장음표시 사용
191쪽
EPISTOLARUM VI. s. 10. 77 quam est aequum et quam ego vellem, reciperas fortunam et dignitatem tuam, mihi non minori curae est, quam tibi semper fuerunt casus mei. Itaque et Ρostumuleno et Sestio et saepissimo Attico nostro proximeque Theudae, liberto tuo, totum me patefeci et hoc iis singulis saepe dixi, quacumquere possem, me tibi si liberis tuis satisfacere cupere, idque tu ad tuos velim scribas, haec quidem
serie, quae in potestate mea sunt, ut peram consilium, rem fidem meam sibi ad omnes res paraiam putent. Si auctoritate et gratia tantum os asem, quantum in ea re publica, de qua ita meritus sum, posse deberem, tu quoque is esses, qui fuisti, quum omni gradu amplissimo dignissimus, tum certe ordinis tui facile princeps; sed, quoniam eodem
tempore eademque de causa nosinam uterque cecidit, tibi si illa polliceor, quae supra scripsi, quise sunt adhuc mea, et ea, quae praeterea videor mihi ex aliqua parte retinere tamquam ex reliquiis pristina dignitatis neque enim ipse Caesar, ut multis rein intelligero potui, est alienus a nobis et omnes fere samiliarissimi eius casu devincti magnis meis veteribus officiis me diligenter observant et colunt.
Itaque, si qui mihi orit aditus de tuis fortunis, id est
de tua incolumitate, in qua sunt omnia, agenda, quod quidem quotidie magis ex eorum sermonibus addu-e0 ut sperem, agam per me ipse et moliar. Singula a
persequi non est necesse universum studium meum et
benevolentiam ad te defero. Sed magni mea interest hoc tuos omnes scire, quod tuis litteris fieri potest ut intelligant, omnia Ciceronis patere Trebiano. Hoc eo peritast, ut nihil existiment esso tam difficile, quod non pro te mihi susceptum iucundum sit futurum.
192쪽
4 Antea misissem ad te litteras, si genus scribendi invenirem tali enim tempore aut consolari amicorum est aut polliceri consolatione non utebar, quod ex multis audiebam, quam fortiter sapienterque se res iniuriam temporum quamque te vehemense comsolaretur conscientia factorum et consiliorum tuο-xum quod quidem si facis, magnum fructum studiorum optimorum capis, in quibus, semper scio esse Versatum, idque ut sacias etiam atque etiam, hortor. Simul et illud tibi, homini peritissimo rerum et exemplorum et omnia vetustatis, ne ipse quidem rudis, sed in studi minus fortasse, quam vellem, in rebus atque usu plus etiam, quam Vellem, versatus spondeo tibi istam acerbitatem et iniuriam non diutumam fore; nam et ipse, qui plurimum ο-
rast, quotidie mihi delabi ad aequitaram et ad rerum
naturam videtur et ipsa causa ea est, ut iam simul cum re publica, quae in perpetuum iacere non po-iast, necessario revivescat atque recreetur, quotidieque aliquid fit linius et liberalius, quam timebamus: quae quoniam in semporum inclinationibus saepe parvis posita sunt, Omnia momenta observabimus neque illum praeiarmittamus tui iuvandi et lovandi locum. Itaque illud alterum, quod dixi, si rarum genus quoti sie mihi, ut spero, fiet proclivius, ut etiam polliceri possim id re quam verbis faciam libentius. Tu velim existimes et plures te amicos habere, quam qui in i casu sint ac fuerint, quantum quidem ego in igere potuerim, et me concedere eorum nomini Foriam fac animum habeas et in 'um, quod est in uno, quae sunt in fortuna, temporibus regentur et consiliis nostris providebuntur.
