장음표시 사용
491쪽
ΕΡISTOLARUΜ XIII. 72-74. 475 si Romae ' te vidissem coramque gratias egissem, quod tibi L. Egnatius familiarissimus meus, bsens, L. Oppius praesens curae fuisset. Cum Antipatro Derbete mihi non solum hospitium, verum etiam avium familiaritas intercedit ei te vehementer suscensuisse audivi et moleste tuli. De ro nihil possum iudicare, nisi illud mihi persuadeo, te, talem virum, nihil temere fecisse a te autem pro Vetere nostra necessitudine etiam atque etiam peto, ut eius filios, qui in tua potestate sunt, mihi potissimum condones, nisi quid existimas in ea re violari existimationem tuam quod ego si arbitrarer, numquam te rogarem mihique tua fama multo antiquior esset, quam illa necessitudo est; sed mihi ita persuadeo, potest fieri, ut fallar, eam rem laudi
tibi potius quam vituperationi sors. Quid fieri possit
et quid mea causa facere possis ram, quin Velis, non dubito, velim, si tibi grave non erit, ceditiorem me facias.
H. CICERO Q. PHILIPPO PROCOS. M. Eis non dubit pro tua in me observantia Proque nostra necessitudine, quin commendationem meam memoria teneas, tamen etiam atque etiam
eundem tibi L. Oppium, familiarem meum, praesentem et L. Egnatii, familiarissimi mei, absentis
negotia commendo. Tanta mihi cum eo necessitudo est familiaritasque, ut, si mea re esset,
non magis laborarem; quapropter gratissimum mihi
492쪽
476 . TULLI CICERONIS seceris, si curaris, ut is intelligat me a te tantinnamari, quantum ipse existimo: hoc mihi gratius f eor nihil potes, idque ut facias te vehementer rogo.
M. CICERO T. TITIO T. F. LEO S. D. Etsi non dubito, qui apud te mea commendatio prima satis valeat, tamen obsequor homini famili rissimo, C. Avianio Flacco, cuius causa omnia quum cupio, tum mehercule etiam debeo de quo et praesens tecum egi diligenter, quum tu mihi humanissime respondisti, et scripsi ad te accurate antea, sed putat interesse sua me ad te quam saepissime scribere quare velim mihi ignoscas, si illius voluntati obtemperans minus videbor meminisse coma stantiae tuae a se idem illud peto, ut et de loco, quo deportet humentum, et de tempore vianio commodes, quorum utrumque per eundem me obtinuit triennium, dum Ompeius isti negotio praefuit. Summa est, in quo mihi gratissimum sacere possis, si curaris, ut Arianius, quoniam se a me amari putat, me a te amari sciat erit id mihi pedi gratum.
M. CICERO HU VAEIS ET DECURIONIBUS S. D. 1 antae mihi cum Q. Hippio causae necessit. dinis sunt, ut nihil possit esse coniunctius, quam nos inter nos sumus; quod nisi ita esset, uterer mea consuetudine, ut vobis nulla in re molestus essem;
493쪽
EPISTOLAR m. 7 77. 477 etenim vos mihi optimi testes estis, quum mihi persuasum esset nihil esse, quod a Vobis impetrare non
Possem, numquam me tamen gravem obis esse
voluisse. Vehementer igitur os etiam atque etiam rogo, ut honoris mei causa liberalissimo C. Valgium Hippianum tractetis remque cum eo conficiatis ut, quam possessionem habet in agro Fregellan a vobis emptam, eam liberam et immunem habere possit: id si a vobis impetraro, summo me beneficio vestro affectum arbitrabor.
Scr. Romae mense Sextili R. u. o. M.
M. CICERO S. D. P. SULPICIO IMERATORI. Quum his temporibus non sane in senatum en Ititarem, tamen, ut tuas litteras legi, non existimavi me salvo iure nostrae veteris amicitiae multorumque inter nos officiorum facere posse, ut honori tuo
deessem itaque inui supplicationemque tibi libonior
decreri, nec reliquo tempore ullo aut rei aut existimationi aut dignitati tuae deero. Atque hoc ut tui necessarii sciant, hoc me animo erga te esse, velim facias eos per litteras certiores, ut, si quid tibi pus sit, ne dubitent mihi iure suo denuntiare.
