장음표시 사용
251쪽
. D congesta sufficiunt , certum est quia nec plura proderunt, de plus D faliis quam verisse committere gestiunt. Quas tantam temeritatem & superbiam non miretur & aequo animo ferat p Immo quid
iniquius,quid insanius fingi potest 3 Sed hominis nequitia modo perspecta fiet,iam pergamus ad reliqua.
Tertiam item propositionem, quod Deu3 eos tantum P uos fieri velit qui saluantur , minime damnandam esse, contendit Ecclesia Zugdunensis : Cuot modis intestigii pum sententia Apostoli: Deus vult omnes homines
TE Reti A M sententiam seu quaestionem de Voluntate Dei
valde perplexam,& in Sanctorum Patrum scriptis multum agitatam & multiplicitet expositam,non praecipitanter definiemdam censet per Praesulem suum Ecclesia Lugdunensis, di haec D profert inter reliqua. Primo itaque hoc dicendum, quod fir-,, missime sit credendum & nullatenus dubitandum quod Aposto ..., Ius Christo in se loquente testatur & praedicat dicens de Deo: . a, esui vult omnes homines fatuos ieri, ct ad agnitionem veritatis D Penire: Et tamen manifestum est non omnes saluari,cum ipsa ve-M ritas dicat discernens inter eos qui saluantur, &qui condemiran-D xur: sidi crediderit est qui bapti crus erit, saluus erit: qui vero Mare as non coderit condemnabitur cri. J . i. Tum quatuor expositiones sententiae illius Apostolicae ex Sanctis Patribus profert, quarum tres primas, quas legitimas censet, Sacrae Scripturae auctoritate confirmat: sed hic illas nu-,, de proferre sufficiet: Quomodo ergo (inquit omnipotens Deusa, & omnes homines fatuos fieri vult, atque ad agnitionem veritas, tis Uenire, & tamen non omnes saluantur nec veniunt ad hanca, agnitionem: cum alibi Scriptura dicat et Omnia quacunque No-M Avit Dominusseriis Cur itaque hoc voluit & non fecit, qui om-.ri. 33 nia quacunque voluit fuit J Hunc obseuriffinium & dissicillion, ubi D locum, in quantum nostrae pusillitatis memoriae, occurrit. inodi,. γγ quatuor modis in Scripturis Catholicorum Patrum inuenimus , explanatum, videlicet ut velita intelligamus dictum: Qui vult,s omnel homines fatuos fieri ; ut omnes omnia hominum generan accipiamin et id est Iudaeorum dc Gentilium, liberorum di ser
252쪽
uoriun, virorum & mulierum, diuitum & pauperum, nobilium is de ignobilium, dc quaecunque huiuscemodi &c. c. Aut ita accipiamus di istum vult omnes homines filaos ceferii ut illos solos saluari intelligamus, quos ipse saluare volue- riti id est non quod omnes saluentur, sed quod nemo, nisi mistia ceruionis eius voluntate salvetur &c. Vel certe ita intelligatur: cvult omnes homines uossieri; e
qui x hoc Sanctos suos per Spiritum suum velle facit, id est velle reeis inspirat: ut omnes homines, sicut se ipsos, salvos fieri optent, is sicut de de Spiritu Sancto intelligendum est, quod idem dicit is Apostolus, Sed ipse Spiritui postutat pro nobis gemitibus inenaria cerabilibus Uri. Quatio autem modo ita 1 Sanctis Patribus intellectum inuenia istur,quod dictum est, Uult omnes homines fatuos seri, ut sim- plicitet accipiatur hoc de omnibus hominibus ( quantum in ipso taest Deum velle , eo quod omnes saluari velit bonitate Crea toris , sed quia Liberi Arbitrii eos condidit, expectet ut hoc ceetiam ipsi velint, di si voluerint iuste saluentur, si noluerint iuste repuniantur.
