Pandectes de Justinien : mises dans un nouvel ordre, avec les lois du code et les nouvelles qui confirment, expliquent ou abrogent le droit des pandectes

발행: 1818년

분량: 624페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

IV. u Cette action est donia sies celui qui avait in thrhi Lee que

212쪽

x9 LIB. XI. PANDECTARUM TIT. VI. dum renuntiatum non esses hoc est, vel emptori vel venditori dii; renuntiatio officit n. l. 3. g. I. Ulp. lib. I . ad Od. Igitur' latenus demum alicujus intersit, ei competit. Hinc recte u omponius scribit Si emptor plus dederit venditori propter renuntiationem, quia condicere potest quod plus dedit, agi cum mensore non posse nihil enim emptoris interesse, quuti possit condicere iis solvendo venditor non suit, tunc enim mensor tenebitur . d. l. 3. g. a. Vice versa Sed si vendito majorem modum tradiderit fraudatus a mensore con Sequenter dicit Pomponius non esse actionem adversus mensorem, quia Sti Vendit actio adversus emptorem;

nisi et hic emptor solvendo non sit n. d. L 3. g. 3. Similiter Ulpianus Si quum salsus modus renuntiatus esset emptor cum Venditore ecempto egisset, agere poterit etiam cum mons ore 1, sed si nihil ejus interest, condemnari men Sorem non oportet. Quod si non de tot modo qui dederat, cum venditore egerit, sed de minore consequenter scribit Pomponius , de reSi duo cum mens Ore agi posse et n. l. 5. g. I lib. c. ad ed. g. I. Ad ersus quem hinc actio com elat. V. Is autem tenetur hac actione, qui renuntiavit. Sed renuntiasse et eum accipere debemus qui per alium renuntiavit cist . a. l. I. g. 2. Vel per literas . l. I. Paul. lib. 25. ad ed. Sed, si ego tibi, quum esses mensor, mandaVerim Ut menSU

ram agri ageres, et tu id Titio delegaveris, et ille dolo malo quid in ea re secerit riu teneberis, quia dolo malo versatus es qui tali ho initii credidisti . d. l. I. g. I. VI. Nec solum mensor quem ego adhibui sed et is quem judex adhibuit, hac actione teneri potest, ut idem uiomponius scribit,

si Non tamen semper, sed ita demum , ut mox subiicit, si ejus intersit ad tui cum mensore agereri quod fieri potos duobus casibus , et quia venditor , cum quo egit, solvendo non est Vel quia adversus eum, non de toto quod ipsi deerat egit , sed tantum de parte , ita ut de residuo amplius ad versus venditorem non habeat actionem.

2 Scilicet si pro hoc residuo non supersit ipsi efficax actio adversus

213쪽

qui elle est accordhe. Clast done ave raison que a Pomponius di que sici'acheleuradon risi ii vendeta uia pri plus considerable en aison du Lux rappor de 'arpente ur, i ii' aura Oint 'acti On contre ceraer Die , parce illi en petat intenter ne contre te vendeur en sipsi

Et recipro loement, u si te vendeur, trompsi par te seu rap-por de l'arpente ur, 'est dessalsi dune silendue de terrain qui ex-ch de a mesure stipulsi dans la vente, omponius dii ii ii 'apotiat 'action contre 'arpeia leur, parce u 'i tui en reste ne conire 'acheteur Draison de la venie , his Oin que et acheteurne fiat in solvable . Ulpien dit galement Siri'arpenteur Jant Lit u rapportiuexact, 'acheleur a intentia 'actio de la vente conire te ven- deur potir sipsi ter ceriu'il a induenient paysi , ii petit aussi action-nerri 'arpenteur I); mais que elui-c ne Ourra plus hire eon damn dans te cas oti te demandeur a cesssi 'avoi intersit S 'ili'apo in actionii te vendeur Our Out e qui tui mariquait, mais Seu lementio ur, ne partie , Pomponius dit qu' ille ut contraindrel 'arpenteii a lui parsaire te restes et M. g. H. Contre qui celle action est donne e. V. ''arpenteu qui a saltu Lux rappor est te seu qui soli passi bie de et te actio G ais i est celassi avo i fait ce appor lui -mὰ me, quoi lii 'il l 'ait sat parveni au parties par 'entremisela uxa uir , uinu il le leur ait sat passer dans ne lettre M. x Mais si vo us yant charg comm arpenteur de mes urer uterrain, Ous en ave consi l'exheution a Titius, et que cerae

