Josephi Paschalis Cyrilli consummatissimi J.C. et in regia Neap. Academia primarii antecessoris Opuscula varii argumenti poemata item varia quum Latine, tum Italice scripta collegit, ac in lucem edidit Franciscus Leggius ..

발행: 1823년

분량: 243페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

eiebat suam sed quul ego tam multa de hae re Diogenes nouipso se venum Xeniadi dedit, sed a pyratis captus veniit . Ita rem narrat Laertius a . Nec Gellii Ioeus accipi aliorsum potest . Di

genes Cynicus , vit is , scrvitutem semiuit, sed is ex libertate in seruitutem uenum ierat . Novissimum hoc Verbum male acceptum fraudi fuit Grolio . Latinis dicitur Menire , aut oenum ira qui tib ullo venditur, non qui ipse se vendit. Apposito Cicero b . um is ei se se , cui totus oenierat, oendttaret . Atque haec do Diraeue . In universum nuteui a sapientia graecarum legum nihil abfuit lovgius, qua in servitus ista ex contractu, de qua disputamus. Sed non hoc ago . Salago nunc de Romanis. Libero homi ui licuisse per leges Romanorum se venalem Osferre, Certoque, ut convenerat, Pretio dare se in servitutem docent Ianus

Acosta e . Petrus Pithineus d) , Jacobus Raevardus e) Johannes a Woweren si) Claudius Salmasius g , Iob. Seldenus h Antonius Sculi bingius si , aliique nullo in diversum auctore : deque hac re

tanquam minime dubia loquuntur , ut Projectae andaciae videatur esse , quod illi aiunt , negare . Et ego tamen praecise ne3o : quin miror . tot viros auliquitatum , legumque minanarum doctissimos, tam foedum labem romanae iurisprudentiae adspersisse , eamque nerui nem , quod sciam , eluisse ad huuc diem . Sed age eluamus hanc labem . Romana gens libertati nata nihil habuit libertate antiquius, nihil sanctius. Romana lex erat, Omnia posteriora libertati duci Portere alias ninici s semitutem pati posse , ρπtili romani Proyriam esse libertatem - Postremum malorum omnium Seruitutem e e m maestare emori quam seroire: cujus rei ecquem dare testem possum Tullio locupletiorem 2 Hujus sunt Mutentiae istae ser . Nec quidquam in iis esse oratorie exageri tum , Sellcenia illu- trium lactorum .exempla , quae romana suppeditat historia, ae ,

ne multa in romanis legibus cauta contra jus in gratiam libertatis, praeclare commonstrant . Quod vero seni leges debent quam maxime ad mutis ingenium accomodatae quis est, cui Verisimile po ait videri, Romanos a legum sapientia commendatissimos pati sa- . eile potuisse , ut tibinas , de qua inulam auimis opinionem imbiberant , mercis loco haberetur Quidquod , ne ea in eis Ioco esset, expresso vetuerunt 8 Memdicia

