장음표시 사용
81쪽
Gamanum dicebatur uxor, seu quod idem est, maters illas fieri pId nec Cicero, nec ellius Oxponit laudatis lociς . At vero idem
Cicero alibi usu et comitione uxores convcnire in manum , uant s-quctantilias fieri scripsit. Ecce ubi ejus verba ex Oratione pro Flacco cap. 34. n. 8 . In manum male quidam in matrimonium γC--ΠσΠ t. Franc cludio , sed quaero usu , an coemtione Z At vero Boethius cocitatione &υla conventum in manum docet litis ver his Θμ autem in maniam per Coemticinem Conuenerant , hact nair fiam. νοCabiantiar , quae ι ero usu Mel IareE , minime. Bo thius hoc loco minus proprio videtur loquutus . Nam τὰ quae ν O usu etc. Explicandum sic , quae Oeno in manum conuenerant usu . Sicqus aliud scripsit ab eo , qu nil sensit . . . Num Etiam confarreatione conveniebatur in manum i Negat Boetilius, quem Maroclitus sequitur . Et quidem Tullius in Flacciana de in manum conventione agens enitionis, aliIue usus meminit . de consarreatione tacet. Quin Boethius coemtione sola inquit cor Ventum in panum , non ilcm usu et qua in re si dicas usu aute actum antium dumtaxat in matrimonium , exacto domum Bun in munum quoque conventum , recte conveniet Boethio cum Cicerone.
D L. ηο. d. de adquir. uel omiti. heredit.
x ublice disputandum suscipio , quod Domitius Ulpianus j-m Publico disputavit ; est enim descriptus hie loeus ex libris disputationum , quas suisse ab eo publice habilas . scribuni Diocletianus et Maximianus r. Divo Mareo n. Cod. de Quaest. in haec Verba. I se Prudentissimus Domitius I fylianus in publicarum disceρtationum praestat logere cum Halciaiidro disputationum libris au
Uuoui Rut 3 pro argumentum , quod edisserendum aggrodior , adeo latum susumque est , ut concludi homo spatio non Possit , DPer 32 Pretium duco non verba ipsa logis rocitare , uti ex scripto recitu utur, sed ita ut aliquanto uberiore paraphrasi ex nata rem totam , quantum ros ipsa patitur , ex Ponam.
Loquitur Ulpianus de eo, quom pateriam . primis tabulis sibi, secundis stio impuberi heredem scripsit, alque illud fuisse quae 4 tum uit, num si is palernae heroditatis nihil altingat, puta lic- dilate patris omissa , aliquid lumen propter patris voluntatem habeat vel sucini; habeat ex substitutione , ut heuc Λccuratus, quae licet Dipii reo i
82쪽
licet filii te lamentum sit, patris tamen judicium est L. 8. S. Sed nec D. des inon ; faciat se pro herede gerendo , uti recte Cuj. nal. m. ile Vulg. in lila. 3. quaest. Pap. , num ii quam is paternis creditori lais cogatur respondere. Tum subdit Ulpianus Iuliani sententiam , qui lib: 26. 1l scribit , cum si se immiscuit impii liem hereditati, incidere in edictum , hoc est cogi eum palmiis creditoribus r SPoridore: ea itique rationem sane elegantem addit , nam
qui iudicium parentis oppugnaverit , puta hereditate rjus omissu ,
non debet ex eadem , h. e. ex palerna hereditate qui l It 'im Coi
sequi . Postremo Marcolli nolam subsicit. Non laud. t Uipiatius librum Marcelli, ex quo nolam descripsit, neque Pros ut is liber in Indice Iustiniani. Sed satis constat cx l. i. et ex epigra Pit. l. II. quod metus causa scripsisse Marcellum nolas in libros digestorum auliani , quibus Julianum castigat , quo factum ut Iurisconsulti aliquid certi juris esse ostendant , ea formula Iulianus hoc dicit et consentit Marcellus . U. l. si Servus Sed cum is, qui Servum D. ad i. Aquiliam l. a. in s n. de nox. acl. Seil e dii. e. ticulo iuviam . Marcellus inultum interesse arbitratur, num ex a se suerit institutus in patris testamento, an ex parte; ut si ex Parte , Potuerit sine molia remota patris successione impuberis hereditatemum Plecti, nec Paternis creditoribus cogutur respondere; si vero ex asse secus. Iam videtis, quid distet u Iuliano Marcellus . Sentcntia Iuliani est , heredem patris , eumdemque impuberi filio subsit
