장음표시 사용
91쪽
Pergit Marcianus , Hoc ita iuris ci lis ratione , et Comnia tutionibus Moeri et Antia ini caetrum est . Constitutiones istae . quarum meminit Marcianus , aetatem non tulerunt . Quid autem CauSsa t , cur Marcianus a fure civili separet Conς litutiones . Russi hae non sint , uti certo sunt , pars iuris civilis ' Hic illud est, quod in uni gari isto Marciani loco interprolem requirit in libris iuris im mediocriter versatum . Bes est aliqnanto altius repe tonda . Veteres Prudelites , si qua difficilior obscuriorque incideret quum lio, convenire in forum mos fuit, quid juris esset, quaebituros. Los quandoque juxta Apollinis Templum sedisse , ac tractasse , quod Verbum proprium est disputationis , scribit vetus Sch liastes Iuvenalis in Sat. r. V. i 28. , qua in is CausSam adfert, Cur Apollinem Poeta dicat Iurisperitum . Quod poSt multam disputationem omnibus aut plerisque videbatur , iuris regulam ,IOVi Scri rentium , ac desinitionem , a pellabant. Nulli sunt id in Iur---,ta torum decreta apud Tullium pro Murena cast. eoni citu meis ad Libros Iustitutioiani commentariis repelitae Praelectio-Mis , ma inae quum ea separet Cicero a Iureconsultorum responsis ibi , Devonsa atque decreta . Responsa a singulis, decreta Prodi baut e Conventu . Iam decreta ista si moribus utent in m probarentur, jus constituebunt sino scripto ueniens , et communi nomine jus Cicile dicebantur : cujus sei ecquem locupletiorem citare te-bium P0ssum , quam Pomponium Iurisc. , cujus Sunt novissima , quae recitavi , verba in L. a. S. S. D. de Orig. iur. 7 Quo autem sanctius esset ius istud civile sino scripto veniens.non raro Consti tutionibus Imperatopum confrmabatur . Facile esset multa ejus rei e empla congerero . Sed ego satis habeo digilum intendere ad seu-tes . Adile Cui acium Obs. lib. Q. cap. 39. ct Racvardum De Gucto itate Prudentiam cap. t . Nunc . ecce exsorit se Se sententia Verborum Marciani . Quod tu quii, inre civili, et Coiastiliationibuscuulum , salsa dcmonstralioue non vitiari legatum , si dei commissum, utit institutionem , per itide accipiendum , quasi dicat , id primum suisse in conventu Prudentum inductum per interpretationem, tum constitutionibus Severi et Antonini confirmatum . Heri inter Scri-Itudum oecurrit mihi locus Iavoloni iti L. qui dotalem sto. h. t. . ubi is de salsa demonstratione idem docens , quod Marciauus , ita placuisse ait Labeoni. Osilio , ne Trebatio . Trium coaevorum Pru-dcntum nomina non obscuro indicio su ut milia rius couventus, ua
de jus illud civile prodibat .
Dunium scri hit Marcianus , Sed si controuerssa sit de nomi- Ne lutesn νδειν es , puta si duo sint Titu ct testator ad dcsignatiuiae in nominis singulari Do iniue utatur, quam SPeciem tractat Mostea
92쪽
destinus in L. 62. 8. I. de her. inst. , et Paulus in L. 8. 3. deleg . in Pandectis Florentinis est probaberit . V literam, quum vice esteonsonantis, commulatam Saepe cuui litera B nemo unus ignorat
qui robaoerit , sensisse de se defunctum , ille iadmittettir . At uales csse debent ejus rei proliationes eriissimas reposcit vi,
estinus in cit. L. 6I. Subobscuris conjecturis non ost locus . Sio potissimae probationes desciunt , non legulum , non sidui commi Gum , non institutio valebit cit. L. 6 I.