62쪽

δicitur vita id in eommunἱ hominum usu commere iove est , ac certo potest pretio aestimari . At vero secundum leges Romanorum libortalis nullum commercium est, nullum cerium est Pretium . Tribonianus liberum hominem in iis poni , quorrim non est Commercium , quaeque natura sui dominio hominum exemta sunt i a . Porro Venulejus ac Paulus aestimationem libertatis ad infinitiam extendi; insinitam aestimiationem esse libertatis ; Iibertialem inam timabilem rem esse sunt tb . Atque hine novum mihi enascitur argumentum . Emtionem venditionem contrahi simul atque de pretio conoenera ; neque ullam Sine Pretio esse posse : pretium autem esse certum debere , vel ipsi Iustinianei sat norunt se) . At inaestimabilis res est libertas ;Proinde quum eertum eius fieri pretium non possit , nulla potest ejus esse Pnitio venditio . Duo igitur in libertate concurrunt; alterum. , quod lege eximitur hominum commercio ; alterum , quod certum ei statui pretium non potest : ac duo h.iec faciunt, ut multo ininus venditio valeat libertatis, quam rei sacrae, religiosaeve, Cuius certe non valet venditi l . De re sacra , religiosave prius illud scriptum est in libris auris se non item posterius : quin res Sacra antequalia rite per Poutifices Deo fuisset dicata, et locus religiosus , antequam eum religio Occupavet, pretio , ut aliae merces, aestimabantur , et certis quibusdam casibus ex Ponsacto aestimantur f . Ad haec et illud aceedit, quod servitus juris civilis Roman rum propria nam quae auris gentium esse dicitur, et ex matre serva natis, captivisque hostium contingit g hue non pertinet certa erat maleficii poena , quae delinquendo , non contrahendo in incurrobatur . Ita , ut civiles , qui in corpore iuris sunt , liberialis amittendast inodos enumerem, libertatem perdebant, qui servi PDenae seri dicebantur, veluti ultimo supplicio h aut in Iudum v natorium' i) damnati : itemque in metallum, in opus metalli, aut in ministerium metallicorum non ad tempus dati t quibus casi bus quid erat aliud servitus , quam poena delicti Serinius er suρ- Plicio illata dieitur Iustiniano , qui eam tandem sustulit I . P F a na a Inst. de intitit. stip. q. I. b) L. Procurator. 8. S. ult. D. ratam rem haleri L los. M r 76. de reg. jur. c L. quod sae e 35. r. de Emt. d L. seae Celsus 6. D. de contrah. Emt.

63쪽

ira it illem strat semitus ex connubio sa , quod genus servitutis S. C. Claudianum induxerat, tum abrogavit Iustinianus b Libera mulier , quac ab alieno servo ter a domino admonita non abstinebat , domino cum bovis omnibus addicebatur ex eo S. C. Coe rebatur ea servitute , cum flagitiosa mulieris libido, tum dolus . quo alienum servum frustra obnitetito domino corrumpebat. Servum

Ulpiani judicio is etiam corrumpit, qui Persuadet, ut amator Exi- sttit sc . Ita etiam jure civili revocatur in servitutem libertus in Patronum patronive heredes ingratus d : quod poenae nomine fieri ne ambigas . Diserte Constantinus rem istam pertractans delicti et coercitionis vocabula usurpat e . Reliqua est servitus ejus , qui major annis xx venum se dari patitur ad pretium participandum . Habet quidem haec servitus speciem quandam servitutis ex Contra Ctu ; certe enim contrahitur hoc casu liberi hominis venditio, sed non ea hominem facit 'servum cnitoris . Servum facit dolus malus, quo suam ille conditionem ementitur in fraudem alterius , cui et Pretium furto aufert, et plagii periculum creat : quod mi argum c tum sal ulae Plautinae, quae inscribitur Pseudolus . Hinc cautum , ne alius in emtoris dominium redigatur , quam si major sit annis XX , qua maxime aetate dolum capit g , ac de pretio partiendo sit pactus. h); quo nullum gravius in icium doli . Et vero quibus Pandectarum locis de hac servitute tigitur, expressa doli sit mentio si) . In sumiua nullum scrvitutis ex contractu vestigium est in libris juris . Aec sola privati juris , sed et publici Romanorum iuris ratio Servit ulcm istum non pol erat pati . In x it. Tabulis scriptum est De Civite Ciris nisi Per mraximum comitatum ne ferunto , ubim Timus comitatus sunt centuriata populi comitia , quae nurxime Boinani justa dici haherique ooluerunt , uti Tullius loquitur, I :ca ut nutem non modo vita , sed et liberius , aut civitas est : unde cui alem eousfiam dicunt Iurisconsulti, e C qua damnuIO cel mors, Mel cioitatis ramissio, ori semitus contingit m . Igitur quo fieri

Paul. I.