lutum , Si paterna hereditate omissa impuberis heroditati se immiscuerit , Semper cogi paternis creditoribus respondere . Seniculi a Marcelli est, ita demum cogi, si patris heres ue asse inStilutus Sit Haec uti sunt a me recitata ex Ulpiano , sunt obscuriora quam fortasse videri possunt , ac sedulum interpetrem desiderant : sierent tamen perspicua, si species Ulpiano assii geretur. Sed hoc opus, bic
Nunc ut ordo Iucem asserat orationi, eius tres suciam Paries, quarum prima varias obscurissimi hujus loci species expendet, uc Probabilcm saltem de Iuliani senionii a conjecturam Proponet . Secunda interpretationem notae Marcelli dabit : tertia hunc locum e serui cum l. 4 a. h. t. ubi Iulianus loqui contraria videtur, et Cum I. Patersam. de pri v. cred. ubi, Iavoletius nonnullis pugnare videtur cum Iuliano, nonnullis cum Marcello . Prodeat omnium prima species Accurgiana . Filium impuberem, et extraneum heredes scripsi , tum filio extraneum ex pupillari se muta , si heres erit et in aetate pupillari decesserit , substitui. Filius heres est pro sua parte, et nondum factus pubes moritur :extraneus Partem suam , sicque hereditatum in eam repudiat, vult
83쪽
tamen pupillo ex sutriti tutione sueeedere. Nune illud quaeritur, an pupillo substitutis , qui hereditatis meae partem repudiavit, erediatoribus meis Pro Parte, quam recusavit, cogatur respondere : et ait Julianus Crai, perinde ac si hereditatem meam pro ea parte adi 1S- Sut . Accursius igitur heredem patris, eumdemque filio coheredem ct substitulum, prorsus extraneum fingit.
sed ego vereor, no quid vitii habeat Acciirsiana haec species. At conflare de eo non potest, nisi eonstet prius, quodnam sit Liliactum illud, in quod suhstitutum lueidero inquit Iulianus . Vere- Cmulissimus Accuratus adjecta dubitatiouis nota Iorto suspicatu iiiud esse , de quo est peculiare caput in Pandectis si quis omissa CariSu testam euti; quod et Cui . lib. 13. obs. c. 8. ct Mari io Go
d tu tu Praetermis. Iur. e. t 3. est visum : sed conlisilio AccurSiura
deterret is obex , quod Iulianus hoc loco de paternis creditoribus t
quatur cum tamen ex l. r. ac toto titulo si quis omiSSa cauSsae Ploratissimum sit eo edicto legatariis quidem , et sideicommissariis , non creditoribus suisse eonsultum . Illuc addit Edictum Julia-ui prorsus aliud fuisse , quod t/mporis injuria intercidit . Hane po-
terioru In conjecturam arripuit Bariolus , qui novo huic edicto hanc sententiam assingil: qiasquis paternnm heredita cm VHPDdMIret, P Pittorem habere non posse . Ant.' Faber dec. 3 a. de Error. Prag. rr. I. et novum istud edictum ridet , et priocem Aecursit conie- turam refellit: at is nee meliora, nee priora tu medium profert , Fed hostem sngens , quem seriat, novi edicti nugas magno Cui . Pla Cuive ait; cum tamen Cui . totus sit in eo, ut Italiani odictum e se edictum si. is omissa musa domonstret . Et saue trydit , Auod Iulianus scribit hoc