Μ. Bolanum, virum bonum et fortem et Omnibus rebus omatum meumque Veterem amicum, tibi magno opere commendo. ergratum mihi feceris, si curaris, ut is intelligat, hanc commendationem sibi magno adiumento sisse, ipsumque virum Optimum gratissimumque cognosces promitto tibi te ex eius amicitia magnam voluptatem esse capturari. raeterea a te et in maiorem modum pro nostra amicitia et pro tu perpetu in me studio, ut in hac re etiam elabores Dionysius, servus meus, qui meam βιβλιοθήκην multorum nummorum tractaVit, quum Ep. 77, 3. βιβλιοθήκην Or.3 b iotheem ΜΒ.
494쪽
478 . TULLI CICERONIS multos libros surripuisset nee se impune laturum putaret, aufugit. Is est in provincia tua eum et Μ. 'lanus meus familiaris, et multi alii Naronas
Viderunt, sed quum se a me manumissum esse diceret, crediderunt. Hunc tu si mihi restituendum curaris, non possum dicere, quam mihi gratum futurum sit res ipsa parva, sed animi mei dolor magnus est. Ubi sit et quid fieri possit, Bolanusto Oeobis: ego si hominem per te recuperiuro, summo me a te beneficio affectum arbitrabor.
ser Romae ineunte anno . o. 708.
M. CICERO A. ALLAENO SAL. Democritus icyonius non solum hospes meus est, sed etiam, quod non multis contigit, Graecis praesertim, valde familiaris est enim in eo summo probitas, summa Virtus, summa in hospites liberalitas et observantia, meque praeter ceteros et colit et observat et diligit eum tu non modo suorum civium, Verum paene Achaiae principem cognosces.
Huic ego tantummodo aditum ad tuam cognitionem patefacio et munio cognitum per te ipsum, quae tua natura est, dignum tua amicitia atque hospitio iudicabis. et igitur a te, ut his litteris lectis recipias eum in tuam fidem, polliceare omnia te facturum mea causa de reliquo, si id quod confido fore, dignum eum tua amicitia hospitioque cognο- Veris, peto, ut eum complectare, diligas, in tuis habsias: Mi id mihi maiorem in modum gratum.
Vale. Ep. 77 3 Bolantis f. meti M.)ν --ε m. M.
495쪽
r. Romae ineunte anno . e. 708.
M. CICERO S. D. A. ALLIEN PROCOS. Et te scire arbitror, quanti secerim C. Avianium Flaccum, et ego ex ipso audiveram, optimo et gratissimo homine, quam a te liberaliter esse tractatus. Eius filios dignissimos illo patre meosque necessarios, quos ego unice diligo, commendo tibi si ut maiore studio nullos commendare possim C. Avianius in Sicilia est; arcus est nobiscum ut illius dignitatem praesentis mes, rem utriusque defendas, te rogo. Hoc mihi gratius in ista provincia sacere nihil potes, idque ut ita Me vehe
496쪽
Sor. Dyrrhachi a. d. VI Kal. Decembres R. u. c. 696.