L. 7. '. et uti. C. Theod. de liber. c russit*Mn.Iragm. tit. Ir. Ir. Terrauli. Lib. a. ad Uxor. c. 8.L. uri. C. de S. C. Claud. L. I. C. eod. id est a S. de lib. caras L. l. 5. D. de seros comuρt

64쪽

quis possot de si e Peregrinus ,. ut de libero , populum 'olicii niter coire universum , in . eamque rem consentire oportebat 'Publice interesse videbatur, numerum ei vium, liberorumve, ne uno

quidem capite nititui; ac si qu indo minui nece e esset, id ipsius populi uuiversi judicio probari: tantum abfuit, ut id privato cumlus lue arbitrio Permiit et ur. Dum Romana stetit Respublica, ac diu etiam post eam a Caesaribus Ocrupatum , de capite civis cum populo actum : Ex quo ius omne populi concerisit tu Principem , Sum uio hujus arbitrio dklum adimere libertatem . Principale arbitrium

lex crat : eratque servitus Secundum ea , quae dicta sunt, Poena legis. Haec mire confirmat iuS vetus ac novum de adrogatione .

Verbo caput in xi I. Tabulis mi et alia nutili subjecta : eo significa tur itidem familia . Et fuit quidem adrogatio, qua sui juris homo

iii aliam se familiam dabat , ud Galbam usque per maximum C mitatum expedita : lum cepit cx roscripto Principis ea pediri. a Quod uulem mullo plus est libuit .iteio servitute , quam familiam familia mutaro, quis eo iubatur, ut credat ei, qui in familiam ad rogatoris salva libertate ac civitate transire nisi populo sum aganto , aut rescribentu Imperatore non poterat , integrum fuisse arbitratu suo decernero de lilierlate , qua Semel amissa jura omnia civitatis, et familiae peri haut pSed nae ego nimium mullus sui in hac re, quasi jus cout V num tractarem . Pacto servum fieri nemiuem non incerti juris

est . Liberum hominem , inquit Paulus. b , scientes emere Non Possumus . Paulo concinit Pomponius se , Celsus situs ait , h

minem liberum scientem te emere non Posse. Iam.quod seri non

posse leges ajunt ..id si facias, P insecto est, neque ullam vim habet .' Apposite Licinnius Rufinus su) . Si emtor sciens liferumene emerat, nulla emtio contruhitur . Si nulla iure est enitio . nullum Obtincre juris essectum potest . Quid clarius 7 Et sunt ad

manum alia, quae scrvitutem istum ex contractu inulto etiam lu-

. culentius excludunt. Ecce tibi Callistrati locunt e) , Conoentio Privata Neque seruum quemquam, Neque libertum alicujus facere Potest ; ecce etiam Diocletiani , et Maximi aut rescriptum si , Liberos priuatis preolis, oes octu quocumque administrationis , Hon posse mutata conditione seroos feri certi iuris est se, .

65쪽

M . Νtine quis est, qui non demiretur, tot numero , tantos in ingenio, ae doctrina, viros secus Sensisse de hac re 7 Ecquid illud est, quod eos in tam absurdain opinionem traduxit' Multa in suam ii ii sententiam asserunt Prima quidem Fpecie pulcra , re tamen ipsa

Et primum, quo utuntur, argumentum hoc est. Leo Imporator ad sua usquy tempora stetisse legem ait , qua liber homo . ut execrabile pro Servitute Persia. endi pretii Iucrum Pariis aret se ipsum impune vendebat a) : deinde eam legem reprehendit , quod tantum scelus inuitum Pateretur ; eaque demum ut rogata , cum ipsum libertatis suae prodi iureiu , tum eum , qui cum ipso id facinus des nauerit, perberari jubet, et Salva iiDertate.

