribitii versione, apud Ioannem Damascenum, Georgidem et in Excerptis Vindobonensibus; sed eonstat lemmatis iam in veteribus codioibus consuSiS magnam fidem habendam non esse. Vel pluribus, quas apud Rufinum habemus, apud illos etiam alia nomina a seripta sunt, Clitaretii Pythagorae, Demoeriti ut Contra Sexto tribuuntur sententiae, quas frustra apud Rufinum et Syros quaeres; tales iam olim Sed n0n omnes collegerunt Siber p. 86 et Orellius I 246. Idem saeere sibi visus est Mulla 'hius Philos. Gr. Fragni. II 116 p0stquam I 522 Orelliana transseripsit) et hie quidem iudidio parum uSu8, qui quas p0st Sexti sententiam aliquam in Excerptis Vindobonensibus sine nomine positas videret Sententias toto coelo a Sexti ingenio alienus nullus dubitaret ad Sextum reserre. Quae huius generis sunt infra in unum l0
In comparandis sententiis Graecis eum Latinis et Syria UiS praeter eaS, quae pr0rSUS conVeniunt, ratio non S0lum earum habenda fuit, quae paucis tantum verbis mutatis eas referunt aut stretius eognatae Sunt, Sed etiam earum, quae, quanquam longius remotae videntur, aut diserte Sexto tributae sunt aut in serie SeXtianarum apud Porphyrium et Boissonadium inveniuntur. Etsi priorum editorum Holleetanea Rugeri p0tuerunt, in tali re tamen viX est, ut 0mnia, quae alicubi eXStent, Se agn0VisSe aut invenisse quis affrinare p088it.
45쪽
XLIArduam do libelli origine quaeStionem attingere magis, quam decidere in anim0 est, id quod rite nisi antea scripto
in singulus Sententius commentario aesturato seri non potest.
Ex ipsa opus tuli forma pauca tantum esset possunt. 'erto consilio sententiae dispositae non sunt; hoc tantum perspicitur, interdum eiusdem argumenti sententias plures iunetus esse: de usu linguae l5l-l65, de aste 'tu 204-209, de eoniugio 230 240, de ei b0 266-270. de morte 320 324, de sermone de deo sudiendo 350-362. 365-368. de stultu dei 369- 375, de benefleentis 377-379, et saepius duas idem rerum genus Spectantes iuxta positus esse, ut interdum num unum essetant dubitari possit, ut in s. 58. 59, quae redeunt 221. 222. Inter geminus aliquoties insertae Videntur, quae ad priorem eXplieandam valerent, ut intor 248 et 251. Oeensionem ullam alii subiungendi praeteres dedit. ut in eiusmodi generis libris usus etiam alias seri, vocabulum utrique commune, ut tyrannus 363. 364, vivere 254. 255. Filius 254. 256. 257, obtrectatio 278. 279, tuus 298. 299. sussio 204-209. Prno i eteris offendit repetitio sententiae prorsus eiusdem, ut 3 et
et 45l aut tam similium, ut ex eadem variatae esSe Videantur.
tasse etiam 49 et 382, 190 et 450. i)uod ut explieetur Sta tuendum est. Aut e0lleutionem olim breviorem ab aliis postea amplificatam esse, id quod ex singulorum diotorum distributi0ne vix probabile reddes aut scriptorem satis neglegentem non id speetasse, ut librum ut ita di eam rotundum eongruentem bene dispositum persisteret. Sed sententias, quae sibi placerent, Vario temp0re prout legerit corrusas in chartam eon iecisse. Neque uertae diseiplinae philosophistae addi eius fuit: dum Stoieorum illud peeuliare dodet, peucata omnia aequalia 088e 0297 , eorundem plastita de morte Voluntaria commendanda, de miseri 'ordia vitanda ελευέονας η εἰναι σοφους
