Joannis à Someren ... Tractatus de jure novercarum

241쪽

eapita dividi, nec extra paternam haereditatem, quae ad Onanes liberos aeque pertinet, poni voluit illud quod pro eo labetur, ac si neque scriptum neque relictum , neque datum vel donatu melle qualis et uperflua portio donec mutata siententia, quod antea constituerat, deleverit. quod mutaverat, revocaverit ulterius leg'b hac dillati a Leone latam confirmans, diberis prioris matrimonii detractam portionem solis addicens Novest. 22. cap. 7. Gudelita de

Iu Novissisb. I. cap. I 2. Sande lib. 2. tu. . def. c. in mea BertaZZol. lib. I. Co; et ult. ecf. r. nis. 6.J dicata reserunt BOUVOt pari. I. in verbo donat. quae Z. . Mornacius in Schol posthum. ad 6. C. de eo. Vt iit. E. Leeu en incens foreny ob. q. c. q. nnm 6 dummodo poste-

sterioris hori liberi legitimam salvam cillaesam habeant quod non tantum ex civilite re,

sed & speciali iuris Bavarici constitutione e-

ceptum scribit Joan Francisse Balthasar pract. re oc pari. i. num. 9. Haec ta- men Novella Julliniani Constitutio duritiei a Molinaeo P Ino . donat num 78 insimulatur, laudata legis Quoniam praeteritae 9. C. de Sec. Nupt aequitate, quae ad superflua portionis divisionem liberos, ut matris haeredes absque thori distinctione aequaliter vocat, cum altera Sanctio posteriorem sobolem ex solo cliciti ti- tulo in poenam quasi sacra incapacem.

O V. Illud

242쪽

V. Illud admonendi sumus hanc legalen

detractionem in legitimam non imputari, licet cx paterna substantia descendat, sed utrum hieremedium liberis competere in petendi leaitimam, ejusve supplementum, cinsa perdeducendi superfluam portionem ex immoderata largitione; nam expresse Lex hac tali primo legitimam ex lcgibus debitam ullo modo minui vetat, deinde beneficium detractionis concedit, ita ut imputari a in quartam non pol- sint, quae per secunda matris vota silius lucratur, Fachin lib. 3. controv.7o.Surdus deri l. 6num. 6. Mangili de imputat qua l. . num I.

9 ibid. allegat Mater itaque, cujus substantia forsan viginti millia continet, duos habens si-liose priore matrimonio, si unum in duobus, alterum in septem millibus, in reliquo vitricum, seu secundum maritum instituit, non

statim inter sese liberi viriliter divident, quod a vitrico detrahitur, sed primo ille, cui minus legitima relietum fuit, ejus supplementum deductit, deinde aequaliter cum fratre dividet, quod secus sol et, si imputatio allegari posset; probe autem distinguenda est haec imputatio, detractione legitimae, de qua in principio hujus capitis diximus, male enim utramque confundit Christinaeus secutus Pechium et . .

VI. Sequitur de legis hac dictali.silentio dis plicer

243쪽

NOVERCA tr M. a III licet eorum ollinio, qui dici am constitutionem cessare autumant, si liberi eorumVe tuto res secundis nuptiis vel trinundinis earum proclamationibus non contradixerint , aut diis dotalibus conficiendis interfuerint, iisque subscripserint vid. Joan. Deci herum tib z. disert. q. num. I I 6 Ant. Fabr. in C. - d. m. de secund nupt. V. s. Aliud enim est parentem colere, venerari, ex pietatis ossicio secundo matrimonio consentire, aliud vero uri ex legibus quaesito renunciare, nec generalis consensus specialem renuntiationem introducit, quae in . hac edictali requiritur, Joan. Baptist. Hodierna addurae dec 8.nu. II.

nec qui secundas nuptias probat,statim in amis sionem sui juris consentit, uych ad Cons

Gazett. 66 I. achin lib. . controv. 6 . Tul-den ad tit. C. de Sec. Nupi num. . Quod si vero liberi majores fuerint xjuri pro se introducto renuncient, quod cuique liberum est l. I. T de minor. I. i. 1 ad L. Falciae inter Omnes constat haec optime posse subsister F chin. d. oc Coras lib. . misceli. c. I. num. Id . . VII. Licet etiam haeres defuncti factum praestare teneatur l. 3 9 F de R. I. l. cum a matre q. C. de rei vindicat tamen per aditionem haereditatis voluntas patris minime confirmatur, si quid contra leg' hac dictali gesserit aut reliquerit, Surdus decis 99. num T. Ni- 1 col.

