장음표시 사용
101쪽
docemur, ea ratione auctorem Voconiae Catonem fuisse . ne semiianae Lonis auctae es Drrent se se,. ac viris aequarent Se Suis ; vere
enim dixit isti me respiciens Martialis Epigr. III. . Non aliter stant femina oirque piares . Quod si experti dia diceranti Boviani , liene dululas uxores Mi ratrices , ac fer C S eSse , ac subscrυire sibi Oiros Postulare , uti Plautus ajubat. quid crat laturum . si alia etiam lolia accederent doti Z Idem Gellius XV, I. , quid , inquit, utilius Plebiscito hoc io de coemcendis nardiertim hereditiatibus 7 quid tam necessarium exitii ma- tum est yrvulsandae cloium luxuriae, quam Licinia et Vannia. alia qiue item leges stimstiariae t omnia lumen hiace obliterata et oPenta fiant cloitatis vulcntia quasi quibusdam suctibus exaestuantis . Voconiam civitatis opulentia ol,literatani Gellius ait . Igitur vetus civitatis paupertas Logein suasit et pati portati autem erat ea large consuleudum, quae boua e sui liis exire per seminas uoaraloretur. Cur Voconia Lex festamen faria tantum successione feminas excluserit, non itein legitima.
a estamentariam fuisse L. I oconiani, omnia , quotquot extant de ea veterum testimonia , commonstraut . Cicero Lib. I. in Ver.
ginem neve natiliorem faceret. Idem de M. II, I . L. Voconiae sic meminit, ut inde appareat , ea Lege actum de non scribenda si rode semina , ne silia quidem . Auctor Livianae Epitomes Cay. 4 i. Q. Voconius b Saxa Legem ttilil , ne quis heredem mu' lierem institueret . Augustinus de Civit. Dei Ill, a I., Lata eiicimest L. Voconia , ne quis heredem feminam Iaceret, nec uniciam Alliam . Scio non deesse, qui Voconiae Legi aiungunt caput , ne
seminis ultra consanguineas legitima hereditas deserretur : Sed nae ii faciunt contra veterum scriptorum fidem , et nonnulla admittant, necesse est, quibus absurdius nihil . V. Comm. nosfr. in 3. Ius . de leg. a n. succes. Quae quum ita sint, nori indigna gravi I urisconsulto ca quaestio est , cur vetuerit ea Lex virgin i , m .ili eremve ac vul unicam filiam heredem seri ; siverit vero filias, ceter asque seminas non e liberis solum , sed etiam adguatas , adiutes latorum venire successionem
Fr. Balduinus de L. Vocon . sub finem inquit , licet Voc ni is nihil de legitimis successionibus rogavit, Prudentes tamen inieri r elatione sua rationem Legis eo produxisse , ut adgnatas seini
102쪽
nas solis eonsanguineis exceptis ad suecessiones legitimas non ad mitterent: eidus rei testis est Paulus 'Sent. IV, 8. za.: nec mirum videri , quod intestati patris hereditate non repellerent filias . quos instillii ' heredes L. Voconia proli ibebat; defendi enim id recte potest exemplo postumi alicui , quem legitimum heredem fieri obtiuuit ex sententia Galli , j is tamen non erat heredem scribi ,
L. a stafris i 27. de leg. r. Verum ita lue illainu; Vocouiam L. eluti mancam atque imperfectam accusat ; quod ego serru uul Iomodo Pos,mn. Et sane quae rationes capere lamiuas ex te tamento .Prohibuerunt, eaedem illae pati vix poterant , ut succcac ut al, intestato . Quin quum suprema hominum judicia sanctissim i Romanis essent , multo videri facilius nequiusque debebat legitimus , quam testamentarius hereditates coorcpro. Ecquis porsuadeat sit. i, non eonio , non Caloni, non alii isthacc in mentem veni se Ego scru-PuIum istum milii ex animo ex intii rus Omnos quorum copia suit, Vociatae interprotes perlegi : nemo unus reni attigit. I. c. 1' rimuli Disse lationem de Ll Voconia summo studio Perquisivi , Sed ea hic ab omnibus quum publicis tum privatis limicorum Bibliothecis abest. Experiar igitur quo mea possit industria cniti . Quae nota posset Voconio Calonive asporgi , si manca Lex esset , ea elueretur omnis ἰ si adgnatas seminas ultra consanguineorum gradum j m ante annum U. DLxxxiv. , in quem Voconia Lex incidi b Iegitima successione ex uasas poneremus. Ila vero se rem habui,wprohabito cst , et meo quidem iraticio ita se ro habuit , nam Ti - 1Ηinianus L. 3. Inst. de lex. adqv. suDocte. inductum Illud scri- 'it media iurisprodontia , quam Lege xxi. Tab. juniorem a 'pellui. Vox nutem junior magis est, ut actatem sigii uicet, quite uon lon-tissimc aberiit ab anno Cmur. , quo PDrlatae Sunt r. L. X t. Tab. , quam aetatem anno DLxxx . po tortorem. At enim rei ullis Io . cit.
