Vindiciae Aristophaneae

101쪽

esse dicit, laudaturque propterea a domino. Veriana vi et novi quidem hoc consilium Significare potuit verbi ego ibo, idque eo minus quod denuo conscensurus Si asinum, Sed diXit, si quid video: γ cis c ρουειαι Seir τα σκελὶ absolute hoc verbo usus, ut infra legitur S. 407

Et ita procul dubio legit scholiasta e X plican αντι του cior ασω, unde Simul lapparet eum non legi S Se ob βασταύω 'γώ, quod inconsideratius prop0Suit BlaydeS. VS. 207. βατραχo κυκνων. s. Juven. Sat. II 50 Stygio ranas in gurgite o a Sto. VS. 234. ρέφω bene adverSu me tuetur LeeUWen Mnem. XXI p. 63 0nieceram τρέφει, C. Apollo.

Hunc verSiculum una cum Hom. V 204 citat Didymus in commentario ad Dem. Phil. XI 2, e papyro aegyptiae nuper edito a Dielsio et Schubarti pag. 3, 26 ed. mai.), in fidem

τινος.

Transponebam olim Mnem X p. 84 Sq. καὶ ιην ψοφου νητbi 21 αἰσθάνοuαί τινος quam coniecturam in textum recepit VLeeuwen. Hodie tamen dubito an sum lat plene interpungere pOS Verba iri ὁ Βία quibu dicat anthias e facere cum domino desiderante facinus aliquod tam pericul0So dignum itinere.

102쪽

Vs. 301. in b περ ερχει Haec verba iure Richard cum libri Xanthiae vindicat, ut dicta sint ad Empusam, coli. ySiStr. 23. VS. 11 Suspectum habeo cum Blaydesio, ut male repetitume S. 100. Iocu Saltem est frigidiSAimuS.

Re et Hermanni coniecturae metricae πολυτιμοι adverSntUS,VLeeumen iusto audacius de Suo reposuit 0λυυμνοις, dubitΛΠStamen an deleto is, quod pauci libri mittunt, π0λυτιμήτους εδρας ut an Scribi potuit sit genuina lectio. Sed quidni proxime ab Optimorum librorum traditione Scribamus: 'Iακχ, i 'o λυνι εχτὶ λις Ἀδραις ἐνθάδε ναίων. 2VS. 332 naL crit. J. 52 restitui φιλοπαίσμον proe φιλο- παιγμοναὶ, quod recepit Leeumen.

dam hic habet tragica dictio.

103쪽

De usitata inde ab Homero ellipsi octilae do . , quod iniuria pro καὶ Substituebat Vel gen in hoc ipsa fabula f. S. 8870 894.

Permirum est ante Richard Si una neminem, quod certe Sciam, ObServaSSe equi e dia γομεν poetam ScripSiSSe i)ειε ιυi μεθ Quamquam requiri pluSquamperfectum intellexisse arbitror bene multOS, Sed enim ante nostram fere aetatem viri docti librariorum vitiis decepti existimabant illud tempus apud VetereS, ut apud recentiores, augmento temporali carere OSSe, donec meliora docuere tituli.

Posteaquam Mnem. XXX p. 1 ostendi absurdum esse εξελάσας, dubitanterque proposui αρπάσας, paullo leniuS Richard coniecit ελκυσας, Sed neutra coniectura ab abundantiae crimine plane libera est. Quare iam illic, si per typothetaS me imprudente, mi SSO integro verSu, adnotationem meam male mulcantes licuisset, legeretur mea Suspicio ξελάσας Otiu SeSSe Veteri lacunae absurdum supplementum, riStophanem vero dedisse:

Risum enim movet custos cuStode indigen cf. Herm. l. l. p. 628 . Saepius similiter luserunt vetereS. f. etiam Libani or. XI S 78 τι ἰσχυροτάτω in στρcirιας παραδους τας πολεις,