Eminet jatu sententia Murciani . Si quis Cois log t, aut Caium scribat heredem , cumque dieat si utrem , quum frater non sit, aut alia quovis nota designet, quac vera non ost valet legatum , institutio valet , si do eo sensit testator . Cui autem incumbit onus probutionis , id tu tertia parte praelectionis oXPotidam . Sententiae istius Gilouem hanc assori Florentinuq in 'L. si nominatim 4. h. ti . liis verbis , nam demonstratio uice nominis fungitur. Et vero quid interest, rem nomine an alii quivis ii ita demonstres Z Florentino exploratius visum fuit, si is uni nomen non obesse legato, aut institntii ut, quam non ob sse salsam dum instrationem : Proinde quod salsum no non non obessot , ex co consocii , nota itidem Obesse salsam demonstrationem, quae vice uomi uis sungitur . Et sane de salso nomine exstat Gordiani rescriptum iri L. 4. C. do tostam . ta nomine , inquit , oel Pracuom uc , se ι Co gnomine , seu adgnomine testator or a erit , error hujusmodi
nihil sicit Peritati : quae verba recitavi , ut id in trausi tu mo Derem, labi eos, qui putant suisse a letii omina veteribus i ta lita. Noguis nitimis de huc res disputarunt Caroliis Sigonius, ct Frunc; cus noueri ellus . Novissime de hae ro aliquid etiam Fabi clius .
Hui vera ratio, cur nec salsuin nomen, nec salsa dem mst --
ti0 n eat , ca est, quam tradit Ulpianus in L. ex facto 35. dahe ' OSt. , In tentimentis totum fra it uoluntas uncti . I.e gi ta , et hereditatos argumenta sunt amoris, et honoris, unde ii rudes , et legaturii multis locis i iris , quae congessit Gul. Furi e-rius Sescct. lib. i. c. 19. dicuntur amici, et honoriali: g Per iii et Veius inscriptio romiina , Pomo Me ui motus fecit Sibi, et is, et ti fertis lifer tabuique, quos testameulo honora it . Quis ebl Rutem , qui nesciat , quod cleganior et verse Ulpianus scribit in L. D. Pro socio, heroditatem, oes legatum ob meritu u aliqιο iaccedere t Ecquis est , eui verisimile videatur , testatorum meriti loco habuisse heredis legatarii ve nomen , ali aliive notam exuiu
secus accedentem Zis Oct uias captu ot explicatu facilia tractavi . Nunc sequitur multo abstrusior disputatio .
93쪽
Sul, iiivio D. de liberis et post. est obscurissimus Pauli loeus
in L. T 'itius 25. i. , ad quem frustra nccesserunt interpretes . et in quo explicando animum despondit vel ipse audacissinius A. Faber, quum libros scribesul Conjecturarum : ct tamen adhibita ea iuris des nitione salsam demonstrationem institutioni non obesse, quam tum ipso Faber nil hibuit libros scribens De errorihus Pragiam illiccm. Da , facile explicabitur . Lucius Titius neptem habens exsilia pransnantem furema Stira , uti clegantissime Paulus, id est, testamentum Oidinavit. Lutius Titius in Urbe : neptis ruri ugebat. Eodem die, sed non eadem hora, avus testamentum condidit , et suit neptis masculuhi enixa. Enixa haec suit coelo albescente, inquit Paulus, el, ut in Iri. Pandectis legis de cadem commutati ne olcmentorum B et V, aloescente . Fecit illo testamentum hora diei sextra, hoc est , meridio, de qua temporis computatione pulere A. Fabrotus in Exercitiatione De tempore humiani riarius . Quo igitur tempore testamentum condebatur , rarius iam crat ruri editus ex nepte ; at vero id in Urho ignorans L. Titius here- om scripsit q/ιOd neptis in utero hiaberet , ot dotauctus est . Quaesitum suit de vi institutionis . Paulus respondit instituli
Audire mihi videor submurmurant om nescio quem . Ecquid
dissiculi alis ea species habebat Z Ecquid in ea iustitutione ilicsse PDlerat xiiii ISi nostris hisce temporibus eadem species inciderot , certo nihil viiii inesset . Postumos citum ali nos, la. e. ros , qui DUn na FCutitur sui, scribi heredes permisit nova Imp. Institii aut Constitutio , quom Codici repelliae praelectionis certe insertam imperiti librarii , quod esset Graece scripta, timiserunt. quamque m 'minit Tribonianus in S. 27. inst. deleg. At nevo iamcn Pauli eos scribi heredes civile jus non patiebatur, teste vel ipso Triboniano Pr. it. Inst. do bon. Poss. Nunc quis non videt , quam dis scile sit Paulum intelligere reston ictilem, institutionem jure factam Oid ri 2 Iii specie pauli postumus erat omnino alienus, tanquam si ius neptis ex silia : proinde eum institui heredem Leges volabant.
