Scripta quae manscrunt omnia

발행: 1855년

분량: 686페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

521쪽

ΕΡΙSTOLARUM XV. 2-4. 505 Possumus, ea mansuetudine et continentia nostra, sociorum fidelitate tueamur. Tu velim, ut consuesti, nos absentes diligas et defendas. 1V.

Sor in Cilicia mense Dec. post XII Kal. Ian. a. u. e. 703.

M. CICERO ΙΜΡ. S. D. Μ. CATONI. Summa tua auctoritas fecit meumque perpe Ituum de tua singulari virtute iudicium, ut magni

mea interesse putarem et res eas, qua gessissem,

tibi notas esse et non ignorari a te, qua aequitate et continentia tuerer socios provinciamque admini- starem iis enim a te cognitis arbitrabar facilius me tibi, quae vellem, probaturum. Quum in provinciam pr. K. Sext. Venissem et propter anni tempus ad exercitam mihi confestim esse eundum Viderem,

biduum Laodiceae fui, deinde Apameae quatriduum, triduum Synnadis, totidem dies hilomelii quibus

in oppidis quum magni conventus fuissent, multas civitates acerbissimis tributis et gravissimis usuris et falso aere alieno liberavi. Quumque ante adventum meum seditione quadam exercitus esset dissipatus, quinque cohortes sine legato, sine tribuno militum, denique etiam sine centurione ullo apud hilomelium consedissent, reliquus exercitus esset in Lycaonia, . Anneio legato imperavi, ut eas quinque cohortes ad reliquum exercitum duceret coactoque in unum locum exercitu castra in Lycaonia apud Iconium faceret. Quod quum ab illo diligenter esset actum, ego in castra . d. VII. K. Sept. Veni, quum interea superioribus diebus ex

senatus consulto et evocatorum firmam manum et

Ep. 8, 2. Meamur Nonius, cuius M. Partim timeamur partim teneamuri tenemus, temeamus vulgo. P. 4, 2. in unum lacum m. vulgo). in unum Non. B. 3. δεα

522쪽

506 . TULLI CICERONIS

equitatum sane idoneum et populorum liberorum regumque sociorum auxilia voluntaria comparavissem. Interim, quum exercitu lustrato iter in Ciliciam facere coepissem, III K. Sept. legati a rege Commageno ad me missi pertumultuose, neque tamen non vere, Minos in Syriam transisse nuntia-

Verunt quo audit Vehementer sum commotus quum

de Syria, tum de mea provincia de reliqua denique Asia. Itaque exercitum mihi ducendum per Cappadociae regionem eam, quae Ciliciam attingeret, putari; nam, si me in Ciliciam demisissem, Uiliciam quidem ipsam propter montis mani naturam facile tenuissem, duo sunt enim aditus in Ciliciam ex Syria, quorum uterque pMVis praeSidiis propter a stias intercludi potest, nec est quidquam Cilicia contra Syriam munitius, sed me Cappadocia movebat, quae patet a Syria regesque habet finitimos, qui etiamsi sunt clam amici nobis, tamen aperte Parthis inimici esse non audent. Itaque in Cappadocia extrema non longe a auro apud oppidum Cybistra castra soci, ut et Ciliciam tuerer et Cappadociam tenens inova cinitimorum consilia impedirem. Interea in hoc tanto motu tantaque exspectatione maximi belli rex Deiotarus,

cui non sine causa plurimum semper et meo et

tuo et senatus iudicio tributum est, vir quum benevolentia et fide erga populum Romanum singulari, tum praestanti magnitudine et animi et consilii, legatos ad me misit se cum omnibus suis copiis

in mea castra esse Venturum cuius ego studio officioque commotus egi ei per litteras gratias idque ut maturaret hortatus sum. Quum autem ad Cybistra propter rationem belli quinque dies essem

moratus, regem Ariobarzanem, cuius salutem a senatu te auctore commendatam habebam, praesentibus insidiis necopinantem liberavi, neque solum ei saluti fui, sed etiam curavi, ut cum auctoritate