104쪽

Bacch. δείσασα γαρ

Non potuit acetius, qui nimis en Sentit, ubi Sit ipSi cor, hoc rogare Xanthiam, nemo autem facile verba που στο/; de oblata ei Spongia accipiet, quae ita male abundarent. Procul dubio verba d0υ - καρδιαν omnia continuanda sunt Xanthiae, qui primum, quaSi miratu Bacchum insolito loco applicare Spongiam, ita rogat, deinde nova quaeStione Sibi ipSe reSpondet. Addita igitur lineola verba Sic diatin Xerim

NeScio tamen an non rectiu Herm. l. l. praeterea coniecerim 'κκο ναιμ', qui OriStu et per Se praeStat et confirmatur vicinis noriSti VS. 574 Sq. ἐμ α λοιμι et ἐκ τέ u οιμι Requiri aOriStum Blaydes quoque intellexit, quocum pro σου malim σοι.

105쪽

Quidquid latet sub interpolata lectione σαυτον αεί, quam optimi codices mittunt, non persuaSit mihi noviSSimus editor, qui de Suo Substituens σοβαρον i/τα putat nonnullorum librorum lectionem προς et σοβαob natam SSe X ObServatione antiquioret X Sive id , μεῖον πρbς ὁ σοβαρον, quae Sit VOX rarior. Quod Sane credi posset, si revera SSet rarior, Sed enim pSum contrarium apparebit consulenti, ne longu Sim, Thesaurum Graecum Sub ea voce, unde videbis Serioribus praesertim vix ullum vocabulum fuisse familiarius Veterem lacunam in novis subsidiis explebit ουδε θεός.

Nemo pro certo amrmare poterit, utrum cum Jaydesio prius o τι in od refingendum sit, an cum VelSenio cui obtemperavitvLeeuWen posteri u in ἐγω, leni enim et apta Si utraque mutatio. Pro illa tamen fortasSe militat, quod auribu minus gratum Si γα propter SubSequen ἐγω παρεξω et quod formula est Atticis et Arist0phani familiarissima ευ id ὁτι.

Perdurum est admittere ellipsin participii παίων, unde SUSpen Su mit accuSativuS 'latratu, nec comparari poteSt nota sor mula γῆν Ἀρω γῆς Ἀλαυνειν. διωκειν, Ἀνευγειν itaque vi dubito quin admittenda Sit lenis laydeSi correcti πλη θ.

106쪽

est in quibusdam libris et γ' abest a nonnullisin Languet Berghii

coniectura ιτ ει, neque in Leeumeniana εἶ ου placet prior vocula. Otiu coniecerim

ut aegre credentes solent interrogare. PasSim ita noster. Cf. Caravellae index. Facillime autem ἐτε et ἐπεὶ confunduntur.

107쪽

p. 629 proposui: τι δέ. ταυτα τοῖς θ' υ ρα σιν cum FritZSchith ἐκλαλω ν; VS. 80 e S. 66 confictum putabam Mnem. XXIV p. 284. VS. 299. Ianitor: καὶ κανονος ἐξοίσουσι καὶ πηχεις ἐπον

Recepit idem ingeniosam quidem sed audaciorem Blaydesii

coniecturam: τῆς φυσεως πέρι

Quae tamen mum sum cladi dubito, cum propterea quod plurali φυσεις raptior hic videtur quam Singulari tum quod nuSquam ληρος Simile ve vocabulum cum infinitivo, qui ab adjec-

108쪽

tivis pendere Olet, conStructum me legere memini. Quare Servat φυσεις et tradit Verb0rum ordine, potius crediderim poetam dedi Sse