En quatuor quos profert ex Sanctis Patribus expositiones: quarum tres primae sunt Sancti Augustini saepius in scriptis suis
contra Pelagianos eorumque reliquias repelliae , immo etiam pro cert1 & verilsinia fidei regula in exclusioneni quartae in En chiridio ad Laurentium cap. Io 3. traditae et sic etiam nec aliter
Ecclesia Lugdunensis huius postremae sententiae absurditatem exprimit. Sed huic sensui (inquit imprimis illud videt ut esse cecontrarium, quomodo omnipotens Deus eorum, quos vult sal - -
uos fieri, expectet voluntatem, ut & ipsi scilicet propria albi. iiij libertate salvi esse velint ; cum velle fideliter saluum fieti sit pet Redemptionem Domini Iesu Christi (quia sicut Beatus
Pettus Apostolus docet: Non est in viro alio fatus, non est niliud cenomen sub Caelo datum hominibus, in quo oporteat nos fatuos fieri , nemo omnino possit: Nisi in eo Deus opereth cd velle re per ecere pro bona voluntate, sicut manifestissime Apostolicae do ct tinae veritas docet. Vt quid Deus expectat eorum , quos vult salvos fieri voluntatem,ut ipsi Libero Arbitrio suo incipiant velle saluari, &tune diu in1 bonitate saluentur, ut initium salutis si eorum sit ex ipsis, perfectio autem eiusdem salutis ex Deo:&vbierit quod idem Apostolus dicit, Aut quis prior dedit illi est retribuetur ei 3 Aut quomodo in tali sensu Pelagianus error non habet c victoriam, qui salutem hominis non ex Dei dono, sed ex Libero is ipsius hominis Arbitrio esse confirmat.
253쪽
. i um inqui it cur Deus non omnes homines saluet: Quod si D falsum est ( inquiti sicut omnino falsum esse conuincitur, quid
D causae est ut Deus, Qui omnel homines vult uos fieri non om-M nes homines salvet v oluntatem eorum non expectat, quia v
Iuntatem verae salutis suae nemo habere potest , nisi per illum. D An quod vult non potest omnipotens et ut ( quod absit ) velit pi saluati omnes homines,nec possit 3 Quid ergo restat, nisi ut ille, D Qui omnia quaecum ae voluit fecit, ideo non hoc faciat , quia nolit, non quia non possit: Quia sicut vere omnia volati fuit: py ita vere noluit, quq non fecit. Cur ergo noluit 3 nisi quia in hac re , sicut iustum , ita & occultum est iudicium eius , cui D Psalmista dicit , m tua ab ui multa, & dc quo Aposto-M Ius dicit et ras enim cognouit Pensum Domini , aut quit con γ liarius eius fuit J Et iterum , Nunquid iniquitas apstat Deum Fas absit &c. Jas Deinde solemnem illam voluntatis Dei distinctionem in ta nitatein Creatoris & seueritatem iudicis exponit: ita fit ( in- γ quit etiamsi secundum pium quorumdam Patrum piorum senis
D sum, Deus omnes homines vult fatuos seri bonitate Creatoris, D qux creaturam suam bene , se conditam perire non vult: idippi sum iterum nolit iudicis aequitate, qui eandem creaturam suam ax vel originali, vel etiam actuali peccato nequiter inquinatam D & vitiatam impunitam et se non sinit et in tantum enim nemi- D nem vult perire, nec voluntas eius alicui causa perditionis exi 'i stit, ut per Prophetam etiam iuret & dicat et Vitio io , dicissi Dominus, quia nolo mortem impii et sed ut reuertatar a via phapa impia et uiuar. Et tamen ipse qui non vult mortem impij, perse- γγ uerantem in impietate sua impium proculdubio punit. Ita in unora atque eodem homine & bonitatem & seueritatem suam osten-D dens, bonitatem qui non vult cum perire,seueritatem qua perseuerantem in iniquitate non vult impunitu relinquere.Si ergo hoc D quod de uno homine diximus, de uniuerso genere hominum perat euntium similiter intelligatur , potest forsan non absurde dicipi quod Deus omncs homines velit salvos fieri bonitare Creatoris, de D tamen eos, quos indignos salute iudicauerit, iusta iudico Pura