disertissime et planissime impugnat s32 l. 338i. Magnam quidem ut dixi partem sententiae ex eis sunt, quibus colligendi 8 delectabantur, qui Pythagorae se gesserunt imitat0res posteri Pythagoricus imprimis est loeus de aes imalium esu Vitandol09 et n0nnulli de deo dieti. Altera autem ex parte vestigiu doctrinae Christianae ud-
46쪽
XLII LIBELLI ORIGO.eSSe negliri non liotest. Mentio illa Monissimi quadruntis 39Matthuel et ungelio tam poeuliaris est, ut eX eo non Sumpta esse omnino non possit. Quae 60 leguntur verba potestatem uecipiet a deo esse filius dei referre videntur loeum evangelii
Eo stertinent l93 e0ll. cum Mi. l9, 23, 233 coli. c. Mi. 5, 28, 242 eoll. e. Mi. l0, 8. 336 Holl. c. Mi. 20. 28 διακον θι νω), pertinent imprimis voeabulorum notiones ChriStianiS pr0prine, ut fidei et fidelis etsi fere omnia intelligi possunt de Πίστει, religionis elemento upud Porphyrium nil Marc. U. 24, quae
verbi dei 24. 264. 277. 413. 420. iudieii ld. 347, angeli 32, saeculi l5. l 9. 20. etiam eleeti l , salvandi l43; germanum Zionis custodem Hlo mure tibi lieres unde bis, Si legis S. I96 ne putes bene vivere qui non inteure credit; frophetue veritutis, de qu0 multi sunt libri Clementini. memoriam niseri S. 44l, quanquam in contrarium fere diei p. Nod r 's enutionem habet. Alia quae e libris saeris lietitu esse visa sunt, Graeste p0tuerunt dici, e gr. qu0d in mentem re*oeat l000s 2 C0r. b, l. 2 Petr. I, 14 icternusqui ni σκηνος S. 320, tribuitur Democrito ap. Stob. I, 39. I 0, 66 et in delieiis est eis, qui Pythagorei esse Voluerunt, Τ heagi Stob. l. 67, Euryto Clem. Al. Strom. V. 29 p. 602 P., Timaeo L0ur. lituri es, ut alios taceum. Graeca flune Supersunt verba doeent sententias l3. 273 non e Mi. 18, 8 suxisse, ad quem reserro posset, qui Latina solum legisset. Deinde fieri p0tuit, ut interpretes Christiani inconsulte utque ex in- Vetera in consuetudine Graeeu non in luntinum solum et Syria- cum Sermonem, sed etiam in Christianum sibi familiarissimum transferrent. Atque id revera suetum esse imprimis eX usu voeabulorum fidei et fidelis dem0nstrari potest. Graeee te8te Porphyri 0 et aliis, etiam Pythagora Syro, in s. 402 fuit αρε ri, apud Rufinum et Syr. I est fides; at eum alter SyruS praebent veri counitio. certum est apud Sextum hie non ieetum fuisse γείσιές. Pro σοφός 49, c γαθός l89, 9εου apoς 5 Rufi
nus et Syrus praebent fidelis, pr0 ἀμαθιὶς 400 infidelis; pr0 ἀνθοώ γε se apud Porphyrium, homine apud Rufinum 304 Syrus habet fidelem. Ubi Graeea desunt, idem inter interii retes di- seidium est; in Sent. 209. 247. 384. 434 upud Rufinum est fidelis, apud Syrum it istus aut sustens; contra 436 apud byrum fidelis, apud Rufinum sapiens. Hirtuti Syri 332 Rufinus
47쪽
substituit fidem. Addita voee fidelis a Rufino dis dedit Syrus 402. 44l. Haud improbabile est vostem fidei in s. l66 positam HSSe pro λ in eadem Sententia, qualis 74 legitur, nisi illamium a sn aeuo homine variatum esse mulis Sintuere. At quanquam praeterea loci Sunt, in quibus vulgaris apud B imanos fidei notio valeat l70. 188. 2003, in multis nisi e monte Seri litorum e telesiasticorum intellegi non potest; fidelis s. 234 vixerit, nisi qui Cliristianus suetus est, nec aliud admittunt l. 6.