214쪽

19 LIB. XI. PANDECTARUM IT VI. si propter iudicium adhibitus mensor fraudaverit me in renuntἰatione leneri eum si ob hoc de judicio minus tuli. lane si a judice adhibitus , contra me renuntiaverit dolo malo, dubitat an teneri mihi debeat i Quod magis admittit . d.

l. 3. g.

VII. re Si duobus mandavero, et ambo dolose secerῖnt, adversus singulos in solidum agi poterit; sed altero convento , si satis- secerit , in alterum actionem denegari oportebit . . P. d. l. 3. Quid si servo metiendi negotium mandatum sit re Servi autem nomine magis Oxale quam de peculi competere ait, quamvis ci

vilis 1 actio de peculio competat . d. l. 3. g. in . I. III. An heredi et in heredem detur hinc actio , et quandiu duret

VIII re an a tionem heredi similibusque personis dandam Pomponius scribit; sed tu heredem similesque persona denegari dam ait n. d. l. 3. g. 5. IX. v Et haec actio perpetua est; quia initium rei non a circumscriptione, Sed a suscepto negoti Originem accepit n. l. c. Paul. lib. 24 ad ed.

Ad quas Personas et causas Productum uenit dictum. X. Hoc edictum ad alias personas quam ad mensores produc tum est. Nam re necnon illud quoque Pomponius dicit, etiam in eum qui mensor non fuit, se sollit tamen in modo , competere hanc actionem . l. 7 s. I. Ui p. lib. c. ad C l. Item ad alias causas qOam ad melisuras agrorum x hoc judicium latius praetor porrexit. Nam et si cujus alurius rei mensuram sal Sam Plautitia esse dicetur, haec actio competit. Proinde si inaedi si

cii mensura sesellit, vel inarii menti, vel in vini sui'. d. t. 5. g. in . :Sive de itineris latitudine, sive de servitute immittendi , projiciendique quaeratur: sive aream vel tignum vel lapidem metiendo mentitus suerit l. 6. Paul. lib. I S. ad ed. vel cujus alterius rei, tenebitur . l. 7. Ulp. lib. 25. ad ed.

i Id est quamvis civiles actiones quae ex contractibus intur, dentur Peculio ex contractibus servorum. Nam haec acti O , magis quod Servus:liqueri quam quod contraxerit, datur; siquidem ex tali negotio regula-

riter non nascitur obligatio

215쪽

demande, i saudra me resuser action contre naulre n. Si on a chargi unis clave 'un arpentage , in aura plui dies 'action noxale aut Om de cet es clave riu'uue acti On Sur On sicule,

bien quera' on ait en e casine actio civile I fur son phcule M. g. III. Si celte action est donnge a 'h Diem et conire 'hisitier, et combis et de terris elle dure. VIII re Pomponius di qu'il saut doniae ceti action au hsiri iter et a uires successeurs mais qu'elle ne doli pas tre donnheire illi siritier ou es reprἡSeniam D. IX. u Cette action est perpsiluelle, parce qu'elle ne tire pas sonorigine deri'arpentage sat parci'arpenteum, ais decla commission

A quelles Personnes et is quelles causes et Edit 'Elend. X. et dii 'hiendo 'autres personites que les arpente uisaea si Pomponius di qu'il e t applicabie galement aussi a celui quia i ait unda ux rappori, quoi tulit,' exeruatio in n.

