Veterum auctorum qui 9. saeculo de praedestinatione et gratia, scripserunt opera et fragmenta plurima nunc primùm in lucem edita cura et studio Gilberti Mauguin ... Cum eiusdem Chronicâ & historicâ synopsi, geminâ dissertatione & pacificâ operis Coro

발행: 1650년

분량: 997페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

71쪽

A. 8 8.

co Historica , Chron a

dum inquirentis fuit , ut quod sibi consultum fuisset sequeretur: Eam fuisse mente Gotteschalci probant illi versus: ' Respondere alij properant dum mente sagaci. ' Qtio magis his, mihi quam reputes (charissime quicquam: Si videas aliquid concordans, quod tibi non sit. Et sie patet illum miserabilem Monachum ab illa pertinacia,

quae errantes haereticos facit, toto coelo abfuisse. Sed ut fragmen tum illud diligentius expendamus, asserendae illius innocentiae non minimum confert: siquidem ex illo constat. I. Gotteschalcum Ratramno (quem ut doctrina celeberrimu &ab imperatore Ludovico Pio,dc a Narolo rege eius filio saepius co fultum serieta eius demonstrant,& antiqui auctores tradunt plurimum connsum , ipsi hac vel altera Epistola statum, in quo versaretur liberrime exposuisse, quid sibi agendum esset, cius consilio expetiisse, exequi paratum, quod ab illo sibi praeceptum etaset, nisi, Malcaudo, Iona,&Luposuisset improbatum. II. Plurimos quos audierat tam in Germania,qua in vicinis pro uinciis peritissimos magistros, consuluisse de interpretatione s en tentiae D.Augustini omnibus simpliciter proposit , i obiectioni.bus contrariis,non qui stione generaliter & absoluce ab eo proposita, sed sententiam D. Augustini.&iuxta mente illius exponenda.=i Estque Augustini his sententia missa beati, D Quam liquido exponi auctore quadrando poposcira Opposui iane obiicitur quod parte ab utraque &c. Siae de sola quaestione gemins praedestinationis , ut singulari

numero verba prae se ferunt, siue de duabus etiam reliquis intelligatur,nihil resert. Nem ut par est credere tam iniquus iudex,ut velit illos omnes consultos, utrum pr*dest insitione sua Deus sit auctor peccati, immo ad peccandum cogat :&vt verbis ipsius D Rabant in Synodica sua ad Hincmarum utamur: utrum tales sint γγ in hoc mundo quidam, qui propter praedestinationem Dei, quae a/ eos cogat in mortem ire, non possint ab errore dc peccato se cor-D rigere, quasi Deus eos fecisset ab initio incorrigibiles esse, tan paenae obnoxios in interitum ire.J III. Gotteschalcum ea usum modestia, ut quid sentiret ipse non exposuerit, quo magis libera essent eorum, quos consuleret restaponsa. famaeque Rabani de existimationi magis consuleretur,adde ut sibi esset liberum sequi magistrorum illorum sententiam: tantum abest ut discipulos post se traxerit, in publicum palam omnibus dogma suum ediderit, aut etiam in barbaras de paganas gentes illud Euangeli Eaturus perrexerit. IU. Tribus celiserrimis oletate de doctrina totius Germaniae

viris, proprium sensum suum libere exposuisse: Malcaudo

stilicet seu Farcumdo abbati Prumensi, Ionae , quem quis

72쪽

Disereatio. Cap. III. O

sierit ignoramus;&Lupo Seruato Moguntinensis Ecclesiae Praes--8.2. bytero meritissimo, qui Synodo illi Moguntinae interfuit.&prt- . velatissimum de his tribus quaestionibus libellum edidit:&ficomnem haereticae prauitatis sulpicionem 1 sensu proprio Gotteschaiaci,quein aliis non indiderat, procul abfuisse. s. Obseruandum tribus illis tres propositas quaestiones celebe rimas illas apud antiquos Auctores,de gemina Praedestinatione, de Gratia Cntisti, & Libero Arbitrio, di de superflua Sanguini Christi taxatione, & ex tribus illis unum solum rescripsisse ea

moderatione.