Longum ossct interpret uni commenta in medium asserre . Periret milii tempus , et sestit animus sociandum ingredi praelectio-Mis meae partem , antequam mihi hora inclametur . Igitur adhibita , praecia ule A. Fabro cui me comitem a 'dii, ea iuris dcs nitione. salsam demonstratii uem non nocere institutioni ,
alva res est. Neptis ut bescente coelo sucrat masculum enixa. Te-fil .im 'tilum conditum est hora diei sexta. Ergo tempore lestumcnu Proueris uou erat Postumus: erat ante Lora, aliquot uatus . Ergo
94쪽
LV s de non instituendis postumis alienis prorsus eessabanti. Iunum aliquid habebat dissicultatis , quod testator neptem putans adhuc Pramnantem , testaniculo heredem scripserat non pronepotem jum natum, sed quod ne tis in utero haheret. Id vero quid est aliud , nisi salsa demonstratio 7 et salsam demonstrationem non nocere institutioni docet in textu , quem Interpretor , Marcianus . Quod de salsa demonstratione legatarii tradit Marcianus , idem jus est de salsa quavis demonstratione ipsius rei , quae legatur . Sexcenta sunt loca juris, quibus id cxpresse cavetur . Seligam lo-ctim unum , nd que tu emendatrices ruanus admoverunt interpretes.
Est is Ulpiani in L. r. S. tili. D. t. i aut . Maritus uxori legavit fundum Titi auum adjecta ea demonstratione , is enim futidus propter iliam rad me Poroenit. Λt salsa crat ea demonstra-lio . Fundus ille ad virum pervenerat non propter illum . . Et iamcn cum omnimodo deberi Ulpi lituis respouilii: et secundum ea, quae dicta sunt , rectissime . Rationem subdidit in haec verba , Nat a quidquid demonstrasae rei additur susis demonstratae, frustro est. Sensus est rem legatam satis suisse demoustratam et inmuon vddita ea Dola , is enim fundus pro ter illam ad me Perseo nis i sorte quia alius non erat in hereditate viri tandus , qui diceretur Titianus, qualem landum mutilus legaverat: proinde alteram illam ejusdem tandi notari supervacuam esse . At quid insu,tri est illuit, Quidquid domo is rasao roi tuiditur satis dem VStra tae r Jam dixerat Vlpiastis , quidquid demonstratae rei additur. Quorsum igitur repelitio illa et o demonstra aes Et tamen sic habet Codux Florout nus , magnae aetatis ot fidei libor . Lucum istum Ulpiani Italoauder aliique variti emendant i nomo ex alicujuὶ antiqui codicis sit ei. omnes ox conjectura. Certo aliqua insedit mucula ioco Ulpiani : sed unus pam videtur milii eluisse Λ. Scit illiingius in ejus Iari scini sulti fragmenta fit..'s. I9. I, verecunda eluun datiuncula riuo primum loco nunc legitiir demonstratiae , legit
Sud est bic amovendus obex , quem Schultingius non Praeseri sit . si legumus , ut ipse mavult . Quidquid domon ςtra et lae rei radditur Satis demonstratast , το demonstrandae rei quis Casus eris aut a quo verbo Pelidet 3 et qui po su ut cohaerere ra deui l lx a ι- e , quod futurum , ac το domustratae , quot tempus Praete ritum speciat pVidete, quid mihi ad emendatio 'ei' scitullingit adstruendamveucrit in monteiu : το demonstrandae rei scriptum putra mare Graecorum; et accipio cluasi scriptum , dem sustran a rei gratia. Lece guam Mue conotet oratio Utri aut . Frustra es o, susu do
95쪽
mon'fraudae rei gra ia additur reἰ sa is d2moustratae . Graecismiis bone mulios id genus deprcheudit in libris veterum Iurisconsultorum , et maxime Ulpiani, vir Graece et Latino doctissimus A. Augustinus, congessitque in Castut a. lib. I l. Gaudatio ιιν 'uil us graecismum , quem ego nunc deprehendo , addatis velim
periculo meo . Venio ad seeundam parrem meae praelectionis . IIaec deest.
CAPITA DUO MI TAB. A NONNULLIS CONFICΤΑ.