At quae illa lex est, quam Leo meminit , abrogatque 7 Certe

quidem illa , quam supra enarraVi , de majore auriis xx , qui venum so dari ab alio inititur, non de eo, qui ipse se vendit ; cujus rei argumenta haec bunt . Exploratum id omnes habent, constitutioni ius Leonis non alias abrogari leges , quam quae in libris erant Imperatoris Iustiniani : in iis vulcm , nec uno eorum loco b , de eo scripta lex est , qui Venire se Patitur ab alio, non de eo, quiso ipso solus osseri Venalem. Porro de pretio partiendo, participandoque, ac de alio etiam ab eo, qui venditur , fraudis socio loquitur Leo : quae duo in cum non quadrant , qui se ipse solus vetialem praebet, sibique uia de Pretio , aut de alimentis paciscitur . Nee turbat το Si quis se ipsum Pendat apud Leonem ; nam vov-dere se ipsum recte dici is etiam potest, qui volens luben; patitur

venum se ab alio dari . Et vero eodem rccidunt se i sum oeni re ac venalom se Praebere z et Praebere se Menalem Hermogoniatius

eum dicit, qui major annis xx. cum pacto partitionis protii se Patitur id, alio vendi: Cum Parao Partitionis Pretii, ait Isermogenianus mnjor xx armis Menulem se Pracbuit , nec Post manumissionem ad i. bertatem Proclamare Potest. Placuit ex cribere Ιoctim ipsum Hermogeniani, quo intelligas convenire cum eo I etini Modestini, quem mox describam, et utriusque collatione meum do Loonis constitutione iudicium confirmari. 'Libertas apud II Omogenianum est ingenuitas ; uti vectissime IIotomatius di: euius

. signia

b) L. et seruorum s. I. de stat. hom. L. si quis 6. 5. De injust. ru ,t. irrito face. Irat.

66쪽

gignificalionis multa Brissoniuς exempla congessit a . . Igitur He mogoviani locus sentcntiam hanc habet, cum, qui major unuis XX. eum pacto partitionis pretii venumdari sit passus, si manumittatur. libertinum sicci , quod ullis servis manumissis contingit , nota in pristinum ingenui latis statum restitui . Hanc ipsam sententiam multo luculentius expressit Modestinus his verbis b , Liber homo , qui se uendidit , manumissus non ad suum statum re, emitu , qtioso abdicauit sed officitur libertinae conditionis . Do eo , qui venire se Patitur ab alio certe loquitur Hermogenianus , eumque ait oenrilem die pracbere: candem ipsam speciem ccrie tractat M destinus , quique uenialem se praebere dicitur Hermogenimio , Duuiuendens se inquit. Sed quid ego de hac re tantopere laboro 7 Interpretes ad innum omnes pio curto affirmant , non aliam a Leonu legem tolli , quam quae majorem annis .xx. venum se dari ab alio passum redigebat ii, servitutem : idque vel ipsi affirmant naevardus ac Salmasias , quibuscum dispulo : nisi quod nihil putant interesse, num quis vendi Se ab alio patiatur, an ipse se vendat e quo nihil absursius . Qui, suum sit liber, venum se dari ab ullo itanssurim domino Potitur, servum alterius esso se simulat, et enitori fraudis inscio fraudem sucit ; qui ipse so non ementita conditione venalem Osfert, cuatorem non decipit . Priore casu. nihil emtor delinquit qui vero venaIem se Praebet, salsi est reus . Verbera , quum p uum in hunc constituit Leo , poena sunt nagitio minor : par stagitio PQ ua servitus. Ita enitor dominio compensat injuriam , isque, cui tu in vilis libertas fuit, in eo punitur, in quo peccavit. POSteri recasu delinquit cantor, qui liberum hominem commercio exemium sciens emere legibus prohibetur : eum vero , qui nihil simulans ipse Se veudit, magna Semper excusat inopia , et debitum quando- rue eommendat ossicium ; ut illum . qui quum ad patrem sePelienum nec pecuniam haberet, nec pecuniae spem ullam, ne Patris e daver insepultum marcesceret , pacto in eum snem pretio in lanistae familiam se dedit c . Ecquis eum, qui bona fide emit, cum eo conserat, qui emit contra Legem, eumque, qui excusationem habet inopias, aut pietatis , cum eo , qui non aliter quam dolo facit Z Plurimum igitur interesse inter unum, atque alterum casum, nemo est omnium qui non facile intelligat: hujusque dissereni ille , quod ad emtorem pertinet, vestigium est aliquod in libris juris . Liberum hominem si quis sciens emerit, minam contrahi emti nem ait Licinnius Rufinus : eam , si ignorans emerit, contrahi

posse idem Rufinus inguit, et Pomponius e intelligi.