Sic iam terna sui librans responsa libelli; ..ut dempto neutri pleno discrimine parti is

Igitur ne leuissima quidem suspicio subesse potest sinistrae &prauae doctrinae in proprio sensu Gotteschalci,in nulla trium illarum quaestionum. Alioquin nulla aequilibrij ratio. s. Illum expectasse aliorum duorum re nium (vitum receperit nec ne, non liquet ea mente, ut conrilium eorum exequereis turritavi Ratramno significet se non ab eius sententia recessurum, nisi in quantum illi aliter censuerint. Respondere alij properant dum mente sagaci re Quo magis his, mihiqu1m reputet (charissime quicquam ce Si videas aliquid concordans quod tibi non sit. In quo eius docilitas haereticae pertinaciae maxime contraria se clarius apparet. Postremo illum Ratramni ( quem in praefatione amicum Do minum, Patrem &Magistrum salutauerat preces implorat se,utvnx simul a Deo per consultores illos salubre consilium reciperet,

di post conflictum illum cum Rabano sustinendum,pia pignora

pacis obtineret.

In hoc fragmento ( quamuis ex inimicorum ossicina nihil esse

prorsus, quod vel sinistrae conjecturae locum dare.possit, quilibet non iniquus rerum aestimator facillime conijciet. Quid si Episto lam integram, quam Eelus sententiae propriae reticuit, veritatis amor expressisset pHoc eodem tempore alteram Gotteschalcus scripsit Epistolam ad balafridum StraboAugit diuitisAbbatem amicti &quondastudiorum sodalem, cui ille respondens confratulatorio carmine quod supr1 integrum reposuimus, hoc ipso tempore inscripsit collesena leo, qita alteri Fulgentio: ex quo apparet quibus moeribus, quam salutari scientia imbutus, de in quo pretio habitus fuerit omnium testimonio Gotteschalcus, quisque doctrinae suae

Parcus fuerit elim erga ipsim malafricum.

73쪽

I Historica & Chronica

Anno in placito reuo Moguntiae halito, Gottesch. professionem suam edit de Demina Praedestinatione, quiam Rabano ipsi offert tina cum libeleto in quo ipsum erroris arguit o Professionis det, libelli fragmenta re Hismari aduersus Gotteschalcum opere collecta, Sad quatuor Capita reuocata : de Praedestinatione: de Zibero Arbitrio . de oluntate Dei erga fitatem hominum et de pretio Sanguinis Chrasti. A giui DO T RE M o circa Talendas Octobres hoc tota anno S g.

m ' a cum in Moguntina ciuitate haberetur Synodus , seu verius placitum regium, Gotteschalcus professionem suam edidit de Praedestinatione tantum: videlicet ipsam esse geminam, EIectorum ad gloriam, & Reproborum ad poenam asserens. in professionem Synodo dc Rabano ipsi obtulit una cum libello, in quo ipsum erroris arguit, quod in opusculo suo ad Nottingum, Praedestinationem Reproborum tanquam fidei Catholicae inimicam rei jceret, de Voluntate Dei & Redemptione Sansuinis Christi ad omnium hominum salutem, & de Libero Arbitrio mala cum Gennadio sentiret, hujusce rei testem habemus irre flagabilem ipsum H incinarum Remensem Archiepiscopum , qui in opere suo de Praedes matione aduersus Gotteschalcum, quem si cap. a. (ut supra obseruatum est notat quatuor sibi elegisses, Capitula omnium pene peruersitatum foetidas & coenulentas,, taces in se continentia quibus simplicium & deuotorum semat sus peruerteret. J Nihilominus ubi sigillatim de singulis illis ea pitiuus agitur, ex praefata fidei professione nihil aliud profert quod impugnare possit. quam quod habetur cap. s. pag. 26. his Hlnetnae. verbis et Iade & in Chartula illa suae professionis ad eundem Ra

dePraedest. γγ banum Epijcopum ita dicit. Gotteschalem credo ct con D teor , profiteor , testificor ex Deo Patre , per Deum Filium , in ,3 Deo Spiritu Sancto, O a mo atque a probo coram Deo S ai cto eius, quod gemina est Predestinatio , siue Elictorum ad reis D equiem , siue Reproborum ad mortem e quia sicut Deue incomta si mutabilis , ante mundi constitutionem omnes Electos suos incomms, mutabiliter , per 'aruitam gratiam suam Praedestinatiit ad Oiai tan ateman: sim sevir amni'. omnes Raeproboi, qui in die is.