In xii. Tab. de testamentaria hereditate scriptum est, Pa- eryam lias uti logauit super Pecunia tutela e rei suae ita jus esto. Dc hereditate legitima continuo sequitur caput hoc , Al si inte-Stmσ moritur, cui suus heres nec extabit, a natus Proximus familiam habeto. Hoc uno XII h. loco de successione sui heredis cavetur, atque ita , ut videatur magis in conditione positus , quam nominatim vocatus ad hereditatem . At vero non ambigeraso Vinn. inquit in 1. Iust. de hered. quae ab int. initio proprium caput suisse in iis Tallulis , quo patresamilias intestato mortuo nominali in suo heredi delata hereditas fuit : idque inter duo illa , quae abscripsi , capita a Decemviris interjectum . Duo proponit is conjecturae suae argumenta . Alterum repetit ex S. I. Iust..te hor. quial. et ex L. ut infestato 3. C. de suis et leg. lib. Tribonicinus in d. S. I. suos lieredes ideo dici necessarios ait, quia omnino sive velint . xive nolint, tam ab intestato , quam e t Stamento ex lege xii. T. V . hoi edes sunt . Porro Diocletianus , et Max. in .f. I. 3. scribuni , eoidenter lege xii. Tab. caveri, ut in testulo defuncti filius , et ex alio stio praemortuo nepos, manentes ius ieris, pariter suceedant. Quod autem nunc neutrum extat usquam
in iis Tabulis , proximum vero est , principio peculiare aliquod
fuisse de ea re caput, quod aetatem non tulit. Ait crum ropctit Exiis verbis , cui suus heres nec exstabit , quasi Iton obSCure ob Stendatit, proxime praecessisse caput in eon Sententiam, Patri δε- milius intestato mortuo suum primum loco heredum suturum. Quod urgumentum , si quis adscribsere se velit sententiae Vinnii, erit illi facillimum confirmare posteriore eo capite, quo de legitima agi tur hereditate . Sequitur ibi , Si adgnatus nec escit, Sentitis j miliam heres nancitor: proxime ante praeeunt illa , Adgnotus proximus familium habeto . Ego in hontrarium nitor: primum, quia si cum Vinnio fingas tum eo tapite de legitima sui Lerinis successioue , quaru in istatae
96쪽
adneelorentur issi initialia subso entis capitis verba , At si intestato ninnitur . Certe haec praeclare demonstrant , eo , quod proxime antecedcbut , capite de testamentaria cautum hereditate; deiade , quia si caput illud J abniis suis inseruissent Decemviri, quod eo a iustamentariu ad legitimam successionem transitus fieret, initium sacere ejus capitis dotivisscut his omnino verbis , At si iu- tostato moritur , uu Salioni Similibus, quae eodem relirent. Eccurauium sequentis capitis initio oadem verba inculcassent pIani lex xii. I b. iu d. a. , ac d. l. 3. non verba sunt i gis, sca sententia, quum in vocabulo sti es heres latescentem Pruin lentos aperuere . Apposite t iplatius i. des V. S. Verbum ex imgibus sic acci 'tendum est; tum ex legum scutontia , qt m c πνerbis . Niliit autem fuisse de sui heredis successione verbis legis Comprehensum praeter illud , cui simis heres ure emtabit , iunciabitur nemo , si cum E. I. 3. contulerit Caji locum apud Auct. Collat. LL. Mosaic. fit. rs. S. I. Quam Imperatores, eam ipsam speciem pertractat Caius . Hat,ent illi. Eoidenter L. xii. Tiab. cas et . Cajus habet , Sed alia fuit a juris interpetratio inter suos
heredes. Atque hanc interpetrationem in digitant e te formulae, naturali aequitate contingera , aequrim erae , aequum Midori , et
Placuisse , quas adhibent U0. l. intestati I. S. si Ilius 4. de suis et leg. et in Frag. fit. I 6. S. I. Cajus ibid. , ac Tribonianus6. Iust. de herod. quae ab iut. illud idem agentes, qaod in d.
