장음표시 사용
101쪽
A. 8 p. te est talioquin elacitum illud Carisiacum non ad annum p Resed ad 8 si . (ut suprae notatum est reposuisset. Sed & praecipuaertoris causa fuit ( ut par est credere dolus & versutia Hincamati, cui nimium credatus, fuit R. P. ita ut in notissimis errori . bus ei adhaereat, eum leueri contendat: siquidem in praedia esto cat. a. operis de praedestinatione ex quo desumpsit Synodum suam Carisiacensem; videns curiosissime recensitos omnes, qui placito illi interfuerant, recensitam condemnationem,scriptorum aduersantiu multitudinem, Canones etiam Synodi valentinae,arishitratus es Capitula illa quatuor de quibus nec ibi,nec in sequentibus narrationis ordine ne minimum verbum, quasi condemnationis illius appendicem sub illa contineri, eo ficilius, quod in praedicto opere magis agatur de doctrina, quaenam legitima sit, Im de condemnatione miserabilis illius monachii & sic frustr1 videri serum exactam illam eorum omnium, qui placito illi interfuerant enumerationem, ad solam monachi condemnationem,
nisi etiam de Capitulis illis quatuor, quae omnem tunc controuersim doctrinam continent, actiam iuisset: sed in hoc solitae fraudes & technae ipsius Hincmari modo tacite suggerendo quatuor illa Capitula, quae abortivus foetus erant Conciliabuli quatuor aut s. Episcoporum selectorum ad opus illud, pro legitimo partu Episcoporum illorum omnium, qui memorantur illi placito interfuisse. Et sicut unicus operis illius de pridestinatione scopus, est extollere & praeferre Capitula illa quatuor Canonibus Concilia Ualentini Lingonensis, quos quasi unius Ebbonis
Gratianopolitani EpiscopH foetum in vindictam natos deprime re conatur, ridiculus omnibus fuisset, & commentitium eius mysterium corruisset, si Canones illos ut erant veri legitimorum Conciliorum C aones & Capitula illa sua vi fuerant conuentiis culo. furtim habito a quatuor aut s. Episcopis iussu regio praeiscipitanter edita, retulistet. Sed de his pluribus suo loco. Interim fixum ratumque sit nulla edita Capitula in praedicto placito Carisiaco, nullam damnatam haeresim, nec fictos praede- inatianos in persona Gotteschalci condemnatos, sicut nec in Synodo Moguntina: ita ut ex supradictis ea quae R. P. Sirmonisdus in historia sua praedestinatiana cap. n. de praedestinatiana haeresi in Gallia per Gotteschalcum renouata, & a Rabano atque Hincmaro in duabus Synddis iterum oppressa ex suo Hinc-maro concinitauit,penitus corruant, & evimescant.
102쪽
CAPUT XI. CAP. II Cotteschalco dammato multipietate Syrina S auctorita
te praestantes viri, doctrinam eius tutat unt, maxim/fanflas Prudentius Episcopus Trica nus ins Hin viro consaltus, ipse verpresententia si uipermansit, yeminamque in carcere confessionem edidit, quarum brevior hic refertur: sex utraque multa coiriguntur. De
examine feruentis aquae ignissue ardentis, cui se ipse subiecti
PE R A C T o igitur & soluto regio illo placito, sparso passim
rumore earum, quae ibi agitatae fuissent quaestionum, pluri ni non regi 1 led Ecclesiastica dignitate & auctoritate conspicui, doctrina & pietate celeberrimi Praesules, & monasteriorum praepositi, tam scriptis, quis verbis veram & germanam Ecclesiae Catholicae claustrinam de praedestinatione Dei, dc vera Christi gratia iuxta sententiam Diui Augustini,tutari & propugnare coeperunt,uel illa Hincmaro teste,D .cap. 2 quos his verbis infamat; c. HInmar. sed ne ipse tolus periret sibi consentientes coeperunt undecunque is depraedem exsurgere , 3c prauam ab illo remotam doctrinam,dc verbo, dc .. scripto disseminare, quo adulterino semine haec quibus nobis iu- tabetis respondere, pullularunt Capitula: J Non minima miserabia talis illius iustificatio 1 calumniis omnibus, quas tam liberaliter in eum effudit Hivcmarus, quod tot egregia (vt mox videbitur Ecclesiae lumina complices eius criminatur, & sacros geminae Synodi Ualentinae 3. & Lingonensis Creones, quos semper suscepit de venerata est uniuersa Ecclesia, quasi Germanam de sinceram doctrinam suam continentes, ille velut adulterinum semen inscinxi de insectatur: sed de his suo loco. Nunc quomodo de quianam pr*cipue coeperint aduersus Hincinarum exsurgere, dc quomodo dici potuerit prauam 1 Gotteschalco remotam doctrinam
Ante sententiam latam perstitisse ootieschalcum in ea, quam tradidisset doctrina, satis probatum, sicut dc in executionest eris de caedibus laniatum, non nisi pene emorientem cogi potui se, sententias Patrum, quas collegerat, in flammam proiicere In ergastulum vero retrusum in monasterio Altumuillatensi subiuncmari ditione &potestate conmtutum (in quo per 18. annos
103쪽
ad minus erudelissime quamdiu vixit detentus est constantissim8
omnibus Hincinari proositionibus reiectis perstitisse, suo loco videbimus. Iplo retralionis principio Hinc inarum frustra di incassum omnem mouisse lapidem, ut ille sententiam suam degemina praedestinatione retractaret, scripta singulari ad ipsum te statur Epistola, cuius meminit Flodoardus lib. 3. hist. cap. 28. D his verbis. Goties chalco Monacho , qui erat prolapsus in haere sint de quibusdrim sententiis auctorum, quas ille non bene intel- D ligebat vel exponebat, maxime Prosperi, quarum sensum perai sciitentias praecipue Beati Augustini exponit, & caeteros idoneos D proponit testes Apostolicae fidei doctores , quorum sequendam D in omnibus admonet esse doctrinam: ostenditque testimoniis ma- D nifestis Deum,& bona praescire & mala, sed mala tantum praesci D re: bona vero & praescire dc prs destinare. Vnde praescientia esse D potest sine praedestinatione: praedestinatio autem non potest essem sine praescientia: & quia bonos praesciuit & prs destinauit ad re-D gnuin; malos autem praesciuit tantum non praedestinauit, nec vin perirent sussi praescienti 1 compulit. Et addit Flodoardus: cui defi-M nitioni sublcribere idem Gotteschalcus pertinacissime recusauit.
Quod in principio eclusionis illius contigisse patet ex posteri ri Rabani ad Hincinarum Epistola pag. 23. postquam enim semel ' &bis (inquit Rabanus eum instruxeris,& ostenderis ei illa quae
' conueniunt eius saluti, superfluum est, diutius cum eiusmodi dita putare, cum sit manifestum, quoniam nullam percipit correptio- ne, ex quibus semel, & bis illa quae non conueniebant sibi audiens cognoscere noluit veritate. Relinque ergo eum,qui talis est,ut iu- stam expectet a iudice poena, eo quod in sua pertinacia persistens, nullum ad correptionem suam ex instructione accipere vult cos-'' Iium. J Sed&illud ipsum antea inculcat Hinc marus Epistola ad
Prudent tu, quod eum multis modis conuerteretentaverit,ut mox
videbitur, & geminae Gotteschalci confessiones hoc ipso anno ab ipso in ergastulo editae, & postrema Mincmari scripta eius perseverantiam, vel ut eius aduersati j criminabantur, pertinaciam ad mortem, & in ipsa morte demonstrant. Quantum ad reliquos, quos undique exsurgere, se eandem prauam doctrinam & verbo & scripto disseminare coepisse notat Hinc marus, non ipsi minimae curae fuit statim peracta Synodo seuditatuto placito aduersant de se famam, aequissimamque Monachorum indignationem, & aliorum pietate & doctrina infi-gnium animos compescere, illorum maxime quibus venerationi erat doctrina Sancti Augustini, iudicia & sermones tam in priuatis, quis in publicis collationibus quantum in illo erat teperare: Dipiti te by Cooste