Professione fidei

74쪽

Dissentario. Cap. IV.

dicit . mnabuntur propter ipserum mala merita , idem ipse in- Meommutabita Dem , per i sem iudicium 'um incommutabili ter 'ad inmit ad mortem merito sempiternam. J Ecce quid- quid habemus ex illa professione apud Hincinarum; nec alibi vquicquam quod viderim reperitur: de libello vero plura referum tui ad singulas quaestiones, quae quia continent quasi accusatio- nis capita hic subiicere necessarium,licet ut videbitur de sola prae- destinatione in Synodo Moguntina actum sit. J MSic igitur in praefato cap. s. pag. as. ubi de Praedestinatione agitur Hincmarus inquit. Ponamus quae Gotteschalcus signifer cita praeuius, atque huius prauae doctrinae modernus resuscitator cede primo Capitulo (vnde versatur quaestio) in libro suae verosae conscriptionis Archiepiscopo Rabano porrecto,scribat dicens. e Tandem, inquit , legi librum ( veneram e Pontifex tuum, in quo

positum reperi , qu.d imph quoque siue Reprobi non sint diuini- cetio ad damnationem praedemnati e Et post aliqmnia, Prasciuit, uinquam, illos pessimum habituros ortum, pejorem obitum , pra- cedestinauit autem eos ad luendum perenne tormentum ,-sempi- aeternum interitum. Et iterum post aliquanta et oia resura sicut ceElectos omnes praedestinauit ad vitam , per gratuitum soliui gra- eeriae sua beneficium , quemadmodum vetero , noui Testamenti pa- reginae manifestissimum prebent, solerter ac sobrie considerantibm ce,udicium e sic omnino cr Reprobos quosique ad aeterna mortis Prae- cedestinauit simplicium , per iustismum videlicet incommutabilo re iusticia sua iudicium. J ce

Item cap. at. pag. IIS. ubi de Libero Arbitrio. Inde & Got- .etcsehalcus modernus praedestinatianus in libello ad Rabanum Aria cechiepiscopum Moguntinum,dicit ad locum: de quo videlicet Li- ecbero Arbitrio quid Ecclesiae Christa tenendum sit atque creden- cedum , cum a cateris Catholicis Patribuis euidenter A Deo fra- cetias disputatum, tum praeci ue eontra Pelagiams ct Caelestiano; .ea Bevio Augustino , plenius ct verius diuersis in opusculis , ct te maxime in re pomnesticon esse cognoscitur inculcatum e viae te cepoitur eiusdem Catholicissi mi Doctoris 'uctilo imis asseritoni- .c,m incomparabiliter, inde quoque malueram niti, quam erroneis te

opinionibus Masilliensis Gennado , qui puri que prasivmpsit in ..

locis iam ei Catholica quam seviorum etiam PUMm inuictissi- .. mit auctoritatibus: infaelicis Cassani pernicitosum nimii dogma resquens, reniti. ec Item ibidem cap. a . pag. I p. ubi de voluntate Dei: Et .. Gotteschalcus modernus Praedestinatianiis in libro ad Rabanum .. Archiepiscopum Moguntinum. Omnes, inquit, quos vult Deus ra

saluoi heri sine dubitatione saluantur et nec possunt fiuuari , nisi ..A. 8 8.

De Praedestinatione

De Libero Albitrio.

Ib l. c. t De voluntate Dei.

75쪽

A. 8 8.

Idid. c. apa De Morie

christi. Ibid. c. b.

' quos vult Dem fatuos fieri : nec est qui quam quem De alia, ' ri oelit est non salvetur , quia Deus noster Omnia quacumque vom ' tali fecit. Ipsi omnes itaque Ialui sunt, quoi omnes vult saluos ' feri. Iterum ibidem pag. sequenti, primo satisfaciamus Le- ' istoribus, quoniam ideo Apostoli & Prosperi verbis (sine exce-M p tione interposuimus: Quia Gottescha laus nouorum Praedesti- ' natianorum primicerius in praefato suo libello ad Rabanum scri-U pserat omnes-omnes debere intelligi, id est omnes qui fata tur, ' de quibus dicit Apostolis, Qui vult omnes hominei fata os feri, F r. Tini