I. 3. imperatorcs . Vides novum hinc suppetere argumentum , quo caput a vinulo Decemviralibus Tabulis assctum excludas . Igitur satis habuere Decemviri, haud largi verborum, sui heredis mentionem injicere in eum modum . Sed uon Probo coij ctu-xam Galvani de usus. cap. 8. , cui novissime subscriptum a Seul- litigio in Cajum lib. a. Inst. tit. 8. Pr. Patresumilias intestato
mortuo L. III. Tab. adgnatos Vocasse ad hereditutem , non Suos ,
in conditione tantum positos co fine , ut intelligeretur , suis ex- talitibus nihil opus lege esse , quasi jam domini extent , quemadmodum veris extantibus dominis nihil opus est lege . Ego titillum
in ea conditione momentum positum , et secundum Verborum luxis proprisitatem dici , suos ut ut adgnatis posiores Lege vocatos ad hereditatem, uio Pauli testimonio lib. 4. sent. tit. 8. S. 3. ubi, Intestatorum hereditas Lege xii. Tab. primum εαε heredibus , deinde a natis deferebatur.
97쪽
M L. a. c. De usucaρ. pro herede. Diocletianus, et Maximianus Maurinae rescripsernnt in haec verba , I ihil pro herede Posse usucayi , suis heredibus existentiabus, magis obtinuit cit. l. . Interpretres Vigilo antiquiores hanc Legi sevictitiam a Tngunt , suos heredes nitrii posse usucapcre pro - herede. Sed nae illi longissime aberrant a verbis Legis , quae nou negat pro licrede usu capi a suis , sed , si sui existant , ob aliis . Quid quod jam prope explorali juris est, suos usuCapere pro her de Z id a Lundo demonstrutum a Cia acio in L. a. filium D. pro her. , ct Giphanio, ac visenbachio in d. l. a. c. . Viglins iu S. sui I. de ber. qual. Giphanius ibid. , et alii satis multi Legem exponunt hoc Set Su , eum , qui Se ait pro herede possidere , si sui existant, us capere non Posse pro herede ; ut enim pro herede uSue pio procedat , Verum esse titulum , hoc est , eum , qui pro herede Possidet, revera esse licredem, necesse est, L. 3. et 4. C. eod. : existentibus antem Suis , vere heres esse nemo alius potest. l. I. C. unde liberi . At ita nihil erat opus suorum mominisse Imperatores . Non
suis solum, sed et exstraneis quisbuslibet veris heredibus existenti-l iis , alii , qui non est verus , hanil procedere pro herede uSucasionem Constat : et generaliter quidem sunt scriptae LL. 3. et 4. C. eod. Aliquando sic fecit conjecturam a res fune In Perat res secundum oblatam iacti speciem , quo Proponebatur, Riiquem posscdisse pro herede suis heredibus existentibus , idem quoquo de aliis quibusque heredibus rescripturos. Verum , Ne ultu e n 'neam tu ea DPiuione , iacit . verbum illud Impp. magis obtinuit mox
nnanus lib. I. Comm. cap. s. n. 7. ct Holomanus in L.
in sui3 i. de lib. et post. impediri usumcapionem Putant , iam tam ii tuli , quam possessionis desectu . Possessionem in Suis heredibus jure ipso continuari , uti dominium, naunt quod j: In ante traditum ab Accursio , ac veterum plerisque Sisque quum P0S
Sesbio , quam licet naturaliter non adprehensani sui habent vi ja-ris , omnem alterius possessionem pruecedat , Suis eat Stentibus , uultum esse reliquum usucapioni pro heredo locum . Ierum nihil in iure absurdius , quam quod isti statuunt de possessionis Conlinunti c. Cuja ius in commentario, quem juxenis scri PSit in L. a. si tum 2. D. pro hor. , hane attulit Rescripti rationem , quod quum sui heredes relinenat LGtin , non ad trairunt, eaque Videat iuriam retro obtinuisse, Lona sint quasi viventis, qualia usui .Pi Probe de nullo modo possuut . Idem jam senior in lit. Cod. de uSuc.