scribit, Ius cioile , hoc est, Prudentes interpreta linuo sua b se
minus ultra cons inguin as 'clusisso Ioconitina restione . id est , rationem Voconiae sequutuq . At quis ni e vetui pam formulηm Perinde explicare , quasi scriptum osset , ea ratione quantum V UcONia Lox seminus testa montaria cliam succossione exclusit . Ilis ita constitutis jam cui ino in mentem ot quasi in oculos in urrit rutio, ' cur a Voconio non fuerit d legitima buccessione cogitulum .
103쪽
P. Sextilius Riasti alias Fusus a Q. Fadio Gallo scri plus heres
id sucrat rogatus , ut omitis hereditas ad filiam perveuiret. De ea re quum Sextilius ad amicos referret , adderetque etiam , se in L. V Couiam juratum contra eam succre non audere , nisi aliter amicis ideretur ; eorum , qui aderant , neminem consuisse inquit Cicerode Fin. m. , 37. Alus Fia me udum, quam Posset ad eam L. I oconia pereenire . In hunc Tullii locum nrmo est unus , quantum scio , qui sit aliquid commentalus ; st is tameti locus inle Pretem desiderat. Sed iacile est, eum interpretari ex Dion. Lib. H. ubi velitas ea lege seminas tradit stiyra XXκ. millia suιstiantiae heredes scrihi , quae summa erat substantiae quadrans ; te mus
Nim , de quo loquuta lex suit , is dicebatur la linis , qui sextertium centum millia proslobatur , Asconio Pediano toste in lib. I.
in Verr. cap. 4r . Igitur Cicomnis sententia est, neminEm Cen ut
Sc plus quadrante Fadiae dandum . Addendus Culicius de Augusto ex Dione ibid. , et Qui titil. declam. 264. Ad Textum Papiniani in L. f. a. D. de sueti. IV. Creditor, cui argentum a debitore datum est pignori, supellecti
lem suam onmeim legavit. Num supellectili sua omni legata acc Pium argentum pignori conlinclury et negat Papinianus in L. u. - a. D. de supell. 1eg. , quia snyellectilem suam lega. te. Addit , utiqtie si non in rasti credi O G id argentum Mesut tute
debitoris tuis . Ille haereni iri clarissimi Gerardus Noodi et
Joaunes Van-d Waler ; hanc mim esse ajunt Papiniani me tem , supellectili sua omni toga a supellectilem pignori accepta non contineri , nisi creditor eius dominium xoluntate debitoris Fit consequultis . Usus aut cm pignoris dominium pignoris non est . Hinc Noodi Ub. I. Ohs. cap. ro. Pro iis , usique Linon in usu creditoris , legit , si non juris croditoris . Wa- ter a litona lib. I. Ubs. rhi'. io. Pupini aut locum abs Triboniano interpolatum putat; ait vom , scripsisse Papinianum , utique Si Non induci ae credito t. Erat stili uita , quum res aliqua creditori mau- ip ibatur , aut in jure cedebatur eo pacto , ut exsoluta pecunia ros eadem d philori remanciparctur a creditore , de qua Isid. lib. l. Orig. e. 25. Cvj cius ad Paulum lib. a. Sent. tit. r3. Quoniam igitur contracta fiducia res in cruditoris doluinima transibat . recte potuit i ii specie Papiniani argentum pignori datum a creditore legari. At Trib. , quouiam siducia subluis est per Iastiluanum, suiu
104쪽
eiae nomen ex Papinlaia verbis erasit , ae Te prorsus allinam in textum intrusit . .. . . . . AEgo vero , si quid sentio , nihil video apud Papinianum quod perit uin iuris interpretem remoretur . Quoa quaeritur iil est, num supellectilis meae nomine aliena quoque supellex veniat , cuius tantum usum habeo Et ipse quidem aio; snpellea enim usu , non proprietate desinitur . Apposite Alphenus in lib. s. h. t. svoli
ctilis , inquit eas esse res ρωα i ouae ad usum Commian Pistrissam. Piartilae essent. In eamdeinquin sententiam Tu hero apti a Celsu in tu I. 7. eod. Instrumentum suoddam 'atrifam. N Tum nae quot iaiautim tisum partitiarum . Merito igitur Papin. respondet, supellectili sua timui togata a creditore . argentum pignori vcceptum
contineri, si in usu eius volianture debitori, morit, licet Enim alienum sit argentum , hoe tamen ipsum sva snpellex iret , quoniam supellex usu des nitar . Nec quidquain oblui Lal pronomen suo ;nam lieet plerumque ad propriotatem reseratur L. φ . S. I . D. M v. U. L. 7η. , . et 73. deleg. 3. , quandoque re lur ad t Anm.