104쪽
sed prino & praecipua industria Hincnori fuit solitis artibus
praeoccupare animos eorum, quos eam quam tuebatur sententiam, scriptis impugnaturos fore praeuideret. Inter quos cum praecipuum nosset, tum pietate , tum morum probitate, tum
docti ita & Episcopali auctoritate . tum denique imperterrita animi constantia,Prudentium Epit copum Tricassinum,primo aut altero post placitum illum mense paucis ante festum paschatis diebus ad eum scripsit Epistolam, quae si extaret non minimum lucis huic dillertationi proferret: siquidem ut erat recens placitum, & Prudentius loco proximus, & qui ab Uvenilone Metropolitano, & aliis, quae ididem gesta fuerant (nisi iam nosset facillime discere poterat, non tanta ab Hinc maro dissimulatione: quanta reliquis postea, illi scriptum autumamus. Sed Epistolae huius sola extat Epitome apud Flodoardum dicto lib. 3. cap. 2 i. his verbis concepta. Prudentio Tricassino scribens queritur , quare sibi praesen- etiam suam subtrahat, significans se ab eo consilium quaerere M velle de statu & compressione Gotteschalci, intimans quod de re ipso actum vel iudicatum fuerat in synodo, quo eum reclusum ceiudicio, & quia multis modis eum conuerti tentaverit, & de is moribus ac superbia ipsius , & si in Coena Domini, vel in Pascha re debeat eum admittere ad audiendum sacrum officium, vel acci- piendam communionem, & quid sibi videatur de sententia Eteo rechielis Prophetae qua dicitur: In quacum ue die ceciderit iustis, te omne, iustitia eius in obliuione tractemur; de quacunque die pec- e Mor conuersus fuerit, omnes iniquitates eius iradentur obliuioni: ce sed & de consuetudine Coenae Domini celebrandae. re Quibus coloribus Gotteschalcum delineauerit Hincmarus, uia non extat Epistola, non videmus et sed ex his verbis, e moribu/ ae superbia ipsius, & aliis eius Epistolis, felle non earuisse facillime qliisque iudicabit, nec qualem 1 Prudentio receperit Hincmarus responsionem apparet: sed ut ex his, quae secuta sunt, conjici potest, non ausicis blandiciis Hincmaro adulam tus est Prudentius et immo licet in scriptis suis de Gotteschalcicondemnatione altum silentium, moderationis tamen in ergastuli retrusione, & non denegandae communionis, vel saltem sua sorem fuisse ( ut illo anno non denegatum videbimus eo quod candem ipse de gemina Praedestinatione,& reliquis, sententiam fixam haberet, nemini, vel minimum dubium subesse potest.
Vnde confirmatur etiam Gotteschalcum , non ut haereticum condemnatum et neque enim dubitasset Hincmarus communione
penitus recisum , & multomimis consilio Prudentii feriis illis paschatis admisisset. Nec hic notase pigebit Prudentium,ec rh
105쪽
liquos, qui contra Hinc mari & Regis ipsius sententiam germx- nam de Gemina Praedestinatione, & vera Christi Gratia liberarime de interpi de ,& verbis, & scriptis publicis tutati sunt doctrinam, nec Gotteschalci ipsius , nec leuerae eius condemnationis , nec seuerioris reclusionis, nec etiam hius , quam professus esset sententiae, non dicam suscepisse patrocinium , sed ne vetbum quidem scriptis suis interseruille: nisi in quantum objectionum reij ciendarum necessitas compelleret, idque etiam leuissime peractum, ut eorum lcripta demonstrant e licet illos &Prudentium maxime Epistola et . ad Egilonem Gotteschalci fautores nominet Hinc marus ; quod consulto non ex desecta charitatis&misericordiae praetermissum fuisse credimus. Sed ne ipsi lonsius 1 tantae veritatis patrocinio abducerentur,ex incerta priuati nominis causa, quam alioquin obscuriorem fecerat satagax Hinemati crudelitas,ut securius in insontem