loen, xubstitulum iuridore in edictum , iiR eSse accipiendum, quasi dieeret, incidere eum in sententiam C licti ; etsi enim soli loqaiarii, ae fideicommissarii verbis cilicti conprehendantur ; ex sententia tam on edicti , et per C Sequeutias, ut Cuj. loquitur, creditoribus paternis teuutur, qui legatariis tenetur, quibus Post creditores demum praestari legata iuris cst. Cujacinnavi hanc interpretationem cotisrmat V. C. Dominicus Aulisius adiit. de vulg. g. IG. ex l. in vulgatis Pandeclis si pupillus, i I Ior. Iulianus Oa. h. t. ubi Vlp. de creditoribus paternis veri, sociens edicti meminit si quis omissa causa testamenti . Sed de
hac lege 4 I. in tertia praelectionis parte . . Nunc ut ad Accursianain speciem, unde divertit, mea revertatur oratio, dubitabundiis ajo ix osse, ut hahere lo tam possit, si ad edictum si quis omissa causa rustiratur . Certu cilicium illud contra eos Est, qui omissa causa testa monti ab intestato possident heredit utrui, ut ex ipsis tituli verbis comperium sit. At veru si sngas
84쪽
gas heredem patris, eumdemque substitntum silio prorsus extraneum esse , quo Pacto possit is hereditatem ab intestato possidere. plane non intelligo . Scio quidem Pandectarum caput ita inscribi , siqnis omissa causa testamenti ab intestato , ret alio modo Pon ae hereditatem . Sed et illud scio verba illa uel alio modo referri debere ad alias causas, seu titulos possidendi universales praeter causam intestatae successionis, qua de re Ulinus Huber. ad tit D. si quis omissa causa. Quomodo autem extraneu S hereditatem, quactiam ait hcredes legitimos pertinet, ex universali causa possidere possit , cgu uon liquere pronuncio. Porro Pergit Accursius , aitq : ident esso si illigas extraneum filio ex herede scripto cx asse institutum .
tum silio ex pupillari formula substitulum : Atq; hanc speciem si git Iac. Cui ..i6 ObS. Sed et Accursius et Cuj. in hac specio labunt.. Si.enim singas c ira neum ex asse institutum paternam hereditatem repudiasse,
qua ratione possit Pupillarem substitutionem, amplecti non video . Quoniam enim post longam dispulationem inter Sabinianos, et Pr culcianos, quorum hi patris et filii testamentum diapi x , illi unum dixere nam peccat Merillius, qui 3., olist 12. Proculi j inorum sententiam S .i bini linis a tangat; quod lucu enter probat Golfrid ns Ma- sc ius ); quoniam inquam post longam disputationem Paterni testamenti partem esse et accessionem , ut Tribonisnus tradit lib. t a. Inst. de Pup. Subst. liberis 5. , conscitaneum illud est, paterno testamento destituto pupillares tabulas corruere. Auctorem laudo Ulpianum l. moribus a. s. r. de vulg., ubi, nisi adιta , inquit, Palasi hereditas sit, pupillare testamentum coanescis . Mortuo igitur, antequam in suam tutelam veniat, lilio i inpubere , hereditas legitimis desertur heredibus, atque omnis do substituto inutilis est quaestio. Id quidem vitium prior Accursi; specim non habet ; nam si fingas substitulum stio coheredem datum , quae Prior est ACcur sit Species , quod extraneus partein sua in recusat , id nihil qui M uam obturbat , nam filius heres est , et quidum suus , qui nullo .cto suo , sed jure ipso est lieres I. in suis tr de lib. et post. I. si patruus i a. usi. de bou. l;b. I. iii suis I . de suis et legit. Unde sui lieredes Theoplitio ad lit. In t. de bou poss. dicuntur δαιταινεέθαι , hoc est continuo appareDE.