193쪽
. CICERO S. D. TREBIAM. Dolabellam antea tantummodo diligebam, obli Igatus ei nihil eram, nec enim acciderat 'iurispus esse, et ille mihi d ebat, quod non defueram eius periculis, nunc tanto sum devinctus eius beneficio, quod et antea in re et hoc tempore in salute tua cumulatissimo mihi satisfecit, ut nemini plus debeam. Qua in re tibi gratulor ita vehementer, ut te quoque mihi gratulari quam gratias
gere malim alterum omnino non desidero, alterum vere facere poteris. Quod reliquum est, quo aniam tibi virtus et dignitas tua reditum ad tuos peruit, sat tuae sapientiae magnitudinisque animi, quid amiseris, oblivisci, quid reciperaris, cogitare: Ves cum tuis, vives nobiscum plus acquisisti dignitatis quam amisisti rei familiaris, quae ipsalam esset iucundior, si ulla res esset publica Vestorius, noster familiaris, ad me scripsit te mihi maximas gratias agere haec praedicatio tua mihi valde grata est eaque te uti facile patior, quum apud
alios, tum mehercule apud Syronem, nostrum ami- eum; quae enim facimus, ea prudentissimo cuiqvsm ime probata esse volumus. e cupio videmquam primum.
Ep. II, 1. dii. Odiligatus . . eram, nee e. a. ' methso. Me, et ille ... periculis, nunc M.). acciderat, ut m
194쪽
CICERO ΜΡIO SAL. LUR. 1 Gratulor tibi, mi Balbo, vereque gratulor nec sum tam stultus, ut te usura falsi gaudii frui velim, deinde frangi repente atque ita cadere, ut nulla res te ad aequitatem animi possit postea extollere. Egi tum causam apertius, quam mea tempora serebant vincebatur enim fortuna ipsa debilitatas gratiae nostrae in caritate et meo perpetuo ergat amore culto a te diligentissime. Omnia promissa confirmata certa et rata sunt, quae ad reditum et ad salutem tuam pertinent: Vidi, cognori, interfui etenim omnes Caesaria familiares satis opportune habeo implicatos consuetudine et benevolentia sic, ut, quum ab illo discesserint, me habeant proximum. Hoc ansa, Hirtius, Balbus, Oppius, Μatius, ostumus plane ita faciunt, ut me unice diligant quod si mihi per me efficiundum fuisset, non me poeniteret pro ratione temporum ita esse molitum; sed nihil est a me inservitum temporis causa, Veteres mihi necessitudines cum iis omnibus intercedunt, quibuscum ego agere de te non destiti. incipem tamen habuimus ansam, tui studiosissimum, mei cupidum, qui valeret apud illum non minus auctoritate quam gratia Cimber autem illius mihi plane satisfecit; valent enim apud Caesarem non tam ambitiosae rogationes quam necessariae, quam quia Cimber habebat, plus valuit, quam pro ullo alio valere potuisset Diploma statim non
195쪽
ΕΡISTOLARUM VI 12. 181 est datum, quod mirifica est improbita in quibus' dam, qui tulissent acerbius veniam tibi dari, quam
illi appellant tubam belli civilis multaque ita dicunt,
quasi non gaudeant id bellum incidisse. Quare visum est occultius agendum neque ullo modo divulgandum de te iam esse perfectum; sed id erit pedi brevi, nec dubito, quin legente te has litteras consecta iam res futura sit: ansa quidem mihi gravis
homo et certus, non solum confirmaris, verum etiam
recepit perceleriter se ablaturum diploma inhilamen placuit haec ad te perscribi minus enim te firmum sermo Eppuleiae tuae lacrimpeque Ampiae declarabant, quam significant tuae litterae, atque illae arbitrabantur, quoniam a te abessent ipsae, multo in graviore te cura futurum; quare RMO opere putavi angoris et doloris tui levandi causa
pro certis ad te ea, quae essent certa, perscribi. Mis me antea sic solitum esse scribere ad te, magis ut consolarer fortem virum atque sapientem, quam ut exploratam spem salutis ostenderem, nisi eam, quam ab ipsa re publica, quum hic ardor
restinctus esset, sperari portere censerem. Recordare tuas litteras, quibus et magnum animum mihi semper ostendisti et ad omnes casus serendos con-8iantem ac paratum quod ego non mirabar, quum recordarer te et a primis temporibus aetatis in republica esse versatum et tuos magistratus in ipsa diserimina incidisse salutis fortunarumque communium si in hoc ipsum bellum esse ingressum, non tum ut victor beatus, sed etiam ut, si ita accidisset, victus sapiens esses. Deinde, quum studium iuum consumas in virorum sortium factis memorias prodendis, considerare debes nihil tibi esse com-
196쪽
mittendum, quam rem eorum, quos laudas, te non simillimum praebeas. Sed haec oratio magis esset apta ad illa tempora, qua iam effugisti nunc vero tantum te para ad haec nobiscum ferenda, quibus ego si quam medicinam invenirem, tibi quoquo eandem diaderem; sed est unum perfugium doctrina ac litterae, quibus semper usi sumus, quae Secum dis rebus delectationem modo habere videbantur, nunc vero etiam salutem. Sed, ut ad initium re- Vertar, cave dubites, quin omnia de Quia a reditu tuo persecta sint.