saeuiretur. Et ipse quidem Gotteschalcus in prolixiore confessione dolere se a jebat, quod dum multis esset persona vilior, veritatem ipsain contemnerent; Hinc marum maxime intelligens. Qui cum res ipsas,Aulae assuetus, ex sensuum iudicio metiretur, poene vilem habebat gratiam, ex vilitate defensoris, nec illi plus inesse auctoritatis existimabat, quam esset in Moriacho potentiae et caeterrem obseruatione dignum est,Gotteschalcum nominis sui tenuitati. cile acquiescere, memorem instituti, sed sola veritatis vilitate& contemptu commoueri. Dum ad Deum, inquit, nimis inge D tem patior dolorem, &noximum diu noctuque perfero incero D rem, quod propter nominis mei vilitatem, vilem hominibus esse si video veritatem. IIlle igitur miserabilis Monachus saepius inistra tentatus dc expetitus, ut palinodiam recantaret, paulo minus seuere in ergastulo tractatus ex Prudentij ad Hincmarum responsione ( ut par est credere Chartula & calamo impetrato sententias Scripturarum & Sanctorum Patrum, quas si di in libello, quem stammis tradere coactus fuit, descripserat, sola mente retinens geminam scriptis de sua doctrina edidit confessionem, quae Hinc-maro tradita, non nisi eius & sequacium manibus apparuit. Alteram,quae breuior, ex manuscriptoCodiceCorbeiensi,qui asse uatur in petillustri Monasterii Sancti Germaniae pratis Bibli theca excepimus et altera,quae prolixior, edita extat cum praecem denti Dublinii anno 16gi. ab UsserioArchiepiscopo Armachano, Iam cermanam esse nobis testatus est R. P. Sirmondus, qui eam ex pervetusto Codice excepit, di cum illius copiam Vssetio fecisset,latus sola lectione contentum fore, ab eo fraude dei
fui is , di Monsem viraquc hac consessio manuminum lucis
106쪽
hule dissertationi conseri,maxime prolixior , quam Mincmarus ad Rabanum mittere , & Ioanni Scoto Erigenae impugnandam tradere non est dedignatus: ex ea ,hic aliquid delibare ciet, de breuiorem reponere non ingratum, nec inutile fore duximus.
Confesseo Gotieschata Monachi damnati breuior.
Cagoo & confiteor Deum omnipotentem & incommutabilem praescisse & praedestinasse Angelos Sanitas, dc homines Electos ad vitam gratis aeternam: & ipsum diabolum caput omnium daemoniorum cum omnibus Angelis suis Apostaticis, &cum ipsis quoque hominibus reprobis, membris videlicet suis, propter praescita certissime irsorum propria futura mala merita, praedestinasse pariter per i ultissimum iudicium suum in mortem merito sempiternam et quia fic ait ipse Dominus in Evangelio Princeps huimmundi iam iussicatus est, quod Beatus Augustinus exponens ad populum, sic palam locutus est' Id est iudicio ignis aetet ni itieuocabiliter destinatus est. J Item de reprobis ipsa vcritas. Qui autem non credit, iam iudicatus est. Nondum, inquit, apparuit iudicium sed iam factum est iudicium. J Item exponens illud Ioannis Baptistae, Testimonium eius nemo accepit, ita dicit: nemo est quidam populus praeparatus ad iram Dei damnandus cum diabolo. Item de Iudaeis: isti indignantes mortui, & morti aeternae praedestinati. 3 Item quare dicit Dominus Iudaeis i Vos
non re io, quia non estis ex ovibus meu F nisi quia videbat eos ad sempiternum interitum praedestinatos et non ad vitam aeternam sui Sanguinis pretio comparatos. J Item exponens illa verba Domini. Oves mea vocem meam muliunt, ct co nosco eis, ct smquuntur me, ct ego vitam aeteream do eo ; non peribunt in e-ternum , O non rapiet eis quisi uam de manu mea et Pater meus quod dedit mihi maius omnibus est, ct nemo potest rapere de mann Patris mei. J Ita dixit, quid potest Lupus p quid potest stir&latro h non perdit nisi ad interitum praedestinatos. J Item de duo.