D ritate non salvet Sc. ira De supradictis etiam quatuor modis iudicium suum aperit: in i tribus itaque (inquit prioribuus modis intelligentiae eorum
D verborum, quibus de Deo dicitur, Qta vult omnes hominesDI- et . D uos feri, est ad agnitionem veritatis verare,nulla absurditas, nulla v. dii repugnantia fidei inuenitur. I. Quia siue omnes homines, quosa, Deus vult salvos fieri , omnia genera hominum accipianturis
M a. Sive omnes homines Ouos fieri Deum velle ita intelligaturi
254쪽
quia omnes qui saluantur, non nisi eius voluntate saluantur. 3. Simve eo modo dictum credatur,omnes homines Deum velle saluos
fieti: qui1 in Sandiis suis i pie hoc vult, qui eis talem volunta tem inspirat, ut omnes homines velint salvos fieri, sicut seipsos: In his (inquam omnibus & vera omnino di salubris intelligentia est. In quarto autem modo illud fine dubio cauendum, quia di occasionem Pelagianae prauitati praebet, quod Deum, ut sata
uel homines , humanas alserit expectare voluntates. Contra quem errorem ita in antiquis Patrum Conciliis legitur defini tum. Si quis, ut a peccauo purgemur, voluntatem nostram Deum expectare contendit ', non autem, ut etiam furgari velimus , per
i Spiritas infusonem , est operati emin nobis fieri confitetur,' resistit ipse Spiritus Sancto per Saromonem dicenti. Praeparatur ' oblisistis si Domino; & Apostolo falabriter praedicanti et Deus est qui operatur in nobis F velli Operscere pro bona voluntate. JDenique recipiendam illam distinritonem devitandam om nem inquietam in tam perplexa quaestione contentionem aequanimi sententia decernit: quod autem ibi simpliciter intelli
gitur sinquit Deum omnes homines velle falaos fieri bonitate scilicet Creatoris , ita (ut putamus fideliter potest recipi: si
hanc bonitatem voluntatis suae erga salutem hominum non cre datur humana obsistente voluntate implere non posse, sed obsistente humana iniquitate implere nolle : Quae omnia cum tam obscura sint,& tam profunda atque perolexa, nollemus inter Flatres & Charissimos nostros aliquid denis contentiose venti lari, vel temere definiri: sed potius quod in eis certum est , sine dubitatione defendi : quod autem etiam inter magnos diuisso modo . sed non diuersa pietate sentientes ambiguum atque in certum remansit, etiam apud nos & reuerenter honorari, quia neutrum eorum videtur esse falsum, vel fidei contrarium: & ma- gis in talibus inquietos & contentiosos ad tranquillitatis &so brietatis modestiam prouocari , quam pro inusitatis & minus elucentibus rebus,aliquem immoderata austeritate ac se litate damnari. J
255쪽
Lib. de trib. Epis .c. is Ibi c. II.
mariam Propositionem de Christi Redemptoris Morte Ecclesia Tu sinensis explicat, Chri mque pro im , is ,-i delibus in impietate m/rtuis aut