67쪽

Secundum argumentum hoe est. Romae gladiatorum genus diῖPlux . alterum eorum . qui in ludum damnabantiar, alterum eorum, qui se ipsi lanistae ossovehan ὀd ludum . Ouin ad ludum damnuli essicereAur servi , nulla dubitatio est . Aliud auctorem collutionismosa; M um et romanarum legum est dc li e re pulcherrimus Ulpiani locus a b. Ad Iudum damnatos non semper consumi, ut qui ad gladium damnantur , sed posse ait ulpi unus post triennium ru-ἀem in cre , h. e. pugnae vacationem mereri, ac post quinquennium pilem i, h. e. pileiam, insigne lilaertatis eccipere . EOrum, qui se ipsi osserebant ad ludum , duplex ili lcm genus . Quidam editori muneris gladiatorii 'aeras tantum locabant Suas : quidam se ipsi vendebant in ludum. Hos dare venalia sata inquit Ρropertius b), caput vendere in mortem Manilius et sua lancra vendere iuvenιrs d : hique auctorare se dicebantur : cujus verbi origi uom ex eo repetit Salmasius e , quod do primo ac secundo auctora scriptum est in libris iuris . Prostant apud Brissonium ci exempla, quibus docemur au torem Iurisconsultis dici, qui venditur secundum' auctores; qui fidi juhel pro ovictione; ut inque enitu ha-bcl enitor sui auris auctorem . Ah auctore in hune sensum accepto siclum inquit salinasius Verhum anctor rari , vel quod magis proprie dicitur, auctorare se , nam liberi homines, qui ipsi vende-hont lanistae , auctores ipsi erant venditionis sui. Iam vero in los

tio est oeninitio , nec alio quum ud venditionem referre auctorali nem videntur Paulus, et Ulpianus , operarum Iocatorem ab anctorato scpurantes npud auctorem collationis mosaicarum , et romanarum

legum Ait Paulus ι um , qui auctoramento rogatus cst ad gladiurn , oes illuni, qui o 'crus suas, vi cum botiis Pug-ret , tocaeit ν. Ait Ulpianus I , Qui de tignandi ciatim ciues ratus erit , qui se bestias pugnare locauit , locaverit . Quod

S; auctu ito non erat aliud quam venditio , nequct auctor iti nem Bomsto frequentissimam ' vendi ionem istam leges uspiam in probarunt , idem , qui aliurum omnium venditi iam , ejus esse uti s debuit , h. o. auctoriiti transitus tu potestatem Iunistae . si non in potestatem Ionisitie transisse auctoraliam dixeris, quid' i emetido adquisivisset y operas 3 Sed explicatu dissicita est

68쪽

enr mlio vesiditio ad dominium transferendum instituta uno illo casu rei usum . non dominium transferre . Deinde quiam Paulus , et Ulpianus localion m operarum ab anctorato distinquant, et vendere, quod de auctorato dicitur, plus sit, quum locare , his consequens est auctoralione aliquid supra operas in lanistam transisse : at supra hominis operas quid est aliud, quam litisertas 7 Cc te inter hanc et illas nihil est ui edimn . Ilis tauquam cumulus accedat sacramentum , quod auctorati in verba omtoris jurabant, cujus formula diligenter, ac Per partes expcusa certam Verae servituris iaciet sidem : ejus autem Solemnia verba suisse haec uri , oiu-ciri, uer erari, neciari, testes sunt Horatius a , Petronius h . et Seneca c) . Quud vero Petronius set satramenti formulam describit , et formulae vim potestatomve explicat , e re crit integrum ejus lociun in medium adferre. Est autem hic l . In uerba Eumolpi sacramentum jurauimus uri , uinciri , Derbonari fere tie necari et quicqti id aliud Eumolaus jussisset, tanquam legitimi gladiatores domino coryona animoque Neligiosissime addicimus . Auctorali a lauistis, ut a dominis servi, verberabantur impune: at