244쪽

col. Burgund de evictiomb. cap. IOI. m. 26. Inio licet vel cum juramento huic constitutioni jam moribundus renuntiaverit, uitier. e

Jusjurandum enim contra vim legum 'ut horitatem juris in testamento scriptum nullius csse momenti docet Marcianus in s ms 2. f. q. r e legat. i. Et si quid adversus leges intestamento cautum sit ex jure publico rcscinditur l. quod e bonisi . . . ad L .Falci . l. s. et de legat. I. l. 21. in in π de reb. ub. Factum autem quod nullum est contra X- pressam legis prohibitionem validitatcni nul- quam adipi citur, cum cnim a judicio testatoris non dependet, sed a lege, per aditionem non subsistit, ars . l. I. C. de usi r Mornac. ad d. l. I . C. de R. aodque ex testamento non potest robur acquirere , ab haerede per tacitam testamenti ratiliabitionem praestari non est necesse , filius alioquin ab aditione haereditatis arceretur, aut vix unquam . hac ictali, locum caperet,atque ita in Rotari venion en- si decisum reser Hieronymus a Laurentiis deos.' . num. 2.

VIII. Generaliter autem l hac Actiali ces sat, quoties exhaeredandi causa parenti conceditu , d. l. 6. C. de Sec. Nupt Uerso Nisi ex his usis qualis ea esse dicitur, si filius sicle ove

245쪽

NOUERCARUM. 2I3 et seu Concubinae patris mi ueri Novel iis. cap. . . . Cum itaque querela nocticiosi testamenti excluditur, multo minus bencscium hujus legis actio ad legitimae supplementum inpetit; quare Imperator Justinianus in Lult. de Sec. Nupt Leonis constitutionem ita interpretatur , ne liberis occasio ingratitudinis adversus parentes praebeatur, quae si lia quid is probationibus adsuisse demonstretur, priscis legibus, non vero Imperatorio Leo est rescripto decisio petenda est idemque

veli. 22. cap. 27. confirmat , ne proterviliberi natura leges injurientur Olim etiam donationes a matribus in liberos collatae, si in secundi matrimonii cedus nupsissent, ex ingratitudinis causa non revocabantur , secundum Constantini placitum l. hi j iis . C. de revocanae donat. Donec per posteriores Constitutiones conccisa ipsis fuerit revocandi licentia ex tribus causis enumeratis m del. r. cap. 2, Ita ut quotiescunque ingratitudo probata suerit , aut alia justa ρο- heredationis causa concurrat , absque omni deductione usust ructus omnium bonorum no- Vercae per patrem cet relinquatur , apud alios autem haereditas ex institutioneri testamento plena absoluta idem deser

tura

246쪽

v mctus Moer relictus ad alime

κον est re iringendus.

is moer a s rustuaria teneatur sa- istare.

T 'Sumfructum amarito uxori relictum ad limenta Communis Doctorum sententia reducit, Surdus de aliment tit et quas I . Num I. Hermari Meyrer de te iam succes. bb. I. it. o. num. . a cus o . 9.tri num. . Christin ' ico: o. antica de conje .ult. volunt. λ'. iamque opinionem non solum per Italiam servari, sed cr totum terrarum orbem receptam esse idem tradunt vix tamen lembus accepta ferri potest verum ex Itali Aciusque moribus per Bulgarum hac consuetudine dotatis , uti csert ex Sariola Valentua. Forster in histor.jur civit. lib. . IO num. 3. ad alio profluxisse verius est; am legato x riusus ructa, non praediorum tantum, aut su-oelli ctilis sed omnium sumstructurn deberi respondit Scaevola in . uxori mea ue7. l.gener T

247쪽

NOVERCARUM. Ishb. l. 3. Andraras achinaeus controv. 7. Ex Belgi consuetudine plane rejici tu haec sententia, ita ut apud nos liberis potius