morituras Crucifixum negat. DE quarta quaestionc vimin pro omnibus indisti iste moris tuus sit Chiistus: Nolis inquit confuse & inconsiderate H dici vel definiti vellemus. Habet enim &ipsa profunditatem &M dissicultatem suam, non nostra praesumptione, sed Scripturarum,s Sanctarum veritate, & Otthodoxorum Patrum alictoritate dili-,, gentius perscrutandam, & in quantum Dominus aperire digna- D tui, fideliter intelligendam. JSic igitur profundam illam quaestionem expendit,ut primo proferat,quod ab omnibus recipitur, Christum animam suam posuiste pro ovibus suis, quod ex Sanctarum Scripturarum veritate maxime ex Ioan. 3.vers. I . probat intelligendum de solis fidelibus, Sicut Moses exaltavit Serpentem in deserto, ita exaltari Ioan . s. oportet Filium hominis , ut omnis qui credit in ipsum non pe- v. i reat, sed habeat vitam aternam: Et quoniam continuo subjunxit Euangelista et Sic enim-Deus dilexit mundum , ut Filium Dum: unigenitum daret. Secundo, inquirit quis sit ille mundus,& iuxta S, Augustini do Strinam mundum fidelium ab infidelium 53 mundo dii cernendum tradit. Et quis sinquit iste sit mundus, D quem Deus dilexit & pro quo unigenitum suum dedit, continuo a' exponens adjunxit: omnis qui credit in ipsum non pereat, si habeat vitam aeternam: sic enim de ibi intelligendus est mundus, a Deo dilectus,&per unigenitum eius Redemptus: ubi B. Ioan-,, nes Apostolus dicite Et ipse est propitiatio pro peccatis nostris, i. Ioa. r. D non pro nostris autem tantum, sed or pro totius mundi : Et ubi B.,, Apostolus dicit, Deus erat in Christo mumiam reconcilians sibi, Cotin non reputans illis delicta ipsorum. Est namque mundus in infide- s. v. i'. M libus inimicus Deo, nec reconciliatus Deo, de quo scriptuni est: D Et mundus eum non cognouit. Et iterum , Et mutatis totus in mali- 1.2Oa r. D gno positus est.Totus ergo mundus in salute,totus in incredulitate, di, totus in reconciliatione & totus in inimicitiis, quia & ille in suos, genere totus, & iste in suo genere totus intelligendus est. Tertio. Omne hominum genus quantum ad gratiam Redeni-ptionis ec reconciliationis in quatuor ordines partitur. In liai Disitired by Comi
256쪽
inquit redemptionis & reconciliationis gratia primus ordo est electorum & Praedestinatorum ad vitam aeternam, de quibus perire nullus potest, & qui omnino omnes saluantur, & ad quos pertinet quod Dominus dicit et sim perseiurauerit Uiue in Demhic aluus erit. Secundus ordo eit eorum fidelium , qui recta fide& pietate accedunt ad gratiam Baptismi, & per eam accipiunt in dulgentiam peccatorum baptiEati in morte Christi & abluti Ipeccatis suis in sanguine eius. Ac per hoc participes ipsius redemptionis effecti, ted postea diuertis tentationibus & iniquita tibus gratiam ipsius fidei & redemptionis amittunt, perseuerantes in malis luis ,& sic de saeculo exeuntes&c. Tertius autem ordo eorum qui ad hanc gratiam accedunt in illis accipiendus est, qui adhuc in infidelitate positi,vocandi tamen sunt per misericordiain Dei , &hoc sine dubio in Ecclesia consecuturi, quod consecuti sunt de illi duo ordines siue perseuerantium siue non perseuerantium in gratia Christi, de quibus iatri diximus: De his namque
Domini voce promittitur: sim crediderit arbutia atusfueri tinuus Arit. Quartus vero ordo de quo statim subiungitur: sim autem non crediderit eandemnabitur extra numerum fide itum iacet, & aeternae condemnationi est desti natus: qualibus diactum est : Sed vos non creditis , quia non estis ex ovibus meis : Om. v.16. propter, Hi non auditis, quia ex Deo non estis: cst qui non eredit iam iudicatus est, quia non credit in nomine Mageniti Plii