jam inde ab anno urbis 454 Portia lex virgas ab omnium civium

Romanorum corpore amoverat e) . Auctorali lanistis addicebant cor Pora animasqiae'. quiIns verbis significabant se nihil sibi rotiquum sacere ne at Litrium quidem. Auctorali lanistas vocabunt dominOS: quo uno verbo sorvos so osse proslchantur. Ad haec et illud addo, quod Petronius subiicit, Post Peractum sacrameu umseroiliter scit Domintim consultamus , nil scii , nam de scia au-etoratione loquitur : quoniam autem ficta istitaec auctoratio ita imitari atque exprimere veram deliebat, nihil ut'abesset a vera , quae vere servos faciebat seroiliter Icti inqnit. Ego viro libertatis auctoratorum duos buboo coriae fidei testos Paulum et Callistratur'. Paulus apud auctorem collationis Mosai

ram , et Romanarum legum s f , persouas enumerans; quas Miro Dei occidere in adulterio deprehensa απον- , qtiam is uxorem non liceat, in iis ponit seri vim, et eum qui' auctoramento Προδα- tus est ad gladitim . Verba et eum qui Huctorumcnto Et C. Pro P vox sero , qua, si iuro fuisset Servus , auctoratum . quoquo Paulus comprchendisset . Ecquis est, qui sibi facile persuaserit , tot verba Perdere Pauliam voluisse , in cujus commentariis et haec Romanorum Omnium juris consultorum praecipua laus est vix ver-G bia in

69쪽

Iohurn redundat 3 Iam vero sub nomine Callis rati hi Pandectis fa describitur caput legis Iuliue de vi Publica et privata , quo no itullis testimouium dicere omnino ii tergicitur . Sed in eo cupite . ηii nunc legitur in Pandectis , oliquid deest, quod omnino sup

plendum ex collatione Moboicarum , ut I; Ouini tum ligunt , ubi hoc id in caput describitur sub nominc illi iani. In collatione M sa c irum et Romanarum lcgum testimonium 1nterdicitur ei, qui dei' gniandi caussa aractoratuS c it, eique, quι bestias Emugntire I cauerit : in Pandectis ci tantum , qui .Fu ud bestias locaverit , nulla auctorali mentione iacta . Quod uuiem Callistratus aeque atque Ul-rianus ipsissima capitis verba e1 Scribere Se prosilentur quodque absurdissimum est, tantum iis, qui operas loeabant ad bestias, non item auctoratis testimonium interdici ambigendum non est ea etiam exscripsisse Callistratum , qui dePugnandi caussa auctoratus erit. Quae autem causia eSt, cur ea BPud Ulpianum in ea colulatione, non apud Callistratum in Pandectis legantur 7 Num quia ad collationem illam munus non admovit Tribonianus , fragmentavcro Iurisconsultorum , ex quibus composuit Pandectas , ad jus sui temporis accomodavit Z Sic prosecto se rem habuisse, demonstrandum aggredior . Sed quorsum id spectat 7 Nempe ut plus habeat ponderis argumentum , quod mox ero ex Callistrati loco ducturus .