ex legato usus ructu alimenta competant, aliaque necessaria solummodo suppeditentur,Tul- Anus ad ut C si cunae nupser. cui mari sumse re m. i. Neque unquam sibi contrariam opinionem placuis e scribit Par Pe Iius a testam conivg. bb. . cap. 6. Num 2. Jus enim nostrum facile patitur uni usumfructum competere, alteri vero ejusdem rei propriet tem esse obligatam l. r. C. de se frutiZ. Et interminis respondit Mylasin rus praedictam communem opinionem cessare, si superstite ex priore matrimonio sebole noverca vel vitricus usus ructu gaudeati m. s. ob 37 num. 6. ibid. in . dummodo nequid contra leo hac dicitab stat Liberorum autem esitima ab usus ructu semper excipitur , eamque privignus omni usus ructus gravamine remotos tim consequitur, i omnimodo Authent novissi mam in prioribus C. de inue f. est ubi Roder Luares, arbosa MD Acacius de privit par lib. privit, q-part. I. c. . unde non solum legitima, sed Z fuctus ejusdem extempore mortis testatoris silio debentur, Stai-ban de Interesse lib. 2. tit. 2. ic Marius Ciu ba deris Sicil. 63. Q m. 6. riv decis T I98 Ludov. a Peguera deci Cathal. 23.

248쪽

II. Cum autem uxor a marito usus ructualia testamento constituta satis dare debeat l. 1. i. q. C. de u l. Guido Papaeus deci . Gration olit 2 8. etiam juris est novercam sui sistente usus ructu ad caution aestandam teneri, Papon lib. tit 6 arre i. quotiescunque enim de satisdatione aut cautione agitur, OVerca extranei jure censenda est. Nec obstat quod pater in bonis filiorum fatis dare necesse non habeat, i cum oportet 6. f. 2. C. A bon quae lib. quoniam noverca vc vitricus parentium jure non gaudent: praeterquam

quod praedictum privilegium non in omnibus

bonis locum tenet, sed in iis solummodo, quae pater jure legis, non testamenti possidet, quaeque ad liberos in potestate politos, non ad emancipatos spectant, Boerius deci . 6 . num. 9. seqq. nam benignus animus, quem in patre lex praesumit, a satisdatione eum non liberat, sed patria solummodo potestas, in qua usus- fructus legalis ratio consi siti t. r. l. q. C. debon. qua liber. l. 3. f. L. C. de bon matern In iis enim quae pleno jure competunt liberis, etiam de jure Romano pater satis dare copitur rationem reddere, Piraeli. aut debon. mater n. pari. 2. m. 27 Cascisso de S r. q. num. O'. quod

judicis tamen arbitrio quoad cautionem praecipue commissum est, CarpZov. pari. 2. Co i ii se

249쪽

Communi Conjugali dividundo.

Dio io bonorum facienda est secundit .

tuta loci.

II. rimas diverstas sit circa leges domicilia

uxoris 2 mariti, aut loci contractus ha bitationis..

m. v in pactis dotalibus expressum non est,

salui disposivioni relinquitur. IV. uod per Ma otalia a communione e emptum Ditis aestimatum, perierit, e pretium debet resilui. V. uomodo melioratio in bonis alteriusfaciua imari debeat. VI. uantumpro debito prioris matrimonii, ans pro ebolis similibus causssolvitur, tam

tum noverca repetit.

VII. Sprivigni in re paterna laboraverint, ejus habenda ratio est.

Bi extra testamentum versamur inter novercam privignosque dividitur patrimonium , ac si sociisserent, cum res relictae ante separationem institutam communescens cantur, ita ut recte judicium hoc com-

250쪽

muni dividundo vocitetur, cum non Ut haeredes, sed ut socii ab utraque parte Veniant, noverca scilicet ex proprio capite, liberi vero a tione societatis contra quana praecedenti capite diximus, ubi ex testamento tanquam haeredes totius judicio familia: erciscundae censendi sunt. Deficientibus itaque pactis dotalibus aequalitas servaret in bonis communioni subjectis, corumque in duas partes seu semisses facienda diviso est, dummodo consummato matrimonio a tus communicandi ex statuto intervenerit aliud enim hic Gallis, Lusit,nis, Hollandis, Cetris placuit, aliud vero ab Ul- trajectinis, Frisiues plerisque Germanis receptum est illis ad communionem introducendam sola benedietio ecclesiastica susscit, ornac. usus Crome N. adl. 6. π de Rit. Ut Gamma decis 11 ibi Flores de Me-

non item, sed post solemnem in Ecclesia benedictionem ingressus thori conjugalis corporum requiritur conjunctio , Statui. Ultraj.

Subr. 22. art. I. Sande libr. 2. it. . def. I. Dasset ad Consuet L eburg art. . num II. 12. De jure ollandico casus extitit, it lacum refert Petrus Borrius Histor Pel. part scirca annum I 96 ubi privigna contra noVel cae haeredes communionem introductam negabat, ea ratione quod pater ipsius binubus cum