장음표시 사용
251쪽
NOVERCARUM. Isi ova conjuge extemplo rediturus ante copu- am aquis fuerat submersus, sed repulsam priagna tulit. ex sela benedici ione ecclesiastica natus communionem introductam judico it, Neostad depact. ante pl. obs 7. II. Ubi vero diversitas est circa leges domi-ilii uxoris mariti, aut ratione loci contra- us,veluti si Frisius cum Hollanda,aut Lusita- is cum Castellana per matrimonium socien- ur, in dirimenda societate, & contractae seci itis judicio leges servabimus, quae in loco do iicilii mariti viguerunt , . exigere dotem 6 .d Adsic Larrea decis Granat. 62 Cabedo art. I. decis 6 . Valasse decis. 38. 7s. rederic Solis de lucr dot quoi s. Francisci Balthasar ract resol. pari. I. it. I. re L 1. III Quod si particularis inter conjuges con L rasi a sit societas, a dissoluta secundum pacta totaliari expressas in iis conventiones facienda
divisio est l. i. C. depact. conzent. Iunic f. 16. C. de rei uxor a Iton Balthasar d. Ac num. 9.
utrique conjugum , seu alterius haeredibus sua portio assignanda pro ea parte, quae in ina trimonii subsidium collata sitit, prout index bonorum de utriusque patrimonio in initio conjunctionis consectus adsuisse demonstrat;
quod vero in eum relatum non fuit, licet exti-
it, ejus nulla condictio est; ubi enim pactum
252쪽
dotale non satis clarum est , quod ad indiceni bonorum plerumque sese refert, vel stipulatio deficit, jus statutarium communionis sequiamur, quia voluntas non expressa statuto, quoaius nostrum commune est, conformis praesi mitur societas autem honorum communio
non facti amplius, sed juris apud nostrates est; ubi igitur expresse non resiluinta statuto con
juges, in iis statutum scrvabimus arsi Lar. πsolui. tirim. Coren obsJO. num. 68. cons. 2 Mar Giurba. ici 1 6. Griveti. dec. 8.Grotius in Mamduct. lib. 2. pari. I. Tersa aerischoon. Ita ut suborta dubitatione circa expressionem in pactis dotalibus saei am,aut circa naturam bonorum, num scilicet patrimonialia sint, an vero acquisita, semper pro communione d acquaestu conjugali, o moribus contra jus Romanum constitutionem te uintus I. role donat int vir uxor. praesumi soleat, donec contrarium probetur, Vir
cap. . nu. 6. Quod si conjuges stipulati suerint bona sua omnia, uti venerint, ita ad utrumque latus reversura esse , statutariae communionis praesumtioni non dabitur locus in iis, quorum proprie-
253쪽
NOVERCARUM. et af roprietatem ante matrimonium ad sese perti--lle alter conjugum demonstraverit, licet in inorum repertorio sorsitan non recenseantur; nulla enim in hoc indice seu repertorio stipulationis vis est, sed in pactis dotalibus, quibus immunioni jam derogatum est, ita Curia i
alcavit Lily. 166 s. causa liberorum Topa
che de Harmelen. Quod secus foret si in pactis cotalibus ad bonoaetim inventarium sese conju-
IV. Ea igitur, quae in pactis dotalibus e illa sunt, aut in inventario descripta aestinata, si perierint, utriusque conjugis cedunt ispendio, i acquaestibus primo vel iis deficientibus ex alterius conjugis capitali summa pro dimidio suppleri debent; si quis enim in sotietate ex re aliqua lucrum stipuletur 3 emolumentum sentiat, in eadem etiam, si quoddam num evenerit, resarciat aequum est . . Elia. q. II ae cistat. De rebus autem in matrimonium adductis conjii uterque fructus percipit, commodum haurit, cui consequens es Ut tantundem refundatur, quantum dimini tum est alterius patrimonium. Neque etiam lucrum stante matrimonio factum dici potest, antequam cuique sua bona patrimoni lia salva fuerint. Dixi aestimata alioquin res quaeque alterius conjugis propria, non communioni, sed domino suo perit, Herbajus rex. quotidian,