Apud Romanos primum Sub Constantino interdicta gladiatorum SPretiacula, seribit Sozonacuus b . Constantini Legem liabes in Coclice Theodosiano integram c , in Justinianaeo decurtatam d). Ia

dice Iustinianaeo his verbis absolvitur , cruenta vectacula in Otio ciuili et domestica quieω non PlaCent z qua O ter Omnino gladiatores esse prohibemus . In Cudice Theodosiano. sequuntur haec alia , eos, qui forte desictorum CauSSa lianc conditionem , atque sententiam mereri hoc est ad ludum damnari consueuerant , metallo magis facies inseruiro, ut Sine sanguine monum Celerum poenas agnosciant. Niam haec CouSlanlini lex totum n manum Orbem spectaverit , uti nonnullorum optulo seri, quae lucri poest eo Sozomeni verbo, upud Romanos , an solum orie

tem , quae Iacobi Golliolaedi scutulitia est e) , ambigitur . Ut ut

est, certe non desiit gladiatorum munus Romae dari ante annum Christi o . , quo domum anno ab imperatore Honorio abolitum

narrant Theodoretus I , et historiae tripartitae Auctor g . Quid

autem super hac re in more suerit Jusliutaui aevo, nemo satis ad huc

70쪽

hue explieavit ' ego rem tibi expeditam dabo . Congia nlini legem

Theolosiano Codici insertam suo etiam Codici insertam voluit Iustinianus , sed multo illic latius patebat . Constantinus omnino h. e. omnis generis gradiatores esse prohibuit , h. e. , cum Servos a

dominis deputatos ad ludum , tum liberos , qui se ipsi ad opus

jure jurando addiccbant lanistis . Num etiam bestiarios , h. e. quisive damnati, sive pretio conducti cum l, estiis pugnabant 7 Do gladiatoribus loquitur Constantinus t et quampiam gladiatorcs alii cssent a bestiariis , tamen gladiatores alios a bestiariis saccre videtur Tullius his verbis a) , Milonem dicas gladiatoribus et bestiariis obsedisse Rompublicam : itemque liis b) ille vindex

gladiatoriam , et bestiario tim emorat dθ sconio bestiarios. Mi lii dubium non est , quin gladiatorum nomine hostiarios qu0que comprehcnderit Constantinus . Uti adoptio in libris juris vox est , quae genuS aeque atque speciem designat, ita apud latinos glad a-tor . Quum auctor declamaticinum sc) eladiatorem desiuit , 'qui in α Πα ρπuto vectante Pugnaore , genus ipsum desinit, quod res duas speeie dispares complectitur, b. e. hominem, qui eum homine, et hominem , qui cum bestiis pugnat , quorum hic Psoprie besti rius , ille glaZator proprie voeatur . Iu suprascriptis Tullii locis

bestiariorum mouito sucit , ut quoniam eo vocabulo sp cies ut a nominatim exprimitur, gladiatoniam vocabulo specios altora iistelligi . debeat expressa . At Constantini lex scripta est de gladiatoribus , Sicque de genere ipso , cui tanqui, in species hestiarii subsunt . Id sensisse Constantinum patet ex eo , quod hoc codern Sonsu legem gladiatoribus tulisse se ait sui interpres Cicero. Est haec lex Tullia de ani hi tu an . U. Sin. a Tullio lata in hane sententiam d) , ne biennio quo quis Peteret, relisurus,re esset, gladia ores daret , nisi ατ testamento Praostituta. die ; quia inque essct qui dare beStiarios non psis ccintra legotia contendoret , 'nod de gladiat ribus , non de bestiariis scripta lex osset , Festioo, inquit Cicero se cavillationem irridens . Si hi ipso etiam Constantinus inlc pres est sui . Quos damnari ad Io lias ius mosque erat, eas jubet metallo inservire . Ergo sub nomine gitidiatorum bestiarios esse Prohibet . Quod si pugnare . cum hostiis populo sp cinuto volat magni alicujus criminis reos , in quos populuin universum intueri ad exemplum publice expediret, multo etiam magis ullos velat iam acerbum ae luctuosum sui spectaculum dare , populo ut piae aut , non ut poenam sceleri debitam luant . Ac de Constantino salis .

c α . Venio

SEARCH

MENU NAVIGATION