Apposite Ul. ia L. 25. S. 6. D. de Leg. s. ἔ-
it Paulus , nos MI captores halnearum premnque A mercilium, aut εn opus mhlictim damnantur . Tum subdit : Non umquam pro frequentia admissorum judieantis sententiia te e ratur . Mendi aliquid in postrema haee Pauli verba librariorum vitio irrepsissa, suspicatur Dan. Water lib. I. Obs. c. b., non enim e re publica videtur esse , asperitatem p nue exem- Plorum frequentia , et eriminum emollire , immo nonnunquia eoenit, ut aliquorum maeeficiorum s Alicia exacerbentur, quo sies nimirum multis personis grassantibus 'emplo opus sit, ut Bene Saturninus in L. 16. io. D. de Poen. . et consonβt Ulp.
in L. r. D. de Ahigris, ibi , Abigei puniuntiar ἐιsissimo non ubique, sed ubi frequentius mi id genus male ii. Ad amovcndam hane disseullatem sie Pauli isextum emeudat vir cl. . Nonnisi- 'uam pro infrequentia admissorum judicantis sententia temperatur. Sed nihil caussae est, en r is ad Pauli textum emendatrices m auras admoveat; Draepositio enim illa Pro , non accipitur, ut ipse aeci- Pit, Pro OD Vei propter , sed pro Iuxta secundum . Atque rius Praepositionis apud Paullam ea vis est, ut infrequeutiam potius, he.miuomem fregnentiam . quam frΡquentiam denotet. Ita igitur siue ullae en idatione Pauli textus explicatur .
105쪽
Lit Pomponius , Placuit publica auctoritate decem constitu
Vos, Per quo4 ycterentur leges .ia Graecis cloitatibus , et ciuitas fiantiaret. legibus . At Livius , et alii non decem, Sed Des duintaxat viros in Graeciam legatos ait exscribendas lege*uMatitur . Nniti . ut Livium , et Pomponium disside utes com-POuunt , conγtitutos quidem aiunt decem , sed trus ex decem missos in Graeciam . Fabulae. Livius, et alii passim nounisi PD, τeditum legatorum decemviros memoraui. Cusacius ait Pomponium compendio studuisse: quod et sonsisse videtur datius , qu το ρα crentur idem sonare ait, atque haec petitae , et tillatae scri- ις eu/uri Amplissimus Bynh. . ut se ex his pngustiis expediat in Pompotiti verba sic tri licit, Placiat, publica n oloritate Peleren tur leges a Graecis civitatibus , et decem coustitui virus , Per quos Civitas laudaretur . Sed praetorquamquod haec verborum trai 'clsedi inatoria prorsuq est, ea recli sermonis vali' , mea quidum Sen tetitia , non patitur. ; ct voluissem profecto , ut vis clur. numn quod i m latini auctoris testimonium in cam rem laudasset . Quid siet igitur Pomponio 7 In his angustiis satius est confugere ad manuscriptum codicem , ubi deest vox decem . Hetu posito en igitur amotum d Ticiat talem ; tresviri suoruiit ad polendas leges Atlienas
5bi, ut pit Livius, tritum iris autem illis septemviri addi Ii. Ad L. non exuimus I. pr. D. Si quis caut . in Dd.