TULLIUS TERENTIAE SUAE, TULLIOLAE SUAE. CICERONI SUO SALUTEM DICIT. Et litteris multorum et sermone omnium per fertur ad mo incredibilem tuam virtutem et sortitudinem esse teque nec animi neque corporis laboribus defatigari. Me miserum te ista virtute, fide, probitate, humanitate in tantas aerumas propter me incidisse, Tulliolamque nostram, ex quo patre tantas Voluptates capiebat, ex eo tantos percipere luctust Nam quid ego do Cicerone dicam qui quum primum Sapere coepit, acerbissimos dolores miseri que percepit. Quae si tu ut scribis, fato facta putarem, ferrem paullo facilius, sed mi sint mea culpa commissa, qui ab iis me amari putabam, qui inridebant, eos non sequebar, qui petebant. Quod si nostris consiliis usi essemus neque apud nos tantum valuisset sermo aut stultorum amicorum aut improborum, beatissimi Viseremus: Rnc, quoniam sperare nos amici iubent, dabo operam, ne mea valetudo tuo labori desit. Res quanta sit, intelligo, quantoque fuerit facilius manere domi quam redire sed tamen, si omne tribunos pl. habemus, M
497쪽
Μ. TULLI CICERONIS EPISTOLARUΜ XIV. 1. 481 Lentulum tam studiosum, quam ridetur, si vero etiamtompeium et Caesarem, non est desperandum. De familia, quomodo placuisse scribis amicis, acie sinus. De loco, nunc quidem iam abiit pestilentia, sed, quamdiu fuit m non attigit. lanesus, homo officiosissimus, me cupit esse secum et adhuc retinet. Ego volebam loco magis deserto esse in Epiro, quo neque is veniret nec milites, sed adhuc lancius me retinet sperat posse fieri, ut mecum in Italiam decodat; quem ego diem si videro
et si in vestrum complexum vener ac si et os et me ipsum recuperam, satis magnum mihi fructum videbor percepisse et vestras pietatis et meae. Usο 4nis humanitas, Virtus, amor in omnes nos tantus
est, ut nihil supra possit utinam ea res ei voluptati sui gloriae quidem video fore. De Q. fratre nihil
ego is accusari, sed Vos, quum praesertim tam pauci sitis, volui esse quam coniunctissimos. Qui 5bus me voluisti agere gratias egi et me a te certiorem factum esse scripsi. Quod ad me, mea Terentia, scribis te ricum Vendituram, quid Obsecro te, me miserum quid futurum est et, si nos premet eadem fortuna, quid puero misero fiet Non queo reliqua scribere tanta vis lacrimarum est , neque t in eundem fletum adducam tantum scribo: si erunt in offici amici, pecunia non deerit; si non erunt, tu efficere tua pecunia non poteris. e fortunas miseras nostras, Vide, ne puerum perditum perdamus; cui si aliquiderit, ne egeat, mediocri virtute opus os et mediocri fortuna, ut cetera consequatur. Fac valeas et ad
me tabellarios mittas, ut sciam, quid agatur et vos quid agatis ihi omnino iam brevis exspectatio
498쪽
482 . TULLI CICERONIS sin ulliolas si Ciceroni salutem dic. Valete. D. a. d. VI K. Decembr. Dyrrhachio Dyrrhachium veni, quod et libera civitas est et in me officiosa et proxima Ralias; sed, si offendet me loci celebritas, alio me conferam, ' ad te scribam.