Franciscus Duarenus ad h. a. sub lin. contendit unum sui Gotestamen in patris scriptum heredem . et impuberi silio exheredato substitutum, sed eum tamen suisse impuberi silio fratrem, quod videatur Ulpianus de instituto loqui tamquam de filio ibi . Quaesitum est , an licet, quis palernae herei sitatis nihil attingat, ali. quid tamen propter pviris Moluntatem habeat , credito ribus pa-I ternis
85쪽
ternia cn t ur respondere: in nidet : Nam qui julcium parensis os, uo, iuerit : ne denti pie remota Patris successione impraheris h. Hodita ili'di tecti . Verum possct quispiam verba illa pnternashdrediuialti palmis o luntatem , CyTditoribus paternis , et ν mota patriis si lac xione ad impia Prem ipsum referre, quo ia refert Cui inllib. 3. qnaegi.'Pap. ud l. Si filius , qui patri II. de vulg. . Poluisset'Duarenus alio argumento , quod ex hoc ipso loco suppetit , idem probare. De substituto enim sie habet Ulpianus; Iulia ianus scribit incidere eum in Edictum , Si Se immiscuerit impiiseris hereditati. Vectum sminiscuerit momen losum est. Immiscere se sui tantum , vel necessarii heredcs, Iuriscousultis dicuntur , quemadmo dum extranei adire t 56. l. 5 , l. 93. de ad. her. l. 6. S. i. ad Treb. extraneis Inst. de her. 'luul. , et ullis locis quam plurimis apud BAss de U. S. Et recte immiscere se dicitur frater fratri impuberi substitutus, quod necessarius ei hcres sit . Diserte Ulp. d i. 4et. Ceterum ', inquit , si frater a Patre fratri impuberi substitutus sit , sine dubio necessa ius horres exsistet . Speciem a Duareno consciam retinent nonnulli , eantque hac 'arguine utatione confirmant. Filius patris heres in primis tabulis et fratris sui impuberis ex secundis abstinet ab hercilitate pnterna , sicq; nihil ejus attingit': quouiam vero id Praetoris beneficio sit , qui neque heredem sacere neque exheredem Potcst , sitius , qui se abstinuit, adhuc est heres Nudum autem sui heredis nomen Pupillares tabulas confirmat: quae setilentia et si Duareno dis Pliceat, Placet tamen C iij. , et plerisq. aliis , apertissimisque i is iuris probatur; sicque tu proposita Syecie pupillaris substitutio non corruit; quae tamen in priore Ulpiani specie corruchat .
Verum liue facii specie nilii I absurdius . Finge situm patri heredem , atq; impuberi fratri substitutum . Quid juris sit vide .
Is Paterua L editate abstinet; tum vult fratris hereditatem amplecti . Quaero , tiliati possit patris ac fratris hereditates s parare. Quae-io, muri sola simiris hereditate cognita paternis creditoribus respondero cogasur . Ai , hereditates separaro Posse . Aio creditoribus respondore non cogi. nereditates Se Parat Iuliano ipso auctore, eodem
ipso libro D. 26. l. 4 i. h. i. Filius, qui se paterna licreditatu abstinuit , exheredati fratris hereditati se immiscuoi t et pro herc- de ge,serit rq iit ex substitutione hereditatem obtinere. Creditoribus paterni, rcryondere non cogi iur uia lore Papiniano a. I. II. de
86쪽
eenti proposisum est liberos oneribus hereditarium sevamaisti
Me tis liberare , non inuitos ad hereditate remouere. Frater igitur, etsi iure civili separationem hereditatum obtinere non ΡοsSi L, si equo Paternae hereditatis onera a se removere, quia eum Pupillaris sub stitus sit heres impuberis igit. Inst. de pii p. in omne jus impuberis Succedat, necesse est l. nihil est do V. S.s, utque ita onera subeat paternae hereditatis , quae imi filii patrimonium sunt sacta L Iurisconsulius S. de excus. tutio; si tamen PraetoremHadeat ἐeum audiri debere ripinianus inquit, ac Praetorem justius, facta rum , si fratri speparationem honorum patris.concesserit . Iustum quidem ius civile est, quod spe parationem denegat: at iustius Prae toriuin jus , quod Separationem induletet : atque hoc est δἰκαιον δι- τιον δι ιον iustum melius justo apud Aristotelem. Ralio autem Prae , tori 'er amnitatis ea est, quam elegantissime, qui stilus est hominis. Papini auus tradit his verbis . Etenim jus dicenti 'rostositum est