bus loquens mundis. Totus inuncius Ecclesia est, & totus mundus odit Ecclesiam, mundus igitur odit mundum, inimicus reconciliatum, damnatus saluatum, inquinatus mundatum. J Item est mundus de quo dicit Apostolus , meum hoc mundo damne mur. Pro isto mundo Dominus non rogat. Neque enim quo
sit praedestinatus ignorat. l Item, Filius perditionis dictus est Iudas traditor Clitisti,perditioni praedestinatus. J Item in En chiridione ad eorum damnationem quos iuste praedestinauit ad poenam. J Item in libro de perfectione iustitiae i hoc ( inquit Bonum, quod est requirere Deum, non erat qui faceret non erat in
107쪽
A. 8 q. vmini: sed in eo genere hominum, quod praedestinat uni est ad in
Aug. de ei teritum. Super hoc enim rei pexit Dei praescientia , protulitqueuit Dei lib. D sententiam. Item in libris de Civitate Dei, Quid dabit eis, xx- cap. t . D quos praedestinauit ad vitam, qui haec dedit eis, quos praedesti- mortem. J Item Beatus Gregorius Papae Leviathan iste ..hS: ' ' uniuersis membris suis, aeternis cruciatibus est dreutatus. IFulgentius V Item Sanctas Fulgentius in lib. 3. dc veritate Prae deuinationis de verit. D & Gratiae. Praeparauit, inquit, Deus peccatoribus poenas, illis Prae est. I, 33 utique quos iuue praedestinauit ad tuenda supplicia. a Qui beata inis, ta Fulgentius composuit de hac tantummodo quaestione unum,d Moi librum, id est, de Praedestinatione Reproborum ad interitum,mum. D ad amicum suum nomine Monimum: unde dicit & Sanctus Isi Isidorus D dotus. Gemina est Praedestinatio, siue Electorum ad requiem, ' D Reproborum ad mortem. Sic ergo per omnia cum istis es o, --C tholicis credo di confiteor , prout diuinitus. ' - D astatus, animatus, armatus adiuvor. Amen. J Falsus enim te-3' stis est, qui in dictis quorumcumque aut sensui aut superficiem
Expluit confesto Gottestasti Monachi.
Ex hae & altera illa prolixiore confessione . cuilibet, vel minui attento obuium est. I. Immobilem perstitisse Gotteschaia cum in eadem doctrina gemini Praedestinationis,nullo modo imis mutata sententia Siquidem fragmenta quae Hinc marus ipse quasi grauiora selegit,& impugnanda sibi proposuit ex professione &Iibello traditis Rabano, quae supra integra retulimus, nihil aliud de Praedestinatione Dei continent, quam quae habentur sustius in
hac utraque consessione , nihilque Rabanus inuenire potuit quod esset leuiter immutatum,quod ad doctrinam pertinet,ut suo loco videbitur.
II. In omnibus miserabilis illius Monachi confessionibus desola quaestione gentinae Praedestinationis actum fuisse,non solum quasi pr*cipua, sed quia reliquae ortae solum ex occasione opus culi Rabani ad Nothingum, quod impugnauit ille libello suo
ad Rabanum, ut supr1 probatum est; idemque ipsum confirmatur ex supradicta Epitome Epistolae Hinc mari ad Gotteschalcum, in qua sola de Praedestinatione agitur. III. Gotteschalcum non aliter de Praedestinatione reproborum ad interitum sensisse , quam S. Augustinum, S. Fulgentium, S. D Isidorum & alios antiquos Patres, quorum allatis sententiis ina, fine huiusce breuioris confessionis, inquit, sic ergo cum istis Eleisa, ctis Dei & catholicis credo confiteor, prori diuinitus afflatus, yy animatus, armatus adiuvor. Amen. I Quo
108쪽