254쪽
ouotidian cap. 6. Sande lib. a. iit. . . f. 8 u in I siquidem praecipuus aestimationis apud nos effectus est, utpote quae in pactis dotalibus venditionem non introducit, sed cum in finem adhibetur, ut sciatur quanti res aerit tempore contractus, ad probandam exinde, sit diminutio acciderit, laesionem, ita judicatum
. . oculi. Oum Ialazor. pari. . membr. . V. Sublata autem expensarum distinctione, quas in necessarias, utiles voluptuarias Jurasse consulti dispescunt l. i. de Impens in rem do facii l. 9. 7 de Q. S. eas tantum conJUXsuperstes deducit, quae utiliter in dotem impensia: eandem augent Neostad de pact anten o . o. Garsas is expen c. '. t m. 49. Oene eg. ic. . . C. de rei uxor a t. Non enim quantum maritus expensum fuisse demoniti a sed quantum melioratum est consideratur, alasse de partition. c. 6. num et . In iis agatur istis mandis non tempus quo factae sunt, sed sol i-tx bcietatis divisionis hora inspicienda eli, meliorationis tunc extantis habenda ratio, DI .aa
255쪽
DD. ad domos 8.etr delegat. I. arsias Δα- 0. c. Galli lib. 2. ob 121.12. Qua de causa non ulterius conjux supe lies impens a re arciet, nisi in quantum res ipsius melior facta sit, aut pretium illius creverit. Molinaeus ad Cons et Pari . it. . . . - . IH Groene eg adiit et de impens rem dot atque ita in revisione judicatum hil ao Februari 162 9. in causa Iacobi et an Cos eterrino vera i vander Marsche; esupe iam Curia in Ela causi liberorti Henrici Sm' ch eorumque noveros o Decembris I 6 6. quae opinio plenissimi confirmatur ab iis, qui d. l. elegat. I. legunt, disiciorum uantitatibus imaris; quanquam alii aliam lectionem forment, vide Thessaur necis 2s r. m. . Guillelm Fornei . select. lib. I. cap. 2. Anton Augustin. Emendat libr. . cap. I. E ponsarum non extantium seu consumptarum commodum rutilitatem maritus non minus,
druimas inde provenientes suos quoque fecit; quod in rem alterius impenditur de communione acquaestuum iocietate decedit, rationis igitur est, ut non ulterius divisionem e pensae ingrediantur, quam quatenus ad superstitem conjugem perveniunt ejusque commodo cedunt; iniquum foret restituere, quod
nunquam conju perceperit4 deinde patet eri hac
256쪽
hac ratione, quod nostris moribus non conveniat eorum sententia, qui censent impensarum resulionem facicndam esse secundum tempus praeteritum, si tempore restitutionis plus a leat melioratio, quam impensum fuit de vice versa inspiciendum esse tempus praesens, si plus impensum suit, quam melioramentorum Ualor est , cujus opinionis Doctores plurimi
refert Barbos aul. 8. . n. pay t. l. Πm. 92. π ο .matr. Cum enim ex rebus communibus maritus has impensas secerit, Minon de suo solummodo patrimonio , recta ratio suadet, ut etiam lucrum damnumque communioni cedat, ct quod perierit, seu quantum melioratio minor est, quam impensa utrique simul hoc decedat, vicissim si major inclioratio, quam impensa suerit, utriusque patrimonium etiam inde augescat. VI. Si quae debita stante matrimonio persoluta sunt, pro quibus noverca non tenebatur, tantundem illa praecipit cum itaque nulla
ratione delicti si cictas interveniat . . . . rTa ii ercise l. r. f. ult. l. q.l. 9 ro Soc. Carsias d expens. c. I 3 nu. 9 nec eo usque sese extendat potestas maritalis, cum ob maritorum culpam uxores inquietari leges vetent . . C. ux. pro marit si quid ex eo capite solutum fuerit, noverca suum s rae privignis recipiet,