Quarto pro tribus illis ordinibus scilicet pro fidelibus credentibus seu credituris mortuum & Crucifixum Christiam asserit, &ex Sanctorum Patrum Hieronymi, Augustini, Leonis,& Greso rij Magni auctoritate confirmat: Pro misitaque (inquit tribus ordinibus ad Christi gratiam & societatem fidelium pertinenti-- bus Dominum nostrum Iesum Christum & venisse,ut eos saluaret,& Crucifixum esse, ut eos redimeret, eosque in sua morte bapti-χaret, & in tuo sanguine a peccatis ablueret, & fideliter creden dum tenemus,& hoc non solum ex diuinis Scripturis, sed etiam ex Sanctorum Patrum fide& doctrina evidenter agnoscimus &c.J Quinto Scripturam Sacram ubi de redeptione pro omnibus agitur de illis solis intelligenda esse ex Scripturis ipsis demo strat. Et licet(inquit Apostolus de eodem Domino de Redemptore nostror. Tim. Hicat. Vnus enim Deus, unus est mediator Dei or hominum homo a. v. s. Christus Iesus , qui dedit semetipsum redemptionem pro omnibus: Tamen iuxta superitus demonstratam fidei regulam recte intelli gitur pro illis omnibus se redemptionem dedisse, pro quibus etiam dignatus est mediator Dei & hominum esse et neque enim infidelium mediator est, sic ut nec aduocatus, vel reconciliator:
257쪽
i, sed fidelium tantum, de quibus Beatus Ioannes Apostolus dicitere Advocatumh remus apud PMrem Iesum rasitam iustam, L Maneat es propitiatio pro peccatis nobis: vi videlicet accipiatur quod M dirium est: haedit metipsum redemptionem pro non m quod omnes eius passione redemerit , sicut utique manifestiam D est: sed quod nemo accipiat redemptionem nisi in illo & per il- D lum. Dicit etiam alibi idem Apouolus de Domino et Ct gratia Hebre
M Deipro omnibus gustaret mortem,&proc Oil in omnibus mortem D gustiisse intelligendus sit, constinuo demonstrasse cuna subiunxit. D Decebas enim eum , propter quem omn/a ct per se em omnia , qui , multos suos ingloria adduxerat, autherem Plutis eorum per Pasibo- D nes consummari: Similiter& alio loco, ubi de eodem Domino , nostro dicit et se a tinus pro omn/bus mortuus est, ergo omnes mora x. Coe D tui sunt, orpro omnibus mortuus est: Statim pro qus bus omnibus r. a . D mortuus esse intelligendus sit, subiunxit dicens: Pro qui vivunt
D iam non sibi vivant, sed ei qui pro ipsis marmur est cir resumrexit:
, Isti namque sunt omnes &c. JSexto, ut euincat Christum mortem non subiisse proii ijs, qui fidem eius nunquam susceperunt, nec susterturi sunt argumento eorum qui natiuitatem & passionem Christi praecesserunt, reliquos probat pariter a passione Christi fuisse alienos et quamuis , igitur cinquit idem Dominus noster, & ad omnes saluandos, de
M ad omnes redimendos, etiam quos nec saluauit nec redemit, id est
M infideles & impios in sua infidelitate & implerate perditos, &s, pereuntes siue perituros venisse contendatur. Unum tamen est
M quod nos & fidelissime credimus, dc verissi ine nouimus, quia non M pro illa innumerabili & infinita multitudine impiorum , qui ab ,, exordio mundi usque ad passionem Domini per quatuor termes, annorum millia in sua impietate sunt mortui, & apud inferos aeteris D na perditione damnati, nunquam Dominus passus , nunquam 'M mortuus est, nee ad eos saluandos ullatenus venit, nec pro eis, , pretiosum sanguinem fudit: quoniam solos illos ex his qui ab ex-
M ordio mundi usque ad passionem eius extiterunt, eadem passione,, sua sedemisse,&saluasse, atque ab inserni claustris eduxisse cres, dendus est, qui& fideliter eum sperauerunt venturum, & fidelis, ter per eunt redemptionem & liberationem ad salutem se acce a, pturos crediderunt &c JM Et paulo post , cum ergo pro illa inaestimabiliter maiore humatas, ni generis parte, quae per tot millia annorum praecesserat, nulla-M tenus credendus sit passus, nec pro eius salute crucifixus: quid de,, ista utique minori parte infidelium & impiorum credendum est, M qui post passionem eius usque ad mundi terminum aut extiterunt,s, aut existunt,aut futuri sunt: in quibus utique de homo ille nondum Diuitigod by Cooste