IV. Quo animo , quave constantia adeo duram & iniquam tractationem tulerit , ita ut de illa sicut & de inimicis nulla sic eius aud ita expostulatio, immo Apostoloium exemplo( Act. s. v. gr. gratias Deo egerit , quoniam dignus habitus sit pro nomine IE sv , quippe in principio prolixioris confessionis preces Deo fundens cum gratiarum actione, sic peris seuerantiae donum implorat ; ut gratis esse digneris piissimus ad- iutor dc exauditor meus, dignanterque largiaris indigentissimo ta liae. niihi pergratuitae gratiae tuae inuictissimam virtutem, ut quod ..ex te, per te, & in te de praescientia & praedestinatione tua iam ..dudum corde credo (tibi gratias ad iustitiam , sicuti iam creta .ebro per gratiam tuam contei sus sum nunc quoque veraciter at- reque simpliciter ore confiteor ad salutem&c. I taItem pro inimicis suis quos non alios quam gratiae & Crucis Ibidem, Christi agnoscit, sic precatur: Supplico tibi cunctipotens & cle- ,
mens Trinitas pariter&Unitas , ut omnibus inimicis meis qui- ..cunque sint inuidia nominis tui siue nescienter, siue scienter no- .ecuerunt, immo nocere voluerunt tibi, nocuerunt autem potius reabsque dubio sibi, uniuersa debita sua indulgeas iunditus & igno- .. scas, & omnia i agitia sit nul ac facinora remittas penatus ac par- .ecas. Anien . I ccino ad Clitistianam humilitatem reliquarum virtutum fundamcntum , ut maxime elucet in his, qui sincere & veraciter D.
Augustini de gratuita & semper victrice Christi gratia doctrinam profitentur, licet hanc confessionem superbiae & elationis . arguere voluerit Rabanus , non dubium in ea verae humilitatis specinien edidisse videtur Gotteschalcus, dum non solum hanc
ipse a Deo unice exposcit. Suppliciter obsecro te ( inquit utvcra mihi humilitate data, solido vitae gaudio semper facias gaudere me. J Sc d&lectorum pro hac sibi impetranda preces Eum
militer implorat. Precor , inquit, ut quantumcunque mihi datur diuinitus humilitate coram Trinae Unitatis , & unius Trinitatis praesesitissima Maiestate, ut quisquis haec non liuore cor- uino, sed amore potios columbino legeris, Gotteschalci peccatoris ante Deum memineris, &paternosiue fraterno affectu simpliciter implores benignissimam ipsius clementiam, ut dignetur mihi gratuita pietate largiri verae semper & ubique coram se humilitatis excellentiam & sincerae charitatis perpetualiter Gntinenti .im. J Ucrum quid humilius requiri potest humillima illa consternatione, & anxia trepidatione pro Christi gloria. ita prosceto , inquit, nimis jngentem patior dolorem , &maximum diu noistuque perfero moerorem, quod ptopter mei nominis vilitatem; vilem hominibus esse video veritatem, &
109쪽
ra quod erga te sinceram, ut debuerant, non seruant charitatem, ' qui ut tantummodo victores mei esse videantur, nihil vel omni-33 no perperam dilexeruntdc diligunt te, quem negare non resti '' gerunt, neque refugiunt ptopter nie. JEx sandia illa indignatione & Eelo pro Christi gloria , ex optat examen illud quatuor doliorum feruentis aquae, olei pinguis & picis, & ignis ardentis, quasi Iudicium Dei, quod illo saeculo in usu publico fuisse maxime in Gallia,probatur ex cap. 22. excerptorum Caroli Magni Capitularium, quae habcntur tomo secundo Concit. Galliae: ut omnes Iudicio Dei credant absque ulla dubitatione et & licet id postea sub Ludovico Pio Imperatore fuerit prohibitum,in additione quarta Capitularium cap. gr. ut examen aquae frigidae , quod hactenus faciebant, 1 missis omnibus interdicatur , ne ulterius fiat : nihilominus sub Κatolo Caluo Iudicium illud Dei per aquam calidam vel frigidam,plurimum usitatum fuisse probat Hinc marus ipse in Epistola trigesimi nona , quam de Iudicio aquae frigidae consultus amplissime scripsit ad Hildegarium Episcopum Meldensem, ecin ea iuxta Rabanum ipsum censet non improbandum illud Dei,, Iudicium. Haee, inquit, diligens lector legat,& non mirabitur H in Iudicio aquae frigidae innocentes ab aqua recipi, nocentes au-M tem non recipi et sicut & in aqua calida coquuntur noxij , in-M noxij vero resertiantur incocti. J Sed & in opusculo aduersus Hincmatum Laudunensem Capitulo s.fatetur ipse quaesiuisse ab aliquo,ut famam suam per illud Iudicium Dei purgaret. Et anno 8 3. in placito generali apud Carisiacum, ut habetur in Capitu