7. 8. 33l eet. b odeni modo in s. 336 ea em, m0re loquendi sibi usitato nee tamen ii Gi nee is alieno V. Porph. ad Marc. e. 29. 303 substituit verbo scolica Rufinus Syrus habet homo). Verbum dei praebent Rufinus et Syrus 24, ubi Graece εννοια Θεου legitur. Christi uni interpretes treS operibuS, quae apud Grueeos nominantur, 426 substituunt mentem, quasi Paulinaedoetrinue nimis memores. Ut de homine dei 2. 3. l33 revocemur nil l Τim. 6, l. 2 Tim. 3, li, non omnino necesSarium est V00abulum Rufino, qui eo utitur in dedie ti0ne libri II De Benediet. Puti ., n0n insolitum erui, atque ubi Graeca et Syria ea Verba comparari possunt legitur homo deus. Atque ita non ab omni probabilitate abhorret, Rusn0, Si e. gr. legeret qualia apud Porphyrium ad Mure. e. li 0XStant γεος
monerem, quam lubrica et anceps Sit eius rei diseeptatio, quamdiu de Graeeis Sexti vorbis maneamus incerti. Quae apud veteres de eotieetionis auctore trudita Sunt, et ipSa rem non consulunt. Primus is ii disertum ' Σέξτου γνο ti mentionem virea a. 250 iniicit Origenes, eum eassetiam a multis Christi unis legi et a multis probari perhibeat, non dubium esse liotest, quin eas lihilosophi Graeci opus esse censuerit. Neque fort)hyrius paul0 post, si libellum a
Christiano prosectum putaSSet, eo itu USUS eSSet, Ut magnηm Sententiarum Hopiam tanquam doetrinae Sune genuinam nuntiatristem ne signifieato quidem alieno sonte epistulae Suae insereret. Hieronymus, qui SeXtum primum anno 392 ante editum Bulini opus medius inter Senecae sententia S istud: Verat, etiam postea fortiter defendit, hominem fuisse stentilissimum eumque Pythagorici nomine ornat. Quod nitIn ei liraebuerit voluminis quale serebatur index, dubitari 90test, nam quod addit librum maxime ab his, qui duciθειαν praedicent,
48쪽
legi dummodo in his fidem habeti non quudi ut ad Pythagoreos huius do 'trinae minus studiosos Z LLΕu Philos. d. Grieeh. III ', P, Iί3j, nec saeile intellegitur, qui, si Vulgaris libri inseriptio Pythagoreum notitinasset, seri 90tuerit, ut Sextus mox Christianus perhiberetur. Veri similius est, Hie-l'Onymum cognomen sua sponte addidisse eique Sextum Pythagorieum eundem fuisse, quem in elironico ad olymp. l95, li usebium- φιλοσοφος Πυθαγορι κὰς κs a Pin Secutus recenset, quanquam ad hune referri non posse librum, in qu0 evangelii Matthaei ratio habetur, apparet. Tandem Maximus et qui eum sequius est Antonius Sexti dicta medias inter phil080phorum sententias exhibent, ut hos quoque eum Grae
Per multas provincias, si Hieronymo fides est, legebatur liber eiusque repud Christianos, quibus dorasmς cenSebatur, teSte Origene .usus en usum attulisse videtur, ut eum Christianae originis esse putarent et SeXtum aliquem inter suos circum Spicerent. Ineiderunt in eum, qui R. 256-258 epise0pus urbis Romae suit, quem suma serebat antequam nova saera ampleeteretur Athenis philosophiam doeuisse. Nam hune tantum neque Sixtuni sive Xystum illum, qui uires annum i 20 inter urbis Romae presbyter0s primas parteS egerni, SpeetRSSep0teSt Rufinus, cum eum martyris gloria decoratum dieat. Ille
enim nece, quae aequalium et p0Sterorum animos Vehementer commovit, clarissimus est et martyris nomine a reliquis apte
distingui p0tuit, hie autem neque teste imprimis Irenaeo III 3, 3) martyr revera suis neque probabiliter Rufini tempore
martyr putatus est. Id enim satis demonstravit Cl. Lipsius Chronolouie der Rom. Bischnse. Hilon. I869 impr. p. 43. 143.22li, usque ad a. 354 in episcoporum ea talogis paucis tantum certisque nec tamen Sixto martyrii laudem tribui, quae demum medio saeculo quint0 primum in catalogo, quem dicit Leoninum, in omnes sere translata sit. Si autem talia iam Rufini tempore ei edebantur, non erat, cur martyris gloriam in Sixto premeret. Ceterum euute Rufinus opusculum a Sixto episcopo Scriptum esse tradi tantum ait, ita ut sibi rem eonstare ne Verbo quidem signifieaverit; iniurium ei subdole,
qua erat animi malitia, fecit Hieronymus, qui eum, qua8i prudens et sciens librum Sixto II affinxisset, differret. Testes esse nequeunt Pedagius, qui a Rufino pendebat, neque Augu-
49쪽