V omnes qui nonsaluantur, quos non vult Deus saluari. J . v. q. V Denique cap. a T. pag. 2i I. ubi de Morte Christi: Et cot- teschalcum, inquit, nouorum Praedestinatianorum Signifer, in libello ad Rabanum Archiepiscopu Moguntinum ita dicit ad Io- cum et Illos omnes impioi ct peccatores , quos proprio fusa San-'' Phne Filim Dei redimere venit, hos omnipotens Dei bonisag ad si vitam Praedestinatos irretractabiliter faliari tantummodo velite M & rursum et nos omnes impios di peccatores , pro quibus idema, Filius Dei nec corpus acumpsit, nec orationem, nec dico inguia

D nem fudit: neque pro eis viro modo Crucifixus fuit ; quippe quosa, pesiimos futuros esse prasciuit , quosique iustifime in aterna precia at pilandos tormenta praefiniuit, ipsos omnino perpetim falami penituis, nolit.

D Et iteriam cap. 2y. pag. 226. Superaddidimus autem verbisai Prosperi,ad non credentium, ea fide quae per dilectionem operadii tur, quod ideb superaddidimus, quia Gotteschalcus in praefatos, suo libello ad Rabanum Archiepiscopum scrinsit et Proinde quod ii fidelissime credo,Mentissime loquor, est ce lime pariter, ac fu ai ctuosissime confiteor, atque veracissime profiteor , quod Deui nosterat omnipotens omnium creaturarum conditor es factor electorum imma, tummodo cunctorum gratuitus esse reparator dignatus refector, a 3 nullius avitem reproborum perpetualiter esse voluit Disator , nucius M redemptor, O nullius coronator. JEcce omnia, quae supersunt de apud solum Hinemariam tam praedictae professioqis, quam libelli illius fragmenta, quae Hinc-ivarus ipse selegit impugnanda: quasi omnium pinne eeruersit tum foetidas de coenulentas faeces : ita ut aliquid aliud, vel in libello, vel in professione illa deterius contineri, ne leuissimae quidem suspieioni locus esse possit: Quin imo in istorum apud Hinc-marum relatione deprauationem aliquam subesse,saltem in omisesione aliquorum,quae Catholicam fragmentorum doctrinam maris explicare & asperitatem si qua esset lenire possent, valde pro abile est. Nec ullus est tam iniquus iudex, qui aduersatij dc

inimicissimi & fraudulentisium c ut suo loco probabitur relati

76쪽

Disertatio. Cap. V. O

nem & depositionem non suspectam habeat, in iis maxime quae A. 8 Treum grauare possint: contr1 vero quis de rei innocentia non bene opinetur, qui ex ore etiam talis aduersarij dc scriptis in ipsum editis iudicium non recuset. Heiare Mict par in chartei.

miteschalcus a Rabano in nodo Moomtina minils ,-fle vel damnatus, vel repulsus plerique Annalium scriptores Gotteschalco parum aequi. Tritiam eis de re nam ratio multiae fabitatibus admixta.

V Est vis misso iam Hinemaro regrediamur ad Rabanum, apud quem utissimum de hoc libello silentium , in quo

ipsum Rabanum coiteschalcus erroris in fide notauerat, nempe quod mala sentiret de Praedestinatione Dei erga Reprobos, de Libero Arbitrio, & de superflua taxatione Sanguinis Christi. Certe ut recto & iudiciorum ordine cognitio,& definitio quae stionum libello illo propositarum & de ipso Gotteschalco legitime procederet, Rabanus ipse iudex esse non boterat . I. Ubiica,C. Nequis influa causa iudicet , Ur Can. inter queros as. quas . . ves inicen 1 causae cognitione abstinere decebat. Sed quo iudex di iudicii praeses remaneret, Gotteschalci scripta sibi exhibita rem licet , ipsum vero exhibet Synodo seu placito fidei suae de gemina