In jus vocaliis dimittitur, si dum in jus uenitur, de se fronso ctum lucrit , ait Cujus in I. neque impuleres a T. qm in jusa. dc in jus voc. Idem habet .Ulp. in l. non exigimus a. Pr. D. si quis c. uti m. in iii die. sistend. caus. ibi, Mn erigimus resim preficio sisti , si de negotio , pro fer quod judicio Sisii Promiεο-rit , fiaeris transacrum : addit tamen , sed hoci ita , si prius id ne- sc ium tDGNSacitim fuerit, quam sisti oporteret. Ita iii Florentinis Pandectis . Iam quid hoc monstri est y Certe Cuius diserte ait in cit. l. II. tunc reum dimitti, crum transactum fuerit , neni Peculii transurito praecedit : idque nutem non os sciure idem L . 1U-uctu ostendit iis verbis. C. torum si Posted trans ictum rat , excePuo doli Oimoni dobet. Duus igitur specio truciat IJlp. , unam Cum antequam ilics vcniret . qua dic in ius ioc tus sisIcre in iudicium iterra , n 'g'bum tranMictuin D: t uitque tu liac Specie , reum ipso j ni et utum e u eat , mn exigim ,s reum judicio blati. Aitura,n, Cupia . il quam
106쪽
oh ini filii oporieret , facta est , nil qu teneri quidem rμuram in judicium venire, ut pri 'sila iii heis; in doli 11Oli ex coptona liel orari: ibi , octonuiu bi Posica transactum est, eroestio doli mali oni dictet'. Gladius atl amovendam difficultatem ex Flore si lio Codice Dedanium purticulani ci adit. lceitque . sed hoc ita .
que lianc lectionem confirmat editio Roberti Stephaici Har. i5a . , ac veteres nonnulli Codices , ipse et vel manu criptus mullei e-cilii Codex , ut ipsemet ingenue fatetur
Eo iad inceri malionem quis non nosponderit , si ita men conponitatin tu quod res Onsum est , utilet, Vtiod actum est : quia hi con-t G tus non iam Ocrbis, quam consensu cor semiantur . Verba illa, si ι amen consentitur in id, quod res onsum est, Palet quod actum 'est, non satis in logrum Lal ore Sensum visa sunt nonnullis : sententia enim Iurisconsulti liaec est, si consentiatur in id , quod pro visitum est, alere , quod ni lum est, ot si minus opto respousum sit. Hinc Franci ficus Ioarinctius Res . Iur. Illi. Sing. c. i 4. et bost eum Jacobus Gallus' Ass. LL. p. tio. ita. Degatione in textum intrusa legunt , qtiod Demona iam non t. contra nillil esse in textu Inuli mutandum sjunt Ioan . Ilofert. lib. I. rocopi . loci. c. 4., et Donet t. comm . ad h. l.
Sed nec vulgata jam , et satis recepta loclio, nec Ioannelli et GaIli emendatio placet Ityn Iersilochio lib. 3. Obs. c. 5. Is igitur sic
verba transponit, sillamen consentitur in id . . . confrmantur. Verum ego lectionem ubique constantem servo, nec Sulis video, curat, ea recedat vir cl. At enim , inquit, ea verba , si tiamen consen-ritur non ad stipula loris , sed ad promissoris consensum referri , Mani de eo proxime Paulus egit, qui ad interrogationem stipula iο-xis non respondit quod et idem Ioannelius assirmat ac proinde nec si communis lectio , nec si Ioannelli ci Galli emendatio
retineatur, Pauli sententia consistit - Sed quis vetat, quominus ea verba, Si tamen consontitiar non Promissoris , sed stipulatoris consensum sp cient 7 Equid in ca Verba stipulatoris Consensum spe clare ajo hoc Sensu; localio conductio, xcudilio emtio , coloriqua contractus , qui consensu Persiciuntur , si per Stipulationem celebrotitur , non usqueque Stipulationum sole nania requirunt ; ndeoque licet promisior minus congrue ad intorrogationem stipulatori, responderit , si tanten stipulator in id consenti ut , quod a promis,ors , ut i iniuris tale vel sura est , valet quod clum cst . En
107쪽
nune verba Pauli: Si in Iocando, conducendo, Pendendo . emen ius ud inle rogationem quis non revon rit Ute si tamen consentitur supplo a stipulatoro in id quod responsum ests Fupple , minus congrue a promissore patet quod actum est ,
qvia hi contractus non tam verbis quam Comensu con miantur.