NeSgi an vox a criticis ollicitata ita possit defendi, ut non passive, ut fit, Xplicetur garrulitate non SuperanduS, sed ut saepius adiectiva verbalia in o apud poeta vim transitivam habere constat active - ου περιλαλων. Quod Si ita St, satis ridicule uripidi ὁ περιλαλεῖν Eccl. 230), quae ipSi virtus Videtur, cf. 941 Sqq. et 6 in eschylo abiudicat, in vitio ponens huius Scilicet virtutis abSentiam. regione Sic Opposita erit vo eritici SuSpecta vocabulo στωμυλιοσυλλεκτάδνης Surpntod Euripide ab Aeschylo in huiu responso A. 841. Si quiStamen de vi activa propter compOSitionem cum a privativo nec fortasse uiuria dubitat, in promptu est facillima correctio:

Utut est, Si labe affecta est vox, exigua admodum laborat corruptela, non gravi morbo, ut collegae me viSum St. VS. 842. αρνα μελανα. f. etiam Append. ad Stud crit. p. 37.

109쪽

Non habere accusativo in Ortim verSuunt ultimo unde pendeant ver observavit Leeu Wen NeScio an delet προτερος ut pravo lacunae Supplemento, legendum sit:

Secuntur haec:

Cur pauca hae tragoediae e plurimiS, qua Scripsit Euripides, nominatim recen Seantur me latet. Num Sunt genuini hi versus 2VS. 866. ειβουλόμiii μεν ου ἐριζειν ἐνθάδε. NegleXit editor commemorare probabilem me iudice M0inekii coniecturam εν ὰν . f. S. 673 et VeSp. 960. Vs. 870 f. Appen d ad Stud erit. l. l. Vs. 906. Vid. Mnem. XXI p. 52 et XXI p. 285. VS. 25. μορμορωπά. Mnem. XXIV p. 285 contuli Hesych. ιόρει ορος καὶ μορ ιυραια 2r φοβ0ς φοβερος 3 et Omericum μέρμερος. vLeeu en de Suo dedit o quo νωπά. Vs. 29. id Stud erit p. 20. VS. 93 sqq. Ob causam ibidem expositam hodieque non solum cum FritsZchio et Leeu enio Baccho tribu Verb κρειττον

σαυτου, Sed etiam καὶ τευτλίοισι λευκοῖς fortasse iusto longius ibi progreSSu ei tribuebam Omnia verba και περιπάτοις - πνὶθωνὶ

Vs 949. ἀλλ ελεγεν ' γυνή τε μοι χω δουλος Ῥυdεν τηττον χαν δεσποτ i χῆ παρθέν0 χη γραυς ἄν. Soli patri familias plena erat παρρνὶ σία. Iam Richardsium video intellexisse me ceSSario torrigendum AESSe του χεσποτου AEUinollem addidisset alteram coniecturam Ἀ δεσποτνης, propter articuli absentiam repudiandam.

V. H. 7

110쪽

Recte o Leeumen pronomini χυτο addidit spectatores designan Si. Horum enim iudicium laudandi occasionem nactuS poeta de induStria verba non plane neceSSaria quae pro puritShabet iras. ξυνειδότες - τέχνην de industria addidiSSe videtur.

Loci suntentia videnter haec est Rem per utri u Sque nostrum discipulo intelleges, quo perspecto RighardSveriSSi me mendaVit τοις - καμοις - Ιαθηταις, quod non dudum prop0Situm SSe vix crederes. Verum ita sit. Abdita saepe frustra rimante in plani apertiSque caecutimUS. Vs. 102 T. Vid. Mnem. l. L p. 52 sq. ubi tamen articulum neceSSarium videri iniuria concedebam Leeumenio. f. Pac. 1012

Non male συνέτρεφε ei ueste, quem Sequitur Leeu Wen. Mihi, ut ilim magis arridet ineque deni correcti, ἐπέτριψεν, i. e. per diqit. Vs. 1073. naL crit. p. 3 pro καλέσαι repOSU καται, quod recepit LeeuWen. VA. 1082. Mnem. XXIV p. 28 recte, ni fallor, distinxi: καὶ φασκουσας - ου ζῆν τὸ li V.