Elle est accordhe pareillenient dans e cas ou i s 'ogit de me furer la largeurvi'un hemin, ou de juge la servitude 'appuyee

216쪽

196 Ill. I. AΝDECTARUM TIT. VII. Et si mensor machinarius sesellerit, haec actio dabitur .ael. . . . Hoc exemplo, etiam adversus archi lectunt actio dari debet, qui sesellit. Nam et D. Severus adversus architectuu et redemptorem actiones dandas decrevit n. d. I. . . . . Ego etiam adversus tabularium puto actiones dandas, qui in computatione sesellit . d. l. 7. g. c.

De religiosis , et Sumptibus funerum, et ut unus ducero

liceat. In tractatione de rei vindicatione supra lib. 6 dictum est, eam de religiosis rebus competere non posse. Quapropter quasi quod dam hujusce tractationis supplementani habendus est hic Titulus in quo latius expenditur quae sint res religiosae exponunturque interdicta quae de his rebus competant, quasi vice rei vindicationis quae circa eas res Obtinere non potest. Tres partes habet hujus tituli rubrica, quas seorSum XpO-

nemus.

De religiosis. Hanc partem in duas sectiones dividam. In prima videbimus quid sit locus religiosus , quid monumentum , et quomodo locussit religiosus, aut esse desinat. In secunda agemus de variis edictis ad hanc rem pertinentibus.sECTIO .

Quid sit locus religiosus, et quomodo fiat aut esse

desinat. ARTICULUS I. Quid sit locus religiosus seu mulcrum, et in qu a monumento

disserat P

i. Locus religiosus seu sepulcrum nain haec idem sonant hita definitur ab Ulpiano ulcrum est ubi corpus Ossave hominis Condita I sunt . l. I. g. 5. lib. 25. ad Cil.

217쪽

DE LI EUX RELIGI EUX , DE FRAIS FUNfin ele Is se Et si l'arpenteur a sal un appor inexaci our 'hire servi de Dux instrumen , i sera passibi de ceti actiori .u En conssiquence, ceti actio sera donnsi contre l'architecte qui aura trompsi, commera'a siclarsi 'empereur sivhre, contreious es architectes et aiatre ei trepreneur n. v I pense que celle action doli tre aussi accordhe contre tout perceptetir de denter qui a rompsi dans sa reddition de complen.

218쪽

398 LIB. XI. ANDECTARII TIT. VII. Et quidem etiam re locum in quo servus sepultus est religiosum esse , Arist ait is d. l. 2. II. Unicus autem untaxat locus ex sepultura hominis religiosus fieri potest. Hinc divisum corpus re quum in diversis locis sepullum est, uterque quide: a locu religiosus non sit , quia una se pultura plura sepulcra efficere non potest: mihi autem videtur

illum esse religiosum ubi quod est principale conditum est, id est, caput, curius imago si unde cognoscimur . . . . Paul. lib. 3.

III. Sed etsi in unico loco corpus sepultum sit, re Celsus ait :non totus qui sepulturi destinatus est locus religiosus sit, sed quatenus corpus humatum est . Sia . . . . . . Celsus autCm. Consoria quod rescribit Philippus locum qui dem religiosum distrahi non posse manifestum est: verum agrum purum 2 mo' numento colus rentem pro sani juris esse, ideoque efficaciter venian dari, non est opinionis incertae n. l. . Od. h. t. Hoc discrimen inter ipsum sepulcrum et loca opulcro Coli C.

rentia, notat etiam Alexander qui sic rescribit Si sepulcrum monumenti appellatione significas, scire debes jure domini ianullum vindicare posse ; sed si familiare fuit, jus ejus ad omnes heredes pertinere, nec divisione ad unum heredem redigi potuisse. Pro sana tamen loca quae circa id sunt, si semper vicinis aedificiis

usui hominum destinatis cesserint ejus sunt cui illa quorum parte Sesse visae sun t ex divisione obtigerunt . . . O l. h. t. g. II. De monumento. IV. Monumentum latius patet. imirum re monumentum est quod memoride Servandae gratia exstat n. Su . d. l. 2. g. 6. monumentum generaliter res est memoriae causa inio Sterum prodit in qua si corpus vel reliquid inserantur , et sepulcrum si vero nihil eorum inseratur, erit monumentum memori de causa

factum , quod Grpeci κευο id est, triane se 'ulcruns appet Iant . . , a Florent. lib. 7. HStit. si Si adhuc monum stiatum purum est, poterit quis hoc et Ven dere et donare. Si cenotaphium sit, posse hoc penire dicendum est; nec enim esse hoc religiosum Divi Fratres rescripserunt 3 v. l. 6. g. I. Ulp. lib. 25. ad ed.