liberos oneribu hereditaniis non sponte suscosetis liberiam , non iuuitos ab hereclitote rem ore . Sententia Papiniani haec est , si frater non posset, hereditates separare , invitus ab hereditate rem Teretur , omitteret enim fraternam heredita lom , ut se hereditatis Paternae oneribus eximeret residque contra volumis.-Aut ego salior
sed certo non lallor aut quae ex Iuliano ac Pspiniano. lisSci tata sunt, Duareni speciem prorsus convellunt . Faut ea Species Iuliano assi gelida est, 'qua c. locum saetat edicto , hoc est, qua Substitutus , qui interna hereditato omissa . impuberis heredituli se immiscuerit , creditoribus paternis respondere cogatur . Scd is Substitutus certe frater impuberis esse non potest .inam frater be Pariationem hereditatum impetrat, sitque a se amovet onera Pateruae Le-
reditatis .ine Obstat argumentum , quini proposui , a verbo Se immis uerus ductum; Romanorum quidem iurisconsuliorum auctore Quin liliario S. I t. Orat. C. ult. summus suit ei rea verborum proprio talem labore eaque praecipua Ulpiani no tri lauς est, qui proinde propice Studiu in verborum Petritior nominum dicitur Athenaoo in Caenis sapientum. Interdum tamen verbis abusi sunt ; quod hoc uno Exeu Plo Proba Iur,satis. Certe gerere gestoris negotiorum proprium est, nun Pro curatoris, eo tamen verbo abuςus est Ulpianus l. 33. de proc. Martius Gordonius loco cita contendit heredi patris impuberi substitulum fuisse fratrem testatoris , adeo tuo impuberi Pitra im. In hac specie fit locus Edicto', quoniam, enim substitutus agnatus est , recte Polint ab intestato possidere , . sicque quod in solute in Edicti posside t, creditoribus paleruis respondere cogit. Perperam Gorduiuus , iritu ita inutilis suisset Marcelli uota Marcellusauit I α Suh-
87쪽
substitutum, si fuerit in parie seriplus heres te amento patris, millo metu posse remota patris succession impuberis hereditatem amis lecti; si ex asse, hand posse. Quid vero ea distinctione erat opus atruus substitutus sive ex parte , sive ex asse scriptus heres fuerit , in specie Gordonii semper respondere cogeretur , Semper enim omissa testamenti causa in fraudem creditorum possideret. Audio submurmurantem nescio quem . Qualis tandem fuit in Ypecie Iuliani heres patris silio impuberi substitutus . Ego permul tam noctem de hoe roco sollicitus, tandem ita statui apnd me. Iu- Iiani species ita fingenda est', ut heres non sit extraneus , cui Sit coheres filius impubes, nam hic possidere ab intestato non Potest; non extraneus solus, nam corruente ob non aditam hereditatem su stitutione hereditas ad heredes legitimos redit; non frater impuberis , idemque filius testatoris, nam frater separatione impetrata m tuere sibi ab edicto non potest: non denique fruter testatoris, nam ita Marcellus suavissime inisset nugatus . At haec si vera sues, ego sic Seutio spoclem Iuliano affingi non posse: nam si personam S alituti spectes, uniam ex his tribus affirmes oportet , aut prorsus xtraneum fuisse , ant adgnatum, aut suum. Quidquid dixeris, absurdum . Si spectes institutionem , alterutrum dicas neemse est . aut ex asse heredem scriptum , aut ex parte : utrumque alienum . Praeterea , quoniam Iulianus po nomine a Marcello nolatus eSt, quod non distinxerit , certe Iuliani species ita aiungenda est , ut nihil intersit, mani heres ex asse, an pro paris fili scriptus. Talem Vero speciem si nemo alius finxit adhuc, num ego tu summa auim, tre pidatione confingere possim, videte. At videamus , qnid in hac re sit conatus aliquando seliciter audax Antonius Faber. Ait is locum hune juris, nisi a Tribouiano corruptum dicamns, plane explicari alias nou Posse. Velus est