Praedeuinatione rationem redditurum, eum insimulans asserere quosdam esse in hoc mundo,qui propter Praedestinationem Dei, quae eos cogat in mortem ire, non possint ab errore, & peccato se corrigere. Quod cum verissimiliter pernegasset Gotteschaliseus, & iuxta Chartulam professionis, & libellum suum,in assertione geminae Praedestinationis perseueraret et Rabanus vero in sententiis suis tenacissimus persisteret, maxime in illa quam iam conceperat de Reproborum Praedestinatione reij cienda , ac si Deum malorum omnium auctorem redderet, vim &necessitatem peccandi inferret: Superadditis c si verae sunt quae I Tri-thernio referuntur, tam Radani declamatione, quam Lupi Seruati fortissima disputatione, colleschaleus in opinione persistens(quasi conuictus potius, quam damnatus,iuxta Annales Fuldenses, & Sigeberti Chronicon; vel etiam repulsus potius Plim iudicatus,iuxta Flodoardum nee omnium quidem iudicio, sed ut plurimis visum est, iuxta praedictos annales; vel ut multis visum

77쪽

cc Historicare Chronica

in placito aderat, potius quam Episcoporum iudicio, ut refertur in Rabant Synodica remissus est ad Hinc inarum,quasi proprium Episcopum, prius tamen iuramento praestito, ne in Regnum Lu douici ultra rediret: iuxta praedictos Annales Fuidentes: ita ut summaria illa inquisitio, & minus integra cognitio , synodalis condemnatio dici nullomodo possit. Non solum scriptorum ipsius Gottel chalci, quorum examen nullum habitum est: sed nee doctrinae, immo nec personae ipsius: licet notatus fuerit, in eo quod prohibitus in regnum Ludovici redire. Verum ne mines aequi censores habeamur in relatione eorum, quae in Synodo illa acta sunt in causa miserabilis illius Monachi, quem Epistola ad Nicolaum Papam Hinc marus dicit ab omnibus Germaniae Episcopis damnatum fuisse, de ut integrum sit Lectori iudicium, hic referenda sunt ipsa omnium Annalium vel Auctorum antiquorum verba, qui huiusce Synodi meminere. Praecipui certe cuilibet in hoc videbuntur Annales Francorum

vulgo Fuldenses, seu incerti Auctoris dicti, quippe in hac ipsa urbe Moguntiae, dc ipsis Rabani temporibus, iudicio doctissimi viri P. Pithoei, qui eos publici iuris fecit, Scex quibus reliqui

omnes mutuati sunt ea, quae de hoc placito scripserunt. In illis igitur ad annum 8 8. ubi de Ludovico Germaniae Rege agitur, hae e habentur. ' Circa Κalendas Octobres generale placitum habuit apud Mo U guntiam in quo legatos fratrum suorum & Normanorum S cIa- ' uoruinque suscepit, audiuit,&absoluit: homines etiam Rabani U Episcopi aduernis Dominum suum conspirantes publice conui- ctos, meo pacificauit. Legatos suos ad fratrem suum Hlutha- rium in Theotonis villa placitum habentem pro Gistaberio quio eodem anno ad fidem venerat , reconciliationis gratat direxit. ' GOTTEs CHALCus quoque quid Presbyter de Praedestinatione ' Dei pratie sentiens, & tam bonos ad vitam, quam malos ad moris V tem perpetuam ineuitabiliter LDeo pr*destinatos esse assirmans, ' in conuentu Episcoporum rationabiliter (vt plurimis vis es'

' conuictus &au propriumEpiscopum Ingumarum temis transmita' sus est; prius tamen iuramento confirmans, ne in regnum Ludo D uici ultra rediret.

In Chronico Trithem ij Hirsaugiensi consecto ex Annalibus

Fuldensibus & vetustis illius Monasterij documentis, cuius primus Abbas Linbertus Synodo illi intermisse memoratur,haec havra bentur. Babanus Archiepistorus Moguntinus iussu Lothar ij Im- peratoris Synodum, apua Moguntiam Episcoporum 8c Abbatum ah conuocauit Anno Domini S R. Indictione ii. In qua haereticum quendam nomine Godstalium Presbyterum condemnauit, di