523쪽

EPISTOLARUM XV. 4. 507regnaret Metram et eum, quem tu mihi diligenter Commendaras, Athenaeum, importunitato Athenaidis exsilio multatos, in maxima apud regem auctoritate gratiaque constitui, quumque magnum bellum in

eappadocia concitaretur, si sacerdos armis se, quod facturus putabatur, defenderet, adolescens et equitatu et peditatu et pecunia paratus ex toto iis, qui novari aliquid volebant, perfeci, ut e regno ille

discederet rexque sine tumultu ac sine armis omni auctoritate aulae communita regnum cum dignitate obtineret. Interea cognovi multorum litteris atque nuntiis magnas arthorum copias atque rabum ad oppidum Antiocheam accessisse magnumque eorum equitatum, qui in Ciliciam transisset, ab equbium meorum turinis et a cohorte praetoria, quae erat Epiphaneae praesidii causa, occidione occisum. Quare, quum viderem a Cappadociatarthorum copias aversas non longe a finibus esse Ciliciae, quam potui maximis itineribus ad manum exercitum duxi. Quo ut veni, hostem ab Antiochea recessisse, Bibulum Antiocheae esse cognovi Deiotarum confestim iam ad me venientem eum magno et firmo equitatu et peditatu et cum omnibus auia copiis certiorem feci non videri esse causam, cur abesset regno, meque ad eum, si quid novi forte accidisset, statim litteras nuntiosque missurum esset quumque eo animo Venissem, ut utrique provinciae, si ita tempus ferret, subvenirem, tum id, quod iam ante statueram vehementer intereas utriusque pro-Vinciae, pacare manum et perpetuum hostem ex e monte tollere, agere perrexi quumque me discedere ab eo monte imulassem et alias partes Ciliciae petere abessemque ab Amano iter unius diei

omni a. a. c. r. y.). i. o. a. a. c. r. B.

524쪽

608 M. TULLI CICERONIS

e castra apud Epiphaneam fecissem, a. d. m. Id. Oct. Dum MVesperasceret, expedito inrecit ita noctu iter feci, ut a. d. m. Id. Opti, quum lucisceret, in manum ascenderem, distributisque cohortibus

et auxiliis, quum aliis Q. frater legatus mecum simul, aliis C. omptinus legatus, resquis M. Amneius et L. Tullius legati praeessent, plerosque necopinantem oppressimus qui lacessi captique sunt, is interclua fuga, ranam autem, quae fuit non vici instar, sed urbis, quod erat Amani caput, itemque

Sepyram et Commorim, acriter et diu repugnantes Ρomptino illam partem Amani tenente, ex antelucano tempore usque ad horam die X. magna multitudine hostium occisa cepimus castellaque vi capta complura incendimus. His rebus ita gestis castra

in radicibus Amani habuimus apud Aras Alexandri quatriduum et in reliquiis Amani delendis agrisquo

Vastandis, quae pars eius montis meae provinciael est, id tempus omne consumpsimus. Consectis his rebus ad oppidum lintherocilicum indenissum exercitam adduxi, quod quum esset altissimo et munitissimo loco ab iisque incoleretur, qui ne regibus quidem umquam paruissent, quum et fugitivos

reciperent et arthorum adventum acerrime exspectarent, ad existimationem imperii pertinere a bitratus sum comprimere eorum audaciam, quo cilius etiam ceterorum animi, qui alieni essent ab imperio nostro, hangerentur vallo et fossa cireumdedi sex castellis castrisque maximis saepsi aggere, vineis, turribus oppugnavi ususque tormentis multis, multis sagittariis magno laboro meo, sine ulla molestia sumptuve sociorum septimo quinquagesimo

525쪽

EPISTOLARUM XV. 4. 509 die rem confeci, M omnibus partibus urbis distu balis aut incensis compulsi in potestatem sam pervenirenti is erant finitimi pari scolere et aud eia Tebarani ab iis indenisso capto obsides a cepi exercitum in hiboma dimisi Q. fratrem negoti praeposui, ut in vicis aut capita aut male pacatis exercitus collocaretur. Nunc velim sic tibi ii persuadeas, a de iis rebus ad aenatum relatum sit, me existimaturum summam mihi laudem tributam, si tu honorem meum sententia tua comprobaris; idque, etsi talibus de rebus gravissimos homines et

rogare solere et rogari scio, tamen admonendum potius te a me quam rogandum puto tu es enimis, qui me tuis sententiis saepissime masti, qui oratione, qui praedicatione, qui summis laudibus in

senatu, in concionibus ad caelo extulisti, cui ego semper tanta esse Verborum pondera putavi, ut in verbo tuo cum mea laude coniuncto omnia assequi me arbitrarer te denique memini, quum cuidam clarissimo atque optimo viro supplicationem non de meres, dicere te decreturum, si referretur ob eas res, quas is consul in urbe gessisset tu

idem mihi supplicationem decrevisti tomis, non, ut multis, re publica bene gesta, sed, ut nemini, re publica conservata mitto, quod invidiium, quod 12 pericula, quod omnes mea tempestatos et subieris et multo etiam magis, si per me licuisset, subire paratissimus fueris, quod denique inimicum meum tuum inimicum putaris, cuius etiam interitum, a facile intelligerem, mihi quantum tribueres, intonia causa in senatu defendenda approbaris A me autem haec sunt in e profecta, quae ego in beneficii loco non pono, sed in veri testimonii atque