D latibus Caroli Calui titulo 3 p. cap. tertio. Speciatim cautum, vet. γγ diffamatus criminis si nullius cum reum comprobare voluerit, D suam infamiam ad Dei iudicium purget ,&per illud Dei iudi-D cium aut liberetur aut condemnetur. J Idem etiam cautum ibidem capitulo septi ino de maleficis & Sottiariis: & ad annum 8 6. Aimonius Monachus de gestis Francorum libro quinto capitulo trigesimo quarto, memorandum huiuscemodi Dei Iu- , dic ij exemplum refert, his verbis. Ludovicus autem Ludovici M Regis Germaniae filius, decem homines cum aqua calida, & dea, cenicum ferro calido, & decem cum aqua frigida ad Iudiciuma, misit coram eis , qui cum illo erant , petentibus omnibus, ut M Deus in illo iudicio declararet, si per ius&aequum ille habere,, deberet portionem de regno, quam pater suus illi dimisit, ex ea D parte, quam cum fratersuo Κarolo per consensionem illius & peri, Sacramentum accepit: qui omnes illaesi reperti sunt. Haec paulo fusius, quoniam' & Rabanus & Ioannes Scotus Erigem Gotteschalco quasi crimini vertunt, quod confessione
110쪽
iuI Iudicium illuci Dei exoptauerit : Rabanus quidem non quod . usum Iudicii illius improbet, sed quod sustinendum, si per iudices indictum non exoptandum sit i Hoc autem, inquit,in Epistola D chsua posteriori ad Hincmarum,quod idem erroneus quasi ameum D Hincnis. loquens petit examen ignis, ut per illud veritas eius fidei,immo ,, perfidiae comprobetur , magis mihi videtur ex clatione cordis ,, prolatum esse. D m ex conuantia fidei &e. Iverum quae supra retulimus ad confirmandam humilitatem ipsius in hac ipsa precatione, omnem fastus&elationis suspicionem excludunt, &quasi hane objectionem praecauens continuo addidit colleschalcus: Suppliciter tamen te (Domine , rogo in Ddulcissimo nomine tuo: ut nemo me Catholicorum temere (quod ,, Consess. absit reprehendat in animo suo, quia prorsus ausum talia petem M proiia. coedi s sicut melius nosti l a me propria temeritate non praesumo, sed Mabs te potius tua benignitate sumo. J Et quo ad Ioannem Scotum Mid quod de mistuor illis doliis sub finem cap 3. in Gotteschalcum per sarcasmon inculcat, contemptu magis, quam ullo argumento refellendum est, sed de his satis.
Scribit Hismartis aduersus Gotteschalcum ad reclusos simplices suae Durrasis opusculum , quod cum Ra- tramamcl Corbeiensis in Epistola ad Gotteschalcum librum a censura notasset , super ea re Rabanum Hinc-marus consulit 3Putida eius ratio ad infringendam Sancti Fulgent3 auctoritatem , obiter de variis Conum .
ribue S nodis hoc tempore habitiae.
VT igitur vidit Hincmarus conatus suos erga Gotteschalcum inutiles, immo ex gemina illa confessione illum in opinione sua obfimari et alios vero plurimos maxime Monachos nutare repercelli, musculum emini ad reclusos & simplices in sua parto chia consistentes,contra colleschalci ( ut vocat errorem. In quo de sola Reproborum Praedestinatione actum fuisse verosimile est: siquidem hanc solam tetractandam sua Epistola (vt vidimus coiteschalco proposuerat.Deinde geminae illae confessiones,quas opusculo illo aliquantulum impugilatas videmus, solam praede stinationem attingunt. Sed quicquid sit parum refert ,& opus.