78쪽

Dissertatio. Cap. V. O

multa ad decorem re utilitatem Ecclesiasticam constituit, fue- o . .,

runt inter alios ibi praesentes celeberrimi viri Episcopi, Hecti Ar ' ' chiepiscopus Treuirensis , Hildeboldus Archiepiscopus Coloniensis , Alfridus Episcopus Hildesemiensis , Humo Episcopus I xlbet stat ensis , Ludericus Episcopus Bremensis , Linbertus vptimus iste Abbas Sancti Aurelii Hirsaugiensis, Uvaldo Abbas MFuldensis, Einardus Abbas Sel geni stetentis , Brunuuari Abbas His feldensis , Bettholphus Abbas Mediolacensis , Adventilius Abbas Metensis, postet ibidem Episcoeus, Radulphus Abbas S. Medardi Suessonensis,postea Bituricensis Archiepiscopus ,& alij multi Episcopi, Abbatei 3c Monachi inter quos complures erant v vita & doctrina famosi. Item ex Chronico Hildeshemensi cuius Ecclesiae Eei scopus

Alfridus inter eos qui Synodo illi affuerunt numeratur ad annum 8 8. haec habentur. Ludovicus apud Mogunt iam habito Concilio ceSynodali ibi coiteschalcus haereticus conuictus & damnatus est. Annal aer In Antialibus Bertinianis eodem tempore , quo Fuldenses raniani m. confectis, quippe qui ad eundem annum 883. perueniunt& desi- num,sed ab aliquo qui Hinc mari Archiepiscopi sui partes in omnibus,maxime in his quae controuersiam de qua agitur attingunt religiosissime tuetur,ad annum 8 p. haec hadentur: Gotteschalis cecus Gallus quidam Monasterij Orbacensis, parrochiae Suessio- centeae Monachus & Presbyter scienti1 tumidus,quibusdam super- cestitionibus deditus , Italiam specie RVigionis aggressus, inde ceturpiter defius Dalinaciam, Pannoniam, Norejamque adorsus, coquaedam nostrae saluti valde contraria,praecipue sub nomine Pr*- cedestinationis pestitatis dictis & scriptis adstruens in praesentia ce Ludovici cermanorum Resis,Episcopali Concilio detectus, at- reque conuictus, tandem ad Dioeceseos suae urbem Metropolim ce

Remorum, Durocortorum nomine , cui Ingumarus vir venera-

bilis Praesidet, redite compellitur, quatenus illic dignum suae raperfidiae strenuissimus cultor Κarolus,Advocato San ctorum memoratae Dice ceseos Episcoporum Conuentu suis aspe- tactibus prisentari decreuit , quo perductus publice flagellatus, talibrosque suos suarum assertionum igni cremare compulsus est .a cc In Annalibus Boiorum Aventini lib. q. Eodem c nempe cc Annal. A-Moguntino) Concilio codeschalcus genere Belga, professi one ce ventini lib. Sacerdos, qui docebat homines quos uis ineuitabili lege dc ne- .. q. cessitate Prouidentiae diuinae,siue inferis siue superis destinatos . . esse, decuriis Pontificum nostrorum explosus ad Hiiumarum ceRemorum, unde oriundus erat, Episcopum tiaducitur, prius Sa- cecramento dicto, ut ultra Franciam orientalem unquam,regnum-

79쪽

A. 8 8.

Sigeberius

hani lib. 3.yy3 IDI D

cae Historica S Chronica

Item in Sigeberti Chronico ad annum 8 o. coit eschalcus haeis reticus1 Rabano Archiepiscopo rationabiliter, ut multis vllum

est, conuincitur, i ed tamen in suo perseuerauit errore, IN on praetermittenda quae a Trithemio ex vetustissimis Mona- 'sterii Hiri augiensis documentis,de Rabani declamatione & Lupi Seruati disputatione in Goties chalcum referuntur. Antequam huic Moguntinae contestationi per Rabant lynodicam, finem lin- ponamus. Trithemius igitur in vita Rabant Iib. 3. conflictum illius cum Gotteschalco refert his verbis. Gotteschalcus Presbyter natione Gallus ex Remorum Dice celi adueniens, de Praedemnatione Dei nouum&perniciosum seminabat errorem; dicebat enim tam bonos ad vitam aeternae fcelicitatis, quam malos ad mortem perpetuam ineuitabiliter I Deo praedestinatos esse, diu nec illis nocere si peccent, nec malis & praescitis prodesse, si ad melioris vitae propositum conuertantur : Eo quod prouidentia Dei omnino sit infallibilis: contra quem beatissimus Archiepita copus Rabanus campum Praedicationis latum ingrediens, tam