258쪽
natus Antichristus erit: nam si ad istos tales Dominus saluandos UA. 8s, velut, idest impios & in sua impietate perituros: ergo praestitit ilia Mais, quod illis antiquis impiis non praestitit: quia videlicet pro istis est crucifixus , demortuus, quod pro illis nullatenus credendus est passus: si autem nec pro istis est crucifixus nec mortuus, sicut nec pro illis: Ergo pares sunt impietate, pares perditione, & -- riter omnino extranei 1 Christi redemptione: quia etsi pro istis passus ella dicatur, quid eis profecit eius passio impiis, & in sua Mimpietate perituris: nisi ut qui non fiunt participes redemptionis,
maiorem & grauiorem incurrant cumulum damnationis.J ac Septimo B Leonem Papam, ubi de generali omnium redem- ubi d. e.i
ptione agit, de solis credentibus intelligendum pluribus docet, ubi (inquit) generalem remissionein vel generalem indulgentiam is
ponit propter omnium hominum vel omnium nationum genus cedictum accipiendam fit. Et ubi pro omnibus impiis Dominum remotiem sus pisse docet, pro omnibus ex impietate conuersis & si in eum credentibus sicut ipsa eius verba in multis declarant, acci-
piendum sit, &c. I MDenique etiam in hac quaestione Ecclesia Lugdunensis hanc
viam pacis apperuit, hoc temperamentum adhibendum censuit his temporibus eo magis necesiarium, quod multorum improuida deuotione habentium gelum, sed non secundum scientiam eo impudentiae proruperit, ut eos qui cum Ecclesia Lugdunensi&antiquis Patribus praesertim Sancto Augustino pro solis fidelibus mortuum Christum profitentur, anathemate, quod ipsi sta tem ritate merentur, feriendos censeant: sic igitur hanc quaestionem concludit Sanctus Remigius,& eum eo tota Ecclesia Lugdunenia ta ibid. c., sis: quod si inueniantur aliqui Patrum, qui etiam pro impiis in hsua impietate permansuris Dominum crucifixum dicant, si hoc cadiuinae Scripturae certissimis& clarissimis documentis probant; Merunt ergo illa quae ex verbis Domini de hac re comniemorauita cemus aliter intelligenda. quod est omnino mirum, vel potias imeredibile posse fieri. Si autem absque ullis Scripturae ( ut dictum uest non ambiguis quae de aliter intelligi possint, sed certis onmi- ramo testimoniis hoc dixisse inveniuntur, quis non videat potiorem Willam esse auctoritatem, quae & tam euidenti ratione, di tam mul- riplici Scripturarum attinatione firmatur. Si autem placet, sicut cedi nobis multum placet, ut etiam istorum sententia ex pietate veis ceniens propter pacem & venerabilem pietatem Beatissimorimi Pa- etrum non renuatur. Nulla ergo contentione pro aliis aduersus is alios litigetur, non una sententia pro altera damnetur: & quia ve-
re fieri potest, ut ignorantiam & imperitiam nostram in hac re aliquid l1teat, ni h l temere definiatur et ut quolibet quis acquiescat uino do, non sit, aereticum nisi contentione ureticum fiata ia
259쪽
ctuintam de Libero Arbitriosententiam ab Hismaro Gorai chalco falso impositam reiicit, Liberum Arbitriumper
peccatum emortuum esse docet. Vnde opera omneta inside-hum vitiosa: Bona autem opera elium non exse ipsis, sed ex gratia. Responsio ad secundas obiectiones: unam depraedestinatis ad interitum: Alteram de Libero Arbitrio. Rursum aliqua de praedestinatione in responsione ad tertiam Epistolam quae Raban .