pro debiti persoluti quantitate, j oderiburch
257쪽
NOVERCA I UΜ. Iasd ur conjug. m. a. t. a. num alasci de fartit cap. q. Si ob socii delictum villa sit diruta, aut arbusta succisa, praestabitur tibi detrimentum , inquit Pomponius in L O.πC- n. ID .judicio communi dividundo qui
uid enim secti culpa amissum est, eo judicio continetur; sic in similibus, quae ejusdem
naturae sunt, observari solet. Quod si debita tempore prioris matrimonii contracta, stante secundo matrimonio persi luta suerint, si teat ex mariti bonis factam suis. Elutionem, ipsus masse imputantur, alas c. cci . IOS. num 3 . Alioquin si nescitur, unde aut ex cujus bonis bluta sint stante matrimonio, tunc eae lucratis facta praesumitur blutio, sua uxori dimidia portio inde adjudicatur, decisum resert' alasc. c. IO'. m. 6. VII Coronidis loco succedat haec Laestio, num privigni in divisione bonorum, quicquam petendi ius habeant, si stante secundo matri monio in rebus paternis laboraverint ejusque rem familiarem, non contemnenda accessione adauxerint i patri operas debent, eique per filios inserviendum dictant leges l. 2. C. de Patra Potest. l. r. C. a Patr. qui ita dictrax. Ex eo ἰgitur capite nihil juris ipsis conceditur verun-
tamen cum res magis communis, quam pater
na incrementum accipit, idque pro dimidionOVercae acci cscat, cui tanquam extraneae inser-
258쪽
vire nullo modo sunt obstricti, aquila postulat ut ejus laboris,&salarii filrum in con hi ii lividundo iudicio ratio ta- beatur, facta aestin us, quod ab extraneo promereri ipsas addicendo, prout iudicis albitrium 1et verit de N 'c. qu .ub. G
259쪽
I. l. Fcerninae in patre quoque locum habeat' II. ea , quae filius ab M acquisivit, rem inubus reservare teneatur, sicio
V. Uuid de legitima par tum tuendumst
ud de iis, quae a tuto ure praecipui deferuntur' I. uuid defructibus moriente binuti nondum perceptis,sed mali II. parenti bonis eae successione luac usus sari liceat inter liberos prioruthori
VII I Desilentis 2 cessatione leg' iceminae.
Egem Formina , quam Moribus sablatam tradidimus , Illustres hujus Provincia Ordines novistiam Ordinatione Decisoria art. LI. ex Supremae Curia consilio ad
forum revocaverunt, quo iniquitas exsucccs
sione, 'aereditate filiorum parenti biniabo P α apud
260쪽
spud nos delata eluitans corruat, facilius statuti resi aenetur durities quamvis enim iores nostri in conservandis familiarum bolns satis providi suerint, cujus non obscura vestisti animadvertimus, ei tamen scopo art'. 26.
nimus, adeo ut rara casus contingentia soluminodo Acusetur. Quoniam autem in separando patrimonio maxime hujus rescripti decisio attenditur, non incommode hoc ordine ciui tractationem, quatenus Novercas vitricosquapud nos tangit, me subjicere auguror. Cum itaque lex Foem ne non nisi in usust uom filiis parentem succedere permittat d. l. caeminae. . . Auth. e. te mento C. de Sec. Qt non ulterius bona defunctis liberis patri inubo delata in societatem lem deduci possunt, sed quoad usu infructum tantum noverc coni municanda veniunt Verius enim est, non tantum ad matrem, de qua loquitur, cC. minae pertii iere, scd patrem cadem prohibitione comprehendi, arg. L generaliter C. dedec. Nupt. Nov. 22. cap. q. In quam sententiam passim tum esse docetRenatus Choppinusae orab. Paris. lib. 2. it. 7. m. 9. in me . Supremarum Curiarum praejudiciis approbatanis ribit Sandius lib. 2. tit. q. def. r. post M. nard. Vivium, Zoirium, allegat aliosque plurimos con erunt Barbos a d. l. m. q.