526쪽

510 . TULLI CICERONIS

iudicii, ut praestantissimas tuas virtutes non tacitus admirarer, quis enim te id non facit' , sed in omnibus rationibus, sententiis dicendis ausis agendis, omnibus scriptis, Graecis Latinis, Omni denique varietate litterarum mearum te non modo iis, quos vidissemus, sed iis, de quibus audissemus, 13 omnibus anteferrem. Quaeres fortasse, quid sit, quod ego hoc nescio quid gratulationis et honoris a senatu tanti aestimem Agam iam tecum familiariter, ut est et studiis et officiis nostris mutuis et summa amicitia dignum et necessitudine etiam paterea: si quisquam fuit umquam remotus et, tura et magis etiam, ut mihi quidem sentire videor, rations atque doctrina ab inani laude et sermonibus vulgi, ego profecto is sum. Testis est conuus latus meus, in quo, sicut in reliqua vita, fateor ea me studiose secutum, ex quibus Vera gloria nasci posset, ipsam quidem gloriam per se numquam putavi expetendam itaque et provinciam malam et spem non dubiam triumphi neglexi sacerdotium denique, quum, quemadmodum te existimare arbitror, non difficillime consequi possem, non appetivi idem post iniuriam acceptam, quam tu rei publicae calamitatem semper appellas, meam non modo non calamitatem, sed etiam gloriam, studui quam matissima senatus populique Romani de me iudicia intercedere itaque et augur postea fieri volui, quod antea neglexeram, et eum honorem, qui a senatu tribui rebus bellicis solet, neglectum a me lim, is nunc mihi expetendum puto. Huic meae voluntati, in qua inest aliqua vis desiderii ad sanandum vulnus iniuriae, ut faveas adiutorque sis, quod paullo

ante me negaram rogaturam, Vehementer te rogo, Ep. 4, 12. enim te id non . M 1, invig Opp. I. p. 370). e. in Mi n. f. L.)8 e id non V. B. - --

527쪽

EPISTOLARUM XV. 4. 11 sed ita, si non ieiunum hoc nescio quid, quod ego

gessi, et contemnendum videbitur, sed tale atque tantum, ut multi nequaquam paribus rebus honore summos senatu consecuti sint. Equidem etiam illud mihi animum advertisse videor, scis enim, quam attente te audire soleam, te non tam res gestas quam mores, ' instituta atque vitam imperatorum spectare solere in habendis aut non habendis honoribus; quod si in mea causa considerabis, reperies me exercitu imbecillo contra metum

maximi belli firmissimum praesidium habuisse aequitatem et continentiam his ego subsidiis ea sum consecutus, quae nullis legionibus consequi potuissem, ut ex alienissimis sociis amicissimos, ex infidelissimis firmissimos redderem animosque OV rum rerum exspectatione suspensos ad veteris imperii benevolentiam traducerem. Sed nimis haec multa 15 de me, praesertim ad te, a quo uno omnium sociorum querelae audiuntur cognosces ex iis, qui meis institutis se recreatos putant, quumque me uno prope consensu de me apud te ea, quae mihi optatissima sunt, praedicabunt, tum duae maximae clientelae tuae, Cyprus insula et Cappadociae regnum, tecum de me loquentur, puto etiam regem Deiotarum, qui uni tibi est maxime necessarius. Quae si etiam maiora sunt et in omnibus saeculis pauciores viri reperti sunt, qui suas cupiditates, quam qui hostium opias vincerent, est profecto tuum, quum ad res bellica haec, quae rariora et difficiliora sunt, genera virtutis adiunxeris, ipsas etiam illas res gestas iustiores esse et maiores putare. Exire 16mum illud est, ut quasi diffidens rogationi meae

Ep. 4, 14. ' i tauta atque vitam μ.). - , vitam M. aut institutaque et v. W.). 15. putans, quumque R . . . Vulgo. - qui inni tibi M. Vulgo . qui unust. U. iustiores M. vulgo). inlustriores an , . olim B.

528쪽

512 M. TULLI CICERONIS philosophiam ad te allegem, qua nec mihi carior

ulla umquam res in vita fuit nec hominum generi maius a deis munus ullum eat datum haec igitur, quae mihi tecum communis est, societas studiorum atque artium nostrarum, quibus a pueritia deditia devincti soli propemodum nos philosophiam in ram illam et antiquam, quae quibusdam otii esse ac desidiae videtur, in forum atque in rem publicam atque in ipsam aciem paene deduximus, tecum agi de mea laude, cui negari a Catone fas esse non puto. Quamobrem tibi sic persuadeas velim: si mihi tua sententia tributus honos ex mei libraris fuerit, me sic existimaturum, quum auctoritate tua, tum benevolentia erga me mihi, quod maxime cupierim, contigisse.