TULLIUS m. i. TERENTI AD AET TULLIOLAD ET CICERONI SUIS. Noli putare me ad quemquam longiores piat las seribere, nisi si quis ad me plura scripsit, cui puto risscribi oportere nec enim habeo, quod acribam, ne hoc tempore quidquam difficilius facio. Ad te vero et ad nostram ulliolam non queo sine plurimis lacrimis scribere vos enim ideo esse miserrimas, quas ego beatissimas semper esse volui idque praestare debui et, nisi tam timidi fuissemus, praestitissem. isonem nostrum merito eius amo plurimum eum, ut potui, per litteras cohortatus sum gratiasque egi, ut debui. In novis tribunis pl. intelligo spem to habere id erit firmum, si Pompeii voluntas erit; sed Crassum tamen metuo. te quidem omnia fieri fortissime et amantissime
video, nec miror, sed maereo casum eiusmodi, ut tantis tuis miseriis meae miseriae subleventur: nam
ad inst. Valerius, homo officiosus, scripsit, id quod
ego maximo cum fletu legi, quemadmodum a Vestae ad tabulam Valeriam ducta esses. Hem, mea luX, meum desiderium, unde omnes opem petere solebant te nunc, mea Terentia, sic vexari, sic iacere
in lacrimis si sordibus, idque fieri mea culpa, qui
499쪽
ΕPISTOLARUM XIV. 1 3. 483 ceteros servavi, ut nos periremus Quod de domo scribis, hoc est de area, ego vero tum denique mihi videbor restitutus, si illa nobis erit restituta; erum haec non sunt in nostra manu illud doleo, quae impensa facienda est, in eius partem te miss-ram et despoliatam venire. Quod si conficitur negotium, omnia consequemur; sin eadem nos fortuna premet, etiamne reliquias tua misera proiiciesγObsecro te, mea vita, quod ad sumptum attinet, sine alios, qui possunt, si modo Volunt, sustinere, et valQtudinem istam infirmam, si me amas, noli vexare nam mihi ante oculos dies noctesque e saris omnes labores te excipere video timeo, ut sustinctas. Sed vide in te esse omnia quare, ut id, quod speras et quod agis, consisquamur, serrivaletudini. Ego, ad quos scribam, nescio, nisi ad
eos, qui ad me scribunt, aut ad eos, de quibus ad me vos aliquid scribitis Longius, quoniam ita
vobis placet, non discedam; sed velim quam saΘ-pissime litteras mittatis, praesertim si quid est fi mius, quod speremus. Valete, mea desideria, Valete, D. n. d. m. Non. Oct. Thessalonica.
m. Scr. Dyrrhasii pr. ni. Dec. R. u. c. 96.
TULLIUS S. D. TERENTIAE SUAE ET TULLIAE ΕΤ cICERONI. Aecepi ab Aristocrito tres epistolas, quas ego 1
lacrimis prope delevi conficior enim maerore, mea Terentia, nec meae me miseriae magis excruciant quam tuae Vestraeque ego autem hoc miserior sum quam tu, quae es miserrima, quod ipsa calamitas communis est utriusque nostrum, sed culpa mea Ep. 2, 3. eonficietur W. 2 - aut ad Myri N. ut
500쪽
484 Μ. TULLI CICERONIS propria est. sum fuit officium vel legatione vitam periculum vel diligentia si copiis resistero vel Mdore fortitor hoc miserius, turpius, indignius nobis nihil fuit. Quare quum dolore conficior, tum etiam
pudore pudet enim me uxori meae optimise su vissimis liberis virtutem et diligentiam non praestitisse; nam mihi ante oculos dies noctesque e satur squalor vester et maeror et infirmitas valetudinis tuae, spes autem salutis pertenuis ostenditur. Inimici sunt multi, invidi paene omnes eiicere nos magnum fuit, includere facile est; sed tamen, quamdiu vos eritis in spe, non deficiam, ne omnia mea
culpa cecidisse videantur. Ut ' tuto sim, quod laboras, id mihi nunc facillimum est, quem etiam inimici volunt vivere in his tantis miseriis ego tamen faciam, quae praecipia. Amicis, quibus ο- luisti, egi gratias et eas litteras Dexippo dedi meque de eorum officio scripsi a te certiorem esse factum. Usonem nostrum mirifico esse studio in nos et officio et ego perspicio et omne praedicant:
di faxint, ut tali genero mihi praesenti tecum simul si cum liberis nostris frui liceat Nunc spes reliqua est in novis tribunis L et in primis qui
dem diebus; nam, si inveterarit, actum est. Ea re ad te statim Mistocritum misi, ut ad me continuo initia rerum et rationem totius negotii posse scribere, etsi Dexippo quoque ita imperavi, statim ut recurreret, et ad finia em misi, ut crebro tabellarios mitteret; nam ego eo nomine sum Dyrrhachii hoc tempore, ut quam celerrime, quid agatur, audiam, et sum tuto civitas enim haec semper a me infensa est Quum inimici nostri venis dicantur, tum in Epirum ibo. Quod acribis te, si velim, ad