장음표시 사용
51쪽
ΤΗΕ ollowing DITION S havo been consultetici troiluontio Habito Μ. Tullii Cicoronis oratio cum . Sylvii Ambiani Commontariis luculontissimis sub prelo Asosnsiano ad Nonas Novembres, ΜDXXXV. V Μ. Tullii Ciceronis ratio pro Cluontio abito. Ad
fidom codicum Florentinorum et Onacensium, nunc primum collatorum, addita aliorum manuscriptorum aliunde notorum e veterum editionum varietate, recensuit et critica udnotations instruxit Ioannes Classen: Bonnae MDCCCXXXI. V
N. Tullii Cicoronis opera Quae supersunt omni ex recensione o Casp. rellii. Editio altera emendatior Miter, alm) Vol ii., ars i. Turici 1854. V Μ. Tullii Cicoronis rationes. V ith a Commentary by George Long. Vol ii. London, 1855. Μ. Tullii Cicoronis rationes pro A. Cluentio De Lege Agraria res, Pro C. Rabirio, recensuit C. L. aySer. Editio Stereotypa Lipsiae, ΜDCCCLXII. V Cicoro, Pro Cluentio. ' Withontroductio and Notos by illiam Ramsay Thir Edition Oxiord, ClarendoD
52쪽
I 891, p. 198. Boli, Num luentius de erimine iudicii corrupti cαu8αm diaeerit: ibid. p. 20l.
tength. The orator appestis to the jury to lay aside ali
53쪽
prove irom his account-books, herea thoro is no plausibis explanation o fh transactio botwoen Oppianicus and
Guil of Cluentiu8. Tho issus o fh guili or innocenc o Clusentius has nevertili nowieon diroesi ruissed, g 88. Tho various prαeiudiciα quoted against tm ought nos o b allow0 to rejudico his case. In particular, he condemnationis C. unius Wasdue to a passin oviburs o popular feeling, g 89-96. The convictions o Bulbus, opilius Gutta, Staienus Fidiculanius Falcula, and Septimius Scaevola ere due to extraneolas causes, noto any chargo i corruptio a tho triat os Oppianicus, though the prevallinibolis that his convictionhad been procured by bribur Was sed in Euch caseos a Weapo against the defendanis, g 97-116. The consors stigma cannot an a a judiciat decision, g 1l7-Ι34. Nor an Anythinibo oundost oti tho ill of Egnatius, g 135, or o the rosolutio of the senato, hichwa mos guarde in iis ternis, 36-Ι37.
No more an Cicero' own provious ulteraneos and opinions
55쪽
56쪽
Μ. ULLI CICERONISI RO A. CLUENTIO HABITO ORATIO
I. Animadvorti iudices, omnem accusatoris orationem 1 in duas divisam esse partes, quarum altera mihi niti et magno opere confidere videbatur invidia iam invet 0rata iudicii Iuniani, altera tantum modo consue- tudinis causa timido et dissidenter attingor rationem veneficii criminum, qua de re lege est haec quaestio constituta. Itaque mihi certum est hanc eandem distribution0m invidia et eriminum si in defensionuservaro ut omnes intellegant nihil me nec subfor 1 fugere volitisse reticendo nec obscurare dicondo. Sudracum considero quo modo mihi in utraque re sit elaborandum, altera ars, et ea quae propria est iudieii vostri ot legitimae Venescii quaestionis, per mihi bruvis ut non magnae in dicendo contentionisi fore videtur altera autem, quae procul ab iudicio remota est, qua contionibus seditios concitatis accommodatior est quam tranquillis moderatisqu0
57쪽
iudiciis, perspicio quantum in agendo dissiduitatis 3 et quantum laboris sit habitura. Sed in hae dissicultat illa me res tamen iudices, consolatur, quod vos o criminibus sic audire consuestis ut eorum omnium dissolutionem ab oratore quaerati8, ut non existimetis plus vos ad salutem reo largiri oportere quam quantum defensor purgandi criminibus con sequi et dicendo probare potuerit de invidia autem sic inter vos disceptare debutis ut non quid dicatur a nobis, sed quid oporteat dici consideretis. Agitur oonim in criminibus A. Cluenti proprium periculum, in invidia causa communis. Quam ob rem alteram partem causae Sic agemus ut o doceamus, alteram sic ut oremus in altera diligontia vestra nobis adiungenda est, in altera fides imploranda; nemoris os enim qui invidia sine vestro ac sine alium 4 virorum subsidio possit resistere. Equidem quod ad me attinet, quo me Vertam nescio. Negem fuisse illam infamiam iudicii corrupti l negem esse illam rem agitatam in contionibus, iactatam in iudiciis, o commemoratam in senatu i evellam ex animis hom inum tantam opinionem, tam penitus insitam, tam vetustam ' Non est nostri ingenii vestri auxilii est, iudices, huius innocentia sic in hac calamitosa iam quasi in aliqua perniciosissima flamma atque asin communi incendi subVenire. II. funim sicut aliis in locis parum firmamenti et parum virium veritas habet, sic in hoc loco falsa