V. Scr. Romae inter Non. Mai. M Non. Iun. R. u. e. 704.

Μ. ΑΤ S. D. M. CICERONI IMP.

Quod et res publica rus et nostra amicitia hortatur, libenter facio, ut tuam virtutem, innocentiam, diligentiam, cognitam in maximis rebus domi togati, armati foris pari industria administrari gaudeam itaque, quod pro meo iudicio sacere potui, ut innocentia consilioque tuo defensam provinciam,

servatum Ariobarzanis cum ipso rege regnum, Ociorum revocatam ad studium imperii nostri voluntatem sententi me et decreto laudarem, feci. Supplicationem decretam, si tu, qua in re nihil fortuito, sed summa tua ratione et continentia rei publicae provisum est, dis immortalibus gratularinos quam tibi referre acceptum maris, gaudeo:

529쪽

EPISTOLARUM XV. 4. 5. 513 quod si triumphi praerogativam putas supplicationem et idcirco casum potius quam te laudari mavis, neque supplicationem sequitur semper triumphus et triumpho multo clarius est senatum iudicare potius mansuetudine et innocentia imperatoris provinciam quam vi militum aut benignitate deorum retentam atque conservatam esse, quod ego mea sententia censebam. Atque haec ego idcirco ad te contra a consuetuclinem meam pluribus scripsi, ut, quod maxime volo, existimes me laborare, ut tibi persuadeam, et voluisse de tua maiestate, quod amplissimum sum arbitratus, et, quod tu maluisti, factum esse gaudere. Vale et nos dilige et instituto itinere severitatem diligentiamque sociis et rei publicae praesta. VI.

Scr. in Cilicia mense Quinctili III Non. vel paullo post

a. u. c. 704.

Μ. CICERO S. D. . CATONI.,Laetus sum laudari me inquit Hector, opinor Inpud Naevium, abs te, pater, a laudato Virομ ea est enim profecto iucunda laus, quae ab iis proficiscitur, qui ipsi in laude vixerunt. Ego ero Vel gratulatione litterarum tuarum vel testimoniis sententiae dictas nihil est quod me non assecutum putem, idque mihi quum amplissimum, tum gratissimum est, te libenter amicitiae dedisse, quod liquido

veritati dares. Et, si non modo omnes, Verum etiam multi Catones essent in civitate nostra, in qua unim exstitisse mirabile est, quem ego currum aut quam lauream cum tua laudatione conferrem2 nam ad meum sensum et ad illud sincerum ac subtile iudicium nihil potest esse laudabilius quam ea

530쪽

512 M. TULLI CICERONIS philosophiam ad te allegeni, qua nec mihi carior ulla umquam res in vita fuit nec hominum generi maius a deis munus ullum est datum haec igitur, quae mihi tecum communis est, societas studiorum atque artium nostrarum, quibus a pueritia deditia devincti soli propemodum nos philosophiam veram illam et antiquam, quae quibusdam otii esse ac desidiae videtur, in forum atque in rem publicam atque in ipsam aciem paene deduximus, tecum agi de mea laude, cui negari a Catone fas esse non puto. Quamobrem tibi sic persuadeas velim: si mihi tua sententia tributus honos ex meis libraris fuerit, me sic existimaturum, quum auctoritate tua, tum benevolentia erga me mihi, quod maxime cupierim, contigisse.

V. Scr. Roma inter Non. Mai. M Non. Iun. R. u. e. 704.

Quod et res publica me et nostra amicitia hoditatur, libenter facio, ut tuam Virtutem, innocentiam, diligentiam, cognitam in maximis rebus domi togati, armati laris pari industria administrari gaudeam itaque, quod pro meo iudici sacere potui, ut innocentia consilioque tuo defensam provinciam,

servatum Ariobarzanis cum ipso rege regnum, Ociorum revocatam ad studium imperii nostri voluntatem sententi me et decreto claudarem, feci. Supplicationem decretam, si tu, qua in re nihil fortuito, sed summa tua ratione et continentia rei publicae provisum est, dis immortalibus gratularinos quam tibi referre acceptum maris, gaudeo:

Ep. 5, 1. dilis. ω . in m. rebus domi , a foria Fari seisho). d. e. in m. r. d. L, a. f. F. Vulgo. - ad ministrari M.) administrare ed. H. B.

SEARCH

MENU NAVIGATION