Ad L. Clodius 97. D. do adquis. heres. Ait Paulus, clodius Classianus faeto Pritis testamento Postea
eunt dem heredem in alio testamento inutiliter facto instituerat . Scriptus heres cum posterius Puliaret.utilene , - - cidire herc-ditutem Moluit: sed hoc Ponea inutile re entiam est. Pvinia sIVia i repudicissa eω ι ex priore hereditulem , ex Posteriora autem non Posse adire . Dicebam non re uitire eum , qui Ptit rct posterius Oalere . Prontinctauit Clodicnum intestatum decessi Se . De hae varia mens fuit, iliscorsilire viai torum , illim alii Pauli Scntcntiam nimis sollicile venerantur , alii nimis abiecte et lxerdile negligunt . Ego ne rem verbis distraham , legis xiiii habere Pauli senteni iam e3isiimo ; et enim vem magna est corum vis, qui staut pro Paulo. A ccursius post ea verba . Pupintianus Ptita i , Π t4t, Fud. mule , Iusi ea Pauli, dicebam , et helle . Aplmsitu Γι Ler Conjecl. lib. 6. RP. 39- , qtumrici clodianum tu testatum decessisse sociandum 6ρDitini sententirem Iudex Aronuncia, it, tit PGultis; recte tia men interPreIes omuos sontiunt , qui Pauli vinionem periorem esse defcri nt. Vox το omnes , Ostendit intcrpretes , explos' Pror
sus Papiniani sententia , secunt illum Panti habuisse. Ad rein qu que Uu tuom. c. 8 i. du i loco ait , ningis mi , ut Putem , Athic Pauli sententiam adnitit 'imm ..quiae humauior est , ii ct subtilitas iuris res agari uidetur . Bene et Duaroni verba in tit. D. de adquir. vel omittend. hered. cap.. s. Existimo sequeridμm S' Scul tiGm Pu ui ex uoIuntiate Iustiniani com ostioris horum libro um. Quum hoc ex si ris Patili sun tum sit a Iusti uiclus , et iis hunc M. um traucratum , hoc a Prarci , o PM cui a sententiam Piauli . Nec diu ia est sente uia Piatili , quum dicit , issicebiam , et tilia hic continent uoluti historium quσmdum . Sed quid sentias . exprimit his Derbis, quum ait uicebiam, et quod hic scriptum est a tribuen iam est ius iniurio, et Sic Πccipiondum est , ac xὶ juetinianus ipse loquerctur . Praulei mitio Culacium alios tuo omnes. Colerum, si quid usterri totest de istodi,sidio, dic ndym Ini ut uni Pri, alimi respexisse comis, dum , Pu-Piuiditum autem uou Privatum , scd publicum ; iusque birictum.
108쪽
Est sane diu, mi Duni, quum de veleri Romanae Iurisprudentiae dignitale multum decessit. Sub sinem seculi xvii. atque initium hujus , quod excurrit, ornando iuri civili adlaboratum a Ger Eoodtio , A. Scultinoo, Corn. Byn Letali vio, ac Ios. Averanio . Ex quo vero IIIIviri isti Iurisprudentiae restituendae commeutari alia desierunt , dilabi ea rursus est visa . Sed ecce subsidio nunc venit tuus de iure eodicillorum liber. Ego eum, ut mihi fuit abs te redditus eum elegantissimis literis tuis casu autem redditus
est tua, ejusque, qui reddidit, opinione, serius coepi legere di- Iigenter , iamquc ad extremam usque plagulam perlegi . Ex eo milii crede non mediocrem voluptatem , atque adeo fructum
cepi : quo nomine maximas tibi gratias ago , agamque , dum vivam . Quam ornate, Deus bone, quam Composite , quam subtiliter omnia pertractantur l Iam quautum est illud, quod S m. cap. I. fuse et graviter disputas contra Bochmerum i Locus hic unus Commentarioli tui est mihi tunii , ut immania quorumdam volumina , quae hoc temporo in deliciis sunt, non faciam lantidem . Ego de isto tam acri, tam subacto, tam praestanti ingenio tuo plurimum
tibi gratulor, doctissime Duni . Sed per ingenium istud tuum te
rogo atque oro , ut porro pergas Romanum ius egcolere , uti accepisti . Manent te fortasse multa aliorum ingeniis intentata . Valemi Duui. Neap. 6. Kal. Septembr. CODCCLII.
Sed egone, insalutato Centiniano nostro , cui omnia officia d beo , epistolam obsignρm Illi tu saltilem a me plurimam. EX P etat is meos de jure i ivili libros repetitae praelectionis . Nihil mi hi longius, quam ut edantur; castiganι enim illos meos mal COI sutos Commentarios in libros i tu . Inst. ; iuvenile ac poenitendum opus ; sed me aliud de alio impedit in dies . Brevi tamen prodi-hunt . Accipies, tu quoque , Duni , exemplar eorum , dum ue Pu tes velle me tibi parem gratiam referre. It rum vale.