VETERUM IUDICIA. XLVStinius, qui librum antea l 'elagium sequius epiSeopo, deinde Hieronvinum se tutus philosopho tribuit; is tamen veritatis parum Studiosum se eXhibuit, qui eadem, quamdiu ab episeopo prose 'ta putaret, recte et prudenter dicta uen Seret lune, cuInlibilosophi esse comperiret, improbaret. Mansit tamen de pontifice auctore opinio; aliter ViX Benedietus es. Supra p. XXV et Regulae Magistri seriptor sententias itu afferre potuiSSent, ne si ad Saerus Scripturas pertinerent, atque en causa suit, ut tam frequenter sam0sus ille deuretulium sulfurius eis uteretur, qua re factum eSt, ut veteris philosophi dietum 259 in quaesti0ne de iure sacerdotibus diuendo gravissimum fieret. Dissiduitatem leviter et stupide Gelusius papa solvere conatuSest, in Heleberrimo decreto ex uathedra iudientis, librum sub
Xysti n0mine ab ' haeretieis Pelagium speetaviti conscriptum esse, at haud meliore iudicio usus qui sertur Isidorus, decreti Gelasiani gnarus et simul Augustino eonfisus, librum Xyst0 addieit, at ab haereticis adulteratum Vult. Eadem in orientali eoelesia invaluit opinio. Interpretes Syri, qui a Rufino n0n pendebant, Xysti episcosi Romani sive saneti Xysti n0men libello inseripserunt, ut supra dictum eStp. XXXI. In Parullelis, quae Ioanni Dumaseeno vulgo addicuntur, Sexti Sententiae silerumque loeum obtinent medium inter
locos bibli eos et dieta patrum II 362. 4ll. 656 es. 420), id
quod satis indient etiam hunc seriptorem de elliseopo Romano
Η0c igitur certum est, Sexti nomen omnes tueri; sed quis ille fuerit Sextus latet. Fuerunt, qui de Sixto I cogitarent, neque huic e0niecturae opponi potest, nihil inveniri in sententiis de suerisidio missae easque eum ea techismo Tridelitino non conVenire. Sed Rufini testimonium, si revera, ut 08tendi, de Sixto II intellegendum est, n0n potest, hoc miSSO, ad alterum Sixtum tradusti. Sextum quendum philosophum eccle- Siasticum aliunde ignotum nominat Maximus in scholiis ad Di 0ny8. Areopag. e. 5 li p. 55 ed. Corderit Antu. l634, sed
sunt. Sextios Romanos in arenam induetos a Galeo qui in ultera editione etiam de Sexto Chaeronensi Platonico, M. ΑΠ -
50쪽
XLVIDI IJSCULI RECENSIONEA.t0nini praeceptore, 00gitat atque qua Si somninDS SententiaS, de quibu8 agitur, at ud Antoninum, Hermum et Clementem
Bomanum legi perhibet) et aliis oXpl0sit ZELLER l. l. IIU, i, 602. Neque e reliquis, qui uommemorantur Sextis Zeller III, 2, 88; nescio an is, quem Eusebius ad Ol. 224, 3 una eum
Plutarulio Chaeronensi eommemorat, 'iner0nensis ille fuerit aliquis in funestionem venire potest. Sed cum nullus eorum tantae suerit uuetoritatis, ut eius nomine librum lingere operae pretium esset: quid obsint quominus statuas, Sententias re Vern Collectas esse a Sexto ismodum, de quo nobis nillil traditum esse non est quod mireris. Quisquis autem fuerit. eum non id egisse ut Christianorum plauita uommendaret, sed ut philos0phorum eonsilia traderet, sentiet, ni sallor, quieun-que indidem a me primo loeo positum uno tenore perlegerit. Comparatis quae Supersunt reliquiis certum iit, duas, nisi sorte pilires, opus 'uli nil variandum et immutandum per Se aperti fuisse redensiones, alteram paulo ampliorem, quam Syri reserunt Ut fragmenta Gi neen, breviorem ulteram, qua Rufinus usus est, nam hune de industria omisisse sententias, quibuμ illa eopiosior est, Sintuendum non videtUr, eum argumentum nihil omnino ossensionis habeat. Ν0tubile tamen est, ex ei Ssententiis, quae in Christianae originis suspitionem venerunt,
nullam sexceptu fortasse 28i esse, quae Graeste servata Sit ipl0d nisi fortuitum est, de tertia inter ipsos Graeeos divulgutu et ub isto redditamentorum genere libera cogitari lieet. Do his ut fidenter iudicemus non sui seiunt argumenta; h0e
tamen eX eadem comparatione certum fit, summa iniuria Rufinum etiam n philologis, Galeo, Fabrielo, aliis, etsi nullo
doeumento allato. interpolationis et adulterationis sententiarum insimulari, abs quo crimine melius purgari non potuit nisi per interpretes Syr0s, quibus stollatis dubium esse nequit.
quin sua apud Graeuos omnia invenerit et satis neeurati verterit.
Rufinus libellum instruxit prologo. in duodeuim eodicibus et duabus editionibus servato et infra prorsus fere ad eodi-uis ' fidem exhibendo, de quo aliquid dubitationis restat. Ac primum quidem praescriptio, qualem editiones praebent:
Rufini Aproniano F., eum in nullo collide, ne in J quidem cum c urete cognato, b gatur. ab Abstemio et Rhenano fetu videtur ex ipsa opistula, in qua voentivum Apromune inVe-