quidem lineo Fabri eantio de Ti4 iniano, et vetus est Interpotrum querela de Fabri licentia , sed sorte in tot tantisque angitati is sollenda . His autem argumentis conjecturam suam adstruit . Principio Iulianus uit substitutum incidere in edicinui . At quodnam est edictum istud 2 non aliud nisi edictu ut si quis omissa causa testamenti. An ne igitur eo edicto ereditoribus cautum 7 Ex verbis edicti legatariis tantum et fideicommissariis , ex sententia Etiam Creditor, litis . Ita ex Cujicio interpetres . Sed quem locum iuris iaeam rem Cupi crus Iaudat 2 nullnm , neque laudare ullum poterat, nam creditoribus eonsulere ex mente edicti non est . Legatariis et fideicommissariis subveniendum putavit Praetor, ut conservarentur legata Et fideicommissa , quae alioqui deserto testamento ipso iure
intercidisseiat. Creditorum salva semper res est . Omittitur causa testa-
88쪽
εii hin repudiatur hereditas' praesto est mimio in possess=onem, aehonorum venditio tui. tit . quibus ex causis in posses. de rebus anetori tale Iudicis Possidendis . Vacantia bona riseus Meupat ex lege Iulia 2 Fiscus ereditoribus facit satis I. r. et passim de I. F. At vero detur Cujacio edicti sententiam ad creditores pertinere: pe tinebit eerio , ubi hereditas coeperit ab intestato possideri r quae sp
cies cum Iuliani loro non convenit, nam loquitur J. C: de eo substituto , qui cisi uiliit paternae hereditatis attingat, aliquid propter patris voluntatem habeat , ac proinde de illo qui successit impuberi ex substitutione pupillari , qu- 4 uni ex hoc loco npertissime patet, Inliani sententiam misse a Marcello notatam, id salsum esse contendit Faber, aitque Marcello bene eon venire cum Iuliano , cujus conjecturno momenta ha c sunt . Mariscelli distinetio haec est. Si substitntus ex parte fuit scriptus heres testamenio patris , polost sine metu remota patris Successione impuberis hereditatem amplecti : si ex asse , non Potest. Hoc idem ante Mareellum tradidi rat Iulianus in I. Ita tamen 27. S. qui suspectam a. ad Trebel. , cujus eloganti ima species haec est. Proponebatur heres institulus hcreditatem restituere rogatus, idemq; impuberi substitutus, qui hereditatem patris suspectam dixit, et coactus adiit. Romae Praetores fideicommissarii heredes restituere r galos , qui hereditates suspectas dicebant , adire cogebaut tuendo. rum sideicommissorum causa ; quod de minoris suismae fideicomis missis accipiendum est , nam majorum fideicommissorum cognitionem sibi Consules vindicabant. Apposite Quintil. 6. Inst. Non debes, inquit , a ud Praetorem Petere M icommissum , scd ud Consules, major enim Praetoria iurisdictioue summa est. Heres igitur eoactus adiit. Quaesitum fuit, num pupillarem quoque hereditatem postea sibi delatam et adquisitam fidei commissario hereditatis paternae restituere cogendus esset. Respondit in hanc se tentiam Iulianus. Si pupillaris substitutio his verbis concepta, qui , mihi heres erit, idem Dio meo hares esto, pupillaris Moque editas fideicommissario paternae hereditatis restituenda est ea ratione , quod nihil habere commodi ex testamento potest , qui nouvolens lubens, sed coactus fuit he . Si vero pupillaris substitutio his verbis concepta sit. Titius Ilio meo heres esto, distinguit: aut Titius solus scriptus est heres , aut adjocto coherede, Seu quod eodem redit, aut ex asse, aut ex Parte. Si ex asse, pupilli qumque hereditatem restituere cogendus yst, quia nisi coactus paternam hereditatem adiisset, hereditatem pupilli non haberet. Si ex partu, tamen patria est l. Papinianus
89쪽