98쪽
pro her. sensentiam vnriavit. Extare, et mistere, quae duo πο- tabula suorum heredum propria sunt, vo discerniculo tuti rpretratus, ut exsistere dicantur, qui ipso jure ignorantes , ct vero eli itia inviti apparent heredes . licet Lenescio Pructoris abstinuerint heredi- tale ; Graeci enim existere vertunt ότρα Κν; exstare ait em, qui se miscent honis, Sicque sunt re, nun tantum nomine, heredes. Sane in I. si operarum 29. de oper. lilicri. exstiare heredem omnino est se bonis miscere: contra l. quum Pnimnos II. I. eod. lit.
vel solo nomine heredom esse : quo pacto is duo illa j iris loca in specie in dissidentia perbelle componit : igitur suis herodibus existentibus , h. e. abstinentibus se, et adhuc lamen heredibus, nihil ab adgnatis pro herede usu capi posse uite recte veru Posse Pro b norum Possyssore; quod enim jure civili sui adhuc inuncant hor deS. jnre Praetorio venire adgnatos necesse est . Mihi huc in re videtur Cnjicius multo plus sapiisse juvenis qua in senex . Et Vcro posteriorem ejus interpetrationein solide rejicit Falaer n. 16. hoc uno argumento , quod si suo herede existente usucapio Procederet pro bonorum possessore, dominos duos eodein genere dominii a igni Merent Imperatores, utrumque quiri tarium ; puta suum , licet ah-sti uentem Se , et possessorem honorum , qui dominus quiritarius fit Per Usumcapionem e quo uiliit suisse in veteri juris prudentia alia surdius, iam satis constat. Iam quid votat, ne iis , quae Cus icio regerit Faber, addamus et nostra 2 Primum discrimen illud inter
existere, et exstarct perpetuum non esse aio ; uamque extare noraeo Sensu accipitur in verbis xv. Tab. Cui suus heres nec extabit ; et in L. qui in tiliana 6. interdum 5. de a . hen. ex Mere et exstare sunt prorsus idem. Deinde quid Maurinae de jure suo consulentis intererat scire, num suis existentibus heredibus, Pro herede, an pro bonorum possessore usucaperet ut I Num inreusucaptum esset, an non , id vero ejus intererat scire . In titulo nihil erat positum emolumenti: totum in ipsa usucapione erat . Subtilia iuri ad ex cuendam ingenii aciem comparata in ScholisCo rimentariisque Iurisconsultorum pertractabant ut d de Contro siis in rem Iitigatorum in titutis consulebantur Imperatores: quod ignorare non potest, qui tu Pandectarum et Codicis lectione est veImediocritor versutus.
Ecquae erit igitur sententia Imperatorum Z Video ego me dinsciti in loco versari ; eona hoe tamen aliquid . To magis obtinuit , indicio est milii, da qua re Maurina consuluit Imperatores , de cainter Iurisperitos non convenisse . Ulpiquus in t . fιit γέ de radq. her. Fuit quaestionis, inquit. et obtinuit. IIermogeni inus in L. euum ex uno 3 a. M. O. ει A. POSι magnas paries es Oblanuit.
99쪽
to potuisset in quaestionem venire . Qua maxime caussa sui Sam proinnitu ἰο interpretationem Vigili , mea inque de mentione suorum coui ct aliouem ; nam contra verum licredem nillil ab alio posse pro herodo usucapi certum ius erat. Porro ea Rescripto Imperitor uinnotauda SpecieS est, ut vocabulum suorum non abundet . Id assequemur, Si quis inveniatur casus, quo pro herede usucapio contra extraneum Verum heredem procedat , non item contra Suum . Suboluit iii quidem Fabro n. io. , sed is tamen non Teperit Ca Sum . Nunc speciem sciurus illud praemoneo, quandoque pro her do USue. Pere, qui, quum heres non sit, putat se heredem, dum tameta re Vora mortuus sit is , cujus non verus heres heredem sorutat; e,t cni in hoc perpetuum in iure , opinione falsa mortis Pro herede possessionem h.c. usucapionem Icedure non ΡΟ-- l. 3. C. eod. , ea ratione , quod viventis nulla hereditas sit l. r. de hor. venit. l. hereditas de reg. jur. Iam qui Sc heredem Putat, ita demum usucapit , si justam caussam habeat existim indi Saheredem. Iulianus in l. non solurn 33. S. t. de usuc. Itegula est quidem juris , errorem falsiae caussae.non Parem -- Mnem,l I. Inst. de usu c. tamen eam justus error interdum tuetur l.