58쪽
invidia imbocilla esse obus. Dominetur in contionibus, iaceat in iudiciis valeat in opinionibus ac sermonibus imperitorum, ab ingeniis prudentium repudietur vehementes habeat repentino impetus, s spatio interposito et causa cognita consenescat deni-
quo illa definitio iudiciorum aequorum, quae nobis a maioribus tradita est, utinuatur, ut in iudiciis ot sinu invidia culpa plectatur et in culpa invidia ponatur Quam ob rem a vobis, iudices, ante quamq; de ipsa causa dicere incipio, haec postuloci primum id quod aequissimum est ut ne quid huc praeiudicati adseratis otonim non modo auctoritatem, sed etiam nomen iudicum amittemus, nisi hic X ipsis causis iudicabimus ac si ad causas iudicia iam is facta domo deferemus); deinde si quam opinionem iam vestris mentibus comprehendistis, si eam ratio convellet, si oratio labefactabit, si denique veritas
extorquebit, e repugnetis eamque animis vestris aut libontibus aut aequis remittatis tum autem, a cum ego una quaque de re dicam et diluam, ne ipsi qua contraria sint taciti cogitationi vestra subiciatis, sed ad extremum Xspectetis meque meum didondi ordinem servare patiamini cum eroraro, tum, si quid erit praeteritum, animo requiratis.
aue III. Ego me, iudices, ad eam causam accedere 7
quae iam per annos octo continuos e contraria
parte audiatur atque ipsa opinione hominum tacita
59쪽
prope convicta atque damnata sit, facile intollego: sed si qui mihi duus vostram ad me audiendum benivolentiam conciliarit, metam prosecto ut intellegatis nihil ess homini tam timondum quam invidiam, nihil innocenti suscepta invidia tam optandum squam aequum iudicium, quod in hoc uno deniquo salsa infamia finis aliquis atque Xitus reperiatur.
Quam ob rem magna me Spe tenet, Si quae Sunt in causa Xplicare atque omnia dicendo consequi
potuero, hunc locum conSeSAumque VeStrum, quem Ioilli horribilom A. Cluontio ac formidolosum fore
putaverunt, eum tandem eius fortunae miserae multumque iactatae portum ac perfugium futurum. 8 ametsi permulta sunt quae mihi, ante quam de causa dico, de communibus invidiae perieulis dicenda ueesse videantur, tamen, ne diutius oratione mea SuSpen8a XSpectatio Vestra teneatur, adgrediar ad crimen cum illa deprecatione iudiees, qua mihi saepius utendum esse intellego, sic ut in audiatis quasi hoc tempore haec causa primum dicatur, sicuti odicitur, non quasi saepe iam dicta et numquam probata sit. Hodierno nim di primum vetoris istius criminis diluendi potestas est data ante hoc tempus error in hac causa atque in Vidi versata est. Quam ob rem dum multorum annorum accusationi breviter uedilucideque respondeo, quaeso ut me iudices, sicuti facere instituistis, benigne attenteque audiatis.
IV. Corrupisse dicitur A. Cluentius iudicium
60쪽
pecunia, quo inimicum innocentum Statium Albium condemnaret. Stendam, iudices, primum quoniam caput illius atrocitatis atquo invidia fuit innoc
entem pecu in circumVentum neminem umquam
5 maioribus criminibus, gravioribus testibus esse in iudicium vocatum duinde ea de eo praeiudicia essu facta, ab ipsis iudicibus a quibus condemnatus est, ut non modo ab isdem, sedis ab aliis quid omullis absolvi ullo modo posset Cum haec docuero,1 tum illud ostendam, quod maxime requiri intellego, iudicium illud pecunia esse temptatum non a Cluentio, sed contra Cluentium, faciamque ut intel logatis in tota illa causa quid res ipsa tulerit, quid error adsin Xerit, quid invidia consarit.
i. Primum igitur illud est, ex quo intellogi possit 10
dubuisso Cluentium magno opere cau8ae confidere, quod certissimis criminibus et iustibus frutus ad accusandum descenderit. Hoc loco faciundum mihi, iudices, est ut vobis brevitur illa quibus Albius osta condemnatus crimina Xponam. bs te peto, Oppianice, ut me invitum de patris tui causa dicero xistimus, adductum fide atqu0 ossicio d01sensionis. Etenim tibi si in praesentia satis facere non potuero, tamen multa mihi ad satis faciendumst reliquo tempore facultates dabuntur Cluentio nisi nunc satis fecero, postea mihi satis faciendi potustas non erit. Simul et illud quis est qui dubitaro debeat, contra damnatum et mortuum pro incol-