Pupilli lieresi talem retinet ea ratione, quια pomu coherede adeunte , VmMuvia. Se Patris omisisset heroditutem, ex fribstitiationeiadire ..dam lioe quill aliud est , quam illud ipsum , quod Marcellus ad aulianum notat in textu 2 An Marcellus adeo infensus Iu liano , ut salsam quoque notam summi durisconsulti nomini adspergeret 2 cave putes adeo impudeutem suisse Marcellum . Atqueliace acuti Ssinvis Faber , quilms.late ac subtiliter discussis ruit iuhac verba cap. 3. dee. 3 a. Quid ergo diccndum Sulierest, ut nos ex tot non tam dissicultatibus, quam ineptiis et absurditatibus extricemus i Id unum, de quo jam vix puto quisquam vel taceutibus nobis dubitabit, Triboniani esse ista omnia Iuliani Sententiam pes si me corrumpentis ,riel Ulpiani nomine non sine mala fide abuten- iis . HucuSque contra Tribonianum Faber . Pmsecto si quis Fabri Brgumenta Serio expendat , is Fabrum liaud absurda loqui dixerit. Illud unum sacit , ne Fabro adsentiar, quod si quis ab eo Tribonianum tam acerbe,necusante quaereret , quod Cassius ille Bomanus Judex in causis quaerere solehat, cui bono fuisset, quod Cic. scribit Pro Roscio c. 3o. , quid reponeret nou liaheret. Clu Onologiae atque historiae ope reprehenderunt Critici sacpo Tribonianum , vel ut.Imperatorem suum palparet vel ut Theodorae assentaretur, lo-Ca juris interpolasso . At in hac specie intelligere satis non Pos- um , quid causae potuerit esse , cur Tribonianus Iuliani et Mariscelli nomina dehone starit. Ut ut sit redeamus ad Iulianum. Ait is cogi substitulum paternis Creditoribus respondere ea ratione, nam qui judicium Patris oppugnaverit, non doliat ex eadem heroailate quidquam consequi.
uic certe non est serendus Antonius Faber, qui er. l. reprehendit ea VPria ex eadem hereditato, quod putet nomine hereditatis venire lite utramque hereditatem patris ac silii ; quo nihil dici salsius Pote i , Cum extra dubitalionem sit positum , Patris ac filii duaseMe hereditates unius testamenti d. igit. . At quis est , qui non videt verim illa er eadem heredita e ad.hereditatem patris referri, nisi quis malit hereditatem interpetrari testamentum, quod putavit
90쪽
ν L. satia demonstratio 33. d. det condit. ,
qua mei expectatio est , eam ineri non potist Mhreiani JocuS , quem mihi hesterno die iniqua sors obtulit in I. fulsa demonstratio 33. D. de eo id. et dem. ; adpo est explicatu sacilis . adeo vulgaris . Eo loco scriptum est, salsam demonstrationem n que legatario, neque fideicommissario nocere , ncque hercili instituto Quia notίns' Id vel ipsi sustiniandi aeque eum d0itissimis quibusque sciunt . Sed videamus , nuin etiam ita re fociti et ou gari elucere ingenium possit . In Pandectis Florentinis est Marcianus e in libris vulgatis Mamianiιs . Element , C ac r Passim commutantur ; librarii enim utriusque elementi ductus in curidePPrope modulu effingesant. Ita in duobus titulis aput Reincsiunx Amucia dicitur, quae alibi arati ire , et Vinctus , qui alibi Pintius Floruit Marcianus sub Antonino Pio . Rus rei testem do Tribonianum in I. Inst. de his qui sui oet αI. jur. sunt, ubirascriptum laudat Antonini Pii ad Tlium Marcianum contra domi-DOS in corpora servorum desaevientes. Iac. Gotho eius Murcianum nostrum confundit cum Marciano Messio : sed Gulielmo Grotio , Cornelio viiii Echio, aliisque , satis poenarum jam dedit. Scripsit Marcianus libros bene inultos de jure civili, in quibus sunt libri XVI. Institutionum , e quorum V . descriptus ubi lo cus , qui nunc ad manum . .Ejus loci epigraphe haec est , mreianus Lubro VI. in- Mittit. . Praelectionis meae tres lacio pavies. Prima dabit Legis Verba adspersis quibusdam adnotatiunculis , ejusque Sententiam ΠPe vici, constrinabitque : secunda illustrabit obscura quaedam iuris loe M irciani loco in speeiem contraria : tertia expendet nonnulla , qua. ab interpretibus disputantur in utramque partem ejus loci .. . Ait is, Falsa demonstratio seque logia io neq/ιs sidei υ-mis arm nocet , neque heredi iustituto , oeluti si fratrem di cerit . Oct sororem subaudi, qui quaevo. nec Later, nec S0ror urit . nuque