3 Nam iErumque imago corpus et inmeros duntaXa re Praesentat tin numismatibus Male legitur sit. α Quid sit, id infra , D. I . 3 De hoc antea dubitabatur put id supra, lib. 1. it. 8 de dioisArae

219쪽

dit que u uncii ei religi eu ne petit certaine me ut pas tre Vendu

mais que te chami qui enuironiae e lieu de la sipulture et de

mei re pro sane , et 'lu'ainsi personii ne do uteri u 'il ne uisse hiret' objei clune Vente M.

La disi ronce entre te si pulcre lui-m hine et te terrain conligia, est aussi observsie dans uti rescrit 'Alexandre, qui it u Si par

soniacis' a te roit de te re vendi quer mais que si 'est uti sipulcrede sam ille , i appartient collecti vement . totis es h hritiers, quoi 'lu' iis ne puissentias e partager entre etica 'esset de ilabandoniae rhin se ut Cepeti dant e terrain pro sane qui 'ento tire , 'il est o inthi ne maison d habitation , oit apparient , elui qui ei vertud partage, aura obtenu dans son tot cette habitation n. g. II. De monumenS. IV. Lemo monument a ne significatio plus tendue simum Onumen est uti disice levsi acia memo ire durasisunt M. M Un monumen est nasin sira tine hos qui a potar obj et de Lire passer la simoire de uel lu'und la posthrith. Si On y en

1 Parce qu'on ne represente ordinat rem erit que a sit et te buste comme o te volt dans te me: da illes. 'est mal-h-propos qu'o lit si au

220쪽

Quomodo sat locus religiosus et esse desinat pS. I. Quomodo fiat.

Locus fit religiosus illatione corporis humani , quae perpetuae

morae causa et jure facta sit. V. Requiritur igitur : I'. ut perpetuae morae causa inseratur.

re Si quis enim eo animo corpus intulerit quod cogitaret inde alio postea transferre, magisque tempori gratia deponere, quani quod ibi sepeliret mortuum et quasi peierna sede dare destinaverit manebit locus profanus . l. o. aut lib. 3. qua St. VI Requiritu a'. ut jure sat. Jure autem insertur in locum qui sit ex ejus hereditate cuius Corpus insertur, quamvis is qui inseri non sit hujus loci dominus. Hinc Ulpianus scriptus heres priusquam hereditatem adeat, Patremfamilias mortuum inserendo , locum facit religiosum. Nec quis putet hoc ipso pro herede eum gerere Finge enim adhuc eum deliberare de adeunda hereditate. Ego etiamsi nou hercs iam intulerit , sed quivis alius Cherede vel cessante , vel absente , vel verente ne pro herede gerere videatur , tamen locum religiosum facere puto plerumque enim defuncti ante sepeliuntur quam quis heres eis existat. Sed tunc locus fit religiosus quum destincti suit: naturaliter enim videtur ad mortuum pertinere locus in quem

insertur, praesertim si in eum locum inseratur quem ipse

destinavit D.

Usqtie adeo ut, etiamsi in legatum Iocum sit ilIalus ab herede, Illatione tamen testatoris sat religiosus si modo in alium locum tam opportune inferri non potuit n. l. 4. lib. 25. ad ed. Idem obtinebit, si ususfructus Ioci eius Iegatus erat. Hinc , si plura praedia quis habuit, et omnium usuuifructum Feparatim legaverit, poterit in unum inserri Pet electio erit heredis, et gratificationi locus v. l. G. Scaevola lib. a. quinSLobiter nota sed fructuario utilem actionem in heredem dandam, ad id recipiendum quod propter eam electionem minutu e Stu sussiructus v. d. l. 6.

SEARCH

MENU NAVIGATION