a. si a pupillo is . et S. seq. l. quod vulgo 1 t. D. Pro her. , et t. vlt. I. D. pro suo. Iussi erroris exemplum esto, si quum ita persuasum vulgo sit, proximiorem adgnatum Peregri mortuum, Nemo ut sit, qui ambigat do ea re, remolior licredum se putet , et vulgo heres habeatur . Penximior hoc casu hereditatem quidem Evincit, at remotior tamen ille rem alionam in hereditate inventam usucapit pro herode . Boni ita tradit Iulianus , ut appareat nihil eam hul uisse dubitationis . At vel aevo Iuliani , vel aetate inter Juli nnum, utque Imperatores Diocl. et Max. mediu , vel ipsis Im-
Peralorum temporibus, quaeri de eo coopit, num Procederet etiam usucapio pro herede, Si qua justa esset caussa existimandi, Suum heredem non extare, qui verti ex laret, ct tuterea ad gnatus proximus familiam nancisceretur. Me in tinne suspicionem adducunt τά auis, ac τό obtinuit, quae sunt in rescripto Imperatorum. Eadem
Lonnullis visa ratio est extraneorum . ac suorum , quod SemPer ne
que iusius esset orwr : contra videbatur pluriςquc , si exii auci es Sent hercilcs , recte usu capi nihil posse e quod et mugis obtinuit .
et suit tandem Imperatorum roscripto consi mutum . dum vero Seu
tevliue, quuo pracvaluit , ea soriasso ratio suil quae Cujicio nil bue juveni iam venit in montem . quod suis existentibus heredibus, Nulla videatur hereditas esse , sed bona sint quasi viventis , qualiancque utit usucupi Pro b crudo , nec tauli esse Pos,it vel justissimus
100쪽
a hereditas est; uti eam salsa mortis opinio non tuetur d. l. 3. C. eod. Haec praeclare confirmat muli locus in I. in suis tr. D. de lib. et post. In suis heredibus eoidentius a rearet, conlintiationem dominii eo rem perducere , ut nulla videatur hereditas fuisse , quasi olim hi domini essent. Igitur, regulae loco habendum illud Iuliani iu d. l. 33. I. usu . , si iusium Ca-sam habuerit existimandi , se heredem , Oel bonorum ρ Sessorem domino extitisses ; fundum Pro heredo Possidebit : exceptionis , lautem loco rescriptum Imperatorum in d. l. a. nihil pro herode posse usuevi, suis heredibus existentibus , magis Obtinu t. Conecturam hanc in am. Mai consulat bonus lector.
Verae L. Voconiae rationes ex duobus Gellii
Ioercitas L. Vocouia mulierum licreditates, tradunt Cicero Lib. I. in Ver. caρ. 4 t. ne de An. ii , t 7. Auctor Livianae Epi- tomes cap. 4r. , et Augustinus de Cio. Det III, 2 r. ; at rationes tamen Legis non tradunt . Si extaret oratio, qua L. Voconiam suasisse Catonem Censorium narrat Cicro de seneci. rv. 5. iam illae in vulgus paterent. Nunc , quoniaui non extat , in eas inquirere pulcrum est . Hane suisse ejus Legis rationum , scribit Cujueius in Paulum Sent. IV, 8. II., ne mulieres ditescerent, et elatae aequarunt se viris . Proponit hanc alterani in 3. Instit. de legit. ad . sucess. , ne bona per seminus e familia alio abirent. Utramque prodiicit Ilowmanus in d. q. r. , ac porro turi iam alta die, quod proptor rei inilitaris caussam multo major virorum, quam mulierum lialmda ratio esset. Postremum hoc non reprehendo: duo illa neruo Mon videt, quanto probabilius edisserantur . Sed a ivabit certam eis suom facere ex vetere ali Irio rerum Romanarum Scriptore. Gellius capiti 6. Nocti lιb. XVII. fraginentum inserit Culonianae orationis , Principio urbis mulier magninu dotem attulit , sum mugiriam Pecuniam rec Pit, quum in uiri potestatem non committis: eam Mecuniam uiro multiam dat: Postea, ubi irata facta est, seroum rei opticium oectari cisque sagitare uirum jubet. Servum receptitium interpretatur Gellius servum non doti datum, sed uxoris proprium, quod cum locuples uxor cum pecunia reliqna par i Pherna rec erae , hoc est , retinuerat. Receptilium
- istum servum domitiae suae obsequontem uxor viro irata apponit sagitiatorem , . illest , acrem , vehementem , clamosumque Postvluto -