Scr. Romae Xeunte R. u. c. 708.
cIcERO LIGARIO. Etsi tali tuo tempor in aut consolandi aut iuvandi tui causa scribere ad te aliquid pro nostra amicitia oportebat, tamen adhu id non feceram,
quia neque lenire videbar oratione neque levare posse dolorem tuum; postea Vera quam Mnnm spem habere coepi fore, ut te brevi tempore incolumem haberemus, facere non potui, quin tibi et sententiam et voluntatem declararem meam. λmum igitur scribam, quod intelligo et perspicio,
non foro in te Caesarem duriorem; nam et res sum quotidio et dies et opinio hominum et, ut mihi videtur, etiam sua natura mitiorem facit, idque quum de reliquis sentio, tum de te etiam audio ex familiarissimis eius, quibus ego ex eo tempore, quo primum ex Africa nuntius venit, supplicare una cum fratribus tuis non destiti, quorum quidem et virtute o pietate et amoro in to singulari et a idua et perpetua cura salutis tuae tantum proficitur, ut nihil sit, quod non ipsum Caesarem tributurum existimem sed, si tardius fit, quam Volumus, magnis
occupationibus eius, a quo Omnia petiintur, aditus
197쪽
EPISTOL-- VI. 12-14. 183 ad sum difficiliores fuerunt, et simul Africanae causa iratior diutius velle videtur eos habere oblicitos, a quibus se putat diutumioribus esse molostiis conflictahum, sed hoc ipsum intelligimus eum quotidie remissius et placatius ferre quar mihi credo - α memoriae manda me tibi id affirmasse to in istis molvtiis diutius non futurum. Quoniam, quid sentirem, exposui, quid Velim tuis causa, repotius declarabo quam oratione: si tantum possem, quantum in ea re publica, de qua ita sum meritus, ut tu existimas, posse debebam, ne tu quidsm in istis incommodis esses eadem enim Rus opes meas fregit, quas tuam salutem in discrimen adduxit; sed tamen, quidquid imago veteris meae dignitatis, quidquid reliquiae gratiae valebunt, studium, consilium, opera, gratiad fide mea nullo loco deerit tuis optimis hiaribus. Tu fac habeas fortem animum, quem semper habuisti, primum ob eas usas, quas scripsi, deinde quod ea de re publica
semper voluisti atque sensisti, ut non modo nunc secunda sperare debeas, sed etiam, si omnia ad-Vera essent, tamen conscientia et factorum et comassiorum tuorum, quaecumque acciderent, fortissimo et maximo animo ferre deberes.
x Romae a. d. v Kal. intercia priore n. v. e. 708.
Μs scito omnem meum laborem, omnem Ope Iram, curam, studium in tua salute consumere; nam quum te semper maxime dilexi, tum fratrum tuo-yum, quos eque atque te summa benevolentia sum
198쪽
complexus, singularis pietas amorque fratemus nullum me patitur officii erga te studiique munus aut tempus praetermittere. Sed, quae faciam fecerimque pro te, ex illorum te litteris quam ex meis malo cognoscere quid autem sperem aut confidam et exploratum habeam de saluto tua, id tibi a me declarari volo nam, si quisquam est timidus in magnis periculosisque rebus semperque magis adversos rerum exitus metuens quam perium secumdos, is ego sum et, si hoc vitium est, eo me non carere confiteor ego idem tamen, quum a. d. V. Kal. intercalaros priores rogatu fratrum tuorum Venissem mane ad Caesarem atque omnem adeundis conusniendi illius indignitatem et molestiam pertulissem, quum fratres et propinqui tui iacerent ad
pedes et ego essem locutus, quae causis, quas tuum tempus postulabat, non solum ex oratione Caesaris,
quae sane mollis et liberalis fuit, sed etiam ex oculis et vultu, ex multis praeterea signis, quaeri cilius perspicere potui quam scribere, hac opinionsa discessi, ut mihi tua salus dubia non esset. Quamobrem fac animo magno fortique si et, si turbidissima sapienter serebas, tranquilliora laete feras. Ego tamen tuis rebus si adero, ut difficillimis, que Caesari solum, sed etiam amicis eius omnibus, quos mihi amicissimos esse cognovi, pro te, sicut adhuc feci, libentissime supplicabo. Vale. XV.