de tribus Epith. c. LI. . cap. gi
PO s T R E M o quinta & vltima sententia de libero arbitrio, quam falso & calumniose miserabili illi Monacho adseri piam euicimus, sic improbatur 1 Remigio & Ecclesia Lugdura nensii Additur adhuc in praefata Epistola dixisse illum miserabi-'' lem Monachum, quod postquam primus homo libero arbitriora cecidit, nemo nostrum ad bene agendum, sed tantum ad male agendum libero Potest uti arbitrio, quod est utique non solum γγ mirabile & inauditum . sed quantum nobis videtur etiam in-D etedibile: ut homo inter fideles &a fidelibus nutritus & erudi- D tus, di in Ecclesiasticorum Patrum scriptis non parum exercita- tus, hoe dicere vel sentire potuerit; quod pori primi hominis D lsipsum nemo etiam fidelium ad bene agendum liuero possit uti albitrio, sed tantum ad male agendum et tanquam in nobis non fit liberum arbitrium Sisi ad malum. Ad bonum autem sola in no D bis Dei gratia absque libero arbitrio operetur et si enim dixisset ' genetaliter nemo hominum &addidisset, fine Dei gratia , & ita iubiungeret, libero bene uti potest arbitrio, esset Catholicusa' sensus, & Catholica omnino assertio &c. Et paulo post: quod' genus erroris nec apud haereticos nec apud quemquam Catholi-3' corum nos cognouisse vel audiuisse meminimus, ita ut etiam dexi isto hoc nobis (ut iam diximus incredibile videatur &c. 33 Deinde quale vere per peccatum originale factum sit liberum D arbitrium gemina similitudine sanitatis & vitae animae ostendit. xi Sicut enim sinquit unus atmie idem homo potest esse sanus, aea, ex sano qualibet intemperanti 1 essici infirmus, dc remedio salutaxi tati iterum fieri sanus: sie & liberum humanae mcntis arbitrium, a quod prius erat sanum, factum est primo homine peccante infir- e mum ;&quod erat saluum, factum est perditum; de quod erat vi-- rumum, factum est mortuum, &c. Disitired by Cooste
260쪽
Quod post quam pluribus executus est& ex Scripturis Sacris
probauit, obiectioni occurrens , eamque soluens clarius naturam, & qualitatem Liberi Arbitris nostri aperit. Nec aliquis insidiosus (inquit & calumniosus obiicere nobis conetur, quod ita Mdicamus Liberum Arbitrium per peccatum primi hominis perdi-
tum & mortuum quasi naturam uiam, in qua naturaliter habet e
insitam liberi xrbitrij voluntatem perdidisse intelligendus sit: non Menim perdidit naturam, sed bonum naturae, non perdidit velle, is sed perdidit bonum velle, nec perdit anima naturam suam cum cemoritur, in qua sicut semper existit, ita & secundum quemdam modum suum semper vivit, & tamen vere moritur non abolitio- ne substantiae, sed amissione verae vitae suae, quod illi Deus est:& Mideo prorsus ipsum Liberum hominis Arbitrium neccsse habet re taquirentem&inuenientem, ut ex perdito fiat saluum; necesse haia tabet suscitantem & vivificantem, ut ex mortuo fiat vivum: necesse cehabet etiam redimentem, ut quod erat seruituti obnoxium possit Messici liberum. Erat namque seruituti obnoxium , quia peccato MIoan. omnis qui fuitpeccatum seruus estpeccati. A qua ta seruitute fit liberum per eum qui dixit. Si vos filius liber erat, cetune veri liberi eritis ,& per donum Spiritus Sancti de quo Apo- M . Cor. stolus: it, I bi Spiritus Domini, ibi Libertas. Perdiderat itaque is homo per primae praeuaricationis lapsum, & in eo omne genus si humanum veram arbitrii libertatein, qua antea liberum erat ad vicappetendum & habendum verum & diuinum & aeternum bonum: is nec hanc helicem & vetam bonae voluntatis libertatem ullomodo is
valet recipere, nisi per redemptionem Christi fiat liberum, & per gratiam Spiritus Sancti de seruitute peccati in libertatem iustiti transferatur. J Illud ipsum iterum plenius inculcat, quod nec hic praetermittendum censemus, quo magis status liberi arbitri j (in quo est maxima controuersia innotescat: haec est ergo (inquit infirmitas ..& perditio, & mors liberi arbitri , per unum hominem ingressa rein mundum, qua per se nullatenus valet assurgere ad verum & ceaeternum & beatificum bonum, nisi per secundum hominem fue- cerit sanatum, inuentum, vivificatum de redemptum Idipsum nam- ceque liberum hominis arbitrium, id est ipsa humanae mentis bona redi recta voluntas, cum qua homo bonus & rectus conditus f ierat, ta& Deo obediendo ante peccatum perseuerabat bona, & Deum cecontemnendo per peccatum facta est mala, & per iustificationis . . Christi gratiam ad Deum resipiscendo & redeundo efficitur bona: .. ipsa erat ante peccatum libera, ipsa facta est per peccatum seruiis .eluti obnoxia, ipsa fit per iustificantem gratiam liberata, &reis c. nouatur de die in diem usquedum ad perfectam libertatem vitae ceI