Scripturarum auctoritate, quam euidentia rationis, eum coram

omnibus Deo auxiliante superauit, & vi argumentationis usque adeo reddidit mutum, quod nihil pro sua opinione amplius potuit inferte. Benedictus per omnia Deus, qui perniciosissimum dogma erroris per os famuli sui Rabani confutavit. Rationabili ter itaque sancto Rabano conuictus, superatus,& confusus in conspectu Episcoporum Abbatum, & caeterorum omnium, qui fuere praesentes correctionem assumpsit, erroremque suum p blich reuocauit: de sententia vero Synodi ad Episcopum proprium Hinc marum Remis transmissus est, dato prius iuramento confirmationis, ne in regnum Ludovici,hoc est Germaniam, amplius rediret.

Idem in praedicto Hirsaugiensi Chronico ad annum Ss i. de

Lupo Seruato haec refert. Lupus Seruatus Presbyter vir docti simus, ad quem Rabanus adhuc Abbas scripsit olim octo libros in Epistolam Pauli ad Romanos,migrauit ad Dominum. Is ante Biennium praesens in synodo Moguntinensi, Presbyterum illum coiteschalcum, de Libero Arbitrio , Praedestinatione, & Samguine Christi male sentientem ,& multos conturbantem, fortita sima disputatione, coram omnibus qui aderant manifeste vicit,ec confutauit . qui etiam ad euidentiorem declarationem veritatis

inter alia quae scripsit, de his quoque rebus tractatum pulcherrim

mum composuit. J

Hic obiter notandum non talem esse Trithemii, qui postremo saeculo scripsit, auctoritatem, in eo ictus illius Rabani & Lupi

80쪽

Dissertatio. Cap. V.

blice in pridicta Synodo reuocasse creuendus sit Gotteschalcus, contra fidem non soluin Sigeberti qui goo. annis ante Trithemium scripserat. Sed de Annalium Fuldensium,quos in Chroni co Hirsaugiensi ad annum Saet. non paruum in editione illius operis iuvamen illi oraestitisse fatetur, & maxime contra fidem ipsius Rabani, non lotum in eius synodica, quam mox referemus : sed Ac inpos tema eius Epistola ad Hinc marum,in qua pag. 28 .contrarium ipse fatetur his verbis: de Gotteschalci autem per- ..tinacissimo, & incorrigi ribi errore aliquid contra scribere super- . . suum iudico; quia nec praesentem eum 1 sua nequitia avellere ..yotui; nec modo post vestram sanam correptionem, aliquid sata .. num in eius sensu reperi, sed superbiam tantum &c. J Quid ma- . .gis aduersum reuocationi & palinodiae fingi potest 3 Erroris tamen causam Trithemio pribere potuit, conflictus ille Rabani incusantis Gotteschalcum synodica sua quasi docui sit quod tales sint in hoc mundo quidam qui propter pridestim-tionem Dei, quae eos cogat in mortem ire non possunt ab errore & peccato se corrigere: quasi Deus eos fecerit ab initio incorrigibiles esse,&poenae obnoxios in interitum ire: coit eschalcivero pernegantis &solam geminam pr*destinationem asserentis, ibonorum ad vitam,malorum ad mortenta sempiternam,iuxta ch

tulam professionis & libellum oblata Rabano Idem etiam de lsortissima illa disputatione Lupi Seruati, ut sic assereretur gemina pridestinatio, ut Deus nullomodo Auctor peccati crederetur: ualem fuisse sententiam iesius Lupi Seruati patet ex libello eius. em de Tribus quaestionibus, qualem etiam fuisse nec aliam

coiteschalci sententiam ipse apprime nouerat ex consultatione,

de qua supra satis superque actum est. Sed quod additur ibidem ab eodem tractatum de Libero Arbitrio & oratia Christi : hoe 'gratis positum contra fidem reliquorum omnium, & ipsius Rabani s ut suprii probatum & mox adhuc videbitur ex praefato LMpi Seruati libello de Ttibus qui stionibus, qui liber non nisi biennio post conflictum illum scilicet 'o 8so. scriptus est ut suo loco apparebit.

Rabanus Epistola adHinc

SEARCH

MENU NAVIGATION