r. paullo post Idus Martias a. u. c. 710.cMERO BASILO SAL. Tibi gratulor, mihi gaudeo; te amo, tua tueor; amari et, quid agas quidque agatur, certior fieri volo
199쪽
Scr. anno incerto 710, post Id. Mart. n.
BITHYNICUS CICERONI SAL. Si mihi tecum non et multae et iustae causas amicitias privatim essent, repeterem initia amicitiae ex parentibus nostris, quod faciendum iis existimo, qui pateream amicitiam nullis ipsi officiis prosecuti
sunt itaque contentus ero nostra ipsorum amicitia, inius fiducia peto a te, ut absentem me, quibus-emnque in rebus opus fuerit, tueare, si nullum Dialam tuum apud me intermoriturum existimas. Vale.
Scr. anno incerto 710, post Id. Mart. n.
cMERO BITHYNICO.Quum ceterarum rerum causa cupio esse ali Iquando rem publicam constitutam, tum velim mihi credas accedere etiam, id quo magis expetam, Promissum tuum, quo in litteris uteris scribis enim, si ita sit, te mecum esse victurum. Gratissima mihi a tua voluntas est, facisque nihil alienum necessitudine nostra iudiciisque patris tui de me summi viri; nam sic habeto, beneficiorum magnitudine eos, qui temporibus ' valuerunt ut valeant, coniunctiores tecum esse quam me, necessitudine neminem. Quamobrem grata mihi est et memoria tua nostra coniunctionis et eius etiam augendae Voluntas.
200쪽
Sor Romae mense Ianuari R. u. c. 70s.
cICERO LEPTAE. Simulatque accepi a Seleuco tuo litteras, statim quaesivi e Balbo per codicillos, quid esset in lege:
rescripsit eos, qui facerent praeconium, vetari esse in decurionibus, qui fecissent, non Vetari. Quare bono animo sint et fui et mei familiares neque enim erat ferendum, quum, qui hodie haruspicinam facerent, in senatum Romae legerentur, eos, qui aliquando praeconium fecissent, in municipiis decu riones esse non licere. De Hispaniis novi nihil: magnum tamen exercitum ompeium habere constat, nam Caesar ipse ad suos misit exemplum Ρaciaeci litterarum, in quo erat illas XI. esse legiones; scripserat etiWm essalla Q. Salasso P. Curtium fratrem eius iussu Ρompeii inspectante exercitu in tersectum, quod consensisset cum Hispanis quibusdam, si in oppidum nescio quod Pompeius rei frumentariae causa venisset, eum comprehendere ad Caesaremque deducere. De tuo negotio, quod sponsor es pro ompeio, si Galba consponsor tuus redioris, homo in re fauiliari non parum diligens, non desinam cum illo communicare, si quid expe- 4 diri possit, quod videbatur mihi illo confidere. Or torem meum tanto opere a te probari vehementer
gaudeo mihi quidem si persuadeo, me quidquid habuerim iudicii do dicendo, in illum librum contulisso qui si est talis, qualem tibi videri scribis,
ego quoque aliquid sum; sin aliter, non recuso, quin, quanium de illo libro, tantundem de mei iudicii fama detrahatur. Leptam nostrum cupio delectari iam talibus scriptis etsi abest maturitas aetatis, tamen personare aures eius huiusmodi vo- cibus non est inutilo. Romae tenuit omino